Κεφάλαιον 10

Σας Θεωρεί ο Θεός Εσάς Προσωπικά Σπουδαίο;

 1, 2. Πώς γνωρίζομε ότι ο Θεός δεν βλέπει τους ανθρώπους σαν μια απλή «απρόσωπη» μάζα, αλλ’ ενδιαφέρεται για τον καθένα ατομικά;

ΠΩΣ βλέπει ο Θεός το ανθρώπινο γένος; Απλώς μια μάζα ανθρώπων ή ως ξεχωριστά άτομα; Ή μήπως παρέχει την εύνοιά του σ’ έναν εκλεκτό και ωρισμένο όμιλο και αγνοεί τους άλλους;

² Για τον Θεό, κάθε άνθρωπος είναι σπουδαίος ως ένα ξεχωριστό άτομο. (Πράξεις 17:26, 27) «Θέλει να σωθώσι πάντες οι άνθρωποι και να έλθωσιν εις επίγνωσιν της αληθείας.» (1 Τιμόθεον 2:4) Ο απόστολος Πέτρος, βλέποντας πώς ο Θεός δέχθηκε τους Εθνικούς μέσα στην Χριστιανική εκκλησία, ανεφώνησε: «Επ’ αληθείας γνωρίζω ότι δεν είναι προσωπολήπτης ο Θεός, αλλ’ εν παντί έθνει, όστις [όποιο άτομο] φοβείται αυτόν και εργάζεται δικαιοσύνην είναι δεκτός εις αυτόν.»—Πράξεις 10:34, 35· 15:8, 9.

 3. Πώς έδειξε ο Ιησούς Χριστός ότι έχει το ίδιο ενδιαφέρον για κάθε άτομο όπως και ο Πατέρας του;

³ Ο Θεός έστειλε τον Ιησού Χριστό για να δώση τον εαυτό του «αντίλυτρον υπέρ πάντων.» (1 Τιμόθεον 2:6) ‘Εγεύθη θάνατον υπέρ παντός ανθρώπου.’ (Εβραίους 2:9) Θα ήταν λοιπόν λογικό να έχη ο Υιός του Θεού μια αδιάφορη στάσι, λέγοντας στην πραγματικότητα, ‘Έδωσα τη ζωή μου για όλους, αλλά τι αξία έχει αυτό το ένα άτομο; Είτε χάσει τη ζωή του είτε όχι, δεν έχει καμμιά σημασία για μένα’; Ποτέ! Κάθε άτομο θα τύχη προσοχής και θα έχη ευκαιρία για ζωή.

 4. Ποια θέσι κατέχει ο Ιησούς Χριστός σχετικά με την ανθρώπινη φυλή και πώς έλαβε αυτή τη θέσι;

⁴ Λόγω της απολυτρωτικής του θυσίας, ο Ιησούς είναι ο «εξαγοραστής» του ανθρωπίνου γένους. Ο Ιεχωβά Θεός, επειδή είναι ο Δημιουργός, είναι ο ιδιοκτήτης της ανθρώπινης φυλής. Αλλ’ επειδή είναι παιδιά του στασιαστικού Αδάμ, οι άνθρωποι είναι ‘πεπωλημένοι υπό την αμαρτίαν,’ «δούλοι της αμαρτίας.» (Ρωμαίους 7:14· 6:16, 17) Γι’ αυτόν το λόγο είναι ανάγκη να συμφιλιωθούν, δηλαδή να επανέλθουν σε καλή σχέσι με τον Θεό. (Ρωμαίους 5:10) Ο Ιησούς για να τους βοηθήση έπρεπε να τους αγοράση, να γίνη ο νέος αρχηγός ή πατέρας της οικογενείας, «ο έσχατος Αδάμ,» διότι ο πρώτος Αδάμ τούς επώλησε στην αμαρτία.(1 Κορινθίους 15:45) Αυτή η νομική συναλλαγή προσκιάσθηκε στο νόμο του Μωυσέως, στο Λευιτικό 25:47-49.

