Ένας Νυμφίος Μεταβαίνει στον Πόλεμο
1. Ποια σημασία εδίδετο σ’ ένα νεόνυμφο στον αρχαίο Ισραήλ;
«ΟΛΟΙ αγαπούν τον ερωτευμένο,» λέγει μια κοινή παροιμία. Όταν ένας νέος, που μόλις ενυμφεύθη, καλήται στον πόλεμο, έχει συνήθως τη συμπάθεια ολοκλήρου της κοινότητος. Οι κυβερνήσεις δείχνουν κατανόησι και συχνά παρέχουν αναβολή στους νεονύμφους. Στον αρχαίο Ισραήλ ένας που είχε μόλις νυμφευθή απηλλάσσετο της στρατιωτικής υπηρεσίας για ένα έτος εξαιτίας της συζύγου και για να έχη την ευκαιρία ν’ αποκτήση και να ιδή ένα απόγονο και κληρονόμο, διότι στον Ισραήλ κάθε άνδρας είχε την γη της κληρονομίας του και αν εκαλείτο στη μάχη ήταν πιθανόν να φονευθή και τότε δεν θα είχε γυιούς που θα συνέχιζαν το οικογενειακό του όνομα και θα κληρονομούσαν την περιουσία του. Ο πόλεμος δεν ήταν τόσο σπουδαίο ώστε να παραγκωνισθούν τα δικαιώματα της συνεχίσεως της οικογενείας.—Δευτ. 24:5.
2. Γιατί ο νυμφίος για τον οποίον ομιλούμε εδώ μεταβαίνει σε πόλεμο, και μάλιστα ως νεόνυμφος;
2 Ο νυμφίος για τον οποίο ομιλούμε εδώ δεν είναι ένας κοινός στρατιώτης. Είναι ένας αρχιστράτηγος. Το καθήκον ν’ απαντήση στην κλήσι του πολέμου βαρύνει αυτόν διότι αυτός ο πόλεμος δεν είναι ένας συνήθης πόλεμος. Αυτός είναι ο μόνος αρχηγός με τ’ απαιτούμενα προσόντα για να τον διεξαγάγη. Περιλαμβάνει, επίσης, την τιμή του οικογενειακού ονόματος. Ποιος είναι ο αρχιστράτηγος ο οποίος έχει αυτά τα προσόντα και ο οποίος μπορεί ν’ αφήση την τελετή του ιδίου του γάμου, και μάλιστα οικειοθελώς και με χαρά; και πώς μπορεί να θεωρήση ένα πόλεμο τόσο σπουδαίο;
ΑΙΤΙΕΣ ΓΙΑ ΜΕΤΑΒΑΣΙ ΣΕ ΠΟΛΕΜΟ
3. (α) Πώς μπορεί ο Νυμφίος Ιησούς Χριστός να υπάγη στον πόλεμο χωρίς να φοβηθή μήπως δεν επιστρέψη στη νύμφη του; (β) Γιατί είναι ανήσυχος να μεταβή;
3 Ο αρχιστράτηγος για τον οποίον ομιλούμε δεν είναι άλλος από τον Ιησού Χριστό. Ναι, είναι αλήθεια ότι οι θρησκείες του «Χριστιανικού κόσμου» αρέσκονται να τον περιγράφουν μάλλον ως ένα βρέφος στο λίκνον του ή ως ένα αδύνατο, θηλυπρεπές, θλιμμένο, παθητικό πλάσμα. Αλλά η εικών που δίνουν είναι μια χονδροειδής διαστρέβλωσις των γεγονότων, διότι, όπως και αυτοί οι θρησκευόμενοι του «Χριστιανικού κόσμου» οφείλουν να ομολογήσουν, αν διαβάσουν την Γραφή, ο Ιησούς Χριστός δεν είναι πια ούτε άνθρωπος. Είναι ένα ισχυρό, ενδοξασμένο, αθάνατο πνευματικό πρόσωπο στους ουρανούς. (1 Τιμ. 6:16· Φιλιππησ. 2:9-11) Δεν έχει να φοβηθή ότι δεν θα επιστρέψη από τον πόλεμο. Δεν υπάρχει κίνδυνος ή πιθανότης να φονευθή και να μη επανέλθη στη Νύμφη του. Ο πόλεμος είναι γι’ αυτόν σπουδαίος πρωτίστως διότι περιλαμβάνει το όνομα του Πατρός του, Ιεχωβά Θεού, και, δεύτερον, διότι είναι αναγκαίος για την προστασία της Νύμφης. Αυτός ο πόλεμος δεν είναι απλώς ένας άλλος πόλεμος, διότι είναι ο τελικός πόλεμος εναντίον όλων των επιγείων εχθρών του Θεού και του ανθρώπου κι επομένως απαιτεί τον πιο καλό Αρχιστράτηγο. Ας εξετάσωμε τα προσόντα του γι’ αυτό το αξίωμα:
4. Σε ποιο σημείο των περιστάσεων μεταβαίνει ο Νυμφίος στον πόλεμο;
4 Στο Γραφικό βιβλίο της Αποκαλύψεως, κεφάλαιο 19 αμέσως μετά την αναγγελία ‘του δείπνου του γάμου του Αρνίου’ περιγράφεται ο Ιησούς Χριστός ως να πηγαίνη σε πόλεμο. Ο Θεός μόλις έχει καταστρέψει την Βαβυλώνα την Μεγάλη, την παγκόσμιο αυτοκρατορία της ψευδούς θρησκείας, μέσω των «δέκα κεράτων» του κόκκινου θηρίου που αντιπροσωπεύουν τους βασιλείς ως όργανα. (Αποκάλ. 17:16) Η μάχη που διεξάγει ο Ιησούς Χριστός είναι εναντίον των εχθρών του Θεού που υπάρχουν ακόμη στη γη, των πολιτικών κυβερνήσεων, οι οποίες ανθίστανται στην βασιλεία του Θεού και οι οποίες προσπαθούν να καταστρέψουν τα υπόλοιπα μέλη της Νύμφης, τους προσκεκλημένους στο «δείπνον του γάμου του Αρνίου.»
ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ ΠΟΛΕΜΙΣΤΟΥ
5. (α) Τι αντιπροσωπεύει ο λευκός ίππος τον οποίο ιππεύει; (β) Πώς μπορεί να ονομάζεται «Πιστός και Αληθινός»;
5 Η σκηνή ανοίγει με τον Αρχιστράτηγο να κάθεται επάνω σ’ ένα λευκό ίππο. «Και είδον τον ουρανόν ανεωγμένον, και ιδού, ίππος λευκός, και ο καθήμενος επ’ αυτόν εκαλείτο Πιστός και Αληθινός, και κρίνει και πολεμεί εν δικαιοσύνη.» (Αποκάλ. 19:11) Ένας ίππος υπονοεί πόλεμο, διότι πριν από πολύν χρόνο ο Θεός είπε: «Συ έδωκας δύναμιν εις τον ίππον; . . . μακρόθεν οσφραίνεται την μάχην.» (Ιώβ 39:19, 25) Η Γραφή χρησιμοποιεί επίσης την εικόνα ενός ίππου ο οποίος εφορμά στη μάχη. (Ιερεμ. 8:6) Η λευκότης συμβολίζει καθαρότητα, αγνότητα. Ο Ιεχωβά είναι καθαρός και εκείνο που είναι σε αρμονία με το θέλημά του πρέπει να είναι καθαρό. Αυτό σημαίνει ότι ο πόλεμος τον οποίον μάχεται ο Ιησούς Χριστός είναι δίκαιος, άγιος, και σε αρμονία με το θέλημα του Θεού, αναγκαίος και ωφέλιμος στο ανθρώπινο γένος. Αυτός είναι ο Πιστός και Αληθινός Μάρτυς. Στη γη απέδειξε την ακεραιότητά του στον Θεό. Είπε ενώπιον του Ποντίου Πιλάτου: «Πας όστις είναι εκ της αληθείας, ακούει την φωνήν μου.» Ωμίλησε για τον εαυτό του στους αποστόλους ως ‘την οδόν, και την αλήθειαν, και την ζωήν,’ και η νομιμοφροσύνη του ήταν σταθερά προς τον Πατέρα του και Θεόν του ως αυτόν τον θάνατό του. Ο πόλεμος τον οποίον διεξάγει είναι κρίσις εναντίον των εχθρών του Θεού και, λόγω του παρελθόντος υπομνήματός των, η μάχη εναντίον των είναι ασφαλώς με δικαιοσύνη.—Ιωάν. 18:37· 14:6.
