Κεφάλαιο 9
Η Αμαρτία Αφαιρεί την Ευτυχία από το Ανθρώπινο Γένος
1. Τι είδους κατοικία επρομήθευσε ο Ιεχωβά στο ανθρώπινο ζεύγος, και πού μπορεί να ευρίσκετο αυτή; (Γένεσις 2:8, 10, 14)
Ο ΙΕΧΩΒΑ ΘΕΟΣ επρομήθευσε στο πρώτο ανθρώπινο γένος μια ωραία κατοικία στον όμοιο με πάρκο ‘κήπο της Εδέμ,’ που σημαίνει «Ευχαρίστησις, Τέρψις.» Αυτός ο κήπος φαίνεται ότι βρισκόταν κοντά στο Όρος Αραράτ της σημερινής Τουρκίας, στο μέρος όπου βρίσκονται ακόμη οι πηγές των Ποταμών Ευφράτου και Τίγρητος (Χιδεκέλ).—Γένεσις 2:15· 8:4.
2. (α) Ποια προοπτική ευρίσκετο ενώπιον του Αδάμ και της συζύγου του; (Γένεσις 1:28) (β) Με ποια μέσα εσκόπευε ο Θεός να διατηρήση ενότητα στην ανθρώπινη οικογένεια και γιατί αυτό ήταν κατάλληλο; (Ιερεμίας 10:23)
2 Τι καταπληκτική προοπτική βρισκόταν μπροστά στον Αδάμ και τη σύζυγό του—να μεταβάλουν όλη τη γη σ’ έναν παράδεισο και να τη γεμίσουν με χιλιάδες εκατομμύρια απογόνους των, που όλοι «κατ’ εικόνα» και «ομοίωσιν» του Θεού θα εκτελούσαν το θέλημά Του στη γη! Σε μια τόσο μεγάλη οικογένεια θα ήταν ουσιώδες να διατηρήται ειρήνη και ενότης. Ο Θεός εσκόπευε να το κάνη αυτό, όχι αφήνοντας τον άνθρωπο ν’ αυτοκυβερνάται, αλλ’ ασκώντας τη δική Του στοργική κυριαρχία επάνω στο ανθρώπινο γένος. Εξ άλλου, ο Σχεδιαστής και Δημιουργός του ανθρώπου γνωρίζει τι χρειαζόμεθα για να έχωμε πραγματική ευτυχία προτού τη ζητήσωμε απ’ αυτόν.—Ματθαίος 6:8.
3. (α) Ποια απλή εντολή έδωσε ο Θεός στον άνθρωπο; (β) Γιατί αυτό δεν θα τους στερούσε τίποτε; (1 Ιωάννου 5:3) (γ) Τι θα προέκυπτε από την υπακοή; (Παροιμίαι 3:1, 2, 7)
3 Ο Θεός έθεσε στο μέσον του κήπου «το δένδρον της γνώσεως του καλού και του κακού» κι έδωσε στον άνθρωπο μια πολύ απλή εντολή:
«Δεν θέλεις φάγει απ’ αυτού· διότι καθ’ ην ημέραν φάγεις απ’ αυτού, θέλεις εξάπαντος αποθάνει.» (Γένεσις 2:17)
Αυτή η απαίτησις δεν επρόκειτο να τους στερήση τίποτε διότι το ανθρώπινο ζεύγος θα μπορούσε να βρίσκη ευχαρίστησι τρώγοντας από τις άφθονες άλλες τροφές που ήσαν στον κήπο. Ο Θεός απλώς ζητούσε απ’ αυτούς να δείξουν σεβασμό και υποταγή στην κυριαρχία του. Αν αυτοί, μαζί με τα δισεκατομμύρια των μελλοντικών απογόνων των, υπήκουαν σ’ αυτόν, το ανθρώπινο γένος θα ήταν για πάντα ενωμένο κάτω από τη λατρεία του Υπερτάτου Κυριάρχου.