 5. (α) Πώς έφτασε ο Ιησούς να έχη «εξουσίαν. . . να κάμνη και κρίσιν»; (β) Τι είδους δικαιοσύνη αποδίδει;

⁵ Συνεπώς, ο Θεός έδωσε στον Ιησού Χριστό «εξουσίαν . . . να κάμνη και κρίσιν, διότι είναι Υιός ανθρώπου.»(Ιωάννης 5:27) Δηλαδή, με το να γίνη ο Ιησούς ένα ανθρώπινο πλάσμα στη γη, όμοιος με τους ανθρώπους αλλά χωρίς αμαρτία, έγινε ο στενός τους συγγενής με το δικαίωμα και το τίμημα να εξαγοράση το ανθρώπινο γένος. (Φιλιππησίους 2:7· Ρωμαίους 8:3) Ο τίτλος του «Υιός ανθρώπου» το δείχνει αυτό. (Εβραίους 2:11, 14, 15) Σαν απόλυτα δίκαιος δικαστής, δεν υποτιμά κανένα. Είπε: «Η κρίσις η εμή δικαία είναι· διότι δε ζητώ το θέλημα το εμόν, αλλά το θέλημα του πέμψαντός με.» (Ιωάννης 5:30) Συνεπώς, δεν κρίνει σύμφωνα με την εξωτερική εμφάνισι, ούτε κρίνει τους ανθρώπους ‘μαζικά,’ αλλά σύμφωνα με τις περιστάσεις και τη διάθεσι κάθε ατόμου.—Ησαΐας 11:3, 4· Εβραίους 4:15.

 6. Πώς οι απόστολοι Παύλος και Πέτρος τονίζουν ότι ο Θεός πολιτεύεται με τον καθένα ατομικά;

⁶ Οι ενέργειες του Θεού, και ιδιαίτερα ο τρόπος με τον οποίον χρησιμοποίησε τον Ιησού Χριστό, δείχνουν ότι θέλει να έλθουν όλοι οι άνθρωποι σε τέτοια θέσι ώστε να μπορέσουν να λάβουν την ευλογία του. Αυτό περιλαμβάνει και τους άδικους σαν άτομα. Ο απόστολος Παύλος έγραψε σ’ εκείνους που έπρατταν κακά πράγματα: «Καταφρονείς τον πλούτον της χρηστότητος αυτού και της υπομονής και της μακροθυμίας, αγνοών ότι η χρηστότης του Θεού σε φέρει εις μετάνοιαν; . . . όστις θέλει αποδώσει εις έκαστον κατά τα έργα αυτού.» Επίσης ο απόστολος Πέτρος, επέστησε την προσοχή στο ότι ο Θεός πολιτεύεται με τον καθένα ατομικά, όταν αναφέρθηκε στον Θεό ως τον «Πατέρα τον κρίνοντα απροσωπολήπτως κατά το έργον εκάστου.»—Ρωμαίους 2:4-6· 1 Πέτρου 1:17.

ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΘΕΝΑ

 7. Γιατί είναι εσφαλμένο να λέγη ένα άτομο ότι είναι πολύ κακός για να αναμορφωθή και να γίνη δούλος του Θεού;

⁷ Μερικοί, όμως, μπορεί να πουν: ‘Δεν με ωφελεί σε τίποτε να προσπαθήσω τώρα να υπηρετώ τον Θεό. Είμαι τόσο κακός που δεν μπορώ ν’ αναμορφωθώ. Δεν υπάρχει καμμιά ελπίδα για μένα.’ Το να σκέπτεται κανείς μ’ αυτόν τον τρόπο, είναι σοβαρό σφάλμα. Φυσικά, κανένας από μόνος του δεν είναι άξιος για το ενδιαφέρον του Θεού. (Ρωμαίους 5:6-10) Αν απαιτείτο τελειότης, όλοι θ’ απεκλείοντο. Αλλά ο Θεός με την αγαθότητά του κατέγραψε παραδείγματα για να δείξη ότι δεν θ’ απορρίψη κανένα άτομο που μετανοεί, άσχετα με τα περασμένα κακά έργα του. Το μόνο που απαιτεί είναι να είναι πρόθυμο το άτομο να μάθη τι να κάμη και να καταβάλη ειλικρινείς προσπάθειες για να έλθη σε αρμονία μαζί Του.—Ησαΐας 1:18· Αποκάλυψις 22:17.

