Μια Θετική Ενέργεια Απαιτείται από Όσους Σπεύδουν στο Καταφύγιο

Μια Θετική Ενέργεια Απαιτείται από Όσους Σπεύδουν στο Καταφύγιο

1. Ποιες δύο συμβολικές γυναίκες αναφέρονται στο βιβλίο της Αποκαλύψεως, και πώς καθορίζεται η ταυτότης των;

ΣΤΟ ΒΙΒΛΙΟ της Αποκαλύψεως αντιπαραβάλλονται δύο συμβολικές γυναίκες. Μεταξύ των υπάρχει μια χτυπητή αντίθεσις. Η μια είναι η «Βαβυλών η Μεγάλη,» και η άλλη είναι η «γυνή» του Αρνίου του Θεού. Η πρώτη χαρακτηρίζεται ως «πόρνη.» Η δεύτερη, «η νύμφη, η γυνή του Αρνίου,» είναι μια παρθένος. (Αποκάλ. 17:3-6, 15· 21:9) Και ο δύο είναι θρησκευτικές οργανώσεις, η μια ακάθαρτη και η άλλη καθαρή. Η «νύμφη, η γυνή του Αρνίου» είναι η εκκλησία των 144.000 ομοίων με παρθένους πιστών ακολούθων του Αρνίου Ιησού Χριστού και όλοι αυτοί είναι πνευματικοί Ισραηλίται. Η Βαβυλών η Μεγάλη είναι η παγκόσμιος αυτοκρατορία της ψευδούς θρησκείας επειδή προήλθε από την αρχαία Βαβυλώνα. Επομένως, αποτελείται από όλους εκείνους που ακολουθούν θρησκείες αντίθετες προς την αληθινή Χριστιανοσύνη. Γι’ αυτό ο απόστολος Ιωάννης «είδε την γυναίκα μεθύουσαν εκ του αίματος των αγίων και εκ του αίματος των μαρτύρων του Ιησού.» (Αποκάλ. 17:6) Επομένως, η θρησκεία των μελών της Βαβυλώνας της Μεγάλης δεν είναι Χριστιανική, αλλά Βαβυλωνιακή και συνεπώς ψευδής.

2. Ποια είναι η σχέσις που συνδέει τον Χριστιανικό κόσμο και την Βαβυλώνα τη Μεγάλη, και πώς γίνεται αυτή φανερή;

² Με το να γίνη η επικρατούσα θρησκευτική οργάνωσις της Ρωμαϊκής Παγκοσμίου Δυνάμεως, ο Χριστιανικός κόσμος ήταν, στην πραγματικότητα, μια θυγατέρα της Βαβυλώνος της Μεγάλης, για την οποία διαβάζομε: «Και επί το μέτωπον αυτής ήτο όνομα γεγραμμένον· Μυστήριον, Βαβυλών η Μεγάλη, η μήτηρ των πορνών και των βδελυγμάτων της γης.» (Αποκάλ. 17:5) Δεν πρέπει ν’ απορούμε, λοιπόν, που ο Χριστιανικός κόσμος μιμείται τη θρησκευτική μητέρα του, για την οποία έχει γραφή: «Μετ’ [αυτής] επόρνευσαν οι βασιλείς της γης και εμεθύσθησαν οι κατοικούντες την γην εκ του οίνου της πορνείας αυτής.» (Αποκάλ. 17:1, 2) Ο Χριστιανικός κόσμος απολαμβάνει στενή φιλία με τον κόσμο. Αυτό μας θυμίζει το εδάφιο του Ιακώβου 4:4: «Μοιχαλίδες, δεν εξεύρετε ότι η φιλία του κόσμου είναι έχθρα του Θεού; όστις λοιπόν θελήση να ήναι φίλος του κόσμου, εχθρός του Θεού καθίσταται.» Οι διάφορες ενώσεις Εκκλησίας και Κράτους στον Χριστιανικό κόσμο δεν είναι προς τιμήν του. Τον χαρακτηρίζουν σαν πνευματική μοιχαλίδα, που αναμειγνύεται στην κοσμική πολιτική. Καταδικάζεται σαν ένα ψευδές και ακάθαρτο καταφύγιο για την ανθρωπότητα.

3. Πώς περιγράφεται με παραστατικό τρόπο το μέλλον της Βαβυλώνος της Μεγάλης περιλαμβανομένου και του Χριστιανικού κόσμου;

³ Η τύχη της Βαβυλώνος της Μεγάλης είναι και η τύχη του Χριστιανικού κόσμου. Δεν υπάρχει αμφιβολία γι’ αυτό. Η Αποκάλυψις στο 17^ο κεφάλαιο, μολονότι γραμμένη σε συμβολική γλώσσα, το διασαφηνίζει πλήρως. Φθάνοντας στο κατακόρυφο του δράματος που εικονίζεται σ’ αυτό το κεφάλαιο, διαβάζομε: «Και τα δέκα κέρατα, τα οποία είδες επί το θηρίον, ούτοι θέλουσι μισήσει την πόρνην και θέλουσι κάμει αυτήν ηρημωμένην και γυμνήν και τας σάρκας αυτής θέλουσι φάγει, και αυτήν θέλουσι κατακαύσει εν πυρί.» Καθόλου ωραία εικόνα!—Αποκάλ. 17:16.

