Η Απόκτησης Ωριμότητος Μέσω Προσωπικής Μελέτης Είναι Ευχάριστη
«Η σοφία είναι καλή . . . και ωφέλιμος . . . διατηρεί ζώντας τους έχοντας αυτήν.—Εκκλησ. 7:11, 12, ΜΝΚ
1. Πώς μπορούμε ν’ αναμένωμε ότι θ’ αποκτήσωμε ωριμότητα;
ΤΟ ΝΑ εργάζεται προς την ωριμότητα είναι η πιο ευχάριστη πείρα, που μπορεί να έχη ένας Χριστιανός. Δεν είναι μια κληρονομημένη ιδιότης, αλλά, μάλλον, περιλαμβάνεται στα πλαίσια των λόγων του Παύλου εις Εφεσίους 4:12, 13 ως το αποτέλεσμα εκπαιδεύσεως ή οικοδομήσεως για να φθάση ένας σε πλήρη ανάπτυξι, σε ανάστημα ανδρός: «Την τελειοποίησιν [τον καταρτισμόν, Κείμενον] . . . δια την οικοδομήν του σώματος του Χριστού, . . . εις την ενότητα της πίστεως, και της επιγνώσεως του Υιού του Θεού, εις άνδρα τέλειον, εις μέτρον ηλικίας του πληρώματος του Χριστού.» Η επίτευξις αυτού του αντικειμενικού σκοπού απαιτεί απόκτησι γνώσεως, και αυτό σημαίνει μελέτη. Η προσωπική μελέτη είναι χωρίς αμφιβολία μια από τις καλύτερες μεθόδους για να μπορέση ένα άτομο ν’ αποκτήση ωριμότητα. Είναι ικανοποιητική και ευχάριστη.
2. (α) Με ποιες ιδιότητες μετράται η ωριμότης; (β) Και ποιο αποτέλεσμα θα φέρη στο άτομο η πρόοδος σ’ αυτή την κατεύθυνσι;
2 Εφόσον πρέπει να είμεθα όμοιοι με τον Χριστόν, αυτό σημαίνει ότι η διάνοια πρέπει να τρέφεται πλήρως με την κατάλληλη πνευματική τροφή για ν’ αναπτύξη τις ιδιότητες, οι οποίες αντανακλούν ωριμότητα· όπως η αφοσίωσις, αγάπη, προοπτική, πίστις, αξιοπιστία και πνευματική διάκρισις. Η οικοδόμησις ωριμότητος συνίσταται σ’ ένα εκπαιδευτικό πρόγραμμα, διότι απαιτεί αυστηρή άσκησι των διανοητικών ικανοτήτων. Όταν ο αντικειμενικός σκοπός της Χριστιανικής επιτυχίας τηρήται στη διάνοια, με την κατάλληλη διανοητική στάσι, η μελέτη είναι ευχάριστη.
3. (α) Πώς είναι δυνατόν να βλέπουν μερικοί τη μελέτη; (β) Αξίζει τον κόπο η προσπάθεια που καταβάλλεται;
3 Μερικοί ίσως να βρίσκουν τη μελέτη ανιαρή και δύσκολη, αλλ’ αν συμβαίνη αυτό, γιατί να μη κάνετε κάτι ώστε να μην είναι πια αγγαρεία, αλλά να μπορέση να γίνη μέρος της καθημερινής σας ζωής, και να την απολαμβάνετε ακριβώς όπως το σώμα απολαμβάνει τη λήψι τροφής; Άλλοι πιθανόν να καταλήξουν στη σκέψι ότι ‘εγώ απλώς δεν είμαι σπουδαστής· δεν ενδιαφέρομαι πραγματικά για μελέτη ή ανάγνωσι’. Δεν θα έπρεπε αυτό ν’ αποδοθή, μάλλον, σε οκνηρία της διανοίας; Εξ άλλου πάλιν, μολονότι το φαγητό είναι μια καθημερινή δύσκολη εργασία, θα σταματούσε το άτομο τις προσπάθειες κι έτσι να φθάση στο σημείο να λιμοκτονήση; Επιτεύγματα που αξίζουν και ειδικά εκείνα που αφορούν την αιώνιο ζωή απαιτούν προσπάθεια—πολλή προσπάθεια, αλλά τ’ αποτελέσματα αμείβουν πολύ, φέρνουν ικανοποίησι, ειρήνη και χαρά.
4. Κάτω από ποιες συνθήκες είναι δυνατόν να μην έχη ένας αρκετόν καιρό για μελέτη;
4 Πολλές φορές εκφράζουν τη σκέψι, ‘δεν έχω καθόλου καιρό για μελέτη.’ Δεν θα βρήτε καιρό, αν σχεδιάζετε να κάνετε όλα τα άλλα πράγματα πρώτα και κατόπιν, αν μείνη κάποιος χρόνος, να μελετήσετε. Μήπως ενεργείτε στο ζήτημα του φαγητού με τον ίδιο τρόπο; Ή μήπως βρίσκετε χρόνο για να τρώτε τακτικά; Ασφαλώς βρίσκετε, και το φαγητό γίνεται απολαυστικό. Πρέπει να εκπαιδεύσετε τον εαυτό σας να μελετά και ν’ απολαμβάνη τη μελέτη, ακριβώς όπως απολαμβάνετε την καλή τροφή.
ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΜΕΣΩ ΜΕΛΕΤΗΣ
5. (α) Πώς πρέπει να μετρά ένας Χριστιανός την επιτυχία; (β) Όπως προκύπτει από τα εδάφια Παροιμίαι 7:1, 2 και 1:5, 6, ποια πρέπει να είναι η στάσις μας προς την κατανόησι του Λόγου του Θεού;
5 Σε κάθε προσπάθεια, η επιθυμία ενός ατόμου είναι να επιτύχη. Στον Ιησού του Ναυή ελέχθη σχετικά με το «βιβλίον του νόμου» ότι «εν αυτώ θέλεις μελετά ημέραν και νύκτα, δια να προσέχης να κάμνης κατά πάντα όσα είναι γεγραμμένα εν αυτώ· διότι τότε θέλεις ευοδούσθαι εις την οδόν σου, και τότε θέλεις φέρεσθαι μετά συνέσεως.» (Ιησ. Ναυή 1:8) Η Χριστιανική επιτυχία κερδίζεται με το να κάμη ένας αυτό που είναι σύμφωνο με το θέλημα του Θεού. Συνεπώς, αν ένας προσλαμβάνη γνώσι τακτικά, μπορεί ν’ αναμένη ότι θα έχη την εσωτερική εκείνη ικανοποίησι που φέρνει βαθιά χαρά. Είναι πολύ ζωτικό, λοιπόν, να ‘ταμιεύωμεν’ τις εντολές που έχει δώσει ο Ιεχωβά· ‘να φυλάττωμεν τας εντολάς του και θέλομεν ζήσει.’ Το ν’ αφήνωμε τη διάνοιά μας να παραμένη σ’ αυτή τη Γραφική έκφρασι φέρνει τις σκέψεις μας πάλι πίσω στη μελέτη: «Ο σοφός ακούων θέλει γείνει σοφώτερος, και ο νοήμων θέλει αποκτήσει επιστήμην κυβερνήσεως· ώστε να εννοή παροιμίαν.» Το ν’ ακούωμε δεν σημαίνει μόνο να συλλάβωμε τον ήχο της φωνής ενός ατόμου και να λάβωμε γνώσι μέσω της αισθήσεώς μας της ακοής. Το ίδιο αληθεύει, όταν διαβάζωμε και μελετούμε τις λέξεις από την έντυπη σελίδα, οπότε λαμβάνομε πληροφορίες μέσω της αισθήσεως της οράσεως. Μ’ αυτό τον τρόπο, επίσης, «ακούομεν» τον συγγραφέα αυτών των λέξεων και διδασκόμεθα. Έτσι αποκτούμε βαθμιαίως κατανόησι και προοδεύομε προς την ωριμότητα.—Παροιμ. 7:1, 2, ΜΝΚ· 1:5, 6.
6. (α) Ποια προσπάθεια πρέπει να καταβάλλωμε για ν’ αποκτήσωμε γνώσι; (β) Ποια ήταν τα αισθήματα των μαθητών, όταν ο Ιησούς εξήγησε τις γραφές που αφορούσαν αυτόν τον ίδιο;
6 Πρέπει να φλεγώμεθα μέσα μας από μια έντονη επιθυμία να ερευνήσωμε και να σκάψωμε για γνώσι ακριβώς όπως η επιθυμία κινεί ένα χρυσοθήρα στην ανεύρεσι χρυσού, όπως δείχνεται από την παροιμία: «Εάν ζητήσης αυτήν ως αργύριον, και εξερευνήσης αυτήν ως κεκρυμμένους θησαυρούς, τότε θέλεις εννοήσει τον φόβον του Ιεχωβά, και θέλεις ευρεί την επίγνωσιν του Θεού.» Όπως ένα διαμάντι έχει πολλές έδρες, έτσι υπάρχουν και πολλές άξιες λόγου πλευρές μαθήσεως, που μπορεί ένας να κερδίση από τον Λόγο του Θεού. Πρέπει να αισθανώμεθα μέσα μας όπως οι μαθηταί του Ιησού στη διάρκεια της εκ δώδεκα χιλιομέτρων πεζοπορίας προς τους Εμμαούς, αφού ο Ιησούς είχε ‘διερμηνεύσει εις αυτούς τα περί εαυτού γεγραμμένα εν πάσαις ταις γραφαίς.’ Δεν μπορούσαν παρά να εκφρασθούν μεταξύ τους: «Δεν εκαίετο εν ημίν η καρδία ημών, ότε ελάλει προς ημάς καθ’ οδόν, και μας εξήγει τας γραφάς;» Αυτή την ίδια φλόγα ή επιθυμία μπορούμε να έχωμε κι εμείς, καθώς ερχόμεθα σ’ ενότητα με την εκκλησία του Θεού μέσω μελέτης· και μια οξεία επαγρύπνησις από μέρους μας να ευαρεστήσωμε τον Θεό συμβάλλει, βέβαια, στη χαρά μας.—Παροιμ. 2:4, 5, ΜΝΚ· Λουκ. 24:13, 27, 32· Ρωμ. 11:33.
