Ο Ιεχωβά μάς Δείχνει Πώς να Μετράμε τις Ημέρες Μας

«Δείξε μας πώς να μετράμε τις ημέρες μας έτσι ώστε να αποκτήσουμε καρδιά σοφίας».​—ΨΑΛΜΟΣ 90:12.

 1. Γιατί είναι κατάλληλο να ζητάμε από τον Ιεχωβά να μας δείξει πώς «να μετράμε τις ημέρες μας»;

Ο ΙΕΧΩΒΑ ΘΕΟΣ είναι ο Δημιουργός μας και ο Ζωοδότης μας. (Ψαλμός 36:9· Αποκάλυψη 4:11) Επομένως, κανένας άλλος δεν θα μπορούσε να είναι σε καλύτερη θέση να μας δείξει πώς να χρησιμοποιούμε τα χρόνια της ζωής μας με σοφό τρόπο. Κατάλληλα, λοιπόν, ο ψαλμωδός ικέτευσε τον Θεό: «Δείξε μας πώς να μετράμε τις ημέρες μας έτσι ώστε να αποκτήσουμε καρδιά σοφίας». (Ψαλμός 90:12) Τον 90ό Ψαλμό, όπου βρίσκουμε αυτή την παράκληση, ασφαλώς αξίζει να τον εξετάσουμε προσεκτικά. Κατ’ αρχάς, όμως, ας δούμε εν συντομία μια γενική εικόνα αυτού του θεόπνευστου ψαλμού.

 2. (α) Ποιος κατονομάζεται ως εκείνος που έγραψε τον 90ό Ψαλμό, και πότε μπορεί να γράφτηκε αυτός ο ψαλμός; (β) Πώς πρέπει να επηρεάζει ο 90ός Ψαλμός την άποψή μας για τη ζωή;

² Η επιγραφή του 90ού Ψαλμού τον αποκαλεί «προσευχή του Μωυσή, του ανθρώπου του αληθινού Θεού». Εφόσον αυτός ο ψαλμός τονίζει το εφήμερο της ανθρώπινης ζωής, πιθανώς γράφτηκε μετά την απελευθέρωση των Ισραηλιτών από την αιγυπτιακή δουλεία και στη διάρκεια της 40χρονης οδοιπορίας τους στην έρημο, όταν χιλιάδες θάνατοι οδήγησαν μια άπιστη γενιά στο τέλος της. (Αριθμοί 32:9-13) Πάντως, ο 90ός Ψαλμός δείχνει ότι η ζωή των ατελών ανθρώπων είναι σύντομη. Σαφώς, λοιπόν, πρέπει να χρησιμοποιούμε τις πολύτιμες ημέρες μας σοφά.

 3. Ποια είναι τα βασικά περιεχόμενα του 90ού Ψαλμού;

³ Στον 90ό Ψαλμό, τα εδάφια 1 ως 6 προσδιορίζουν τον Ιεχωβά ως την παντοτινή κατοικία μας. Τα εδάφια 7 ως 12 δείχνουν τι χρειαζόμαστε ώστε να χρησιμοποιούμε τα φευγαλέα χρόνια της ζωής μας με τρόπο αποδεκτό σε αυτόν. Και όπως εκφράζεται στα εδάφια 13 ως 17, επιθυμούμε ένθερμα να μας εκδηλώνεται η στοργική καλοσύνη και η ευλογία του Ιεχωβά. Ασφαλώς, αυτός ο ψαλμός δεν προλέγει τις εμπειρίες που έχουμε εμείς ατομικά ως υπηρέτες του Ιεχωβά. Εντούτοις, πρέπει προσωπικά να λάβουμε σοβαρά υπόψη τα αισθήματα που εκφράζει με τη μορφή προσευχής. Ας δούμε λοιπόν με προσοχή τον 90ό Ψαλμό με τα μάτια ανθρώπων αφιερωμένων στον Θεό.

Ιεχωβά​—Η «Πραγματική Κατοικία» Μας

4-6. Πώς αποτελεί ο Ιεχωβά «πραγματική κατοικία» για εμάς;

⁴ Ο ψαλμωδός αρχίζει με τα εξής λόγια: «Ιεχωβά, εσύ αποδείχτηκες πραγματική κατοικία για εμάς επί γενεές γενεών. Προτού γεννηθούν τα βουνά και γεννήσεις σαν με πόνους τοκετού τη γη και τα παραγωγικά εδάφη, από τους αιώνες και μέχρι τους αιώνες εσύ είσαι ο Θεός [ή αλλιώς, ο Θεϊκός]».​—Ψαλμός 90:1, 2, υποσημείωση στη ΜΝΚ.

