Το «Ευαγγέλιον» Ενός Κόσμου Χωρίς Ψευδή Θρησκεία
«Θέλουσι φέρει την δόξαν και την τιμήν των εθνών εις αυτήν. Και δεν θέλει εισέλθει εις αυτήν ουδέν το οποίον μιαίνει και προξενεί βδέλυγμα, και ψεύδος.—Αποκάλ. 21:26, 27.
1. Ποιος είναι ο Πρώτιστος Εχθρός της ψευδούς θρησκείας, και πώς έδειξε τη δυσαρέσκεια του για την ψευδή θρησκεία από την αρχή της ιστορίας του ανθρώπου;
ΣΤΟ ξεκίνημα του ανθρώπου δεν υπήρχε ψευδής θρησκεία. Ο Δημιουργός του ανθρώπου είναι ο Πρώτιστος Εχθρός της ψευδούς θρησκείας. Ουδέποτε ο άνθρωπος παρέλαβε την ψευδή θρησκεία από τον Δημιουργό του. Η ιστορία του ανθρώπου, από των αρχαιοτάτων χρόνων της αναγραφής της, είναι σημειωμένη από θρησκεία. Οι αναγραφές αποκαλύπτουν ότι ενωρίς στην ιστορία του ο άνθρωπος ενεπλάκη στην ψευδή θρησκεία, δηλαδή, στη λατρεία ενός ψευδούς Θεού. Η ψευδής λατρεία επί της γης εσαρώθη από τον Πρώτιστο Εχθρό της μ’ ένα παγγήινο κατακλυσμό, εκείνοι δε που μόνοι διεσώθησαν ήσαν λάτρεις του Δημιουργού του ανθρώπου, και Πρωτίστου Εχθρού της ψευδούς θρησκείας. Αυτό συνέβη 1.656 χρόνια μετά τη δημιουργία του ανθρώπου επί της γης.
2. Τι συνέβη ύστερ’ από τον κατακλυσμό της εποχής του Νώε, που αποδεικνύει τι;
2 Όταν ο κατακλυσμός κατέστρεψε τους ψευδείς λάτρεις, ο άνθρωπος άρχισε πάλι χωρίς ψευδή θρησκεία. Από τότε, η ιστορία του ανθρώπου κυριαρχείται και πάλιν από θρησκεία. Η κοσμική ιστορία και η αρχαιολογία σε όλα τα μέρη της γης αποδεικνύουν το γεγονός αυτό, ώστε οι αντιθρησκευτικοί άνθρωποι δεν μπορούν ορθώς να πουν ότι ο άνθρωπος δεν είναι θρησκευτικός από αυτής της διαπλάσεώς του. Εν τούτοις, τόσο η ιστορία όσο και η αρχαιολογία αποδεικνύουν ότι ο τρόπος λατρείας του ανθρώπου υπήρξε σε μεγάλο βαθμό ψευδής θρησκεία. Συνεπώς, τα ιστορικά γεγονότα αποδεικνύουν ότι ο άνθρωπος έπρεπε να έχη τη θρησκεία του για να ικανοποιή τις φυσικές του επιθυμίες, ακόμη και αν επρόκειτο περί ψευδούς θρησκείας.
3. Τι αποδεικνύει, το ότι ο άνθρωπος μπορεί να ζήση χωρίς ψευδή θρησκεία, και τι θα κάμη σύντομα ο Πρώτιστος Εχθρός της ψευδούς θρησκείας;
3 Ο άνθρωπος μπορεί να ζη χωρίς ψευδή θρησκεία. Έτσι ζούσε από την αρχή της υπάρξεως του, πριν από έξη χιλιάδες περίπου χρόνια. Το ίδιο έκαμε και αμέσως μετά τον Κατακλυσμό στο 2370-2369 π.Χ. Θα κάμη το ίδιο και πάλι, πολύ σύντομα, σε μια νέα τάξι πραγμάτων που θα εισαχθή από τον Πρώτιστο Εχθρό της ψευδούς θρησκείας, τον Δημιουργό του ανθρώπου. Το αποτέλεσμα θα είναι ένας κόσμος του ανθρωπίνου γένους χωρίς ψευδή θρησκεία, για την ευαρέσκεια και ευτυχία του Δημιουργού του ανθρώπου, του μόνου ζώντος και αληθινού Θεού. Το αιώνιο αγαθό μιας τέτοιας νέας τάξεως θα υπερέχη σε αντίθεσι από τις συνθήκες του κόσμου του ανθρωπίνου γένους που επικρατούν σήμερα οπότε η ψευδής θρησκεία φθάνει στο αποκορύφωμά της. Δεν αποτελεί αυτό μια καλή είδησι;
4. (α) Εφόσον υπάρχει «ψευδής» θρησκεία, τι άλλο πρέπει να υπάρχη; (β) Γιατί η επικράτησις της «ψευδούς» θρησκείας επάνω στο ανθρώπινο γένος πρόκειται να λήξη σύντομα;
4 Όταν μιλή κανείς για «ψευδή» θρησκεία, σημαίνει ότι υπάρχει επίσης και μια «αληθινή» θρησκεία, ένας αληθινός τρόπος λατρείας του Δημιουργού του ανθρώπου, του Πρωτίστου Εχθρού της ψευδούς θρησκείας. Αμέσως μετά τον Κατακλυσμό, πριν από τέσσερες χιλιάδες τριακόσια χρόνια και πλέον, η αληθινή θρησκεία υφίστατο συνεχείς επιθέσεις για να εξαλειφθή τελείως. Και σήμερα ακόμη διατελεί κάτω από ισχυρή επίθεσι, αλλά τώρα η επιτιθέμενη ψευδής θρησκεία υφίσταται και εκείνη επίθεσι, όπως ποτέ προηγουμένως, η δε περαιτέρω επικράτησίς της επάνω στο ανθρώπινο γένος θα είναι πολύ βραχεία. Γι’ αυτό και ο χωρίς ψευδή θρησκεία κόσμος είναι πλησίον και πλησιάζει συνεχώς περισσότερο.
