Εκτέλεσις Θείας Κρίσεως κατά της Ψευδούς Θρησκείας

«Ελθέ, θέλω σοι δείξει την κρίσιν της πόρνης της μεγάλης, της καθημένης επί των υδάτων των πολλών.»​—Αποκάλ. 17:1.

 1. Ποιο δικαίωμα έχει κάθε άτομο, και ποιο είναι το καθήκον των άλλων σχετικά με τούτο;

ΚΑΘΕΝΑΣ έχει το δικαίωμα να ασκή τη θρησκεία της εκλογής του. Αυτό αληθεύει σήμερα, εκτός αν η θρησκεία ενός ατόμου αποδεικνύεται ότι είναι χονδροειδώς ανήθικη, ακόλαστη, που προσβάλλει τη δημοσία κοσμιότητα. Ο καθένας πρέπει να σέβεται το δικαίωμα κάθε άλλου να εκλέγη και να ζη τη θρησκεία του. Πρέπει να τηρούμε θρησκευτική ανοχή.

 2. (α) Τι δεν σημαίνει θρησκευτική ανοχή; (β) Πώς θεωρεί ένας Ινδουιστής συγγραφεύς τα ονόματα των πολλών θεών, εγείροντας ποια ερωτήματα στη διάνοια μας;

² Εν τούτοις, το να παραχωρούμε στον καθένα το θρησκευτικό του δικαίωμα, το να αρνούμεθα να παρέμβωμε στην άσκησι της θρησκείας του καθενός, δεν σημαίνει ότι επιδοκιμάζαμε τη θρησκεία του ή ότι επιδοκιμάζομε και όλες τις άλλες θρησκείες εκτός από τη δική μας. Το ότι ασκούμε θρησκευτική ανοχή δεν σημαίνει ότι πιστεύομε ότι όλες οι θρησκείες είναι ορθές και ωφέλιμες και ότι όλες οδηγούν σ’ ένα αιώνιο ευτυχισμένο μέλλον με ατελεύτητη απόλαυσι του Θεού που ένα άτομο λατρεύει. Ούτε σημαίνει ότι αναγνωρίζομε ότι, έπειτα από όλα όσα λέγονται ή πράττονται, όλοι ωστόσο λατρεύομε ένα και τον αυτόν Θεό μόνο κάτω από διάφορα ονόματα ή με διαφόρους τρόπους προσεγγίσεως του ή μέσω διαφόρων θρησκευτικών τελετουργιών. Όπως έγραψε προσφάτως ένας Ινδουιστής συγγραφεύς: «Τα ονόματα θεών δεν κάνουν θρησκεία όπως και τα ονόματα ανδρών και γυναικών δεν αποτελούν την προσωπικότητά των. . . . Είτε είναι Θεός, Ιεχωβά, Μπχαγκβάν, Ισβάρ, Αλλάχ, Χάρι, Σίβα ή Ραμά, είναι το ίδιο Όν που με αόριστο τρόπο ανακαλεί στη μνήμη κάθε λατρευτής όταν προφέρη το όνομα που ανετράφη να συνδέη με το μυστήριο του σύμπαντος και την ιδέα της λατρείας.» a Αλλά είναι αυτό αληθινό; Έχουν όλα τα ονόματα των διαφόρων θεών την ίδια ιστορία; Όλα υπαινίσσονται στους λατρευτάς μία και την αυτή προσωπικότητα;

 3. (α) Γιατί δεν είναι εσφαλμένο το να εκθέση κανείς μια ψευδή θρησκεία; (β) Ποια πρέπει να είναι η βάσις μιας τέτοιας εκθέσεως;

³ Μπορεί να υπάρξη ψευδής θρησκεία; Δεν είναι εκδήλωσις θρησκευτικού διωγμού το να πη και να δείξη οποιοσδήποτε ότι μια άλλη θρησκεία είναι ψευδής. Δεν είναι θρησκευτικός διωγμός το να εκθέση ένα πληροφορημένο άτομο δημοσία ωρισμένη θρησκεία ως ψευδή, επιτρέποντας έτσι να δουν άλλα άτομα τη διαφορά μεταξύ ψευδούς θρησκείας και αληθινής θρησκείας. Αλλά για να κάμη την έκθεσι και να δείξη τις εσφαλμένες θρησκείες ως ψευδείς, ο αληθινός λάτρης θα χρειασθή να χρησιμοποιήση ένα αυθεντικό μέσον κρίσεως, έναν κανόνα μετρήσεως που δεν μπορεί ν’ αποδειχθή ελαττωματικός. Το να κάμη κανείς μια δημοσία έκθεσι της ψευδούς θρησκείας είναι ασφαλώς μεγαλυτέρας αξίας παρά το να εκθέση μια ειδησεογραφία ως αναληθή· είναι μια δημοσία υπηρεσία αντί να είναι θρησκευτικός διωγμός και έχει σχέσι με την αιώνια ζωή και ευτυχία του κοινού. Αφήνει, ωστόσο, το κοινό ελεύθερο να εκλέξη.

 4. Τι πρέπει να είναι ικανός να κάμη ένας που έχει την αληθινή θρησκεία;

⁴ Γιατί πρέπει κανείς να ασκή μια θρησκεία μόνο αν έχη πεισθή ότι αυτή είναι αληθινή και ορθή; Δεν είναι εγωιστικό για έναν λάτρη το να λέγη και να πιστεύη ότι η δική του θρησκεία είναι η μόνη αληθινή. Εν τούτοις, οφείλει να είναι ικανός ν’ αποδείξη ότι η δική του είναι η μόνη που είναι ακριβής και που καταλήγει σε αιώνιες ευλογίες. Αλλιώς, η πίστις του στη θρησκεία του είναι χωρίς θεμέλιο και είναι απλή ευπιστία.

 5. (α) Αν όλες οι θρησκείες ήσαν αληθινές, τι θα εβλέπαμε; (β) Πώς βεβαιωνόμεθα ότι δεν είναι όλες οι θρησκείες αληθινές;

⁵ Μπορεί να εκπλήξη μερικούς ως μια νέα σκέψις ότι δεν είναι όλες οι θρησκείες αληθινές και ορθές, και ότι υπάρχει πράγματι μόνο μία αληθινή θρησκεία, μόνο μία αληθινή μορφή λατρείας μιας ανωτέρας ή υπερτάτης νοήμονος δυνάμεως. Αν όλες οι θρησκείες ήσαν αληθινές και ορθές, θα έφερναν βελτίωσι, προστασία και αιώνια οφέλη σε όλους τους θρησκευομένους. Η ψευδής θρησκεία καταλήγει σε κακά αποτελέσματα, σε εξευτελισμό και χειροτέρευσι. Αφού αυτό είναι το αποτέλεσμα της ψευδούς θρησκείας σ’ αυτή τη ζωή, πώς θα μπορούσε πραγματικά να μας σώση; Πώς θα μπορούσε να μας εισαγάγη σ’ έναν καλύτερο κόσμο, έναν βελτιωμένο κόσμο παρά το γεγονός ότι εκεί πρόκειται να ασκήται η ίδια θρησκεία που ησκείτο σ’ αυτή τη ζωή επάνω στη γη; Δεν θα μπορούσαν όλες οι θρησκείες να είναι αληθινές, διότι όλες αντιλέγουν η μία στην άλλη, αλλ’ η πραγματικά αληθινή θρησκεία πρέπει ν’ αντιλέγη σε όλες τις άλλες.

 6, 7. (α) Τι αποκαλύπτει η αληθινή επιστήμη; (β) Πώς ο λόγος του Θεού δείχνει ότι υπάρχει θεία νοημοσύνη πίσω από τη δημιουργία του σύμπαντός μας;

⁶ Κατ’ ανάγκην πρέπει να υπάρχη μια μόνο αληθινή θρησκεία, όπως ακριβώς υπάρχει μια μόνο αληθινή επιστήμη. Πριν από δεκαεννέα αιώνες ένας πολυμαθής υπερασπιστής της αληθινής θρησκείας προειδοποίησε για «τας αντιλογίας της ψευδωνύμου γνώσεως», επειδή η αποδοχή αυτής της ψευδώς καλούμενης επιστήμης ή γνώσεως έκαμε πολλούς πιστεύοντας ν’ απομακρυνθούν από την αληθινή πίστι. (1 Τιμ. 6:20) Η μία αληθινή θρησκεία πρέπει να είναι σε τελεία αρμονία με την επιστήμη που είναι αποδεδειγμένη, όχι που απλώς καλείται έτσι.

⁷ Η επιστήμη ή γνώσις που είναι αληθινή, επειδή αποδεικνύεται, αποκαλύπτει τους νόμους του σύμπαντός μας. Φέρνει στη θέα μας ολοένα πιο καθαρά τη θαυμαστή αρμονία όλων των έργων της δημιουργίας και όλους τους νόμους του φυσικού μας σύμπαντος. Η ενότης και αρμονία του σύμπαντός μας ανακαλύπτονται πιο λεπτομερώς με επιστημονικές έρευνες, αλλ’ ακόμη και με τα φυσικά μας μάτια μπορούμε να δούμε αρκετά για ν’ αποδείξωμε ότι υπάρχει ένας μόνο Θεός, ένας Δημιουργός του τελείως αρμονικού σύμπαντός μας. Ότι θεία νοημοσύνη βρίσκεται πίσω από το αρμονικό μας σύμπαν ή είναι υπεύθυνη γι’ αυτό, διετυπώθη πριν από πολύν χρόνο με τα εξής λόγια, που εγράφησαν για ανθρώπους που αρνούνται την ύπαρξι του μόνου υπερτάτου Δημιουργού Θεού: «Ό,τι δύναται να γνωρισθή περί Θεού, είναι φανερόν εν αυτοίς· διότι ο Θεός εφανέρωσε τούτο προς αυτούς. Επειδή τα αόρατα αυτού βλέπονται φανερώς από κτίσεως κόσμου νοούμενα δια των ποιημάτων, η τε αΐδιος αυτού δύναμις και η θειότης, ώστε αυτοί είναι αναπολόγητοι.» (Ρωμ. 1:19, 20) Ποια συμπεράσματα, λοιπόν, είμεθα υποχρεωμένοι να αντλήσωμε απ’ αυτό;

 8. (α) Δείξτε ποιες απαιτήσεις χρειάζεται ν’ αντιμετωπισθούν για να είναι μια θρησκεία η μόνη αληθινή λατρεία. (β) Γιατί πρέπει η αληθινή λατρεία να θριαμβεύση;

⁸ Ένας Θεός μόνο θα μπορούσε να είναι υπέρτατος και παντοδύναμος· και ένας τέτοιος Θεός θα μπορούσε να σημαίνη μια μόνο αληθινή θρησκεία, δηλαδή, τη μία ορθή θρησκεία αυτού του ενός υπερτάτου, παντοδυνάμου Θεού. Η θρησκεία του είναι θρησκεία ορθής πίστεως και είναι αρμονική σε όλες τις εκδηλώσεις της, όπως ακριβώς η αληθινή φυσική επιστήμη είναι αρμονική και δεν αντιφάσκει με τον εαυτό της. Η αληθινή θρησκεία του ενός Θεού δεν διαφωνεί με τον εαυτό της, δεν αρνείται τον εαυτό της. ούτε γίνεται διηρημένη με τον εαυτό της. Αν είχε εσωτερική διαφωνία, αντίφασι και έλλειψι ενότητος, δεν θα μπορούσε ποτέ να σταθή· δεν θα μπορούσε να είναι απλή αλήθεια· θα διαφωνούσε με τους επιστημονικούς νόμους του σύμπαντος· δεν θα μπορούσε να θριαμβεύση στη μακράς διαρκείας σύγκρουσι μεταξύ αληθινής θρησκείας και ψευδούς. Αλλ’ η αληθινή θρησκεία πρέπει να θριαμβεύση, επειδή η αλήθεια δεν μπορεί να καταστραφή. Γι’ αυτό ακριβώς, παρ’ όλες τις πολλές ψευδείς θρησκείες που υπάρχουν στον κόσμο, η αληθινή θρησκεία επέζησε ως αυτή την ημέρα, αν και στέκει μόνη. Βέβαια ο ένας παντοδύναμος Θεός δεν θα μπορούσε να κάμη αλλιώς παρά να διαφυλάξη τη θρησκεία του.