6. (α) Πώς οι οφθαλμοί του Νυμφίου-Πολεμιστού λάμπουν ως «φλοξ πυρός»; (β) Τι δείχνουν τα ‘πολλά διαδήματα’ που φορεί;
6 Είναι ταχύς στο να σπεύση εναντίον του εχθρού: «Οι δε οφθαλμοί αυτού ήσαν ως φλοξ πυρός, και επί της κεφαλής αυτού διαδήματα πολλά· και είχεν όνομα γεγραμμένον, το οποίον ουδείς γνωρίζει ειμή αυτός.» (Αποκάλ. 19:12) Φυσικά, οι βασιλείς της γης δεν τον βλέπουν με τα φυσικά των μάτια, διότι ο Ιωάννης λέγει ότι είδε αυτό το όραμα στον ουρανό. Αλλά μπορούσαν να τον ιδούν, αν επιθυμούσαν, μέσω της πνευματικής των οράσεως, διότι έχει δοθή μεγάλη προειδοποίησις. Εν τούτοις, αρνούνται να ιδούν. Οι οφθαλμοί του λάμπουν ως «φλοξ πυρός.» αποβλέποντας στην πύρινη καταστροφή των εχθρών του. Επί της κεφαλής του τα ‘πολλά διαδήματα’ δείχνουν ότι έχει πολύ μεγαλυτέρα εξουσία από το θηρίον που ανέβη από την θάλασσα, και εξεικονίζει ολόκληρη την πολιτική οργάνωσι του Σατανά στη γη, που παρουσιάζεται με δέκα διαδήματα. Η εξουσία του είναι μεγαλυτέρα από όλες τις εξουσίες των μαζί, διότι ελήφθη από την ορθή Πηγή κάθε δυνάμεως και εξουσίας, τον Ιεχωβά.—Αποκάλ. 13:1, 2· 2:26, 27· 12:5, 10.
7. (α) Πώς οι βασιλείς της γης μάχονται, κατά του Ιησού Χριστού; (β) Πώς οι δηλώσεις ενός δικαστού στην Πορτογαλία δείχνουν ποιος ήταν εκείνος εναντίον του οποίου πραγματικά εμάχετο;
7 Οι βασιλείς οι οποίοι πολεμούν κατά του Ιησού Χριστού προσπαθούν ν’ αγνοήσουν την πληροφορία η οποία διακηρύσσεται ότι ανέλαβε την βασιλεία του στον ουρανό όταν οι Καιροί των Εθνών έληξαν το 1914. Είναι μια μάχη για κυριαρχία και οι άρχοντες δεν εννοούν να παραιτηθούν. Πολεμούν την Βασιλεία με το να πολεμούν τους διαγγελείς της στη γη. Προσπαθούν να νομιμοποιήσουν την μάχη των εναντίον των Χριστιανών μαρτύρων του Θεού στη γη, διότι δεν μπορούν να συναντήσουν με άμεσο τρόπο τον Χριστό. Χρησιμοποιούν διαφόρους νόμους και προσπαθούν να τους διαστρέψουν για να τους εφαρμόσουν στο έργο κηρύγματος των μαρτύρων του Ιεχωβά. Μια περίπτωσις επί του σημείου είναι η πρόσφατη δίκη σαράντα εννέα μαρτύρων του Ιεχωβά στην Πορτογαλία οι οποίοι συνελήφθησαν ενώ μελετούσαν ειρηνικά την Γραφή σε μια ιδιωτική κατοικία σ’ ένα προάστιο της Λισαβώνος. Με το πρόσχημα ότι απολαμβάνουν θρησκευτική ελευθερία στην Πορτογαλία, ο Πρόεδρος του Δικαστηρίου Αντόνιο ντα Αλμέντα Μόρα είπε σ’ ένα από τους εναγομένους: «Δεν κατηγορείσθε για παράνομο συγκέντρωσι. Δεν δικάζεσθε διότι λατρεύετε τον Ιεχωβά,» κατόπιν συνέχισε και είπε: «Δεν υπάρχει ελευθερία για τον καθένα που εφευρίσκει μια θρησκεία και κάνει ό,τι θέλει εν ονόματι του Θεού ή οποιουδήποτε άλλου. Πρέπει να υποτάσσεται στους ανθρώπους οι οποίοι κυβερνούν τις υποθέσεις στη γη. . . . Η αρχή για την οποίαν κατηγορείσθε είναι ανυπακοή γενικής μορφής και προς τους νόμους του έθνους.» Τελικά, αποκαλύπτοντας ποιον πραγματικά πολεμούσε, ο δικαστής εβεβαίωσε: «Πρέπει να προσαρμόσωμε τον θείο νόμο προς τους επιγείους νόμους. Οφείλομε να ερμηνεύωμε τα ζητήματα με την λογική. Κατά καιρούς πρέπει να παρεκκλίνουμε από τους θείους νόμους.»