5. (α) Ποια είναι η άποψις των Κομμουνιστών για όλες τις θρησκείες; (β) Ωστόσο ποια είναι η κατάστασις όσον αφορά την αληθινή και την ψευδή θρησκεία στη Ρωσική Κομμουνιστική Δημοκρατία;
5 Σήμερα η ψευδής θρησκεία προσβάλλεται ισχυρώς από πολλές διευθύνσεις, και εξασθενίζει, Αλλ’ από ποια διεύθυνσι η επίθεσις εναντίον της θ’ αποδειχθή επιτυχής; Δηλαδή, Ποια επίθεσις κατ’ αυτής όχι μόνο θα την καταστρέψη αλλά θ’ αφήση επιζώντας από το ανθρώπινο γένος που θα ωφεληθούν για το αιώνιο αγαθό τους; Θα είναι μήπως αυτή η επίθεσις από μέρους των καλουμένων αθεϊστών Κομμουνιστών που θα επιτύχη; Οι Κομμουνισταί βρίσκουν εσφαλμένη την άποψι του «ευαγγελίου» για ένα κόσμο χωρίς ψευδή θρησκεία· θέλουν έναν κόσμο χωρίς οποιαδήποτε θρησκεία. Ο αρχηγός της επαναστάσεως των, που ανέτρεψε την Τσαρική Ρωσία το έτος 1917 μ.Χ, έλεγε: «Η θρησκεία είναι το όπιον του λαού.» Από την πείρα τους με την ψευδή θρησκεία, τόσον ο αρχηγός όσον και οι σύντροφοι, του Μπολσεβίκοι δεν μπορούσαν να κατανοήσουν την ύπαρξι μιας αληθινής θρησκείας, μιας καθαρής θρησκείας που θα είναι προς όφελος του ανθρωπίνου γένους. Γι’ αυτούς η θρησκεία ήταν θρησκεία, και ήταν στο σύνολό της εσφαλμένη, άσχετα με την ύπαρξι μιας ορθής, αληθινής θρησκείας. Αλλά ύστερ’ από πενήντα χρόνια υπάρξεως της Ρωσικής Κομμουνιστικής Δημοκρατίας και της σκληρής αντιθρησκευτικής εκστρατείας που υποστηρίζεται από το Κράτος, ποια είναι σήμερα η κατάστασις στη χώρα εκείνη; Η ψευδής θρησκεία εξασκείται ακόμη εκεί φανερά σ’ ένα αριθμό θρησκευτικών μορφών, ενώ οι Χριστιανοί μάρτυρες του Ιεχωβά ωθούνται κάτω από την επιφάνεια.
6. (α) Ποια ερωτήματα τίθενται όσον αφορά την Κομμουνιστική προσπάθεια να εξαλείψη κάθε θρησκεία, και ποια είναι η απάντησις σε όλα τα ερωτήματα; (β) Πού εστράφησαν τώρα οι λαοί των Κομμουνιστικών χωρών;
6 Μήπως η βίαιη αυτή προσπάθεια του Κομμουνιστικού Κόμματος στη Ρωσία, όπως εξαλείψη κάθε θρησκεία, τους έφερε «Παράδεισο,» που τους είχε υποσχεθή όχι προ πολλού καιρού ένας από τους απομακρυθέντας τώρα αρχηγούς των; Έφερε μήπως μια πραγματική ασφάλεια εναντίον του σταθερώς αυξανομένου σκότους του μέλλοντος; Έχει προμηθεύσει στο λαό κάποια παρήγορη ελπίδα για κάτι πέραν από τη σημερινή ζωή σ’ αυτό το διεφθαρμένο, καταθλιπτικό σύστημα πραγμάτων; Οι ειδήσεις που έρχονται από την Κομμουνιστική εκείνη χώρα απαντούν Όχι! Η πλειονότης του λαού, στον οποίο έχει καταστραφή κάθε θρησκευτικό αίσθημα, έχει τώρα μεταβληθή σε ειδωλολάτρας ενός ιδιαιτέρου πολιτικού συστήματος, άθεα θύματα ιδιοτελούς υλισμού και της κοσμικότητος ή «σεκουλαρισμού.»
7, 8. Δώστε τον ορισμό της λέξεως «κοσμικότης» («σεκουλαρισμός») και δείξτε σε ποιό είδος ζωής οδηγεί.
7 Κοσμικότης («Σεκουλαρισμός»); Ναι, Είναι μια λέξις που η Ρωμαιο-Καθολική Ιεραρχία χρησιμοποιεί πολύ περισσότερο από τη λέξι υλισμός. Ένα πλήρες λεξικό (Ουέμπστερ) δίνει τον εξής ορισμό για την κοσμικότητα: «μια άποψις της ζωής ή οποιουδήποτε ειδικού ζητήματος, η οποία βασίζεται στην αντίληψι ότι η θρησκεία και κάθε θρησκευτική σκέψις πρέπει ν’ αγνοήται ή σκοπίμως ν’ αποκλείεται»· αλλά, ακόμη πιο συγκεκριμένα, «ένα σύστημα κοινωνικής ηθικολογίας, το οποίο βασίζεται στη διδασκαλία ότι οι ηθικοί κανόνες και διαγωγή πρέπει να καθορίζωνται αποκλειστικά σε συσχετισμό με την παρούσα ζωή και την κοινωνική ευημερία χωρίς προσφυγή στη θρησκεία.»
