Έχετε Ένθερμη Αγάπη ο ένας για τον Άλλον

«Έχετε ένθερμον την εις αλλήλους αγάπην, διότι η αγάπη θέλει καλύψει πλήθος αμαρτιών.»—1 Πέτρ. 4:8.

1, 2. Πώς ο Βιβλικός συγγραφεύς Ιωάννης αναγνωρίζει τη σπουδαιότητα να δείχνωμε αγάπη στους Χριστιανούς αδελφούς μας;

Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ Ιωάννης στην πρώτη του επιστολή προς τους Χριστιανούς αδελφούς του αναφέρεται στην αγάπη που εξεδήλωσε ο Θεός στέλνοντας τον Υιόν του για να λυτρώση το ανθρώπινο γένος και τονίζει ότι οι Χριστιανοί πρέπει να μιμούνται αυτή την εκδήλωσι της αγάπης. Αυτό δεν είναι ζήτημα προτιμήσεως, αλλά πραγματικά είναι μια υποχρέωσις που έχομε να αγαπούμε ο ένας τον άλλον. Ο Ιωάννης λέγει: «Αγαπητοί επειδή ούτως ηγάπησεν ημάς ο Θεός, και ημείς χρεωστούμεν να αγαπώμεν αλλήλους.» (1 Ιωάν. 4:11) Εδώ λοιπόν ο Ιωάννης τονίζει τη σπουδαιότητα της «καινής» εντολής του Ιησού. (Ιωάν. 13:34, 35) Οι Χριστιανοί πρέπει να είναι υποδειγματικοί στο να δείχνουν αγάπη ο ένας για τον άλλον. Ο ίδιος ο Ιεχωβά έδωσε το παράδειγμα δείχνοντας αγάπη στα επίγεια τέκνα του. Ως ευπειθή τέκνα, λοιπόν, και ως δούλοι του Θεού, πρέπει ν’ ακολουθούμε αυτό το παράδειγμα και να δείχνωμε αγάπη, όχι μόνο προς τον Ιεχωβά Θεό αλλά και ο ένας προς τον άλλον.

² Ο Ιωάννης πάλι αναγνωρίζει αυτή την υποχρέωσι και τονίζει τη σοβαρότητα του ζητήματος στην επιστολή 1 Ιωάννου 4:20 και 21, όπου γράφει τα εξής: «Εάν τις είπη ότι αγαπώ τον Θεόν, και μισή τον αδελφόν αυτού, ψεύστης είναι διότι όστις δεν αγαπά τον αδελφόν αυτού, τον οποίον είδε, τον Θεόν τον οποίον δεν είδε, πώς δύναται να αγαπά; Και ταύτην την εντολήν έχομεν απ’ αυτού, όστις αγαπά τον Θεόν, να αγαπά και τον αδελφόν αυτού.» Αυτό λοιπόν το ζήτημα να δείχνωμε αγάπη, αυτοθυσιαστική αγάπη, για ένα Χριστιανό αδελφό ή αδελφή είναι πολύ σοβαρό, διότι έτσι δείχνομε ότι αγαπούμε τον ίδιο τον Ιεχωβά Θεό.

 3. Ποιος είναι ο αδελφός μας τον οποίον ‘βλέπομε’ και πρέπει ν’ αγαπούμε;

³ Ποιος είναι ο αδελφός μας τον οποίον ‘βλέπομε’ και πρέπει ν’ αγαπούμε; Δεν μπορούμε να τον περιορίσωμε σε κάποιο άτομο της ιδίας φυλής, του ιδίου χρώματος ή της ιδίας εθνικότητος. Μάλλον, αδελφός μας είναι ο δούλος του Ιεχωβά και σύνδουλός μας στην τοπική Χριστιανική εκκλησία, ή σε οποιαδήποτε άλλη εκκλησία των Χριστιανών μαρτύρων του Ιεχωβά σε όλη τη γη. Αυτός είναι αδελφός μας στην πίστι. (Γαλ. 3:26-28) Είμεθα λοιπόν υποχρεωμένοι από αγάπη για τον Ιεχωβά να έχωμε ένθερμη αγάπη για τους Χριστιανούς αδελφούς μας αποδεικνύοντας έτσι ότι είμεθα αληθινοί Χριστιανοί.

 4. Τι συνιστά ο Παύλος στο εδάφιο 2 Κορινθίους 13:5, και τι ερωτήματα πρέπει να εξετασθούν εδώ από όλους;

⁴ Οι Χριστιανοί μάρτυρες του Ιεχωβά, ως οργάνωσις, σήμερα δείχνουν τέτοια αγάπη μεταξύ τους. Δεν υπάρχουν διαμάχες μεταξύ εθνικών ομάδων δεν υπάρχει φυλετική προκατάληψις ή μίσος. Και έτσι έπρεπε να είναι. Το γνώρισμα της αληθινής Χριστιανοσύνης βρίσκεται χωρίς αμφιβολία σ’ αυτή την οργάνωσι. Αλλά το ζήτημα είναι: Πώς ανταποκρίνεται ο καθένας μας ατομικά σ’ αυτή την απαίτησι να δείχνουμε αγάπη στους Χριστιανούς αδελφούς μας; Δείχνομε εμείς ατομικά αληθινή Χριστιανική αγάπη προς αλλήλους; Έχομε εμείς ατομικά ένθερμη αγάπη ο ένας για τον άλλον; Σχετικά με αυτό είναι καλό να εξετάση ο καθένας τον εαυτό του σύμφωνα με τον κανόνα που εκτίθεται στον Λόγο του Ιεχωβά, όπως είπε ο Παύλος: «Εαυτούς εξετάζετε αν ήσθε εν τη πίστει, εαυτούς δοκιμάζετε.»—2 Κορ. 13:5.