 8-10. (α) Δώστε δυο παραδείγματα που είναι παρηγορητικά για άτομα που έκαμαν κακές πράξεις, αλλά τα οποία θέλουν να επιστρέψουν στον Θεό. (β) Πώς τα εδάφια Ιεζεκιήλ 33:14-16 και Κολοσσαείς 3:5-8 δείχνουν ότι εκείνο που υπολογίζει ο Θεός είναι το τι κάνουμε τώρα, όχι τι κάναμε στο παρελθόν;

⁸ Ο απόστολος Παύλος ήταν ένα τέτοιο παράδειγμα. Είχε αναμιχθή σε πραγματικούς φόνους Χριστιανών. (Πράξεις 7:58, 59· 9:1, 2) Ο ίδιος ο Παύλος λέγει: «Πιστός ο λόγος και πάσης αποδοχής άξιος, ότι ο Ιησούς Χριστός ήλθεν εις τον κόσμον διά να σώση τους αμαρτωλούς, των οποίων πρώτος είμαι εγώ· αλλά διά τούτο ηλεήθην, διά να δείξη ο Ιησούς Χριστός εις εμέ πρώτον την πάσαν μακροθυμίαν, εις παράδειγμα των μελλόντων να πιστεύσωσιν εις αυτόν εις ζωήν αιώνιον.»—1 Τιμόθεον 1:15, 16.

⁹ Ο βασιλεύς Μανασσής του Ιούδα ήταν ένα άλλο παράδειγμα πολύ κακού ανθρώπου. Ανέλαβε την ηγεσία στο να φέρη το έθνος σε υπερβολική ειδωλολατρία και στασιασμό εναντίον του Θεού. Το έθνος δεν συνήλθε ποτέ. (2 Βασιλέων 21:11, 16) Αλλ’ ο Μανασσής μετενόησε αργότερα και ο Θεός δέχθηκε την προσευχή του.—2 Χρονικών 33:11-13, 16, 17.

¹⁰ Εκείνο που υπολογίζει ο Θεός, δεν είναι το τι έκαμε κανείς στο παρελθόν, αλλά τι κάνει τώρα και τι θα κάμη στο μέλλον.—Ιεζεκιήλ 33:14-16· Κολοσσαείς 3:5-8.

11. Μπορεί ένα άτομο, με τη δική του δικαιοσύνη, ή με το να ζη σύμφωνα με τις Δέκα Εντολές ή τον Μωσαϊκό νόμο, να κερδίση την εύνοια του Θεού και ζωή;

¹¹ Εξ άλλου, κανένας δεν πρέπει να νομίζη ότι θα λάβη την εύνοια του Θεού με τη δική του καλωσύνη ή τα δίκαια έργα του (Ρωμαίους 3:10), διότι έτσι θα αρνιόταν το γεγονός ότι είναι αμαρτωλός. (1 Ιωάννου 1:8-10) Ένα τέτοιο παραπλανημένο άτομο απορρίπτει, ως άχρηστη τη θυσία του Χριστού. Κάνει προσπάθεια ν’ αυτοδικαιωθή με τα έργα—να ‘υποχρεώση’ τον Θεό να τον δεχθή λόγω της προσωπικής του ‘καλωσύνης.’ (Ρωμαίους 4:2-8) Τα άτομα που έχουν αυτή τη στάσι δεν υπηρετούν πραγματικά τον Θεό, αλλά θέτουν τον δικό τους κανόνα στη θέσι του κανόνος του Θεού. Η ματαιότης αυτής της προσπάθειας αποδείχθηκε από τους Ιουδαίους που προσπαθούσαν να δικαιωθούν μέσω του Μωσαϊκού νόμου.—Ρωμαίους 10:1-3· Εβραίους 10:1, 2.