 9, 10. (α) Με ποιον ετελείωσε η οικογενειακή γραμμή της αληθινής λατρείας, και γιατί με αυτόν; (β) Τι φρονούσε για το να δίδη κανείς αποκλειστική αφοσίωσι στον Ιεχωβά;

⁹ Στις πρώτες τέσσερες χιλιάδες χρόνια της υπάρξεως του ανθρώπου υπήρχε μια οικογενειακή γραμμή ανθρώπων, στην οποίαν η λατρεία του αληθινού Θεού παρέμεινε διαρκώς. Αυτή η οικογενειακή γραμμή ετελείωσε με τον Ιησού Χριστό, ο οποίος αρνήθηκε να λατρεύση οποιονδήποτε άλλον παρά τον αληθινό Θεό. Απαντώντας στον Σατανά, τον Αντίπαλον του αληθινού Θεού και της θρησκείας του, ο Ιησούς Χριστός είπε: «Ύπαγε, Σατανά· διότι είναι γεγραμμένον, “Ιεχωβά τον Θεόν σου θέλεις προσκυνήσει, και αυτόν μόνον θέλεις λατρεύσει”.» Ο Ιησούς Χριστός εκεί ανέφερε περικοπή από ό,τι είναι γραμμένο στον Νόμο του προφήτου Μωυσέως, στο Δευτερονόμιο 5:9· 6:13, όπου η αρχική γλώσσα του Νόμου μάς λέγει το όνομα του Θεού, δηλαδή, Ιεχωβά.

¹⁰ Ο Ιησούς Χριστός δεν ενυμφεύθη και δεν ανέθρεψε οικογένεια, στην οποία να συνεχίση τη λατρεία του αληθινού Θεού Ιεχωβά. Από τις γραμμένες προφητείες τις εμπνευσμένες από τον Ιεχωβά Θεό, ο Ιησούς εγνώριζε ότι έπρεπε να πεθάνη μάρτυρος θάνατο για την αλήθεια. Συνεκέντρωσε, λοιπόν, γύρω του πιστούς ακολούθους, που θα συνέχιζαν την αληθινή θρησκεία μετά τον θάνατό του.​—Ιωάν. 18:37.

11. Ποια αλλαγή θρησκείας έλαβε χώραν για μερικούς Ιουδαίους στις ημέρες του Ιησού;

¹¹ Οι δώδεκα απόστολοι, τους οποίους εξέλεξε, είχαν ως τότε προσπαθήσει να ζουν σύμφωνα με τον Νόμο του Μωυσέως. Τώρα, όμως, ο Σίμων Πέτρος και ο αδελφός του Ανδρέας άλλαξαν τη θρησκεία των, από το να είναι Ιουδαίοι θρησκευόμενοι, που δεν είχαν καμμιά σχέση με τις μη Ιουδαϊκές εθνικότητες, στο να είναι Χριστιανοί, ακόλουθοι του Ιησού Χριστού. Επίσης οι απόστολοι Ιωάννης και Ιάκωβος άλλαξαν τη θρησκεία των με τον ίδιο τρόπο, και το ίδιο έκαμαν όλοι οι άλλοι απόστολοι, καθώς ήσαν όλοι φυσικοί Ιουδαίοι εκ γενετής. Ο Σαούλ από την Ταρσό, ο οποίος έγινε ο απόστολος Παύλος, προηγουμένως ακολουθούσε τον Ιουδαϊσμό ή τη θρησκεία των Ιουδαίων και κατεδίωκε τους Χριστιανούς, αλλά, σύντομα, εξαιτίας ενός θαύματος, έκαμε αλλαγή από τον Ιουδαϊσμό στη Χριστιανοσύνη. (Γαλ. 1:13-16· 2 Κορ. 11:22, 23· Φιλιππησ. 3:5, 6) Αυτή η αλλαγή θρησκείας, εν τούτοις, δεν εσήμαινε ότι τώρα οι απόστολοι εκείνοι προσπαθούσαν ν’ αποδείξουν τη Βίβλο εσφαλμένη.

ΤΟ ΜΕΣΟΝ ΓΙΑ ΚΡΙΣΙ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΙΩΝ

12. (α) Τι έδειξε ο Ιησούς ότι ήταν η μετρική ράβδος για την αλήθεια; (β) Πόσο μέρος αυτής της αληθείας ήταν διαθέσιμο όταν είπε τα λόγια εκείνα;

¹² Ακριβώς το αντίθετο ήταν αληθινό. Οι απόστολοι εκείνοι και οι σύντροφοι των Ιουδαίοι προσήλυτοι παρουσίαζαν περισσότερες ακόμη αποδείξεις, συγχρονισμένες αποδείξεις, για να δείξουν ότι οι Εβραϊκές Γραφές ήσαν αληθινές. Εκείνοι οι Ιουδαίοι Χριστιανοί τότε είχαν τις Εβραϊκές Γραφές από τη Γένεσι ως τον Μαλαχία, όλα μαζί τριάντα εννέα βιβλία καθώς είναι διηρημένα σήμερα. Ο Ιησούς Χριστός ο ίδιος σταθερά υπεστήριξε την αληθινότητα εκείνων των Εβραϊκών Γραφών και επέστησε την προσοχή στην εκπλήρωσι των προφητειών των. Στην τελική του προσευχή μαζί με τους αποστόλους του είπε στον Ιεχωβά Θεό σχετικά μ’ εκείνες τις Εβραϊκές Γραφές: «Αγίασον αυτούς εν τη αληθεία σου· ο λόγος ο ιδικός σου είναι αλήθεια.» Οι Ιουδαίοι μαθηταί του, οι ακόλουθοί του από το έθνος Ισραήλ, ακολούθησαν το παράδειγμα του και, σαν αυτόν τον Ηγέτην των, απέδειξαν ότι οι Εβραϊκές Γραφές ήσαν αληθινές, θεόθεν εμπνευσμένες.​—Ιωάν. 17:17· Λουκ. 24:25-27, 44-46· Πράξ. 17:2, 3.

13. (α) Με ποιον τρόπο οι πρώτοι μαθηταί του Ιησού ακολούθησαν τη συμβουλή του που αναγράφεται στο κατά Ιωάννην 17:17; (β) Τι ήλθε για ν’ αποτελεσθή ο πλήρης Λόγος της αληθείας, και τίνος αυτός είναι κανών ως την εποχή μας;

¹³ Επομένως ό,τι πραγματικά έκαμαν οι Ιουδαίοι εκείνοι προσήλυτοι στη Χριστιανοσύνη ήταν να ενωθούν με τον Ιησού Χριστό στην έκθεσι ως ψευδών των θρησκευτικών παραδόσεων που οι άνθρωποι είχαν προσκολλήσει στις Εβραϊκές Γραφές και στη λατρεία του Ιεχωβά, επειδή οι ανθρωποποίητες αυτές παραδόσεις αντέλεγαν στις Άγιες Γραφές και ακύρωναν τις εντολές του Θεού. Αυτοί ενέμεναν αυστηρά στα τριάντα εννέα βιβλία των θεοπνεύστων Εβραϊκών Γραφών ως στον κανόνα με τον οποίο θα καθωρίζετο αν διάφορες θρησκευτικές διδασκαλίες και πράξεις ήσαν αληθείς ή ψευδείς. Σε αρμονία με τις αληθείς εκείνες Εβραϊκές Γραφές, εγράφησαν τώρα είκοσι επτά Χριστιανικά βιβλία, γραμμένα αρχικά στην Ελληνική από οκτώ θεοπνεύστους αποστόλους και μαθητάς. Τα βιβλία αυτά προσετέθησαν στις θεόπνευστες Εβραϊκές Γραφές για ν’ αποτελέσουν ένα τόμο από εξήντα έξη βιβλία. Σε αρμονία με τη συνήθεια του Ιησού Χριστού και των μαθητών του τού πρώτου αιώνος, χρησιμοποιούμε αυτόν τον θεόπνευστον Τόμον, γνωστόν ως οι Άγιες Γραφές ή η Ιερή Βίβλος, ως τον θεόδοτον κανόνα μας σήμερα για ν’ αποδειχθή μια θρησκεία αληθινή ή ψευδής.

ΘΕΙΑ ΕΝΑΝΤΙΩΣΙΣ ΣΤΗΝ ΨΕΥΔΗ ΘΡΗΣΚΕΙΑ

14. Αφού ούτε ο Θεός ούτε ο Χριστός μπορούν να ψευσθούν, ποια είναι η στάσις των απέναντι της ψευδούς θρησκείας;

¹⁴ Ο μόνος ζων, αληθινός Θεός δεν ψεύδεται και δεν μπορεί να ψευσθή. (Τίτον 1:1, 2· Εβρ. 6:18) Λόγω της απαρέγκλιτης εμμονής του στην αλήθεια, είναι εναντίον κάθε ψευδούς θρησκείας· και το ίδιο είναι ο Υιός του Ιησούς Χριστός. Στο τελευταίο ακριβώς βιβλίο της Αγίας Γραφής συνειργάσθησαν για να μας δώσουν, μέσω του αποστόλου Ιωάννου, μια προφητεία, σε σύμβολα, που περιγράφει την πτώσι και καταστροφή κάθε ψευδούς θρησκείας.

15. (α) Ποιος είναι η πηγή της ψευδούς θρησκείας, και ποια είναι τα ονόματά του; (β) Γιατί η ψευδής θρησκεία επικρατεί στη γη μας;

¹⁵ Όπως η μία αληθινή θρησκεία προέρχεται από τον ένα ζώντα και αληθινό Θεόν Ιεχωβά και τον αντιπροσωπεύει, έτσι κάθε ψευδής θρησκεία αντιπροσωπεύει το αόρατο πνευματικό πλάσμα που είναι ο ψευδής Θεός αυτού του κόσμου ή συστήματος πραγμάτων. (2 Κορ. 4:4) Αυτός είναι η πηγή της ψευδούς θρησκείας, επειδή είναι ψεύστης και πατήρ κάθε ψεύδους, και εναντιώνεται στον αληθινό Θεό τον Δημιουργό. Το τελευταίο βιβλίο της Γραφής μιλεί γι’ αυτόν και λέγει ότι είναι «ο δράκων ο μέγας, ο όφις ο αρχαίος, ο καλούμενος Διάβολος [Συκοφάντης], και ο Σατανάς [Αντίπαλος], ο πλανών την οικουμένην όλην.» (Αποκάλ. 12:9) Εκτός από εκείνους που λατρεύουν πιστά τον αληθινό Θεό μέσω του Υιού του Ιησού Χριστού, ο Σατανάς ή Διάβολος πλανά την «οικουμένην όλην» μέσω της ψευδούς θρησκείας. Γι’ αυτό ακριβώς η ψευδής θρησκεία επικρατεί στη γη.

