Ο Καλπασμός των Τεσσάρων Ιππέων—Ένα Σημείο
‘Και είδα, και να! ένα άσπρο άλογο, ένα άλογο σαν φωτιά, ένα μαύρο άλογο, ένα ωχρό άλογο· και αυτός που καθόταν πάνω του ονομαζόταν θάνατος. Και ο Άδης τον ακολουθούσε από κοντά.’—ΑΠΟΚΑΛΥΨΙΣ 6:2-8.
1. Τι έκανε ο πρόεδρος της Βιβλικής και Φυλλαδικής Εταιρίας Σκοπιά στα κεντρικά γραφεία του Μπρούκλυν, πριν πάρει τη θέση του στο τραπέζι του προγεύματος στις 2 Οκτωβρίου 1914;
ΗΤΑΝ Παρασκευή, η δεύτερη μέρα του Οκτωβρίου του έτους 1914. Στην τραπεζαρία του προσωπικού των κεντρικών γραφείων της Βιβλικής και Φυλλαδικής Εταιρίας Σκοπιά στην οδό Κολούμπια Χάιτς 124, στο Μπρούκλυν της Νέας Υόρκης, Η.Π.Α., μπήκε ο πρόεδρος της Εταιρίας. Ήταν περίπου εφτά η ώρα το πρωί. Πριν πάει στη θέση του, επικεφαλής του τραπεζιού, σταμάτησε. Για να τραβήξει την αμέριστη προσοχή των μελών της οικογένειας Μπέθελ που βρίσκονταν στα τραπέζια της τραπεζαρίας, χτύπησε με τα χέρια του παλαμάκια. Κατόπιν, με θετική φωνή, είπε τα πρώτα λόγια της τρίτης στροφής του ύμνου με τίτλο «ο Βασιλεύς Είναι Παρών!» από τις σελίδες 162, 163 του υμνολογίου Ύμνοι της Αυγής της Χιλιετηρίδος, λέγοντας, «Καιροί εθνών παρήλθον νυν κι οι βασιλείς αυτών.» Ύστερα απ’ αυτό πήρε τη συνηθισμένη θέση του, για να επιβλέψει το καθημερινό θρησκευτικό πρόγραμμα του προγεύματος της οικογένειας Μπέθελ.
2. Πόσο καιρό πριν είχε υποδείξει ο πρόεδρος εκείνο το αξιοσημείωτο έτος, και ως ποιο χρόνο της παγκόσμιας εκείνης σύρραξης του επιτράπηκε να ζήσει;
2 Ακόμη από το έτος 1876, σ’ ένα άρθρο που υπέβαλε για δημοσίευση στο Δη Μπάιμπλ Εξάμινερ, ο πρόεδρος είχε εκ των προτέρων δείξει ότι το 1914 θα ήταν η χρονολογία για να τελειώσουν «οι καιροί των Εθνών» με σοβαρές συνέπειες για ολόκληρο τον κόσμο του ανθρώπινου γένους. (Λουκάς 21:24) Είναι καταπληκτικό που τον καιρό που ο πρόεδρος ανήγγειλε στην οικογένεια Μπέθελ του Μπρούκλυν ότι οι Καιροί των Εθνών είχαν τελειώσει, ο πρώτος παγκόσμιος πόλεμος όλης της ανθρώπινης ιστορίας βρισκόταν στην 66η μέρα του. Ήδη τη μέρα εκείνη είχαν γίνει 14 κηρύξεις πολέμου από εκείνους που πήραν μέρος στην τρομερή σύγκρουση αναμεταξύ τους. Πριν τελειώσει εκείνη η απαίσια πάλη για παγκόσμια κυριαρχία και για τις εμπορικές αγορές του κόσμου, 29 έθνη και αυτοκρατορίες είχαν μπλεχτεί σ’ εκείνη την απίστευτη σύγκρουση. Ο πρόεδρος της Εταιρίας, που είπε εκείνα τα κατάλληλα λόγια, πέθανε πριν η δική του χώρα, οι Ηνωμένες Πολιτείες της Βόρειας Αμερικής, εισέλθει στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο στις 6 Απριλίου 1917, για να γίνει σύμμαχος της Βρετανικής Αυτοκρατορίας εναντίον των Κεντρικών Δυνάμεων της Ευρώπης.