⁵ Για εμάς, “ο αιώνιος Θεός”, ο Ιεχωβά, είναι «πραγματική κατοικία»​—ένα πνευματικό καταφύγιο. (Ρωμαίους 16:26) Νιώθουμε ασφαλείς, επειδή εκείνος είναι πάντοτε διαθέσιμος για να μας βοηθάει ως “Αυτός που ακούει προσευχή”. (Ψαλμός 65:2) Εφόσον ρίχνουμε τις ανησυχίες μας πάνω στον ουράνιο Πατέρα μας μέσω του αγαπητού του Γιου, “η ειρήνη του Θεού η οποία υπερέχει από κάθε σκέψη περιφρουρεί τις καρδιές μας και τις διανοητικές μας δυνάμεις”.​—Φιλιππησίους 4:6, 7· Ματθαίος 6:9· Ιωάννης 14:6, 14.

⁶ Απολαμβάνουμε πνευματική ασφάλεια επειδή, συμβολικά μιλώντας, ο Ιεχωβά είναι «πραγματική κατοικία» για εμάς. Εκείνος παρέχει επίσης «εσωτερικά . . . δωμάτια»​—κάτι που πιθανώς συνδέεται στενά με τις εκκλησίες του λαού του—​ως πνευματικά καταφύγια, όπου στοργικοί ποιμένες συμβάλλουν πολύ στο να νιώθουμε ασφάλεια. (Ησαΐας 26:20· 32:1, 2· Πράξεις 20:28, 29) Επιπλέον, μερικοί από εμάς ανήκουμε σε οικογένειες με μακρά ιστορία στην υπηρεσία του Θεού και έχουμε διαπιστώσει προσωπικά ότι αυτός είναι “πραγματική κατοικία επί γενεές γενεών”.

 7. Με ποια έννοια “γεννήθηκαν” τα βουνά, και πώς γεννήθηκε η γη σαν με «πόνους τοκετού»;

⁷ Ο Ιεχωβά υπήρχε προτού «γεννηθούν» τα βουνά ή προτού γεννηθεί η γη σαν με «πόνους τοκετού». Αν το δούμε από ανθρώπινη άποψη, για να φερθεί σε ύπαρξη αυτή η γη με όλα τα χαρακτηριστικά της, τη χημεία της και τους περίπλοκους μηχανισμούς της απαιτήθηκε μεγάλη προσπάθεια. Λέγοντας δε ότι τα βουνά “γεννήθηκαν”, καθώς και ότι η γη γεννήθηκε σαν με «πόνους τοκετού», ο ψαλμωδός δείχνει μεγάλο σεβασμό για τον όγκο της εργασίας που περιλαμβανόταν όταν ο Ιεχωβά τα δημιούργησε αυτά. Δεν θα πρέπει και εμείς να έχουμε παρόμοιο σεβασμό και εκτίμηση για τα έργα των χεριών του Δημιουργού;

Ο Ιεχωβά Είναι Πάντοτε στο Πλευρό Μας

 8. Τι σημαίνει η δήλωση ότι ο Ιεχωβά είναι ο Θεός «από τους αιώνες και μέχρι τους αιώνες»;

⁸ «Από τους αιώνες και μέχρι τους αιώνες εσύ είσαι ο Θεός», έψαλε ο ψαλμωδός. Οι λέξεις «αιώνες» ή «στον αιώνα» μπορεί να αναφέρονται σε πράγματα που έχουν ένα τέλος αλλά χωρίς καθορισμένη διάρκεια. (Έξοδος 31:16, 17· Εβραίους 9:15) Ωστόσο, στο εδάφιο Ψαλμός 90:2 και αλλού στις Εβραϊκές Γραφές, αυτές οι λέξεις υποδηλώνουν την αιωνιότητα. (Εκκλησιαστής 1:4) Η διάνοιά μας δεν μπορεί να κατανοήσει πώς είναι δυνατόν να υπάρχει ανέκαθεν ο Θεός. Εντούτοις, ο Ιεχωβά δεν είχε αρχή και δεν θα έχει τέλος. (Αββακούμ 1:12) Εκείνος θα είναι πάντοτε ζωντανός και έτοιμος να μας βοηθήσει.