ΦΥΓΕΤΕ ΑΠΟ ΤΗ ΒΑΒΥΛΩΝΑ ΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΚΑΙ ΣΠΕΥΣΑΤΕ ΣΤΗΝ ΑΛΗΘΙΝΗ ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

4. (α) Σύμφωνα με την Αποκάλυψι 18:4-8, ποια επιτακτική κραυγή άκουσε ο Ιωάννης, και γιατί ήταν επείγουσα; (β) Πώς θα αντιδρούσαν μερικοί σ’ αυτή την κραυγή, αλλά ποιο ερώτημα αντιμετωπίζομε όλοι μας σήμερα;

⁴ Χωρίς να εκπλησσώμεθα, λοιπόν, στην Αποκάλυψι στο κεφάλαιο 18, ακούμε την επίμονη και επιτακτική κραυγή: «Εξέλθετε εξ αυτής ο λαός μου, δια να μη συγκοινωνήσατε εις τας αμαρτίας αυτής, και να μη λάβητε εκ των πληγών αυτής. . . . δια τούτο εν μια ημέρα θέλουσιν ελθεί αι πληγαί αυτής, θάνατος και πένθος και πείνα, και θέλει κατακαυθή εν πυρί· διότι ισχυρός είναι Ιεχωβά ο Θεός ο κρίνων αυτήν.» (Αποκάλ. 18:4-8, ΜΝΚ) Έχετε ακούσει κι έχετε προσέξει αυτή την κραυγή; Ίσως λέτε ότι έχετε δει την υποκρισία των εκκλησιών του Χριστιανικού κόσμου και τις έχετε εγκαταλείψει, αν πραγματικά ισχυρισθήκατε ποτέ ότι ήσαστε μέλος κάποιας απ’ αυτές. Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι στη σημερινή γενεά μας που δεν έχουν κανένα θρησκευτικό παρελθόν, αλλά που λέγουν μ’ ένα αόριστο τρόπο ότι πιστεύουν πως πρέπει να υπάρχη ένας Θεός. Αισθάνεσθε ικανοποίησι απλώς με το να μη είσθε θρησκευόμενος; Δεν θα μπορούσατε να ισχυρισθήτε ότι βρίσκεσθε μέσα, ή επιδιώκετε να είσθε μέσα σ’ ένα ασφαλή τόπο καταφυγίου αν διακρατήτε μια τέτοια αρνητική και επιφυλακτική στάσι. Εν όψει όλων των αποδείξεων της εγγύτητος του τέλους του παρόντος συστήματος πραγμάτων, περιλαμβανομένου και του Χριστιανικού κόσμου, πρέπει ν’ αντιμετωπίσωμε το ερώτημα: Με το μέρος τίνος βρισκόμεθα σ’ αυτή την ημέρα που πλησιάζει γοργά στο αποκορύφωμά της;

5. Μετά την όρασι των 144.000, ποιο πλήθος ανθρώπων είδε ο Ιωάννης, και με ποιες λεπτομέρειες το περιγράφει;

⁵ Ίσως να πήτε ότι δεν είσθε ένας από την τάξι της «βασιλείας των ουρανών» που περιλαμβάνει εκείνους που έχουν την ουράνια ελπίδα, όπως εξετάσαμε προηγουμένως. Αλλ’ αυτό δεν σας αποκλείει από την εύνοια του Θεού ή από το να ζητήσετε καταφύγιο κάτω από τις πτέρυγές του. (Ψαλμ. 91:4) Μετά την περιγραφή των 144.000 πνευματικών Ισραηλιτών στην Αποκάλυψι 7:4-8, διαβάζομε: «Μετά ταύτα είδον, και ιδού, όχλος πολύς, τον οποίον ουδείς ηδύνατο να αριθμήση, εκ παντός έθνους και φυλών και λαών και γλωσσών, οίτινες ίσταντο ενώπιον του θρόνου και ενώπιον του Αρνίου, ενδεδυμένοι στολάς λευκάς, έχοντες φοίνικας εν ταις χερσίν αυτών και κράζοντες μετά φωνής μεγάλης έλεγον· Η σωτηρία είναι του Θεού ημών, του καθήμενου επί του θρόνου, και του Αρνίου.» Κατόπιν, για καλύτερο προσδιορισμό της ταυτότητός των διαβάζομε: «Ούτοι είναι ο ερχόμενοι εκ της θλίψεως της μεγάλης, και έπλυναν τας στολάς αυτών και ελεύκαναν αυτάς εν τω αίματι του Αρνίου. Δια τούτο είναι ενώπιον του θρόνου του Θεού και λατρεύουσιν αυτόν ημέραν και νύκτα εν τω ναώ αυτού . . . [και] το Αρνίον το αναμέσον του θρόνου θέλει ποιμάνει αυτούς και οδηγήσει αυτούς εις ζώσας πηγάς υδάτων, και θέλει εξαλείψει ο Θεός παν δάκρυον από των οφθαλμών αυτών.» Τι επιθυμητή εικόνα!—Αποκάλ. 7:9-17.