ΣΤΟΧΑΣΜΟΣ
7. (α) Τι είναι στοχασμός, και πώς μπορεί να χρησιμοποιηθή; (β) Κάτω από ποιες συνθήκες μπορεί αυτός να είναι ο μόνος τρόπος διατηρήσεως ενός υγιούς πνεύματος;
7 Το να σκέπτεται ένα άτομο καταλήγει σε βελτίωσι της διανοίας. Μήπως αυτό δεν περιλαμβάνεται στα πλαίσια των λόγων του Παύλου: «Ταύτα μελέτα, εις ταύτα μένε, δια να ήναι φανερά εις πάντας η προκοπή σου. Πρόσεχε εις εαυτόν και εις την διδασκαλίαν»; (1 Τιμ. 4:15, 16) Ο στοχασμός δεν είναι ονειροπόλησις ή εγκατάλειψις της διανοίας σε άσκοπη περιπλάνησι, αλλά, μάλλον, χαλιναγωγημένη σκέψις επάνω σ’ ένα συγκεκριμένο θέμα. Παραδείγματος χάριν, εξετάζοντας ένας τις προφητείες, οι οποίες αναφέρονται στη σπουδαιοτάτη χρονολογία του 1914, μπορεί να κατατάξη στη διάνοιά του τα εδάφια που την τονίζουν και να φέρη στη μνήμη του ό,τι μπορεί. Αυτό θα τον ανταμείψη και θα τον τονώση και όλα αυτά περιλαμβάνονται στην κατηγορία της προσωπικής μελέτης. Ο Δαβίδ το εξέφρασε αυτό καλά με τα εξής λόγια: «Θέλω μελετά εις πάντα τα έργα σου, και περί των πράξεών σου θέλω διαλογίζεσθαι.» (Ψαλμ. 77:12) Κάτω από ωρισμένες περιστάσεις, ίσως αυτός να είναι ο μόνος τρόπος, με τον οποίο μπορεί ένας να διεξάγη προσωπική μελέτη, αν είναι φυλακισμένος και του απαγορεύεται η Αγία Γραφή ή η επικοινωνία με άλλους. Ο στοχασμός κάτω από τέτοιες συνθήκες είναι ζωτικός για να διατηρηθή ένας πνευματικώς υγιής, και οδηγεί σε ωριμότητα.
ΔΙΩΧΝΕΤΕ ΤΙΣ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ
8. Τι χρειάζεται για να είναι η μελέτη αποτελεσματική;
8 Στην προσωπική μελέτη, είναι σπουδαίο να καθαρίση το άτομο τη διάνοια από την απασχόλησι με άλλες σκέψεις, ώστε να μπορέση να συγκεντρωθή και να είναι τελείως απορροφημένος στο υπ’ όψιν θέμα· και όταν ένας διαβάζη τη Γραφή, τον Λόγο του Θεού, να την ‘εννοή.’ Τότε ‘θα δώση ο Κύριος σύνεσιν εις πάντα.’ Η πνευματική αντίληψις είναι ένα προοδευτικό βήμα προς την ωριμότητα. Μ’ αυτόν τον τρόπο ο Ιεχωβά θα σας βοηθήση να «αποταμιεύετε πρακτικήν σοφίαν . . . και θα φυλάττη την αληθή οδόν των οσίων αυτού.» Συνεπώς, πρέπει να επιδιώκωμε την πνευματική ενηλικίωσι με το να κρατούμε τη διάνοια άγρυπνη ισχυρή και δραστήρια, ακριβώς όπως ένας αθλητής γυμνάζει το σώμα του.—2 Τιμ. 2:7· Παροιμ. 2:7, 8, ΜΝΚ.
9. Τι μπορεί να παρέμβη στο να συγκρατήσωμε αυτό που διαβάζομε ή μελετούμε;
9 Αλλά πολύ συχνά, όταν καθήμεθα να μελετήσωμε, διαπιστώνομε ότι η διάνοιά μας εξακολουθεί να τρέχη γύρω από τις διάφορες δραστηριότητες της ημέρας. Μπορούμε ακόμη να μένωμε καθηλωμένοι σε κάτι που συνέβη στην κοσμική μας εργασία, ή να είμεθα ταραγμένοι από κάποιο επεισόδιο της ημέρας. Πιθανόν να καθήσωμε να μελετήσωμε το περιοδικό Η Σκοπιά. Διαβάζομε για λίγο και κατόπι σκεπτόμεθα, ‘Τι εδιάβασα σ’ αυτή την παράγραφο;’ Πρέπει ν’ αποβάλωμε άλλα ζητήματα από τη διάνοιά μας, όταν μελετούμε συγκεκριμένα θέματα. Είναι γεγονός ότι οι διάνοιές μας μπορούν ν’ απομακρύνωνται από το θέμα με τα ζητήματα που επεκράτησαν την ημέρα, αλλ’ αυτό εμποδίζει ασφαλώς τη μελέτη και τη χαρά της. Από το άλλο μέρος, δεν θέλομε να λάβωμε τόσο αναπαυτική στάσι ώστε να γίνωμε νυσταλέοι μετά την ανάγνωσι μιας παραγράφου.
ΥΛΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
10. Ποιες ποικίλες πηγές υλικού υπάρχουν, και πώς πρέπει να χρησιμοποιούνται;
10 Υπάρχουν πολλές πηγές, που αποτελούν πολύτιμα βοηθήματα στο να εργασθή ένας για προσωπική ωριμότητα. Μερικές από τις κυριώτερες πηγές είναι τα άρθρα για μελέτη σε κάθε τεύχος του περιοδικού Η Σκοπιά. Αλλά υπάρχουν, επίσης, μικρά άρθρα και ερωτήσεις που είναι σε μεγάλο βαθμό πολύτιμα για μας. Μήπως τα παραμελούμε αυτά; Η μήπως κάνομε μια επιφανειακή ανάγνωσί των μόνο; Προσέχομε στο θέμα; Αφού διαβάσωμε ένα οποιοδήποτε άρθρο, ενθυμούμεθα τα σπουδαία σημεία, και μπορούμε να αναφέρωμε τα εδάφια που ετονίζοντο; Αν δίδεται συμβουλή στους Χριστιανούς διακόνους μέσω των σελίδων της, δεχόμεθα τη συμβουλή και κάνομε προσωπική εφαρμογή; Περιβάλλονται με την εμπιστοσύνη σας οι σκέψεις του Θεού, όπως εκφράζονται στο περιοδικό Η Σκοπιά; Ο Ψαλμωδός είπε: «Θέλεις φανερώσει εις εμέ την οδόν της ζωής.» (Ψαλμ. 16:11, ΜΝΚ) Κατοπτρίζει αυτό τη δική σας στάσι; Αν ναι, τότε οι σκέψεις του Θεού διαπλάσσουν τις σκέψεις σας. Τι μπορεί να λεχθή για το περιοδικό Ξύπνα!; Το διαβάζετε και επωφελείσθε από την ποικίλη διδασκαλία του; Μελετάτε τις άλλες εκδόσεις της Σκοπιάς; Το Βιβλίον του Έτους, τα εκάστοτε εκδιδόμενα βιβλία; Και προστρέχετε σε άλλα Γραφικά βοηθήματα και τα χρησιμοποιείτε; Μπορούν να είναι πολύ χρήσιμα για την ανάπτυξι ενός ιστορικού βάθους και μπορούν να είναι μια πηγή προσωπικής μελέτης, η εξέτασις όλων αυτών κάτω από το φως του θεοκρατικού τρόπου σκέψεως. Ταμεία της Γραφής είναι, επίσης, πολύτιμα για έργο ερεύνης, ιδιαιτέρως, αν μελετάτε κατά θέματα. Το ευρετήριο των θεμάτων όλων των εκδόσεων της Εταιρίας Σκοπιά από το 1930 (στην Αγγλική) είναι πολύ χρήσιμο για να ανεύρη κανείς υλικό στην προσωπική μελέτη. Η κατά θέματα ανασκόπησις είναι πολύ ωφέλιμη. Παραδείγματος χάριν, αν ένας θέλη να ιδή τη λέξι «ανασκόπησις» στο ευρετήριο, θα βρη πληροφορίες στη Σκοπιά του 1962, σελίδες 691 και 719. Εξετάζοντας τη σκέψι για την απόκτησι πληροφορίας, θα μπορούσε ένας να διαπιστώση την αξία της μνήμης στην προσωπική μελέτη. Για πηγή της πληροφορίας θα μας παραπέμψη στο βιβλίο Ικανοί Διάκονοι, σελίδες 151 και 152 (στην Αγγλική).
11. (α) Πόσο αποτελεσματική θα είναι η μελέτη μας; (β) Πόσο συχνά πρέπει να μελετούμε τη Γραφή, και τι θα είναι αποτελεσματικό;
11 Όταν μελετούμε, η απόκτησις πληροφορίας πρέπει να είναι σε άμεση αναλογία με το ποσόν χρόνου και προσπαθείας που διατίθενται για τη μελέτη. Αν ένας είναι επιμελής στη σχολική μελέτη αριθμητικής στα οκτώ έτη κοσμικών σχολικών μαθημάτων, πολλή γνώσις θα προκύψη. Με το να έχη υποτάξει τη διάνοια επιμελώς για τη διάρκεια αυτών των μαθημάτων αριθμητικής, θα είναι ένας πολύ περισσότερο ικανός από εκείνους που «περνούν» από κοντά. Το ίδιο αληθεύει και με τον σπουδαστή της Βίβλου. Ναι, ο σπουδαστής, ο οποίος σπείρει με αφθονία στον ωρισμένο καιρό, θα θερίση με αφθονία πνευματικά πλούτη. Είναι καταφανές ότι είναι πολύ επωφελές να εξαγοράζη κανείς κατάλληλο χρόνο για μελέτη της Γραφής. Ο καλύτερος τρόπος για να το κάμη αυτό είναι να θέτη κατά μέρος τακτικά χρόνο γι’ αυτό. Οι μάρτυρες του Ιεχωβά επιδιώκουν οι ίδιοι να διαβάζουν τον Λόγο του Θεού, την Αγία Γραφή, και προτρέπουν και άλλους να κάνουν το αυτό καθημερινά.
