ΣΙΔΕΡΟ
Ένα από τα παλαιότερα μέταλλα που είναι γνωστά στον άνθρωπο. Σήμερα θεωρείται το πιο άφθονο, το πιο χρήσιμο και το πιο φτηνό μέταλλο. Είναι το τέταρτο σε αφθονία στοιχείο του φλοιού της γης, ενώ λέγεται ότι σχεδόν το 90 τοις εκατό του πυρήνα της αποτελείται από σίδερο. Η Γραφική αφήγηση αποκαλύπτει ότι οι άνθρωποι το χρησιμοποιούσαν για να κατασκευάζουν εργαλεία, καρφιά, πύλες, όπλα, δεσμά, όργανα γραφής, ακόμη δε και ψεύτικους θεούς.
Το καθαρό σίδερο είναι σπάνιο στο εμπόριο. Ο ακατέργαστος χυτοσίδηρος περιέχει περίπου 3 τοις εκατό άνθρακα και μικρές ποσότητες από άλλα στοιχεία. Ο σφυρήλατος σίδηρος έχει πολύ λιγότερο άνθρακα. (Ιωβ 40:18) Οι πολλές ποικιλίες του χάλυβα είναι απλώς κράματα σιδήρου με άνθρακα και άλλα πρόσθετα, τα οποία δίνουν σε αυτές τις ποικιλίες ιδιαίτερα χαρακτηριστικά. Επειδή στους Βιβλικούς χρόνους τα καμίνια και οι μέθοδοι τήξης δεν ήταν τόσο εξελιγμένα, το σίδερο δεν ήταν ποτέ τελείως καθαρό, αλλά αποτελούσε κράμα σιδήρου με άνθρακα και άλλα στοιχεία. Ο Θουβάλ-κάιν, ο οποίος έζησε την τέταρτη χιλιετία Π.Κ.Χ., ήταν το πρώτο άτομο που γνωρίζουμε ότι σφυρηλατούσε και κατεργαζόταν το σίδερο.—Γε 4:22.
Ο μετεωρικός σίδηρος ήταν ένα είδος σίδερου που χρησιμοποίησε ο άνθρωπος από νωρίς. Σε αιγυπτιακούς τάφους έχουν βρεθεί σιδερένιες χάντρες οι οποίες αποδείχτηκε ότι έχουν μετεωρική σύσταση. Ωστόσο, ο άνθρωπος δεν περιορίστηκε μόνο σε αυτή την πηγή σίδερου. Εξόρυσσε οξείδια και θειούχα άλατα του σιδήρου και τα έλιωνε σε καμίνια, παρά τις υψηλές θερμοκρασίες που απαιτούνταν για να λιώσει το σίδερο. (Ιωβ 28:2· Ιεζ 22:20· βλέπε ΧΩΝΕΥΤΗΣ.) Εντούτοις, η χρήση του σίδερου ήταν αρκετά περιορισμένη σε σύγκριση με του χαλκού και του μπρούντζου, των οποίων η κατεργασία μπορούσε να γίνει εν ψυχρώ. Το σίδερο, όμως, χωρίς αμφιβολία το εκτιμούσαν ιδιαίτερα λόγω της μεγάλης αντοχής και χρησιμότητάς του. Περιλαμβανόταν στα πολεμικά λάφυρα που οι Ισραηλίτες θεωρούσαν περιζήτητα. (Αρ 31:22· Ιη 6:19, 24· 22:8) Παρ’ όλα αυτά, οι ίδιοι επρόκειτο να αποκτήσουν και άλλο σίδερο εκτός από αυτό που θα έπαιρναν ως λεία. Ο Μωυσής υποσχέθηκε πως, όταν θα έφταναν στην Παλαιστίνη, θα έβρισκαν αποθέματα σίδερου, πράγμα που αποδείχτηκε αληθινό. (Δευ 8:9) Μεταξύ άλλων πηγών σίδερου που αναφέρονται στην Αγία Γραφή ήταν η Θαρσείς, όπως επίσης «η Βαιδάν και ο Ιαυάν από την Ουζάλ».—Ιεζ 27:12, 19.
Κατά την κατάκτηση της Υποσχεμένης Γης, οι Ισραηλίτες αντιμετώπισαν πολεμικά άρματα εφοδιασμένα με σιδερένια δρεπάνια. (Ιη 17:16, 18· Κρ 1:19) Κάποια στιγμή, στη διάρκεια της βασιλείας του Σαούλ, «δεν υπήρχε σιδηρουργός σε όλη τη γη του Ισραήλ». Εξαιτίας της απαγόρευσης που είχαν επιβάλει οι Φιλισταίοι, μόνο ο βασιλιάς και ο γιος του ο Ιωνάθαν είχαν σπαθί. Οι Ισραηλίτες ήταν αναγκασμένοι να κατεβάζουν όλα τα μεταλλικά εργαλεία στους Φιλισταίους για να τους τα ακονίζουν.—1Σα 13:19-22.
Ωστόσο, μεταγενέστερα ο Βασιλιάς Δαβίδ συγκέντρωσε τεράστιες ποσότητες σίδερου για την οικοδόμηση του ναού. Υπό τη βασιλεία του Σολομώντα δόθηκε ως συνεισφορά «σίδερο αξίας εκατό χιλιάδων ταλάντων» ή, σύμφωνα με πολλές μεταφράσεις, «εκατό χιλιάδες τάλαντα σίδερο». (1Χρ 22:14, 16· 29:2, 7) Αν εννοείται η χρηματική τιμή του σίδερου και αν τα τάλαντα ήταν ασημένια, τότε το σίδερο άξιζε $660.600.000. Αν εννοείται το βάρος του σίδερου, τότε αυτό ισοδυναμούσε περίπου με 3.420 τόνους.
Μεταφορική Χρήση. Το σιδηρουργικό καμίνι είναι σύμβολο σκληρής και πύρινης καταδυνάστευσης (Δευ 4:20· 1Βα 8:51· Ιερ 11:4), ενώ οι σιδερένιοι ζυγοί, σύμβολο ασύντριπτης δουλείας. (Δευ 28:48· Ιερ 28:13, 14) Μεταφορικά το σίδερο συμβολίζει τη σκληρότητα (Λευ 26:19· Δευ 28:23), το πείσμα (Ησ 48:4· Ιερ 6:28), τη δύναμη (Ιερ 1:18· Δα 7:7· Απ 9:9), καθώς επίσης τη βασιλική και τη δικαστική εξουσία (Ψλ 2:9· Απ 2:27· 12:5· 19:15).