 5. (α) Είναι η αγάπη προαιρετική ως ιδιότης των Χριστιανών; (β) Έως πού πρέπει να φθάνη η αγάπη ενός Χριστιανού;

⁵ Εμάθαμε από τους λόγους του Ιησού, καθώς και του Ιωάννου, ότι η αγάπη για τους αδελφούς μας είναι μια αναγκαία Χριστιανική ιδιότης. Δεν είναι κάτι που θα μπορούσαμε να το χαρακτηρίσουμε ως προαιρετικό· η αγάπη δεν είναι κάτι που μπορούμε να το εφαρμόσωμε μόνον όταν είναι εύκολο. Μάλλον, η εντολή που έδωσε ο Ιησούς στους μαθητάς του ν’ αγαπούν ο ένας τον άλλον είναι στην πραγματικότητα ένας βασιλικός νόμος, που πρέπει να επηρεάζη όλες τις πράξεις μας. Ούτε μπορούμε να περιορίσουμε την αγάπη μας μόνον σε λίγους στενούς συντρόφους μέσα στην εκκλησία, αλλά μάλλον η αγάπη μας πρέπει να εκτείνεται ώστε να περιλαμβάνη όλους γενικά τους αδελφούς σε όλα τα μέρη της γης. Ακριβώς όπως έγραψε ο Πέτρος: «Την αδελφότητα αγαπάτε.» (1 Πέτρ. 2:17) Πόσο σπουδαίο λοιπόν είναι να μη περιορίζωμε την αγάπη μας αλλά να την εκτείνουμε για να περιλαμβάνη ολόκληρη την αδελφότητα.

ΠΩΣ ΑΠΟΚΤΑΤΑΙ Η ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΑΓΑΠΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΔΕΛΦΟΥΣ;

 6. Πώς μπορεί ένας Χριστιανός ν’ αρχίση ν’ αποκτά την ικανότητα να δείχνη Χριστιανική αγάπη;

⁶ Αφού η αγάπη είναι τόσο σπουδαία στη ζωή ενός Χριστιανού, πώς μπορεί ο Χριστιανός ν’ αποκτήση τέτοια αγάπη; Σήμερα υπάρχουν πολλοί μέσα στη Χριστιανική εκκλησία που άρχισαν τώρα τελευταία να λατρεύουν τον Ιεχωβά, και είναι πολύ κατάλληλο και αυτοί επίσης να εκτελούν τον βασιλικό νόμο, τη ‘νέα εντολή’ που έδωσε ο Ιησούς για τους ακολούθους του. Πρώτα κατανοούμε ότι η Χριστιανική αγάπη είναι πραγματικά ένας καρπός του πνεύματος του Θεού, όπως τονίζει ο Παύλος στην επιστολή του προς Γαλάτας 5:22. Ο Χριστιανός, λοιπόν, πρέπει να επιζητή και ν’ ακολουθή την καθοδηγία του αγίου πνεύματος του Θεού σε αρμονία με την οργάνωσι που χρησιμοποιεί ο Ιεχωβά σήμερα στη γη.

 7. Γιατί η γνώσις του Λόγου του Θεού είναι ουσιώδης για την καλλιέργεια της ιδιότητος της αγάπης;

⁷ Επίσης, η ακριβής γνώσις που αποκτά για τον Ιεχωβά Θεό και τις θαυμαστές του ιδιότητες έχει μεγάλη σπουδαιότητα. Σχετικά μ’ αυτό, ο Χριστιανός πρέπει να μάθη ακριβώς τι είναι αγάπη και πώς αυτή ενεργεί προς τον αδελφό του και συνάνθρωπό του. Αυτή η γνώσις αποκτάται φυσικά, με τη μελέτη του Λόγου του Θεού, τόσο κατ’ ιδίαν, όσο και με τη συναναστροφή με τον λαό του Θεού στη γη σήμερα. Ο Χριστιανός, λοιπόν, πρέπει ν’ αναπτύξη βαθειά εκτίμησι για όλες τις αλήθειες που βρίσκονται στον Λόγο του Θεού και να γίνη ένας επιμελής σπουδαστής της Αγίας Γραφής. Ο Πέτρος είπε: «Επιποθήσατε ως νεογέννητα βρέφη το λογικόν άδολον γάλα.»—1 Πέτρ. 2:2.

 8. Λαμβάνει μέρος η καρδιά, και γιατί;

⁸ Έπειτα, φυσικά, είναι και η καρδιά που λαμβάνει μέρος, επειδή η αγάπη είναι πρωτίστως μια ιδιότης της καρδιάς. Γι’ αυτό και έγραψε ο Πέτρος: «Αγαπήσατε ενθέρμως αλλήλους εκ καθαράς καρδίας.» (1 Πέτρ. 1:22) Με την κατάλληλη γνώσι και τι είναι η Χριστιανική αγάπη και πώς αυτή ενεργεί, η καρδιά ενός ατόμου μπορεί να καθοδηγήται και να κατευθύνεται στην ορθή οδό δείχνοντας αγάπη πρώτα απ’ όλα στον Ιεχωβά, τον Θεόν της αγάπης, και κατόπιν στους αδελφούς και τους συνανθρώπους του. Ο Χριστιανός που έχει αναπτύξει τέτοια αγάπη στην καρδιά του είναι δυνατόν τελικά ν’ αφιερωθή στον Ιεχωβά, τον Θεό της αγάπης, και κατόπιν να συνεχίση αυτή την αφιέρωσι εκτελώντας τους νόμους του Ιεχωβά και ζώντας καθημερινά σε αρμονία με τις αρχές του Θεού που βρίσκονται μέσα στον Λόγο του.—1 Ιωάν. 5:3.

