Ψαλμός

137 Δίπλα στους ποταμούς της Βαβυλώνας+ καθίσαμε

και κλάψαμε όταν θυμηθήκαμε τη Σιών.+

 2 Στις λεύκες που υπήρχαν στο μέσο της*

κρεμάσαμε τις άρπες μας.+

 3 Διότι εκεί οι αιχμαλωτιστές μας ζήτησαν να τους πούμε έναν ύμνο,+

οι χλευαστές μας ήθελαν να τους διασκεδάσουμε:

 4 Πώς να ψάλουμε τον ύμνο του Ιεχωβά

σε ξένα χώματα;

 5 Αν σε ξεχάσω, Ιερουσαλήμ,

να ξεχάσει το δεξί μου χέρι ό,τι ήξερε να κάνει.*+

 6 Να μου κολλήσει η γλώσσα στον ουρανίσκο

αν δεν σε θυμάμαι,

αν δεν βάζω την Ιερουσαλήμ

πάνω από τις μεγαλύτερες χαρές μου.+

 7 Θυμήσου, Ιεχωβά,

ότι την ημέρα που έπεσε η Ιερουσαλήμ οι Εδωμίτες έλεγαν:

 8 Κόρη της Βαβυλώνας, που σύντομα θα καταστραφείς,+

ευτυχισμένος θα είναι όποιος σου ανταποδώσει

ό,τι έκανες σε εμάς.+

 9 Ευτυχισμένος θα είναι όποιος αρπάξει τα παιδιά σου

και τα τσακίσει πάνω στα βράχια.+