Αμαρτία που Καθιστά Αδύνατη την Επαναφορά
1. Τι δείχνει ότι υπάρχουν συγχωρητές αμαρτίες, αλλά ποιες αμαρτίες δεν μπορούν να παραβλεφθούν με αδιαφορία;
ΥΠΑΡΧΟΥΝ αμαρτίες που μπορούν να συγχωρηθούν. Ζητούμε συγχώρησι γι’ αυτές κάθε μέρα αν προσευχώμεθα με τον τρόπο που ο Ιησούς μας εδίδαξε, διότι λέμε στην Κυριακή προσευχή, «Συγχώρησον εις ημάς τας αμαρτίας ημών, καθώς και ημείς συγχωρούμεν εις τους αμαρτάνοντας εις ημάς.» (Ματθαίος 6:12) Μπορούμε να συγχωρήσουμε ωρισμένες αμαρτίες. Δηλαδή, μπορούμε να συγχωρήσωμε τις παραβάσεις ενός άλλου ατόμου εναντίον μας. Δεν μπορούμε να τις εξαλείψωμε και να καταστήσωμε αυτό το άτομο πάλι καθαρό. Όχι, αλλά όταν ένα άτομο ζητή συγχώρησι, μπορούμε να του τη δώσωμε. Εις Γαλάτας 6:1 αναφέρεται: «Αδελφοί, και εάν άνθρωπος απερισκέπτως πέση εις κανέν αμάρτημα, σεις οι πνευματικοί διορθόνετε τον τοιούτον με πνεύμα πραότητος· προσεχών εις εαυτόν, μη και συ πειρασθής.» Μας βαρύνει, λοιπόν, ευθύνη να πάμε σ’ αυτά τα άτομα που αμαρτάνουν, ή, όταν έρχωνται σ’ εμάς, να τα βοηθήσωμε να παραμείνουν στο σωστό δρόμο και μάλιστα προτού καν λάβη χώραν αποκοπή από την επικοινωνία. Μπορούμε να τα συγχωρήσωμε. Μπορούμε να τα βοηθήσωμε, αν η καρδιά τους είναι δικαία και το φανερώνουν. Αλλ’ αν δεν το φανερώνουν και αν η αμαρτία επηρεάζη ζωτικά την εκκλησία, δεν υπάρχει λόγος να την παραβλέψουμε και να πούμε: «Λοιπόν, θα τη λησμονήσωμε αυτή τη φορά.» Δεν μπορούμε να την παραβλέψωμε, χάριν αυτού του ατόμου και χάριν της εκκλησίας.
2. Ποια αμαρτία είπε ο Ιησούς ότι ήταν ασυγχώρητη, και ποιοι μπορούν να τη διαπράξουν;
2 Η μόνη αμαρτία που δεν μπορεί να συγχωρηθή είναι η αμαρτία εναντίον του αγίου πνεύματος. Ο Ιησούς Χριστός μίλησε γι’ αυτήν. Εις Ματθαίον 12:31, 32 λέγει: «Δια τούτο σας λέγω, Πάσα αμαρτία και βλασφημία θέλει συγχωρηθή εις τους ανθρώπους· η κατά του Πνεύματος όμως βλασφημία δεν θέλει συγχωρηθή εις τους ανθρώπους. Και όστις είπη λόγον κατά του Υιού του ανθρώπου, θέλει συγχωρηθή εις αυτόν· όστις όμως είπη κατά του Πνεύματος του Αγίου, δεν θέλει συγχωρηθή εις αυτόν, ούτε εν τούτω τω αιώνι, ούτε εν τω μέλλοντι.» Μπορεί να διερωτηθήτε, Καλά, ποιο είδος αμαρτίας θα ήταν αυτό; Οτιδήποτε αντιτάσσεται στη φανερή λειτουργία της ενεργού δυνάμεως του Θεού, είναι εναντίον του πνεύματος του Θεού, διότι το πνεύμα του είναι η ενεργός του δύναμις, και όχι ένα πνευματικό πρόσωπο, όχι ένας τρίτος Θεός σε μια υποτιθέμενη «αγία τριάδα». Άτομα μη Χριστιανικά, σαν εκείνους τους Φαρισαίους στους οποίους ο Ιησούς απευθυνόταν στην περίπτωσι αυτή, μπορούν να αμαρτήσουν εναντίον του αγίου πνεύματος, διότι μπορούν να έλθουν αντιμέτωπα στην εκδήλωσί του.