8 Με άλλα λόγια, ένα άτομο πρέπει να ζη μόνο για το παρόν, να θεωρή τ’ αγαθά αυτής της ζωής ως αρκετά και να προσαρμόζεται με άνεσι στο παρόν και στους κανόνας του χωρίς ενδιαφέρον για το τι έχει να πη οποιουδήποτε είδους θρησκεία. Ενδιαφερθήτε γι’ αυτόν τον αιώνα, αυτή τη ζωή, αυτή την εποχή, και μη ενδιαφέρεσθε για το μέλλον στο οποίο αναφέρεται η θρησκεία. Αυτό οδηγεί στη στάσι που περιγράφει ένας συγγραφεύς του πρώτου αιώνος. ‘Αν οι νεκροί δεν ανασταίνονται, ας φάγωμεν και ας πίωμεν· διότι αύριον αποθνήσκομεν.’ (1 Κορ. 15:32) Αλλά τι ζωή είναι υποχρεωμένος να ζη τώρα ο οπαδός αυτής της θεωρίας της κοσμικότητος («σεκουλαρισμού») χωρίς ελπίδα για το μέλλον!
9. Ποιες μεθόδους έχει χρησιμοποιήσει ο «Χριστιανικός κόσμος» επί αιώνες, όταν απέστελλε τους ιεραποστόλους του στους ειδωλολάτρας;
9 Ο «Χριστιανικός κόσμος» δεν έχει ακόμη καταβληθή από τον διεθνή κομμουνισμό, ο οποίος τον θεωρεί ως ένα σύστημα ψευδούς θρησκείας. Σύμφωνα με τη δική του άποψι, ο «Χριστιανικός κόσμος» διεξάγει ο ίδιος μια επίθεσι εναντίον της ψευδούς θρησκείας. Επί αιώνες εξαποστέλλει ιεραποστόλους σε χώρες που τις αποκαλεί ειδωλολατρικές ή παγανιστικές. Για ν’ αυξήση τον αριθμό των μελών των εκκλησιαστικών συστημάτων, δεν εδίστασε να χρησιμοποίηση φωτιά και μάχαιρα για να εξαναγκάση τους ειδωλολάτρας να γίνουν βαπτισμένα μέλη της οργανώσεώς του. Πάρτε, για παράδειγμα, την από μέρους του σφαγή των ιθαγενών Ινδών της Κεντρικής και Νοτίου Αμερικής, όπως οι Μαγιάς, οι Αζτέκοι και οι Ίνκας, λόγω της αρνήσεως των να υποταχθούν εκουσίως στους Ισπανούς κατακτητάς και να βαπτισθούν στην εκκλησία. Σκεφθήτε τις στρατιωτικές σταυροφορίες εναντίον των Μουσουλμάνων στη Μέση Ανατολή, τις σταυροφορίες εναντίον των αποκαλουμένων αιρετικών στην ίδια την Ευρώπη. Αλλά τελικά, τι κατώρθωσε να επιτύχη η βίαιη αυτή επίθεσις εναντίον της ψευδούς θρησκευτικής λατρείας;
Η ΕΠΙΘΕΣΙΣ ΑΠΟ ΤΟΝ «ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ ΚΟΣΜΟ» ΑΝΕΠΙΤΥΧΗΣ
10. Ποιες προσπάθειες έχει καταβάλει ο Προτεσταντισμός για να κερδίση τους ειδωλολάτρας, αλλά ποιο ήταν στην πραγματικότητα το ζήτημα;
10 Στους νεωτέρους χρόνους ο Προτεσταντισμός απέστειλε τους ιεραποστόλους του χρησιμοποιώντας πιο ειρηνικά μέσα για να κερδίση τους ειδωλολάτρας, προσφέροντας τους εκπαίδευσι και υλικά οφέλη. Αλλ’ η επίθεσίς των αυτή κατά της ψευδούς θρησκείας μικρή μόνο παρουσίασε επιτυχία επί των ειδωλολατρών που είναι βυθισμένοι στη δαιμονολατρία και σε χονδροειδή ειδωλολατρία. Και εκείνο, που πραγματικά συνέβη στην περίπτωσι αυτή, είναι ότι μια μορφή ψευδούς θρησκείας προσπαθούσε να επιβληθή αυτή επάνω στο λαό μιας άλλης μορφής ψευδούς θρησκείας. Αυτό αληθεύει, διότι ο «Χριστιανικός κόσμος» είναι πραγματικά μια μετημφιεσμένη μορφή παγανιστικής θρησκείας, που έχει ενδυθή μ’ ένα «Χριστιανικόν» μανδύαν αλλά κάτω απ’ αυτόν διακρατεί σταθερά τις παγανιστικές θρησκευτικές πεποιθήσεις και μεθόδους. Στην πραγματικότητα αυτό σημαίνει ότι δεν κατεστράφη διόλου η ψευδής θρησκεία.
11. Για ποιες ψευδείς διδασκαλίες αδιαφορούν πια οι άνθρωποι, και πού αποβλέπει τώρα ο λαός αντί της ψευδούς θρησκείας;
11 Επειδή ο «Χριστιανικός κόσμος» απεδείχθη έτσι ψευδής απέναντι της Αγίας Γραφής, την οποία κατείχε επί τόσο χρόνο, υφίσταται τώρα ο ίδιος την επίθεσι, εκείνων, οι οποίοι κινούνται εναντίον της ψευδούς θρησκείας. Ολοένα περισσότεροι άνθρωποι σ’ όλη τη γη δέχονται, τώρα το φως της αληθείας και απορρίπτουν τις ψευδείς διδασκαλίες, όπως τα αιώνια βάσανα αθανάτων ανθρωπίνων ψυχών, σ’ ένα άδη κατά γράμμα πυρός και θείου κάτω από τον έλεγχο διαβόλων, επίσης, την ανεξήγητη θεωρία περί τριάδος περί τριών ίσων προσώπων ενωμένων σε ένα Θεό, το αλάθητον του πάπα της Πόλεως του Βατικανού, το τέλος του κόσμου με ένα πυρ που καταστρέφει τη γη μας και όλα τα άστρα του ουρανού, καθώς και άλλες σχετικές διδασκαλίες που είναι απλώς παραδόσεις μη θεοπνεύστων ανθρώπων. Ο άνθρωπος ζη σήμερα στον αποκαλούμενο Αιώνα του Εγκεφάλου της διανοήσεως, στον Αιώνα του Διαστήματος, στον Ατομικόν Αιώνα. Οι επιστήμονες κάνουν σήμερα πολλές ανακαλύψεις και παράγουν αξιοσημείωτες εφευρέσεις, ο δε λαός αποβλέπει περισσότερο σ’ αυτούς παρά στον θρησκευτικό κλήρο του «Χριστιανικού κόσμου.» Η θεωρία των επιστημόνων για την εξέλιξι του ανθρώπου από την αυτόματη παραγωγή ζωής από νεκρή ύλη, μια θεωρία που αρνείται ένα Δημιουργικό Θεό, διδάσκεται παντού σαν να ήταν μια αλήθεια, ένα γεγονός.