8. Όταν ο Ιησούς εξέρχεται, να πολεμήση τους βασιλείς, θα έχουν αυτοί την ενίσχυσι. και υποστήριξι του θρησκευτικού κλήρου όπως την έχουν σήμερα, παραδείγματος χάριν, στην Πορτογαλία; Εξηγήστε.
8 Η Πορτογαλία είναι μια συμπαγώς Καθολική χώρα και οι δικασταί έχουν την υποστήριξι του θρησκευτικού κλήρου. Αλλά τον καιρό που ο Ιησούς Χριστός μεταβαίνει στον πόλεμο ο οποίος εξετάζεται εδώ, η Βαβυλών η Μεγάλη θα έχη καταστραφή και οι πολιτικοί δεν θα έχουν πια τον Ανώτατο Ποντίφικα του «Χριστιανικού Κόσμου» και τους ιερείς και τους θρησκευτικούς κληρικούς και τους στρατιωτικούς ιερείς να προσεύχωνται στους θρησκευτικούς των θεούς για νίκη. Μάχονται, για μια χαμένη υπόθεσι.
ΟΠΛΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΟΝΕΙΡΕΥΘΗ ΤΑ ΕΘΝΗ
9. (α) Ποια είναι η αλληγορική σημασία του όρου «όνομα»; (β) Πώς ο Ιησούς Χριστός έχει ένα όνομα που «ουδείς γνωρίζει, ειμή αυτός»;
9 Ο Νυμφίος-Πολεμιστής έχει «όνομα γεγραμμένον, το οποίον ουδείς γνωρίζει ειμή αυτός.» Ένα όνομα συχνά έχει σχέσι με τη φήμη ή τα προσόντα. Παραδείγματος χάριν, ένας ο οποίος έχει όνομα ως πολεμιστής πρέπει να έχη τα προσόντα που απαιτούνται από ένα καλό πολεμιστή, όπως αφοβία, ετοιμότητα, δύναμι, αποφασιστικότητα υπομονή, και λοιπά. Το ότι οι άρχοντες αγνοούν το «όνομα» του αντιπάλου των Ιησού Χριστού οφείλεται εν μέρει στο ότι στο παρελθόν οι θρησκευτικοί ηγέται τον κακοπαρέστησαν σ’ αυτούς. Ούτε καν ονειρεύονται τις δυνάμεις και τα προσόντα που έχει. Δεν εκτιμούν το ότι με το ελάχιστο, το πιο απλό από τα όπλα του θα μπορούσε να τους καταστήση τελείως ανίσχυρους. Παραδείγματος χάριν, πόσο εύκολα μπορεί μια μεγάλη στρατιωτική επιχείρησις να καθηλωθή στο έδαφος από μια απλή χιονοθύελλα. Ή μια μεταβολή του καιρού, ένας τυφών, ένας σεισμός, ένα παλιρροϊκό κύμα, ή οποιαδήποτε από εκατό άλλες φυσικές δυνάμεις μπορούν να καταστήσουν μια ολόκληρη στρατιωτική μηχανή τελείως ανίσχυρη μέσα σε λίγες σύντομες ώρες ή λεπτά του χρόνου. Αυτοί είναι μόνο οι πιο απλοί από τους τρόπους με τους οποίους ο μέγας Πολεμιστής για τον Ιεχωβά μπορεί να τους πολεμήση. Θα έπρεπε να διαβάσουν τα χωρία Ιώβ 37:3-13· 38:22, 23· 12:17-25, και αφού εξετάσουν αυτά τα πράγματα θα διαπιστώσουν ότι αυτά δεν είναι παρά ένα μικρό μόνον μέρος των τρόπων με τους οποίους ενεργεί και ένα ψιθύρισμα της δυνάμεως που έχει ο Ιεχωβά Θεός και την οποία έχει θέσει στα χέρια του Πολεμιστού Υιού του.—Ιώβ 26:14.