 9. (α) Τι είναι μερικές φορές πιο δύσκολο από την απόκτησι γνώσεως της Γραφής ή από το κήρυγμα; (β) Πόσο σπουδαία είναι η Χριστιανική αγάπη για έναν Χριστιανό όταν πρόκειται για τις σχέσεις του με τους αδελφούς του;

⁹ Μερικοί Χριστιανοί μπορεί να μη δυσκολεύωνται πολύ να γεμίσουν τη διάνοια τους με γνώσι για τον Ιεχωβά, τους νόμους του και τις απαιτήσεις του, και μπορεί να βγαίνουν με χαρά και να κηρύττουν τα αγαθά νέα της βασιλείας του Θεού στους άλλους. Εν τούτοις, μερικές φορές είναι πιο δύσκολο για τα ίδια αυτά άτομα να ζουν την αλήθεια και να μάθουν να ‘αγαπούν αλλήλους εκ καθαράς καρδίας’ από το να μάθουν απλώς τις εντολές, τους νόμους και τις αρχές του Θεού ή να κηρύττουν δημοσία. Εδώ είναι το σημείο στο οποίο ο Χριστιανός πρέπει να μάθη να συμμορφώνεται με τις αρχές του Θεού που σχετίζονται με τη στάσι του, τη διαγωγή του και τη σχέσι του με τον καθένα μέσα στην εκκλησία, και εδώ είναι το σημείο όπου η Χριστιανική αγάπη έχει πολύ μεγάλη σπουδαιότητα. Αυτό σημαίνει ότι ο Χριστιανός πρέπει να μάθη να ζη σύμφωνα με όλες τις αρχές της αληθείας, υπακούοντας με όλη του την καρδιά.

10. Τι προειδοποίησι δίνει ο Ιωάννης για την αγάπη, και έτσι πώς πρέπει ο Χριστιανός κατάλληλα να κατευθύνη την αγάπη του;

¹⁰ Αν αγαπούμε τους αδελφούς μας, τότε πρέπει ν’ απορρίψουμε οτιδήποτε τείνει να μας χωρίση απ’ αυτούς. Πρέπει να προσέξουμε ώστε να μη αρχίσωμε ν’ αγαπούμε εκείνα που δεν πρέπει. Γι’ αυτό και ο Ιωάννης, από αγάπη για τους Χριστιανούς αδελφούς του, τους προειδοποίησε να μη αγαπούν τον κόσμο. Είπε: «Μη αγαπάτε τον κόσμον μηδέ τα εν τω κόσμω. Εάν τις αγαπά τον κόσμον, η αγάπη του Πατρός δεν είναι εν αύτω· διότι παν το εν τω κόσμω, η επιθυμία της σαρκός και η επιθυμία των οφθαλμών και η αλαζονεία του βίου, δεν είναι εκ του Πατρός, αλλ’ είναι εκ του κόσμου.» (1 Ιωάν. 2:15, 16) Αν, λοιπόν, ένας αρχίση ν’ αγαπά τον κόσμο ή τα πράγματα του κόσμου, η αγάπη του θα παρεκκλίνη. Θα αρχίση ν’ απομακρύνεται από τους αδελφούς του οι οποίοι δεν αγαπούν τον κόσμο ή τα του κόσμου. Σε λίγο δεν θα βρίσκεται μαζί με τους αδελφούς του στις συναθροίσεις της εκκλησίας ή στη Χριστιανική υπηρεσία του αγρού, αλλά θα αναζητή κοσμικούς συντρόφους ή κοσμικά ενδιαφέροντα αντί να ζητή τους Χριστιανούς αδελφούς του. Πόσο προσεκτικοί λοιπόν πρέπει να είμεθα για να διατηρούμε την αγάπη μας προς την κατάλληλη κατεύθυνσι και να επιζητούμε πάντοτε τη συναναστροφή εκείνων οι οποίοι λατρεύουν τον Ιεχωβά όπως κι εμείς!

11. (α) Με ποιον τρόπο η πραγματική Χριστιανική αγάπη πρέπει να μας κάμη να λαμβάνουμε υπ’ όψι τους άλλους; (β) Ποιο πράγμα επηρεάζεται αν δεν δείχνωμε πραγματική αγάπη στους αδελφούς μας;

¹¹ Η αγάπη που βασίζεται στις αρχές του Θεού πρέπει να μας κάμη να σκεπτώμεθα τους άλλους, όχι μόνο τον εαυτό μας και τα δικά μας ενδιαφέροντα επιμένοντας ότι έχομε δικαίωμα να κάνωμε αυτό που θέλομε, άσχετα με το πώς θα επηρεασθούν οι άλλοι. Πρέπει λοιπόν να φροντίζωμε ώστε η προσωπική μας εμφάνισις και τα προσωπικά μας ενδιαφέροντα να μη αναστατώνουν τους άλλους στην εκκλησία ούτε να τους κάνουν να προσκόψουν. (2 Κορ. 6:3, 6) Πρέπει να προσέχωμε τη διαγωγή μας, τα λόγια μας και τις συναναστροφές μας, λαμβάνοντας υπ’ όψιν όχι μόνο τις δικές μας επιθυμίες ή τα ενδιαφέροντά μας αλλά και τα ενδιαφέροντα των αδελφών μας, με το να σκεπτώμεθα πώς θα επηρεασθούν απ’ ό,τι πράττομε ή λέγομε. (Φιλιππ. 2:4) Είναι καλό να έχωμε στο νου μας ότι αν η Χριστιανική αγάπη δεν αναπτύσσεται κατάλληλα σ’ εμάς, τότε στην πραγματικότητα επηρεάζεται η σχέσις μας με τον Ιεχωβά. Θυμηθήτε τα λόγια του Ιωάννου: «Όστις δεν αγαπά τον αδελφόν αυτού, τον οποίον είδε, τον Θεόν, τον οποίον δεν είδε, πώς δύναται να αγαπά;»—1 Ιωάν. 4:20.