3. Πώς ο πρόεδρος είχε ξανατονίσει τη σπουδαιότητα του 1914, και πώς μπορούσε να αισθάνεται όταν είπε, «Οι Καιροί των Εθνών τελείωσαν»;
3 Ο πρόεδρος της Εταιρίας είχε τονίσει και πάλι τη ζωτική σημασία του 1914 στις στήλες του περιοδικού Σκοπιά από το 1879 κι έπειτα, και ειδικά στο βιβλίο Ο Καιρός Εστίν Εγγύς, που εκδόθηκε το 1889. Αλλά μέχρι τις 2 Οκτωβρίου 1914 είχε δει αρκετά από τα τρέχοντα παγκόσμια γεγονότα εκείνο το αξιομνημόνευτο έτος για να βεβαιωθεί ότι ήταν σωστή η θέση που έλαβε δημόσια. Μπορούσε να αισθάνεται ότι είχε δικαιωθεί, τουλάχιστον απ’ αυτή την άποψη, σαν επιμελής και προσεχτικός σπουδαστής των χρονολογιών, ή του χρονοδιαγράμματος της Βίβλου, που προλέγει τους καιρούς και τις εποχές του Θεού.
4. Τίνος καλπασμού την αρχή είχε δει ο πρόεδρος της Εταιρίας πριν από το θάνατό του, και για ποιο πράγμα θα μπορούσε αυτό κατάλληλα να ονομαστεί «σημείο»;
4 Έτσι, πριν από τον απροσδόκητο θάνατό του τη νύχτα της Τρίτης 31 Οκτωβρίου 1916, ο πρόεδρος της Εταιρίας είχε δει την αρχή του καλπασμού των τεσσάρων ιππέων της Αποκαλύψεως από το έτος στο οποίο επρόκειτο να λήξουν οι Καιροί των Εθνών σύμφωνα με τη Βιβλική χρονολογία. Η Αποκάλυψη είναι το τελευταίο βιβλίο των Χριστιανικών Ελληνικών Γραφών, που συνήθως αποκαλείται Καινή Διαθήκη. Ο καλπασμός των τεσσάρων ιππέων έχει παγκόσμια σημασία, γιατί είναι μέρος ενός «σημείου» που δείχνει που βρίσκεται η ανθρώπινη οικογένεια στο ρεύμα του χρόνου. Δείχνει ότι βρισκόμαστε στον καιρό που οι μαθητές του Ιησού αποκάλεσαν «η συντέλεια του αιώνος [συστήματος πραγμάτων, ΜΝΚ].» (Ματθαίος 24:3) Το ότι είναι ένα «σημείο» μας το λέει το πρώτο εδάφιο της Αποκαλύψεως όπου διαβάζουμε: «Αποκάλυψις Ιησού Χριστού, την οποίαν έδωκεν εις αυτόν ο Θεός, δια να δείξη εις τους δούλους αυτού όσα πρέπει να γίνωσι ταχέως, και εφανέρωσεν [με σημεία, ΜΝΚ] αυτά αποστείλας δια του αγγέλου αυτού εις τον δούλον αυτού Ιωάννην.»—Αποκάλυψις 1:1.
5. Με τι είναι γεμάτη η Αποκάλυψη σύμφωνα με την εισαγωγή της;
5 Ο καλπασμός των τεσσάρων ιππέων αναγράφεται στην Αποκάλυψη 6:1-8. Σύμφωνα μ’ αυτά τα εισαγωγικά λόγια, το τελευταίο βιβλίο της Βίβλου η Αποκάλυψη, είναι γεμάτη από σημεία συμβολικά σπουδαία πράγματα πολύ μεγάλης σπουδαιότητας για την ανθρώπινη ιστορία. Αυτά επρόκειτο να συμβούν στο μέλλον, «ταχέως.»