12. Τι συμβαίνει στον «Χριστιανικό κόσμο», και πώς προσπαθεί να ενισχύση την θέσι του;
12 Συνεπώς, ακόμη και ο «Χριστιανικός κόσμος» πλήττεται από τη δύναμι και επιρροή του σημερινού κόσμου με τις ευρέως παραδεκτές θεωρίες και φιλοσοφίες του και με την αλλαγή των απόψεων του λαού σχετικά με την ηθική και τη διαγωγή. Ο «Χριστιανικός κόσμος,» τοποθετώντας τις πατροπαράδοτες διδασκαλίες και τελετές ανθρώπων υπεράνω της Γραφής, δεν μπορεί να αμυνθή εναντίον των συνεχών επιθέσεων από τον Σημερινόν Αιώνα, ενώ τα θρησκευτικά του οχυρά κλονίζονται. Όπως συνέβη σε όλη την περασμένη ιστορία του, αυτός εξακολουθεί να κάνη συμβιβασμούς με τον σημερινό κόσμο. Διαιρεμένος σ’ εκατοντάδες θρησκευτικά δόγματα, ο «Χριστιανικός κόσμος» καταβάλλει απέλπιδες προσπάθειες να ενισχύση τη θέσι του και να διατηρηθή αγωνιζόμενος να ενώση όλες τις θρησκευτικές αποχρώσεις του, πιστεύοντας ότι στην ένωσι υπάρχει ισχύς.
13. Γιατί ο «Χριστιανικός κόσμος» είναι ανίκανος να καταπολεμήση επιτυχώς την ψευδή θρησκεία, και γιατί δεν μπορεί να επιτύχη τον αντικειμενικό του σκοπό τη μεταστροφή όλου του κόσμου;
13 Επειδή είναι ο ίδιος παγανιστικός, ο «Χριστιανικός κόσμος» δεν κατέχει πραγματικά όπλα με τα οποία να καταπολεμήση την ψευδή θρησκεία και να την καταστρέψη. Η διδασκαλία του και η πορεία των ενεργειών του δείχνουν καθαρά ότι υπάρχει διαφορά μεταξύ του «Χριστιανικού κόσμου» και της αληθινής Χριστιανοσύνης. Εφόσον οι εκατοντάδες εκατομμυρίων των λεγομένων Χριστιανών παρατηρείται ότι ‘έχουν μορφήν ευσεβείας αλλ’ αρνούνται την δύναμιν αυτής,’ πώς μπορεί ο «Χριστιανικός κόσμος» να αντιμετωπίση επιτυχώς τις επιθέσεις εναντίον όλων των ψευδών θρησκειών και να επικρατήση με την «δύναμιν» της ευσεβείας; Δεν μπορεί να το κάμη. Γι’ αυτό το λόγο, ο ομολογούμενος στόχος του όπως εξαλείψη όλες τις ψευδείς θρησκείες με παγκόσμιο προσηλυτισμό όλου του ανθρωπίνου γένους στη θρησκευτική του οργάνωσι δεν επιτυγχάνεται. Με τον από έτος σε έτος ελαττούμενον ρυθμό των προσηλυτισμών του και με τη σταθερή «εκρηκτική» αύξησι του παγκοσμίου πληθυσμού, ο στόχος αυτός του παγκοσμίου προσηλυτισμού ολοένα μακρύνεται πέραν από τα πλαίσιά του. Στον νέο κόσμο που προσεγγίζει χωρίς ψευδή θρησκεία η τιμή δεν θ’ αποδοθή ποτέ στον «Χριστιανικό κόσμο» για την ίδρυσι του κόσμου εκείνου της αληθινής θρησκείας. Ακόμη και ο «Χριστιανικός κόσμος» δεν θα υπάρχη τότε. Η σωτηρία δεν θα επέλθη μέσω αυτού.