ΜΙΜΟΥΜΕΝΟΙ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ

12. Τι παράδειγμα μας δίνει ο Ιεχωβά σ’ αυτό το θέμα της αγάπης, και τι επομένως μας συμβουλεύει ο Πέτρος να πράξωμε;

¹² Είναι καλό επίσης να έχωμε υπ’ όψιν ότι ο Ιεχωβά μάς αγαπά όλους και ότι όλοι είμεθα ατελείς. Ο Ιεχωβά λοιπόν δεν περιορίζει την αγάπη του σε λίγους μόνον μέσα στην εκκλησία, αλλά με τον στοργικό του τρόπο είναι πρόθυμος να συγχωρήση τα λάθη και τα σφάλματά μας και να δεχθή την πρόθυμη υπηρεσία μας. Η ένθερμη λοιπόν και εγκάρδια αγάπη για τους αδελφούς μας βασίζεται στην αλήθεια και σε μια γνήσια εκτίμησι της αξίας που έχουν οι αδελφοί μας στους οφθαλμούς του Ιεχωβά. Ο Πέτρος συμβουλεύει: «Προ πάντων δε έχετε ένθερμον την εις αλλήλους αγάπην, διότι η αγάπη θέλει καλύψει πλήθος αμαρτιών. Γίνεσθε φιλόξενοι εις αλλήλους χωρίς γογγυσμών. Έκαστος κατά το χάρισμα, το οποίον έλαβεν, υπηρετείτε κατά τούτο εις αλλήλους ως καλοί οικονόμοι της πολυειδούς χάριτος του Θεού.» (1 Πέτρ. 4:8-10) Ο Ιεχωβά, λοιπόν, δίνει στον καθένα μας ένα χάρισμα για να το χρησιμοποιήσουμε στη θεία υπηρεσία και δέχεται την υπηρεσία μας παρά τις ατέλειες μας, τις αδυναμίες και τις ελλείψεις μας. Αν αγαπούμε τους αδελφούς μας όπως και ο Ιεχωβά μάς αγαπά, τότε θα μπορούμε να βλέπωμε πέρα από τα σφάλματα και τα λάθη τους και θα μάθωμε να συνεργαζώμεθα στενά με ΟΛΟΥΣ μέσα στην εκκλησία, καλύπτοντας τα λάθη των άλλων με αγάπη.

13. Πώς μπορούν οι πρεσβύτεροι να δείχνουν αγάπη για τους συμπρεσβυτέρους των μέσα στην εκκλησία;

¹³ Αυτό μπορεί να αληθεύη ιδιαίτερα για τους διωρισμένους πρεσβυτέρους της Χριστιανικής εκκλησίας. Μερικοί πρεσβύτεροι δεν πρέπει να νομίζουν ότι υπερέχουν από τους άλλους πρεσβυτέρους επειδή είναι στην οργάνωσι του Θεού περισσότερα χρόνια, ή επειδή έχουν διορισθή ως πρεσβύτεροι πριν από πολύν καιρό. Μάλλον, πρέπει να εκτιμούν τους συμπρεσβυτέρους των και να υπολογίζουν την αξία των και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια των στα όμματα του Θεού, σεβόμενοι τις γνώμες και τις απόψεις των, εφόσον αυτές βασίζονται στον Λόγο του Θεού. Ο Ιεχωβά δεν κάνει καμμιά διάκρισι ως προς το χρονικό διάστημα που είναι κάποιος στην υπηρεσία του ή έχει την ιδιότητα του πρεσβυτέρου. Εκείνοι που είναι πιο πολλά χρόνια στην υπηρεσία του Ιεχωβά δεν πρέπει να επιβάλλουν τις απόψεις των ή τις γνώμες των στους άλλους πρεσβυτέρους, αλλά πρέπει να μάθουν να συνεργάζωνται μαζί τους με αγάπη, αποδίδοντας σ’ αυτούς τον πρέποντα σεβασμό για το διακονικό τους «χάρισμα» και για τη χρησιμοποίησι αυτού του χαρίσματος με την ιδιότητα των ως διωρισμένων πρεσβυτέρων.

14. Τι συμβουλή δίνει ο Παύλος για τη συνεργασία με τους πρεσβυτέρους, και πώς μπορεί αυτό να εφαρμοσθή από όλους μέσα στην εκκλησία;

¹⁴ Το ίδιο σημείο πραγματικά ισχύει και για όλους που είναι στην εκκλησία του Θεού σχετικά με τη συνεργασία των με τους πρεσβυτέρους. Κανένας από τους πρεσβυτέρους δεν είναι τέλειος και γι’ αυτό πρέπει να προσέχωμε να μη μεγαλοποιούμε τα σφάλματα ή τις ανθρώπινες ατέλειες ενός πρεσβυτέρου ώστε να θέλωμε να παίρνωμε στα ελαφρά τη συμβουλή του ή τα σημεία της διδασκαλίας του που βασίζονται στον Λόγο του Θεού. Δεν μπορούμε να παραβλέπουμε συμβουλές απλώς επειδή κάποιος πρεσβύτερος έχει μερικές ιδιορρυθμίες που δεν μας αρέσουν. Πρέπει να παραβλέπωμε τα σφάλματα και τις ατέλειες και, αντιθέτως, ν’ αποβλέπωμε στην αγάπη που έχει ένας πρεσβύτερος για τον Ιεχωβά και τον ζήλο για την υπηρεσία Του, μαθαίνοντας να σεβώμεθα όλους τους πρεσβυτέρους και να συνεργαζώμεθα με όλους αυτούς στην εκκλησία. Ο Παύλος τονίζει αυτό το σημείο στην επιστολή του προς Εβραίους 13:17 όπου λέγει: «Πείθεσθε εις τους προεστώτάς σας και υπακούετε· διότι αυτοί αγρυπνούσιν υπέρ των ψυχών σας ως μέλλοντες ν’ αποδώσωσι λόγον· διά να κάμνωσι τούτο μετά χαράς και μη στενάζοντες· διότι τούτο δεν σας ωφελεί.» Πόσο καλό είναι να συνεργάζωνται στενά οι αδελφοί με τους πρεσβυτέρους και να δείχνουν ένθερμη αγάπη γι’ αυτούς και για το καλό έργο που εκτελούν!