6. (α) Πώς μίλησε ο Ιησούς γι’ αυτό το πλήθος; (β) Με ποιο τρόπο έδωσε ο Ιησούς προσωπικό χαρακτήρα σ’ αυτή τη δήλωσι και με ποια θαυμαστή διαβεβαίωσι για μας;

⁶ Για περισσότερη διευκρίνισι σχετικά με το ποιους περιλαμβάνει αυτός ο «πολύς όχλος» και για να σας προσκαλέσωμε να γίνετε ένας απ’ αυτούς, θα επιθυμούσαμε να σας υπενθυμίσωμε τι είπε ο Ιησούς σχετικά με τους ακολούθους του, τους οποίους παρομοίασε με πρόβατα. Όσον αφορά εκείνους που θα συμμετείχαν μαζί του στο θρόνο, είπε: «Μη φοβού, μικρόν ποίμνιον διότι, ο Πατήρ σας ηυδόκησε να σας δώση την βασιλείαν.» (Λουκάς 12:32) Ναι, ένα «μικρόν ποίμνιον.» Αλλά σε μια άλλη περίπτωσι, όταν μίλησε εκτενέστερα για τα «πρόβατά» του και τον εαυτό του ως τον «καλόν ποιμένα» που ‘δίδει την ψυχήν αυτού υπέρ των προβάτων,’ είπε τα εξής: «Και άλλα πρόβατα έχω, τα οποία δεν είναι εκ της αυλής ταύτης· και εκείνα πρέπει να συνάξω, και θέλουσιν ακούσει την φωνήν μου, και θέλει γείνει μία ποίμνη, εις ποιμήν.» Και έδωσε επίσης ένα πολύ προσωπικό χαρακτήρα σ’ αυτή τη δήλωσι. Λίγο πριν είχε πει: «Και [ο ποιμήν] τα εαυτού πρόβατα κράζει κατ’ όνομα και εξάγει αυτά.» Αυτό σημαίνει ότι αν γίνετε ένα από τα αληθινά του πρόβατα απαρνούμενοι τον εαυτό σας και ακολουθώντας τον δίχως διακοπή, τότε θα σας γνωρίζη προσωπικά. Και παρατηρήστε τον πολύ προσωπικό τόνο στα παρακάτω λόγια του: «Τα πρόβατα τα εμά ακούουσι την φωνήν μου [και κανενός άλλου], και εγώ γνωρίζω αυτά [προσωπικά], και με ακολουθούσι. Και εγώ δίδω εις αυτά ζωήν αιώνιον, και δεν θέλουσιν απολεσθή εις τον αιώνα, και ουδείς θέλει αρπάσει αυτά εκ της χειρός μου. Ο Πατήρ μου, όστις μοι έδωκεν αυτά, είναι μεγαλήτερος πάντων, και ουδείς δύναται να αρπάση εκ της χειρός του Πατρός μου.» Τι μεγαλειώδης διαβεβαίωσις για ένα ασφαλές καταφύγιο!—Ιωάν. 10:3, 16, 27-29· βλέπε επίσης Ματθ. 16:24.

7. Ποια προειδοποίησι έδωσε ο Πέτρος σχετικά με τους «ψευδοδιδασκάλους;»

⁷ Επιστρέφοντας στο ερώτημα με τίνος το μέρος έχομε ταχθή, καλό θα ήταν να εξετάσωμε εκείνο που ενεπνεύσθη να πη ο απόστολος Πέτρος σχετικά μ’ αυτό. Προς το τέλος της δευτέρας επιστολής του προειδοποίησε τους Χριστιανούς πρώτα ότι θα παρουσιάζονταν μεταξύ των «ψευδοδιδάσκαλοι, οίτινες θέλουσι παρεισάξει αιρέσεις απωλείας, αρνούμενοι και τον αγοράσαντα αυτούς δεσπότην, επισύροντες εις εαυτούς ταχείαν απώλειαν.» Έχοντας υπ’ όψιν αυτούς τους κατ’ απομίμησιν Χριστιανούς έγραψε αργότερα: «Θέλουσιν ελθεί εν ταις εσχάταις ημέραις εμπαίκται, περιπατούντες κατά τας ιδίας αυτών επιθυμίας και λέγοντες· Πού είναι η υπόσχεσις της παρουσίας αυτού; διότι αφ’ ης ημέρας οι πατέρες εκοιμήθησαν, τα πάντα διαμένουσιν ούτως απ’ αρχής της κτίσεως.» Δεν είναι αυτή ακριβώς η στάσις που υιοθετείται γενικά από κληρικούς του Χριστιανικού κόσμου και τους ακολούθους των; Ελπίζομε ότι δεν είναι αυτή και η δική σας στάσις.—2 Πέτρ. 2:1, 2· 3:3, 4.