Η ΑΞΙΑ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΥ
12. (α) Γιατί είναι τόσο πολύτιμη η Γραφή για μάς; (β) Ποια οφέλη προκύπτουν με το ν’ «ακούωμεν» τον Παύλο που δίνει συμβουλή στους Κολοσσαείς;
12 Όταν διαβάζωμε την Αγία Γραφή, οι σκέψεις μας συμφωνούν με τις σκέψεις σοφών ανθρώπων, οι οποίοι διεκρίθησαν για ακεραιότητα. Είναι ωφέλιμο να τους αφήσωμε να μας μεταδώσουν πληροφορία. Αυτό είναι πέραν από το να λαμβάνωμε οδηγίες από άτομα. Η Γραφή είναι ένα προϊόν της εμπνεύσεως του Ιεχωβά Θεού και, όταν τη διαβάζωμε, «ακούομεν» στην πραγματικότητα Αυτόν. Πώς θα μπορούσαμε να δαπανούμε χρόνο επωφελέστερα; Αυτό αποδεικνύει αμέσως πόσο έχομε ανάγκη να φυλαγώμεθα από μια παθητική διάνοια. ‘Περιπατώμεν εν αυτώ [τω Χριστώ]’, «ερριζωμένοι και εποικοδομούμενοι εν αυτώ, και στερεούμενοι εν τη πίστει, καθώς εδιδάχθητε, περισσεύοντες εν αυτή μετά ευχαριστίας.» Αυτό μας προμηθεύει μια θαυμασία εξασφάλισι από τον κατακλυσμό της προπαγάνδας και την καταναλίσκουσα το χρόνο και απατηλή γνώσι αυτού του κόσμου, η οποία είναι μωρία για τον Θεό. Αυτή η συμβουλή του Παύλου προς τους Κολοσσαείς συνεχίζει: «Βλέπετε μη σας εξαπατήση τις δια της φιλοσοφίας και της ματαίας απάτης, κατά την παράδοσιν των ανθρώπων, κατά τα στοιχεία του κόσμου, και ουχί κατά Χριστόν.» Ναι, υπάρχει μια υπεραφθονία απατηλής πληροφορίας, με την οποία τρέφουν τις διάνοιές των οι άνθρωποι του κόσμου, και η Γραφή είναι ένα προφυλακτικό μέτρο για να μη παρασυρθούμε μ’ αυτό το ρεύμα που οδηγεί σε θλίψι, δυστυχία και συμφορά. Σ’ αυτή την ίδια επιστολή, ο Παύλος προσηυχήθη για άλλους, για να είναι πλήρεις από αυτή την ακριβή γνώσι, όπως αναγράφεται στο 1ο κεφάλαιο, εδάφια 9 και 10 (ΜΝΚ). Ακούστε τώρα τον Παύλο να σας ομιλή: «Δεν παύομεν προσευχόμενοι δια σας, και δεόμενοι να εμπλησθήτε από της επιγνώσεως του θελήματος αυτού μετά πάσης σοφίας και πνευματικής συνέσεως· δια να περιπατήσητε αξίως του Ιεχωβά ευαρεστούντες κατά πάντα, καρποφορούντες εις παν έργον αγαθόν, και αυξανόμενοι εις την επίγνωσιν του Θεού.»—Κολ. 2:6-10.
13. Ποια ικανοποίησι θ’ αντλήση ένας από την απόκτησι κατανοήσεως;
13 Η απόκτησις κατανοήσεως χαροποιεί. Φέρνει χαρά στη Χριστιανική καρδιά και είναι αναψυκτική σαν τα νερά επάνω σε βλάστησι, όπως φαίνεται από το Δευτερονόμιον 32:2, που λέγει: «Ως η ψεκάς επί την χλόην, και ως ο όμβρος επί τον χόρτον.» Αυτό παράγει καλή ανάπτυξι. Με τη χαρά έρχονται η ικανοποίησις και η γαλήνη, αρετές στις οποίες αποβλέπουν με μεγάλο πόθο και επιθυμία όλοι οι άνθρωποι. Με άλλα λόγια, έρχεται ελευθερία από τις ανησυχίες, τις πιέσεις αυτού του κόσμου. Ο Ιησούς το περιέγραψε αυτό πολύ καλά, όταν είπε: «Εάν σεις μείνητε εν τω λόγω τω εμώ, . . . θέλετε γνωρίσει την αλήθειαν, και η αλήθεια θέλει σας ελευθερώσει.» (Ιωάν. 8:31, 32) Αυτή είναι η ευτυχία που κερδίζει ένας μόνο μέσω της βαθμιαίας προόδου προς τη Χριστιανική ωριμότητα.
