Δύναμις και Παρουσία του Κυρίου μας Ιησού Χριστού — ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ της Σκοπιάς

Δύναμις και Παρουσία του Κυρίου μας Ιησού Χριστού

1. Ποιες μεγάλες αλήθειες θα έφεραν στο νου τους αργότερα αυτοί οι τρεις μάρτυρες καθώς θα ανελογίζοντο τη μεταμόρφωσι;

ΟΙ ΤΡΕΙΣ αυτοί μαθηταί, ο Πέτρος, ο Ιάκωβος και ο Ιωάννης, ήσαν καλά πληροφορημένοι σχετικά με τις Γραφές, όχι μόνο, δηλαδή, εγνώριζαν τις προφητείες, αλλά και οι καρδιές τους ήσαν εναρμονισμένες με τον μεγάλο Θεό του ουρανού και είχαν μάθει πολλά από τον Ιησούν. Όταν, λοιπόν, είδαν τη μεταμόρφωσί του, δεν ήταν σαν να έβλεπαν μια περαστική εικόνα. Είχαν αναρριχηθή σ’ ένα υψηλό όρος και ήσαν κουρασμένοι και κοιμισμένοι. Εν τούτοις, αφυπνίσθησαν πλήρως και ατένισαν τη θαυμαστή αυτή σκηνή και άκουσαν επίσης μέρος της συνομιλίας. Πόσο συχνά οι τρεις αυτοί άνδρες θα συνελάμβαναν εκ νέου την αναλαμπή αυτή της δόξης, αυτή την έκλαμψι που δεν μπορούσε ποτέ να λησμονηθή, και θα εξήταζαν τη σημασία της, συνδέοντας προφητεία με προφητεία, επαγγελία με επαγγελία, και επιστέφοντας όλα αυτά με τη φωνή του Θεού! Στον Μωυσή είδαν να παριστάνεται ο νόμος, η διαθήκη, η θεοκρατική οργάνωσις, η Βασιλεία, η απελευθέρωσις του έθνους και η ασφαλής μεταβίβασίς των στη Γη της Επαγγελίας. Γι’ αυτούς, ο Μωυσής εσήμαινε αυτά και πολύ περισσότερα. Στον Ηλία θα είδαν τον πιστόν συνήγορον της καθαράς και αληθινής λατρείας, ένα πραγματικόν εχθρόν της ψευδούς λατρείας, ένα πρωταγωνιστήν της υπηρεσίας του Ιεχωβά, ένα επιτιμητήν των βασιλέων, εξολοθρευτήν των ψευδών ιερέων, αποκαταστάτην των νεκρών και έναν που ανελήφθη από την επίγεια υπηρεσία χωρίς την απόφασι ανθρώπων. Κατόπιν είδαν τον Υιόν του Θεού με δόξα, και ήξεραν ότι η δόξα αυτή ανήκε στον Χριστόν του Θεού. Ασφαλώς το όραμα—διότι ήταν όραμα—εξεικόνιζε γι’ αυτούς σε μικρογραφική μορφή, σχεδόν στη μορφή ενός πίνακος, μολονότι όχι χωρίς ζωή, τον Υιόν του ανθρώπου «εν δόξη», με τη δύναμι της βασιλείας του. Με ποιόν καλύτερο τρόπο ή μορφή θα μπορούσαν να το είχαν ιδεί αυτό, αφού το κάθε τι ήταν ενσωματωμένο σ’ αυτό το όραμα!

2. Είναι διαφωτιστική η συνομιλία των τριών ανδρών του οράματος; Γιατί;

² Κατόπιν υπήρχε η συνομιλία μεταξύ του Μωυσέως, του Ηλία και του Ιησού. Και για ποιο ζήτημα μιλούσαν; Πιθανώς για πολλά πράγματα που δεν αναφέρονται, αλλά γνωρίζομε ότι συζητούσαν τον θάνατον («έξοδον», Κείμενον) του Ιησού που θα γινόταν στην Ιερουσαλήμ. (Λουκάς 9:31) Για τούτο ενδιαφερόμεθα να μάθωμε τι περιελαμβάνετο στη συνομιλία αυτή. Είναι ανάγκη να θυμηθούμε, ότι μόνο μια εβδομάδα πρωτύτερα, ο Ιησούς είχε φανερά ειπεί στους μαθητάς του: «Πρέπει ο Υιός του ανθρώπου να πάθη πολλά, και να καταφρονηθή από των πρεσβυτέρων και αρχιερέων και γραμματέων, και να θανατωθή, και τη τρίτη ημέρα να αναστηθή.» (Λουκάς 9:22) Η χρήσις στο Κείμενον της λέξεως «έξοδος» είναι πάρα πολύ διαφωτιστική και πολύ σπουδαία. Στη Νεοελληνική Μετάφρασι, χρησιμοποιείται η λέξις «θάνατος», που δεν δίδει την πλήρη έννοια. Με τη λέξι αυτή σκεπτόμεθα μόνο τον θάνατο, ενώ η λέξις έξοδος δίδει την έννοια της αναχωρήσεως, της μεταβάσεως κάπου αλλού, που συνεπάγεται κάτι περισσότερο από τον θάνατο.

3. Πώς ο Μωυσής είχε μια έξοδο; και περιελαμβάνοντο κι άλλοι;

³ Ο Μωυσής και το τυπικό θεοκρατικό έθνος έλαβαν πείραν μιας εξόδου και αυτή αποκτήθηκε με βάσι την επαγγελία του Ιεχωβά, τον θάνατο των πρωτοτόκων της Αιγύπτου, τον αμνό που εσφάγη και το αίμα που ερραντίσθη. Περιελαμβάνετο θάνατος στα πρωτότοκα της Αιγύπτου και στον αμνό που εσφάγη και που αντιπροσώπευε τον Μωυσή. Ήταν ο θάνατός των, αλλά και η έξοδος του Μωυσέως, ο οποίος προεσκίαζε τον Χριστόν. Απελευθέρωσις ήλθε, όχι μόνο στον Μωυσή, αλλά και σε δύο εκατομμύρια άλλους, τουλάχιστον. Ήταν η έξοδός των, η αναχώρησίς των. Το Εβραϊκό βιβλίο Έξοδος δίνει μια αφήγησι των πρώτων φάσεων της εκπληρώσεως της επαγγελίας που έκαμε ο Ιεχωβά στους πιστούς πριν από την εποχή του Μωυσέως αναφορικά με την αύξησι του Ισραήλ, πραγματικά από μια οικογένεια σ’ ένα έθνος. Η έξοδός των ήταν η επιτέλεσις απελευθερώσεως, κατά τον καιρόν δε αυτόν δεν είχαν μόνιμη πόλι αλλά ήσαν σε πορεία από τον κόσμο του Σατανά στην κληρονομία των. Ο Ιεχωβά εκάλεσε το λαό του έξω από την Αίγυπτο και τον έκαμε τελικά ένα βασίλειο.