 9. Με τι εξισώνει ο ψαλμωδός χίλια χρόνια ανθρώπινης ύπαρξης;

⁹ Ο ψαλμωδός εξίσωσε υπό θεϊκή έμπνευση χίλια χρόνια ανθρώπινης ύπαρξης με ένα πολύ μικρό χρονικό διάστημα στην πείρα του αιώνιου Δημιουργού. Απευθυνόμενος στον Θεό, έγραψε: «Κάνεις το θνητό άνθρωπο να γυρίσει πίσω στη θρυμματισμένη ύλη και λες: “Γυρίστε πίσω, γιοι των ανθρώπων”. Διότι χίλια χρόνια είναι ενώπιόν σου σαν το χθες που έχει περάσει και σαν φυλακή της νύχτας».​—Ψαλμός 90:3, 4.

10. Πώς κάνει ο Θεός τον άνθρωπο να «γυρίσει πίσω στη θρυμματισμένη ύλη»;

¹⁰ Ο άνθρωπος είναι θνητός, και ο Θεός τον κάνει να «γυρίσει πίσω στη θρυμματισμένη ύλη». Δηλαδή ο άνθρωπος επιστρέφει «στο χώμα», ως θρυμματισμένη, ή αλλιώς κονιορτοποιημένη, γη. Στην ουσία, ο Ιεχωβά λέει: “Γυρίστε πίσω στο χώμα της γης από το οποίο φτιαχτήκατε”. (Γένεση 2:7· 3:19) Αυτό ισχύει για όλους​—ισχυρούς ή αδύναμους, πλούσιους ή φτωχούς—​εφόσον κανένας ατελής άνθρωπος “δεν μπορεί με οποιονδήποτε τρόπο να απολυτρώσει αδελφό, ούτε και να δώσει στον Θεό λύτρο για αυτόν, προκειμένου να παραμείνει ζωντανός για πάντα”. (Ψαλμός 49:6-9) Πόσο ευγνώμονες είμαστε όμως που “ο Θεός έδωσε τον μονογενή του Γιο, ώστε όποιος ασκεί πίστη σε αυτόν να έχει αιώνια ζωή”!​—Ιωάννης 3:16· Ρωμαίους 6:23.

11. Γιατί μπορούμε να πούμε ότι ένα μακρύ χρονικό διάστημα για εμάς είναι πολύ σύντομο για τον Θεό;

¹¹ Από την άποψη του Ιεχωβά, ακόμη και ο ηλικίας 969 χρονών Μαθουσάλα έζησε λιγότερο από μία ημέρα. (Γένεση 5:27) Για τον Θεό, χίλια χρόνια είναι σαν το χθες​—μια περίοδος μόνο 24 ωρών—​που έχει περάσει. Ο ψαλμωδός επισημαίνει επίσης ότι για τον Θεό χίλια χρόνια είναι σαν την τετράωρη νυχτερινή φυλακή ενός σκοπού σε κάποιο στρατόπεδο. (Κριτές 7:19) Σαφώς, λοιπόν, ένα μακρύ χρονικό διάστημα για εμάς είναι πολύ σύντομο για τον αιώνιο Θεό, τον Ιεχωβά.

12. Πώς “σαρώνονται” οι άνθρωποι από τον Θεό;

¹² Σε αντιδιαστολή με την αιώνια ύπαρξη του Θεού, η τωρινή ανθρώπινη ζωή είναι πράγματι σύντομη. Ο ψαλμωδός λέει: «Τους έχεις σαρώσει· γίνονται σαν τον ύπνο· το πρωί είναι σαν το χλωρό χορτάρι που μεταβάλλεται. Το πρωί βγάζει άνθη και μεταβάλλεται· το βράδυ μαραίνεται και τελικά ξεραίνεται». (Ψαλμός 90:5, 6) Ο Μωυσής είδε χιλιάδες Ισραηλίτες να πεθαίνουν στην έρημο, “να σαρώνονται” από τον Θεό σαν σε κατακλυσμό. Αυτό το τμήμα του ψαλμού έχει αποδοθεί: «Σαρώνεις τους ανθρώπους με τον ύπνο του θανάτου». (Νέα Διεθνής Μετάφραση [New International Version]) Από την άλλη μεριά, η διάρκεια της ζωής των ατελών ανθρώπων είναι ένας “ύπνος” μικρής διάρκειας​—όπως ένας ελαφρύς ύπνος μίας και μόνο νύχτας.