15. Πώς εφαρμόζεται το εδάφιο 1 Τιμόθεον 1:5 σχετικά με την ανάγκη να έχωμε ένθερμη και εγκάρδια αγάπη ο ένας για τον άλλον;

¹⁵ Η αγάπη προς όλους τους αδελφούς μας πρέπει να είναι με καθαρή καρδιά και πρέπει να είναι εγκάρδια. Μην ξεχνάτε τι είπε ο Παύλος στον Τιμόθεο: «Το δε τέλος της παραγγελίας είναι αγάπη εκ καθαράς καρδίας και συνειδήσεως αγαθής και πίστεως ανυπόκριτου.» (1 Τιμ. 1:5) Αυτό σημαίνει ότι η καρδιά μας καθαρίζεται από την αλήθεια, και αν διαπιστώσουμε ότι υστερούμε κάπως σε αγάπη για τους αδελφούς μας τότε πρέπει ν’ αφήσωμε την αλήθεια να καθαρίση τη ζωή μας, χρησιμοποιώντας πιο συχνά τον Λόγο του Θεού. Η καθαρή καρδιά πρέπει να μας ωθή να έχωμε μια ωφέλιμη, ειλικρινή και υποβοηθητική σχέσι με όλους τους αδελφούς της εκκλησίας. Τότε η συνείδησίς μας θα είναι μια αγαθή συνείδησις, διότι θα είναι αναπαυμένη. Θα είμεθα βέβαιοι ότι πράττομε το ορθό. Η αγάπη μας θα είναι εύκολο να παρατηρήται από τους άλλους, διότι δεν θα αποτελή υποκριτική επίδειξι ούτε θα είναι κάτι που το κάνομε απλώς για να δημιουργήσουμε μια καλή εντύπωσι. Η αληθινή αγάπη είναι μια θεοειδής ιδιότης, μια αγνή εσωτερική ιδιότης που είναι πραγματική και πηγάζει από μια καλή και καθαρή καρδιά.

16. Με τι τρόπο οι πρεσβύτεροι πρέπει να δίνουν συμβουλές, αν έχουν πραγματική αγάπη για τους αδελφούς των;

¹⁶ Εκείνοι που είναι πρεσβύτεροι σε μια εκκλησία μπορούν να δείχνουν αυτή την εγκάρδια αγάπη για τους αδελφούς των με το να προσέχουν τον τρόπο με τον οποίο τους μιλούν. Σ’ αυτή την περίπτωσι η ταπεινότης είναι οπωσδήποτε απαραίτητη. Ένας πρεσβύτερος δεν πρέπει να είναι υπερήφανος, νομίζοντας ότι είναι καλύτερος από τους άλλους στην εκκλησία. Ο καθένας μέσα στην εκκλησία αποτελεί μια πολύτιμη ιδιοκτησία, είναι ένα από τα «πρόβατα» του Ιεχωβά. (Ιωάν. 10:16) Οι πρεσβύτεροι, λοιπόν, όταν μιλούν στους άλλους και δίνουν συμβουλές, πρέπει να σκέπτωνται πώς τα λόγια και οι πράξεις των θα επηρεάσουν τους άλλους. Οι συμβουλές τους πρέπει να δίδωνται μ’ ένα ταπεινό και φιλάγαθο τρόπο. Η επιστολή προς Γαλάτας κεφάλαιον 6, εδάφιον 1, τονίζει ότι ένα «πνεύμα πραότητος» είναι ουσιώδες όταν κάποιος επιζητή να βοηθήση πνευματικώς έναν αδελφό. Αυτή λοιπόν είναι η οδός της αγάπης· ο ένας προσπαθεί ειλικρινά να βοηθήση τον άλλον και όχι να θέση τον εαυτό του υψηλότερα από τους άλλους ή να θεωρή τον εαυτό του πιο σπουδαίο λόγω της θέσεως του.

ΟΛΟΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΕΙΧΝΟΥΝ ΕΝΘΕΡΜΗ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΑΓΑΠΗ

17, 18. Πώς μπορούμε ν’ ακολουθήσουμε τη συμβουλή του Παύλου (α) να ‘νουθετούμε τους ατάκτους’, και (β) να ‘παρηγορούμε τους ολιγοψύχους;’

¹⁷ Ο απόστολος Παύλος, στην επιστολή 1 Θεσσαλονικείς 5:14, δίνει καλή συμβουλή για το πώς ΟΛΟΙ μας σε κάθε εκκλησία μπορούμε να ‘πλατυνθούμε’ για να συμπεριλάβουμε τις ανάγκες των αδελφών μας, και να διευρύνουμε έτσι την αγάπη μας ο ένας για τον άλλον: «Σας παρακαλούμεν δε, αδελφοί, νουθετείτε τους ατάκτους.» Εδώ μιλούσε όχι μόνο στους πρεσβυτέρους της εκκλησίας, αλλά σε ΟΛΟΥΣ εκείνους που είναι μέσα στην εκκλησία. Κατά καιρούς μπορεί να βλέπουμε κάποιον στην εκκλησία ο οποίος μπορεί να βαδίζη προς την κακή διαγωγή, και τότε θα ήταν κατάλληλος καιρός ν’ ακολουθήσουμε τη συμβουλή του Παύλου να ‘νουθετούμε τους ατάκτους.’ Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να επιπλήξουμε αυστηρά έναν αδελφό ή ν’ αρχίσωμε να σπερμολογούμε για το τι έκαμε. Όχι. Μάλλον πρέπει στοργικά και ευγενικά να προσπαθήσουμε να βοηθήσουμε τον αδελφό μας προσωπικά και να του υποδείξουμε την ορθή κατεύθυνσι, ενθαρρύνοντάς τον να κάμη καλά έργα και να εγκαταλείψη τα κακά έργα. Αν δούμε, φυσικά, κάτι που είναι πολύ σοβαρό, τότε καλό θα ήταν να συζητήσουμε το ζήτημα με έναν από τους πρεσβυτέρους που μπορεί να δώση την απαιτούμενη συμβουλή σ’ εκείνον που είναι άτακτος.