3. Πώς μπορούμε να λυπήσωμε το άγιο πνεύμα; και ποιος κίνδυνος υπάρχει αν εξακολουθήσουμε να το πράττωμε αυτό;
3 Αφού αφιερωθήκαμε στον Ιεχωβά Θεό και αποφασίσαμε να πράττωμε το θέλημά του, ήλθαμε κάτω από την ενεργό δύναμι του Ιεχωβά Θεού, το άγιό του πνεύμα. Αυτό, λοιπόν, σημαίνει ότι είμεθα υπεύθυνοι σ’ αυτόν, να ενεργούμε σύμφωνα με αυτό το πνεύμα. Αν θα ενεργήσωμε εναντίον αυτού του αγίου πνεύματος, θα το λυπήσωμε. Η πορεία της ενεργείας μας, η ομιλία μας θα το προσβάλη αυτό το άγιο πνεύμα και θα μειώση ή ελαττώση το πνεύμα του Θεού μέσα μας. Εις Εφεσίους 4:30 αναφέρεται: «Και μη λυπείτε το Πνεύμα το Άγιον του Θεού, με το οποίον εσφραγίσθητε δια την ημέραν της απολυτρώσεως.» Μπορεί να μην έχωμε βλασφημήσει το άγιο πνεύμα, αλλά μπορεί να το έχωμε λυπήσει τρομερά. Μπορούμε, όμως, να φθάσωμε σε τέτοιο σημείο που να μην το λυπούμε πια απλώς, αλλά να αμαρτάνωμε πραγματικά εναντίον του αγίου πνεύματος. Αν εξακολουθήσουμε να λαμβάνωμε την εσφαλμένη πορεία και να λυπούμε το άγιο πνεύμα, θα φθάσωμε τέλος στο σημείο να αποκοπούμε από την επικοινωνία με την εκκλησία. Αμαρτήσαμε εναντίον του αγίου πνεύματος και αυτό δεν υπάρχει πια μέσα μας. Δεν μας σφραγίζει πια για απολύτρωσι στον ωρισμένο καιρό του Θεού.
4. Σύμφωνα με το Εβραίους 10:25-38, ποιους δεν θ’ αποκαταστήση ο Θεός;
4 Η υπόθεσις της αποκοπής από την επικοινωνία για μια τέτοια ασυγχώρητη αμαρτία, είναι πάρα πολύ σοβαρό πράγμα. Ο Θεός δεν πρόκειται ν’ αποκαταστήση οποιουσδήποτε αν έχουν αρνηθή την απολυτρωτική θυσία του Χριστού και εργάσθηκαν εσκεμμένως εναντίον της εκκλησίας του Θεού. Το Εβραίους 10:25-38 προειδοποιεί: «Μη αφίνοντες το να συνερχώμεθα ομού, καθώς είναι συνήθεια εις τινας, αλλά προτρέποντες αλλήλους· και τοσούτω μάλλον, όσο βλέπετε πλησιάζουσαν την ημέραν. Διότι εάν ημείς αμαρτάνωμεν εκουσίως, αφού ελάβομεν την γνώσιν της αληθείας, δεν απολείπεται πλέον θυσία περί αμαρτιών· αλλά φοβερά τις απεκδοχή κρίσεως, και έξαψις πυρός, το οποίον μέλλει να κατατρώγη τους εναντίους. Εάν τις αθετήση τον νόμον του Μωυσέως, επί δύο ή τριών μαρτύρων αποθνήσκει χωρίς έλεος· πόσον, στοχάζεσθε χειροτέρας τιμωρίας θέλει κριθή άξιος ο καταπατήσας τον Υιόν του Θεού, και νομίσας κοινόν το αίμα της διαθήκης με το οποίον ηγιάσθη, και υβρίσας το πνεύμα της χάριτος;»
5. Πώς αμαρτάνουν εκείνοι που αμαρτάνουν εναντίον του αγίου πνεύματος, και ποιο θα είναι το τέλος των;