12. Πώς έδειξε ο Ιησούς ότι ο Θεός δεν μεροληπτεί ούτε βοηθεί μόνον εκείνους που έχουν χρήματα ή θέσεις;

¹² Ο Θεός επίσης δεν ευνοεί μόνο μια ωρισμένη τάξι ανθρώπων. Μήπως ο Υιός του Ιησούς, δεν συμπονούσε όλους τους ανθρώπους; Ή μήπως, χρησιμοποίησε τις δυνάμεις θεραπείας που είχε μόνο για όσους συμπαθούσε, ή για όσους μπορούσαν να του δώσουν χρήματα; Όχι· υπάρχουν πολλές αφηγήσεις για πλήθη ανθρώπων που έρχονταν σ’ αυτόν με κάθε είδους ασθένεια κι εκείνος τους θεράπευε όλους.—Ματθαίος 14:14.

Η ΠΡΟΤΙΜΗΣΗ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΤΟΝ ΥΠΗΡΕΤΟΥΝ

13. Ποια παραδείγματα έχομε με τον Αβραάμ και άλλους για τη δύναμι και τη σταθερότητα της αγάπης του Θεού;

¹³ Ο Ιεχωβά είναι πάντοτε πρόθυμος να δώση τη βοήθεια και την αγάπη του σ’ οποιονδήποτε τη δέχεται. Και η δύναμις, και η σταθερότης της αγάπης του είναι πολύ μεγαλύτερη απ’ αυτή που μπορούμε εμείς να εκδηλώσωμε σε άλλους. Προσέξτε την αγάπη του Θεού για τον Αβραάμ, τον Ισαάκ και τον Ιακώβ που ήσαν ατελείς άνθρωποι, αλλά τον υπηρετούσαν ολοκάρδια. Αιώνες αργότερα, Μωυσής είπε στο έθνος Ισραήλ: «Με τους πατέρας σου συνεδέθη ο Ιεχωβά διά να αγαπά αυτούς.» (Δευτερονόμιον 10:15, ΜΝΚ) Ανέχθηκε επί αιώνες την ισχυρογνωμοσύνη του έθνους, λόγω αυτής της αγάπης.—Δευτερονόμιον 7:7, 8.

14. Μπορεί ένα άτομο που επικαλείται τον Θεό με ειλικρίνεια και αλήθεια, ν’ αναμένη μ’ εμπιστοσύνη βοήθεια από τον Θεό;

¹⁴ Η αγάπη του Ιεχωβά είναι το ίδιο μεγάλη και διαρκής για κείνους που τον υπηρετούν σήμερα. (Ρωμαίους 8:38, 39) Αναζητά σαν να λέμε, ευκαιρία για να ‘πλησιάση εκείνον που τον επικαλείται με ειλικρίνεια και αλήθεια.’ (Ιάκωβος 4:8) «Διότι οι οφθαλμοί του Κυρίου,» λέγει η Βίβλος, «περιτρέχουσι διά πάσης της γης, διά να δειχθή δυνατός υπέρ των εχόντων την καρδίαν αυτών τελείαν προς αυτόν.» (2 Χρονικών 16:9) «Τα ώτα αυτού [είναι] εις την δέησιν αυτών.»—1 Πέτρου 3:12.

15. Όταν ο Ιεχωβά μάς παρατηρή, τι αναζητεί να βρη;

¹⁵ Όταν ο Ιεχωβά επιθεωρή τη γη και βλέπη τις πολλές πιέσεις που υφίστανται οι άνθρωποι, νοιώθει βαθειά συμπόνοια για το ανθρώπινο γένος. Η επιθυμία του είναι να τους βοηθήση. Μολονότι δεν ‘κλείνει τα μάτια του’ στην ανομία, ωστόσο δεν βλέπει τα σφάλματα των ανθρώπων, αλλά τα καλά τους σημεία. (Ψαλμός 130:3) ‘Ενθυμείται ότι οι άνθρωποι είναι χώμα.’—Ψαλμός 103:14.