Τα Τέσσερα Άλογα και οι Ιππείς τους
6. Για ποιους έχει επιφυλαχθεί να μπουν στην ευτυχία που προλέγεται στην Αποκάλυψη 1:3, και πώς γίνεται αυτό;
6 Δεν υπάρχουν ιστορικές εξελίξεις που να αποδεικνύουν ότι αυτά τα πράγματα πραγματοποιήθηκαν στη διάρκεια των 18 αιώνων μετά τον θάνατο του αποστόλου Ιωάννη που συνέβη το 98 μ.Χ., κι έτσι, τώρα, η προσοχή μας συγκεντρώνεται πάνω σ’ αυτόν τον 20ό αιώνα μ.Χ. Κάνοντας το αυτό, διαπιστώνουμε ότι εμείς που ζούμε σ’ αυτό τον συναρπαστικό αιώνα επρόκειτο να μπούμε στην ευτυχία που ανέφερε ο θεόπνευστος απόστολος, όταν έγραψε: «Μακάριος ο αναγινώσκων και οι ακούοντες τους λόγους της προφητείας και φυλάττοντες τα γεγραμμένα εν αυτή· διότι ο καιρός είναι πλησίον.» (Αποκάλυψις 1:3) Για χάρη της ευτυχίας μας ας εξετάσουμε το «σημείο» των τεσσάρων αλόγων και των ιππέων τους. Ας διαβάσουμε τα εδάφια Αποκάλυψις 6:1-8:
7. Τι εμφανίστηκε όταν το Αρνί του Θεού άνοιξε την πρώτη σφραγίδα του ρόλου που κρατούσε στο χέρι του;
7 «Και είδον, ότε ήνοιξε το Αρνίον [ο Ιησούς Χριστός] μίαν εκ των σφραγίδων [του ρόλου που ήταν στο χέρι του], και ήκουσα εν εκ των τεσσάρων ζώων λέγον ως φωνήν βροντής· Έρχου και βλέπε. Και είδον, και ιδού, ίππος λευκός· και ο καθήμενος επ’ αυτόν είχε τόξον· και εδόθη εις αυτόν στέφανος, και εξήλθε νικών και δια να νικήση.
8. Τι παρατήρησε ο απόστολος Ιωάννης κατά το άνοιγμα της δεύτερης σφραγίδας του ρολού;
8 «Και ότε ήνοιξε την δευτέραν σφραγίδα, ήκουσα το δεύτερον ζώον λέγον· Έρχου και βλέπε. Και εξήλθεν άλλος ίππος κόκκινος, και εις τον καθήμενον επ’ αυτόν εδόθη να σηκώση την ειρήνην από της γης, και να σφάξωσιν αλλήλους, και εδόθη εις αυτόν μάχαιρα μεγάλη.
9. Τι είδε και άκουσε ο Ιωάννης κατά το άνοιγμα της τρίτης σφραγίδας;
9 «Και ότε ήνοιξε την τρίτην σφραγίδα, ήκουσα το τρίτον ζώον λέγον· Έρχου και βλέπε. Και είδον, και ιδού, ίππος μέλας, και ο καθήμενος επ’ αυτόν είχε ζυγαρίαν εν τη χειρί αυτού. Και ήκουσα φωνήν εν μέσω των τεσσάρων ζώων λέγουσαν· Μία χοίνιξ σίτου δι’ εν δηνάριον και τρεις χοίνικες κριθής δι’ εν δηνάριον, και το έλαιον και τον οίνον μη βλάψης.
10. Τι παρατήρησε και άκουσε στο όραμα ο Ιωάννης κατά το άνοιγμα της τέταρτης σφραγίδας;
10 «Και ότε ήνοιξε την σφραγίδα την τετάρτην, ήκουσα φωνήν του τετάρτου ζώου λέγουσαν· Έρχου και βλέπε. Και είδον, και ιδού, ίππος ωχρός, και ο καθήμενος επάνω αυτού ωνομάζετο Θάνατος, και ο Άδης ηκολούθει μετ’ αυτού· και εδόθη εις αυτούς εξουσία επί το τέταρτον της γης, να θανατώσωσι με ρομφαίαν και με πείναν και με θάνατον και με τα θηρία της γης.»