13. Πώς είμαστε «σαν το χλωρό χορτάρι», και πώς πρέπει να επηρεάζει αυτό τη νοοτροπία μας;

¹³ Είμαστε “σαν το χλωρό χορτάρι που το πρωί βγάζει άνθη” αλλά μέχρι το βράδυ έχει μαραθεί κάτω από το καύμα του ήλιου. Ναι, η ζωή μας είναι τόσο εφήμερη όσο το χορτάρι που μαραίνεται μέσα σε μία και μόνο ημέρα. Ας μη σπαταλάμε, λοιπόν, αυτό το πολύτιμο αγαθό. Απεναντίας, θα πρέπει να επιζητούμε την καθοδηγία του Θεού όσον αφορά το πώς οφείλουμε να χρησιμοποιούμε τα χρόνια που μας απομένουν σε αυτό το σύστημα πραγμάτων.

Ο Ιεχωβά μάς Βοηθάει «να Μετράμε τις Ημέρες Μας»

14, 15. Ποια εκπλήρωση είχαν στους Ισραηλίτες τα εδάφια Ψαλμός 90:7-9;

¹⁴ Όσο για τον Θεό, ο ψαλμωδός προσθέτει: «Φτάσαμε στο τέλος μας από το θυμό σου, και από την οργή σου αναστατωθήκαμε. Έβαλες τα σφάλματά μας ενώπιόν σου, τα κρυφά μας πράγματα μπροστά στο λαμπρό σου πρόσωπο. Διότι όλες οι ημέρες μας έφτασαν στη δύση τους από τη σφοδρή οργή σου· τελειώσαμε τα χρόνια μας σαν να ήταν ψίθυρος».—Ψαλμός 90:7-9.

¹⁵ Οι άπιστοι Ισραηλίτες “έφτασαν στο τέλος τους από το θυμό του Θεού”. “Αναστατώθηκαν από την οργή του”, ή αλλιώς “τρομοκρατήθηκαν από την αγανάκτησή του”. (Νέα Διεθνής Μετάφραση) Μερικοί «στρώθηκαν καταγής στην έρημο» ως αποτέλεσμα θεϊκών κρίσεων. (1 Κορινθίους 10:5) Ο Ιεχωβά “έβαλε τα σφάλματά τους ενώπιόν του”. Τους ζήτησε λογαριασμό για τη δημόσια αδικοπραγία τους, αλλά ακόμη και τα “κρυφά τους πράγματα”, δηλαδή τα συγκαλυμμένα τους αμαρτήματα, βρίσκονταν “μπροστά στο λαμπρό του πρόσωπο”. (Παροιμίες 15:3) Ως αντικείμενα της σφοδρής οργής του Θεού, οι αμετανόητοι Ισραηλίτες “τέλειωσαν τα χρόνια τους σαν να ήταν ψίθυρος”. Αλλά και η σύντομη διάρκεια της δικής μας ζωής μοιάζει με ανάσα που περνάει από τα χείλη μας σαν ψίθυρος.

16. Αν κάποιοι πράττουν την αμαρτία κρυφά, τι θα πρέπει να κάνουν;

¹⁶ Αν κάποιοι από εμάς πράττουμε την αμαρτία κρυφά, θα μπορούσαμε να κρύψουμε αυτή τη διαγωγή από τους συνανθρώπους μας για κάποιο διάστημα. Ωστόσο, η κρυφή μας αδικοπραγία είναι “μπροστά στο λαμπρό πρόσωπο του Ιεχωβά”, και οι πράξεις μας βλάπτουν τη σχέση μας μαζί του. Για να ανακτήσουμε τη στενή μας σχέση με τον Ιεχωβά, χρειάζεται να προσευχηθούμε ζητώντας τη συγχώρησή του, να εγκαταλείψουμε τις παραβάσεις μας και να δεχτούμε με ευγνωμοσύνη την πνευματική βοήθεια των Χριστιανών πρεσβυτέρων. (Παροιμίες 28:13· Ιακώβου 5:14, 15) Πόσο καλύτερο είναι αυτό από το ενδεχόμενο να “τελειώσουμε τα χρόνια μας σαν να ήταν ψίθυρος”, ενώ θέτουμε σε κίνδυνο την ελπίδα μας για αιώνια ζωή!