4. (α) Πώς διασαλεύθηκε η αρμονία του παραδείσου; (Ιακώβου 1:14, 15) (β) Ποιο στόχο έχασαν τότε η Εύα και ο Αδάμ και ποιο ήταν το αποτέλεσμα; (1 Τιμόθεον 2:14)
4 Εν τούτοις, η αρμονία εκείνου του παραδείσου της τέρψεως σύντομα διασαλεύθηκε! Το στασιαστικό πνευματικό πλάσμα, ο Σατανάς, μιλώντας μέσω ενός φαινομενικά αβλαβούς όφεως, ενεθάρρυνε την Εύα να φάγη από τον απαγορευμένο καρπό και έτσι να παρακούση τη θεία εντολή. Ο Σατανάς εψεύσθη στην Εύα, λέγοντας:
«Δεν θέλετε βεβαίως αποθάνει· αλλ’ εξεύρει ο Θεός, ότι καθ’ ην ημέραν φάγητε απ’ αυτού, θέλουσιν ανοιχθή οι οφθαλμοί σας και θέλετε είσθαι ως θεοί, γνωρίζοντες το καλόν και το κακόν.» (Γένεσις 3:4, 5)
Η κακή επιθυμία επεκράτησε στην Εύα και την έκανε να φάγη κι έτσι έχασε τον στόχο της τελείας υπακοής στον Θεό. Ο Αδάμ δεν απατήθηκε, όπως η Εύα, η οποία ενόμισε ότι το να φάγη από τον καρπό, κατά παράβασιν της εντολής του Θεού, δεν θα έφερνε ως αποτέλεσμα τον θάνατο αλλά μ’ ένα πνεύμα εσκεμμένης ανεξαρτησίας ενώθηκε μαζί της δείχνοντας ανυπακοή στον Θεό. Και οι δύο επροτίμησαν να ‘κάνουν το δικό τους’ κι έτσι απομακρύνθηκαν από την κυριαρχία του Θεού.
5. Τι αποτέλεσμα επήλθε στον Αδάμ, στην Εύα και στους απογόνους των; (Γένεσις 3:5, 6, 21-24)
5 Στενοχωρημένοι τώρα και οι δύο για τη γυμνή τους κατάστασι, έκαμαν περιζώματα από φύλλα συκής, και προσπάθησαν να κρυφθούν από τον Θεό. Όταν αυτός τους εκάλεσε για κρίσι, ο καθένας τους προσπάθησε ν’ αποκρύψη την ήττα του αποδίδοντας αλλού τη μομφή. Ο Θεός κατεδίκασε το στασιαστικό ζεύγος σε θάνατο και εξέβαλε τον άνδρα και τη γυναίκα από τον παράδεισο της τέρψεως για ν’ αγωνίζωνται με ακάνθας και τριβόλους σε μια γη που ήταν τώρα καταραμένη εξ αιτίας του ανθρώπου. (Γένεσις 3:16-19) Εκεί εγέννησαν τέκνα κατά την αμαρτωλή τους πλέον ‘εικόνα’ τα οποία γι’ αυτόν το λόγο θα υπέκειντο στον θάνατο. Ο απόστολος Παύλος συνοψίζει τα πράγματα ως εξής:
«Δι’ ενός ανθρώπου η αμαρτία εισήλθεν εις τον κόσμον και δια της αμαρτίας ο θάνατος, και ούτω διήλθεν ο θάνατος εις πάντας ανθρώπους, επειδή πάντες ήμαρτον.»—Ρωμαίους 5:12.
ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΜΑΡΤΙΑ
6. Τι θεωρούν μερικοί ως αμαρτία και πώς την ορίζει η Αγία Γραφή;
6 Μερικά άτομα ισχυρίζονται ότι η αδικοπραγία είναι «αμαρτία» μόνον όταν φέρνη ως αποτέλεσμα βλάβη στους άλλους. Αλλά δεν διδάσκει αυτό η Αγία Γραφή. Στη Γραφή, η σημασία της ετυμολογικής ρίζας του ρήματος «αμαρτάνω» είναι «αποτυγχάνω» με την έννοια ότι αποτυγχάνω να φθάσω ένα στόχο ή κανόνα. Στην περίπτωσι του Αδάμ και της Εύας, αυτοί ‘έχασαν τον στόχο’ της τελείας υπακοής στον στοργικό τους Δημιουργό. Μολονότι είχαν πλασθή «κατ’ εικόνα» και «ομοίωσιν» του Θεού, αστόχησαν τώρα στο ν’ αντανακλούν την προσωπικότητά του. Δεν ανταπεκρίνοντο πια στους δίκαιους κανόνες του Θεού, και όλη η ανθρώπινη οικογένεια εκληρονόμησε αυτή την ανικανότητα απ’ αυτούς. Όπως λέγει ο Παύλος: «Πάντες ήμαρτον και υστερούνται της δόξης του Θεού.»—Ρωμαίους 3:23.