8. Πώς ο Πέτρος επροχώρησε για να δώση μια υγιά προειδοποίησι ειδικά για τις ημέρες μας;

⁸ Μάλλον, ευχόμεθα η ειλικρινής στάσις όλων μας να είναι σύμφωνη με την περαιτέρω συμβουλή του αποστόλου, ο οποίος, αφού λέγει ότι «με τον λόγον του Θεού» ένα παλαιό σύστημα πραγμάτων, οι παλαιοί ουρανοί και η γη, ο τότε κόσμος, «απωλέσθη κατακλυσθείς υπό του ύδατος,» συνεχίζει κατόπιν, λέγοντας ότι «ο σημερινοί ουρανοί και η γη δια του αυτού λόγου είναι αποτεταμιευμένοι, φυλαττόμενοι δια το πυρ εις την ημέραν της κρίσεως και της απωλείας των ασεβών ανθρώπων.» Κατόπιν συμβούλευσε να μη γίνωμε ανυπόμονοι για τη φαινομενική βραδύτητα του Θεού, όσο και αν μας φαίνωνται πολλές αυτές οι ημέρες, λέγοντας τα εξής: «Δεν βραδύνει ο Ιεχωβά την υπόσχεσιν αυτού, ως τινές λογίζονται τούτο βραδύτητα, [προσέξτε τώρα για ποιον λόγο] αλλά μακροθυμεί εις ημάς, μη θέλων να απολεσθώσι τίνες, αλλά πάντες να έλθωσιν εις μετάνοιαν.» Προειδοποίησε επίσης ότι «θέλει ελθεί η ημέρα του Ιεχωβά ως κλέπτης,» κατά την οποία ο παρών συμβολικός ουρανός και η γη, που είναι κάτω από τον αόρατο έλεγχο του Σατανά, θα καταστραφούν.—2 Πέτρ. 3:5-10, ΜΝΚ.

9. Γιατί είναι σπουδαίο να έχωμε την ορθή άποψι για την υπομονή του Θεού;

⁹ Κατόπιν ακολουθεί η εξής προτροπή: «Επειδή λοιπόν πάντα ταύτα διαλύονται, οποίοι πρέπει να ήσθε σεις εις πολίτευμα άγιον και ευσέβειαν, προσμένοντες και σπεύδοντες εις την παρουσίαν της ημέρας του Ιεχωβά.» (2 Πέτρ. 3:11, 12, ΜΝΚ) Οι εμπαίκται της εποχής μας δεν επωφελούνται από την υπομονή του Θεού. Εν τούτοις, μολονότι εκείνοι δεν το εκτιμούν, ο Θεός έχει ενεργήσει με πολλή αγαθότητα απέναντί τους αποβλέποντας στη μετάνοιά τους. Όπως έγραψε ο απόστολος Παύλος: «Ή καταφρονείς τον πλούτον της χρηστότητος αυτού και της υπομονής και της μακροθυμίας, αγνοών ότι η χρηστότης του Θεού σε φέρει εις μετάνοιαν;» (Ρωμ. 2:4) Αλλοίμονο σ’ εμάς αν καταφρονήσωμε τη χρηστότητα του Θεού!

10. Με ποια βάσι και με ποιο τρόπο μπορούμε ν’ ανταποκριθούμε στην έκκλησι που γίνεται στην 2 Πέτρου 3:14;

¹⁰ Αλλά, από τη θετική άποψι, πώς θα μπορούσαμε ν’ απαντήσωμε στο ερώτημα: «Οποίοι πρέπει να ήσθε σεις;» Και πώς μπορούμε να δείξωμε ότι «σπεύδομεν εις την παρουσίαν (έχομε διαρκώς στο νου μας την παρουσίαν, ΜΝΚ) της ημέρας του Ιεχωβά;» Πρώτα πρώτα, όλοι μας, είτε έχομε ουράνια, είτε επίγεια ελπίδα, πρέπει ν’ ανταποκριθούμε στην παρακάτω προτροπή του Πέτρου: «Σπουδάσατε να ευρεθήτε άσπιλοι και αμώμητοι ενώπιον αυτού εν ειρήνη.» (2 Πέτρ. 3:12, 14) Ναι, πρέπει πάντοτε να αγωνιζώμεθα να είμεθα ηθικά αδιάφθοροι. Πρέπει να κρατήσωμε την ακεραιότητά μας, «να είμεθα καθαροί την καρδίαν» με ολόψυχη αφοσίωσι στον Ιεχωβά. (Ματθ. 5:8) Παραδεχόμεθα ότι είμεθα όλοι ατελείς και σφάλλομε καθημερινά αλλά, όπως αναφέρεται στην αμέσως επόμενη επιστολή της Αγίας Γραφής, στην 1 Ιωάννου 1:7: «Εάν όμως περιπατώμεν εν τω φωτί, καθώς αυτός [ο Θεός] είναι εν τω φωτί έχομεν κοινωνίαν μετ’ αλλήλων, και το αίμα του Ιησού Χριστού του Υιού αυτού καθαρίζει ημάς από πάσης αμαρτίας.» Ναι, ο Ιησούς Χριστός «είναι ιλασμός περί των αμαρτιών ημών [της Χριστιανικής εκκλησίας, του ‘μικρού ποιμνίου’], και ουχί μόνον περί των ημετέρων, αλλά και περί όλου του κόσμου.» Επομένως οσοιδήποτε κι αν είναι αυτοί που έρχονται στον ‘πολύν όχλο’ των ‘άλλων προβάτων,’ μπορούν και πρέπει ‘να πλύνουν τας στολάς αυτών και να λευκάνουν αυτάς εν τω αίματι του Αρνίου.’—1 Ιωάν. 2:2· Αποκάλ. 7:14.