ΤΟ ΛΕΥΚΟ ΑΛΟΓΟ ΚΑΙ Ο ΑΝΑΒΑΤΗΣ ΤΟΥ
11-13. (α) Τι εξεικονίζει το άσπρο άλογο, και τι είδους άτομο συμβολίζει ο αναβάτης του; (β) Με ποιον αναβάτη στον οποίο μιλάει ο ψαλμωδός αντιστοιχεί ο ιππέας αυτός, και σε ποιον εφαρμόζει εκείνα τα προφητικά λόγια ο Παύλος στην προς Εβραίους 1:8, 9;
11 Το λευκό άλογο συμβόλιζε ένα βασιλικό υποζύγιο, ένα μεταφορικό μέσο δίκαιο και αγνό, γρήγορο στις κινήσεις του σαν ένα κατά γράμμα άλογο. Ο αναβάτης αυτού του γρήγορου ταξιδιωτικού μέσου εξεικόνιζε έναν νεοενθρονισμένο βασιλιά, γιατί δόθηκε σ’ αυτόν βασιλικό στέμμα. Ήταν ένας βασιλιάς πολεμιστής, γιατί ήταν οπλισμένος με τόξο. Ακόμη, κάλπαζε θριαμβευτικά, ωσότου κατανικήσει ακόμη και τον τελευταίο αντίπαλο της Βασιλείας του. Επρόκειτο να πετύχει πλήρη νίκη! Σύμφωνα μ’ αυτό, του δόθηκε ένα μακρύ σπαθί, ένα βασιλικό πολεμικό όπλο. Ποιος, επομένως, εκπληρώνει αυτό το ρόλο σ’ αυτόν τον 20ό αιώνα μας; Προφανώς είναι ο ίδιος Βασιλιάς που εκπληρώνει και τον Ψαλμό 45, όπου διαβάζουμε:
12 «Η καρδία μου αναβρύει λόγον αγαθόν εγώ λέγω τα έργα μου προς τον βασιλέα [σχετικά μ’ ένα βασιλιά, ΜΝΚ]· . . . Περίζωσον την ρομφαίαν σου επί τον μηρόν σου, δυνατέ, εν τη δόξη σου και εν τη μεγαλοπρέπεια σου. Και κατευοδού εν τη μεγαλειότητί σου και βασίλευε εν αληθεία και πραότητι και δικαιοσύνη· και η δεξιά σου θέλει σοι δείξει φοβερά πράγματα. Τα βέλη σου είναι οξέα· λαοί υποκάτω σου θέλουσι πέσει· και αυτά θέλουσιν εμπηχθή εις την καρδίαν των εχθρών του βασιλέως. Ο θρόνος σου, Θεέ [ο θρόνος σου είναι ο Θεός, ΜΝΚ], είναι εις τον αιώνα του αιώνος· σκήπτρον ευθύτητος είναι το σκήπτρον της βασιλείας σου. Ηγάπησας δικαιοσύνην και εμίσησας αδικίαν δια τούτο έχρισέ σε ο Θεός, ο Θεός σου, έλαιον αγαλλιάσεως υπέρ τους μετόχους σου.»—Εδάφια 1-7.
13 Στην προς Εβραίους επιστολή 1:8, 9 ο απόστολος Παύλος παραθέτει τα εδάφια του Ψαλμού 45:6, 7 και εφαρμόζει τα λόγια αυτά στον Γιο του Θεού, τον Ιησού Χριστό. Επομένως είναι αναμφισβήτητο ότι ο ιππέας του άσπρου αλόγου που καλπάζει νικηφόρα πρέπει να είναι ο Ιησούς κατά τη στέψη του στον ουρανό στο τέλος των Καιρών των Εθνών το 1914.