¹⁸ Ο Παύλος, επίσης, γράφει ότι πρέπει να ‘παρηγορούμε τους ολιγοψύχους.’ (1 Θεσσ. 5:14) Σε πολλές εκκλησίες υπάρχουν και ηλικιωμένοι, ίσως ανάπηροι, που μπορεί να είναι αποθαρρυμένοι επειδή δεν είναι σε θέσι να διεξάγουν την υπηρεσία του αγρού όπως μπορούσαν άλλοτε. Αυτοί μπορεί να αισθάνωνται κάπως ανίσχυροι και με περιωρισμένες ικανότητες. Αυτούς μπορούμε να τους βοηθήσουμε πνευματικώς εκεί που είναι ανάγκη και να τους δείξωμε πόσο εκτιμούμε όλοι μέσα στην εκκλησία το καλό τους παράδειγμα που παρευρίσκονται στις συναθροίσεις και συμμετέχουν στην υπηρεσία, έστω και περιωρισμένα, και να τους ενθαρρύνουμε με κάθε τρόπο που μπορούμε.

19. Γιατί ένας αδελφός μπορεί να είναι αδύνατος από μερικές απόψεις, και πώς μπορούμε να ‘περιθάλπωμε τους ασθενείς;’

¹⁹ Στο ίδιο αυτό εδάφιο ο Παύλος συμβουλεύει επίσης να ‘περιθάλπουμε τους ασθενείς.’ Ίσως να έχετε παρατηρήσει μερικούς που είναι αδύνατοι στο έργο του κηρύγματος ή στην παρακολούθησι συναθροίσεων. Θα μπορούσατε να μιλήσετε στοργικά σ’ αυτούς τους αδελφούς και να προσπαθήσετε να τους ενθαρρύνετε και, σε μερικές περιπτώσεις, να κάμετε πρακτικές διευθετήσεις για να τους βοηθήσετε. Ή μπορεί να βρούμε κάποιον του οποίου η πίστις αρχίζει να εξασθενή, ίσως επειδή θεωριολογεί για το μέλλον. Υπάρχουν μερικοί που πάντοτε θέτουν ερωτήματα που δεν έχουν Γραφική απάντησι, και όταν οι πρεσβύτεροι ή άλλοι στην εκκλησία δεν μπορούν ν’ απαντήσουν στα ερωτήματά τους, αρχίζουν ν’ αμφιβάλλουν για την εκπλήρωσι των προφητειών, ακόμη και για το αν ο Ιεχωβά χρησιμοποιή την οργάνωσί του σήμερα. Πώς μπορούμε να βοηθήσωμε αυτούς τους αδυνάτους; Ασφαλώς μπορούμε να τους ενθαρρύνουμε να αναγνωρίσουν την αξία της εκκλησίας. Δήτε πώς ο Ιεχωβά χρησιμοποιεί την οργάνωσί του σήμερα για να κηρυχθούν τα αγαθά νέα! Πρόκειται για το έργο που είπε ο Ιησούς ότι πρέπει να γίνη, και ποια άλλη οργάνωσις το κάνει αυτό; (Ματθ. 24:14· 28:19, 20) Ο Ιησούς, επίσης, είπε ότι θα υπήρχε μια τάξις ‘πιστού και φρονίμου δούλου’ που θα έδινε πνευματική τροφή στον λαό του Θεού, και σήμερα ο λαός του Ιεχωβά είναι οι μόνοι άνθρωποι που τρέφονται καλά πνευματικώς, λόγω της στενής των συνεργασίας με αυτόν τον δούλο. (Ματθ. 24:45, 46) Μέσω αυτού έχομε έλθει σε στενή σχέσι με τον Ιεχωβά, τον Υιόν του και τον λαό του στη γη. Πού θα μπορούσαμε να πάμε αν φεύγαμε σήμερα από την οργάνωσι του Θεού; Πουθενά αλλού! (Ιωάννης 6:66-69) Αυτή είναι η μόνη οργάνωσις την οποία χρησιμοποιεί, και αν εμείς οι ίδιοι έχουμε πεποίθησι γι’ αυτό, πρέπει να είμεθα σε θέσι να βοηθήσουμε τους άλλους που είναι αδύνατοι στην πίστι.

20. Τι εννοούσε ο Παύλος όταν είπε να ‘μακροθυμούμε προς πάντας’;

²⁰ «Μακροθυμείτε προς πάντας,» γράφει επίσης ο Παύλος. (1 Θεσσ. 5:14) Η καλοσύνη μας λοιπόν και η αδελφική μας αγάπη πρέπει να περιλαμβάνουν όλους εκείνους που είναι στην εκκλησία. Πρέπει να είμεθα πρόθυμοι να παραβλέπωμε τις αδυναμίες και τις ατέλειες του καθενός και να είμεθα μακρόθυμοι σε όλους, όχι μόνον σε μερικούς όταν το βρίσκωμε αυτό εύκολο. Πρέπει να μάθωμε να είμεθα υπομονητικοί και όχι να βρίσκωμε σφάλματα ή να ζητούμε να επικρίνωμε τους άλλους. Σύμφωνα με το εδάφιο 1 Θεσσαλονικείς 5:15, θέλομε να ‘προσέχουμε ώστε να μην αποδίδωμε σε κάποιον κακόν αντί κακού, αλλά να ζητούμε πάντοτε το αγαθόν ο ένας για τον άλλον και για όλους.’ Στο εδάφιο 13 του ίδιου κεφαλαίου, ο Παύλος λέγει: «Ειρηνεύετε μεταξύ σας.» Πρέπει λοιπόν πάντοτε να ζητούμε να ειρηνεύωμε με τους αδελφούς μας.