16. (α) Υφίστανται ειρηνικές σχέσεις μεταξύ αληθούς και ψευδούς θρησκείας; (β) Γιατί πρέπει η αληθινή θρησκεία να υπερισχύση;

¹⁶ Ούτε ο αληθινός Θεός ούτε ο ψευδής Θεός επιδοκιμάζουν ο ένας τη θρησκεία του άλλου. Ο αληθινός Θεός είναι εναντίον της θρησκείας του ψευδούς Θεού, Σατανά ή Διαβόλου. Ο ψευδής Θεός είναι εναντίον της θρησκείας του Ιεχωβά και οδηγεί τους δούλους του να καταδιώκουν τη θρησκεία του αληθινού Θεού. Συνεπώς, δια μέσου των αιώνων οι αληθινοί λάτρεις υπέφεραν πολύ στα χέρια των ψευδών θρησκευόμενων. Η ψευδής θρησκεία μπορεί τώρα να υπερέχη σε δύναμι και αριθμούς στην οικουμένη, αλλά ποια θρησκεία θα θριαμβεύση τελικά; Υπάρχει μια μόνο απάντησις: Επειδή η αλήθεια δεν μπορεί να καταστραφή, η ψευδής θρησκεία θα είναι εκείνη που θα υποστή ήττα και θα καταστραφή. Αυτό είναι εξίσου βέβαιο, όσο και το ότι ο αληθινός Θεός θα θριαμβεύση εναντίον του ψευδούς θρησκευτικού θεού.

17. (α) Ποια δύναμι κατέχει ο αληθινός Θεός, όπως δείχνει η αφήγησις της Βίβλου για τον Κατακλυσμό; (β) Συνεπώς, γιατί επέτρεψε να υπάρχη έως τώρα η ψευδής θρησκεία;

¹⁷ Τώρα, σε μια στιγμή, ο αληθινός Θεός θα μπορούσε να εξαλείψη την ψευδή θρησκεία και έτσι να ελευθερώση τους λάτρεις του από εναντίωσι και διωγμό. Στην εποχή του Νώε εξήλειψε τους ψευδείς θρησκευόμενους μ’ ένα παγγήινο κατακλυσμό. Οκτώ πιστοί λάτρεις Του επέζησαν, ο Νώε και επτά άμεσα μέλη της οικογενείας του. (Γέν. 6:5 έως 7:24) Από τον παγγήινο εκείνον Κατακλυσμό και έπειτα, ο Παντοδύναμος Θεός επέτρεψε μόνο την ψευδή θρησκεία. Την ηνέχθη για να δοκιμάση την ειλικρίνεια και πιστότητα των δικών του λάτρεων. Ο εμπνευσμένος του γραπτός λόγος, η Γραφή, δείχνει καθαρά ότι αυτός δεν θα ανέχεται πάντοτε την επικράτησι της ψευδούς θρησκείας. Επί πόσον καιρό θα ανέχεται ακόμη την άσκησι της ψευδούς θρησκείας στην ιδιοκτησία του, σ’ αυτή τη γη που αυτός εξουσιάζει ως δική του δημιουργία;

18. Πώς γνωρίζομε ότι το τέλος της ψευδούς θρησκείας είναι πολύ πλησίον;

¹⁸ Αφότου ο αρχικός τέλειος άνθρωπος στην Εδέμ αμάρτησε εναντίον του Θεού του Δημιουργού του, η Γραφή αριθμεί περίπου 1.656 χρόνια ως τον κατακλυσμό της εποχής του Νώε. Από την αρχή του Κατακλυσμού έως τώρα είναι πάνω από δύο φορές αυτό το χρονικό διάστημα, δηλαδή, πάνω από 4.300 χρόνια. Σύμφωνα με πληροφορίες από όλα τα μέρη της κατοικημένης γης, οι συνθήκες σήμερα είναι χειρότερες από εκείνες που αναφέρεται ότι υπήρχαν στη γη πριν επέλθη ο κατακλυσμός και σαρώση τους ψευδείς θρησκευόμενους. Ο Ιησούς Χριστός έδωσε μια προφητεία για να δείξη πότε η ψευδής θρησκεία και το υπόλοιπο του συστήματος πραγμάτων του Διαβόλου θα εφέροντο στο τέλος των. Στην προφητεία του ο Ιησούς ετόνισε τις ομοιότητες μεταξύ των συνθηκών επάνω στη γη πριν από τον Κατακλυσμό και των συνθηκών που επρόκειτο να υπάρχουν στη γη πριν από το τέλος του κόσμου του Διαβόλου. (Ματθ. 24:36-39· Λουκ. 17:26, 27) Επειδή τα γεγονότα και οι συνθήκες, που ο Ιησούς Χριστός προείπε, πραγματοποιούνται στην ανθρώπινη ιστορία από το έτος 1914, και επειδή οι καιροί μας ομοιάζουν μ’ εκείνους της εποχής του Νώε πριν ακριβώς από τον Κατακλυσμό, προφανώς το τέλος κάθε ψευδούς θρησκείας είναι πλησίον.

ΠΩΣ ΑΡΧΙΣΕ

19. Μετά τον Κατακλυσμό ποιος έδωσε στην ψευδή θρησκεία την αρχή της, και ποιο ψεύδος είπε η ψευδής θρησκεία γύρω στην ιστορία του Κατακλυσμού;

¹⁹ Πού, λοιπόν, και πώς έλαβε την αρχή της η ψευδής θρησκεία μετά τον Κατακλυσμό; Αυτό έγινε στις ημέρες ενός από τους δισεγγόνους του Νώε, που ωνομάζετο Νεβρώδ, και στην πόλι Βαβέλ ή Βαβυλώνα. Ο Νεβρώδ ήταν ένας μεγάλος κυνηγός σε εναντίωσι προς τον Ιεχωβά Θεό και έγινε ο βασιλεύς της Βαβέλ και ο κυνηγός της ήρως. (Γέν. 10:8-10· 1 Χρον. 1:10). Από αυτή την αρχή η Βαβυλωνιακή θρησκεία οικοδομήθη κι επεξετάθη. Εν τούτοις, οι Βαβυλώνιοι ανήγαγαν την έναρξι της θρησκείας των στη δημιουργία του ουρανού και της γης. Έτσι η Βαβυλωνιακή θρησκεία είχε τη μυθική της κοσμογονία ή φιλοσοφία για τη δημιουργία του σύμπαντος και είχε επίσης μια ιστορία Κατακλυσμού, από τον οποίον Κατακλυσμό επέζησε· και συνεπώς ισχυρίζετο ότι είναι η μία, αρχική θρησκεία και επομένως η αληθινή θρησκεία.

20. Δείξτε πώς ο Νώε και ο Σημ είδαν ορθά τη νέα αυτή εξάπλωσι ψευδούς θρησκείας.

²⁰ Τα γεγονότα, εν τούτοις, δείχνουν ότι ο Νώε και ο γυιός του Σημ, που επέζησε από τον κατακλυσμό με τον Νώε, δεν ενώθηκαν με τους θρησκευτικούς επαναστάτας στην οικοδόμησι της Βαβέλ ή στην προαγωγή της κοινωνικής, πολιτικής και θρησκευτικής ιδέας που ήταν πίσω από την ανέγερσι αυτής της πόλεως και του ουρανοξύστου πύργου της. Ο Νώε και ο Σημ δεν ενώθηκαν στη λατρεία του νέου θεού, που ιδρύθη στη Βαβέλ ή Βαβυλώνα. Εξακολούθησαν να λατρεύουν τον μόνο αληθινό Θεό, τον Δημιουργό και Εκείνον που επέφερε τον Κατακλυσμό. Έμειναν μακριά από το να λατρεύουν τους ψευδείς θεούς που περιγράφονται στη Βαβυλωνιακή αφήγησι της δημιουργίας.

21. Μέσω ποίου παρέμεινε ζωντανή η αληθινή θρησκεία;

²¹ Μ’ αυτό τον τρόπο η ψευδής θρησκεία ιδρύθη στη Βαβέλ (Βαβυλώνα). Η αληθινή θρησκεία συνεχίσθηκε εκεί που ζούσαν ο Νώε και ο Σημ, ο δε Σημ εξακολούθησε να ζη ως τις ημέρες ενός ανθρώπου που ωνομάσθη «φίλος του Ιεχωβά», δηλαδή, του Αβραάμ του Εβραίου. (Ιάκ. 2:23, ΜΝΚ· 2 Χρον. 20:7· Ησ. 41:8) Ο Αβραάμ ήταν ένας εξέχων απόγονος του Σημ, μέσω δε αυτού η λατρεία του αληθινού Θεού, του οποίου το όνομα είναι Ιεχωβά, παρέμεινε ζωντανή στη γη.

22, 23. (α) Πώς ο αληθινός Θεός εξέφρασε αποδοκιμασία για τη Βαβυλωνιακή θρησκεία; (β) Ποια επιγραφή έδωσε η ψευδής θρησκεία στην πόλι του Νεβρώδ, αλλά πώς ωνόμασε ο Ιεχωβά αυτήν την πόλι, που εσήμαινε τι;

²² Ο Θεός δεν επεδοκίμασε τη Βαβέλ ή Βαβυλώνα—όπως δεν επεδοκίμασε και την ψευδή της θρησκεία. Για να εκφράση την αποδοκιμασία του για τη Βαβέλ και τον θρησκευτικό ουρανοξύστη της, ο Παντοδύναμος Θεός επέφερε σύγχυσι στη γλώσσα των οικοδόμων και τους διεσκόρπισε. Αναμφιβόλως η γλώσσα του Νεβρώδ άλλαξε και αυτός δεν μιλούσε πια την καθαρή Εβραϊκή. Αλλά είτε σε μια νέα γλώσσα, είτε όχι, διατηρούσε την ψευδή του θρησκεία, και σε μια από τις νέες γλώσσες η πόλις του ωνομάζετο με το όνομα που εσήμαινε «Πύλη Θεού». Όχι, φυσικά, η Πύλη του Ιεχωβά, στον οποίον εναντιώνετο ο Νεβρώδ, αλλά το θρησκευτικό κέντρον και η πρωτεύουσα του νέου ψευδούς θεού.

²³ Στην αρχική Εβραϊκή γλώσσα, ο γραπτός λόγος του Θεού ονομάζει τη βασιλική πόλι του Νεβρώδ Βαβέλ (Βαβυλώνα, στην Ελληνική γλώσσα). Αυτό το Εβραϊκό όνομα Βαβέλ δεν σημαίνει «Πύλη Θεού»· σημαίνει «Σύγχυσις». Η πράξις κρίσεως του Θεού επάνω σ’ αυτή την πόλι ήταν η αιτία για να ονομασθή η πόλις με αυτό το Εβραϊκό όνομα. Οι ψευδείς θρησκείες, που προσπαθούν να δοξάζουν τη Βαβέλ ή Βαβυλώνα, δεν δίδουν στην πόλι το όνομα «Σύγχυσις» στη γλώσσα των, αλλά θέτουν τον θεό, τον θεό των, στο όνομα της πόλεως. Η ιστορία του Σημ την ονομάζει Βαβέλ («Σύγχυσι»), και το ίδιο κάνουν αργότερα οι Βιβλικοί συγγραφείς στην Εβραϊκή και στην Ελληνική.​—Γέν. 10:2 έως 11:10· Ψαλμ. 137:1, 8· Ματθ. 1:11, 12, 17.

24. Ποια έφθασε να είναι η πορεία της ψευδούς θρησκείας μετά τη σύγχυσι των γλωσσών των ανθρώπων στη Βαβέλ, και έτσι τι συνέβη παγκοσμίως;

²⁴ Με τη σύγχυσι και τον διασκορπισμό των οικοδόμων της, η ψευδής θρησκεία της Βαβυλώνος δεν κατεστράφη. Η ψευδής θρησκεία της διεδόθη πραγματικά με αυτόν τον διασκορπισμό, και ησκείτο σε διάφορες γλώσσες, συνεπώς με διάφορα ονόματα για τους θεούς της. Έτσι με τον διασκορπισμό των οικοδόμων της Βαβυλώνος η θρησκεία της μετεφέρθη, σε διάφορες γλώσσες, σε όλη την Ασία, την Αφρική και την Ευρώπη, για να ασκήται σε όλη την οικουμένη και όχι απλώς στη Βαβυλώνα. Μ’ αυτό τον τρόπο μια παγκόσμια αυτοκρατορία ψευδούς θρησκείας ιδρύθη, με το ιερατείο της και τις θρησκευτικές τελετουργίες της. Σ’ αυτή την αυτοκρατορία όλες οι συστατικές θρησκείες διέφεραν σε γλώσσα και ονόματα πραγμάτων και θρησκευτικά ενδύματα, αλλά όλες αυτές οι θρησκείες εβασίζοντο σ’ ένα και το αυτό θεμέλιο, την ψευδή θρησκεία που άρχισε στη Βαβυλώνα.