10. Τι υπονοείται από το όνομα «Ο Λόγος του Θεού,» και από το γεγονός ότι το ιμάτιόν του είναι βαμμένο με αίμα; (υποσημείωσις) Πώς ο κλήρος ειδοποιήθη κατάλληλα για το ποιος είναι πραγματικά ο Λόγος του Θεού, και με ποιο αποτέλεσμα γι’ αυτούς;
10 «Και ήτο ενδεδυμένος ιμάτιον βεβαμμένον με αίμα· και καλείται το όνομα αυτού, Ο ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ.» (Αποκάλ. 19:13) Τι είναι εκείνο που τον κάνει τον ιδεώδη αρχιστράτηγο και εκείνον που οι στρατιές του τον ακολουθούν με αδιάρρηκτη νομιμοφροσύνη και ακλόνητη αφοσίωσι; Το γεγονός είναι ότι όταν ήταν στη γη ως άνθρωπος δεν παρεξέκλινε ούτε ένα εκατοστό από το μονοπάτι της θυσίας, δίνοντας το ίδιο το αίμα του για τα συμφέροντα της βασιλείας του Θεού και προς όφελος των ακολούθων του. Το ιμάτιον με το οποίον είναι ενδεδυμένος βεβαιώνει το εξής γεγονός: είναι βεβαμμένον με αίμα. Το επίσημο όνομάa του «Ο Λόγος του Θεού» τον υποδεικνύει ως τον παγκόσμιο εκπρόσωπο του Παντοκράτορος Θεού, επομένως, όταν ομιλή, ομιλεί με πλήρη εξουσία.
11. Ποια είναι τα στρατεύματα που ακολουθούν τον Χριστό, και πώς έχουν ήδη αποδειχθή ως πολεμισταί;
11 «Και τα στρατεύματα τα εν τω ουρανώ ηκολούθουν αυτόν εφ’ ίππων λευκών, ενδεδυμένοι βύσινον λευκόν και καθαρόν.» (Αποκάλ. 19:14) Σημειώστε ότι αυτά δεν είναι επίγεια στρατεύματα, διότι είναι στον ουρανό μαζί με τον αρχιστράτηγό τους ιππεύοντας συμβολικούς λευκούς πολεμικούς ίππους, τα δε ιμάτιά των κάνουν γνωστή την ταυτότητά των ως δικαίων πολεμιστών. Αυτές οι αγγελικές δυνάμεις, όλες ή πολλές από αυτές έχουν ήδη ενασχοληθή σ’ ένα πόλεμο στον ουρανό εναντίον του Σατανά και των δαιμόνων του και τους έχουν ρίξει κάτω στη γη. Όπως δείχνει η όρασις της Αποκαλύψεως, από τότε οι δαίμονες είναι με ασυνήθη τρόπο δραστήριοι στο να υποκινούν τα έθνη εναντίον του Θεού.—Αποκάλ. 12:3-13.