21. Πώς μπορεί να εκδηλωθή η αγάπη μας στις Χριστιανικές συναθροίσεις;

²¹ Η αγάπη μας για τους αδελφούς μας πρέπει να είναι εκδηλωτική, όχι αδρανής. Πρέπει επίσης να είμεθα διακριτικοί προς τους αδελφούς μας. Παραδείγματος χάριν, όταν πηγαίνωμε στις συναθροίσεις της εκκλησίας μας, καλό είναι να μιλούμε όχι μόνο σ’ εκείνους που γνωρίζομε καλά, αλλά να είμεθα πρόθυμοι να χαιρετούμε και να μιλούμε και σ’ εκείνους που τώρα άρχισαν να έρχωνται στις συναθροίσεις καθώς και στους συνεσταλμένους. Έτσι τους ενθαρρύνομε και τους βοηθούμε να αισθάνονται άνετα και ν’ απολαμβάνουν τη συναναστροφή των αδελφών. Δεν πρέπει επίσης να παραμελούμε ούτε τα παιδιά. Η αγάπη μας πρέπει να μας κατευθύνη να μιλούμε και μαζί τους, και να τα επαινούμε για τις καλές τους προσπάθειες να υπηρετούν τον Ιεχωβά Θεό. Πρέπει να τους δείχνωμε πόσο πολύ εκτιμούμε το καλό παράδειγμα που δίνουν στο έργο του αγρού και την καλή διαγωγή τους στο σχολείο και στο σπίτι. Έτσι ενθαρρύνομε στοργικά τα παιδιά να συνεχίσουν τον καλό δρόμο, υπηρετώντας τον Ιεχωβά Θεό.

ΔΕΙΧΝΟΝΤΑΣ ΑΓΑΠΗ ΜΕ ΥΛΙΚΟ ΤΡΟΠΟ

22. (α) Κατά καιρούς, με τι τρόπους μπορεί να εκδηλώνεται η αγάπη μας, και πώς ο Ιησούς έδωσε το ορθό παράδειγμα; (β) Ποιοι είναι μερικοί τρόποι για να δείξωμε αγάπη με υλικό τρόπο;

²² Καθώς προχωρούμε περισσότερο στον «καιρό του τέλους» αυτού του παλαιού συστήματος κατανοούμε ότι είναι ανάγκη να πλησιάζουμε περισσότερο ο ένας τον άλλον οποιαδήποτε στιγμή με τον δεσμό της αγάπης, δείχνοντας ένθερμη αγάπη ο ένας για τον άλλον. Μπορεί να υπάρξουν περιπτώσεις στις οποίες να διακρίνουμε ότι οι αδελφοί μας έχουν ανάγκη βοηθείας, και πόσο καλό είναι να τους γνωρίζωμε καλά και να τους αγαπούμε! Κατά καιρούς αυτό μπορεί να σημαίνη περισσότερα από απλή πνευματική βοήθεια, διότι μπορεί να υπάρχη ανάγκη υλικής βοηθείας. Ο Ιωάννης έγραψε γι’ αυτή την ανάγκη στα εδάφια 1 Ιωάννου 3:17 και 18: «Όστις όμως έχη τον βίον του κόσμου και θεωρή τον αδελφόν αυτού ότι έχει χρείαν και κλείση τα σπλάγχνα αυτού απ’ αυτού, πώς η αγάπη του Θεού μένει εν αυτώ; Τεκνία μου, μη αγαπώμεν με λόγον μηδέ με γλώσσαν, αλλά με έργον και αλήθειαν.» Αν δείχνωμε αγάπη για τους αδελφούς μας με υλικό τρόπο, και πάλι μιμούμεθα το καλό παράδειγμα που έδωσε ο Ιησούς. Ενθυμούμεθα ότι κατά καιρούς αυτός έθρεψε πλήθη κόσμου με υλική τροφή καθώς και με πνευματική, κι έτσι μπόρεσαν να επιστρέψουν σώοι στα σπίτια τους και να μη αποκάμουν καθ’ οδόν. (Ματθ. 14:14-21· 15:32-38) Κατά καιρούς λοιπόν μπορεί να μας δίδεται η ευκαιρία να δείχνωμε αγάπη και με υλικό τρόπο επίσης. Οι Χριστιανοί αδελφοί ή αδελφές μας μπορεί ν’ ασθενήσουν. Τότε μπορούμε να δείξουμε ένθερμη αγάπη κάνοντας γι’ αυτούς ό,τι μπορούμε, όπως λόγου χάριν να τους πάμε φαγητό, να τους βοηθήσουμε στον καθαρισμό των σπιτιών τους ή να κάμωμε μερικά θελήματα γι’ αυτούς. Μπορεί να υπάρχουν άλλοι οι οποίοι έχουν ανάγκη βοηθείας για να πηγαίνουν στις συναθροίσεις κι εμείς μπορεί να διαθέτωμε αυτοκίνητο. Θα μπορούσαμε να δείξωμε αγάπη με πρακτικό τρόπο παίρνοντάς τους μαζί μας στις συναθροίσεις. Υπάρχουν πάρα πολλοί τρόποι με τους οποίους μπορούμε να δείξωμε πρακτική αγάπη και τώρα και στο μέλλον, παρέχοντας την απαιτούμενη υλική βοήθεια.