14. (α) Πότε και πώς μπήκε ανεβασμένος στη ράχη ενός ζώου στην Ιερουσαλήμ ο Ιησούς σαν να πήγαινε στη στέψη του, και σε εκπλήρωση ποιας προφητείας; (β) Ποιον ένδοξο προπάτορα μιμήθηκε ο Ιησούς μπαίνοντας έτσι κάποτε στην Ιερουσαλήμ;
14 Θυμόμαστε την περίπτωση που ο Ιησούς Χριστός μπήκε σαν υποψήφιος βασιλιάς για τη στέψη του στο ναό της Ιερουσαλήμ. Τον καιρό εκείνο δεν ίππευε πάνω σ’ ένα ζωηρό άσπρο άλογο. Μπήκε καθισμένος πάνω σ’ ένα γαϊδουράκι. Αυτό έγινε σ’ εκπλήρωση της προφητείας του Ζαχαρία 9:9, που λέει: «Χαίρε σφόδρα, θύγατερ Σιών· αλάλαζε, θύγατερ Ιερουσαλήμ· ιδού, ο βασιλεύς σου έρχεται προς σε· αυτός είναι δίκαιος και σώζων· πραΰς και καθήμενος επί όνου και επί πώλου υιού υποζυγίου.» Σε συμμόρφωση μ’ αυτή την προφητεία, ο Ιησούς μπήκε καθισμένος στη ράχη ενός ειρηνικού ζώου όταν μπήκε στο κορύφωμα της πορείας του στην Ιερουσαλήμ την 9η μέρα του Ιουδαϊκού μήνα Νισάν, το 33 μ.Χ., για να αντιστοιχεί με το Πασχαλινό αρνί που έπαιρναν στα σπίτια τους οι Ιουδαίοι στις 10 Νισάν, και το φύλαγαν ως τον εορτασμό του Πάσχα στις 14 Νισάν. Μπαίνοντας έτσι στη ράχη ενός ζώου, ο Ιησούς μιμήθηκε τον ένδοξο προπάτορά του, τον Σολομώντα, το γιο του Δαβίδ. Όταν ο Δαβίδ παραιτήθηκε από τη βασιλεία του αφού είχε καθήσει για 40 χρόνια πάνω στο θρόνο της βασιλείας του Ισραήλ, έβαλε τον Σολομώντα να πάει στη στέψη του ανεβασμένος πάνω στη ράχη ενός μουλαριού. Κατόπιν, αφού ο Αρχιερέας Σαδώκ τον είχε χρίσει για να διαδεχτεί τον πατέρα του, το παρευρισκόμενο πλήθος των Ισραηλιτών ξέσπασε σε κραυγές, «Ζήτω ο Βασιλεύς Σολομών!»—1 Βασιλέων 1:33-40.
15. (α) Ποια ήταν η λαϊκή αντίδραση στην είσοδο του Ιησού στην Ιερουσαλήμ πάνω σ’ ένα θηλυκό γαϊδούρι; (β) Τι είδος υποδοχής έκανε η Ιερουσαλήμ σ’ αυτόν, και γιατί;
15 Ποια θα ήταν, τώρα, η υποδοχή που θα γινόταν στον Ιησού όταν, τέσσερις μέρες πριν από το Πάσχα, μπήκε καθισμένος πάνω σ’ ένα γαϊδουράκι κατεβαίνοντας από το Όρος των Ελαιών στην πόλη των στέψεων; Τα πλήθη που άρχισαν να τον ακολουθούν συνέλαβαν το πνεύμα της περίστασης εκείνης και κατάλαβαν ότι αυτός ήταν ο υποσχεμένος Μεσσιανικός βασιλιάς του Ισραήλ. Κουνούσαν κλαδιά φοινίκων. Έστρωσαν τα ρούχα τους για να περάσει από πάνω τους. «Οι δε όχλοι οι προπορευόμενοι και οι ακολουθούντες έκραζον, λέγοντες· Ωσαννά τω υιώ Δαβίδ· ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου· Ωσαννά εν τοις υψίστοις.» (Ματθαίος 21:1-9) Αυτή ήταν η λαϊκή αντίδραση. Όσο, όμως, για την ίδια την Ιερουσαλήμ, αυτή βρισκόταν κάτω από την επιρροή των Ιουδαίων θρησκευτικών ηγετών οι οποίοι δεν ενεργούσαν σύμφωνα με την εκπλήρωση της προφητείας που έβλεπαν μπροστά στα μάτια τους. Έτσι η Ιερουσαλήμ δεν του έκανε βασιλική υποδοχή.