12. (α) Τι αντιπροσωπεύει η ρομφαία η οποία εξέρχεται από το στόμα του ουρανίου αρχιστρατήγου; (β) Είχαν οι βασιλείς και οι κριταί μια κατάλληλη ευκαιρία, και τι πρέπει να κάμη σ’ αυτούς ο Ιησούς;
12 Αυτός ο Νυμφίος-Πολεμιστής είναι ο εκπρόσωπος του Θεού. Τι είναι εκείνο που λέγει ή διατάσσει σ’ αυτό το σημείο; Είναι μια εντολή ή απόφασις εκτελέσεως—εκμηδενίσεως—κατά των εχθρών του. Είναι σε θέσι να διατάξη την εκτέλεσί των και να φροντίση να πραγματοποιηθή. Γι’ αυτό φαίνεται με μια μακρά ρομφαία που εξέρχεται από το στόμα του. (Αποκάλ. 1:16· 2:12, 16) Όπως ακριβώς μια ρομφαία αντιπροσωπεύει την εξουσία της θανατικής εκτελέσεως, η οποία εξουσία ασκείται από τους άρχοντας της γης (Ρωμ. 13:4), έτσι και ο Ιησούς Χριστός έχει αυτή την εξουσία, ανωτέρα από την ιδική τους. Τα έθνη με τους βασιλείς και τους δικαστάς των, όπως αυτοί της Πορτογαλίας, είχαν την ευκαιρία ν ακούσουν και είναι προειδοποιημένοι να ‘φιλούν τον Υιόν, μήποτε οργισθή [ο Ιεχωβά] και απολεσθούν εκ της οδού.’ Με πείσμονα τρόπο δεν άκουσαν. Επομένως, πρέπει να τους καταστρέψη με βίαιο τρόπο όπως μια σιδηρά ράβδος συντρίβει ένα σκεύος εκλεκτό, μαζί με τα εθνικά πολιτικά των συστήματα, σύνορα, εθνικά εμβλήματα, λάβαρα, τελωνειακές ενώσεις, διεθνείς συμμαχίες και κάθε υπόλειμμα της οργανώσεώς των καθώς και αυτούς που εξακολουθούν να τους υποστηρίζουν στον εναντίον του πόλεμό των.—Ψαλμ. 2:12, 8, 9· Αποκάλ. 2:27· 12:5.
ΜΗ ΠΑΡΗΓΟΡΕΙΤΕ ΤΟΝ ΕΧΘΡΟ ΤΗΣ ΝΥΜΦΗΣ
13. Περιγράψτε τις διάφορες πορείες ενεργείας που λαμβάνουν σήμερα ο κλήρος και οι μάρτυρες του Ιεχωβά απέναντι των βασιλέων της γης και του ζητήματος της κυριαρχίας.
13 Κανένας από τους μάρτυρας του Ιεχωβά ή από αυτούς που προσέχουν στο άγγελμα που αυτοί διακηρύττουν δεν θα έχη τίποτε να κάμη με τη μάχη, διότι αυτό υπερβαίνει πολύ τις δυνάμεις των να την διεξαγάγουν. Εξαρτάται τελείως από τις ουράνιες δυνάμεις υπό τον Ιησού Χριστό να την διεξαγάγουν. Εν τούτοις οι μάρτυρες του Ιεχωβά δείχνουν την υπακοή τους στον Βασιλέα. Πώς; Με το να παραμένουν σταθεροί στην εκ μέρους των αναγνώρισι και διακήρυξι των υψηλών ιδιοτήτων του, και με το ν’ αρνούνται να παράσχουν βοήθεια και παρηγορία στους εχθρούς όπως κάνει ο κλήρος των θρησκευτικών οργανώσεων της Βαβυλώνος της Μεγάλης τώρα που προάγει και υποστηρίζει σχέδια για την διατήρησι μιας ανθρωποποιήτου κυριαρχίας της γης εναντίον της κυριαρχίας του Ιεχωβά. Προσπαθούν να κάνουν τους άρχοντας να αισθάνωνται ότι μπορούν να νικήσουν. Σε αντίθεσι με αυτό, οι μάρτυρες του Ιεχωβά στη γη ενθαρρύνουν όλους εκείνους που θέλουν να εκζητήσουν ειρήνη με τον νικηφόρο Πολεμιστή-Νυμφίο ενώ υπάρχει ακόμη καιρός. Άτομα που επιθυμούν μπορούν να παρηγορούν και να προσφέρουν συμπαράστασι στην τάξι της Νύμφης στη γη, η οποία κατευθύνει το κήρυγμα των αγαθών νέων της Βασιλείας με το να συμμετέχουν μαζί τους σ’ αυτό το έργο.
14. Πώς είναι ο Ιησούς «Βασιλεύς βασιλέων και Κύριος κυρίων,» και τι δείχνει το ότι το όνομα είναι επί του μηρού του;
14 Δεν χρησιμεύει σε τίποτε το να στραφούν οι άρχοντες και τα έθνη εναντίον του από τον Θεό διωρισμένου και ενθρονισμένου βασιλέως, διότι «επί το ιμάτιον και επί τον μηρόν αυτού έχει γεγραμμένον το όνομα, ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΒΑΣΙΛΕΩΝ ΚΑΙ ΚΥΡΙΟΣ ΚΥΡΙΩΝ.» Είναι ανώτερος από όλους αυτούς. Στον μηρό του, όπου ευρίσκεται συνήθως η ρομφαία της εξουσίας, το όνομά του αναγράφεται πολύ σαφώς. Οι βασιλείς της γης αρνήθηκαν να το αναγνώσουν, ιδιαιτέρως από το 1914. Οι βασιλείς και άρχοντες ενόμισαν τους εαυτούς των, ή τουλάχιστον τον τύπο ή το σύστημα της κυβερνήσεώς των, αθάνατα. Αλλά όλα αυτά είναι θνητά. Μόνο Αυτός θα επιζήση της μάχης και Αυτός θα είναι ο μόνος βασιλεύς που θα παραμείνη επί του πεδίου.—Αποκάλ. 19:16· 1 Τιμ. 6:14-16.