14. Εφόσον ο «Χριστιανικός κόσμος» και ο κομμουνισμός δεν μπορούν να επιτεθούν επιτυχώς εναντίον της ψευδούς θρησκείας, υπάρχει κάποια οργάνωσις η οποία μπορεί να το πράξη, και, αν ναι, είναι δεκτή από τον «Χριστιανικό κόσμο» και τον κομμουνισμό;
14 Όσο περισσότερο εξετάζονται τα αποτελέσματα των προσπαθειών των, τόσο γίνεται σαφέστερο ότι ούτε ο «Χριστιανικός κόσμος,» ούτε ο Διεθνής άθεος κομμουνισμός διεξάγει μια επιτύχη επίθεσι εναντίον της ψευδούς θρησκείας, με την καλή υπόσχεσι τελικής εκριζώσεώς της από τη γη. Είναι αληθές, όπως δυνατόν να επιμένουν, ότι η πλάνη δεν δικαιούται να υπάρχη. Η ψευδής θρησκεία δεν έχει δικαίωμα να υπάρχη. Εν τούτοις με την ανοχή του θείου Πρωτίστου Εχθρού της η ψευδής θρησκεία υπάρχει και θέτει ένα μεγάλο πρόβλημα προς όλους εκείνους που αγαπούν την αλήθεια και την καθαρή λατρεία. Δεν υπάρχει, λοιπόν, καμμιά οργάνωσις, η οποία να διεξάγη μια επιτύχη επίθεσι κατά της ψευδούς θρησκείας για την απελευθέρωσι του λαού; Έπρεπε να υπάρχη, και υπάρχει! Και όλοι εκείνοι που μάχονται εναντίον όλων των θρησκειών και θέλουν να κάμουν αυτόν τον κόσμο χωρίς οποιαδήποτε θρησκεία εστάθησαν ανίκανοι να καταστρέψουν ή ακόμη και να εξασθενίσουν την ιδιαίτερη αυτή θρησκευτική οργάνωσι. Ο Παντοδύναμος Θεός, ο οποίος είναι ο Πρώτιστος Εχθρός πάσης ψευδούς θρησκείας έχει προστατεύσει και διαφυλάξει την οργάνωσι αυτή, για ν’ αποδείξη ότι υπάρχει μια αληθινή θρησκεία και ότι έχει μια ενοποιημένη οργάνωσι της αληθινής θρησκείας επάνω στη γη. Ποια είναι αυτή;
Η ΑΛΗΘΙΝΗ ΘΡΗΣΚΕΙΑ
15. (α) Δώστε τον ορισμό της αληθινής θρησκείας, (β) Πότε είχε την έναρξί της η αληθινή θρησκεία;
15 Η οργάνωσις αυτή ιδρύθηκε στον πρώτον αιώνα μ.Χ. αιώνες πριν αρχίση ο «Χριστιανικός κόσμος.» Ήταν η οργάνωσις, προς την οποία ο πρώην κάτοικος της πόλεως Ναζαρέτ, της Γαλιλαίας, έγραψε τις λέξεις αυτές: «Ιάκωβος, δούλος του Θεού και του Κυρίου Ιησού Χριστού, προς τας δώδεκα φυλάς τας διεσπαρμένας, χαίρειν. Εάν τις μεταξύ σας νομίζη ότι είναι θρήσκος, και δεν χαλινόνη την γλώσσαν αυτού, αλλ’ απατά την καρδίαν αυτού, τούτου η θρησκεία είναι ματαία. Θρησκεία καθαρά και αμίαντος ενώπιον του Θεού και Πατρός είναι αύτη, Να επισκέπτηται τους ορφανούς και τας χήρας εν τη θλίψει αυτών, και να φυλάττη εαυτόν αμόλυντον από του κόσμου.»—Ιάκ. 1:1, 26, 27.
16, 17. (α) Πώς γνωρίζομε ότι ο Ιάκωβος δεν έγραφε στους φυσικούς, περιτετμημένους Ιουδαίους ως εκείνους που είχαν την αληθινή θρησκεία; (β) Πώς έβλεπε ο Ιησούς Χριστός τους Ιουδαίους ηγέτας όταν περπάτησε στη γη;
16 Σύμφωνα με τους αρχικούς εκείνους λόγους του χαιρετισμού, ο Ιάκωβος μήπως απηυθύνετο προς τους φυσικούς περιτετμημένους Ιουδαίους, οι οποίοι, ήσαν διεσκορπισμένοι σε όλο τον τότε γνωστό κόσμο, καταδεικνύοντας ότι αυτοί είχαν την καθαρή και αμόλυντη θρησκεία του Θεού, του ουρανίου Πατρός, και ότι αποτελούσαν τη μόνη οργάνωσι της αληθινής θρησκείας; Όχι! Ο Ιάκωβος, ο «δούλος του Θεού και του Κυρίου Ιησού Χριστού,» έγραψε την επιστολή του λίγο πριν από τον θάνατο του στο έτος 63 μ.Χ. και συνεπώς χρόνια πριν από την καταστροφή της Ιερουσαλήμ και του ναού της το έτος 70 μ.Χ. και πριν από τη διασπορά των αιχμαλώτων Ιουδαίων σε όλα τα γνωστά έθνη, προς εκπλήρωσιν της προφητείας του Ιησού Χριστού, στα εδάφια Λουκάς 21:20-24. Είναι αλήθεια ότι το έθνος των φυσικών περιτετμημένων Ιουδαίων είχε αρχικώς ευνοηθή με το να έχη την αληθινή θρησκεία της εποχής εκείνης, αλλ’ από την ώρα που ο Ιησούς Χριστός ήλθε στο Ιουδαϊκό στάδιο δράσεως η θρησκευτική κατάστασις άλλαξε. Οι Ιουδαίοι εκείνοι είχαν ενεργήσει μερικές επιθέσεις εναντίον της ψευδούς ειδωλολατρικής θρησκείας των άλλων χωρών, αλλά την άνοιξι του έτους 33 μ.Χ. ο Ιησούς Χριστός στην Ιερουσαλήμ είπε στους θρησκευτικούς αρχηγούς των:
17 «Ουαί εις εσάς, γραμματείς και Φαρισαίοι, υποκριταί· διότι περιέρχεσθε την θάλασσαν και την ξηράν, δια να κάμητε ένα προσήλυτον· και όταν γείνη, κάμνετε αυτόν υιόν της γεέννης διπλότερον υμών.»—Ματθ. 23:15.