11. Εκτός από την εγκατάλειψι της ψευδούς θρησκείας, ποια θετική ενέργεια υποδεικνύει το εδάφιο Αποκάλυψις 18:4 ότι πρέπει να κάμωμε;

¹¹ Αλλ’ αυτό δεν είναι όλο. Θυμάστε που αναφέραμε εκείνες τις δυο συμβολικές γυναίκες που είναι σε έντονη αντίθεσι μεταξύ των; Η μια είναι η πόρνη, η Βαβυλών η Μεγάλη, που περιλαμβάνει τον Χριστιανικό κόσμο, η άλλη είναι παρθένος, η γυνή του Αρνίου, η Χριστιανική εκκλησία. Δεν αρκεί να εξέλθωμε από τη Βαβυλώνα τη Μεγάλη, να εγκαταλείψωμε κάθε ψευδή θρησκεία. Σε ποιους ελέχθη στην Αποκάλυψι 18:4 να ‘εξέλθουν εξ αυτής;’ Σ’ αυτούς που καλούνται «ο λαός μου.» Αυτό σημαίνει ότι πρέπει οπωσδήποτε να προσδιορίσετε την ταυτότητά σας ως ένας από τον λαό του Θεού, ως ένας από τους αφοσιωμένους υπηρέτας ή δούλους, ως ένας ακόλουθος του καλού ποιμένος, Ιησού Χριστού, ως ένα από τα «πρόβατά» του. Για περισσότερες πληροφορίες πάνω σ’ αυτό πρέπει ν’ ανατρέξωμε στις Εβραϊκές Γραφές και στις προφητείες που αποτελούν τη βάσι, όχι μόνον της εντολής που υπάρχει στην Αποκάλυψι 18:4, αλλά του μεγαλυτέρου τμήματος των όσων περιέχονται σ’ αυτό το τελευταίο βιβλίο της Αγίας Γραφής.

12. (α) Πώς μιλεί για την ουράνια οργάνωσι του Ιεχωβά η προφητεία του Ησαΐα; (β) Ποιο ρόλο έπαιξε ο Ιησούς Χριστός σχετικά μ’ αυτήν την οργάνωσι;

¹² Σύμφωνα με την προφητεία του Ησαΐα, ο Μεσσιανικός Δούλος του Ιεχωβά, ο Ιησούς Χριστός, προτού έλθη να εκτελέση το μέρος του στη γη, ήταν ένα μέλος της ουρανίου οργανώσεως του Ιεχωβά που αποτελείται από πιστούς «υιούς του Θεού.» (Ιώβ 1:6· 2:1· 38:7) Αυτή η ουράνια πνευματική οργάνωσις είναι σαν μια ‘γυναίκα’ που είναι νυμφευμένη με τον Ιεχωβά τον Δημιουργό, ακριβώς όπως το αρχαίο έθνος του Ισραήλ, όταν περιελήφθη στη διαθήκη του Νόμου, ήταν σαν νυμφευμένο με τον Ιεχωβά και περιγράφεται σαν μία επίγεια σύζυγός του. (Ησ. 54:1, 5-8) Ο Ιεχωβά εξέλεξε τον σπουδαιότερο ουράνιο υιό του να υπηρετήση ως Μεσσιανικός Δούλος στη γη. Έτσι η όμοια με μητέρα οργάνωσις του Ιεχωβά στον ουρανό πρόσφερε αυτόν τον υιόν για να γίνη ο κυριώτερος διεκδικητής της παγκοσμίου υπερτάτης εξουσίας του Συζύγου της. Όταν αυτός ο Δούλος είχε εκπληρώσει πιστά την πορεία του στη γη και είχε αναστηθή εκ νεκρών, η μητρική αυτή οργάνωσις στον ουρανό τον έλαβε και πάλι σαν «πρωτότοκο εκ των νεκρών.» (Κολ. 1:18· Αποκάλ. 1:5, 17, 18) Η χαρά της είχε προφητευθή! Ακούστε τι λέγει το εδάφιο Ησαΐας 54:1 (ΜΝΚ): «Ευφράνθητι, στείρα, η μη τίκτουσα· αναβόησον εν αγαλλιάσει και τέρπου, η μη ωδίνουσα· διότι πλειότερα είναι τα τέκνα της ηρημωμένης παρά τα τέκνα της εχούσης τον άνδρα (συζυγικό κτήτορα, ΜΝΚ) λέγει ο Ιεχωβά.»

13. (α) Πώς και σε ποιον εφήρμοσε ο Παύλος την προφητεία του Ησαΐα 54:1; (β) Σε αρμονία μ’ αυτό, πώς εφήρμοσε ο Ιησούς το εδάφιο του Ησαΐα 54:13;