4. Με ποιον τρόπο είχε αναχώρησι ο Ηλίας, και είναι αυτός ζωντανός στον ουρανό;

⁴ Ο Ηλίας είχε μια έξοδο, μολονότι η αναχώρησίς του ήταν πολύ διαφορετική. Το θείο υπόμνημα λέγει: «Και ενώ αυτοί περιεπάτουν έτι λαλούντες, ιδού άμαξα πυρός, και ίπποι πυρός, και διεχώρισαν αυτούς αμφοτέρους· και ανέβη ο Ηλίας με ανεμοστρόβιλον εις τον ουρανόν. Ο δε Ελισσαιέ έβλεπε, και εβόα, Πάτερ μου, πάτερ μου, άμαξα του Ισραήλ, και ιππικόν αυτού!» (2 Βασιλέων 2:11, 12) Η αναχώρησις αυτή δεν πρέπει να θεωρηθή ότι σημαίνει ότι ο Ηλίας είναι στον ουρανό και ενεργεί ακόμη με σωματική μορφή, διότι ο Παύλος λέγει εις Εβραίους 11:13: «Εν πίστει απέθανον ούτοι πάντες, μη λαβόντες τας επαγγελίας, αλλά μακρόθεν ιδόντες αυτάς.» Ο Κύριος Ιησούς είπε: «Και ουδείς ανέβη εις τον ουρανόν, ειμή ο καταβάς εκ του ουρανού, ο Υιός του ανθρώπου.» (Ιωάννης 3:13) Ο Ιεχωβά διευθέτησε μ’ αυτό τον τρόπο την αναχώρησι του Ηλία για να εξεικονίση και προσκιάση κάτι μεγαλύτερο σχετικά με τον Ηλία που ήταν ακόμη μέλλον.

5, 6. Περίμενε ο Ιησούς μόνο θάνατο στην Ιερουσαλήμ; Πώς το ξέρομε;

⁵ Ο Μωυσής και ο Ηλίας του οράματος συζητούσαν την αναχώρησι του Ιησού, όχι απλώς τον θάνατό του—το ν’ αφήση το επίγειο έργο του πεθαίνοντας και να το τελειώση εκεί—αλλά μια φυγή σε κάτι άλλο, μια μέλλουσα, ναι, αιωνιότητα ενώπιόν του. Είχε ειπεί ότι θα ηγείρετο την τρίτη ημέρα, και σε μια περίπτωσι εδήλωσε: «Εάν λοιπόν θεωρήτε τον Υιόν του ανθρώπου αναβαίνοντα όπου ήτο το πρότερον;» (Ιωάννης 6:62) Ο θάνατός του ήταν νικηφόρος και εσήμαινε σωτηρία για κείνους μέσα στον κόσμο που άκουαν τη φωνή του. Η αναχώρησις του Ιησού Χριστού εσήμαινε την ελευθέρωσι πλήθους αιχμαλώτων. Συνεπώς ο Παύλος παραθέτει: «Αναβάς εις ύψος, ηχμαλώτευσεν αιχμαλωσίαν, και έδωκε χαρίσματα εις τους ανθρώπους.» (Εφεσίους 4:8) Ο Βασιλεύς Δαβίδ είχε γράψει προφητικά: «Αι άμαξαι του Θεού είναι δισμύριαι χιλιάδες χιλιάδων· ο Κύριος είναι μεταξύ αυτών ως εν Σινά, εν τω αγίω τόπω. Ανέβης εις ύψος· ωδήγησας μακράν τους αιχμαλώτους· έλαβες χαρίσματα δια τους ανθρώπους· έτι δε και δια τους απειθείς, δια να κατοική μεταξύ αυτών Ιεχωβά ο Θεός.» (Ψαλμός 68:17, 18, AS) Σημειώστε εδώ επίσης τα λόγια του αποστόλου: «Κατά την ενέργειαν του κράτους της ισχύος αυτού [του Θεού]· την οποίαν ενήργησεν εν τω Χριστώ, αναστήσας αυτόν εκ νεκρών· και εκάθισεν εκ δεξιών αυτού εν τοις επουρανίοις, υπεράνω πάσης αρχής και εξουσίας, και δυνάμεως και κυριότητος, και παντός ονόματος ονομαζομένου.»—Εφεσίους 1:19-21.

⁶ Η αναχώρησις του Ιησού Χριστού εσήμαινε το ν’ αφήση αυτή τη γη «δια του θανάτου», και κατόπιν να εγερθή «εκ νεκρών» με την ενέργεια του Πατρός του και να εξυψωθή στην ένδοξη θέσι με ουράνια μεγαλειότητα. Είχε δοθή η υπόσχεσις, «Δεν θέλεις εγκαταλείψει την ψυχήν μου εν τω άδη, ουδέ θέλεις αφήσει τον Όσιόν σου να ίδη διαφθοράν. Εφανέρωσας εις εμέ την οδόν της ζωής· χορτασμός ευφροσύνης είναι το πρόσωπόν σου· τερπνότητες είναι διαπαντός εν τη δεξιά σου.» (Ψαλμός 16:10, 11) Η αναχώρησις ή έξοδος στην περίπτωσι του Ιησού Χριστού εσήμαινε έτσι πολύ περισσότερα από τον θάνατό του απλώς.

7. Ποιο επιπρόσθετο χαρακτηριστικό της μεταμορφώσεως εχρησίμευσε για να βεβαιώση την προφητεία;

⁷ Υπάρχουν ακόμη περισσότερα στη σκηνή της μεταμορφώσεως, διότι, για την αποκορύφωσι αυτού του πανενδόξου θεάματος, δίδεται περαιτέρω βεβαίωσις. Καθώς εσχηματίσθηκε το νέφος και άρχισε να τους καλύπτη προστατευτικά, «εφοβήθησαν ότε εισήλθον εις την νεφέλην. Και έγεινε φωνή εκ της νεφέλης, λέγουσα, Ούτος είναι ο Υιός μου ο αγαπητός· αυτού ακούετε.» (Λουκάς 9:34, 35) Δεν είναι παράδοξο ότι ο Πέτρος σε μεταγενέστερα χρόνια γράφει: «Έλαβε παρά Θεού Πατρός τιμήν και δόξαν, ότε ήλθεν εις αυτόν τοιαύτη φωνή.» (2 Πέτρου 1:17) Μόνο όταν συνδυάσωμε όλα αυτά τα χωριστά χαρακτηριστικά σ’ ένα μεγαλοπρεπές σύνολο, αρχίζομε πραγματικά να εκτιμούμε πώς οι τρεις αυτοί απόστολοι είδαν τον Υιόν του ανθρώπου στη δόξα του, στη Βασιλεία με τη δύναμι και το μεγαλείο της. Ο Ιεχωβά επεβεβαίωνε τον λόγον που είχε λαλήσει μέσω του Μωυσέως και των προφητών. Η φωνή του Ιεχωβά έλεγε, «αυτού ακούετε». Μέσω του Μωυσέως είχε λεχθή «αυτού θέλετε ακούει». Λίγο δε μετά την αναχώρησι του Ιησού ο Πέτρος αναφωνεί: «Αυτού θέλετε ακούει κατά πάντα όσα αν λαλήση προς εσάς. Και πάσα ψυχή, ήτις δεν ακούση του προφήτου εκείνου, θέλει εξολοθρευθή εκ του λαού.» (Πράξεις 3:22, 23) Αντί να μιλή τώρα ο Μωυσής στον λαόν του Θεού, η εξουσία μετεβιβάσθη στον Ιησού Χριστό. Η διαθήκη του νόμου ετελείωνε και μια νέα διαθήκη άρχιζε.

