Γιατί Χρειαζόμεθα τη Βασιλεία του Ιησού Χριστού — ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ της Σκοπιάς

Γιατί Χρειαζόμεθα τη Βασιλεία του Ιησού Χριστού

1. Τίνος «θεού» γεννήθηκε ως υιός ο Ιησούς και γιατί όχι τυχαίως;

ΕΝΑ ουσιώδες πράγμα παρατηρούμε σχετικά με τον Υιό του Θεού που ήταν στη γη ως άνθρωπος στη διάρκεια του πρώτου αιώνος μ.Χ. Αυτός δεν γεννήθηκε σε καμμιά Ινδουιστική οικογένεια της Ινδίας. Δεν γεννήθηκε σε καμμιά Βουδδιστική οικογένεια του Θιβέτ, ούτε στη βασιλική οικογένεια της αρχαίας Κίνας, ούτε στην οικογένεια του αυτοκρατορικού Καίσαρος της Ρώμης. (Εσθήρ 1:1· Λουκ. 2:1, 2) Αντιθέτως, αυτός «εγεννήθη εκ σπέρματος Δαβίδ κατά σάρκα.» (Ρωμ. 1:3) Αυτό δεν ήταν τυχαίο γεγονός. Ήταν ανάγκη να γεννηθή αυτός ο Υιός του Θεού «εκ σπέρματος Δαβίδ.» Αυτός ήταν ο λόγος για τον οποίο ο Θεός εξέλεξε μια Ιουδαία παρθένο, η οποία ήταν από τη γενεαλογική γραμμή του Δαβίδ από τη Βηθλεέμ, για να γίνη μητέρα του Ιησού Χριστού. (Λουκ. 1:26-32) Η παρθένος Μαρία ήταν λάτρης του Θεού που την έκαμε καρποφόρο θαυματουργικά, και γι’ αυτό ο υιός της δεν γεννήθηκε ως υιός κάποιου Ινδουιστικού θεού ή κάποιας Βουδδιστικής θεότητος ή του Ρωμαίου Διός ή του Έλληνος Διός.—Λουκ. 1:34-55· Πράξ. 14:12, 13.

2. Γιατί ο Ιησούς δεν ήταν ανάγκη να γεννηθή από τη φυλή του Λευί και ποια μέρα πέθανε;

² Στον αρχαίο Ισραήλ, η φυλή του Βασιλέως Δαβίδ ήταν η φυλή του Ιούδα, από την οποία δεν ελαμβάνοντο ιερείς για να προσφέρουν θυσίες. Εν τούτοις, ο Ιησούς Χριστός μπορούσε να γεννηθή ως «σπέρμα του Δαβίδ» από τη φυλή του Ιούδα και να γίνη «ο Αμνός του Θεού ο αίρων την αμαρτίαν του κόσμου.» (Ιωάν. 1:29) Δεν ήταν ανάγκη να προέλθη από τη φυλή του Λευί και από την ιερατική οικογένεια του Ααρών, από την οποία ελαμβάνοντο οι ιερείς του Ισραήλ. Μπορούσε να γεννηθή από τη Δαβιδική φυλή του Ιούδα και ωστόσο να είναι ένας τέλειος, αναμάρτητος άνθρωπος κατάλληλος για θυσία ευπρόσδεκτη στον Θεό επειδή ήταν τέλειος και αναμάρτητος. Η τελειότης και η αγνότης την οποία είχε διατηρήσει ως Υιός του Θεού στον ουρανό συνεχίσθηκε και όταν εστάλη στη γη για να γίνη ο άνθρωπος που ήταν απόλυτα ίσος με τον τέλειο και αναμάρτητο Αδάμ την ημέρα της δημιουργίας του στον Κήπο της Εδέμ. Ο Ιησούς Χριστός έπρεπε να είναι τέτοιος για να ‘δώση τον εαυτόν του ως αντίλυτρον για όλους.’ (1 Τιμ. 2:5, 6· Ματθ. 20:28) Έχυσε το αίμα του ως απολυτρωτική θυσία την Ημέρα του Πάσχα του έτους 33 μ.Χ., την ημέρα που οι Ιουδαίοι θυσίαζαν τον Πασχάλιο αμνό και έτρωγαν το ψημένο κρέας του για να εορτάσουν την εθνική τους απελευθέρωσι από την αρχαία Αίγυπτο.

3. Τι είπε το Λευιτικόν 17:11, 12 για το αίμα και γι’ αυτό τι ωφέλεια αποκομίζωμε από το αίμα του Ιησού και πώς;

³ Στη διαθήκη του με τον λαό Ισραήλ, ο Θεός είχε πει τα επόμενα λόγια που βρίσκονται στο Λευιτικόν 17:11, 12: «Η ζωή της σαρκός είναι εν τω αίματι· και εγώ έδωκα αυτό εις εσάς, δια να κάμνητε εξιλέωσιν υπέρ των ψυχών σας επί του θυσιαστηρίου . . . Ουδεμία ψυχή από σας θέλει φάγει αίμα· ουδέ ο ξένος, ο παροικών μεταξύ σας, θέλει φάγει αίμα.» Ο Ιησούς Χριστός, λοιπόν, χύνοντας το αίμα του ως θυσία στον Θεό, προσέφερε τη ζωή του ως εξιλεωτική θυσία για όλους εμάς τους απογόνους του αμαρτωλού Αδάμ. Παρουσίασε το αίμα της τελείας ανθρώπινης θυσίας του στον Θεό στον ουρανό, και γι’ αυτό εμείς δεν μπορούμε να φάμε ή να πιούμε το αίμα του Ιησού για ν’ αποκομίσωμε ωφέλεια απ’ αυτό. Πρέπει να πιστέψωμε ότι αυτό το αίμα μάς καθαρίζει πλήρως από τα θανατηφόρα αμαρτήματά μας για να ωφεληθούμε από το αίμα του Ιησού.—Εβρ. 9:11-14, 24.