16. Πώς μεταχειρίστηκαν οι αρχές του ναού τον Ιησού σε αντίθεση με τον τρόπο που μεταχειρίζονταν τους εμπόρους;
16 Όταν ο Ιησούς πήγε στο ναό, ο Αρχιερέας Καϊάφας δεν τον έχρισε να γίνει Μεσσιανικός βασιλιάς ανεξάρτητος από τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Οι ιερείς άφηναν τους εμπόρους να χρησιμοποιούν την περιοχή του ναού για να κάνουν τις επικερδείς επιχειρήσεις τους, αλλά ο Ιησούς έδειξε τις κατάλληλες ιδιότητες ενός αρχιερέα εκδιώκοντάς τους από εκεί, και επέπληξε εκείνους που έφερναν αντιρρήσεις λέγοντας τους: «Είναι γεγραμμένον, ‘Ο οίκος μου οίκος προσευχής θέλει ονομάζεσθαι,’ σεις δε εκάμετε αυτόν σπήλαιον ληστών.» Τυφλοί και κουτσοί Ιουδαίοι ήρθαν σ’ αυτόν τον ναό, και τους γιάτρεψε. Αλλά οι αρχιερείς και οι γραμματείς βρήκαν ότι αυτό που γινόταν ήταν σφάλμα, και αρνήθηκαν να τον δεχτούν σαν «Γιο του Δαβίδ» και να τον ενθρονίσουν σαν τον δικαιωματικό κυβερνήτη του βασιλείου του Ισραήλ. Όταν ο Ιησούς τους άφησε πίσω στο ναό και βγήκε έξω στη Βηθανία, δεν το έκανε σαν ένας νεοενθρονισμένος βασιλιάς.—Ματθαίος 21:1-17.
17. Πώς έδειξε ο Πόντιος Πιλάτος ενδιαφέρον για τον ισχυρισμό του Ιησού ότι ήταν βασιλιάς, και πώς αγνόησε τις επιθυμίες των αρχιερέων σχετικά με το βασιλικό αξίωμα του Ιησού;
17 Τέσσερις μέρες αργότερα, όταν ο Ιησούς στάθηκε μπροστά στον Ρωμαίο κυβερνήτη Πόντιο Πιλάτο, αυτός ο Εθνικός τον ρώτησε αν ήταν βασιλιάς. Ο Ιησούς απάντησε ότι η Βασιλεία του δεν ήταν μέρος αυτού του κόσμου στον οποίο ανήκε ο Πιλάτος. Με την υποκίνηση των αρχιερέων που είχαν πει, «Δεν έχομεν βασιλέα ειμή Καίσαρα,» ο Πιλάτος παρέδωσε τον Ιησού να προσηλωθεί σε πάσσαλο στο Γολγοθά. Ωστόσο ο Πιλάτος επέμενε σταθερά να μπει πάνω από το κεφάλι του Ιησού στον πάσσαλο που προσηλώθηκε, η επιγραφή: «Ιησούς ο Ναζωραίος ο Βασιλεύς των Ιουδαίων.»—Ιωάννης 19:15, 19-22.