18, 19. (α) Σύμφωνα με τον Ιησού Χριστό, γιατί οι Ιουδαίοι, δεν μπορούσαν να μεταστρέφουν ανθρώπους από την ειδωλολατρική θρησκεία στην αληθινή θρησκεία; (β) Πώς έδειξε ο Ιησούς ότι ως έθνος ο Ισραήλ θ’ απεκόπτετο από τον αγωγό της αληθείας του Θεού;
18 Σύμφωνα με τους λόγους εκείνους του Ιησού Χριστού, οι Ιουδαίοι εκείνοι δεν ήταν δυνατόν να προσηλυτίζουν ανθρώπους από την παγανιστική θρησκεία στην αληθινή, διότι έκαναν τους προσηλύτους αυτούς περισσότερο άξιους καταστροφής στη Γέεννα παρ’ όσο ήσαν οι ίδιοι. Γιατί αυτό; Ο Ιησούς έδωσε την απάντησι όταν είπε προς τους γραμματείς και Φαρισαίους: «Διατί και σεις παραβαίνετε την εντολήν του Θεού δια την παράδοσίν σας; . . . Υποκριταί, καλώς προεφήτευσε περί υμών ο Ησαΐας, λέγων, ‘Ο λαός ούτος με πλησιάζει με το στόμα αυτών, και με τα χείλη με τιμά· η δε καρδία αυτών, μακράν απέχει απ’ εμού· εις μάτην δε με σέβονται, διδάσκοντες διδασκαλίας, εντάλματα ανθρώπων’.» (Ματθ. 15:3-9· Ησ. 29:13) Δείχνοντας ότι το έθνος αυτό θα απερρίπτετο από του να είναι ο αγωγός του Θεού για την αλήθεια και την καθαρή θρησκεία, ο Ιησούς Χριστός κατήγγειλε τους θρησκευτικούς αρχηγούς του τρεις ακριβώς ημέρες προτού τον καταδικάσουν σε θάνατο στην Ιερουσαλήμ, όταν είπε:
19 «Όφεις, γεννήματα εχιδνών, πώς θέλετε φύγει από της καταδίκης της γεέννης; . . . Αληθώς σας λέγω, Πάντα ταύτα θέλουσιν ελθεί επί την γενεάν ταύτην. Ιερουσαλήμ, Ιερουσαλήμ, η φονεύουσα τους προφήτας, και λιθοβολούσα τους απεσταλμένους προς σε, ποσάκις ηθέλησα να συνάξω τα τέκνα σου, καθ’ αν τρόπον συνάγει η όρνις το ορνίθια εαυτής υπό τας πτέρυγας, και δεν ηθελήσατε; Ιδού, αφίνεται εις εσάς ο οίκος σας έρημος.»—Ματθ. 23:33-38.
20. (α) Ποια θετική απόδειξι έχομε ότι το έθνος του Ισραήλ είχε εγκαταλειφθή από τον Θεό ως ο ιδικός του αγωγός της αληθείας; (β) Σε ποιους, λοιπόν, έγραφε ο μαθητής Ιάκωβος όταν έγραφε προς «τας δώδεκα φυλάς τας διεσπαρμένας»;
20 Ότι ο οίκος αυτός ή ναός των είχε πράγματι αφεθή έρημος σ’ αυτούς απεδείχθη με την καταστροφή του από τις Ρωμαϊκές λεγεώνες υπό τον Στρατηγό Τίτο το έτος 70 μ.Χ. (Ματθ. 24:1, 2) Εφόσον, τώρα, ο «οίκος» αυτός, αυτός ο θρησκευτικός ναός της Ιερουσαλήμ, είχε εγκαταλειφθή από τον Θεό, όπως ανηγγέλθη από τον Υιό του Ιησού Χριστό, αυτό εσήμαινε πραγματικά ότι το έθνος Ισραήλ που τελούσε τη λατρεία του σ’ αυτόν τον θρησκευτικό οίκο είχε επίσης εγκαταλειφθή από τον Θεό και δεν θα ήταν πια ο αγωγός της αληθείας και της ορθής θρησκείας. Είναι λογικό, λοιπόν, ότι ο μαθητής Ιάκωβος, όταν απευθύνη την επιστολή του προς «τας δώδεκα φυλάς τας διεσπαρμένας,» δεν έγραφε προς τις δώδεκα φυλές του έθνους των φυσικών και περιτετμημένων Ισραηλιτών. Έγραφε προς τον πνευματικόν Ισραήλ, διότι ο Ισραήλ ήταν το μόνο έθνος που απετελείτο από δώδεκα φυλές, ώστε η έκφρασις «δώδεκα φυλάς» εννοούσε τον Ισραήλ. Με την απόρριψι από τον Θεό του αρχαίου έθνους των φυσικών, περιτετμημένων Ισραηλιτών, ο πνευματικός Ισραήλ έγινε ο αγωγός του Θεού για τη θρησκευτική αλήθεια και την επίκαιρη καθαρή και αμόλυντη θρησκεία. Με την άρνησί του να δεχθή την αλήθεια και την καθαρή, αμόλυντη θρησκεία, που μόλις τότε είχε αποκαλυφθή, ο φυσικός Ισραήλ έλαβε τη θέσι του με τα Εθνικά παγανιστικά έθνη. Σε όλους τους αιώνες υπέστη τρομερές διώξεις από τον «Χριστιανικό κόσμο,» όχι όμως από τον πνευματικό Ισραήλ.
21. (α) Τι είναι δύσκολο να πιστεύσουν οι άνθρωποι σήμερα; (β) Πώς μπορούμε να βεβαιωθούμε ότι η αληθινή, αποκεκαλυμμένη θρησκεία υπήρχε στον πρώτο αιώνα;
21 Ενώπιον όλης της θρησκευτικής συγχύσεως επί χιλιάδες έτη, και ειδικά σήμερα, είναι δύσκολο για το λαό να πιστεύση ότι υπήρξε ποτέ μια αληθινή θρησκεία ή τρόπος λατρείας ή ότι κάποια οργάνωσις κατείχε ποτέ την αληθινή θρησκεία. Και όμως η αληθινή, αποκαλυμμένη θρησκεία υπήρχε στον πρώτον αιώνα μ.Χ. και υπήρχε μια οργάνωσις, η οποία πραγματικά την κατείχε. Αν δεν ήταν έτσι, ο μαθητής Ιάκωβος δεν θα μπορούσε ν’ αποταθή προς αυτήν με επιστολή.