7. (α) Πώς μπορούμε να καταπολεμήσωμε τις αμαρτωλές τάσεις;(Ρωμαίους 12:1) (β) Στην Εδέμ ποια βάσι επρομήθευσε ο Θεός για πίστι;
7 Ωστόσο, είναι πιθανόν, άνθρωποι που σέβονται την κυριαρχία του Θεού να καταπολεμήσουν την κληρονομημένη αμαρτία. Μπορούν ν’ αναπτύξουν θεοειδείς προσωπικότητες και να κάνουν χρήσι των ατελών σωμάτων τους στην υπηρεσία του Θεού, κάνοντας έργα πίστεως. Ο Θεός επρομήθευσε μια βάσι γι’ αυτή την πίστι όταν είπε καταδικάζοντας τον «όφι,» ότι ο Θεός θα παρήγαγε από τη συμβολική του «γυναίκα»—τον ουράνιον οίκον των αγίων αγγέλων του—ένα «σπέρμα,» ή Λυτρωτή, που θα ‘συνέτριβε’ και θα εξόντωνε τον Σατανά και όλους όσοι τον ακολουθούν.—Γένεσις 3:15.
8. Τι πίστι επέδειξε ο Άβελ και πώς; (Εβραίους 11:4)
8 Ο Άβελ ήταν ο πρώτος άνθρωπος που επέδειξε επιδοκιμασμένη πίστι στην επαγγελία αυτού του ‘σπέρματος,’ του Μεσσία. Μολονότι είχε κληρονομήσει αμαρτία από τον πατέρα του, τον Αδάμ, ο Άβελ επέδειξε την πίστι του θυσιάζοντας στον Θεό ένα μέρος των ‘πρωτοτόκων του ποιμνίου του.’ Αυτό προεικόνιζε πριν από 4.000 χρόνια περίπου τον καιρό στον οποίο το υποσχεμένο «σπέρμα,» δηλαδή ο Μεσσίας, θα εθυσιάζετο ως ο «Αμνός του Θεού.»—Γένεσις 4:4· Ιωάννης 1:29.
9. (α) Για ποιο πράγμα προειδοποίησε ο Θεός τον Κάιν; (β) Τι είδους αμαρτία διέπραξε ο Κάιν;
9 Από την άλλη πλευρά, ο αδελφός του Άβελ, ο Κάιν έκαμε μια προσφορά στον Θεό από «των καρπών της γης.» Επειδή ο Θεός δέχθηκε τη θυσία του Άβελ και απέρριψε την προσφορά του Κάιν, «ηγανάκτησεν ο Κάιν σφόδρα.» Ο Θεός τον προειδοποίησε ότι «εις την θύραν κείται η αμαρτία,» και ότι αν δεν συνεκρατείτο αυτό θα τον ωδηγούσε στη διάπραξι μεγάλης αμαρτίας. Ο Κάιν παρέλειψε να προσέξη αυτή την προειδοποίησι κι εφόνευσε τον αδελφό του. (Γένεσις 4:3-8) Αυτή η αμαρτία διέφερε από την αμαρτία που κληρονομήθηκε από τον Αδάμ. Ήταν μια ασεβής πράξις, που προήρχετο από ιδιοτελές μίσος που έτρεφε ο Κάιν μέσα στην καρδιά του. Ο απόστολος Ιωάννης μάς προειδοποιεί να μην αναπτύσσωμε καμμιά διάθεσι σαν εκείνη του Κάιν, και λέγει:
«Να αγαπώμεν αλλήλους· ουχί καθώς ο Κάιν ήτο εκ του πονηρού και έσφαξε τον αδελφόν αυτού· και δια τι έσφαξεν αυτόν; διότι τα έργα αυτού ήσαν πονηρά, τα δε του αδελφού αυτού δίκαια.» (1 Ιωάννου 3:11, 12)
Ο Άβελ ήταν ένας αμαρτωλός απόγονος του Αδάμ, αλλά ελογίσθη από τον Θεό ως ‘δίκαιος’ λόγω των έργων πίστεως που έκαμε. Εξ άλλου, ο Κάιν ηύξησε την κληρονομημένη του αμαρτία κι έγινε άνομος. Ο Θεός τον κατέκρινε και τον εξεδίωξε.