¹³ Αυτό το εδάφιο εφαρμόσθηκε από τον απόστολο Παύλο, όχι στο Ιουδαϊκό έθνος μετά την εξορία του στη Βαβυλώνα, αλλά στην όμοια με σύζυγο οργάνωσι του Ιεχωβά στον ουρανό. Στους Γαλάτας 4:22 έως 5:1, ο Παύλος αντιπαραβάλλει το Ιουδαϊκό έθνος με την πρωτεύουσά του Ιερουσαλήμ, το οποίον είχε απορρίψει, τον Ιησού Χριστό, με την ουράνια όμοια με σύζυγο οργάνωσι του Θεού, και λέγει ότι «η άνω Ιερουσαλήμ είναι ελευθέρα, ήτις είναι μήτηρ πάντων ημών.» Σύμφωνα με την προφητεία του Ησαΐα, η ουράνια οργάνωσις του Θεού επρόκειτο να έχη και άλλα τέκνα εκτός από τον Μεσσία, Ιησού, τον οποίον είχε αναμείνει επί μακρόν σαν σε κατάστασι στειρότητας. Επρόκειτο να γίνη η πνευματική μητέρα των 144.000 συντρόφων του Μεσσία Ιησού. Αυτό φαίνεται καθαρά στο Ησαΐας 54:13, (ΜΝΚ) που απευθύνεται στην «άνω Ιερουσαλήμ,» την «ουράνια Ιερουσαλήμ» ή το «Όρος Σιών» και στο οποίο διαβάζομε: «Πάντες δε ο υιοί σου θέλουσιν είσθαι διδακτοί του Ιεχωβά, και θέλει είσθαι μεγάλη η ειρήνη των υιών σου.» Το ότι αυτή είναι η ορθή κατανόησις του εδαφίου αποδεικνύεται από το γεγονός ότι ο Ιησούς Χριστός εφήρμοσε αυτό το εδάφιο στους μαθητάς του, όπως αναφέρεται στο ευαγγέλιο του Ιωάννου 6:45.—Εβρ. 12:22.

14. Πώς αντιπροσωπεύεται η οργάνωσις του Θεού επάνω στη γη, και για ποια θετική ενέργεια κάμει έκκλησι;

¹⁴ Έτσι μπορούμε να πούμε ότι η όμοια με σύζυγο ουράνια οργάνωσις του Θεού αντιπροσωπεύεται επάνω στη γη από τους συντρόφους του Χριστού Ιησού που διδάσκονται και εκπαιδεύονται πολύ καλά. Επομένως, όχι μόνον πρέπει να φύγωμε από την ακάθαρτη πόρνη, τη Βαβυλώνα τη Μεγάλη, αλλά πρέπει να τρέξωμε και να ζητήσωμε καταφύγιο σε στενή συναναστροφή με την αληθινή γυναίκα του Θεού, την «ουράνια Ιερουσαλήμ» που αντιπροσωπεύεται από τους ομοίους με παρθένους ακολούθους του Αρνίου, Χριστού Ιησού, επάνω στη γη. Αυτό φαίνεται καθαρά από την κατάστασι που επικρατεί σήμερα στον όμιλο των Χριστιανών που είναι γνωστοί ως Μάρτυρες του Ιεχωβά. Ανάμεσα σ’ αυτούς, σαν ένας πυρήνας, υπάρχει ένα υπόλοιπο κεχρισμένων από το πνεύμα του Θεού για ουράνια ελπίδα. Συγκεντρωμένος γύρω απ’ αυτόν τον πυρήνα και στενά συνδεδεμένος με αυτόν υπάρχει ένας ‘πολύς όχλος’ ‘άλλων προβάτων’ που αυξάνει συνεχώς, σχηματίζοντας έτσι ‘μια ποίμνη [υπό] ένα ποιμένα.’—Ιωάν. 10:16.

15. Με ποιους τρόπους δείχνουν ο μάρτυρες του Ιεχωβά ότι έχουν διαρκώς κατά νουν την παρουσία της ημέρας του Ιεχωβά;

¹⁵ Αυτός δεν είναι ένας αστήρικτος ισχυρισμός. Αυτοί δείχνουν πραγματικά ότι ‘σπεύδουν εις την παρουσίαν της ημέρας του Θεού’ (έχουν διαρκώς στο νου τους την παρουσία της ημέρας του Ιεχωβά, ΜΝΚ). Παρά τις αυξανόμενες πιέσεις, εμμένουν στην ‘καθαρή και αμίαντη θρησκεία’ και φυλάττουν τον εαυτό τους αμόλυντο από τον ακάθαρτο κόσμο. Αρνούνται να λατρεύσουν το πολιτικό «θηρίον» και την ανθρωποποίητη «εικόνα» του, τα Ηνωμένα Έθνη. Αποφεύγουν να κηλιδωθούν με ενοχή αίματος, παραμένοντας αυστηρά ουδέτεροι και απέχοντας από τις αιματηρές διαμάχες των εθνών και των πολιτικών κομμάτων αυτού του κόσμου. Αντιγράφουν τον Ιησού Χριστό, τον αρχηγό τους, ο οποίος δεν αποτελούσε μέρος αυτού του κόσμου.—Ιακ. 1:27· Αποκάλ. 13:1-15· 15:2-4· Ιωάν. 15:19· 17:14, 16.

16. Πώς τηρούν τις δύο εντολές που αναγράφονται στα εδάφια Ματθαίος 24:14 και Ματθαίος 28:18-20, και με ποια απόδειξι για την ευλογία του Ιεχωβά επάνω τους;