4. Πώς τα λόγια του Σίμωνος Πέτρου για το αίμα του Χριστού δείχνουν πόσο κατάλληλα η Αποκάλυψις παρουσιάζει τον Ιησούν ως Αρνίον;

⁴ Ένας από τους Ιουδαίους του πρώτου αιώνος που πίστεψε στην εξιλεωτική αξία του αίματος του Ιησού ήταν ο Σίμων Πέτρος, που ήταν κάποτε ψαράς στη Θάλασσα της Γαλιλαίας. Ο Σίμων Πέτρος, γράφοντας στους ομοπίστους του, είπε τα εξής: «Δεν ελυτρώθητε από της ματαίας πατροπαράδοτου διαγωγής υμών δια φθαρτών, αργυρίου ή χρυσίου, αλλά δια του τιμίου αίματος του Χριστού, ως αμνού αμώμου και ασπίλου.» (1 Πέτρ. 1:18, 19) Τώρα λοιπόν μπορούμε κι εμείς ν’ αντιληφθούμε πόσο κατάλληλα το βιβλίο της Αποκαλύψεως παρουσιάζει συνεχώς τον Ιησού Χριστό ως «το Αρνίον,» το «εσφαγμένον.» (Αποκάλ. 5:6) Όλοι οι άνθρωποι χρειαζόμεθα φυσικά ένα τέτοιο εξιλεωτικό Αρνίον που με το αίμα του μπορεί να μας καθαρίση από τις αμαρτίες μας και να μας απαλλάξη από την καταδίκη του θανάτου. Χωρίς ζωή μέσω της θυσίας αυτού του Αρνίου, κανένας από μας δεν θα μπορούσε ν’ απολαύση τίποτα στο μέλλον με καθαρή συνείδησι ενώπιον του Θεού. Στην πραγματικότητα, λοιπόν, δεν μπορούμε να ζήσωμε χωρίς αυτόν τον Αμνόν!

5. Τίνος αντίτυπον κατά την Ισραηλιτική Ημέρα του Εξιλασμού είναι ο Ιησούς Χριστός, με την προσφορά του εαυτού του ως θυσίας;

⁵ Ο Ιησούς Χριστός, προσφέροντας τον εαυτόν του ως Αμνόν για θυσία υπηρέτησε ως Αρχιερεύς του Θεού που είχε προσκιασθή από τον πρώτο αρχιερέα του Ισραήλ, δηλαδή τον Ααρών από τη φυλή του Λευί. Όλοι οι μετέπειτα αρχιερείς του αρχαίου Ισραήλ, που προσέφεραν θυσίες, κατήγοντο απ’ αυτόν τον Ααρών, τον αδελφό του Μωυσέως. Αυτός είναι ένας ακόμη λόγος για τον οποίο όλο το ανθρώπινο γένος έχει ανάγκη του Ιησού Χριστού, δηλαδή για να υπηρετή αυτός ο Ιησούς ως το αντίτυπο των αρχιερέων του Ισραήλ που ελάμβαναν το αίμα των θυσιών και το έφερναν στα Άγια των Αγίων του ναού στην ετησία Ημέρα του Εξιλασμού, Γιόμ Κιππούρ.

6. Σε ποιον διδάχθηκαν ν’ αποβλέπουν οι εκχριστιανισμένοι Ιουδαίοι για εξιλέωσι των αμαρτιών τους και γιατί;

⁶ Ο αναστημένος Ιησούς Χριστός πραγματοποίησε αυτή την εικόνα της Ημέρας του Εξιλασμού όταν αναλήφθηκε από τη γη στον ουρανό για να εμφανισθή στην παρουσία του Θεού και προσέφερε την αξία της τελείας ανθρώπινης θυσίας του προς εξιλασμόν για τις αμαρτίες όλης της ανθρωπότητος. Γι’ αυτό και οι εκχριστιανισμένοι Ιουδαίοι διδάχθηκαν να μην αποβλέπουν πια στους Ααρωνικούς αρχιερείς, αλλά στο αντίτυπο τους, με τα εξής λόγια που αναγράφονται στην επιστολή προς Εβραίους 3:1, 2: «Όθεν, αδελφοί άγιοι, ουρανίου προσκλήσεως μέτοχοι, κατανοήσατε τον απόστολον και αρχιερέα της ομολογίας ημών τον Ιησούν Χριστόν, όστις ήτο πιστός εις τον καταστήσαντα αυτόν, καθώς και ο Μωυσής εις όλον τον οίκον αυτού.»

ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΚΑΤΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΕΝΑΝ ΑΡΧΙΕΡΕΑ

7. Με ποιον τρόπο ο Ιησούς Χριστός είναι ένας κατάλληλος αρχιερεύς για μας και ποιους υπηρετεί ως αρχιερεύς, όπως παρουσιάζει το πρώτο κεφάλαιο της Αποκαλύψεως;

⁷ Η προς Εβραίους επιστολή, εξηγώντας περαιτέρω στους εκχριστιανισμένους Ιουδαίους πώς ο Ιησούς Χριστός ως Αρχιερεύς υπηρετεί πιο αποτελεσματικά από όσο υπηρέτησαν ο Ααρών και οι διάδοχοι του, προχωρεί και λέγει στο έβδομο κεφάλαιο και στο εικοστό έκτο εδάφιο τα εξής: «Τοιούτος αρχιερεύς έπρεπεν εις ημάς, όσιος, άκακος, αμίαντος, κεχωρισμένος από των αμαρτωλών και υψηλότερος των ουρανών γενόμενος.» Το βιβλίο της Αποκαλύψεως, στο πρώτο κεφάλαιο εδάφια δώδεκα έως δεκαοκτώ, παρουσιάζει τον ενδοξασμένο Ιησού Χριστό ως Αρχιερέα που υπηρετεί τις Χριστιανικές εκκλησίες. Εν τούτοις, το πέμπτο κεφάλαιο τον παρουσιάζει σαν κάτι περισσότερο από Αρχιερέα του Θεού. Αυτό τονίζει το γεγονός ότι όλοι εμείς χρειαζόμεθα τον Ιησού Χριστό για έναν ακόμη λόγον εκτός από το ότι αυτός είναι θυσιαστικός Αμνός και Αρχιερεύς μας.

8. Ποιοι τίτλοι δίδονται στο Αρνίο στην Αποκάλυψι 5:9, 10, και σε τι αναφέρονται αυτοί εκτός του ιερατείου;

⁸ Η Αποκάλυψις 5:5, 6 ταυτίζει τον Αμνόν, ο οποίος εσφάγη, με ‘τον λέοντα όστις είναι εκ της φυλής Ιούδα, τη ρίζα του Δαβίδ.’ Αυτοί οι τίτλοι δείχνουν κάτι σχετικό με τον Αμνό, τον Ιησού Χριστό. Τα εδάφια εννέα και δέκα, δίνουν πρόσθετη έμφασι σ’ αυτό. Αυτά τα εδάφια λέγουν το εξής για το Αρνίον: «Άξιος είσαι να λάβης το βιβλίον και να ανοίξης τας σφραγίδας αυτού· διότι εσφάγης και ηγόρασας ημάς εις τον Θεόν δια του αίματός σου εκ πάσης φυλής και γλώσσης και λαού και έθνους, και έκαμες ημάς εις τον Θεόν ημών βασιλείς και ιερείς, και θέλομεν βασιλεύσει επί της γης.» Σε τι λοιπόν αναφέρονται όλα αυτά εκτός από το ιερατείο; Φυσικά αναφέρονται σε μια κυβέρνησι σε μια βασιλεία. Όλοι μας χρειαζόμεθα μια τέλεια και δίκαιη κυβέρνησι σ’ όλη τη γη.

9. Σύμφωνα, με τη Γένεσι 49:9, 10, τι επρόκειτο να έχη ο Λέων εκ της φυλής Ιούδα και, σχετικά μ’ αυτό, γιατί έπρεπε να είναι ο Ιησούς «η ρίζα του Δαβίδ»;

⁹ Σύμφωνα με την προφητεία της Γενέσεως 49:9, 10 ο Λέων που είναι από τη φυλή του Ιούδα επρόκειτο να έχη ένα σκήπτρο και ράβδο αρχηγού και σ’ αυτόν να ανήκη δικαιωματικά η υπακοή όλων των λαών. Αυτό εσήμαινε κυβέρνησι για τον Λέοντα εκ της φυλής του Ιούδα. Ο Δαβίδ ήταν από τη φυλή του Ιούδα, και επί σαράντα χρόνια εβασίλευσε στους Ισραηλίτας. Ο Ιησούς Χριστός έπρεπε να είναι η «ρίζα του Δαβίδ,» διότι στον Βασιλέα Δαβίδ της Ιερουσαλήμ ο Θεός είχε υποσχεθή μια δυναστεία διαδόχων της οικογενείας του που θα εβασίλευαν για πάντα.

10. Σύμφωνα με τα λόγια του Γαβριήλ στη Μαρία, τίνος θρόνο θα είχε ο γυιος της και για πόσον καιρό;

¹⁰ Δηλαδή ο Ιεχωβά, ως ανταμοιβή προς τον Βασιλέα Δαβίδ για την ακλόνητη αποκλειστική λατρεία του προς τον Ιεχωβά ως του μόνου ζώντος και αληθινού Θεού, έκαμε μια διαθήκη με τον Δαβίδ για μια αιώνιο βασιλεία από την γενεαλογική γραμμή της οικογενείας του. (2 Σαμ. 7:1-17) Γι’ αυτό και ο άγγελος Γαβριήλ, όταν ανήγγειλε την επικείμενη γέννησι του Ιησού στη Μαρία, που ήταν από τη φυλή του Ιούδα, είπε τα εξής: «Θέλει δώσει εις αυτόν Ιεχωβά ο Θεός τον θρόνον Δαβίδ του πατρός αυτού, και θέλει βασιλεύσει επί τον οίκον του Ιακώβ εις τους αιώνας, και της βασιλείας αυτού δεν θέλει είσθαι τέλος.»—Λουκ. 1:26-33, ΜΝΚ.