16, 17. (α) Πώς έδειξε ο Ιησούς ότι ήθελε πραγματικά να βοηθήση τους ανθρώπους; (β) Πώς νοιώθουν ο Ιεχωβά και ο Υιός του για τους ανθρώπους σήμερα;

¹⁶ Όταν ήταν στη γη ο Υιός του Θεού, επιθυμούσε πολύ να χρησιμοποιήση τη δύναμί του για να βοηθήση τους ανθρώπους. Όταν ένας λεπρός του είπε: «Εάν θέλης δύνασαι να με καθαρίσης,» ο Ιησούς «σπλαγχνισθείς, εξέτεινε την χείρα και ήγγισεν αυτόν και λέγει προς αυτόν· ‘Θέλω, καθαρίσθητι’» κι έτσι τον θεράπευσε.—Μάρκος 1:40, 41.

¹⁷ Όταν ο Ιησούς θεράπευε τους ανθρώπους που έρχονταν σ’ αυτόν, το έκανε αυτό από βαθύ ενδιαφέρον, να τους βοηθήση. Με τον ίδιο τρόπο, ο Θεός και ο Υιός του δείχνουν σήμερα ενδιαφέρον και αγάπη σ’ εκείνον που σταματάει τις καθημερινές υποθέσεις της ζωής για να ενδιαφερθή για τα ευχάριστα νέα του σκοπού του Θεού. Μήπως εξετάζετε τώρα τον Λόγο του Θεού με γνήσιο ερευνητικό τρόπο για να μάθετε περισσότερα γι’ αυτόν; Αν ναι, αυτό αποτελεί απόδειξι ότι ο Θεός ενδιαφέρεται για σας. Πώς μπορεί να λεχθή αυτό με βεβαιότητα;

ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΧΩΜΕ ΤΗ ΒΟΗΘΕΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΝΟΗΣΩΜΕ

18, 19. (α) Αν ένα άτομο μελετά με ειλικρίνεια τον Λόγο του Θεού πώς θα λάβη βοήθεια; (β) Γιατί χρειαζόμαστε την βοήθεια του πνεύματος του Θεού;

¹⁸ Αυτή η δήλωσις είναι αληθινή, επειδή ο Θεός βλέπει κάποια καλοσύνη της καρδιάς σ’ εκείνον που ερευνά ειλικρινά τον Λόγο του. Ως αποτέλεσμα, ανοίγει την καρδιά αυτού του ατόμου για να κατανοήση. Ο Ιησούς είπε: «Ουδείς δύναται να έλθη προς εμέ, εάν δεν ελκύση αυτόν ο Πατήρ ο πέμψας με.» (Ιωάννης 6:44) Δεν μπορείτε να κατανοήσετε τους σκοπούς του Θεού χωρίς τη βοήθεια του πνεύματος του Θεού, της αοράτου ενεργού του δυνάμεως, η οποία μπορεί να επηρεάση και να κατευθύνη τη διάνοιά σας.

¹⁹ Ο απόστολος Παύλος έγραψε: «Τα του Θεού ουδείς γινώσκει ειμή το Πνεύμα του Θεού. [Δηλαδή, το πνεύμα του Θεού είναι ουσιώδες για τη μετάδοσι των σκέψεων και των σκοπών του Θεού σ’ εμάς]. Αλλ’ ημείς δεν ελάβομεν το πνεύμα του κόσμου, αλλά το πνεύμα το εκ του Θεού, διά να γνωρίσωμεν τα υπό του Θεού χαρισθέντα εις ημάς.» (1 Κορινθίους 2:11, 12· παράβαλε με Πράξεις 16:14.) Αν δεν είχατε αυτή τη βοήθεια τότε η σύγχυσις αυτού του κόσμου, η έλλειψις πίστεως που τον χαρακτηρίζει και το πνεύμα του, που είναι σε αντίθεση με τον Θεό, θα σας νικούσαν διότι «η πίστις δεν υπάρχει εις πάντας.»—1 Κορινθίους 2:14· 2 Θεσσαλονικείς 3:2.