ΠΩΣ ΝΑ ΜΕΛΕΤΑΤΕ ΤΗ ΓΡΑΦΗ
14. Ποιος είναι ένας τρόπος μελέτης της Γραφής;
14 Ένα άτομο μπορεί να δυσφορήση με τη δήλωσι, «Μελετάτε τη Γραφή.» Η πρώτη σκέψις που έρχεται στο νου είναι, «Από πού πρέπει ν’ αρχίσω;» Εν πρώτοις, θα μπορούσε να λεχθή ότι, αν δεν έχετε διαβάσει τη Γραφή από την αρχή ως το τέλος, αυτό είναι ένα έξοχο σημείο ν’ αρχίσετε. Αυτό θα σας δώση μια πιο περιεκτική κατανόησι των γεγονότων, καθώς αυτά συνέβησαν.
15, 16. (α) Γιατί η μέθοδος της κατά θέματα μελέτης είναι ωφέλιμη; (β) Γιατί το να καταβάλη ένας προσπάθεια να οραματισθή μια κατάστασι τον βοηθεί να θυμάται; Δείξτε το με ένα παράδειγμα.
15 Αλλά πιθανόν η πιο ωφέλιμη μέθοδος μελέτης της Γραφής είναι η κατά θέματα. Θα μπορούσε ένας να προσπαθήση να ζήση ένα γεγονός ή ένα συμβάν, καθώς διαβάζει και, ενεργώντας έτσι, η διάνοια θα συλλάβη την εικόνα πολύ πιο εύκολα. Η προσπάθεια να οραματισθήτε την κατάστασι θα σας βοηθήση να κατανοήσετε την εικόνα ή να κατανοήσετε το γεγονός πιο περιεκτικά. Σκεφθήτε την κρίσιμη νύχτα, μετά τη δύσι του ηλίου, της 14ης Νισάν, του 1513 π.Χ. Υπάρχει ένας αίθριος ουρανός και είναι πανσέληνος. Βλέπετε ένα Ισραηλίτη πατέρα, με τη βοήθεια της οικογενείας του, να σφάζη ένα αμνό, ένα άμωμο ζώο ηλικίας όχι μεγαλυτέρας του ενός έτους. Το αίμα συγκεντρώνεται σε μια λεκάνη και ραντίζεται στους παραστάτας και το ανώφλιον μόνο της θύρας της κατοικίας των. Οι δρόμοι είναι κενοί, οι θύρες κλειστές. Φαντασθήτε, επίσης, τα αισθήματα ενός Αιγυπτίου που βαδίζει σ’ ένα από αυτούς τους ήσυχους, έρημους δρόμους της Γεσέν τη νύχτα εκείνη, και παρατηρήστε το στάξιμο του αίματος από τους παραστάτας. Στο εσωτερικό οι οικογένειες τρώγουν τον αμνό, χόρτα και άζυμο άρτο. Την ώρα αυτή δεν έχουν ανακλιθή στο τραπέζι· στέκουν όρθιοι, έχουν τις οσφύες των εζωσμένες, το ραβδί στο χέρι, τα υποδήματα στα πόδια, έτοιμοι να μετακινηθούν μόλις ειδοποιηθούν. Πλησιάζει μεσάνυχτα· υπάρχει κίνδυνος έξω στους δρόμους της Αιγύπτου. Τι μανιώδεις κραυγές που εγείρονται σε λίγο από τα σπίτια των Αιγυπτίων σ’ όλη τη χώρα καθώς τα πρωτότοκα θανατώνονται ! Ναι, το καύχημα της χώρας, όλα τα πρωτότοκα τόσο των ανθρώπων, αρχίζοντας από το γυιό του βασιλέως, όσο και των κτηνών.
16 Σύντομα τώρα μετά τα μεσάνυχτα οι Ισραηλίται εξέρχονται. Σκεφθήτε! Μερικά εκατομμύρια από αυτούς, δίχως σύγχυσι, ούτε αγρία φυγή, δίχως κανείς να καταπατηθή κάτω από τα πόδια ή να συντριβή στη βία της φυγής από τη γη Γεσέν. Άνδρες ηλικιωμένοι και νέοι, γυναίκες ηλικιωμένες και νέες, ακόμη και μικρά παιδιά και βρέφη στην αγκαλιά. Τι σκηνή! Ένα στράτευμα ανθρώπων σε πορεία, που διαφεύγει από τη δουλεία των Αιγυπτίων, και τώρα ελευθερωμένο από αυτήν με το χέρι του Ιεχωβά! Ας γίνη αυτό μια ζώσα πραγματικότης καθώς διαβάζετε την Έξοδο, κεφάλαια 11 ως 15. Ολόκληρη η εικόνα εκτυλίσσεται με ζωηρότητα.