22. Πώς ο απόστολος Παύλος έδειξε ότι υπήρχε μια οργάνωσις αποκεκαλυμμένης αληθείας;
22 Ο συμμαθητής του, απόστολος Παύλος, έγραψε γι’ αυτή την οργάνωσι ότι κατείχε την αλήθεια και την αληθινή, ευσεβή αφοσίωσι και ότι έτσι ασκούσε την αληθινή θρησκεία. Στην πρώτη επιστολή του προς τον Τιμόθεο, ένα νεαρό επίσκοπο στην οργάνωσι εκείνη, ο απόστολος Παύλος προσδιορίζει την ταυτότητα της οργανώσεως αυτής της αποκαλυμμένης αληθείας και ευσεβούς αφοσιώσεως. Έγραφε: «Ταύτα σοι γράφω, . . . δια να εξεύρης πώς πρέπει να πολιτεύησαι εν τω οίκω του Θεού, όστις είναι η εκκλησία του Θεού του ζώντος ο στύλος και το εδραίωμα της αληθείας. Και αναντιρρήτως το μυστήριον της ευσεβείας είναι μέγα· όστις [δηλ., ο Ιησούς Χριστός] εφανερώθη εν σαρκί, εδικαιώθη εν πνεύματι, εφάνη εις αγγέλους, εκηρύχθη εις τα έθνη, επιστεύθη εις τον κόσμον, ανελήφθη εν δόξη. Το δε πνεύμα ρητώς λέγει ότι εν υστέροις καιροίς θέλουσιν αποστατήσει τινές από της πίστεως, προσέχοντες εις πνεύματα πλάνης, και εις διδασκαλίας δαιμονίων.»—1 Τιμ. 3:14 έως 4:1, ΜΝΚ.
23. Γιατί δεν υπήρχε αμφιβολία όσον αφορά την αληθινή, αποκεκαλυμμένη θρησκεία στις ημέρες των αποστόλων, και για ποιο πράγμα μπορούμε να είμεθα βέβαιοι σήμερα;
23 Δεν υπήρχε αμφιβολία γι’ αυτό: την εποχή εκείνη, πριν από δεκαεννέα αιώνες, «η εκκλησία του Θεού του ζώντος» είχε την αλήθεια, τη θρησκευτική αλήθεια κι εγνώριζε επακριβώς το «μυστήριον της ευσεβείας,» της αληθινής ευσεβούς λατρείας, η οποία δεν είχε μόνο μορφήν ευσεβείας, αλλ’ επίσης και τη δύναμι αυτής. Ως εκ τούτου, μπορούσε να είναι «ο στύλος και το εδραίωμα της αληθείας,» μέσα σ’ ένα κόσμο πλάνης και ψευδούς θρησκείας. Το γεγονός ότι σε μετέπειτα χρόνους μερικοί που ωμολογούσαν ότι είναι από την ‘εκκλησίαν του Θεού του ζώντος’ παρεξέκλιναν από την αληθινή πίστι και απεστάτησαν δεν αναιρεί, την πραγματικότητα ότι η μία και μόνη οργάνωσις της αληθινής θρησκείας υπήρχε στις ημέρες των δώδεκα αποστόλων του Ιησού Χριστού. Αν υπήρχε τότε μεταξύ ενός κόσμου ψευδούς θρησκείας, μπορεί να υπάρξη και σήμερα. Και όντως υπάρχει. Εκείνος «ο στύλος και το εδραίωμα της αληθείας» στέκεται ακόμη προς διεκδίκησιν του «ζώντος Θεού,» του Πρωτίστου Εχθρού της ψευδούς θρησκείας.
ΜΙΑ ΕΠΕΚΤΕΙΝΟΜΕΝΗ ΘΡΗΣΚΕΙΑ
24. Πώς η εκκλησία του πνευματικού Ισραήλ ήταν κάτω από εντολή διαφορετική από εκείνη που είχε δοθή στον φυσικόν Ισραήλ;
24 Μόνον η μία οργάνωσις της θρησκευτικής αληθείας και της καθαρής, αμόλυντου θρησκείας μπορεί να διεξάγη επιτυχώς επίθεσι εναντίον της ψευδούς θρησκείας προς όφελος του λαού, με υπόσχεσι την αιώνια σωτηρία του. Αυτή η «εκκλησία του Θεού του ζώντος,» αυτός ο πνευματικός Ισραήλ, δεν θα ήταν όπως το αρχαίο έθνος του φυσικού και περιτετμημένου φυσικού Ισραήλ και να μένη απομονωμένο στη θεόδοτη Γη της Επαγγελίας. Όχι· μάλλον, είχε τη ρητή εντολή να υπάγη μεταξύ των εθνών που ήσαν βυθισμένα στη ψευδή θρησκεία. Θυμηθήτε ότι ο απόστολος Παύλος, περιγράφοντας το ομολογουμένως μέγα μυστήριον της ευσεβείας, λέγει ότι «εκηρύχθη εις τα έθνη,» όχι μόνο στον αρχαίο φυσικό Ισραήλ. Ο Ιησούς Χριστός είναι το μυστήριο του Θεού, του οποίου η ευσεβής αφοσίωσις είχε προλεχθή και περιγραφή στις θεόπνευστες Εβραϊκές Γραφές της Βίβλου. Πώς και γιατί «εκηρύχθη εις τα έθνη»;
25-27. Τι δείχνει ότι ο Ιησούς δεν ήθελε ν’ απομακρυνθούν οι ακόλουθοι του από τους ανθρώπους;
25 Ο Ιησούς δεν εδίδαξε τους αποστόλους του και τους πρώτους μαθητάς ν’ αποχωρισθούν από τον λαόν του κόσμου και ν’ απομονωθούν σε σπήλαια της ερήμου ή να γίνουν μοναχοί και μοναχές οικοδομώντας μοναστήρια ανδρών και γυναικών και ν’ αποσυρθούν μέσα σε τέτοια κοινόβια, κατακρατώντας έτσι το αποκαλυμμένο φως της αληθείας ώστε να μη λάμπη στο σκοτεινό αυτό κόσμο. Απεναντίας, λίγες ημέρες μετά την ανάστασί του εκ νεκρών και προ της αναλήψεως του στον ουρανό για να εμφανισθή στους αγγέλους και να γίνη δεκτός με δόξα, ο Ιησούς Χριστός είπε στους ακολούθους του:
26 «Εδόθη εις εμέ πάσα εξουσία εν ουρανώ και, επί γης. Πορευθέντες λοιπόν μαθητεύσατε πάντα τα έθνη, βαπτίζοντες αυτούς εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του αγίου πνεύματος, διδάσκοντες αυτούς να φυλάττωσι πάντα όσα παρήγγειλα εις εσάς· και ιδού, εγώ είμαι μεθ’ υμών πάσας τας ημέρας, έως της συντελείας του αιώνος.»—Ματθ. 28:18-20.