25. Πώς οι παγκόσμιες αυτοκρατορίες κατεπιέσθησαν από τη Βαβυλωνιακή θρησκεία;

²⁵ Η παγκόσμια αυτοκρατορία της Βαβυλωνιακής θρησκείας συνεχίσθηκε από τότε με την ανοχή του Θεού. Έτσι εκυριάρχησε επάνω στις επτά πολιτικές παγκόσμιες δυνάμεις που σημειώνει η Αγία Γραφή ιστορικώς και προφητικώς. Στη σειρά, που υψώθησαν σε παγκόσμια κυριαρχία, είναι (1) η Αίγυπτος, (2) η Ασσυρία, (3) η Βαβυλωνία, (4) η Μηδοπερσία, (5) η Ελλάς ή Μακεδονία, (6) η Ρώμη, τόσο η ειδωλολατρική, όσο και εκείνη του «Χριστιανικού κόσμου», περιλαμβανομένων και των δυτικών και των ανατολικών μερών της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, και (7) η Βρεττανία και Αμερική, έστω και αν οι δύο αυτοί σύγχρονοι πολιτικοί σύμμαχοι ισχυρίζωνται ότι ασκούν, όχι τη Βαβυλωνιακή θρησκεία, αλλά τη Χριστιανοσύνη.

26. (α) Γιατί θα ήταν δυνατόν μερικοί άνθρωποι να μην κατατάξουν τον «Χριστιανικό κόσμο» ως βασιζόμενον σ’ ένα Βαβυλωνιακό θεμέλιο; (β) Πώς μπορούμε να είμεθα βέβαιοι ότι η παγκόσμιος αυτοκρατορία της ψευδούς θρησκείας δεν μπορεί να διαρκέση;

²⁶ Οι θρησκείες που επικρατούσαν σε όλες αυτές τις παγκόσμιες δυνάμεις, καθώς και στις χώρες ή τα εδάφη που έκειντο έξω από αυτές τις επτά παγκόσμιες δυνάμεις, εβασίζοντο σε Βαβυλωνιακά θεμέλια. Ήσαν όλες κάτω από την αόρατη κυριαρχία του ψευδούς θεού τού κόσμου τούτου. Τούτο περιλαμβάνει και τον «Χριστιανικό κόσμο»· αλλά οι θρησκευόμενοί του δεν το κατανοούν αυτό, επειδή τα θρησκευτικά χαρακτηριστικά του έχουν πασαλειφθή με Χριστιανικά ή Βιβλικά ονόματα. Λόγω της προελεύσεως και του θεμελίου αυτής της παγκοσμίου αυτοκρατορίας της ψευδούς θρησκείας, το τελευταίο βιβλίο της Αγίας Γραφής την εικονίζει με το σύμβολο της Βαβυλώνος της Μεγάλης και την ονομάζει έτσι. Το ότι την ονομάζει με αυτό το όνομα προαγγέλλει τη βέβαιη πτώσι και καταστροφή της, όπως ακριβώς το αρχαίο της πρωτότυπο με το όνομα της Βαβυλώνος έπεσε αδόξως και υπέστη ολοσχερή αφανισμό.

27. Τι έχουν από κοινού τα 111 μέλη των Ηνωμένων Εθνών, περιλαμβανομένης και της Ερυθράς Σοβιετικής Ρωσίας παρά τα παράπονα του Σοβιετικού τύπου;

²⁷ Η παγκόσμιος αυτοκρατορία της Βαβυλωνιακής θρησκείας εκυριάρχησε επάνω στις επτά διαδοχικές παγκόσμιες δυνάμεις ως την ημέρα αυτή που υψώθη στη σκηνή του κόσμου η διεθνής οργάνωσις η γνωστή ως τα Ηνωμένα Έθνη. Αυτή η επί μακρούς αιώνες κυριαρχία του Βαβυλωνιακού θρησκευτικού ιμπεριαλισμού εξεικονίζεται προφητικά στο τελευταίο βιβλίο της Γραφής, την Αποκάλυψι, κεφάλαιο δέκατο έβδομο. Σήμερα ο Οργανισμός των Ηνωμένων Εθνών έχει 111 μέλη έθνη, όλα δε αυτά ασκούν κάποια θρησκεία, περιλαμβανομένης της ριζοσπαστικής Ερυθράς θρησκείας με τη λατρεία του κράτους και την ηρωολατρία της που ομοιάζει με τη λατρεία του ήρωος της Βαβυλώνος, του κυνηγού Νεβρώδ, ο οποίος εστασίασε εναντίον του Θεού του προπάππου του, του Ιεχωβά. Η Αμερικάνα Άννιουαλ, 1963, μιλώντας για την Ερυθρά Σοβιετική Ρωσία, λέγει κάτω από την επικεφαλίδα «Θρησκεία» στη σελίδα 692:

Στο 1962, όπως και προηγουμένως, ο Σοβιετικός τύπος παρεπονέθη ότι η θρησκεία ήταν ακόμη μια ισχυρή δύναμις στη Σοβιετική ζωή, και προέτρεψε για κάθε έντασι της αντιθρησκευτικής προπαγάνδας. Στη διάρκεια του 1962 πάνω από 20 Πεντηκοστιανοί διάκονοι και τουλάχιστον επτά διάκονοι των μαρτύρων του Ιεχωβά εφυλακίσθησαν για παράνομες θρησκευτικές ενέργειες, . . .

ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΚΟΚΚΙΝΟΥ ΘΗΡΙΟΥ

28. Τι εξεικονίζεται από το θαλάσσιο θηρίο με τις επτά κεφαλές και τα δέκα κέρατα, και ποιο περίεργο γεγονός λαμβάνει χώραν;

²⁸ Στην Αποκάλυψι, κεφάλαιο δέκατο έβδομο, αναφέρεται ότι ο Χριστιανός απόστολος Ιωάννης είδε ένα «θηρίον κόκκινον, γέμον ονομάτων βλασφημίας, έχον κεφαλάς επτά και κέρατα δέκα.» (Αποκάλ. 17:3) Από πού έρχεται αυτό το θηρίο ή πώς ακριβώς έρχεται σε ύπαρξι δεν αποκαλύπτεται εδώ. Αλλά στη γενική περιγραφή ομοιάζει μ’ ένα άλλο θηρίο που ο Ιωάννης προηγουμένως είδε στο δράμα, ένα θηρίο που ο Δράκων, Σατανάς ο Διάβολος, παρατηρούσε καθώς αυτό ανέβαινε από τη θάλασσα και στο οποίον ο Δράκων έδωσε θρόνο και δύναμι και εξουσία μεγάλη. Αυτό το θαλάσσιο θηρίο είχε, επίσης, επτά κεφαλές και δέκα κέρατα στις κεφαλές του, και υπήρχαν δέκα διαδήματα επάνω στα δέκα κέρατα. Υπό το φως προηγουμένων προφητειών της Εβραϊκής Βίβλου, αυτό το θηρίο της θαλάσσης εξεικονίζει την ορατή πολιτική οργάνωσι του Σατανά ή Διαβόλου επάνω στη γη, από τις ημέρες της αρχαίας Βαβυλώνος έως τώρα. Ως προς τις επτά εκείνες κεφαλές του θαλασσίου θηρίου, αυτές εξεικονίζουν τις επτά παγκόσμιες δυνάμεις που εμνημονεύθησαν προηγουμένως, και οι οποίες διαδοχικά έλαβαν την ηγεσία στην πολιτική του κόσμου, από την αρχαία Αιγυπτιακή Παγκόσμια Δύναμι ως την Αγγλο-Αμερικανική Παγκόσμια Δύναμι σήμερα. Περιέργως, κατεσκευάσθη μια εικόνα αυτού του θαλασσίου θηρίου.​—Αποκάλ. 13:1-7, 14, 15.

29. (α) Τίνος εικόνα, λοιπόν, αποτελεί το κόκκινο θηρίο της Αποκαλύψεως, κεφάλαιο δέκατο έβδομο, εδάφιο τρίτο, και επομένως τι υποστηρίζουν ότι είναι οι συμβολισμοί της Γραφής; (β) Τι λέγει ο Ιωάννης γι’ αυτό το θηρίο στην Αποκάλυψι 17:7, 9-11;

²⁹ Αν εξαιρέσωμε το χρώμα του δέρματος, το κόκκινο θηρίο της Αποκαλύψεως, κεφάλαιο δέκατο έβδομο, αποτελεί εικόνα τού με επτά κεφαλές και δέκα κέρατα θηρίου που βγαίνει από τη θάλασσα. Οι συμβολισμοί της Γραφής υποστηρίζουν ότι το κόκκινο θηρίο είναι μια πολιτική οργάνωσις. Οι κεφαλές του έχουν την ίδια σημασία με τις όμοιες κεφαλές τού θαλασσίου θηρίου και έτσι συμβολίζουν τις επτά παγκόσμιες δυνάμεις του παρελθόντος και του παρόντος, από τις οποίες όλες παραμένουν πολιτικά υπόλοιπα ή λείψανα ως την ημέρα αυτή. Αυτή η έννοια δίδεται στις κεφαλές από τον άγγελο που έφερε την Αποκάλυψι στον απόστολο Ιωάννη. Εξηγώντας το «μυστήριον του θηρίου», ο άγγελος είπε: «Εδώ είναι ο νους ο έχων σοφίαν. Αι επτά κεφαλαί είναι επτά όρη, όπου η γυνή κάθηται επ’ αυτών. Και είναι επτά βασιλείς· οι πέντε έπεσαν, και ο είς είναι, ο άλλος δεν ήλθεν έτι, και όταν έλθη, ολίγον πρέπει να μείνη. Και το θηρίον το οποίον ήτο, και δεν είναι, είναι και αυτός ο όγδοος, και είναι εκ των επτά [βασιλέων, που συμβολίζονται από τις επτά κεφαλές], και υπάγει εις απώλειαν.»​—Αποκάλ. 17:7, 9-11.

30, 31. (α) Πώς γνωρίζομε ότι το κόκκινο θηρίο δεν εξεικονίζει τη Ρώμη, έστω και αν θα μπορούσε κανείς να εύρη ορισμένες «φαινομενικές» ομοιότητες; (β) Συνεπώς, τι εξεικονίζει αυτό το κόκκινο θηρίο, και τι συμβολίζουν οι επτά κεφαλές του;

³⁰ Τι εξεικονίζει αυτό το κόκκινο θηρίο; Τη Ρώμη, όπου βρίσκεται η Πόλις του Βατικανού; Είναι αληθές ότι, όταν ο Ιωάννης είδε αυτό το όραμα, η Ρώμη κυριαρχούσε ως η Έκτη Παγκόσμιος Δύναμις και είχε εξορίσει τον Ιωάννη στη νήσο Πάτμο, όπου εξέτιε ποινή, εφαρμόζοντας το πρόγραμμά της διωγμού των αληθινών ακολούθων του Χριστού. Είναι, επίσης, αληθές ότι η πόλις της Ρώμης τότε εκάθητο επάνω σε επτά λόφους. Εν τούτοις, οι επτά κεφαλές που παραβάλλονται προς όρη και βασιλείς δεν παριστάνουν επτά Ρωμαίους βασιλείς ή άρχοντας που κάθηνται ο καθένας στον κάθε ένα από τους επτά λόφους της Ρώμης. Ούτε παριστάνουν επτά Ρωμαίους αυτοκράτορας που κυβέρνησαν διαδοχικά, από τους οποίους οι πέντε είχαν παρέλθει, ο ένας κυβερνούσε τότε, και ένας ακόμη επρόκειτο να έλθη στη Ρώμη.