23. Τι μπορεί ν’ απαιτηθή κάποτε από μας αν έχωμε ένθερμη αγάπη για τους αδελφούς μας;

²³ Όλοι οι δούλοι του Θεού αντιμετωπίζουν προβλήματα σήμερα και υπάρχουν ενδείξεις ότι αυτά τα προβλήματα θα αυξηθούν. Είναι φρόνιμο λοιπόν να γνωρισθούμε καλά με τους αδελφούς μας, δείχνοντας πάντοτε ένθερμη αγάπη ο ένας για τον άλλον. Γνωρίζομε ότι ζούμε στις «έσχατες ημέρες» πράγμα που το γνωρίζει και ο Σατανάς επίσης. Επειδή είναι βέβαιος ότι λίγος καιρός του απομένει, δημιουργεί πολλά προβλήματα στους λαούς της γης. Όλοι μας μπορεί να συμβή ν’ αντιμετωπίσουμε καταστάσεις που θα θέσουν σε κίνδυνο και τη ζωή μας ακόμη. Τότε μπορεί να κληθούμε να δείξωμε το είδος της αγάπης που έδειξε και ο Ιησούς, ως τον βαθμό του να καταθέσωμε τη ζωή μας για τους αδελφούς μας. Το Βιβλίο του Έτους 1974 των Μαρτύρων του Ιεχωβά δίνει καλά παραδείγματα για το πώς οι αδελφοί μας στη Ναζιστική Γερμανία εβοήθησαν στοργικά ο ένας τον άλλον όταν αντιμετώπιζαν σκληρό διωγμό. Αληθινά, αυτοί είχαν ένθερμη αγάπη ο ένας για τον άλλον και εξεδήλωναν αυτή την αγάπη των και με πνευματικό και με υλικό τρόπο, βοηθώντας ο ένας τον άλλον για να παραμείνουν πιστοί στην υπηρεσία του Ιεχωβά και να προστατεύσουν ο ένας τον άλλον με κάθε θυσία. Θα κάμετε και σεις το ίδιο; Θα προστατεύσετε στοργικά τους αδελφούς σας και ποτέ, μα ποτέ δεν θα τους προδώσετε; Στο προσεχές μέλλον η ίδια η ζωή μας μπορεί να εξαρτηθή απ’ αυτή την αγάπη του ενός για τον άλλον.

24. Γιατί ο Χριστιανός δεν χρειάζεται λεπτομερείς κανόνες για κάθε περίστασι όταν πρόκειται να εκδηλώση αγάπη στους αδελφούς του;

²⁴ Τώρα ακριβώς μπορούμε όλοι να οικοδομήσουμε ο ένας τον άλλον με το πνεύμα της Χριστιανικής αγάπης. Δεν έχομε ανάγκη από κανόνες και κανονισμούς που να μας καθορίζουν πότε πρέπει ν’ αγαπούμε τους άλλους. Μη λησμονήτε ότι η εντολή του Ιησού να αγαπούμε, δείχνει ότι όχι μόνον δεν πρέπει ν’ αποφεύγωμε, αλλά να λαμβάνωμε την πρωτοβουλία για να δείχνωμε αγάπη στους αδελφούς μας πάντοτε. Αν έχωμε ένθερμη αγάπη για τους αδελφούς μας, τότε η καρδιά μας θα μας ωθήση να δίνωμε κάθε δυνατή βοήθεια οποτεδήποτε και οπουδήποτε χρειασθή. Έτσι, σαν αληθινοί Χριστιανοί, θα ξεχωρίζωμε στην εκδήλωσι αγάπης μεταξύ μας και ο κόσμος θα αναγνωρίζη αυτό το διακριτικό γνώρισμα της αγάπης.

25, 26. (α) Πώς ενεργεί η αληθινή αγάπη, σύμφωνα με τα εδάφια 1 Κορινθίους 13:4-7; (β) Γιατί είναι τόσο ουσιώδες ν’ αγαπούμε ο ένας τον άλλον ενθέρμως από καρδιά;

²⁵ Ο Παύλος, στην επιστολή 1 Κορινθίους 13:4 έως 7 δίνει μια εξαίρετη περιγραφή του τρόπου με τον οποίο πρέπει να ενεργή η αληθινή Χριστιανική αγάπη. Λέγει: «Η αγάπη μακροθυμεί, αγαθοποιεί, η αγάπη δεν φθονεί, η αγάπη δεν αυθαδιάζει, δεν επαίρεται, δεν ασχημονεί, δεν ζητεί τα εαυτής, δεν παροξύνεται, δεν διαλογίζεται το κακόν, δεν χαίρει εις την αδικίαν, συγχαίρει δε εις την αλήθειαν πάντα ανέχεται, πάντα πιστεύει, πάντα ελπίζει, πάντα υπομένει.» Και κατόπιν στο εδάφιο 8 ο απόστολος προσθέτει τα εξής: «Η αγάπη ουδέποτε εκπίπτει.» Τέτοια αγάπη απαιτείται, όχι μόνο από τους πρεσβυτέρους και τους διακονικούς υπηρέτας, αλλά και από όλους τους Χριστιανούς που λέγονται μάρτυρες του Ιεχωβά σήμερα.

²⁶ Όπως είπε ο Παύλος, «η αγάπη ουδέποτε εκπίπτει.» Ο Χριστιανός ποτέ δεν πρέπει να παύση ν’ αγαπά και δεν υπάρχει κανένα όριο στην αγάπη και κανένας νόμος που να μπορή να την μειώση. Η αληθινή αγάπη μπορεί να εκδηλώνεται πάντοτε και οπουδήποτε. Ο Παύλος είπε στην επιστολή προς Ρωμαίους 13:8, ότι η αγάπη αποτελεί το μόνο χρέος που πρέπει να έχουν οι Χριστιανοί μεταξύ τους. Σήμερα, το τέλος αυτού του συστήματος πλησιάζει γοργά. Γι’ αυτό ΤΩΡΑ, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, είναι ο καιρός να έχωμε «ένθερμον την εις αλλήλους αγάπην.» (1 Πέτρ. 4:8) Μήπως δεν είναι αλήθεια ότι ως δούλοι του Θεού, ελπίζομε να ζήσωμε μαζί για πάντα; Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να θέλωμε ν’ αγαπούμε ο ένας τον άλλον για πάντα. Τώρα λοιπόν είναι ο καιρός να ενισχύσωμε τους στενούς δεσμούς μας ως Χριστιανοί και να καλλιεργήσωμε την ικανότητα ν’ αγαπούμε ο ένας τον άλλον ενθέρμως από καρδιά, μιμούμενοι έτσι τον στοργικό μας Θεό, τον Ιεχωβά.