8, 9. (α) Πώς ο Παύλος δείχνει ότι είχε γνώσι και κατανόησι του οράματος αυτού; (β) Πόσο σπουδαία είναι η φωνή του Ιησού Χριστού από την άποψι αυτή;

⁸ Φαίνεται πως τα λόγια του αποστόλου Ιωάννου στο πρώτο του κεφάλαιο είχαν επηρεασθή από τη σκηνή της μεταμορφώσεως. «Και ο Λόγος έγεινε σαρξ, και κατώκησε μεταξύ ημών, (και είδομεν την δόξαν αυτού, δόξαν ως μονογενούς παρά του Πατρός.)» (Ιωάννης 1:14) Ίσως πολλά από τα πράγματα αυτά για τα οποία μιλεί ο Ιωάννης εγράφησαν με το ένδοξο όραμα στο νου. Κατόπιν υπάρχει και άλλη βεβαίωσις που δείχνει πόσο σπουδαία είναι η μεταμόρφωσις και πως παριστάνει τη Βασιλεία και τη μεγαλειότητα του Βασιλέως. Προσέξτε τα λόγια του Παύλου: «Ο Θεός αφού ελάλησε το πάλαι προς τους πατέρας ημών δια των προφητών [του Μωυσέως, του Ηλία και άλλων] πολλάκις και πολυτρόπως, εν ταις εσχάταις ταύταις ημέραις ελάλησε προς ημάς δια του Υιού [‘Αυτού ακούετε!’] τον οποίον έθεσε κληρονόμον πάντων [‘Ούτος είναι ο Υιός μου!’], . . . Όστις, ων απαύγασμα της δόξης και χαρακτήρ της υποστάσεως αυτού, και βαστάζων τα πάντα με τον λόγον της δυνάμεως αυτού, αφού δι’ εαυτού έκαμε καθαρισμόν των αμαρτιών ημών [περνώντας στο θάνατο], εκάθισεν εν δεξιά της μεγαλωσύνης εν υψηλοίς [συνεπλήρωσε την «έξοδόν» του ή αναχώρησι].»—Εβραίους 1:1-3.

⁹ Ο Παύλος συνεχίζει εξηγώντας ότι ο Θεός δεν είπε σε οποιονδήποτε ‘Υιός μου είσαι συ’ αλλά όταν παρουσιάζη τον πρωτότοκό του τον αναγνωρίζει και καλεί όλους τους αγγέλους να τον προσκυνήσουν και ο Παύλος συνοδεύει αυτά τα λόγια με μια περικοπή από τον Ψαλμό 45 για ν’ αποδείξη ότι αυτός είναι ο κεχρισμένος και ότι θα συνεχίση για πάντα. Κατόπιν χρησιμοποιεί λόγια όμοια με του Πέτρου: «Δια τούτο πρέπει ημείς να προσέχωμεν περισσότερον εις όσα ηκούσαμεν, δια να μη εκπέσωμεν ποτέ. Πώς ημείς θέλομεν εκφύγει, εάν αμελήσωμεν τόσον μεγάλην σωτηρίαν, ήτις ήρχισε να λαλήται δια του Κυρίου;» (Εβραίους 2:1, 3, NW) Τόσο πολλά από όσα έγραψε ο Παύλος στους Εβραίους αντανακλούν τη σκηνή της μεταμορφώσεως. Ακόμη και ο τόνος της σκέψεως φθάνει σε μεγάλο ύψος εξαιτίας τούτου, εκθέτει τις δόξες της νέας διαθήκης με αληθινή έκφρασι, και δείχνει τη δύσι της παλαιάς διαθήκης. Αλλά πόσο μεγαλειώδης είναι η ανατολή της νέας, και οι ουράνιες προσδοκίες που φωτίζονται έτσι! Η μεταμόρφωσις δείχνει τη δόξα του Μωυσέως και του Ηλία και κατόπιν το μαρασμό της σε τιμή, αλλά η φωνή της εξουσίας έρχεται από τον ουρανό αναγνωρίζοντας τον Υιόν και διατάσσοντας ότι είναι εκείνος τον οποίον πρέπει όλοι να ακούουν. Ναι, μολονότι ο Ιεχωβά ελάλησε στο παρελθόν μέσω των προφητών, θα λαλή τώρα μέσω του Υιού του. Η φωνή του Ιησού Χριστού είναι σαν τη φωνή του Ιεχωβά Θεού προς το λαό του. Μακάριοι είναι οι οφθαλμοί σας αν βλέπουν και τα ώτα σας αν ακούουν, διότι οι αλήθειες αυτές θα φέρουν πολλή χαρά και παρηγοριά.

ΠΡΟΦΗΤΙΚΗ ΣΗΜΑΣΙΑ

10. Εξεικόνιζε η μεταμόρφωσις κάτι μεγαλειωδέστερο, και τι επιβεβαιώνει αυτή;

¹⁰ Μολονότι το μεγαλοπρεπές αυτό θέαμα έκαμε τόση εντύπωσι και είχε τόση σημασία για τους τρεις αποστόλους και για την πρώτη εκκλησία, καθώς και για τους πιστούς που έζησαν από τότε, όμως δεν τελειώνει στο σημείο αυτό, διότι σημαίνει πολύ περισσότερα για μας σήμερα. Γιατί; Η απλή απάντησις είναι ότι έχομε τώρα φθάσει στην πραγματική επιφάνεια του Κυρίου μας Ιησού Χριστού και η βασιλεία του είναι παρούσα «εν τη δυνάμει της». Ο Βασιλεύς Χριστός Ιησούς δεν κυβερνούσε στην πρώτη του έλευσι και ας μη λησμονούμε ότι η μεταμόρφωσις ήταν μόνο ένα όραμα, μολονότι ασφαλώς εξεικόνιζε μεγαλειωδέστερα μέλλοντα πράγματα. Οι Γραφές και τα γεγονότα δείχνουν τη δευτέρα παρουσία του Κυρίου μας, στον καιρόν δε αυτόν έρχεται στη δόξα του Πατρός για να κυβερνήση τον κόσμο. Ένα πράγμα είναι βέβαιο, και αυτό είναι ότι το όραμα της μεταμορφώσεως επιβεβαιώνει τον προφητικόν λόγον του Ιεχωβά, δίνοντάς του ζωή, και έτσι μιλεί εύγλωττα σ’ εμάς. Ο Πέτρος λέγει: «Και έχομεν βεβαιότερον τον προφητικόν λόγον, εις τον οποίον κάμνετε καλά να προσέχητε, ως εις λύχνον φέγγοντα εν σκοτεινώ τόπω, εωσού έλθη η αυγή της ημέρας, και ο φωσφόρος ανατείλη εν ταις καρδίαις υμών.»—2 Πέτρου 1:19.

11. Πότε θα είναι η ένδοξη εμφάνισις του Χριστού; Παραθέσατε εδάφια που την φανερώνουν και δείξτε ποιοι θα την ιδούν.