³¹ Όχι, αυτό το κόκκινο θηρίο δεν εξεικονίζει την ειδωλολοτρική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Εξεικονίζει κάτι πολύ μεγαλύτερο, παλαιότερο. Αντιπροσωπεύει ολόκληρο το ορατό πολιτικό σύστημα του Διαβόλου που άρχισε στις ημέρες της Βαβέλ ή Βαβυλώνος. Οι επτά κεφαλές του αντιπροσωπεύουν τις επτά διαδοχικές παγκόσμιες δυνάμεις, οι πέντε των οποίων είχαν ανατραπή, η έκτη των οποίων, η Ρωμαϊκή Παγκόσμιος Δύναμις, κυβερνούσε τότε στις ημέρες του Ιωάννου, και η εβδόμη, η Αγγλο-Αμερικανική Παγκόσμιος Δύναμις, επρόκειτο να έλθη πολύν καιρό μετά τον θάνατο του Ιωάννου.

32. Τι άλλο λέγει η αφήγησις της Αποκαλύψεως ότι είναι το κοκκινόχρωμο θηρίο, και επομένως πότε ανέρχεται στη σκηνή του κόσμου;

³² Όσον αφορά το κοκκινόχρωμο θηρίο το ίδιο, ο άγγελος είπε ότι προήλθε από τις επτά παγκόσμιες δυνάμεις, αλλά ήταν αυτό τα ίδιο ένας όγδοος βασιλεύς, μια ογδόη παγκόσμιος δύναμις. Στη Γραφή, το επτά είναι ένας αριθμός που σημαίνει τελειότητα· και επειδή το οκτώ υπερβαίνει κατά ένα αυτόν τον τέλειο αριθμό, αντιπροσωπεύει κάτι καθ’ υπερβολήν, κάτι περισσό. Επειδή το κόκκινο θηρίο είναι ένας όγδοος βασιλεύς ή παγκόσμιος δύναμις, η τελευταία, εξεικονίζει μια πολιτική οργάνωσι που σχηματίζεται μετά την Εβδόμη Παγκόσμιο Δύναμι, δηλαδή, τη Βρεττανία και την Αμερική σε συμμαχία. Η πρώτη εξέχουσα συμμαχία της Βρεττανικής Αυτοκρατορίας και των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής ήταν στον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο του 1914-1918, μολονότι υπήρχε σημαντική διεθνής συνεργασία μεταξύ των δύο πολιτικών δυνάμεων και πριν από τον πόλεμον αυτόν.

33. Συνεπώς, τι αντιπροσωπεύει η Ογδόη Παγκόσμιος Δύναμις, και πώς γνωρίζομε ότι αυτή δεν είναι το Κομμουνιστικό συγκρότημα εθνών;

³³ Ποια, λοιπόν, είναι αυτή η Ογδόη Παγκόσμιος Δύναμις που το βάδισμα της είναι τελευταίο και πολύ πρόσφατο στην παγκόσμια σκηνή δράσεως; Όχι το ισχυρό Κομμουνιστικό συγκρότημα εθνών, έστω και αν οι Μπολσεβίκοι ανέλαβαν πρόσφατα τον έλεγχο της Ρωσίας δηλαδή, τον Νοέμβριο του 1917, αφού η Βρεττανία και η Αμερική συνεμάχησαν στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Η κομμουνιστική Ρωσία και τα έθνη που αποτελούν τους δορυφόρους της δεν προσαρμόζονται στην εικόνα της Αποκαλύψεως· δεν μπορεί να λεχθή γι’ αυτό το Κομμουνιστικό συγκρότημα ότι «είναι εκ των επτά», δηλαδή, από τις επτά προηγούμενες παγκόσμιες δυνάμεις. Η Τσαρική Ρωσική Αυτοκρατορία δεν ήταν ποτέ μέρος των επτά εκείνων παγκοσμίων δυνάμεων. Η Ογδόη Παγκόσμιος Δύναμις, που προήλθε «εκ των επτά» στα τελευταία χρόνια και μετά από τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, δεν είναι ο διεθνής Κομμουνισμός. Μάλλον, είναι η διεθνής οργάνωσις ειρήνης και ασφαλείας, πρώτα υπό την μορφή της Κοινωνίας των Εθνών και τώρα υπό την μορφή των Ηνωμένων Εθνών.

34. Ποιος, ειδικώς, υποστηρίζει αυτή την Ογδόη Παγκόσμιο Δύναμι και σε ποιο βαθμό, σύμφωνα με το Αποκάλυψις 13:15;

³⁴ Η Εβδόμη Παγκόσμιος Δύναμις, της Βρεττανίας και Αμερικής, υπήρξε ο κύριος συνήγορος και υποστηρικτής αυτής της διεθνούς οργανώσεως παγκοσμίου ειρήνης και ασφαλείας. Στην Αποκάλυψι 13:11-15 η Βρεττανο-Αμερικανική δυαδική παγκόσμιος δύναμις φαίνεται προφητικά ως να προτείνη και δίνη πνοήν ζωής σ’ αυτή τη διεθνή οργάνωσι, που είναι μια εικόνα του πολιτικού θηρίου που βγαίνει από τη θάλασσα.

35, 36. Ποια άλλη αξιοσημείωτη πληροφορία έλαβε ο Ιωάννης γι’ αυτή την Ογδόη Παγκόσμιο Δύναμι, όπως δείχνει το Αποκάλυψις 17:8;

³⁵ Σε αρμονία με τούτο, το κοκκινόχρωμο, επτακέφαλο θηρίο, που είναι η Ογδόη Παγκόσμιος Δύναμις, πρέπει να είναι σύμβολα της τώρα νεκρής Κοινωνίας των Εθνών και του ζωντανού διαδόχου της των Ηνωμένων Εθνών. Ακόμη και η διπλή της εμφάνισις, ή η διπλή της μορφή, προελέχθη, όχι στην Αποκάλυψι, κεφάλαιο δέκατο τρίτο, που μας λέγει πώς έρχεται σε ύπαρξι, αλλά στην Αποκάλυψι 17:8, που λέγει:

³⁶ «Το θηρίον το οποίον είδες, ήτο, και δεν είναι, και μέλλει να αναβή εκ της αβύσσου και να υπάγη εις απώλειαν· και θέλουσι θαυμάσει οι κατοικούντες επί της γης, των οποίων τα ονόματα δεν είναι γεγραμμένα εν τω βιβλίω της ζωής από καταβολής κόσμου, βλέποντες το θηρίον το οποίον ήτο, και δεν είναι, αν και ήναι.»

37. Εξηγήστε πώς το Αποκάλυψις 17:8 εξεπληρώθη στη δράσι αυτής της Ογδόης Παγκοσμίου Δυνάμεως.

³⁷ Η εμφάνισις αυτού του κόκκινου θηρίου στη γη διεκόπη από τη μετάβασί του στην άβυσσο, οπότε έπαυσε να λειτουργή στη γη. Πότε συνέβη αυτό; Σύμφωνα με την ιστορία, αυτό έγινε όταν εξερράγη ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος τον Σεπτέμβριο του 1939 παρά την ύπαρξι της Κοινωνίας των Εθνών, η οποία είχε οργανωθή μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο για να διατηρήση ειρήνη και να κάμη τον κόσμο ασφαλή από έναν άλλο, τουλάχιστον, παγκόσμιο πόλεμο. Από την αρχή αυτής της δευτέρας παγκοσμίου συρράξεως το συμβολικό κόκκινο θηρίο έδειξε ότι είχε έλλειψι δυνάμεως, ότι ήταν αβοήθητο. Έγινε, κατ’ ουσίαν, ανύπαρκτο. Πραγματικά επήγε στην άβυσσο της ομοίας με θάνατο ανικανότητος, ανίκανο να ζήση σύμφωνα με τον καταστατικό χάρτη του. Δεν επροστάτευσε τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, που δεν ήταν μέλος της Κοινωνίας, από το να εξαναγκασθή να εισέλθη στον πόλεμο και να γίνη πάλι πολεμικός σύμμαχος της Μεγάλης Βρεττανίας, μέλους της Κοινωνίας. Δεν επετάχυνε το τέλος του πολέμου και τη διευθέτησι μιας διασκέψεως ειρήνης. Αυτό το έκαμε η υπέρτερη δύναμις των δημοκρατικών συμμάχων, συνδεδεμένη με την εισαγωγή της ατομικής βόμβας στον πόλεμο. Ασφαλώς το συμβολικό κόκκινο θηρίο ήταν στην άβυσσο στη διάρκεια του 1939- 1945.

38. Μήπως η εκ νέου ανάβασις του κοκκινόχρωμου θηρίου εξέπληξε τους μάρτυρας του Ιεχωβά; Γιατί;

³⁸ Αλλ’ από το μεσοπολεμικό έτος 1942 η ανάβασις του κόκκινου θηρίου από την άβυσσο ανεμένετο από τους μάρτυρας του Ιεχωβά, και αυτοί θαρραλέα έκαμαν γνωστή την προσδοκία τους στο κοινόν, προφορικώς και εντύπως, βασίζοντας την πιστή προσδοκία των στην προφητεία της Αποκαλύψεως 17:8.b Αυτή η πεποίθησίς των εβασίζετο στερεά, και έτσι η προσδοκία των δεν απέτυχε. Προτού τελειώση εντελώς ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος, έλαβε χώραν η Διάσκεψις των Ηνωμένων Εθνών για Διεθνή Οργάνωσι, από τις 25 Απριλίου ως τις 26 Ιουνίου 1945, με αντιπροσώπους από πενήντα έθνη, μη περιλαμβανομένων των Ναζι-Φασιστικών δυνάμεων και συμμάχων. Πού; Σε μια πόλι της Εβδόμης Παγκοσμίου Δυνάμεως, δηλαδή, στον Άγιο Φραγκίσκο της Καλιφορνίας των Ηνωμένων Πολιτειών. Η Διάσκεψις ετελείωσε με την υπογραφή του καταστατικού Χάρτου των Ηνωμένων Εθνών από αντιπροσώπους των πενήντα εκείνων εθνών.

39, 40. Ποιοι, πάλι, ήσαν οι πρώτιστοι στη διοργάνωσι αυτής της Ογδόης Παγκοσμίου Δυνάμεως και τη χορήγησι ζωής σ’ αυτήν, και πότε αυτή άρχισε μια φορά ακόμη να λειτουργή;

³⁹ Ποιοι ήσαν οι πρώτιστοι στη διευθέτησι της οργανώσεως των Ηνωμένων Εθνών; Τα ίδια έθνη που είχαν προτείνει και δώσει ζωή στην Κοινωνία των Εθνών, δηλαδή, η δικέρατη εκείνη παγκόσμια δύναμις της Βρεττανίας και της Αμερικής, η οποία προελέχθη στην Αποκάλυψι 13:11-15. Τα Ηνωμένα Έθνη ήσαν πολύ όμοια με την Κοινωνία των Εθνών, έχοντας τον ίδιο αντικειμενικό σκοπό με όμοια μέσα, και ήσαν, κατ’ ουσίαν, το ίδιο συμβολικό κόκκινο θηρίο. Έτσι το κόκκινο θηρίο ανέβη από την άβυσσο.

⁴⁰ Στις 24 Οκτωβρίου 1945, ο Καταστατικός Χάρτης των Ηνωμένων Εθνών έλαβε την επικύρωσι είκοσι εννέα κυβερνήσεων, περιλαμβανομένων των κυριωτέρων συμμάχων δυνάμεων που είναι γνωστές ως οι Πέντε Μεγάλοι. Δυνάμει τούτου, ο Καταστατικός Χάρτης των Ηνωμένων Εθνών τότε έγινε μέρος του διεθνούς νόμου. Εκεί το συμβολικό κόκκινο θηρίο εβγήκε από την άβυσσο και, παρά μερικές οικονομικές δυσκολίες, εξεδηλώθη έκτοτε ως η Ογδόη Παγκόσμιος Δύναμις. Η επανεμφάνισις του κόκκινου θηρίου στην παγκόσμια σκηνή επροξένησε μεγάλο θαυμασμό μεταξύ των κατοίκων της γης, εκτός των μαρτύρων του Ιεχωβά, οι οποίοι ήσαν πληροφορημένοι από τις προφητικές Γραφές.