18. Σε ποια σπουδαία μέρα σήκωσε ο Ιεχωβά τον Γιο του από τους νεκρούς, και ποια ήταν τα αποχαιρετιστήρια λόγια του αναστημένου Ιησού στους μαθητές του πριν αναληφθεί στον ουρανό;
18 Στον Παντοδύναμο Θεό, τον Ιεχωβά απέκειτο τώρα να σηκώσει τον Γιο του που είχε υποστεί μαρτυρικό θάνατο σαν «πρωτότοκον εκ των νεκρών» τη 16η του Νισάν, την ίδια ακριβώς μέρα στην οποία οι Ιουδαίοι παρουσίαζαν τις απαρχές της συγκομιδής του σταριού στον Ιεχωβά στο ναό. (Αποκάλυψις 1:5) Έτσι ο μελλοντικός Βασιλιάς μπόρεσε να παρουσιαστεί στους πιστούς μαθητές του την ίδια εκείνη μέρα. Σαράντα μέρες αργότερα, πριν αναληφθεί πίσω στον ουρανό, τους είπε: «Εδόθη εις εμέ πασά εξουσία εν ουρανώ και επί γης. Πορευθέντες λοιπόν μαθητεύσατε πάντα τα έθνη, βαπτίζοντες αυτούς εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος.»—Ματθαίος 28:18, 19· Λευιτικόν 23:10-12· 1 Κορινθίους 15:20.
Αποτελειώνοντας τη Νίκη Του
19. Ποια προφητική εικόνα μπόρεσε έτσι να εκπληρώσει ο Ιησού; στον ορισμένο καιρό, και τι είδους Βασιλιάς είναι από τότε;
19 Έτσι ο Ιησούς Χριστός μπόρεσε να εκπληρώσει την προφητική εικόνα του καλπασμού πάνω στο άσπρο άλογο, ιππεύοντας σαν εστεμμένος βασιλιάς για να αποτελειώσει τη νίκη του πάνω σ’ όλους τους εχθρούς του στον ουρανό και στη γη. (Αποκάλυψις 6:1, 2) Από το τέλος «των καιρών των εθνών» το έτος 1914 μ.Χ. αυτός είναι ένας πολεμιστής Βασιλιάς, οπλισμένος, σαν να λέγαμε, με ένα τόξο για να διαπερνάει τους εχθρούς του από μακριά. Στην πραγματικότητα, σ’ αυτόν τον πολεμιστή Βασιλιά απευθύνονται τα προφητικά λόγια του Ψαλμού 45:3-8:
20. Τι του λένε να κάνει τα λόγια που του απευθύνει ο ψαλμωδός;
20 «Περίζωσον την ρομφαίαν σου επί τον μηρόν σου, δυνατέ, εν τη δόξη σου και εν τη μεγαλοπρέπεια σου. Και κατευοδού εν τη μεγαλειότητί σου και βασίλευε εν αλήθεια και πραότητι και δικαιοσύνη· και η δεξιά σου θέλει σοι δείξει φοβερά πράγματα. Τα βέλη σου είναι οξέα· λαοί υποκάτω σου θέλουσι πέσει· και αυτά θέλουσιν εμπηχθή εις την καρδίαν των εχθρών του βασιλέως. Ο θρόνος σου, Θεέ [είναι ο Θεός, ΜΝΚ], είναι εις τον αιώνα του αιώνος· σκήπτρον ευθύτητος είναι το σκήπτρον της βασιλείας σου. Ηγάπησας δικαιοσύνην και εμίσησας αδικίαν δια τούτο έχρισε σε ο Θεός, ο Θεός σου, έλαιον αγαλλιάσεως υπέρ τους μετόχους σου. Σμύρναν και αλόην και κασίαν ευοδιάζουσι πάντα τα ιμάτια σου, όταν εξέρχησαι εκ των ελεφαντίνων παλατιών, δια των οποίων σε εύφραναν.»