¹¹ Εδώ επίσης είναι κάτι μέλλον, μια ενατένισις προς τα εμπρός, προς ένα μεγάλο γεγονός. Ο Παύλος λέγει: «Διότι τις η ελπίς ημών, ή η χαρά, ή ο στέφανος της καυχήσεως; ή ουχί και σεις έμπροσθεν του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού εν τη παρουσία αυτού;» (1 Θεσσαλονικείς 2:19) Ο Ιησούς είπε, «Διότι μέλλει ο Υιός του ανθρώπου να έλθη εν τη δόξη του Πατρός αυτού μετά των αγγέλων αυτού.» (Ματθαίος 16:27) «Και θέλουσιν ιδεί τον Υιόν του ανθρώπου ερχόμενον επί των νεφελών του ουρανού μετά δυνάμεως και δόξης πολλής.» (Ματθαίος 24:30) Όταν δε έλθη ο Υιός του ανθρώπου εν τη δόξη αυτού, και πάντες οι άγιοι άγγελοι μετ’ αυτού, τότε θέλει καθίσει επί του θρόνου της δόξης αυτού.» (Ματθαίος 25:31) Αυτός ο καιρός της δόξης ήταν μέλλων και ο Παύλος έδειξε ότι, μολονότι η υπόσχεσις του προφητικού λόγου ήταν ότι θα υποταχθούν στον Υιόν όλοι οι άγγελοι, για ειδικόν όμως λόγον ο καιρός αυτός ήταν ακόμη μέλλων. (Για εξήγησι βλέπε Εβραίους 2:8-15) Η δόξα του Βασιλέως Χριστού Ιησού θα ήταν στην πληρότητά της κατά την δευτέρα παρουσία, ο οποίος καιρός είναι τώρα. Ο Ιεχωβά Θεός θα τον διακηρύξη πάλι, αυτή τη φορά σε όλον τον λαόν ως Υιόν του, τον Βασιλέα του νέου κόσμου.

12. Με ποιόν τρόπο κατεδείχθη η δύναμις του Χριστού σ’ αυτές τις έσχατες ημέρες; και ποιο άγγελμα πηγαίνει στον κόσμο, και γιατί;

¹² Ο Βασιλεύς βασιλεύει στον ουρανό και από τον ουρανό, διότι η δευτέρα παρουσία είναι ένα τετελεσμένο γεγονός. Η εξουσία του και η δύναμίς του έχουν ήδη καταδειχθή με την εκσφενδόνισι του Σατανά και των δαιμόνων του από τον ουρανό και τη συντριβή της δυνάμεώς του· επίσης με την ελευθέρωσι του λαού του από τη φυλάκισι της Βαβυλώνος, έτσι ώστε εκατοντάδες χιλιάδων χαίρουν τώρα για την ελευθερία των. Με την κατεύθυνσι και τη δύναμί του οι ελευθερωμένοι αυτοί διαφυλάχθηκαν, παρ’ όλο το συγκεντρωμένο μίσος που εξεδηλώθη εναντίον των. Η διακήρυξις της εγκαθιδρύσεως της Βασιλείας γίνεται πιο μεγαλόφωνη και ακούεται πιο μακριά στον αγρό κάθε χρόνο, και προτού εκτελεσθή το έργον θα γίνη γνωστό ότι αποτελεί τη σπουδαιότατη και πρώτιστη διακήρυξι στον κόσμο. Αυτό το κήρυγμα των καλών νέων πρέπει να επιτελεσθή προτού έλθη το τέλος. Ναι, το οριστικό τέλος, διότι όταν συμπληρωθή η μαρτυρία στα έθνη, τότε θα έλθη ο καιρός της πιο μεγάλης θλίψεως που εγνώρισε ποτέ αυτός ο κόσμος, επειδή ο Θεός θα πατάξη τη γη με κατάρα. «Πριν το ψήφισμα γεννήση το αποτέλεσμα αυτού, και η ημέρα παρέλθη ως χνους· πριν επέλθη εφ’ υμάς η έξαψις της οργής του Ιεχωβά· . . . Ζητείτε τον Ιεχωβά, πάντες οι πραείς της γης, . . . ζητείτε δικαιοσύνην, ζητείτε πραότητα, ίσως σκεπασθήτε εν τη ημέρα της οργής του Ιεχωβά.»—Σοφονίας 2:2, 3, AS.

13, 14. (α) Πώς εκτελείται το έργον Ηλία; (β) Εξηγήστε το Πράξεις 3:19-22 σχετικώς.

¹³ Το άγγελμα προς τον πληθυσμό της γης περιλαμβάνει πρόσκλησι των ανθρώπων να δουν καθαρά τις κινδυνώδεις ημέρες, να πληροφορηθούν για την εγγύτητα του πλήρους τέλους του παλαιού συστήματος. Πριν επέλθη η οργή του Ιεχωβά εκείνοι που επιθυμούν σωτηρία πρέπει να παραγάγουν έργα που θα φέρουν έλεος και συγχώρησι. Μετάνοια είναι αναγκαία. Θυμηθήτε την υπόσχεσι του Ιεχωβά: «Θέλω αποστείλει προς εσάς Ηλίαν τον προφήτην, πριν έλθη η ημέρα του Ιεχωβά η μεγάλη και επιφανής.» (Μαλαχίας 4:5, AS) Το έργο του Ηλία ήταν ένα έργο στροφής των κατοίκων σε μετάνοια από τα πονηρά των έργα. Ο Ιεχωβά εξεδήλωσε το ενδιαφέρον του και το έλεός του προς ολόκληρο τον πληθυσμό του κόσμου τούτου αποστέλλοντας τους δούλους του υπό την οδηγία του να δώσουν προειδοποίησι για την επικείμενη καταστροφή. Για να σωθούν για ζωή εκείνοι που ακούουν το άγγελμα πρέπει να δώσουν προσοχή στις εντολές του Θεού όπως εκφράζονται μέσω του Βασιλέως Χριστού Ιησού.

¹⁴ Τώρα ας εξετάσωμε σύντομα τα λόγια του Πέτρου που εξεφράσθησαν μετά την Πεντηκοστή. «Μετανοήσατε λοιπόν και επιστρέψατε, δια να εξαλειφθώσιν αι αμαρτίαι σας, δια να έλθωσι καιροί αναψυχής από προσώπου του Ιεχωβά, και αποστείλη τον προκεκηρυγμένον εις εσάς Ιησούν Χριστόν τον οποίον πρέπει να δεχθή ο ουρανός μέχρι των καιρών της αποκαταστάσεως πάντων όσα ελάλησεν ο Θεός απ’ αιώνος δια στόματος πάντων των αγίων αυτού προφητών. Διότι ο Μωυσής είπε προς τους πατέρας, «Ότι Ιεχωβά ο Θεός σας θέλει αναστήσει εις εσάς προφήτην εκ των αδελφών σας, ως εμέ· αυτού θέλετε ακούει κατά πάντα όσα αν λαλήση προς εσάς.» (Πράξεις 3:19-22, NW) Τα λόγια αυτά πρέπει να εφαρμοσθούν στην εκπλήρωσι της μεγάλης ημέρας της αποκαταστάσεως, τον καιρό της διακυβερνήσεως της Βασιλείας· και έτσι ο Πέτρος συνδέει τον Μωυσή, τον Ηλία και τον Χριστό καθώς διδάσκει τη βασιλεία του Θεού.