41. Ποια σχόλια των ηγετών του κόσμου δείχνουν ότι τα Ηνωμένα Έθνη είναι όμοια με τον προκάτοχο τους, γεμάτα από ονόματα βλασφημίας;

⁴¹ Αυτοί οι κάτοικοι της γης εθαύμασαν υπερβολικά για την αναβίωσι του κόκκινου θηρίου. Πολλή εμπιστοσύνη εδόθη στην ικανότητά του να είναι μια δύναμις για παγκόσμια ειρήνη και ασφάλεια. Μεγάλες προσδοκίες εξεδηλώθησαν γι’ αυτό και του εδόθησαν προσδιορισμοί οι οποίοι ήσαν πραγματικά βλάσφημοι από την άποψι της Αγίας Γραφής. Πώς; Κατά το ότι σ’ αυτό το «θηρίον» απενεμήθησαν εξουσίες και προσδιωρίσθησαν καθήκοντα που πραγματικά ανήκουν στη βασιλεία του Θεού και στον Χριστό της ή Μεσσία της. Ήδη στο 1919 η κόκκινη Κοινωνία των Εθνών είχε σοβαρά ονομασθή «η πολιτική έκφρασις της Βασιλείας του Θεού επάνω στη γη.» Και τώρα τα Ηνωμένα Έθνη, ο διάδοχος αυτής της Κοινωνίας, ωνομάσθη το καλύτερο μέσον για ειρήνη, ναι, κάτι περισσότερο απ’ αυτό, η «τελευταία ελπίς ειρήνης». Έτσι σήμερα μπορούμε να δούμε στην πραγματικότητα εκείνο που ο απόστολος Ιωάννης είδε σε σύμβολο, ότι το κοκκινόχρωμο θηρίο ‘γέμει ονομάτων βλασφημίας’. Εκείνες τις εκφράσεις θαυμασμού γι’ αυτό τις στρέφουν οι ψευδείς θρησκευόμενοι, όχι στη λατρεία του Ιεχωβά Θεού του Δημιουργού, αλλά στην ειδωλολατρία ενός ανθρωποποιήτου δημιουργήματος, στη λατρεία μιας πολιτικής εικόνος, στη λατρεία μιας διεθνούς οργανώσεως για παγκόσμια ειρήνη και ασφάλεια.​—Αποκάλ. 17:3.

Η ΙΠΠΕΥΤΡΙΑ ΤΟΥ

42. (α) Γιατί δεν θα σωθούν εκείνοι που λατρεύουν αυτό το θηρίο; (β) Ποιο επίκαιρο ερώτημα τίθεται έτσι, με ποια καταπληκτική απάντησι;

⁴² Πρόκειται μήπως αυτή η λατρεία του κόκκινου θηρίου να σώση αυτούς τους θαυμάζοντας κατοίκους της γης; Όχι! Διότι είναι γραμμένο ότι «τα ονόματα [αυτών] δεν είναι γεγραμμένα εν τω βιβλίω της ζωής από καταβολής κόσμου.» (Αποκάλ. 17:8) Αλλά γιατί η θρησκεία των δεν τους αναχαιτίζει από το να διαπράξουν ειδωλολατρία, η οποία είναι αντίθετη προς την πρώτη και δευτέρα από τις Δέκα Εντολές του Ιεχωβά Θεού; Η Αποκάλυψις, κεφάλαιο δέκατο έβδομο, συμβολικά μας δείχνει γιατί. Αυτό συμβαίνει επειδή υπάρχει μια γυναίκα που ιππεύει στο κόκκινο θηρίο. Διαβάζομε:

43. (α) Περιγράψτε την εμφάνισι της γυναικός που ιππεύει σ’ αυτό το θηρίο. (β) Ποιο είναι το όνομα της, και με τι εμέθυε;

⁴³ «Και με έφερεν [ο άγγελος που ενεφανίσθη στον Ιωάννη] εν πνεύματι εις έρημον· και είδον γυναίκα καθημένην επί θηρίον κόκκινον, γέμον ονομάτων βλασφημίας, έχον κεφαλάς επτά και κέρατα δέκα. Και η γυνή ήτο ενδεδυμένη πορφύραν και κόκκινον, και κεχρυσωμένη με χρυσόν και λίθους τιμίους και μαργαρίτας, έχουσα εν τη χειρί αυτής χρυσούν ποτήριον, γέμον βδελυγμάτων και ακαθαρσίας της πορνείας αυτής· και επί το μέτωπον αυτής ήτο όνομα γεγραμμένον, Μυστήριον, Βαβυλών η μεγάλη, η μήτηρ των πορνών και των βδελυγμάτων της γης. Και είδον την γυναίκα μεθύουσαν εκ του αίματος των αγίων, και εκ του αίματος των μαρτύρων του Ιησού. Και ιδών αυτήν, εθαύμασα θαυμασμόν μέγαν [αλλά, φυσικά, όχι θαυμάζοντας την ίδια].»​—Αποκάλ. 17:3-6.

44. (α) Τι αποδεικνύει γι’ αυτήν το ότι εμέθυε με το αίμα των δούλων του Θεού; (β) Ποια είναι η σημασία του ονόματος της, Βαβυλών η Μεγάλη;

⁴⁴ Το γεγονός ότι η γυναίκα ήταν ‘μεθύουσα εκ του αίματος των αγίων [του Θεού], και εκ του αίματος των μαρτύρων του Ιησού’, τι αποδεικνύει; Αποδεικνύει ότι είναι εναντίον του Ιεχωβά Θεού και εναντίον του Υιού του Ιησού του Μεσσία ή Χριστού. Δεν είναι, επομένως, με το μέρος της μιας αληθινής λατρείας, της μιας αληθινής θρησκείας. Το όνομα που βρίσκεται στο μέτωπό της, αν και μυστήριο, προδίδει ποια είναι η γυναίκα. Το κύριο μέρος του ονόματός της είναι το όνομα της αρχαίας εχθράς του Ιεχωβά Θεού, της Βαβυλώνος. Αλλ’ αυτή είναι μεγαλύτερη από την πόλι εκείνη που οικοδομήθηκε υπό την διεύθυνσι του Νεβρώδ επάνω στον Ευφράτη Ποταμό· γι’ αυτό ακριβώς ονομάζεται «Βαβυλών η Μεγάλη.» Η αρχαία πόλις Βαβυλών ήταν, ως την καταστρεπτική πτώσι της το 539 π.Χ., εξόχως θρησκευτική· ήταν οδηγός στην ψευδή θρησκεία. Α, τώρα, βλέπομε ότι η μυστηριώδης Βαβυλών η Μεγάλη είναι, όχι η ειδωλολατρική Ρώμη των επτά λόφων, αλλά η παγκόσμια αυτοκρατορία της Βαβυλωνιακής θρησκείας που συνάγει όλο τον κόσμο κάτω από την κυριαρχία της.

45. (α) Τι παριστάνουν τα ύδατα όπου η πόρνη κάθηται, και επί πόσον καιρό υπήρξε επάνω σ’ αυτά τα ύδατα; (β) Ποια ευκινησία έδειξε αυτή η πόρνη δια μέσου των ετών;

⁴⁵ Γι’ αυτό ακριβώς ο άγγελος είπε στον Ιωάννη εξηγώντας το μυστήριο: «Τα ύδατα τα οποία είδες, όπου η πόρνη κάθηται, είναι λαοί και όχλοι, και έθνη και γλώσσαι. Και η γυνή την οποίαν είδες, είναι η πόλις η μεγάλη η έχουσα βασιλείαν επί των βασιλέων της γης.» (Αποκάλ. 17:15, 18) Αυτή εκάθητο επάνω σ’ αυτά τα συμβολικά ύδατα και είχε βασιλείαν επί των αρχόντων της γης πολύ προτού το κόκκινο θηρίο στηθή ως ειδωλολατρική εικόνα. Μόλις ενεφανίσθη αυτό το συμβολικό θηρίο μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, αυτή ανερριχήθη στα νώτα του. Λόγω της θρησκευτικής της εξουσίας, αυτό ήταν εύκολο γι’ αυτήν. Όταν το κόκκινο «θηρίον» επήγε στην άβυσσο στη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, αυτή εξακολούθησε να κάθεται ‘επί υδάτων πολλών’, δηλαδή, επάνω στους λαούς, τους όχλους, τα έθνη και τις γλώσσες, και να ασκή «βασιλείαν επί των βασιλέων της γης.» (Αποκάλ. 17:1) Όταν το «θηρίον» ανέβη από την άβυσσο με τη βοήθεια ειδικά της εβδόμης κεφαλής του, της Αγγλο-Αμερικανικής Παγκοσμίου Δυνάμεως, η Βαβυλών η Μεγάλη αμέσως ανερριχήθη επάνω στα νώτα του, και εκεί κάθεται ως αυτή την ημέρα.

46. Πώς έδειξε αυτή η πονηρή γυναίκα ότι είναι «η μήτηρ των πορνών»;

⁴⁶ Ήταν απλώς αναμενόμενο ότι θα ίππευε αυτό το θηρίο, που είναι μια πολιτική οργάνωσις, μια παγκόσμιος δύναμις. Η Βαβυλών η μεγάλη είναι μια πόρνη και ονομάζεται «η μήτηρ των πορνών». Ο άγγελος του Θεού είπε ότι αυτή είναι η ‘πόρνη η μεγάλη, η καθήμενη επί των υδάτων των πολλών· μετά της οποίας επόρνευσαν οι βασιλείς της γης, και εμεθύσθησαν οι κατοικούντες την γην εκ του οίνου της πορνείας αυτής’. (Αποκάλ. 17:1, 2) Αφού το κόκκινο θηρίο συμβολίζει μια πολιτική οργάνωσι, την Ογδόη Παγκόσμια Δύναμι, και οι επτά κεφαλές του συμβολίζουν «επτά βασιλείς» ή επτά παγκόσμιες δυνάμεις, η Βαβυλών η Μεγάλη θ’ ακολουθούσε την τακτική της πορεία και θα διέπραττε πορνεία μαζί του όπως ακριβώς είχε διαπράξει πορνεία με τις προηγούμενες επτά παγκόσμιες δυνάμεις και άλλους «βασιλείς της γης». Να το πούμε συμβολικά, θα διέπραττε πορνεία μ’ ένα θηρίο, η οποία πράξις είναι κτηνωδία, αμαρτία που είναι βδελυκτή και που καταδικάζεται από τον νόμον του Θεού.​—Λευιτ. 20:15, 16.

47. Γιατί η πόρνη ενδιαφέρεται τόσο πολύ για την πολιτική του κόσμου, και ως πού έφθασε για να κερδίση την εύνοια των κοσμικών κυβερνήσεων;

⁴⁷ Η πορνεία της συνίσταται στο ότι ενώνει τη θρησκεία της με την πολιτική, παίζοντας μαζί με τους πολιτικούς για τον πλουτισμό της. Ενδιαφέρεται εντατικά για την πολιτική, αλλ’ αυτό γίνεται ειδικά για να μπορή να ελέγχη την κοσμική πολιτική προς όφελός της, υπαγορεύοντας στους πολιτικούς τα θελήματά της. Υποθέτει ότι έχει το θείο δικαίωμα να στέφη και να εκθρονίζη βασιλείς. Εξεπορνεύθη με τους πολιτικούς άρχοντας. Μετεχειρίσθη τη θρησκευτική της εξουσία για να εξυπηρετήση τις φιλοδοξίες των αρχόντων, ακόμη για να ευλογήση τους στρατούς των εξωπλισμένους με όργανα σφαγής και να αγιάση τους ιδιοτελείς των πολέμους, και να δώση σ’ εκείνους, που φονεύονται όταν προσπαθούν να φονεύσουν άλλους στον πόλεμο, ένα άμεσο διαβατήριο στην ουράνια δόξα. Δεν είναι καθόλου παράδοξο ότι είναι τόσο λαμπρά ντυμένη.