11. Όταν προσευχώμεθα με τα λόγια του Ματθαίου 6:9, 10, ποια ανάγκη μας ομολογούμε στον Θεό;

¹¹ Τι κάνομε λοιπόν όταν προσευχώμεθα στον Ιεχωβά Θεό, όπως ο Ιησούς εδίδαξε τους μαθητάς του να προσεύχωνται: «Πάτερ ημών ο εν τοις ουρανοίς αγιασθήτω το όνομά σου· ελθέτω η βασιλεία σου· γενηθήτω το θέλημα σου, ως εν ουρανώ, και επί της γης»; Ομολογούμε στον Θεό ότι έχομε ανάγκη της βασιλείας του Υιού του Ιησού Χριστού.—Ματθ. 6:9, 10.

12. Σε ποια προσπάθεια απέτυχε ο Χριστιανικός κόσμος και επομένως τι θα κάμη η βασιλεία του Θεού μέσω του Χριστού στις βασιλείες αυτού του κόσμου;

¹² Ο λεγόμενος Χριστιανικός κόσμος ποτέ δεν ήταν η βασιλεία του Θεού δια του Χριστού. Ο Χριστιανικός κόσμος απέτυχε στην προσπάθειά του να μεταστρέψη τις κυβερνήσεις του κόσμου σε πραγματικά Χριστιανικές κυβερνήσεις. Πώς λοιπόν, πρόκειται να έχωμε ποτέ τη βασιλεία του Χριστού στη γη όταν υπάρχουν όλες αυτές οι πολιτικές κυβερνήσεις και διευθύνουν τις υποθέσεις της γης; Δεν μπορούμε να την έχωμε κάτω απ’ αυτές τις συνθήκες. Γι’ αυτό είναι ανάγκη να παραμερισθούν αυτές οι ατελείς και ελαττωματικές κυβερνήσεις των ανθρώπων και να ξεκαθαρισθή η γη. Αυτό δεν μπορεί να γίνη με ανθρώπινη δύναμι. Γι’ αυτόν τον λόγο έχομε ανάγκη της βασιλείας του Ιησού Χριστού να το κάμη αυτό. Αυτή η βασιλεία θα κάμη αυτό το έργο, σύμφωνα με την προφητεία του Θεού που αναγράφεται στον Δανιήλ 2:44 και λέγει τα εξής: «Και εν ταις ημέραις των βασιλέων εκείνων θέλει αναστήσει ο Θεός του ουρανού βασιλείαν, ήτις εις τον αιώνα δεν θέλει φθαρή· και η βασιλεία αύτη δεν θέλει περάσει εις άλλον λαόν· θέλει κατασυντρίψει και συντελέσει πάσας ταύτας τας βασιλείας, αυτή δε θέλει διαμένει εις τους αιώνας.»

13. Πότε και πού θα γίνη η βίαιη απομάκρυνσις αυτών των κοσμικών κυβερνήσεων και τι χρειάζονται ακόμη εκείνοι που θα επιζήσουν στη γη;

¹³ Αυτή η βίαιη απομάκρυνσις των σημερινών πολιτικών κυβερνήσεων θα εκπληρωθή στην έντασι της επικείμενης ‘μεγάλης θλίψεως’ την οποία η Αποκάλυψις 16:14, 16 αποκαλεί Αρμαγεδδώνα. Θα επιζήσουν άνθρωποι απ’ αυτή τη μεγάλη ημέρα του Θεού του Παντοκράτορος στον Αρμαγεδδώνα. Αυτοί θα χρειάζωνται κάτι περισσότερο από μια γη απηλλαγμένη από διεφθαρμένες και ανίκανες κυβερνήσεις αμαρτωλών θνητών ανθρώπων. Τι περισσότερο απ’ αυτό θα χρειάζωνται; Τίποτα άλλο από την εξάλειψι όλων των αοράτων πονηρών υπερανθρωπίνων δυνάμεων που έχουν υπαγορεύσει κάθε κακή ενέργεια αυτών των πολιτικών κυβερνήσεων. Και ποιες είναι αυτές οι αόρατες υπερανθρώπινες δυνάμεις; Η σύγχρονη επιστήμη δεν θα το πιστέψη αν απαντήσωμε ότι είναι ο Σατανάς ή Διάβολος και οι δαιμονικοί άγγελοι. Αλλ’ ας πιστέψουμε στον ίδιο τον Ιησού Χριστό, και όχι στη σύγχρονη επιστήμη. Εκείνος είπε ότι ο Σατανάς ή Διάβολος είναι «ο άρχων του κόσμου τούτου.» Ασφαλώς ο Ιησούς Χριστός, τον οποίον ο Θεός έστειλε από τον ουρανό έπρεπε να το γνωρίζη αυτό.—Ιωάν. 12:31· 14:30.