15. Για ποιόν σκοπόν ο Χριστός έρχεται με τη δόξα του Ιεχωβά, και πώς ξέρομε ότι είναι παρών;

¹⁵ Με τη δόξα του Ιεχωβά, ο Χριστός Ιησούς εμφανίζεται για δευτέρα φορά για να κρίνη και να κυβερνήση. Είναι γραμμένο: «Τις ούτος ο Βασιλεύς της δόξης; Ο Ιεχωβά ο κραταιός και δυνατός, ο Ιεχωβά ο δυνατός εν πολέμω . . . Ο Ιεχωβά των δυνάμεων· αυτός είναι ο Βασιλεύς της δόξης.» (Ψαλμός 24:8, 10, AS) Η δόξα του Ιεχωβά είναι επάνω στον Χριστό. «Όστις είναι εικών του Θεού του αοράτου, πρωτότοκος πάσης κτίσεως.» (Κολοσσαείς 1:15) Ο ακόλουθος προφητικός λόγος λαμβάνει τώρα εκπλήρωσι: «Οι οφθαλμοί μου είδον τον Βασιλέα, τον Ιεχωβά των δυνάμεων. . . . Άγιος, άγιος, άγιος ο Ιεχωβά των δυνάμεων· πάσα η γη είναι πλήρης της δόξης αυτού.» (Ησαΐας 6:5, 3, AS) Ήλθε επί τέλους η ημέρα για να συμβούν όλα τα γεγραμμένα στις προφητείες. Πλησιάζουν οι ημέρες για την εκπλήρωσι κάθε οράσεως. (Ιεζεκιήλ 12:23) Πολλά σημεία και θαυμάσια έχουν ήδη συμβή και υπάρχουν ακόμη περισσότερα που θα ακολουθήσουν, διότι ο Υιός του Θεού και Βασιλεύς του κόσμου είναι παρών, και κάθε τι που προσκιάσθηκε και είναι υποσχεμένο μέσω του Μωυσέως, του Ηλία και για τον Μεσσία, θα συμβή τώρα.

16. Ποια είναι μερικά από τα σημεία και θαυμάσια που είναι τώρα φανερά και που είναι αποτέλεσμα της δυνάμεως και παρουσίας του;

¹⁶ Το υπόλοιπο των κεχρισμένων έχει συγκεντρωθή· εκατοντάδες χιλιάδων από τα «άλλα πρόβατα» έχουν ήδη συναχθή· ο παλαιός κόσμος προειδοποιήθηκε· νέα συστήματα πραγμάτων αρχίζουν· ο αγαπητός Υιός του Θεού ενθρονίσθηκε στον ουρανό· ο άρχων του παλαιού κόσμου και οι δαίμονές του εξετοπίσθησαν και εξευτελίσθησαν· η ψευδής θρησκεία εξετέθη· η τάξις του «πλουσίου» βρίσκεται σε βάσανα. Η αληθινή λατρεία αποκατεστάθη. Το άγγελμα της Βασιλείας διακηρύττεται παντού. Ενότης ήλθε στον λαό του Ιεχωβά. Η θεοκρατική οργάνωσις έχει τώρα αποκατασταθή, και πολύ περισσότερα θαυμάσια έχουν συμβή, πάρα πολλά για να τα αναφέρωμε εδώ. Και σκεφθήτε μερικά από τα θαυμαστά πράγματα που θα λάβουν ακόμη χωράν: Η Βαβυλών η μεγάλη θα καταστραφή εντελώς· οι πόλεμοι θα παύσουν· κάθε αδικία και κάθε μορφή πονηρίας θα τερματισθή με μια πλήρη αποκατάστασι όλων όσα ο άνθρωπος έχασε μέσω της παρακοής, και το αποκαταστημένο ανθρώπινο γένος θ’ απολαμβάνη ατελεύτητη ειρήνη, χαρά, ευτυχία και ζωή. Ο Άρχων της Ειρήνης θα κατέχη την Εξουσία. Τι ευτυχισμένη και ένδοξη ημέρα! Ποιος μπορεί να κατακρατήση τα καλά της νέα!

17. Πρέπει να εξακολουθήσωμε να διασαλπίζωμε την προειδοποίησι στον κόσμο προτού επέλθη η καταστροφή; Γιατί;

¹⁷ Σ’ αυτές τις έσχατες ημέρες ο λαός του Ιεχωβά έχει ενασχοληθή στο έργον Ηλία, ιδιαίτερα από το 1878 έως το 1918, οπότε το έργο παρεμποδίσθηκε και το μέρος αυτό της υπηρεσίας της Βασιλείας ετελείωσε τότε. Έπειτα από λίγο ο λαός του Θεού εξήλθε από την κατάστασι της κατασιωπήσεως και έκαμε ισχυρότερα έργα, όπως ακριβώς ο Ελισσαιέ συνέχισε αφού ετελείωσε ο Ηλίας· πραγματικά, ο Ελισσαιέ εξακολούθησε το έργο του Ηλία χρίοντας τον Αζαήλ ως βασιλέα της Συρίας και τον Ιηού ως βασιλέα του Ισραήλ, σύμφωνα με τις παραγγελίες του Ηλία. (1 Βασιλέων 19:15· 2 Βασιλέων 8:8-15· 9:1-10) Μολονότι ο Ηλίας ετελείωσε το έργο ως το σημείο που τον αφορούσε, εν τούτοις, ο Ελισσαιέ ήταν εκείνος που το συνεπλήρωσε. Έτσι συμβαίνει και σ’ αυτές τις έσχατες ημέρες: μολονότι η υπηρεσία του Ηλία ως τοιαύτη παρεμποδίσθηκε στο 1918, εν τούτοις, ο Ιεχωβά μέσω του λαού του συμπληρώνει ακόμη το έργο της προειδοποιήσεως που πρέπει να γίνη προτού επέλθη η καταστροφή.

18. Το υπόλοιπο των κεχρισμένων σ’ αυτές τις έσχατες ημέρες θα λάβη πείραν μιας εξόδου ή μόνο ενός θανάτου;

¹⁸ Επί πλέον, πιστεύομε ότι στο 1918 οι άγιοι που εκοιμώντο αφυπνίσθησαν και ηγέρθησαν σε ουράνια δόξα για να είναι παντοτινά με τον Κύριό τους. Οι άγιοι εκείνοι που είναι τώρα «ζώντες» επάνω στη γη, θα αλλαγούν κατά τον θάνατο στιγμιαίως για να ενωθούν με τον Κύριο που επέστρεψε. Ο θάνατός των θα είναι μια έξοδος, μια αναχώρησις. Ναι, και αυτοί επίσης θα υποφέρουν πολλά, θα απορριφθούν, αλλά θα αλλαγούν, χωρίς να κοιμηθούν στο θάνατο, και θα εγερθούν στην ουράνια δόξα, για να είναι παντοτινά στα δεξιά του Πατρός. Σήμερα εν σαρκί το υπόλοιπο των κεχρισμένων δεν βρίσκεται σ’ ένα κατά γράμμα όρος, αλλά βρίσκεται μ’ εκείνους που είναι στο όρος Σιών ψάλλοντας την Ωδήν του Μωυσέως και του Αρνίου, ασφαλώς ένα άσμα αίνου και ευχαριστίας για την απελευθέρωσι.—Αποκάλυψις 14:1-3.

19. Στην ένδοξη εκπλήρωσι της μεταμορφώσεως βλέπομε τον Μεγαλύτερον από τον Μωυσή να ελευθερώνη πλήθη; Εξηγήστε.