48. Εξηγήστε την έκφρασι «εμεθύσθησαν οι κατοικούντες την γην εκ του οίνου της πορνείας αυτής.»

⁴⁸ Τι, όμως, έλαβε ο κοινός λαός από τη διάπραξι της πορνείας της με τους κοσμικούς άρχοντας; Τούτο, όπως αναφέρεται: «εμεθύσθησαν οι κατοικούντες την γην εκ του οίνου της πορνείας αυτής.» Αναγκάσθηκαν να υποφέρουν από όλα τα ιδιοτελή, φιλόδοξα, επιθετικά, άπληστα σχέδια που αυτή ευλόγησε και στα οποία συνειργάσθη για ν’ αρέση απλώς στους πολιτικούς άρχοντας, τους εραστάς της που πληρώνουν γενναιόδωρα. Οι άνθρωποι έφθασαν στο σημείο να τρικλίζουν, να είναι ζαλισμένοι από όλη την ταραχή, τη θλίψι, τη στέρησι, την ταλαιπωρία και την καταπίεσι που τους εδόθη να πιούν από το «χρυσούν ποτήριον» της Βαβυλώνος της Μεγάλης. Το γεγονός, ότι αυτή είπε θρησκευτικά στους πάσχοντας λαούς ότι αυτά το πράγματα είναι θέλημα του Ουρανού γι’ αυτούς, δεν ελάφρυνε τα παθήματά των, δεν εθεράπευσε τις πληγές των, ούτε παρηγόρησε τις πονεμένες καρδιές των. Το χρυσό της ποτήρι είναι ρυπαρό μέσα.

49. Ποιες είναι οι θυγατέρες οργανώσεις που παρήγαγε η Βαβυλών;

⁴⁹ Η πορνεία της Βαβυλώνος της Μεγάλης την έκαμε μητέρα, αλλά μητέρα νόθων τέκνων, που ακολουθούν τις κατευθύνσεις της μητέρας των. Έτσι είναι η «μήτηρ των πορνών και των βδελυγμάτων της γης.» Τοπικώς, σε διάφορα έθνη, παρήγαγε θυγατέρες οργανώσεις, θρησκευτικά συστήματα είτε ενωμένα με την τοπική κυβέρνησι σε ένωσι Εκκλησίας και Πολιτείας, είτε στενά συνδεδεμένα με το εθνικό πολιτικό σύστημα και που υπηρετούν ως υπηρέτριες ή παλλακές γι’ αυτό. Αυτή, επίσης, περιποιείται σαν μητέρα βδελυκτά πράγματα, πράγματα που είναι ιδιαιτέρως βδελυκτά στον Θεό, όπως άτομα αγιασμένα για εκπόρνευσι στους ναούς των, χαρτοπαίγνια σε θρησκευτική ιδιοκτησία για τη λήψι ποσοστών από το άδικο κέρδος, ειδωλολατρίες με εικόνες, και ούτω καθεξής.

50. Κατονομάστε τους διαφόρους τρόπους με τους οποίους η Βαβυλών είναι υπεύθυνη για βαριά ενοχή αίματος.

⁵⁰ Μια βαριά ενοχή αίματος ενώπιον του Θεού του Δημιουργού βαρύνει τη Βαβυλώνα τη Μεγάλη. Μετέχει στη μομφή για τους πολέμους που αυτή δεν εχρησιμοποίησε τη μυστική της δύναμι να εμποδίση. Μετέχει στην ενοχή για το χυμένο αίμα εκείνων που αυτή ευλόγησε καθώς τους προσέφερε για θυσία στον θεόν του πολέμου, έστω και αν εμάχοντο σε αντίθετες πλευρές της συρράξεως, θρησκευτικός αδελφός εναντίον θρησκευτικού αδελφού. Εν ονόματι της θρησκείας διεξήγαγε μισαλλόδοξο διωγμό. Υπεκίνησε κτηνώδεις θρησκευτικούς πολέμους, μιας θρησκείας εναντίον άλλης. Προεκήρυξε αγίους πολέμους, με υποσχέσεις ουρανίων ανταμοιβών για κείνους που πεθαίνουν πολεμώντας σ’ αυτούς. Προήγαγε φανατικές σταυροφορίες, όχι μόνον εναντίον των λεγομένων απίστων, αλλά και εναντίον εκείνων, των οποίων τη θρησκεία προσεπάθησε να εξαλείψη δια πυρός και σιδήρου. Οι θρησκευτικές της ιερές εξετάσεις υπήρξαν ειδεχθείς, δαιμονιώδεις. Η ιστορία αναγράφει πόσο δουλικά έπαιξε τον ρόλο της και στις δύο αιματηρότατες εκείνες συρράξεις του ανθρωπίνου γένους, τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο και τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Μ’ αυτούς τους τρόπους εφόνευσε κυρίως τους δικούς της θρησκευόμενους, όμως αυτοί υπήρξαν όλοι πλάσματα του Θεού, και αυτός κρατεί τη Βαβυλώνα τη Μεγάλη υπεύθυνη για το αίμα των.

51. Πώς αμάρτησε ειδικά απέναντι του Θεού;

⁵¹ Στους θρησκευτικούς διωγμούς της ειδικά αμάρτησε απέναντι του Θεού του Δημιουργού. Ο απόστολος Ιωάννης εφιστά την προσοχή στην ενοχή της αίματος από αυτή την άποψι, λέγοντας: «Και είδον την γυναίκα μεθύουσαν εκ του αίματος των αγίων, και εκ του αίματος των μαρτύρων του Ιησού.» (Αποκάλ. 17:6) Το να πίη αίμα δεν υπήρξε πρόβλημα γι’ αυτήν, έστω και αν ο Νώε, ο προπάππος του Νεβρώδ, έλαβε την εντολή του Θεού να μην πίνη αίμα. (Γέν. 9:3, 4) Εν τούτοις, η Βαβυλών η Μεγάλη εδοκίμασε μεθυστική ηδονή πίνοντας το αίμα των αγίων του Θεού και των μαρτύρων του Ιησού Χριστού, διακηρύττοντάς τους αιρετικούς, απειλή στη Βαβυλωνιακή θρησκευτική κοινωνία, και διώκοντας τους μέχρι θανάτου με τη βοήθεια του Κράτους.

52. Ποια λόγια ενός από τους επτά αγγέλους είναι έπειτα ιδιαιτέρου ενδιαφέροντος;

⁵² Είναι, λοιπόν, μήπως παράδοξο, ότι εδόθη ένα όραμα σ’ έναν από αυτούς τους πάσχοντας «μάρτυρας του Ιησού» για να εικονίση πώς η θεία κρίσις θα εκτελεσθή επάνω σ’ αυτή την παγκόσμια αυτοκρατορία της Βαβυλωνιακής θρησκείας; Καθόλου! Ο Ιωάννης εισάγει αυτό το ιδιαίτερο μέρος της Αποκαλύψεως σ’ εμάς, λέγοντας: «Και ήλθεν είς εκ των επτά αγγέλων των εχόντων τας επτά φιάλας [πλήρεις του θυμού του Θεού], και ελάλησε μετ’ εμού, λέγων μοι, Ελθέ, θέλω σοι δείξει την κρίσιν της πόρνης της μεγάλης, της καθημένης επί των υδάτων των πολλών μετά της οποίας επόρνευσαν οι βασιλείς της γης, και εμεθύσθησαν οι κατοικούντες την γην εκ του οίνου της πορνείας αυτής.» (Αποκάλ. 17:1, 2) Πώς εξετελέσθη η κρίσις;

ΕΚΤΕΛΕΣΙΣ ΤΗΣ ΚΡΙΣΕΩΣ

53. Έπειτα ποια κρίσις λαμβάνει χώραν, και ποίου θέλημα είναι ότι εκτελείται η κρίσις αυτή;

⁵³ Ο Ιωάννης μάς δίνει μια εικόνα τούτου με τα εξής λόγια: «Και τα δέκα κέρατα, τα οποία είδες επί το θηρίον, ούτοι θέλουσι μισήσει την πόρνην, και θέλουσι κάμει αυτήν ηρημωμένην και γυμνήν, και τας σάρκας αυτής θέλουσι φάγει, και αυτήν θέλουσι κατακαύσει εν πυρί· διότι ο Θεός έδωκεν εις τας καρδίας αυτών να κάμωσι την γνώμην αυτού, και να γείνωσι της αυτής γνώμης, και να δώσωσι την βασιλείαν αυτών εις το θηρίον, εωσού εκτελεσθώσιν οι λόγοι του Θεού.»​—Αποκάλ. 17:16, 17.

54. Τι παριστάνουν τα δέκα κέρατα του κοκκινόχρωμου θηρίου, και γιατί δέκα;

⁵⁴ Τα δέκα εκείνα κέρατα εικονίζοντο ως να ευρίσκοντο στις επτά κεφαλές του κοκκινόχρωμου θηρίου. Τι παριστάνουν; Ο ουράνιος άγγελος το είπε στον Ιωάννη με τα εξής λόγια: «Και τα δέκα κέρατα τα οποία είδες, είναι δέκα βασιλείς, οίτινες βασιλείαν δεν έλαβον έτι, αλλά μίαν ώραν λαμβάνουσιν εξουσίαν ως βασιλείς μετά του θηρίου. Ούτοι έχουσι μίαν γνώμην, και θέλουσι παραδώσει εις το θηρίον την δύναμιν και την εξουσίαν εαυτών.» (Αποκάλ. 17:12, 13) Έτσι τα κέρατα συμβολίζουν κυβερνητικούς άρχοντας. (Παράβαλε Δανιήλ 8:2-8, 20, 21) Επειδή ο αριθμός δέκα στη Γραφή είναι σύμβολο τελειότητος, οι «δέκα βασιλείς» αντιπροσωπεύουν όλους τους κυβερνητικούς άρχοντας, ιδιαίτερα εκείνους που αποτελούν μέρος του συμβολικού κόκκινου θηρίου, της διεθνούς οργανώσεως για παγκόσμια ειρήνη και ασφάλεια.

55. Τι δεν έκαμε η Βαβυλών ή τα δέκα κέρατα στο τέλος του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου;

⁵⁵ Στο τέλος του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου η Βαβυλών η Μεγάλη δεν είπε σ’ εκείνα τα συμβολικά «δέκα κέρατα» να παραδώσουν τις εθνικές και αυτοκρατορικές κυριαρχίες των στη Μεσσιανική βασιλεία του Θεού, που είχε γεννηθή στους ουρανούς για ν’ αναλάβη την κυριαρχία όλης της γης. Ούτε εκείνα τα «δέκα κέρατα» ήθελαν να προβούν σε μια τέτοια παράδοσι. Στη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου κατεδίωξαν τους Χριστιανούς μάρτυρας του Ιεχωβά και περιφρονητικά αρνήθηκαν να δεχθούν το άγγελμα της εγκαθιδρυμένης βασιλείας του Θεού.