14. Ποια κυβέρνησις θα είναι αρκετά ισχυρή για να εκτοπίση τον Σατανά και τους δαίμονες του από τη θέσι της επιρροής που έχουν στους κατοίκους της γης και πώς;

¹⁴ Επίσης, στην όρασι που μετέδωσε ο ενδοξασμένος Ιησούς Χριστός στον Χριστιανό απόστολο Ιωάννη ετόνισε ότι ο Σατανάς ή Διάβολος είναι «ο πλανών την οικουμένην όλην.» (Αποκάλ. 12:9) Θα απαιτηθή λοιπόν μια ουράνια πνευματική κυβέρνησις για να εκτοπίση τον Σατανά και τους δαιμονικούς αγγέλους από τη θέσι της επιρροής που έχουν σ’ όλους τους κατοίκους της γης. Η βασιλεία του Ιησού Χριστού είναι ακριβώς μια τέτοια ουράνια κυβέρνησις αρκετά ισχυρή για να φέρη αυτή την ανακούφισι στην ανθρωπότητα. Γι’ αυτό χρειαζόμεθα επίσης αυτή τη βασιλεία. Μετά τη νίκη της στον πόλεμο του Αρμαγεδδώνος, αυτή η κυβέρνησις θα περιορίση τον Σατανά ή Διάβολο και όλους τους δαιμονικούς του αγγέλους σε μια άβυσσο πολύ μακρυά από το περιβάλλον της γης. Ο περιορισμός τους θα διαρκέση σ’ όλα τα χίλια χρόνια της βασιλείας του Χριστού.—Αποκάλ. 19:11 έως 20:3.

15. Πώς η Αποκάλυψις παριστάνει τα ζωοπάροχα οφέλη που θα λάβουν όλοι οι άνθρωποι στη γη κάτω από τη βασιλεία του Θεού;

¹⁵ Στη διάρκεια της χιλιετούς βασιλείας του Ιησού Χριστού, ζωοπάροχα οφέλη θα ρεύσουν ως ποταμός για όλους τους ανθρώπους της γης για τους οποίους ο Ιησούς έδωσε τη ζωή του ως θυσιαστικός Αμνός. Αυτό παριστάνεται ωραία στο τελευταίο κεφάλαιο της Αποκαλύψεως. Εκεί ο απόστολος Ιωάννης δείχνει την πηγή των προμηθειών για την αιώνια ζωή της ανθρώπινης οικογένειας. Ο Ιωάννης λέγει: «Και μοι έδειξε [ο άγγελος του Θεού] καθαρόν ποταμόν ύδατος της ζωής λαμπρόν ως κρύσταλλον, εξερχόμενον εκ του θρόνου του Θεού και του Αρνίου. Εν τω μέσω της πλατείας αυτής [της πόλεως] και του ποταμού εντεύθεν και εντεύθεν ήτο το δένδρον της ζωής, φέρον καρπούς δώδεκα, καθ’ έκαστον μήνα κάμνον τον καρπόν αυτού.»

16. Από που πηγάζουν όλες αυτές οι ευλογίες, και πώς θα φροντίση η βασιλεία ώστε να μη υπάρχη πια κατάρα στην ανθρωπότητα;

¹⁶ Κατόπιν, για να δείξη ότι αυτές οι ευλογίες πηγάζουν από τον βασιλικό θρόνο του Θεού και του Αρνίου Ιησού Χριστού, ο απόστολος Ιωάννης προσθέτει τα εξής: «Και ουδέν ανάθεμα θέλει είσθαι πλέον· και ο θρόνος του Θεού και του Αρνίου θέλει είσθαι εν αυτή, και οι δούλοι αυτού θέλουσι λατρεύσει αυτόν.» (Αποκάλ. 22:1-3) Η βασιλεία του Θεού δια του Χριστού θα είναι για την ευλογία του ανθρωπίνου γένους και όχι για κατάρα. Ο Υιός του Θεού, ο Ιησούς Χριστός, θα φροντίση ώστε οι υποθέσεις της γης να διεξάγωνται με δικαιοσύνη για να καταλήγουν σε ευλογίες.

Η ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΑΝΑΓΚΑΙΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΝΕΚΡΟΥΣ

17. Ποιοι θα μετάσχουν πρώτοι σ’ αυτές τις ζωοπαροχες προμήθειες και γιατί θα υπάρξουν και άλλοι μέτοχοι;

¹⁷ Οι πρώτοι που θα μετάσχουν σ’ αυτές τις ζωοπάροχες προμήθειες από τον θρόνο του Θεού μέσω του Χριστού θα είναι ‘ο πολύς όχλος’ των λάτρεων που θα επιζήσουν από τη ‘μεγάλη θλίψι’ στην οποία θα συντριβούν οι βασιλείες αυτού του κόσμου. (Αποκάλ. 7:9-14· Δαν. 2:44· Ματθ. 24:21, 22) Θα υπάρξουν λοιπόν και άλλοι μέτοχοι του συμβολικού ποταμού του ύδατος της ζωής και των συμβολικών δένδρων της ζωής; Ναι, εφόσον ο Ιησούς Χριστός πέθανε ως «Αμνός του Θεού» για περισσοτέρους ανθρώπους από εκείνους που θα επιζήσουν από την θλίψι. Ας μη λησμονούμε τι είπε ο Ιησούς όταν πλησίαζε σ’ έναν τάφο της Βηθανίας κοντά στην Ιερουσαλήμ το έτος 33 μ.Χ. Τότε είπε τα εξής: «Εγώ είμαι η ανάστασις και η ζωή. Ο πιστεύων εις εμέ, και αν αποθάνη, θέλει ζήσει· και πας όστις ζη και πιστεύει εις εμέ δεν θέλει αποθάνει εις τον αιώνα. Πιστεύεις τούτο;» Η Μάρθα, η αδελφή του νεκρού Λαζάρου, απήντησε: «Ναι, Κύριε, εγώ επίστευσα ότι συ είσαι ο Χριστός, ο Υιός του Θεού, ο ερχόμενος εις τον κόσμον.» (Ιωάν. 11:25-27) Τώρα τι θα λεχθή για μας σήμερα; Μπορούμε κι εμείς να δώσωμε την ίδια απάντησι πίστεως σ’ αυτό το ερώτημα;