5 Ασυγχώρητοι αμαρτωλοί που ήσαν κάποτε στην εκκλησία, αμαρτάνουν εναντίον του αγίου πνεύματος. Πολεμούν εναντίον του Θεού, στρέφονται εναντίον του Ιησού Χριστού, δεν είναι πια μιμηταί του Θεού, δεν περιπατούν πια με αγάπη, αμαρτάνουν εναντίον της φανερής λειτουργίας του αγίου πνεύματος του Θεού και είναι άξιοι καταστροφής. Ίσως μερικές φορές κι εμείς που παραμένομε στην εκκλησία, λυπούμε το άγιο πνεύμα. Εφ’ όσον το λυπούμε μόνο, υπάρχει ευκαιρία, αν μετανοήσωμε και αλλάξωμε πορεία ενεργείας, να επανέλθωμε στην οργάνωσι του Θεού. Αλλ’ αν φθάσωμε σ’ ένα όριο και προχωρήσουμε ως το σημείο να αμαρτάνωμε εκούσια και πλεονεκτικά εναντίον του αγίου πνεύματος, της ενεργού δυνάμεως του Θεού, και εργαζώμεθα εναντίον της εκδηλώσεώς του, τότε ο Θεός θέτει τέρμα στην επικοινωνία του μαζί μας. Τότε παραδιδόμεθα στον Σατανά και την οργάνωσί του για την καταστροφή της σαρκός μας. Είναι τρομερό πράγμα το να απορριφθούμε από την εκκλησία του Θεού, το να καταστραφούμε σαν τον Κορέ και τους συντρόφους του, να λιθοβοληθούμε μέχρι θανάτου σαν τον Αχάν, ή να κριθούμε ανάξιοι να ζούμε στην εκκλησία του Θεού τώρα. Στους Φαρισαίους που έβλεπαν τη φανερή λειτουργία του αγίου πνεύματος του Θεού μέσω του Ιησού και όμως μιλούσαν υβριστικά εναντίον του και το αποκαλούσαν πνεύμα του Βεελζεβούλ, ο Ιησούς στο τέλος είπε: «Όφεις, γεννήματα εχιδνών, πώς θέλετε φύγει από της καταδίκης της γεέννης;»—Ματθαίος 23:33· 12:22-28, 31, 33.
6. Το να αποβληθή κανείς, τίνος σφάλμα είναι, και γιατί;
6 Αλλ’ αν θα αποβληθούμε από την εκκλησία του Θεού, αυτό θα γίνη εξαιτίας του δικού μας σφάλματος, εξαιτίας της δικής μας αδικοπραγίας, επειδή δεν ανακαινίζομε τη διάνοιά μας, επειδή δεν ζούμε σύμφωνα με το υπόδειγμα που έδωσε ο Θεός. Όπως αναφέρεται εις Εφεσίους 5:1, 2, αφού ο Παύλος προτρέπει να μη λυπούμε το άγιο πνεύμα του Θεού: «Γίνεσθε λοιπόν μιμηταί του Θεού, ως τέκνα αγαπητά· και περιπατείτε εν αγάπη, καθώς και ο Χριστός ηγάπησεν ημάς, και παρέδωκεν εαυτόν υπέρ ημών προσφοράν και θυσίαν εις τον Θεόν, εις οσμήν ευωδίας.»
7. Ποια σχέσι έχει το Ματθαίος 18:15-17 μ’ αυτό το ζήτημα, ιδιαίτερα όσον αφορά τη μετάβασι στην εκκλησία;
7 Υπάρχει μια Γραφική περικοπή που είναι πολύ κατάλληλο να εξετασθή στο σημείο αυτό, το Ματθαίος 18:15-17. Λέγει τα εξής: «Εάν δε αμαρτήση εις σε ο αδελφός σου, ύπαγε, και έλεγξον αυτόν μεταξύ σου και αυτού μόνου· εάν σου ακούση, εκέρδησας τον αδελφόν σου· εάν όμως δεν ακούση, παράλαβε μετά σου έτι ένα ή δύο, δια να βεβαιωθή πας λόγος επί στόματος δύο μαρτύρων ή τριών. Και εάν παρακούση αυτών, ειπέ τούτο προς την εκκλησίαν· αλλ’ εάν και της εκκλησίας παρακούση, ας είναι εις σε ως ο εθνικός και ο τελώνης.» Αυτή η περικοπή δεν έχει καμμιά σχέσι με αποκοπή από την επικοινωνία σχετικά με ολόκληρη την εκκλησία. Όταν λέγη πήγαινε στην εκκλησία, αυτό σημαίνει πήγαινε στους πρεσβυτέρους ή τους ώριμους της εκκλησίας και συζήτησε μαζί τους τις ιδιωτικές του δυσκολίες. Αυτή η περικοπή έχει σχέσιν απλώς με προσωπική αποκοπή από την επικοινωνία.