21. (α) Πώς μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι τα λόγια του ψαλμωδού εφαρμόζονται στον δοξασμένο Ιησού Χριστό; (β) Πώς τονίζεται στον Ψαλμό 45:5 η ακρίβεια με την οποία χτυπάει τους εχθρούς του;
21 Στην επιστολή προς Εβραίους 1:8, 9 ο απόστολος Παύλος παραθέτει από τα λόγια του Ψαλμού 45:3-8 και εφαρμόζει την παράθεση στον Ιησού Χριστό, για να στρέψει την προσοχή στην πολύ εξυψωμένη τώρα θέση του. Αυτό κάνει βέβαιο ότι ο «βασιλεύς» στον οποίο «οι υιοί Κορέ» εμπνεύστηκαν ν’ απευθύνουν τα λόγια τους ήταν ο κατάλληλα ενθρονισμένος Βασιλιάς Ιησούς Χριστός. (Βλέπε την επιγραφή στον Ψαλμό 45.) Τα βέλη από το «τόξο» του θα έχουν σαν στόχο την καρδιά των αντιπάλων της Βασιλείας του με μεγαλύτερη ακρίβεια απ’ όσο τα βέλη των αρχαίων Πάρθων, οι οποίοι ήταν έμπειροι τοξότες ακόμη και καθώς ίππευαν πάνω σε άλογα.
22. (α) Σε ποιο άλλο μέρος της Αποκάλυψης απεικονίζεται αυτός ο αναβάτης πάνω στο άσπρο άλογο, και με ποιο όνομα; (β) Πώς είναι τα μάτια μας ευλογημένα που βλέπουν αυτή την όραση, και πώς ανταποκρινόμαστε σ’ αυτό το θέαμα;
22 Ο ιππέας του άσπρου αλόγου που περιγράφεται στην Αποκάλυψη 6:2 αποδεικνύεται ότι είναι ο ίδιος με τον ιππέα του άσπρου αλόγου που εικονίζεται στην Αποκάλυψη 19:11-16. Σ’ αυτή την τελευταία περίπτωση αυτός αποκαλείται «Ο Λόγος του Θεού,» και πάνω στο μηρό του φέρνει τον τίτλο «Βασιλεύς βασιλέων και Κύριος κυρίων.» Εδώ εικονίζεται στο μεγαλειώδες αποκορύφωμα της επιθέσεως του εναντίον των αντιπάλων του, όταν φέρνει την επέλασή του σε τελική νίκη στον «πόλεμο της ημέρας εκείνης της μεγάλης του Θεού του παντοκράτορος» στο πεδίο της μάχης του Αρμαγεδδώνα, ή στο Βουνό Μεγιδδώ. (Αποκάλυψις 16:14-16· 19:17-21) Κατόπιν, αόρατο στα ανθρώπινα μάτια, ακολουθεί το δέσιμο του Σατανά του Διαβόλου και των δαιμόνων του για χίλια χρόνια περιορισμού σε μια άβυσσο. (Αποκάλυψις 20:1-3) Ευλογημένα είναι τα μάτια μας που βλέπουν μέσω πίστης την επέλαση του εστεμμένου Βασιλιά πάνω στον «λευκό ίππο» από το τέλος των Καιρών των Εθνών το 1914. Συγκινημένοι ως τα βάθη της καρδιάς μας με τις ως τώρα νίκες του, αναφωνούμε, ‘Συνέχισε την επέλασή σου, βασιλικέ αναβάτη του άσπρου αλόγου, ως την ασύγκριτη νίκη σου στον Αρμαγεδδώνα, για τη διεκδίκηση της παγκόσμιας κυριαρχίας του Ιεχωβά Θεού, του Δοτήρα αυτού του προφητικού «σημείου.»’
Πώς θα Απαντούσατε στα Επόμενα:
□ Πότε άρχισαν τον καλπασμό τους οι ιππείς;
□ Ποια προσδοκία εκπληρώθηκε τότε;
□ Ποια προκαταρκτική επέλαση έκανε ο πρώτος ιππέας, και πώς έγινε δεκτός;
□ Πώς η Αποκάλυψις 6:1, 2· 19:11-16 και ο Ψαλμός 45:3-8 δείχνουν το σκοπό για τον μετέπειτα καλπασμό αυτού του ιππέα;