17. Ποια διάρκεια ζωής είναι αντιπροσωπευτική για τους ανθρώπους γενικά, και με τι είναι γεμάτα τα χρόνια μας;

¹⁷ Σχετικά με τη διάρκεια ζωής των ατελών ανθρώπων, ο ψαλμωδός λέει: «Αυτές καθαυτές οι ημέρες των χρόνων μας είναι εβδομήντα χρόνια, και αν υπάρχει ευρωστία, ογδόντα χρόνια· εντούτοις, εμμένουν σε προβλήματα και οδυνηρά πράγματα· διότι γρήγορα περνάει, και εμείς πετάμε μακριά». (Ψαλμός 90:10) Μια ζωή διάρκειας 70 ετών είναι αντιπροσωπευτική για τους ανθρώπους γενικά, και σε ηλικία 85 χρονών, ο Χάλεβ αναφέρθηκε στην ασυνήθιστη δύναμή του. Έχουν υπάρξει και εξαιρέσεις, όπως ήταν ο Ααρών (123), ο Μωυσής (120) και ο Ιησούς του Ναυή (110). (Αριθμοί 33:39· Δευτερονόμιο 34:7· Ιησούς του Ναυή 14:6, 10, 11· 24:29) Εντούτοις, από την άπιστη γενιά που βγήκε από την Αίγυπτο, εκείνοι οι οποίοι είχαν απογραφεί, από 20 χρονών και πάνω, πέθαναν μέσα σε 40 χρόνια. (Αριθμοί 14:29-34) Σήμερα, σε πολλές χώρες η διάρκεια της ανθρώπινης ζωής γενικά παραμένει μέσα στα όρια που έδωσε ο ψαλμωδός. Τα χρόνια μας είναι γεμάτα «προβλήματα και οδυνηρά πράγματα». Περνούν γρήγορα «και εμείς πετάμε μακριά».​—Ιώβ 14:1, 2.

18, 19. (α) Τι σημαίνει το να «μετράμε τις ημέρες μας έτσι ώστε να αποκτήσουμε καρδιά σοφίας»; (β) Τι θα υποκινούμαστε να κάνουμε αν ενεργούμε με σοφία;

¹⁸ Ο ψαλμωδός ψάλλει κατόπιν: «Ποιος γνωρίζει την ένταση του θυμού σου και της σφοδρής οργής σου ανάλογα με το φόβο προς εσένα; Δείξε μας πώς να μετράμε τις ημέρες μας έτσι ώστε να αποκτήσουμε καρδιά σοφίας». (Ψαλμός 90:11, 12) Κανένας μας δεν γνωρίζει πλήρως την ένταση του θυμού του Θεού ή το μέγεθος της σφοδρής οργής του, και αυτό πρέπει να αυξάνει τον ευλαβικό φόβο μας για τον Ιεχωβά. Στην πραγματικότητα, θα πρέπει να μας υποκινεί να τον ρωτάμε «πώς [μπορούμε] να μετράμε τις ημέρες μας έτσι ώστε να αποκτήσουμε καρδιά σοφίας».