27 Τονίζοντας και πάλιν ότι οι ακόλουθοί του ώφειλαν να μεταβαίνουν στο λαό όλων των παγανιστικών εθνών και να κάνουν απ’ αυτά μαθητάς του Χριστού, ο Ιησούς Χριστός έκαμε την παρακάτω τελική δήλωσι λίγο πριν ιδούν αυτόν ανερχόμενον στον ουρανό: «Θέλετε λάβει δύναμιν, όταν επέλθη το άγιον πνεύμα εφ’ υμάς· και θέλετε είσθαι εις εμέ μάρτυρες και εν Ιερουσαλήμ και εν πάση τη Ιουδαία και Σαμάρεια, και έως εσχάτου της γης.»—Πράξ. 1:8.
28. (α) Ποια ήταν η έννοια των οδηγιών του Ιησού στο εδάφιο Πράξεις 1:8; (β) Μπορούσε να υπάρξη αμφιβολία όσον αφορά το αν οι πλήρεις πνεύματος Χριστιανοί είχαν την αληθινή θρησκεία; Γιατί;
28 Αυτό εσήμαινε ακριβώς ότι έπρεπε να δώσουν τη μαρτυρία και να κάμουν μαθητάς του Ιησού ως του υποσχεμένου Μεσσίου του Θεού έξω από την Ιουδαία, όπου η αληθινή θρησκεία είχε περιορισθή ως τότε, καθώς και σε όλα τα μη Ιουδαϊκά έθνη που ήσαν βυθισμένα στην ψευδή θρησκεία. Τι άλλο μπορούσε να σημαίνη αυτό παρά μια επίθεσι εναντίον όλων των ψευδών θρησκειών από πλήρεις πνεύματος Χριστιανούς που είχαν την αληθινή θρησκεία; Δεν υπάρχει λόγος ν’ αμφιβάλλωμε και να λέμε, ‘Ω, μπορεί να είχαν την αλήθεια και την αληθινή θρησκεία, αλλά μπορεί και να μη την είχαν,’ εφόσον η προς αυτούς υπόσχεσις του Ιησού απέκλεισε τέτοια πιθανότητα. Σχετικά με το άγιο πνεύμα το οποίο επρόκειτο να μεταδώση δύναμι σ’ αυτούς, και για το οποίο τους είχε λεχθή να αναμένουν στην Ιερουσαλήμ, ο Ιησούς είπε σ’ αυτούς τη νύκτα πριν από τον θυσιαστικό του θάνατο: «Όταν δε έλθη εκείνος, το πνεύμα της αληθείας, θέλει σας οδηγήσει εις πάσαν την αλήθειαν· διότι δεν θέλει λαλήσει αφ’ εαυτού, αλλ’ όσα αν ακούση θέλει λαλήσει, και θέλει σας αναγγείλει τα μέλλοντα.» (Ιωάν. 16:13) Είχαν λάβει αυτό το «πνεύμα της αληθείας» κατά την ημέραν της Πεντηκοστής, 6ην του μηνός Σιβάν, του έτους 33 μ.Χ., δέκα ημέρας μετά την ανάληψι του Ιησού στους ουρανούς.—Πράξ. 2:1-36.
29. Πότε και πώς άρχισε η επίθεσις κατά της ειδωλολατρικής ψευδούς θρησκείας;
29 Ύστερ’ από τρία έτη και τέσσερες μήνες περίπου, στις αρχές του φθινοπώρου, πριν την 1ην Τισρί, του έτους 33 μ.Χ., η επίθεσις εναντίον της ψευδούς θρησκείας των παγανιστικών λαών είχε αρχίσει από τα θεόπνευστα μέλη της ‘εκκλησίας του Θεού του ζώντος, του στύλου και εδραιώματος της αληθείας.’ Αυτό έγινε όταν, κάτω από άμεση εξ ουρανού εντολή, ο απόστολος Πέτρος μετέβη από την Ιόππη στην Καισάρεια της Ιουδαίας, και για πρώτη φορά εισήλθε στην οικία ενός απεριτμήτου Εθνικού, ενός μη Ιουδαίου, Ιταλού εκατοντάρχου ονομαζόμενου Κορνηλίου. Ενώ ο Πέτρος εκήρυττε ακόμη το άγγελμα της αληθείας στον Εθνικό Κορνήλιο και σ’ εκείνους που αυτός είχε προσκαλέσει στο σπίτι του για ν’ ακούσουν τον Πέτρο, το άγιο πνεύμα έπεσε επίσης και επάνω σ’ αυτούς τους Εθνικούς που επίστευσαν. Προς απόδειξιν τούτου άρχισαν να μιλούν ξένες γλώσσες που δεν είχαν μάθει προηγουμένως. (Πράξ. 10:1 έως 11:18) Από τότε η θύρα στάθηκε τελείως ανοικτή για τη Χριστιανική αλήθεια ώστε να προσβάλλη την ψευδή θρησκεία σε όλα τα μη Ιουδαϊκά Έθνη.