¹⁹ Τι θαυμαστή και καταπληκτική αναχώρησις σήμερα! Με βάσι το χυθέν αίμα του Αμνού του Θεού, πλήθη, υπακούοντας στις εντολές του Ιεχωβά υπό τη διεύθυνσι του Μεγαλυτέρου από τον Μωυσή, κινούνται έξω από τον παλαιό κόσμο της Σατανικής κυριαρχίας και τον εγκαταλείπουν εντελώς. Ο φωτισμός της θαυμαστής εκπληρώσεως της μεταμορφώσεως διαπερά τα ακρότατα μέρη της γης. «Είδον άγγελον καταβαίνοντα εκ του ουρανού, όστις είχεν εξουσίαν μεγάλην· και η γη εφωτίσθη εκ της δόξης αυτού.» (Αποκάλυψις 18:1) Ο άγγελος αυτός αναγγέλλει την καταδίκη της Βαβυλώνος της μεγάλης, η οποία διακήρυξις γίνεται σήμερα. Ταυτόχρονα μια φωνή από τον ουρανό ηχεί με όχι αβέβαιο τρόπο λέγοντας: «Εξέλθετε εξ αυτής, ο λαός μου, δια να μη συγκοινωνήσητε εις τας αμαρτίας αυτής, και να μη λάβητε εκ των πληγών αυτής.» (Αποκάλυψις 18:4) Αυτή η εντολή του νέου Βασιλέως της γης είναι όμοια με την εντολή που εκφράζεται εις Ησαΐαν 49:9: «Λέγων προς τους δεσμίους, Εξέλθετε.» Μη λησμονείτε τον λόγον του Ιεχωβά σχετικά με τον Υιό του: «Αυτού ακούετε.» Εκείνοι που δεν ακούουν, θ’ αποκοπούν εκ μέσου του λαού.

20. Ποια διαταγή απευθύνει ο Βασιλεύς ‘εν δόξη’ σχετικά με την πτώσι της Βαβυλώνος της μεγάλης; Αν δεν τύχη προσοχής, τι θα συμβή;

²⁰ Έχετε υπ’ όψιν ότι ο Ιεχωβά δεν απειλεί, διότι δεν υπάρχει ανάγκη γι’ αυτόν να το πράξη. Αυτός έχει την τέλεια γνώσι ‘απ’ αρχής αναγγέλλων το τέλος’. (Ησαΐας 46:10) Εν τούτοις, προειδοποιεί άτομα για επερχόμενες συμφορές, διότι γνωρίζει ποιο πρωρίζεται να είναι το αναπόφευκτο τέλος λόγω της πορείας της ενεργείας που λαμβάνεται. Σ’ αυτές τις έσχατες ημέρες έδειξε καθαρά ότι «έπεσεν η Βαβυλών η μεγάλη». Η μεγάλη σατανική οργάνωσις πρόκειται εντελώς να καταστραφή. Η απόφασις αυτή του Ιεχωβά Θεού είναι ανέκκλητη. Συνεπώς τι θα κάμουν τώρα οι υποστηρικταί της πονηρής αυτής οργανώσεως; Υπάρχει ένα μόνο πράγμα να κάμουν: «Μετανοήσατε λοιπόν και επιστρέψατε, δια να εξαλειφθώσιν αι αμαρτίαι σας.» (Πράξεις 3:19) «Ακούετε» τη φωνή του Μεσσία του Ιεχωβά, του νέου Βασιλέως της γης. «Εξέλθετε εξ αυτής, ο λαός μου.» (Αποκάλυψις 18:4) Είναι αποφασισμένο ότι η μία πληγή κατόπιν της άλλης θα επέλθουν εναντίον της μεγάλης μυστικής πόλεως της Βαβυλώνος. Μην παραβλέψετε τι συνέβη στην Αίγυπτο κατά τις ημέρες του Μωυσέως, και τώρα ένας Μεγαλύτερος από τον Μωυσή είναι παρών. «Εξέλθετε εξ αυτής» είναι η διαταγή. Εκείνοι οι μάρτυρες του Ιεχωβά που έχουν διαφύγει, ατενίζουν τώρα αυτή τη μεγάλη πόλι και βλέπουν σ’ αυτήν εκείνο που ο Ιεχωβά Θεός γνωρίζει ότι υπάρχει εκεί. Τι βλέπουν; Πράγματι, ένα κατοικητήριον δαιμονίων, έναν κρυφό τόπο κάθε ακαθάρτου και μισητού ορνέου, οίνον που διεγείρει το πάθος και προσφέρεται στους άρχοντας ώστε να διαπράττεται πνευματική πορνεία, τους εμπόρους της γης που την χρησιμοποιούν για εμπορικό κέρδος και αυτό με τη δύναμι της αναίσχυντης τρυφής της. Για περισσότερες αποκαλύψεις βλέπε Αποκάλυψιν 18.

21. Μπορεί οποιοδήποτε από τα τέκνα του Ιεχωβά να βρίσκεται εν μέρει μέσα στην οργάνωσί του και εν μέρει έξω απ’ αυτήν; Τι πρέπει να κάμουν τώρα οι αναποφάσιστοι;

²¹ Σ’ εκείνους που αναμιγνύονται με τη ρυπαρή Βαβυλώνα και ζουν στις πεδιάδες της Βαβυλώνος, ο λόγος του Ιεχωβά είναι να την εγκαταλείψουν προτού λάβουν από τις πληγές της και πέσουν μαζί της. Ούτε μπορείτε να έχετε το ένα πόδι στην οργάνωσι του Θεού και το άλλο στη μυστική Βαβυλώνα. «Τίνα δε συμφωνίαν [έχει] ο Χριστός με τον Βελίαλ; ή τίνα μερίδα ο πιστός με τον άπιστον;» «Δια τούτο “εξέλθετε εκ μέσου αυτών και αποχωρίσθητε,” λέγει ο Ιεχωβά, “και μη εγγίσητε ακάθαρτον”.» (2 Κορινθίους 6:15-17, NW) Εγκαταλείψατε εντελώς τα χαμερπή πράγματα του φαύλου αυτού κόσμου και έλθετε στην οργάνωσι του Θεού και εισπνεύσατε εκεί τον καθαρόν, αγνόν, αμόλυντον πνευματικόν αέρα. Ανοίξτε πλατιά τα μάτια της διανοίας σας και ιδέτε τον ένδοξον Βασιλέα του Ιεχωβά στη μεγαλειότητά του, τη λαμπρότητα, τη δύναμι και την τιμή. Ατενίστε προσεκτικά με υγιά πίστι στον Μεγαλύτερον από τον Μωυσή, που οδηγεί έξω τα πλήθη προς το νέο κόσμο. Είθε η συναίσθησις της δευτέρας παρουσίας του Κυρίου Ιησού να καθαρίση την καρδιά σας και τη διάνοιά σας από κάθε μολυσμό της σαρκός και του πνεύματος και να σας φέρη σε τελεία αγιότητα με φόβο Θεού. Έπειτα κατανοήστε ότι βρισκόμαστε στην υπηρεσία του αγαπητού του Θεού, του Υιού του, του «εκλεκτού».