17. Τι θα μας βοηθήση να ενθυμούμεθα την καταστροφή της Βαβυλώνος όπως αναγράφεται στο 5ο κεφάλαιο του Δανιήλ;
17 Ομοίως, είναι δυνατόν ν’ αναλάβη ένας να διαβάση για την καταστροφή της Βαβυλώνος τη νύχτα εκείνη της εύθυμης εορτής του βασιλέως, και κατόπι την τρομακτική ατμόσφαιρα, όταν η γραμμένη με το χέρι επιγραφή του τοίχου ερμηνεύθη από τον Δανιήλ, ο οποίος είπε και την επικείμενη καταστροφή. Η σφοδρά επίθεσις των Μηδικών και Περσικών στρατευμάτων επήλθε μέσω των ανοικτών πυλών της πόλεως· την ελεηλάτησαν και επέβαλαν τον έλεγχό τους σ’ αυτήν. (Δανιήλ 5) Το να έχωμε αυτές τις εικόνες ζωντανές στη διάνοιά μας θα είναι πολύ υποβοηθητικό στη μελέτη αυτής της καταστροφής της Βαβυλώνος.
ΧΡΗΣΙΣ ΧΡΟΝΟΥ ΚΑΙ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑΣ ΕΠΩΦΕΛΩΣ
18. (α) Τι θα μας βοηθήση ν’ αποκομίσωμε περισσότερη ωφέλεια από το χρόνο της μελέτης μας; (β) Τι φέρνει την πιο μεγάλη ικανοποίησι και χαρά;
18 Υπάρχουν τόσο πολλά πράγματα που μπορεί ένας να κάμη με το χρόνο, και είναι σπουδαίο να φυλάγεται ο χρόνος προσεκτικά για να χρησιμοποιήται επωφελώς και να μη σπαταλάται. Μπορούμε ν’ αντιληφθούμε τη σπουδαιότητα που έχει ο προγραμματισμός του χρόνου έτσι ώστε να μη παραμελούνται σπουδαία πράγματα. Λάβετε, παραδείγματος χάριν, τον Χριστιανό διάκονο που εργάζεται σαράντα ώρες την εβδομάδα για τη συντήρησι της οικογενείας του. Ο χρόνος του είναι προγραμματισμένος αυστηρά από τον εργοδότη του, ο οποίος θέτει κατά μέρος αυτές τις οκτώ ώρες την ημέρα επί πέντε ημέρες κάθε εβδομάδα, τακτικά, δίχως καμμιά ενδιάμεση διακοπή. Εμείς πόσον καιρό θέτομε κατά μέρος για προσωπική μελέτη; Δεν είναι εξίσου σπουδαίο να διατηρήσωμε το απόθεμά μας πνευματικής διατροφής με τακτική ανάγνωσι και μελέτη της Γραφής; Δεν θα είναι ποτέ πολλά όσα κι αν λεχθούν γι’ αυτή την τακτικότητα, όταν πρόκειται να εγκύψη ένας στον τέλειο νόμο, όπως νουθετεί ο Ιάκωβος: «Όστις όμως εγκύψη εις τον τέλειον νόμον της ελευθερίας, και επιμείνη εις αυτόν, ούτος γενόμενος ουχί ακροατής επιλήσμων, αλλ’ εκτελεστής έργου, ούτος θέλει είσθαι μακάριος εις την εκτέλεσιν αυτού.» (Ιάκ. 1:25) Πραγματική ικανοποίησις και χαρά θα γίνουν κτήμα ενός, όταν με επιμονή αποκτά πληροφορίες, αν αυτός δεν είναι επιλήσμων ακροατής, και θα προοδεύση σε ωριμότητα. Η ευτυχία δεν έρχεται μόνο με την απόκτησι γνώσεως, αλλά έρχεται με το να είναι ένας, επίσης, ικανός να τα πη σε άλλους, ώστε και αυτοί, επίσης, να συμμετάσχουν στην ίδια ευφροσύνη της καρδιάς. Το να κάνη ένας και άλλους μετόχους της ευτυχίας φέρνει περισσότερη ευτυχία, όπως ακριβώς η αμοιβή για καλά έργα είναι περισσότερο έργο και ευθύνη για τον Χριστιανό διάκονο.