10. Στην περίπτωσι του Ενώχ, πώς εμφαίνεται η διαφορά μεταξύ της κληρονομημένης αμαρτίας και της εσκεμμένης αμαρτίας; (Εβραίους 11:5, 6)
10 Η διαφορά μεταξύ κληρονομημένης αμαρτίας και εσκεμμένης αμαρτίας εμφαίνεται επίσης και στην αφήγησι για τον Ενώχ, τον δεύτερο άνδρα επιδοκιμασμένης πίστεως που μνημονεύεται στην Αγία Γραφή. Ο Ενώχ ήταν ένας προφήτης του Ιεχωβά. Διεκήρυξε άφοβα το άγγελμα του Θεού εναντίον των ασεβών ανθρώπων των ημερών του, λέγοντας:
«Ιδού, ήλθεν ο Ιεχωβά με μυριάδας αγίων αυτού, δια να κάμη κρίσιν κατά πάντων και να ελέγξη πάντας τους ασεβείς εξ αυτών δια πάντα τα έργα της ασεβείας αυτών, τα οποία έπραξαν και δια πάντα τα σκληρά, τα οποία ελάλησαν κατ’ αυτού αμαρτωλοί ασεβείς.» (Ιούδας 14, 15, ΜΝΚ)
Ο Ενώχ ήταν ένας ατελής άνθρωπος, ένας αμαρτωλός, αλλ’ απεστρέφετο τους εκουσίως ασεβείς, τον άπιστο κόσμο που ήταν γύρω του. Δια πίστεως, «περιεπάτησεν ο Ενώχ μετά του Θεού.» Ευηρέστησε τον Θεό, και ο Θεός τον μετέθεσε ήρεμα στον θάνατο απομακρύνοντάς τον έτσι από τους επικινδύνους ασεβείς ανθρώπους της εποχής εκείνης.—Γένεσις 5:24.
11. (α) Πώς ο Νώε μπορούσε να είναι δίκαιος, μολονότι ήταν αμαρτωλός; (Εβραίους 11:7) (β) Πώς η γη διεφθάρη και τι απεφάσισε ο Ιεχωβά να κάνη; (Γένεσις 6:6-8)
11 Άλλο ένα αξιόλογο παράδειγμα που δείχνει τη διαφορά μεταξύ κληρονομημένης αμαρτίας και ασεβείας παρατηρείται στον καιρό του Νώε. Και ο Νώε και η οικογένειά του ήσαν αμαρτωλοί άνθρωποι, υποκείμενοι σε σφάλματα, όπως κι εμείς σήμερα. Εν τούτοις, αυτοί πίστευσαν στον Θεό και υπήκουσαν σ’ αυτόν. Γι’ αυτό η Γραφή λέγει:
«Ο Νώε ήτο άνθρωπος δίκαιος, τέλειος μεταξύ των συγχρόνων αυτού· μετά του Θεού περιεπάτησεν ο Νώε.» (Γένεσις 6:9)
Αλλά το υπόλοιπο ανθρώπινο γένος ήταν διεφθαρμένο και ασεβές. Μέγα μέρος της ασεβείας επήλθε όταν οι πνευματικοί υιοί του Θεού στους ουρανούς απομακρύνθηκαν από τις διωρισμένες θέσεις των και κατέβηκαν στη γη και συνήψαν σχέσεις με τις ωραίες θυγατέρες των ανθρώπων. Το σπέρμα αυτών των ανόμων ενώσεων ήταν οι γίγαντες Νεφιλείμ, οι υπεράνθρωποι «ισχυροί,» που γέμισαν τη γη από βία.