¹⁹ Τα λόγια του ψαλμωδού είναι μια προσευχή να διδάξει ο Ιεχωβά τα μέλη του λαού του πώς να ενεργούν με σοφία καθώς αξιολογούν και χρησιμοποιούν τις ημέρες που τους απομένουν με τρόπο αποδεκτό στον Θεό. Μια αναμενόμενη διάρκεια ζωής 70 χρόνων δίνει στο άτομο την ελπίδα να ζήσει περίπου 25.500 ημέρες. Άσχετα με την ηλικία μας, όμως, “δεν γνωρίζουμε ποια θα είναι η ζωή μας αύριο, διότι είμαστε ομίχλη που εμφανίζεται για λίγο και κατόπιν εξαφανίζεται”. (Ιακώβου 4:13-15) Εφόσον “καιρός και απρόβλεπτη περίσταση μας βρίσκουν όλους”, δεν μπορούμε να πούμε πόσο θα ζήσουμε ακόμη. Ας προσευχόμαστε λοιπόν για σοφία ώστε να τα βγάζουμε πέρα με τις δοκιμασίες, να συμπεριφερόμαστε στους άλλους κατάλληλα και να κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε στην υπηρεσία του Ιεχωβά τώρα​—σήμερα! (Εκκλησιαστής 9:11· Ιακώβου 1:5-8) Ο Ιεχωβά μάς καθοδηγεί μέσω του Λόγου του, του πνεύματός του και της οργάνωσής του. (Ματθαίος 24:45-47· 1 Κορινθίους 2:10· 2 Τιμόθεο 3:16, 17) Το να ενεργούμε με σοφία μάς υποκινεί να “επιζητούμε πρώτα τη Βασιλεία του Θεού” και να χρησιμοποιούμε τις ημέρες μας με τρόπο που φέρνει δόξα στον Ιεχωβά και κάνει την καρδιά του να χαίρεται. (Ματθαίος 6:25-33· Παροιμίες 27:11) Το να τον υπηρετούμε ολόκαρδα δεν θα απομακρύνει βεβαίως όλα μας τα προβλήματα, αλλά οδηγεί οπωσδήποτε σε μεγάλη ευφροσύνη.

Η Ευλογία του Ιεχωβά μάς Φέρνει Ευφροσύνη

20. (α) Από ποια άποψη “νιώθει μεταμέλεια” ο Θεός; (β) Πώς θα πολιτευτεί ο Ιεχωβά μαζί μας αν σφάλουμε σοβαρά αλλά δείξουμε γνήσια μετάνοια;

²⁰ Πόσο θαυμάσιο θα ήταν αν μπορούσαμε να χαιρόμαστε σε όλη την υπόλοιπη ζωή μας! Ως προς αυτό, ο Μωυσής παρακαλεί: «Επίστρεψε, Ιεχωβά! Ως πότε; Και νιώσε μεταμέλεια σε σχέση με τους υπηρέτες σου. Χόρτασέ μας το πρωί με τη στοργική σου καλοσύνη [ή «όσια αγάπη»], για να κραυγάζουμε με ευφροσύνη και να χαιρόμαστε όλες τις ημέρες μας». (Ψαλμός 90:13, 14· υποσημείωση στη ΜΝΚ) Ο Θεός δεν κάνει λάθη. Ωστόσο, “νιώθει μεταμέλεια” και “απομακρύνεται” από το θυμό του και από την επιβολή τιμωρίας όταν η προειδοποίησή του σχετικά με την ανάληψη τέτοιας δράσης κάνει τους μετανοημένους παραβάτες να αλλάξουν στάση και διαγωγή. (Δευτερονόμιο 13:17) Επομένως, ακόμη και αν σφάλουμε σοβαρά αλλά δείξουμε γνήσια μετάνοια, ο Ιεχωβά θα μας “χορτάσει με τη στοργική του καλοσύνη”, και εμείς θα έχουμε λόγους για να «κραυγάζουμε με ευφροσύνη». (Ψαλμός 32:1-5) Επιδιώκοντας δε μια δίκαιη πορεία, θα νιώθουμε την όσια αγάπη που έχει ο Θεός για εμάς και θα μπορούμε να «χαιρόμαστε όλες τις ημέρες μας»​—ναι, στην υπόλοιπη ζωή μας.

21. Τι μπορεί να ζητούσε ο Μωυσής με τα λόγια που είναι καταγραμμένα στα εδάφια Ψαλμός 90:15, 16;

²¹ Ο ψαλμωδός προσεύχεται ένθερμα: «Κάνε μας να χαρούμε ανάλογα με τις ημέρες κατά τις οποίες μας ταλαιπώρησες, τα χρόνια κατά τα οποία είδαμε συμφορές. Ας εμφανιστούν οι ενέργειές σου στους υπηρέτες σου και η λαμπρότητά σου πάνω στους γιους τους». (Ψαλμός 90:15, 16) Ο Μωυσής μπορεί να ζητούσε από τον Θεό να ευλογήσει τον Ισραήλ με χαρά που θα αναλογούσε ή θα διαρκούσε όσο οι ημέρες της ταλαιπωρίας τους και τα χρόνια κατά τα οποία υπέφεραν συμφορές. Ζήτησε να γίνουν φανερές στους υπηρέτες Του οι «ενέργειες» του Θεού για την ευλογία των Ισραηλιτών και να γίνει έκδηλη η λαμπρότητά Του πάνω στους γιους τους, δηλαδή στους απογόνους τους. Εμείς μπορούμε κατάλληλα να προσευχόμαστε να κατακλύσουν ευλογίες τους υπάκουους ανθρώπους στον υποσχεμένο νέο κόσμο του Θεού.​—2 Πέτρου 3:13.