20. Πόσο βαθειά είναι η εκτίμησις του Θεού για το άτομο που προσπαθεί επιμελώς να τον γνωρίση και να τον υπηρετήση;

²⁰ Καθώς ο Θεός ανταποκρίνεται στην προσπάθειά σας, ν’ αποκτήσετε κατανόησι, εκδηλώνει προς εσάς και μια άλλη ωραία ιδιότητα. Αυτή η ιδιότης είναι η εκτίμησις. Και σεις, χωρίς αμφιβολία έχετε και εκφράζετε εκτίμησι για τα καλά πράγματα που κάνουν άλλοι για σας. Αλλά η εκτίμησις που νοιώθουν οι άνθρωποι είναι πολύ λιγώτερο βαθειά και ολοκάρδια από την εκτίμησι που δείχνει ο Θεός σ’ εκείνους που πιστεύουν σ’ αυτόν και σέβονται τον Λόγο του. Χαίρεται γι’ αυτούς. Ο Ιησούς μίλησε ακόμη και για χαρά που γίνεται στους ουρανούς για έναν αμαρτωλό που μετανοεί, δηλαδή που απορρίπτει την αδικοπραγία για να ευαρεστήση τον Θεό. (Λουκάς 15:10) Πράγματι, ο Ιησούς είπε ότι ένα άτομο που θα έδινε απλώς ένα ποτήρι ψυχρού ύδατος σ’ ένα τον οποίον ανεγνώριζε ότι είναι δούλος του Θεού, δεν θα έχανε με κανένα τρόπο την ανταμοιβή του. (Ματθαίος 10:42) Ο Θεός παρατηρεί και εκτιμά εκείνον που σέβεται το όνομά του και συμπεριφέρεται με καλωσύνη στο λαό του. Η καρδιά του και η βοήθειά του στρέφονται προς αυτό το άτομο.—Εξετάστε το παράδειγμα που αναφέρεται εις Μάρκον 14:3-9.

21. Πώς έδειξαν μερικοί Εθνικοί της Μικράς Ασίας ποια πρέπει να είναι η ανταπόκρισίς μας στην αγαθότητα του Θεού;

²¹ Κι εμείς, με τη σειρά μας, θα πρέπει να δείχνωμε κατάλληλη εκτίμησι για την αγαθότητα του Θεού που μας βοήθησε να γνωρίσωμε τον σκοπό του και μας δίδει την ευκαιρία ν’ αποκτήσωμε αιώνια ζωή. Θα πρέπει κανείς να είναι ευγνώμων που ο Θεός τον θεώρησε κατάλληλο να του επιτρέψη να είναι σαν τους ανθρώπους στους οποίους κήρυξε ο Παύλος σε μια πόλι της Μικράς Ασίας. Εκεί, οι Ιουδαίοι που ισχυρίζοντο ότι υπηρετούσαν τον Θεό, εναντιώθηκαν στην αλήθεια. Αλλ’ η αφήγησις λέγει: «Και οι εθνικοί ακούσαντες [για την ευκαιρία να τους δεχθή ο Θεός] έχαιρον και εδόξαζον τον λόγον του Ιεχωβά και επίστευσαν όσοι ήσαν ωρισμένοι διά την αιώνιον ζωήν.» (Πράξεις 13:48, ΜΝΚ) Εκείνοι οι άνθρωποι εκτιμούσαν την αγαθότητα του Θεού. Αυτή η εκτίμησις τους βοήθησε να γίνουν οι άνθρωποι που ο Θεός δέχεται ευχαρίστως.