22. Πρέπει να πηγαίνωμε στον κόσμο, και για ποιο σκοπό; και πώς μπορούμε να μένωμε καθαροί και να έχωμε αγνές διάνοιες;

²² Ορμητικά θα αναφωνούσαμε όλοι, ‘Ας μείνουμε εδώ! Ας μην πάμε στον κόσμο καθόλου!’ Αλλ’ αυτό δεν μπορεί να γίνη, διότι πρέπει να δώσωμε τα καλά νέα της Βασιλείας σ’ εκείνους που είναι στον κόσμο και να τους βοηθήσωμε να διαφύγουν. Μπορούμε όμως, ασφαλώς, να διατηρήσωμε αυτό το όραμα στη διάνοιά μας, ημέρα και νύχτα και να μην το λησμονούμε ποτέ. Τότε, ακόμη και όταν η διακονία του Ιεχωβά μάς κάνη να πηγαίνουμε σε κάθε είδους τόπους και συνθήκες, οι διάνοιές μας θα είναι καθαρές και λαμπρές. Ναι, πόσο αληθινό είναι ότι ωραία άνθη εξακολουθούν να ανθούν και να σκορπίζουν τη γλυκειά ευωδία τους και στις φτωχογειτονιές των πόλεων. Έτσι και οι μάρτυρες του Ιεχωβά μπορούν να διακονούν και εκεί που τα σπίτια και τα διαμερίσματα είναι ακάθαρτα και ολόγυρα είναι ίσως ρυπαρότητες, ακόμη και ανάμεσα σε δυσάρεστες οσμές. Τα πράγματα όμως αυτά και πολλές άλλες συνθήκες δυσάρεστες στη σάρκα δεν εμποδίζουν ούτε μολύνουν τους πιστούς, διότι οι διάνοιές των είναι προσηλωμένες στη Βασιλεία και τις ωραιότητές της. Πραγματικά ζουν για τη Βασιλεία και την καθαρότητα, την αγιότητα και την ευλογία της. Για τούτο, μάρτυρες του Ιεχωβά, εξακολουθήστε να κυττάζετε προς τα άνω, επειδή από τον ουρανό έρχεται η χαρά σας, η σωτηρία σας και η ζωή σας.

ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΣΙΣ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ

23. Πώς κατανοούμε ότι η μεταμόρφωσις στην εκπλήρωσί της καθιστά «βεβαιότερον» τον προφητικόν λόγον;

²³ Καθώς αποκτούμε έτσι κάποια κατανόησι της σκηνής της μεταμορφώσεως στη μικρογραφική και στη μεγαλύτερή της εκπλήρωσι, πόσο εύκολα μπορούμε κατόπιν να δεχθούμε και να εκτιμήσωμε τους περαιτέρω λόγους του Πέτρου μετά από όσα μας λέγει για το όραμα! Συνεχίζει, «Και έχομεν βεβαιότερον τον προφητικόν λόγον, εις τον οποίον κάμνετε καλά να προσέχητε, ως εις λύχνον φέγγοντα εν σκοτεινώ τόπω, εωσού έλθη η αυγή της ημέρας, και ο φωσφόρος ανατείλη εν ταις καρδίαις υμών.» (2 Πέτρου 1:19) Όταν βλέπουμε τον Παντοδύναμον Ιεχωβά να διευθύνη τα γεγονότα και πραγματικά να κάνη να φανή πρώτα το όραμα στους μαθητάς—διότι κανείς άλλος δεν το έκαμε αυτό—και κατόπιν στη δευτέρα παρουσία να κάνη να εκδηλωθή η αλυσίδα των θαυμαστών συμβάντων, αυτή τη φορά με την άμεση αντιπροσωπεία του αγαπητού του Υιού, τότε ο προφητικός λόγος γίνεται «βεβαιότερος». Είναι σαν να έβαλε ο Θεός την υπογραφή του σ’ αυτόν. Ναι, ό,τι έχει υποσχεθή να πράξη, συμβαίνει τώρα. Ο λόγος του είναι το μόνο μας φως. «Λύχνος εις τους πόδας μου είναι ο λόγος σου, και φως εις τας τρίβους μου.» (Ψαλμός 119:105) «Διότι λύχνος είναι η εντολή, και φως ο νόμος, και οι έλεγχοι της παιδείας οδός ζωής.» (Παροιμίαι 6:23) «Ειρήνην πολλήν έχουσιν οι αγαπώντες τον νόμον σου· και εις αυτούς δεν υπάρχει πρόσκομμα.» (Ψαλμός 119:165) «Η οδός των δικαίων είναι ως το λαμπρόν φως το φέγγον επί μάλλον και μάλλον, εωσού γείνη τελεία ημέρα.» (Παροιμίαι 4:18) Η απλή κατοχή μιας Βίβλου δεν είναι εκείνο που υπολογίζεται. Πράγματι δεν είναι μόνο η εξαιρετικά πολύτιμη ανάγνωσίς της εκείνη που δείχνει το δρόμο που πρέπει να ακολουθήσωμε, αλλά μάλλον η τακτική της μελέτη μ’ ένα σκοπό στο νου. Είναι ένας «προφητικός λόγος» και για τούτο είναι λογικό να δούμε πώς εκπληρώνεται.

24. Εκτός από το ότι ο λόγος του Θεού είναι λύχνος, εξηγήστε ποιο άλλο λαμπρό φως έχομε επάνω στους σκοπούς του Θεού;

²⁴ Χωρίς τον προφητικό λόγο θα ήμεθα ασφαλώς σε μια λυπηρή κατάστασι, καθώς ζούμε σ’ ένα σκοτεινό, ρυπαρό, ακάθαρτο—ναι, μολυσμένο κόσμο, μη γνωρίζοντας γιατί η κατάστασις εξακολουθεί να χειροτερεύη, και δεν θα ξέραμε τι να κάνουμε και πού να πάμε. Πόσο ελεήμων και φιλάγαθος υπήρξε και είναι ο ουράνιος Πατέρας μας παρέχοντας στα τέκνα του κατανόησι του προφητικού του λόγου! Σαν λύχνος είναι πάντοτε μπροστά μας· μπορούμε να τον κρατούμε και να βλέπωμε το δρόμο που πρέπει να ακολουθήσουμε. Φέγγει λαμπρότερα καθώς οι ελεεινές συνθήκες γίνονται σκοτεινότερες. Αλλά ευχαριστούμε τον Ιεχωβά διότι όχι μόνο έχομε ένα φως στο δρόμο μας, αλλά σήμερα κάτι πολύ μεγαλύτερο και μεγαλειωδέστερο. Διότι να! μακριά εκεί στον ορίζοντα, δεν μπορείτε να δήτε την αυγή της ημέρας, χρυσή, φωτεινή και λαμπερή; Ω, τι θαυμάσιο και ωραίο θέαμα, επειδή πολύ σύντομα θ’ ανατείλη ο ήλιος στη δύναμί του και στη λαμπρότητά του, και θα βαδίζωμε εξακολουθητικά στο φως της ημέρας! Η νέα ημέρα μόλις αρχίζει να ακτινοβολή μέσα από τη ζοφερότητα του πονηρού αυτού κόσμου και μερικά σκότη διασκορπίζονται. Ακόμη και τώρα μέγα μέρος της υπηρεσίας της Βασιλείας το εκτελούμε στο φως της νέας ημέρας. Ο άρχων του σκότους πλησιάζει στο τέλος του· διότι όπως ακριβώς το πρωινό ηλιόφως διασκορπίζει το σκότος της νυκτός, έτσι και ο ένδοξος Υιός του Θεού ως ο Βασιλεύς του νέου κόσμου θα κάμη να εξαφανισθούν όλα τα συστήματα της αδικίας. Γνωρίζοντας τα πράγματα αυτά έχομε χαρά και ψάλλομε την Ωδήν του Μωυσέως και του Αρνίου.