22. Σύμφωνα με το εδάφιο Ψαλμός 90:17, για ποιο πράγμα μπορούμε δικαιολογημένα να προσευχόμαστε;

²² Ο 90ός Ψαλμός ολοκληρώνεται με την εξής παράκληση: «Ας είναι πάνω μας η τερπνότητα του Ιεχωβά του Θεού μας, και το έργο των χεριών μας στερέωνέ το πάνω μας. Ναι, το έργο των χεριών μας στερέωνέ το». (Ψαλμός 90:17) Αυτά τα λόγια δείχνουν ότι μπορούμε δικαιολογημένα να προσευχόμαστε να ευλογεί ο Θεός τις προσπάθειες που καταβάλλουμε στην υπηρεσία του. Είτε είμαστε χρισμένοι Χριστιανοί είτε οι σύντροφοί τους, τα «άλλα πρόβατα», χαιρόμαστε που «η τερπνότητα του Ιεχωβά» είναι πάνω μας. (Ιωάννης 10:16) Πόσο ευτυχισμένοι είμαστε για το ότι ο Θεός έχει “στερεώσει το έργο των χεριών μας” το οποίο επιτελούμε ως διαγγελείς της Βασιλείας, καθώς και με άλλους τρόπους!

Ας Εξακολουθήσουμε να Μετράμε τις Ημέρες Μας

23, 24. Πώς μπορούμε να ωφεληθούμε από τους στοχασμούς γύρω από τον 90ό Ψαλμό;

²³ Οι στοχασμοί γύρω από τον 90ό Ψαλμό θα πρέπει να αυξάνουν την εξάρτησή μας από τον Ιεχωβά, την «πραγματική κατοικία» μας. Αναλογιζόμενοι τα λόγια του σχετικά με τη συντομία της ζωής, πρέπει να αντιλαμβανόμαστε ακόμη περισσότερο την ανάγκη για θεϊκή καθοδηγία σε ό,τι αφορά το να μετράμε τις ημέρες μας. Αν μάλιστα εγκαρτερούμε επιζητώντας θεϊκή σοφία και ενεργώντας σύμφωνα με αυτήν, είναι βέβαιο ότι θα λαβαίνουμε τη στοργική καλοσύνη και την ευλογία του Ιεχωβά.

²⁴ Ο Ιεχωβά θα συνεχίσει να μας δείχνει πώς να μετράμε τις ημέρες μας. Αν εμείς συμμορφωνόμαστε με την εκπαίδευσή του, θα μπορούμε να εξακολουθήσουμε να μετράμε τις ημέρες μας σε όλη την αιωνιότητα. (Ιωάννης 17:3) Για να διατηρούμε, όμως, την προοπτική της αιώνιας ζωής, ο Ιεχωβά πρέπει να είναι το καταφύγιό μας. (Ιούδα 20, 21) Όπως θα δούμε στο επόμενο άρθρο, αυτό το σημείο γίνεται εξαιρετικά σαφές στα ενθαρρυντικά λόγια του 91ου Ψαλμού.

Πώς θα Απαντούσατε;

• Πώς είναι ο Ιεχωβά «πραγματική κατοικία» για εμάς;

• Γιατί μπορούμε να πούμε ότι ο Ιεχωβά είναι πάντοτε έτοιμος να μας βοηθάει;

• Πώς μας βοηθάει ο Ιεχωβά «να μετράμε τις ημέρες μας»;

• Ποιο πράγμα μας επιτρέπει να «χαιρόμαστε όλες τις ημέρες μας»;

[Εικόνα στη σελίδα 10]

Ο Ιεχωβά ήταν ο Θεός «προτού γεννηθούν τα βουνά»

[Εικόνα στη σελίδα 12]

Από την άποψη του Ιεχωβά, ο ηλικίας 969 χρονών Μαθουσάλα έζησε λιγότερο από μία ημέρα

[Εικόνες στη σελίδα 14]

Ο Ιεχωβά έχει “στερεώσει το έργο των χεριών μας”