15. Γιατί ο Ιησούς Χριστός το θεωρεί ως προνόμιο να πολεμήση ένα πόλεμο ακριβώς στο μέσον του γαμηλίου του εορτασμού;
15 Τι έξοχο πράγμα να μπορή ο Νυμφίος να ενεργή υπέρ της Νύμφης του, και να διαφυλάττη τα μέλη εκείνα της Νύμφης τα οποία είναι ακόμη προσκεκλημένα να παρευρεθούν στον γάμο και τον προσδοκούν! Αυτός έχει το προνόμιο να πολεμήση ένα πόλεμο ο οποίος θα διεκδικήση το όνομα του Πατρός του Ιεχωβά, καθαρίζοντας το ένδοξο αυτό όνομα και την οικογένεια αυτού του ενδόξου προσώπου από κάθε μομφή. Αλλά υπάρχουν ακόμη πιο πολλά να λεχθούν γι’ αυτόν τον πόλεμο. Διαβάζομε συχνά για ιστορικές μάχες και νίκες. Σπανίως έχομε μια λεπτομερή εικόνα πραγματικών δυνάμεων που περιλαμβάνονται και μια εκ του πλησίον άποψι αυτής της ιδίας της μάχης. Διαβάζοντας τα λίγα εδάφια που απομένουν τώρα από το 19ο κεφάλαιο της Αποκαλύψεως, θ’ απολαύσετε ακόμη περισσότερο το άρθρο της επομένης εκδόσεώς μας που πραγματεύεται αυτά τα εδάφια.
[Υποσημειώσεις]
a Σημειώστε ότι δεν ονομάζεται «Θεός ο Λόγος» διότι δεν είναι ο Θεός αλλά ο Υιός του Θεού. Ο απόστολος Ιωάννης έγραψε το ευαγγέλιό του όταν είχε γράψει το βιβλίον της Αποκαλύψεως, και οι λόγοι του στα εδάφια Ιωάννης 1:1, 2 συμφωνούν.
Βλέπε σελίδες 53-62, παραγράφους 61-83 του 64 σελίδων βιβλιαρίου «Ο Λόγος»—Ποιος Είναι; Κατά τον Ιωάννην, που εξεδόθη τον Ιούνιο του 1962 (στην Αγγλική) και αντίτυπά του εστάλησαν σε όλους τους ιερείς και κληρικούς του «Χριστιανικού κόσμου,» που ήταν δυνατόν, στις 19 Νοεμβρίου 1962, προς πληροφορίαν των.
Το Βιβλίον του Έτους 1963 της Μπριτάννικα, στη σελίδα 489, κάτω από την επικεφαλίδα «Μάρτυρες του Ιεχωβά» έλεγε: «Μια περαιτέρω προσπάθεια διευκρινίσεως από τους λόγους του αποστόλου Ιωάννου ότι ο Ιησούς Χριστός δεν ήταν μέρος της Τριάδος περιελαμβάνετο στο βιβλιάριο «Ο Λόγος»—Ποίος Είναι; Κατά τον Ιωάννην. Η πρώτη εκτύπωσις ανήλθε σε 2.500.000 και πλέον αντίτυπα. Αμέσως ύστερ’ από τις συνελεύσεις έγινε έναρξις μιας ειδικής παγκοσμίου εκστρατείας για τη διανομή ενός αντιτύπου σε κάθε Διαμαρτυρόμενο, Καθολικό και Ιουδαίο κληρικό.»
Σύμφωνα με την αντίδρασι από μέρους του κλήρου, το βιβλιάριο ήταν ως μια πληγή γι’ αυτούς.