«Και είδεν ο Ιεχωβά ότι επληθύνετο η κακία του ανθρώπου επί της γης, και πάντες οι σκοποί των διαλογισμών της καρδίας αυτού ήσαν μόνον κακία πάσας τας ημέρας. Διεφθάρη δε η γη ενώπιον του Θεού, και ενεπλήσθη η γη αδικίας. Και είδεν ο Θεός την γην, και ιδού, ήτο διεφθαρμένη· διότι πάσα σαρξ είχε διαφθείρει την οδόν αυτής επί της γης.» (Γένεσις 6:5, 11, 12)
Ο Ιεχωβά απεφάσισε να καταστρέψη εκείνον τον ασεβή κόσμο μ’ έναν κατακλυσμό.
12. Με τι μέσον επέφερε ο Θεός τον κατακλυσμό στη γη;(2 Πέτρου 3:5, 6)
12 Αυτός ο κατακλυσμός δεν επρόκειτο να είναι μια απλή τοπική θύελλα βροχής ή πλημμύρα περιωρισμένη στην Κοιλάδα του Ευφράτου. Αν ήταν έτσι, ο Θεός μπορούσε απλώς να οδηγήση την οικογένεια του Νώε και τα ζώα στους εκεί πλησίον λόφους για προστασία. Αλλά δεν έγινε έτσι! Αυτός ο κατακλυσμός θα ήταν παγκοσμίων διαστάσεων. Ο Θεός λοιπόν έκαμε τον Νώε να κατασκευάση μια κιβωτό για προφύλαξι, σύμφωνα με το σχέδιο που αυτός προμήθευσε. Αφού ο Θεός έκλεισε την πόρτα της κιβωτού πίσω από τον Νώε και τα ζώα που ήσαν μέσα, εξαπέλυσε τα ύδατα ‘υπεράνω του στερεώματος’—πάνω από τη μεγάλη άβυσσο την οποία Αυτός είχε διαχωρίσει από τα επίγεια ύδατα στη διάρκεια της ‘δευτέρας ημέρας’ της δημιουργίας.
«Εσχίσθησαν πάσαι αι πηγαί της μεγάλης αβύσσου, και οι καταρράκται των ουρανών ηνοίχθησαν. Και έγεινεν ο υετός επί της γης τεσσαράκοντα ημέρας και τεσσαράκοντα νύκτας.»—Γένεσις 1:6-8· 7:11, 12.
13. Τι συνέβη στον Νώε και στην οικογένειά του, και τι συνέβη στους ασεβείς ανθρώπους και αγγέλους; (Ιούδας 6)
13 Φαντασθήτε αυτόν τον κατακλυσμό! Ένας ολόκληρος ουρανός υδάτων κατέπεσε στη γη, κατασυντρίβοντας κάθε ζωντανό πράγμα και καλύπτοντας όλα τα όρη! Οι τεράστιες πιέσεις που προξένησε επέφεραν μεγάλες αλλαγές στην επιφάνεια της γης, αυξάνοντας το ύψος στις οροσειρές και σχηματίζοντας κοιλότητες για την υποδοχή των υδάτων. Σε διάστημα περίπου ενός έτους τα ύδατα υπεχώρησαν, κι εσχημάτισαν τους ωκεανούς όπως τους γνωρίζομε σήμερα. Μόνο με θαύμα του Θεού η ευπρόσβλητη εκείνη κιβωτός με το πολύτιμο φορτίο της των οκτώ ανθρώπων και των δύο ζευγών από κάθε είδος ζώου και πτηνού (ή επτά στην περίπτωσι των καθαρών ζώων), μπόρεσαν να επιζήσουν. Οι ασεβείς Νεφιλείμ, οι ασεβείς άνθρωποι και όλα τα άλλα ζώντα πλάσματα που ήσαν στην επιφάνεια της γης απωλέσθησαν. Όσο για τους στασιαστικούς ‘υιούς του Θεού,’ αυτοί αναγκάσθηκαν να επιστρέψουν στο πνευματικό βασίλειο όπου με θεία διαταγή «φυλάττονται εις κρίσιν» και αποκοπή.—2 Πέτρου 2:4, 5, 9.