ΑΝΑΣΤΑΣΙΣ, ΜΙΑ ΑΠΟΔΕΙΞΙΣ ΤΟΥ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

22. Πώς η πρόνοια του Ιεχωβά για ανάστασι, δείχνει ότι έχει πολύ βαθύ ενδιαφέρον για τα άτομα;

²² Μια ισχυρή απόδειξις του ενδιαφέροντος του Θεού για κάθε άτομο χωριστά, είναι η πρόνοια που έλαβε για ανάστασι «δικαίων τε, και αδίκων.» (Πράξεις 24:15) Για ν’ αναστήση ο Θεός ένα άτομο, πρέπει να γνωρίζη τα πάντα γι’ αυτό. Μόνο μ’ αυτή τη γνώσι μπορεί ο Θεός να επαναφέρη στη ζωή το ίδιο άτομο με την ίδια προσωπικότητα, ώστε το άτομο να είναι ο εαυτός του και ν’ αναγνωρίση τον εαυτό του. Αυτό σημαίνει ότι ο Θεός πρέπει ν’ αποκαταστήση κάθε λεπτομέρεια της κατασκευής του ατόμου. Αυτό περιλαμβάνει την εμφάνισί του, τα κληρονομημένα χαρακτηριστικά του, την επιρροή που είχαν επάνω του το περιβάλλον και η πείρα μαζί με ολόκληρη τη μνήμη του. Τι ενδιαφέρον και φροντίδα δείχνει αυτό!

23, 24. (α) Ποιο σπουδαίο υπόμνημα ενός ατόμου μπορούν να κάμουν οι ατελείς άνθρωποι, που μας βοηθεί να δούμε πόσο εύκολα θα μπορούσε ο Θεός ν’ αναστήση ένα άτομο; (β) Τι θα λεχθή για το ότι ενθυμείται και θ’ αναστήση ανθρώπους που έχουν πεθάνει πριν από χιλιάδες χρόνια;

²³ Μερικοί μπορεί να πουν, ‘Αυτό φαίνεται αδύνατο.’ Αλλ’ ακόμη και σήμερα οι άνθρωποι μπορούν να κάμουν μια μαγνητοταινία ή κινούμενη εικόνα ενός ατόμου. Κατόπιν, ακόμη και μετά τον θάνατό του, μπορούν να προβάλλουν την ταινία σε μια οθόνη και να βλέπουν τις πράξεις και τις κινήσεις του ατόμου, ακούοντας συγχρόνως τη φωνή του. Εκατοντάδες λεπτομέρειες καταγράφονται. Αν οι άνθρωποι μπορούν να το κάμουν αυτό, δεν μπορεί ο Θεός, για τον οποίον «τα πάντα είναι δυνατά,» να έχη ένα υπόμνημα των χιλιάδων λεπτομερειών που αποτελούν μια προσωπικότητα;—Ματθαίος 19:26· Ιώβ 42:2.

²⁴ Ακόμη κι εμείς, ως ατελείς άνθρωποι, γνωρίζομε πολλές λεπτομέρειες για ένα στενό φίλο, ώστε να μπορούμε να τον περιγράψωμε με μεγάλη ακρίβεια. Ωστόσο, με το πέρασμα του χρόνου η εικόνα ξεθωριάζει. Ο Θεός που έχει πολύ μεγαλύτερη διορατικότητα, γνωρίζει πλήρως κάθε λεπτομέρεια όλων των ατόμων. Γνωρίζει τι υπάρχει στην καρδιά όλων. (Εβραίους 4:13) Επίσης, ακόμη κι αν ένας έχη πεθάνει πριν από αιώνες, η μνήμη του Θεού γι’ αυτό το άτομο δεν εξασθενίζει.—Ιώβ 14:13-15.

