ΘΑΥΜΑΣΤΟ ΠΡΟΜΗΝΥΜΑ
Κάτι αξιοθαύμαστο που προμηνύει καταστάσεις ή γεγονότα του μέλλοντος.
Η εβραϊκή λέξη μωφέθ μεταδίδει γενικά την έννοια του «θαύματος», όπως ήταν τα θαύματα που εκτελέστηκαν μέσω του Μωυσή και του Ααρών στην Αίγυπτο. Ωστόσο, σε μερικές περιπτώσεις η λέξη αυτή χρησιμοποιείται σαφώς με την έννοια του “θαυμαστού προμηνύματος”, όπως όταν κάποιος προφήτης ή κάποιος που ονειρεύεται όνειρο προσφέρει ένα σημείο ή θαυμαστό προμήνυμα (που πρόκειται να εκπληρωθεί μελλοντικά) για να υποστηρίξει την προφητεία του.—Δευ 13:1-3.
Το θαυμαστό προμήνυμα (μωφέθ) μπορεί να είναι μια θαυματουργική πράξη η οποία φανερώνει θεϊκή δύναμη, όπως όταν το θυσιαστήριο του Ιεροβοάμ σκίστηκε στα δύο από τον Θεό, προμηνύοντας τη μελλοντική και μεγαλύτερη εκτέλεση της δυσμενούς του κρίσης σχετικά με εκείνο το θυσιαστήριο και όσους υπηρετούσαν σε αυτό. (1Βα 13:1-5· παράβαλε με την εκπλήρωση, περίπου 300 χρόνια αργότερα, στα εδ. 2Βα 23:16-20.) Ή μπορεί να είναι απλώς μια ασυνήθιστη πράξη, όπως όταν ο Ησαΐας περπατούσε γυμνός και ξυπόλητος προμηνύοντας την κατάσταση στην οποία θα έφερνε την Αίγυπτο και την Αιθιοπία ο βασιλιάς της Ασσυρίας (Ησ 20:3-6) ή όπως όταν ο Ιεζεκιήλ έκανε μια τρύπα στον τοίχο (κατά πάσα πιθανότητα στον τοίχο της κατοικίας του) και έβγαλε μέσα από αυτήν τις αποσκευές του ως προμήνυμα της εξορίας που περίμενε τον Ιούδα.—Ιεζ 12:5-11· παράβαλε 24:18-27.
Εφόσον το θαυμαστό προμήνυμα είναι σημείο που υποδεικνύει πράγματα ή καταστάσεις του μέλλοντος, κάποιος συγγραφέας μπορεί να χρησιμοποιεί τη λέξη μωφέθ (θαυμαστό προμήνυμα ή θαύμα) ενώ ένας άλλος τη λέξη ’ωθ (σημείο) για να περιγράψει το ίδιο πράγμα. (Παράβαλε 2Χρ 32:24 με 2Βα 20:8, 9.) Το «σημείο» μπορεί να χρησιμεύει ως οδηγός ή δείκτης τόσο για το παρόν όσο και για το μέλλον, ενώ το «θαυμαστό προμήνυμα» αφορά το μέλλον. Όταν κάτι προσδιορίζεται ως «σημείο» δίνεται έμφαση στο ότι έχει σημασία, είτε για το παρόν είτε για το μέλλον. Όταν αποκαλείται «θαυμαστό προμήνυμα», δίνεται έμφαση στο ότι η σημασία του αφορά το μέλλον.
Έτσι λοιπόν, αναφερόμενος στο εδάφιο Ιωήλ 2:30, το οποίο προέλεγε «θαυμαστά προμηνύματα [πληθυντικός της εβραϊκής λέξης μωφέθ] στους ουρανούς και στη γη», ο απόστολος Πέτρος μίλησε για «θαυμαστά προμηνύματα [τέρατα, Κείμενο] πάνω στον ουρανό και σημεία κάτω στη γη». (Πρ 2:14, 19) Στις Χριστιανικές Ελληνικές Γραφές, η λέξη τέρας χρησιμοποιείται πάντοτε σε συνδυασμό με τη λέξη σημεῖον, όντας και οι δύο λέξεις στον πληθυντικό αριθμό.—Πρ 7:36· 14:3· 15:12· 2Κο 12:12.