18. Γιατί έχομε βάσιμο λόγο ν’ απαντήσωμε Ναι στο ερώτημα του Ιησού, όπως απήντησε η Μάρθα, και γιατί μπορεί ακόμη να λέγη ο Ιησούς: «Εγώ είμαι η ανάστασις και η ζωή»;

¹⁸ Έχομε βάσιμο λόγο ν’ απαντήσωμε Ναι, διότι ο Ιησούς υπεστήριξε τότε τα αξιοσημείωτα λόγια του ανασταίνοντας τον φίλο του Λάζαρο, μολονότι ήταν τέσσερις μέρες νεκρός. (Ιωάν. 11:28-45) Σε λίγο ήλθε ο καιρός ν’ αναστηθή ο ίδιος ο Ιησούς εκ νεκρών. Πέθανε την Ημέρα του Πάσχα. Τρεις μέρες αργότερα αναστήθηκε με την παντοδυναμία του ουρανίου Πατρός του. Την τεσσαρακοστή ημέρα μετά την ημέρα του Πάσχα ανελήφθη στον ουρανό από ένα μέρος κοντά στη Βηθανία στο Όρος των Ελαιών. (Λουκ. 24:50-53· Πράξ. 1:1-12) Στον ουρανό ο δοξασμένος Ιησούς Χριστός μπορεί ακόμη να λέγη: «Εγώ είμαι η ανάστασις και η ζωή.» Ότι είναι εξουσιοδοτημένος από τον Θεό τον Πατέρα του ν’ αναστήση τους νεκρούς, μας το βεβαιώνει με τα λόγια του στο όραμα της Αποκαλύψεως που έδωσε στον Ιωάννη: «Και έγεινα νεκρός και ιδού, είμαι ζων εις τους αιώνας των αιώνων, και έχω τα κλειδία του άδου και του θανάτου.»—Αποκάλ. 1:18.

19. Πώς ο Ιησούς Χριστός, όταν αναστήθηκε, ήταν ο «πρωτότοκος εκ των νεκρών,» και όχι ο φίλος του Λάζαρος και οι άλλοι που είχε αναστήσει ο Ιησούς;

¹⁹ Ο Ιησούς Χριστός ήταν ο πρώτος που αναστήθηκε εκ νεκρών για να ζη ως ένα αναστημένο πρόσωπο για πάντα. Σωστά λοιπόν καλείται πρωτότοκος εκ των νεκρών και «απαρχή των κεκοιμημένων.» (Κολ. 1:18· 1 Κορ. 15:20) Ακόμη και ο φίλος του Λάζαρος και άλλοι τους οποίους αυτός και οι απόστολοι του είχαν αναστήση υπέκυψαν κατόπιν στον θάνατο και ετάφησαν στον κοινό τάφο της ανθρωπότητος, δηλαδή στον Άδη. Η προγενέστερη ανάστασίς των από τον θάνατο και τον Άδη ήταν μόνο πρόσκαιρη. Γι’ αυτό «αι πύλαι του Άδου» πρέπει να μείνουν κλειστές γι’ αυτούς και για όλους τους άλλους λυτρωμένους νεκρούς ως την εγκαθίδρυσι της βασιλείας του Χριστού στους ουρανούς στον ωρισμένο καιρό του Θεού.—Ματθ. 16:18· Ησ. 38:10, 18.

20, 21. Πότε και πού ιδρύθηκε η βασίλεια του Χριστού και ποιους θ’ αναστήση πρώτα αυτός ο Βασιλεύς που τώρα κυβερνά;

²⁰ Η παγκόσμια ιστορία του εικοστού αιώνος μάς παρουσιάζει την εκπλήρωσι των Βιβλικών προφητειών και δείχνει ότι η βασιλεία του Χριστού ιδρύθηκε στους ουρανούς στο τέλος των Καιρών των Εθνών, στο έτος 1914 μ.Χ. (Λουκ. 21:24· Ιεζ. 21:25-27) Στην ουράνια βασιλική εξουσία του ο Ιησούς Χριστός θα κατηύθυνε την προσοχή του πρώτα στους νεκρούς πιστούς μαθητάς του, όπως ήσαν οι απόστολοι του και οι άλλοι μαθηταί που εκλήθησαν στην ουράνια βασιλεία μαζί του. Αυτούς θα τους ανάσταινε σε αθάνατη ουράνια ζωή, για ν’ αποτελέσουν μαζί του «βασιλείς και ιερείς,» όπως αναγράφεται στην Αποκάλυψι 5:10. Έτσι θα εξεπληρώνοντο όσα λέγει ο απόστολος Ιωάννης στην Αποκάλυψι 20:4-6:

²¹ «Και είδον θρόνους, και εκάθησαν επ’ αυτών, και κρίσις εδόθη εις αυτούς· και είδον τας ψυχάς των πεπελεκισμένων δια την μαρτυρίαν του Ιησού και δια τον λόγον του Θεού, . . . και έζησαν και εβασίλευσαν μετά του Χριστού τα χίλια έτη . . . Αύτη είναι η ανάστασις η πρώτη. Μακάριος και άγιος, όστις έχει μέρος εις την πρώτην ανάστασιν· επί τούτων ο θάνατος ο δεύτερος δεν έχει εξουσίαν, αλλά θέλουσιν είσθαι ιερείς του Θεού και του Χριστού και θέλουσι βασιλεύσει μετ’ αυτού χίλια έτη.»

22. Στην διάρκεια της χιλιετούς βασιλείας του, πώς ο Ιησούς Χριστός θα χρησιμοποιήση ‘τα κλειδιά του θανάτου και του Άδου,’ και με ποιον τρόπο ο «πολύς όχλος» εκείνων που θα επιζήσουν από τη ‘μεγάλη θλίψι’ θα ιδή κάτι που ποτέ προηγουμένως δεν έχει συμβή στη γη;

²² Στη διάρκεια της χιλιετούς βασιλείας του ο Ιησούς Χριστός ως Αρχιερεύς και Βασιλεύς θα χρησιμοποιήση τα ‘κλειδιά του θανάτου και του Άδου’ χάριν των υπολοίπων νεκρών της ανθρωπότητος. Αυτοί οι νεκροί θ’ ακούσουν τη φωνή του και θα εξέλθουν, όπως ο ίδιος προείπε με τα λόγια που αναγράφονται στο ευαγγέλιο του Ιωάννου 5:28, 29. Τότε ο ‘πολύς όχλος’ εκείνων που θα περάσουν ζωντανοί από τη ‘μεγάλη θλίψι’ και το δέσιμο και ρίψιμο του Σατανά και των δαιμόνων του στην άβυσσο, θα ιδούν ένα θαύμα που δεν έχει το όμοιό του. Θα ιδούν την επάνοδο στη ζωή επάνω στη γη όλων των νεκρών για τους οποίους ο Αρχιερεύς Ιησούς θυσίασε την τέλεια ανθρώπινη ζωή του ως ο ‘Αμνός του Θεού.’ (Ιωάν. 1:29· 1 Τιμ. 2:5, 6· Εβρ. 2:9) Τελικά ο αριθμός των αναστημένων θα ανέλθη σε δισεκατομμύρια και όλοι αυτοί θα είναι απόγονοι του αμαρτωλού Αδάμ από τον οποίον εκληρονόμησαν ατέλεια, αμαρτωλότητα και καταδίκη σε θάνατο. Ποτέ δεν έχει συμβή κάτι όμοιο μ’ αυτό στη γη. Ο απόστολος Ιωάννης έλαβε μια σύντομη όρασι του εκπληκτικού αυτού θαύματος του Θεού μέσω του Χριστού και το περιγράφει στην Αποκάλυψι 20:11-14.

23. Γιατί ο Ιωάννης δεν τρόμαξε με την όρασι της αναστάσεως και πότε οι κάτοικοι της γης θα ιδούν την εκπλήρωσι του εδαφίου 1 Κορινθίους 15:26;

²³ Μήπως ο Ιωάννης τρόμαξε με την όρασι; Μήπως είδε τη γη υπερβολικά γεμάτη από ανθρώπους; Όχι διόλου! Ο Ιεχωβά Θεός θα κάμη τη γη να γεμίση άνετα από άνδρες και γυναίκες με ανθρώπινη τελειότητα και χωρίς την καταδίκη του θανάτου επάνω τους, αλλά με το δικαίωμα της αιωνίου ζωής που θα τους δοθή ως ανταμοιβή για την αδιάρρηκτη αφοσίωσί τους στον Ιεχωβά Θεό. Όλοι θα ζουν μέσα σ’ έναν παγγήινο παράδεισο! (Γέν. 1:26-28) Όταν λοιπόν και ο τελευταίος από τους απολυτρωμένους νεκρούς εξέλθη από τις ανοιχτές ‘πύλες του Άδου,’ ο κοινός τάφος της ανθρωπότητας δεν θα υπάρχη πια. Ο Άδης θα ριφθή στη «λίμνη του πυρός» για αιώνιο θάνατο του. Και όταν όλοι εκείνοι που θα ζουν στη γη κάτω από τη χιλιετή βασιλεία του Χριστού ανταποκριθούν στην εκπαίδευσι της βασιλείας και ελευθερωθούν έτσι απ’ όλη την αμαρτωλή κατάστασι και θεραπευθούν απ’ όλες τις ανθρώπινες ατέλειες, τότε θα ζουν πραγματικά. Τότε ο «θάνατος,» δηλαδή ο θάνατος που εκληρονόμησε το ανθρώπινο γένος από τον Αδάμ, θα ενωθή με τον Άδη στη «λίμνη του πυρός.» (Αποκάλ. 20:14) Όταν θα πραγματοποιηθούν όλα αυτά, οι άνθρωποι θα ιδούν να εκπληρώνωνται τα λόγια που αναγράφονται στο εδάφιο 1 Κορ. 15:26: «Έσχατος εχθρός καταργείται ο θάνατος.» Όσοι καταστρέφονται αργότερα με τον Σατανά και τους δαίμονες του λόγω εκούσιας παρακοής, θα υποστούν τον ‘δεύτερο θάνατο,’ από τον οποίον δεν υπάρχει ανάστασις.