8. Πώς μπορεί να εγερθή μια τέτοια δυσκολία, και σε ποια έκτασι φθάνει η αποκοπή από την επικοινωνία;
8 Ένα άτομο μπορεί να μην τα πηγαίνη καλά μ’ ένα άλλο πρόσωπο στην εκκλησία. Μπορεί να έκτισε ένα σπίτι για τον αδελφόν αυτόν και ο άλλος νομίζει ίσως ότι έχει εξαπατηθή σε κάτι σχετικά με το κτίσιμο του σπιτιού. Μπορεί να έκαμε κάποιο συμβόλαιο γι’ αυτή την εμπορική εργασία, και γίνεται λογομαχία μεταξύ των δύο αδελφών και φιλονεικούν γι’ αυτή την υπόθεσι. Λοιπόν, για μια τέτοια περίπτωσι ο Ιησούς λέγει, Αν έχετε κάποια διαφορά μ’ έναν άλλον αδελφό, προσπαθήστε να τη διευθετήσετε μεταξύ σας. Αν δεν μπορήτε, καλέστε έναν ή δύο άλλους για ν’ ακούσουν τη διαφορά σας και να σας βοηθήσουν και να σας συμβουλεύσουν. Αν δεν μπορέσετε οπωσδήποτε να διευθετήσετε τη διαφορά σας με τον πταίστη αδελφό, τότε αυτό σημαίνει ότι προσωπικώς θα αποφεύγετε ο ένας τον άλλον, σημαίνει ότι θα τον μεταχειρίζεσθε σαν ένα τελώνην ή εθνικόν έξω από την εκκλησία. Ό,τι έχετε να κάνετε μαζί του, το κάνετε μόνο σε μια εμπορική βάσι. Η περίπτωσις αυτή δεν έχει καμμιά σχέσι με την εκκλησία, διότι η προσβλητική πράξις ή η αμαρτία ή η παρεξήγησις δεν αποτελεί αιτία για αποκοπή του ατόμου αυτού από την επικοινωνία ολοκλήρου της ομάδος. Τέτοιου είδους ζητήματα δεν πρέπει να φέρωνται στη γενική συνάθροισι για απόφασι. Δεν πρέπει να προσπαθούμε να διχάσωμε μια συνάθροισι εν λειτουργία, και να πούμε, «Θέλω, λοιπόν, όλοι σας να συμφωνήσετε μαζί μου,» ενώ το άλλο πρόσωπο λέγει, «Θέλω όλοι σας να συμφωνήσετε μαζί μου»· δηλαδή, για κάποιο προσωπικό πρόβλημα που δεν έχει καμμιά σχέσι με τη διακήρυξι του ευαγγελίου ή τη διατήρησι της εκκλησίας σε καθαρή κατάστασι. Αυτή η περικοπή Ματθαίος 18:15-17 έχει συχνά χρησιμοποιηθή εν σχέσει με αποκοπή από την επικοινωνία ή αποβολή τέτοιων προσώπων από την οργάνωσι, ενώ αυτή απλώς αφορά προσωπική αποφυγή επικοινωνίας.
9. Αν λάβωμε υπ’ όψιν όλα τα προηγούμενα, ποια πρέπει να είναι η προσπάθειά μας, και γιατί;
9 Ας έχωμε, λοιπόν, όλοι μας υπ’ όψιν ότι η οργάνωσις Κυρίου του Θεού πρέπει να διατηρήται άθικτη, πρέπει να κρατήται καθαρή, από όλους εκείνους που βρίσκονται στην εκκλησία. Λάβετε υπ’ όψιν ότι ανήκει σ’ εκείνους που είναι υπηρέται της ομάδος να φροντίζουν να παραμένη η οργάνωσις στην κατάστασι αυτή, και αν κάποιος από την ομάδα δεν είναι καθαρός και δεν εργάζεται για τα συμφέροντα της βασιλείας του Θεού και των αδελφών του, πρέπει να απομακρύνεται. Η ομάς κάνει στον απομακρυνόμενον μια ευεργεσία, διότι το αποτέλεσμα μπορεί να είναι ότι θα εντραπή και θα επανέλθη στο σωστό δρόμο. Κάνει εκείνο που είναι ορθό ενώπιον του Θεού με το να τον αποβάλλη από την εκκλησία επειδή είναι ακάθαρτος. Μ’ αυτή την πορεία η ορατή οργάνωσις του Θεού θα παραμείνη καθαρή μέσα από την ερχόμενη μάχη του Αρμαγεδδώνος και ώσπου να εισέλθη στο νέο κόσμο. Όποιος θέλει να ζήση σ’ αυτόν τον νέο κόσμο, θα πρέπει να ζη σύμφωνα με τις αρχές του Ιεχωβά Θεού, όπως εκτίθενται στον λόγον Του, διότι πρέπει να γίνωμε μιμηταί του Θεού.