14. Τι προεσκίαζαν τα γεγονότα των ημερών του Νώε; (Ματθαίος 24:21, 22, 44)
14 Ό, τι έλαβε χώρα στις ημέρες του Νώε δείχνει ότι ο Ιεχωβά Θεός μπορεί να σώση, και θα σώση τους κοινούς αμαρτωλούς—λόγω ατελείας—ανθρώπους που εναποθέτουν την πίστι των σ’ αυτόν και στην προμήθειά του για σωτηρία η οποία έχει ως επίκεντρό της τον ‘Υιόν του ανθρώπου,’ το υποσχεμένο «σπέρμα» και Μεσσία, τον Ιησού Χριστό. (Γαλάτας 1:4) Ο ίδιος αυτός Υιός, μιλώντας για τις ημέρες στις οποίες ζούμε τώρα, οπότε θα ερχόταν ο Υιός του ανθρώπου για να καταστρέψη το παρόν ‘σύστημα πραγμάτων’ είπε:
«Και καθώς αι ημέραι του Νώε, ούτω θέλει είσθαι και η παρουσία του Υιού του ανθρώπου. Διότι καθώς εν ταις ημέραις ταις προ του κατακλυσμού ήσαν τρώγοντες και πίνοντες, νυμφευόμενοι και νυμφεύοντες, έως της ημέρας καθ’ ην ο Νώε εισήλθεν εις την κιβωτόν, και δεν ενόησαν εωσού ήλθεν ο κατακλυσμός και εσήκωσε πάντας, ούτω θέλει είσθαι και η παρουσία του Υιού του ανθρώπου.» (Ματθαίος 24:37-39)
Σε λίγον καιρό, όλοι όσοι προτιμούν ιδιοτελώς ν’ αγνοούν την προμήθεια του Ιεχωβά «θέλουσιν όλως εξολοθρευθή· των ασεβών το εγκατάλειμμα θέλει αποκοπή.»—Ψαλμός 37:38.
15. (α) Μήπως η αμαρτία που κληρονομήσαμε καθιστά αδύνατον για μας να ευαρεστήσωμε τον Θεό; (β) Ποιες ιδιότητες και πράξεις του Άβελ, του Ενώχ, και του Νώε πρέπει να μιμηθούμε, και γιατί; (3 Ιωάννου 11)
15 Εν τούτοις, δεν είναι ανάγκη να νομίζετε ότι η αμαρτωλή σαρξ την οποία κληρονομήσατε από τον προπάτορά σας Αδάμ και τα αθέλητα σφάλματα που κάνετε κάθε μέρα σάς θέτουν στην ίδια τάξι μ’ αυτούς τους ασεβείς. Όπως ο Άβελ, μπορείτε και σεις να δείξετε πίστι που ευαρεστεί τον Θεό, βασίζοντάς την τώρα στη θυσία του Ιησού. Όπως ο Ενώχ, μπορείτε να περιπατήσετε με τον Θεό, μιλώντας στους άλλους για τις κρίσεις του Θεού εναντίον του παρόντος ασεβούς κόσμου. Όπως ο Νώε, μπορείτε να είσθε ένας ‘κήρυξ δικαιοσύνης,’ λέγοντας στους γείτονάς σας για την υπόσχεσι του Ιεχωβά να δημιουργήση μια ανθρώπινη κοινωνία στην οποία «δικαιοσύνη κατοικεί.» (2 Πέτρου 2:5· 3:13) Έτσι, μπορείτε να βρίσκεσθε στον τόπο της ασφαλείας σ’ αυτόν τον καιρό της παγκοσμίου κρίσεως.
[Πλαίσιο στη σελίδα 83]
ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΚΑΤΑΚΛΥΣΜΟ
Ο Ιησούς Χριστός επιστοποίησε: «Εν ταις ημέραις του Νώε, . . . ήλθεν ο κατακλυσμός και απώλεσεν άπαντας.»—Λουκάς 17:26, 27.
