βασιλέα τους και τον παρέδωσαν στο «Εζεκία τον Ιουδαίο,» ο οποίος «τον έκλεισε στη φυλακή.»

Λόγω αυτών των εξελίξεων στη διάρκεια της βασιλείας του Εζεκία, η προφητική εντολή για τους Φιλισταίους να μη χαρούν ήταν κατάλληλη. Αυτά που δοκίμασαν στα χέρια του Εζεκία ήσαν πραγματικά σαν μια πληγή από έναν ‘φλογερό πετώμενο όφι’ που μπορούσε να επιφέρη τέτοια αποτελέσματα στα θύματά του. Η προφητεία του Ησαΐα 14:29 εκπληρώθηκε στο πλήρες.

Ενθυμείσθε;

Έχετε διαβάσει τα πρόσφατα τεύχη της Σκοπιάς προσεκτικά; Αν ναι, χωρίς αμφιβολία θα ενθυμήσθε τα εξής σημεία:

● Τι εννοούμε με την έκκλησι «Μη φέρης ημάς εις πειρασμόν»;—Ματθ. 6:13.

Ζητούμε από τον Θεό να μας θυμηθή σε καιρό δοκιμασίας επαναφέροντας στη διάνοιά μας τις ισχυρές προειδοποιήσεις του Λόγου του ώστε να μην ενδώσωμε στον πειρασμό. Κάνομε στην πραγματικότητα έκκλησι να μας ενισχύση ο Παντοδύναμος για να υπομείνωμε και να μην υποχωρήσωμε κάτω από μια περίοδο δοκιμασίας.—Σ. 708.a

● Πώς μπορούμε να πλησιάζωμε τον Ιεχωβά Θεό με προσευχή;

Πρέπει να πλησιάζωμε τον Θεό εις το όνομα του Ιησού Χριστού και με βαθύ σεβασμό, χωρίς άσκοπες επαναλήψεις, κατανοώντας ότι ο Ιεχωβά είναι ο παντοδύναμος Δημιουργός και Υπέρτατος Κυρίαρχος. Σ. 739.

● Στη 2 Κορινθίους 10:4, τι είδους πόλεμο είχε υπ’ όψιν του ο Παύλος όταν έγραψε ότι «τα όπλα του πολέμου ημών δεν είναι σαρκικά;»

Όπως δείχνουν τα συμφραζόμενα, ο Παύλος μιλούσε για τη διεξαγωγή πνευματικού πολέμου μέσα στην εκκλησία με την πρόθεσι να την προστατεύση από καταστρεπτικούς, ψευδείς διαλογισμούς και διδασκαλίες. Σ’ αυτόν τον πόλεμο, δεν χρησιμοποιούνται σαρκικά όπλα όπως είναι η πονηρία, η δολιότης ή η πομπώδης γλώσσα. Το κυριώτερο όπλο είναι, η ‘μάχαιρα του πνεύματος,’ δηλαδή το άγγελμα ή ο Λόγος του Θεού.—Σ. 9 (1977)

● Πότε η ‘θεία υπηρεσία’ μας είναι πλήρης;

Όταν κηρύττωμε τα ‘αγαθά νέα’ που περιέχει η Αγία Γραφή και ζούμε μ’ ένα τρόπο που φέρνει δόξα στον Ιεχωβά Θεό—Σ. 22 (1977)

● Γιατί οι πρώτοι Χριστιανοί εδιώκοντο από τους Ρωμαίους αυτοκράτορας;

Οι πρώτοι Χριστιανοί απέδιδαν στον Ιεχωβά Θεό αποκλειστική αφοσίωσι και ηρνούντο να λατρεύσουν τον αυτοκράτορα. Λόγω αυτής της στάσεώς των, οι Χριστιανοί εθεωρούντο από τη Ρωμαϊκή εξουσία ως πολιτικώς ανυπάκουοι και γι’ αυτό τους τιμωρούσαν με τις χειρότερες ποινές.—Σ. 58. (1977)

● Ποια είναι η πηγή της δοξασίας περί αθανασίας της ψυχής;

Η πηγή δεν είναι Γραφική, διότι η Αγία Γραφή σαφώς διδάσκει ότι η ψυχή πεθαίνει. (Ιεζ. 18:4, 20) Οι θεολόγοι του Χριστιανικού κόσμου δανείσθηκαν αυτή τη διδασκαλία από τις ιδέες του Έλληνος φιλοσόφου Πλάτωνος ο οποίος την είχε υιοθετήσει από τις απόκρυφες θρησκείες που είχαν ως πηγή τους την αρχαία Βαβυλώνα.—Σ. 76, 77 (1977)

● Τι εννοεί το γεγονός ότι το «θηρίον» της Αποκαλύψεως 13:1 ανέβη «εκ της θαλάσσης»;

Όπως δείχνει το εδάφιο Ησαΐας 57:20, 21, η «θάλασσα» αντιπροσωπεύει το ανθρώπινο γένος που είναι αποξενωμένο από τον Θεό και το οποίο, λόγω της ανικανοποιήσεώς του, είναι ανήσυχο όπως η θάλασσα. Έτσι αποκαλύπτεται ότι το «θηρίον,» ή οι πολιτικές εξουσίες σαν σύνολο, έχουν ανθρώπινη, όχι θεϊκή προέλευσι.—Σ. 81 (1977)

● Πώς μπορούν οι αληθινοί Χριστιανοί να υπερασπισθούν τον εαυτό τους εναντίον των δυσφημητών;

Με το να τηρούν αξιέπαινη διαγωγή και να συνεχίζουν να κάνουν μια ήρεμη, θετική παρουσίασι των διδασκαλιών της Αγίας Γραφής.—Σ. 125 (1977)

● Τι κάνει κάποιον να είναι ‘αμαρτάνων’;

Όσον καιρό ένα άτομο διαπράττει σοβαρά σφάλματα ή δεν έχει ακόμη έλθει στο σημείο της μετανοίας, ζη στην αμαρτία. Το αμαρτωλό του υπόμνημα είναι επιβαρυντικό γι’ αυτόν.—Σ. 150 (1977)

● Ποια είναι η πόλις ‘η έχουσα τα [πραγματικά, ΜΝΚ] θεμέλια’ την οποία περίμενε ο Αβραάμ, και πώς θα την απολαύση;

Αυτή η ‘πόλις’ είναι η κυβέρνησις του Θεού. Ο Αβραάμ θα την απολαύση όταν αναστηθή από τους νεκρούς, οπότε θα έλθη κάτω από την πλήρη διακυβέρνησι αυτής της πόλεως, δηλαδή κάτω από τη βασιλεία του Θεού μέσω του Χριστού.—Σ. 170.