25. Περιλαμβάνει η ανάστασις ανθρώπους οι οποίοι δεν ετάφησαν στη γη, αλλά χάθηκαν στη θάλασσα, τους έφαγαν ζώα ή πέθαναν από οτιδήποτε άλλο;

²⁵ Συνεπώς, τα δισεκατομμύρια των ανθρώπων, που βρίσκονται στους τάφους, είναι ακόμη στο νου του Θεού με κάθε λεπτομέρεια. (Παροιμίες 15:11) Ακόμη κι εκείνοι που δεν έχουν ταφή, αλλά που χάθηκαν στη θάλασσα ή κάηκαν ή πέθαναν από οτιδήποτε άλλο, είναι το ίδιο ζωντανοί στη μνήμη του.—Αποκάλυψις 20:13.

26. Τι εννοούσε ο Ιησούς όταν μίλησε για τον Ιεχωβά ως τον Θεόν του Αβραάμ, του Ισαάκ και του Ιακώβ και κατόπιν είπε: «Ο δε Θεός δεν είναι νεκρών, αλλά ζώντων· διότι πάντες ζώσιν εν αυτώ»; (Λουκάς 20:37, 38)

²⁶ Για κείνους που ο Θεός σκοπεύει ν’ αναστήση, ο Ιησούς είπε: «Ο δε Θεός δεν είναι νεκρών, αλλά ζώντων· διότι πάντες ζώσιν εν αυτώ.» (Λουκάς 20:38) Η δύναμις και η σοφία του κάνουν τον σκοπό του τόσο βέβαιο, ώστε ‘ζωοποιεί τους νεκρούς και καλεί τα μη όντα ως όντα’.—Ρωμαίους 4:17

27. Πώς μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι ο Χριστός έχει λάβει την εξουσία και τη δύναμι ν’ αναστήση τους νεκρούς;

²⁷ Ο Θεός έχει δώσει στον Ιησού Χριστό τη δύναμι ν’ αναστήση τους νεκρούς. Όταν ήταν στη γη, ο Ιησούς έδειξε αυτή τη δύναμι σε αρκετές περιστάσεις.—Λουκάς 7:14, 15· 8:49-56· Ιωάννης 11:39, 43, 44.

28. (α) Πώς μπορούμε ν’ ανταποκριθούμε με εκτίμηση στα πράγματα που έχει κάμει ο Ιεχωβά για εμάς; (β) Θα έπρεπε κάποιο φυσιολογικό άτομο να νομίζη ότι είναι διανοητικώς ανίκανο να μάθη από τη Βίβλο τους σκοπούς του Θεού;

²⁸ Θα μπορούσε λοιπόν οποιοσδήποτε να πη δικαίως ότι ο Θεός και ο Υιός του δεν ενδιαφέρονται γι’ αυτόν; Βρίσκει αυτή η φροντίδα και το ενδιαφέρον του Ιεχωβά, ανταπόκρισι στην καρδιά σας; Μπορείτε να δείξετε εκτίμησι σ’ αυτόν, με το να μάθετε περισσότερα γι’ αυτόν και με το να ενθαρρύνετε άλλους να κάμουν το ίδιο. Και η γνώσις που θ’ αποκτήσετε γι’ αυτόν, θα είναι ανάλογη με την ειλικρινή προσπάθεια που καταβάλλετε για ν’ αποκτήσετε αυτή τη γνώσι. Αυτός θα σας δώση «νόησιν» [δηλαδή πνευματική ικανότητα] για να το κάμετε αυτό.—1 Ιωάννου 5:20.

[Εικόνα στη σελίδα 108]

Μήπως ο Θεός θεωρεί τους ανθρώπους απλώς μια μάζα από πρόσωπα; . . .

[Εικόνα στη σελίδα 109]

. . . Ή ενδιαφέρεται ο Θεός για μας ως άτομα;

[Εικόνα στη σελίδα 117]

Οι άνθρωποι μπορούν να κάνουν ταινίες που διατηρούν τις πράξεις και τη φωνή ατόμων πολύ μετά τον θάνατό τους. Ο Θεός θυμάται ακόμη περισσότερο και μπορεί ν’ αναστήση τους νεκρούς.