25, 26. (α) Ποιος είναι ο φωσφόρος, και πώς ξέρομε ότι ήδη ανέτειλε; (β) Πώς συμβαίνει να μη γίνεται η προφητεία «εξ ιδίας του προφητεύοντος διασαφήσεως»;

²⁵ Επειδή είναι τόσο βεβαιωμένος σ’ εμάς ο προφητικός λόγος που δείχνει ότι ο κόσμος του Σατανά ασφαλώς θα τελειώση, αναλαμβάνομε το «ονειδιστικό άσμα». Λέμε επίσης με πεποίθησι στους δεσμίους, «Εξέλθετε!» Μόνο η παρ’ αξίαν αγαθότης του Ιεχωβά το καθιστά αυτό δυνατόν. Η πληροφορία αυτή δεν είναι απλώς μια διανοητική εκτίμησις, αλλά πρέπει να βυθίζεται πραγματικά στις καρδιές μας, «Και ο φωσφόρος [πρωινός αστήρ, NW] ανατείλη εν ταις καρδίαις υμών.» Ο Κύριος Ιησούς Χριστός είναι «ο αστήρ ο λαμπρός και ορθρινός» και αυτός είναι εκείνος που διακηρύττει τη νέα ημέρα. ‘Ο ήλιος της δικαιοσύνης ανατέλλει με ίασιν εν ταις πτέρυξιν αυτού.’ (Μαλαχίας 4:2) Ήδη από το 1918 μερικοί από τους κεχρισμένους του Κυρίου κατενόησαν ότι ο Βασιλεύς ήταν παρών και μερικά έτη αργότερα ένοιωσαν στις καρδιές τους ότι είχε έλθει στο ναό του για κρίσι, και έτσι έκαμαν γνωστή αυτή την πληροφορία σε όλον τον λαόν του Ιεχωβά, και χιλιάδες επί πλέον είδαν τον Κύριον στο ναό. Και στο 1925 κατενοήθη το γεγονός και η αλήθεια ότι η Βασιλεία, ‘ο άρρην’, είχε γεννηθή. (Αποκάλυψις 12:5) Πόσο εχάρηκαν οι καρδιές του λαού του Θεού! Έψαλλαν από άδολη χαρά. Εννόησαν ότι ο Βασιλεύς και η Βασιλεία είχαν έλθει, και δεν έπαυσαν να ψάλλουν και να διαγγέλλουν μεγαλόφωνα τα καλά νέα της Βασιλείας. Είδαν καθαρά αυτά τα πράγματα πριν από τριάντα χρόνια και τα επίστεψαν. Ο φωσφόρος (το άστρο της αυγής) είχε ανατείλει στις καρδιές τους, και μπορεί ν’ ανατείλη και στις καρδιές άλλων μαρτύρων του Ιεχωβά αν συγκεντρώσουν τελείως τις διάνοιές των στα πράγματα της βασιλείας.

²⁶ Εκείνοι που θα επιθυμήσουν πρώτα τη Βασιλεία, θα τιμηθούν από τον Ιεχωβά και τον Χριστόν Ιησούν, και τα προνόμιά τους και οι ευθύνες τους θα μεγαλώσουν. Εκείνοι που οι καρδιές τους έχουν τελείως ταχθή υπέρ της βασιλείας του Θεού, θα ακούσουν τον Βασιλέα του νέου κόσμου και θα υπακούσουν στις εντολές του. Ο Ιεχωβά Θεός και ο Χριστός Ιησούς είναι οι Διευθυνταί, Οδηγοί και Διδάσκαλοι. Είναι εκείνοι που διαμορφώνουν τις προφητείες. Κανείς άνθρωπος ή ομάς ανθρώπων δεν το κάνει αυτό. Ο Πέτρος λέγει «ουδεμία προφητεία της γραφής, γίνεται εξ ιδίας του προφητεύοντος διασαφήσεως». Η αιτία είναι φανερή. «Διότι δεν ήλθε ποτέ προφητεία εκ θελήματος ανθρώπου, αλλ’ υπό του Πνεύματος του Αγίου κινούμενοι ελάλησαν οι άγιοι άνθρωποι του Θεού.»—2 Πέτρου 1:20, 21.

27. Δείξτε σύντομα πώς η μεταμόρφωσις φαίνεται στην εκπλήρωσι.

²⁷ Έτσι σε μεγαλειώδη εκπλήρωσι κυττάζομε στον ουρανό, απ’ όπου ο κεχρισμένος Βασιλεύς του Θεού κυβερνά, όχι τώρα από ένα υψηλό επίγειο όρος, αλλά «[προσήλθομεν] εις όρος Σιών, και εις πόλιν Θεού ζώντος, την επουράνιον Ιερουσαλήμ, και εις μυριάδας αγγέλων, εις πανήγυριν και εκκλησίαν πρωτοτόκων καταγεγραμμένων εν τοις ουρανοίς, και εις Θεόν κριτήν πάντων, και εις πνεύματα δικαίων οίτινες έλαβον την τελειότητα· και εις νέας διαθήκης μεσίτην Ιησούν, . . . Προσέχετε μη καταφρονήσητε τον λαλούντα». (Εβραίους 12:22-25) Τώρα με πίστι βλέπομε τον πανένδοξον Βασιλέα στην ωραιότητά του και στη δόξα του να λάμπη ως τα ακρότατα μέρη της γης, και άνθρωποι όλων των εθνών να διαφωτίζωνται από τη δόξα του. Ως εκείνος που είναι ο υπεύθυνος να κάμη να δοθή σε όλα τα έθνη η προειδοποίησις για την ερχόμενη μάχη και ημέρα εκδικήσεως, αποκαλύπτει την εκπλήρωσι όλων των προφητειών που κατεγράφησαν και προκαλεί τη μεταμόρφωσι πλήθους διανοιών και καρδιών. Και, επίσης, αυτός είναι ο υποστηρικτής και ερμηνευτής των δικαίων αρχών του Ιεχωβά, που προεσκιάσθησαν μέσω του νόμου. Όλα αυτά και πολύ περισσότερα συνδυάζονται στην ταυτότητα του αγαπητού Υιού του Ιεχωβά και εκλεκτού Βασιλέως του νέου κόσμου.

28. Πώς πρέπει η θέα και η γνώσις της να μας επηρεάση;

²⁸ Ο Ιεχωβά Θεός και ο Χριστός Ιησούς βεβαιώνουν τον λόγον των κάνοντάς τον ν’ αρχίση να εκπληρώνεται. Μακάριοι είναι οι οφθαλμοί σας αν βλέπουν τα θαυμαστά αυτά συμβάντα. Αν τα βλέπετε, τότε με ταπείνωσι ευχαριστήστε τον μέγαν Μεγαλοπρεπή για την παρ’ αξίαν αγαθότητά του. Να είσθε ευτυχείς ότι βρίσκεσθε στο Όρος Σιών και βλέπετε μια εκπλήρωσι αυτής της λαμπρής, πανένδοξης σκηνής της μεταμορφώσεως, η δε χαρά και το προνόμιο του ότι την βλέπομε, ας μας βοηθήση στο να καθαρισθούμε με φόβο Θεού, για να είμεθα βεβαιότεροι για την ελπίδα μας στο νέο κόσμο. Κατόπιν κυττάξτε ανιδιοτελώς προς τις πολλές χιλιάδες που βρίσκονται στον κόσμο και ειπήτε στους πράους που είναι ακόμη δέσμιοι «Εξέλθετε!» διότι η έξοδος έχει ήδη αρχίσει.