¹⁶ Δίνοντας έμφασι στην ασφαλή πλευρά αποδεικνύουν ότι ‘ζητούν πρώτον την βασιλείαν [του ουρανίου Πατρός των] και την δικαιοσύνην αυτού,’ με την επιμονή τους να κηρύττουν αυτό που γνωρίζουν ότι αποτελεί τη μόνη ελπίδα και καταφυγή του ανθρώπου, όπως προείπε ο Ιησούς: «Και θέλει κηρυχθή τούτο το ευαγγέλιον της βασιλείας εν όλη τη οικουμένη προς μαρτυρίαν εις πάντα τα έθνη.» Εμμένουν επίσης, ενώ υπάρχει ακόμη καιρός, στην εκτέλεσι της εντολής του αναστημένου Ιησού Χριστού να πορευθούν και να κάνουν μαθητάς από ανθρώπους όλων των εθνών, βαπτίζοντας τους στο νερό και διδάσκοντάς τους να φυλάττουν όλα όσα εκείνος τους παρήγγειλε. (Ματθ. 6:33· 24:14· 28:18-20) Το γεγονός ότι όλα αυτά ευλογήθηκαν από τον Ιεχωβά φαίνεται, όχι μόνον από την πραγματικά αξιοσημείωτη αύξησι αυτών που συρρέουν μέσα στην οργάνωσι του Ιεχωβά, αλλά και από την ειρηνική, ευτυχή, ασφαλή και καθαρή κατάστασι που επικρατεί παγκοσμίως μέσα στον αφιερωμένο λαό του Ιεχωβά. Είναι πραγματικά σαν ένας πνευματικός παράδεισος. Ακούστε, λοιπόν, και προσέξτε αυτή τη Γραφική πρόσκλησι, να έλθετε και να βρήτε καταφύγιο σ’ αυτόν τον πνευματικό παράδεισο.

ΠΡΟΣΚΛΗΣΙΣ Σ’ ΕΝΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ

17. Ποια υπόσχεσις και ποια πρόσκλησις είχαν διατυπωθή στο Ησαΐας 54:17 και Ησαΐας 55:1, 2, και ποια μικρογραφική εκπλήρωσι είχαν;

¹⁷ Στο τέλος του πεντηκοστού τετάρτου κεφαλαίου του Ησαΐα δίδεται η μεγαλειώδης υπόσχεσις στους πνευματικούς υιούς της «άνω Ιερουσαλήμ»: «Ουδέν όπλον κατασκευασθέν εναντίον σου θέλει ευοδωθή και πάσαν γλώσσαν, ήτις ήθελε κινηθή κατά σου, θέλεις νικήσει εν τη κρίσει.» (Ησ. 54:17) Κατόπιν ακολουθεί η συγκινητική πρόσκλησις: «Ω πάντες οι διψώντες, έλθετε εις τα ύδατα· και οι μη έχοντες αργύριον, έλθετε, αγοράσατε και φάγετε· ναι, έλθετε, αγοράσατε οίνον και γάλα άνευ αργυρίου και άνευ αντιτίμου. . . . Ακούσατέ μου μετά προσοχής και θέλετε φάγει αγαθά και η ψυχή σας θέλει ευφρανθή εις το πάχος.» (Ησ. 55:1, 2) Η σημασία αυτής της καταστάσεως μπορεί να εννοηθή καλύτερα αν θυμηθούμε ότι ο Ησαΐας είχε προφητεύσει την ερήμωσι της Ιερουσαλήμ και της Ιουδαίας και την εξορία των Ιουδαίων στη Βαβυλώνα για εβδομήντα χρόνια. Είχε επίσης προφητεύσει και την απελευθέρωσί τους μέσω του Κύρου του Πέρσου, ο οποίος χρησιμοποιήθηκε σαν ένας προφητικός τύπος του Μεσσιανικού Δούλου του Θεού, του Χριστού Ιησού, ο οποίος θα ανατρέψη και θα καταστρέψη, τη σύγχρονη Βαβυλώνα τη Μεγάλη. (Ησ. 44:28-45:6) Αλλά τι μπορούμε να πούμε για τη σημερινή εποχή;

18. Πώς οι πείρες των μαρτύρων του Ιεχωβά από το 1914 έως το 1919 ωδήγησαν σε μια μεγαλύτερη εκπλήρωσι των ανωτέρω εδαφίων;

¹⁸ Στη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, η Βαβυλών η Μεγάλη πραγματικά έθεσε τους μάρτυρας του Ιεχωβά υπό τον έλεγχό της μέσω των κοσμικών εραστών της, των πολιτικών, στρατιωτικών και δικαστικών αρχών. Υπέστησαν εκτεταμένο διωγμό και απαγορεύσεις που αποκορυφώθηκαν με τη φυλάκισι των μελών του κυβερνώντος σώματος των μαρτύρων του Ιεχωβά. Οι προοπτικές ήσαν σκοτεινές. Τότε ξαφνικά μια απροσδόκητη μεταπολεμική περίοδος άνοιξε μπροστά τους. Από τον Ιεχωβά ήλθε το μήνυμα απελευθερώσεως, το Γραφικό μήνυμα της απελευθερώσεως από τη Βαβυλώνα τη Μεγάλη μέσω της εγκαθιδρυμένης βασιλείας. Η αδιάψευστη αλήθεια αυτού απεδείχθη με την αποφυλάκισι των προαναφερθέντων μελών και με την πλήρη απαλλαγή των από κάθε ψευδή κατηγορία. Λίγο αργότερα το ίδιο έτος, το 1919, δημοσιεύθηκε στη Σκοπιά το κύριο άρθρο με τίτλο «Μακάριοι ο Άφοβοι,» που αποτελούσε και το θέμα της Γενικής Συνελεύσεως στο Σήνταρ Πόιντ του Οχάιο, 1-8 Σεπτεμβρίου 1919. Σ’ εκείνη τη συνέλευσι, σαν σημείο περισσότερης πνευματικής τροφής και μεγαλυτέρου έργου στο μέλλον, ανηγγέλθη η έκδοσις ενός νέου δεκαπενθημέρου περιοδικού, Ο Χρυσούς Αιών. Όπως μπορείτε να φαντασθήτε, όλα αυτά ήσαν σαν δροσερό ύδωρ, σαν θρεπτικός άρτος, σαν οίνος που ευφραίνει και παχυντικό γάλα για τους αληθινούς δούλους του Θεού.