24. Γιατί δεν πρέπει ποτέ να ντρεπώμεθα να δίνωμε μαρτυρία για τον Ιησού και με ποιους υποκινούμεθα να ενωθούμε για να δίνωμε μαρτυρία γι’ αυτόν;

²⁴ Ο χρόνος δεν θα επαρκούσε να φέρωμε αποδείξεις για τον Ιησού Χριστό και να πούμε όλα όσα προορίζει για μας ως μέλη της ξεπεσμένης ανθρώπινης οικογένειας. Ποτέ δεν θ’ απογοητευθούμε απ’ αυτόν. «Διότι λέγει η Γραφή: «Πας ο πιστεύων επ’ αυτόν δεν θέλει καταισχυνθή.» (Ρωμ. 10:11· Ησ. 28:16) Δεν πρέπει ποτέ να ντρεπώμεθα να δίνωμε μαρτυρία για τον Ιησού Χριστό είτε με τον προφορικό λόγο είτε με την έντυπη ύλη. Όσο περισσότερο κατανοούμε πόσο τον χρειαζόμεθα, τόσο περισσότερο θα υποκινούμεθα να ενωθούμε με τους αγγέλους για να δίνωμε μαρτυρία γι’ αυτόν προς δόξαν του Ιεχωβά Θεού και για το καλό του ανθρωπίνου γένους που βρίσκεται στη παρούσα απελπιστική κατάστασι.

25. Γιατί δεν πρέπει να δίδεται καμμιά τιμή σ’ εμάς τους ανθρώπους για την ουσία της μαρτυρίας που δίνομε και ποιος ενέπνευσε τις προφητείες για τον Ιησού και για ποιον σκοπό;

²⁵ Ας μη λησμονούμε τι είπε ο άγγελος όταν ο απόστολος Ιωάννης με ευγνωμοσύνη έπεσε στα πόδια του για να τον προσκυνήση: «Εγώ είμαι σύνδουλός σου και των αδελφών σου οίτινες έχουσι την μαρτυρίαν του Ιησού· τον Θεόν προσκύνησον· διότι η μαρτυρία του Ιησού είναι το πνεύμα της προφητείας.» (Αποκάλ. 19:10) Καμμιά τιμή, λοιπόν, δεν πρέπει να δίδεται σ’ εμάς τους ανθρώπους ως εάν η εξουσία της μαρτυρίας για τον Ιησού Χριστό να προέρχεται από μας. Ο Ιεχωβά Θεός είναι εκείνος που είδε την απελπιστική ανάγκη που έχομε και την έλλειψι βοηθείας και στοργικά έδωσε τον ουράνιο Υιό του που έγινε ο άνθρωπος Ιησούς Χριστός χάριν όλων ημών. Επίσης, ο Θεός με την ενέργεια του πνεύματος του ενέπνευσε όλες τις Βιβλικές προφητείες που σχετίζονται με τον Ιησού Χριστό ώστε μ’ αυτές να μπορούμε να κατευθυνθούμε προς τον ‘Αμνόν του Θεού,’ σ’ αυτόν τον Αρχιερέα του Θεού, σ’ αυτόν τον Μεσσιανικό Βασιλέα που θα δώση τελικά στο επί μακράν σειράν ετών κακώς κυβερνηθέν ανθρώπινο γένος μια τέλεια και δίκαιη κυβέρνησι.

26. Σε ποια απάντησι ωδηγηθήκαμε με τη μελέτη του ερωτήματος, Ποιος Είναι ο Ιησούς Χριστός τον οποίον όλοι χρειαζόμεθα;

²⁶ Ποιος είναι, λοιπόν, ο Ιησούς Χριστός τον οποίον όλοι χρειαζόμεθα; Η ερευνητική μελέτη αυτού του προκλητικού ερωτήματος ωδήγησε σε μια ικανοποιητική απάντησι. Ο Ιησούς Χριστός είναι Εκείνος τον οποίον ο Δημιουργός των πάντων προσφέρει και χρησιμοποιεί για να μας αποκαταστήση στην ευτυχισμένη και ευλογημένη οικογένεια του ουρανίου Πατρός μας. Μέσα σ’ αυτήν την παγκόσμια οικογένεια του Θεού θ’ απολαύσωμε ζωή με ευλογία αιώνια, θα έχωμε άφθονη την αγάπη και φροντίδα του, και θα λατρεύωμε και θα υπηρετούμε στοργικά τον ουράνιο Πατέρα μας σε όλους τους αιώνες.—1 Κορ. 15:28· Ιωάν. 14:6· Πράξ. 4:12.

[Ολοσέλιδη εικόνα στη σελίδα 241]