Βασικά, η λέξη τέρας αναφέρεται σε οποιαδήποτε πράξη ή οποιοδήποτε πράγμα προκαλεί το θαυμασμό, γι’ αυτό και σε μερικές περιπτώσεις μεταφράζεται κατάλληλα «θαυμαστά πράγματα». (Ματ 24:24· Ιωα 4:48) Όπου η αναφορά στο μέλλον είναι σαφέστερη, η απόδοση «θαυμαστό προμήνυμα» είναι πιο κατάλληλη. Τα διαπιστευτήρια για το ότι ο Ιησούς υπήρξε ο «Απεσταλμένος» του Θεού ήταν τα “δυναμικά έργα και θαυμαστά προμηνύματα και σημεία που έκανε ο Θεός μέσω εκείνου”. (Πρ 2:22) Οι θαυματουργικές θεραπείες και αναστάσεις που εκτέλεσε ο Ιησούς, όχι μόνο προκαλούσαν το θαυμασμό, αλλά επίσης προμήνυαν τι επρόκειτο να κάνει σε μεγαλύτερη κλίμακα στο μέλλον. (Ιωα 6:54· παράβαλε Ιωα 1:50, 51· 5:20, 28.) Μερικές πράξεις αποτελούσαν θαυμαστά προμηνύματα της μελλοντικής δράσης που θα ανέπτυσσε ως Αρχιερέας του Θεού, συγχωρώντας αμαρτίες και ενεργώντας ως Κριτής. (Ματ 9:2-8· Ιωα 5:1-24) Άλλες αποτελούσαν απόδειξη της μελλοντικής εξουσίας και δύναμης που θα διέθετε ώστε να δράσει κατά του Σατανά και των δαιμόνων του, ρίχνοντάς τους στην άβυσσο. (Ματ 12:22-29· Λου 8:27-33· παράβαλε Απ 20:1-3.) Όλες αυτές οι πράξεις έστρεφαν την προσοχή στη μελλοντική Μεσσιανική Διακυβέρνηση που θα ασκούσε ως ο Χρισμένος Βασιλιάς της Βασιλείας του Θεού.
Παρόμοια, οι μαθητές του Ιησού, ως μάρτυρες των διδασκαλιών και της ανάστασής του, υποστηρίζονταν από τον Θεό με «σημεία καθώς και με θαυμαστά προμηνύματα και διάφορα δυναμικά έργα». (Εβρ 2:3, 4· Πρ 2:43· 5:12) Αυτά αποδείκνυαν ότι ο Θεός πολιτευόταν με τη νεοσύστατη Χριστιανική εκκλησία και προμήνυαν ότι στο μέλλον θα χρησιμοποιούσε αυτή την εκκλησία για να εκτελέσει το θέλημα και το σκοπό του.—Παράβαλε Ιωα 14:12.
Όπως εγέρθηκαν ψευδοπροφήτες στον Ισραήλ, έτσι και η προειπωμένη αποστασία στη Χριστιανική εκκλησία επρόκειτο να παραγάγει τον “άνθρωπο της ανομίας” του οποίου η παρουσία θα αποδεικνυόταν μέσω “του τρόπου ενέργειας του Σατανά, με κάθε δυναμικό έργο καθώς και με ψεύτικα σημεία και θαυμαστά προμηνύματα”. (2Θε 2:3-12) Άρα, οι αποδείξεις που θα παρατίθεντο για να υποστηρίξουν το αποστατικό κίνημα δεν θα ήταν ούτε ασθενείς ούτε πενιχρές αλλά θα φανέρωναν την ισχύ του Σατανά. Τα θαυμαστά προμηνύματα, όμως, θα ήταν ψεύτικα—είτε καταφανώς απατηλά είτε παραπλανητικά ως προς τα συμπεράσματα στα οποία θα οδηγούσαν. Ενώ θα έδιναν την εντύπωση ότι φανερώνουν την αγαθότητα και την ευλογία του Θεού, στην πραγματικότητα θα εξέτρεπαν τους ανθρώπους από την πηγή και την οδό της ζωής.—Παράβαλε 2Κο 11:3, 12-15· βλέπε ΔΥΝΑΜΗ, ΔΥΝΑΜΙΚΑ ΕΡΓΑ· ΘΑΥΜΑΤΑ· ΣΗΜΕΙΟ.