Υπάρχει φυσική απόδειξις ότι η γη πριν από τον Κατακλυσμό ήταν σαν ένα παγγήινο «θερμοκήπιο» με ομοιόμορφο κλίμα κάτω από τον υδάτινο θόλο που διέσπασε ο Θεός για να γίνη ο Κατακλυσμός:
Μηνιαία Επιστημονική Επιθεώρησις, Αύγουστος 1949: «Εκείνον τον καιρό η γη είχε ένα τροπικό ή υποτροπικό κλίμα πάνω από μέγα μέρος της γηίνης επιφανείας . . . Η ξηρά ήταν χαμηλή και δεν υπήρχαν υψηλά όρη.»
Επιστήμη και Ζωή, Ιούλιος 1966 : [Η Ανταρκτική] ήταν άλλοτε μια πράσινη έκτασις όπου έρρεαν ποτάμια ανάμεσα σε άνθη, κι όπου πτηνά κελαηδούσαν στα δένδρα.»
Επιστημονικά Νέα, 4 Οκτωβρίου 1975: «Σχεδόν σε κάθε πολιτισμό . . . εμφανίζονται έντονα όμοιες αφηγήσεις για ένα μεγάλο κατακλυσμό που εξαφάνισε αναδυόμενους πολιτισμούς και άλλαξε την όψι της γης. Νέες αποδείξεις που συνελέγησαν από θαλασσίους πυθμένας . . . επιβεβαιώνουν την ύπαρξι ενός τέτοιου παγκοσμίου κατακλυσμού.»
Η Αφήγησις του Κατακλυσμού Λιθογραφημένη, υπό Βύρωνος Κ. Νέλσον: «Ο τρόπος με τον οποίο εκατομμύρια ψαριών ενταφιάσθηκαν στους βράχους της Αγγλίας, της Σκωτίας, της Ουαλλίας, της Γερμανίας, της Ελβετίας, των Αμερικανικών Ορέων ο τρόπος με τον οποίο οι ελέφαντες και οι ρινόκεροι είναι θαμμένοι κατά εκατομμύρια στην Αλάσκα, στη Σιβηρία, στην Αγγλία, στην Ιταλία, στην Ελλάδα· . . . ο τρόπος με τον οποίο ερπετά είναι θαμμένα κατά εκατομμύρια στο δυτικό Καναδά, στις Ηνωμένες Πολιτείες, στη Νότιο Αμερική, στην Αφρική, στην Αυστραλία, για να μνημονεύσωμε μόνο ένα μέρος αυτών των τόπων, δείχνει οπωσδήποτε ότι έγιναν μεγάλες καταστροφές.»
Μονάρχαι, Τάφοι και Λαοί—Η Χαραυγή της Ανατολής, υπό Πρίγκηπος Μικάζα: «Υπήρξε πράγματι Κατακλυσμός; Ως αποτέλεσμα των ανασκαφών που έγιναν από αρχαιολόγους στα πρόσφατα χρόνια, το γεγονός ότι ο κατακλυσμός έλαβε χώρα έχει αποδειχθή με πειστικό τρόπο.»
[Χάρτης στη σελίδα 75]
(Για το πλήρως μορφοποιημένο κείμενο, βλέπε έντυπο)
ΤΟΥΡΚΙΑ
Κήπος της Εδέμ
Λίμνη Βαν
ΙΡΑΚ
Τίγρης Ποταμός
ΣΥΡΙΑ
Ευφράτης Ποταμός
Μεσόγειος Θάλασσα
[Εικόνα στη σελίδα 76]
Πρώτα η Εύα και κατόπιν ο Αδάμ αμάρτησαν, ‘αστοχώντας’ να δείξουν τέλεια υπακοή στον Θεό
[Εικόνες στη σελίδα 81]
Ο Άβελ, ο Ενώχ και ο Νώε, μολονότι ήσαν αμαρτωλοί, επεδοκιμάσθησαν λόγω πίστεως· οι εκούσιοι αμαρτωλοί τιμωρήθηκαν