ΩΡΙΜΟΤΗΣ—ΕΝΑΣ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΟΣ ΣΚΟΠΟΣ ΟΛΟΚΛΗΡΟΥ ΤΗΣ ΖΩΗΣ
19. (α) Τι θα βοηθήση στην πρόοδό μας προς την ωριμότητα; (β) Ποια παραδείγματα περιγράφουν μέσα αναπτύξεως ωριμότητος;
19 Η σταθερή δίαιτα της προσωπικής μελέτης αυξάνει την ικανότητα ενός να κατανοή σαφώς, και αυτό φέρνει ωριμότητα στο άτομο. Ο προγραμματισμός του χρόνου περιλαμβάνει την εξοικονόμησι χρόνου για να λέγη κανείς την αλήθεια σε άλλους. Σημειώστε τι αναφέρει ο Παύλος σχετικώς με το να λέγεται η αλήθεια, εις Εφεσίους 4:15, όταν γράφη: «Αληθεύοντες εις την αγάπην, να αυξήσωμεν εις αυτόν κατά πάντα, όστις είναι η κεφαλή, ο Χριστός.» Όταν ομιλούμε την αλήθεια και εξηγούμε ένα σημείο του Λόγου του Θεού σε κάποιον άλλον, είναι ενδιαφέρον να σημειώσωμε πώς αυτό ωριμάζει τη σκέψι και το βάθος της εκτιμήσεως στη διάνοια ενός γι’ αυτό το συγκεκριμένο θέμα. Έχετε παρατηρήσει ποτέ πόσο καλύτερα συγκρατείτε τις σκέψεις οποιασδήποτε μελέτης Σκοπιάς, όταν έχετε κάμει σχόλια σε κάποια συγκεκριμένη παράγραφο; Εκείνη η σκέψις ενσφηνώνεται στη διάνοιά σας πολύ πιο βαθιά από το να ακούτε τους άλλους να σχολιάζουν. Βεβαίως, και από τον τελευταίο αυτό τρόπο ωφελούμεθα, επίσης, αλλά όχι τόσο πολύ όσο όταν ομιλούμε, ή εκφραζώμεθα επάνω στο θέμα. Αυτό μπορεί να καταφανή πολύ καλά στη Σχολή Θεοκρατικής Διακονίας, όταν ένας ώριμος διάκονος εκφωνή μια ομιλία σ’ ένα από τα βιβλία της Γραφής. Θα είναι πολύ ωφέλιμο για τους ακροατάς, αλλά στη διάνοια του ομιλητού θα εντυπωθή πολύ περισσότερο ανεξίτηλα, επειδή θα την επανέλαβε πλήρως και, μέσω εντατικής ασκήσεως, θα την έκανε δική του. Πολλές φορές θα έχετε ακούσει ύστερ’ από μια τέτοια ομιλία την έκφρασι, ‘θα ήθελα να γνωρίζω κάθε βιβλίο της Γραφής τόσο καλά όσο το βιβλίο αυτό επάνω στο οποίο έδωσα μια ομιλία.’ Η έκτακτη προσπάθεια που κατεβλήθη στη μελέτη, άσκησι και μετάδοσι πληροφορίας σε άλλους είναι πολύτιμη ως ένα άλλο σκαλοπάτι προς την ωριμότητα.
20. (α) Πώς θεωρούσε ο Παύλος τον βαθμό της προόδου στην επιδίωξι του σκοπού του, και ποιά υπόδειξι έκαμε για άλλους; (β) Πώς μπορεί ένας να προοδεύση σε ωριμότητα με την πάροδο των ετών; και με ποιο αποτέλεσμα;
20 Όλοι εμείς προθύμως αναγνωρίζομε την ωριμότητα του αποστόλου Παύλου, αλλά και πάλι οι σκέψεις που εξέφρασε στους Φιλιππησίους αποδεικνύουν ότι δεν είχε φθάσει στο ζενίθ. Αφηγείται πώς η ωριμότης είναι μια συνεχής, προοδευτική πορεία: «Εγώ δεν στοχάζομαι εμαυτόν ότι έλαβον αυτό. Αλλ’ έν πράττω, τα μεν οπίσω λησμονών, εις δε τα έμπροσθεν επεκτεινόμενος, τρέχω προς τον σκοπόν δια το βραβείον της άνω κλήσεως του Θεού εν Χριστώ Ιησού. Όσοι λοιπόν είμεθα τέλειοι [ώριμοι, ΜΝΚ], τούτο ας φρονώμεν· και εάν φρονήτε τι άλλως πως, και τούτο θέλει αποκαλύψει εις εσάς ο Θεός. Πλην εις εκείνο εις το οποίον εφθάσαμεν, ας περιπατώμεν κατά τον αυτόν κανόνα, ας φρονώμεν το αυτό.» (Φιλππησ. 3:13-16) Ναι, η ωριμότης είναι μια υπόθεσις ολοκλήρου της ζωής. Απλώς για παράδειγμα, ας ιδούμε ένα νέο, ο οποίος συνεκέντρωσε τη διάνοιά του μ’ επιμέλεια από την εφηβική του ηλικία κι εσπούδασε με προσοχή ως το τριακοστό του έτος. Απέκτησε πολλή γνώσι μέσω προσωπικής μελέτης ως τώρα. Μπορεί να θεωρήται ένας ώριμος άνθρωπος· ίσως να είναι επίσκοπος περιοχής ή περιφερείας, ή να έχη την εποπτεία ενός από τα γραφεία τμημάτων. Αλλά ας συνεχίση να μελετά επί δέκα ακόμη χρόνια αυτός ο άνθρωπος, και τότε θα ιδήτε πόσο περισσότερο έχει κερδίσει στην ηλικία των σαράντα ετών. Αν συνεχίση την ίδια τακτική για δέκα ακόμη χρόνια, σκεφθήτε πόσο μεγαλύτερη πρόοδο θα έχη σημειώσει στην ηλικία των πενήντα, και κατόπιν των εξήντα ετών. Μαζί μ’ αυτή τη λειτουργία της ωριμάνσεως, που είναι ένα έργον ολοκλήρου της ζωής, αυξάνει η χαρά του και αναπτύσσεται η εκτίμησις και η ικανοποίησίς του, και το ίδιο αληθεύει για οποιονδήποτε, που μελετά επιμελώς και ποτέ δεν κάμπτεται. Μπορεί να φθάση «εις άνδρα τέλειον [πλήρως ανεπτυγμένον, ΜΝΚ].»