19. Από τότε, ποια βήματα έχουν γίνει για την αποκατάστασι του πνευματικού παραδείσου;

¹⁹ Αυτό ήταν μόνον η αρχή, το πρώτο βήμα για την αποκατάστασι ενός πνευματικού παραδείσου για τον λαό του Θεού. Από τότε έγιναν τεράστια βήματα προόδου, όπως δείχνει η σύγχρονη ιστορία των μαρτύρων του Ιεχωβά, που είναι διαθέσιμη σε όλους εκείνους που θέλουν να το διαπιστώσουν ο ίδιοι. Επί πλέον, κάθε βήμα προόδου είναι φανερό ότι βρίσκεται κάτω από την καθοδήγησι του Συγγραφέως της Βίβλου, ο οποίος είπε: «Ο λόγος μου . . . δεν θέλει επιστρέψει εις εμέ κενός, αλλά θέλει εκτελέσει το θέλημά μου και θέλει ευοδωθή εις ό,τι αυτόν αποστέλλω. Διότι θέλετε εξέλθει εν χαρά και οδηγηθή εν ειρήνη· . . . και πάντα τα δένδρα του αγρού θέλουσιν επικροτήσει τας χείρας. Αντί της ακάνθης θέλει αναβή κυπάρισσος, αντί της κνίδης θέλει αναβή μυρσίνη· και τούτο θέλει είσθαι εις τον Ιεχωβά δια όνομα δια σημείον αιώνιον, το οποίον δεν θέλει εκλείψει.»—Ησ. 55:10-13.

20. Πώς η πρόσκλησις για να συμμετάσχουμε κι εμείς σ’ αυτόν τον παράδεισο διατυπώνεται στον Ψαλμό 1:1-3;

²⁰ Τι μεγαλειώδης κι επιθυμητή περιγραφή ενός πνευματικού παραδείσου! Και σεις προσκαλείστε να έχετε προσωπική συμμετοχή σ’ αυτόν τον παράδεισο αν παραμείνετε προσκολημένος στον Λόγο του Θεού. Όπως διαβάζομε στον Ψαλμό 1:1-3: «Μακάριος ο άνθρωπος . . . [που] εν τω νόμω του Ιεχωβά είναι το θέλημα αυτού, και εν τω νόμω αυτού μελετά ημέραν και νύκτα.» Τι θα συμβή σ’ αυτόν τον άνθρωπο; «Και θέλει είσθαι ως δένδρον πεφυτευμένον παρά τους ρύακας των υδάτων, το οποίον δίδει τον καρπόν αυτού εν τω καιρώ αυτού, και το φύλλον αυτού δεν μαραίνεται [αλλά παραμένει πάντοτε καρποφόρο και πράσινο]· και πάντα, όσα αν πράττη, θέλουσι ευοδωθή.»

21, 22. Πώς τα εδάφια Ματθαίος 25:34 και Αποκάλυψις 22:17-20 επεκτείνουν αυτή την πρόσκλησι; (β) Ποια προσωπική και θετική ενέργεια μπορούμε να κάμωμε για ν’ ανταποκριθούμε σ’ αυτήν την πρόσκλησι;

²¹ Η οδός προς τον πνευματικό παράδεισο είναι ακόμη ανοιχτή! Η πρόσκλησις να εισέλθωμε σ’ αυτόν και να τον απολαύσωμε αντηχεί ακόμη παγκοσμίως! Όπως το εξέφρασε ο βασιλεύς της παραβολής του Ιησού: «Έλθετε οι ευλογημένοι του Πατρός μου, κληρονομήσατε την ητοιμασμένην εις εσάς βασιλείαν από καταβολής κόσμου.» (Ματθ. 25:34) Πραγματικά, η Αγία Γραφή, ο Λόγος του Θεού τελειώνει μ’ αυτή την πρόσκλησι: «Και το Πνεύμα και η νύμφη λέγουσιν· Ελθέ. Και όστις ακούει, ας είπη· Ελθέ. Και όστις διψά, ας έλθη και όστις θέλει, ας λαμβάνη δωρεάν το ύδωρ της ζωής.» Σαν κατακλείδα, ο Ιωάννης ακούει στην όρασι τον Χριστό Ιησού να λέγη: «Λέγει ο μαρτυρών ταύτα· Ναι, έρχομαι ταχέως. Αμήν. Ναι, έρχου, Κύριε Ιησού.»—Αποκάλ. 22:17-20.

²² Γιατί να μη κάμωμε μια θετική ενέργεια και να μη ζητήσωμε καταφύγιο στην αδιάφθορη βασιλεία των ουρανών; Με μια τόσο συχνά επαναλαμβανόμενη κι επείγουσα πρόσκλησι, δεν θ’ ανταποκριθήτε πρόθυμα; Δεν θα έλθετε κι εσείς;