56. Πώς τα δέκα κέρατα τώρα εκτελούν τη γνώμη του Θεού;

⁵⁶ Ο Θεός έθεσε ως σκοπό την καταστροφή αυτών των συμβολικών «δέκα κεράτων», όπως ακριβώς το είχε ειπεί πολύ πρωτύτερα. Ήταν η βουλή του να τους φέρη με στρατηγικούς χειρισμούς τώρα στην καταστροφή των, να τους καταστρέψη σ’ ένα συνδυασμό, όλους εφάπαξ. Συνεπώς, με τους αοράτους στρατηγικούς χειρισμούς του, «ο Θεός έδωκεν εις τας καρδίας αυτών να κάμωσι την γνώμην αυτού.» Πώς θα έκαναν τη γνώμη του Θεού γι’ αυτούς να μπουν σε συνδυασμένη εναντίωσι σ’ Αυτόν; Με το να έλθουν σε ενότητα γνώμης ή ιδέας και να σχεδιάσουν μια διεθνή οργάνωσι για παγκόσμια ειρήνη και ασφάλεια και κατόπιν να ενωθούν μαζί της σαν μια οικογένεια εθνών, να ενωθούν ιδιαίτερα στα σημερινά Ηνωμένα Έθνη. Έτσι, αντί να δώσουν τη βασιλεία των στον Θεό παραχωρώντας την επίγεια κυριαρχία των στη Μεσσιανική του κυβέρνησι, προέβησαν, όπως λέγει η Αποκάλυψις 17:17, στο «να γείνωσι της αυτής γνώμης, και να δώσωσι την βασιλείαν αυτών εις το θηρίον, εωσού εκτελεσθώσιν οι λόγοι του Θεού.»

57. Πώς τα έθνη έδωσαν δύναμι και εξουσία στο «θηρίον»;

⁵⁷ Έτσι από το 1919 και έπειτα, όταν επεκυρώθη ο Καταστατικός Χάρτης της Κοινωνίας των Εθνών, αυτοί άρχισαν να δίδουν τη βασιλεία των στο κοκκινόχρωμο «θηρίον». Έδωσαν τη δύναμί των και την εξουσία των σ’ αυτό. Με το να γίνουν μέλη-έθνη της διεθνούς οργανώσεως για παγκόσμια ειρήνη και ασφάλεια, της Ογδόης Παγκοσμίου Δυνάμεως, «μίαν ώραν λαμβάνουσιν εξουσίαν ως βασιλείς μετά του θηρίου.» (Αποκάλ. 17:12, 13) Με μια συγκριτική έννοια, είναι μόνο ‘μία ώρα’ ως την καταστροφή του θηρίου. Αυτό έχει μόνο «μίαν ώραν» ζωής.

58. Τι ησθάνετο η Βαβυλών για το «θηρίον», και ποιο θα είναι το τελικό αποτέλεσμα γι’ αυτήν και για το θηρίο;

⁵⁸ Η Βαβυλών η Μεγάλη, που ήταν ανυπόμονη να ιππεύση σ’ ένα τέτοιο «θηρίον», επεδοκίμασε αυτή τη διεθνή ενέργεια, έστω και αν ήταν εναντίον της ουρανίας βασιλείας του Αρνίου του Θεού, που οι Χριστιανοί μάρτυρες του Ιεχωβά διεκήρυτταν. Ποιο είναι και θα είναι το αποτέλεσμα αυτής της παροχής εθνικής δυνάμεως και εξουσίας στο «θηρίον», το χαϊδεμένο ζώο της Βαβυλώνος της Μεγάλης; Η Αποκάλυψις 17:14 απαντά: «Ούτοι θέλουσι πολεμήσει με το Αρνίον, και το Αρνίον θέλει νικήσει αυτούς, διότι είναι Κύριος των κυρίων και Βασιλεύς των βασιλέων και όσοι είναι μετ’ αυτού, είναι κλητοί και εκλεκτοί και πιστοί.» Μ’ αυτό τον τρόπο, ή, γι’ αυτό το λόγο, το κόκκινο «θηρίον», που είναι τώρα παρόν αφού εξήλθε από την άβυσσο, θα «υπάγη εις απώλειαν». Όταν αυτό συμβή, θα «εκτελεσθώσιν οι λόγοι του Θεού.»​—Αποκάλ. 17:8, 17.

59. Εν τούτοις, ποιος πηγαίνει στην καταστροφή πρώτος και με τίνος τα χέρια;

⁵⁹ Θα καταστραφή μήπως η Βαβυλών η Μεγάλη, η ιππεύτρια του κόκκινου «θηρίου», στον ίδιο καιρό με το «θηρίον» και έτσι θ’ απολαύση την ιππασία της ως πόρνης επάνω σ’ αυτό ως το τέλος; Όχι! Όχι σύμφωνα με την ήδη αναγεγραμμένη δικαστική απόφασι του Ιεχωβά Θεού. Η ήδη εκδοθείσα απόφασίς του είναι ότι τα ίδια τα αντικείμενα της αγάπης της πρέπει να την καταστρέψουν, προτού αυτά τα ίδια καταστραφούν. Αυτή επί πολύν καιρό είχε την ιδιοτελή αγάπη μιας πόρνης ή εταίρας γι’ αυτό το «θηρίον», και τα δέκα του κέρατα. Φρονεί ότι θα είναι πάντοτε ελκυστική σ’ αυτούς και θα είναι ικανή να διατηρή την προστασία τους ικανοποιώντας την ιδιοτελή ανήθικη τέρψι τους. Αλλά σε τούτο απατάται και παραδίδει τον εαυτό της σε μια ανήκουστη έκπληξι.

60. Περιγράψτε το καταστρεπτικό τέλος της πόρνης.

⁶⁰ Ο Παντοδύναμος Θεός θα διασπάση αυτή την ιδιοτελή ενότητα μεταξύ της πόρνης και του θηρίου με τα δέκα κέρατα, θα μεταστρέψη την ιδιοτελή των αγάπη σε περιφρονητικό μίσος και θα παρουσιάση αιτίες στο θηρίο και στα δέκα κέρατα να μισήσουν την πόρνη που είναι στην κορυφή τους και να δώσουν διέξοδο στο μίσος των μανιωδώς επάνω της, θα την ωθήσουν από ένα θρησκευτικό παράδεισο σε ερήμωσι. Θα την απογυμνώσουν από την πορφύρα και τα κόκκινα ενδύματα, από τα χρυσά κοσμήματά της και τους πολύτιμους λίθους και μαργαρίτας, και θα κρούσουν, κενώνοντας από το χέρι της, το χρυσό εκείνο ποτήρι το γεμάτο από βδελύγματα. Θα εκτεθή γυμνή σαν θρησκευτική απάτη. Δεν θα κρατή πια η σάρκα της κάποιο θέλγητρο για χάιδεμα και ανήθικη ένωσι, αλλά το «θηρίον» και τα δέκα του κέρατα θα τρέφονται μ’ ένα κτηνώδη τρόπο από τα σάρκινα μέρη της. Τον σκελετό της θα τον μετατρέψουν σε απλή άσβεστο καίοντας τον με φωτιά. Έτσι η παγκόσμιος αυτοκρατορία της Βαβυλωνιακής θρησκείας θα μετατραπή σε τέφρα, για να καταπατήται από τα πόδια των επιζώντων λατρευτών του αληθινού Θεού Ιεχωβά, των πιστών ακολούθων του ανάσσοντος Υιού του Ιησού Χριστού.​—Μαλαχ. 4:3.

61. Ποιος θα φροντίση να πάη σε καταστροφή το κόκκινο «θηρίο»;

⁶¹ Έπειτα απ’ αυτό, το κόκκινο «θηρίον» και τα δέκα του κέρατα θα υπάγουν, όχι, όχι πάλι στην άβυσσο, αλλά σε ολοκληρωτική καταστροφή για πάντα. Το νικών Αρνίον, εναντίον του οποίου πολεμούν, θα φροντίση γι’ αυτό.

62. Ποια συμβουλή δίδεται σ’ εκείνους που δεν επιθυμούν να συμμετάσχουν στην τελική τύχη της Βαβυλώνος;

⁶² Γνωρίζοντας τώρα από πριν την κρίσι που θα εκτελεσθή σύντομα επάνω στην ψευδή θρησκεία, τι θα κάμωμε εμείς οι άνθρωποι; Η Βαβυλωνιακή πόρνη κάθεται επάνω σε «πολλά ύδατα», πολλούς λαούς, όχλους, έθνη και γλώσσες. Μήπως κάθεται ακόμη επάνω σε κάποιον από μας; Αν ναι, τότε, για να διαφύγωμε το να υποστούμε καταστροφή μαζί της στον καιρό της εκτελέσεως θείας κρίσεως επάνω της, υπάρχει ένα μόνο πράγμα να κάμωμε, χωρίς αναβολή: Με την αγάπη της μιας αληθινής θρησκείας, εξέλθετε από κάτω από αυτήν! Είναι καταδικασμένη! Με την κρίσι του Ιεχωβά Θεού, η Βαβυλών η Μεγάλη εδοκίμασε μια πτώσι το 1919, από το οποίο έτος, πάνω από ένα εκατομμύριο άνδρες, γυναίκες και παιδιά εβάδισαν έξω από αυτήν σε θρησκευτική ελευθερία ως Χριστιανοί μάρτυρες του Ιεχωβά. Τώρα στην κατάστασι της πτώσεώς της πλησιάζει την τρομερή αιώνια καταστροφή της. Επομένως λέμε στους εκζητητάς του Θεού που είναι ακόμη κάτω από τη θρησκευτική εξουσία της: Εγκαταλείψατε τη Βαβυλώνα τη Μεγάλη.

63, 64. Ποιοι δεν θέλουν τέτοια ένωσι για να διαφύγουν την τελική τύχη της Βαβυλώνος, αλλά με ποιους θα ταχθούν για αιώνια σωτηρία;

⁶³ Αυτό δεν σημαίνει ένωσι με το «θηρίον» και τα «δέκα κέρατά» του στη βίαιη καταστροφή αυτής της παγκοσμίου αυτοκρατορίας Βαβυλωνιακής θρησκείας. Τέτοια βίαιη ενέργεια από το «θηρίον» και τα «δέκα κέρατά» του δεν θα κερδίση σωτηρία γι’ αυτά ή σωτηρία για οποιονδήποτε που ενώνεται μαζί τους σε τέτοια βία. Οι απογοητευμένες εκείνες πολιτικές δυνάμεις ας το κάμουν αυτό ως ορατοί πράκτορες του Θεού στην εκτέλεσι της θείας κρίσεως του εναντίον της ψευδούς θρησκείας. Αλλ’ αυτό το έργο δεν είναι για μας!

⁶⁴ Η μία αληθινή θρησκεία είναι η σωτηρία μας, διότι με αυτήν λατρεύομε τον ένα ζώντα και αληθινό Θεό, ο οποίος μας προσφέρει σωτηρία μέσω του Υιού του Ιησού του Μεσσία, του Χριστού. Θυμηθήτε τα λόγια του Ιησού σε προσευχή στον Ιεχωβά Θεό: «Ο λόγος ο ιδικός σου είναι αλήθεια.» (Ιωάν. 17:17) Αύτη η αλήθεια είναι εκείνη που μας ελευθερώνει από τη Βαβυλώνα τη Μεγάλη. Ας μπούμε σ’ αυτή την ένδοξη θρησκευτική ελευθερία με το να εγκολπωθούμε τον λόγον του Θεού στην Αγία Γραφή του και κατόπιν ν’ ακολουθήσωμε τα ίχνη του νικηφόρου Αρνίου του Θεού. Αυτό θα νικήση τους πολιτικούς εραστάς της Βαβυλώνος της Μεγάλης και θα μας εισαγάγη σε πλήρη ελευθερία κάτω από την θριαμβευτική βασιλεία του Θεού. Ας κυβερνά η Μεσσιανική βασιλεία του Θεού για πάντα!

[Υποσημειώσεις]

[Εικόνα στη σελίδα 180]

Βαβέλ​—Από εδώ επεξετάθη παγκοσμίως η ψευδής θρησκεία

[Εικόνα στη σελίδα 188]

Καταστροφή της παγκοσμίου αυτοκρατορίας της Βαβυλωνιακής θρησκείας, όπως περιγράφεται σε συμβολική γλώσσα από έναν άγγελο στον απόστολο Ιωάννη