«Πες μας: Πότε θα Γίνουν Αυτά;»
«Εγώ αναγγέλλω νέα πράγματα· πριν εκφύωσι, λαλώ περί αυτών εις εσάς».—ΗΣΑΪΑΣ 42:9.
1, 2. (α) Τι ρώτησαν οι απόστολοι του Ιησού σχετικά με το μέλλον; (β) Πώς έχει εκπληρωθεί η απάντηση που έδωσε ο Ιησούς σχετικά με ένα σύνθετο σημείο;
Η ΘΕΙΑ διδασκαλία πηγάζει από τον Ιεχωβά Θεό, ‘Εκείνον που απ’ αρχής αναγγέλλει το τέλος’. (Ησαΐας 46:10) Όπως έδειξε το προηγούμενο άρθρο, οι απόστολοι επιζητούσαν τέτοιου είδους διδασκαλία από τον Ιησού, ρωτώντας τον τα εξής: «Πες μας: Πότε θα γίνουν αυτά, και ποιο θα είναι το σημείο όταν όλα αυτά μέλλουν να φτάσουν σε τελική περίοδο;»—Μάρκος 13:4.
2 Απαντώντας, ο Ιησούς περιέγραψε ένα σύνθετο «σημείο» το οποίο αποτελούσαν αποδείξεις που θα πιστοποιούσαν ότι το Ιουδαϊκό σύστημα επρόκειτο σύντομα να τερματιστεί. Αυτό εκπληρώθηκε όταν καταστράφηκε η Ιερουσαλήμ το 70 Κ.Χ. Όμως, η προφητεία του Ιησού επρόκειτο να έχει μια μεγαλύτερη εκπλήρωση πολύ μελλοντικά στο ρεύμα του χρόνου. Μόλις θα έληγαν «οι προσδιορισμένοι καιροί των εθνών» το 1914, θα υπήρχε ένα σημείο σε τεράστια κλίμακα, το οποίο θα έδειχνε ότι το παρόν πονηρό σύστημα σύντομα θα τερματιζόταν σε μια «μεγάλη θλίψη».a (Λουκάς 21:24) Εκατομμύρια άτομα που ζουν σήμερα μπορούν να πιστοποιήσουν ότι αυτό το σημείο βρίσκει εκπλήρωση στους παγκόσμιους πολέμους και στα άλλα βαρυσήμαντα γεγονότα αυτού του 20ού αιώνα. Επίσης, αυτά τα γεγονότα χαρακτηρίζουν την κύρια εκπλήρωση της προφητείας του Ιησού, αυτή τη σύγχρονη εκπλήρωση που εξεικονίστηκε από τα όσα συνέβησαν μεταξύ του 33 και του 70 Κ.Χ.
3. Μιλώντας για ένα άλλο σημείο, ποιες επιπρόσθετες εξελίξεις προείπε ο Ιησούς;
3 Μετά την αναφορά που κάνει ο Λουκάς στους προσδιορισμένους καιρούς των εθνών, οι παράλληλες αφηγήσεις που βρίσκονται στα Ευαγγέλια του Ματθαίου, του Μάρκου και του Λουκά περιγράφουν μια επιπλέον σειρά εξελίξεων οι οποίες περιλαμβάνουν ένα σημείο επιπρόσθετο στο σύνθετο ‘σημείο της τελικής περιόδου του συστήματος πραγμάτων’. (Ματθαίος 24:3) (Στη σελίδα 15, αυτό το σημείο της αφήγησης ξεχωρίζει με μια διπλή γραμμή). Το Ευαγγέλιο του Ματθαίου λέει: «Αμέσως μετά τη θλίψη εκείνων των ημερών, ο ήλιος θα σκοτεινιάσει, και η σελήνη δεν θα δώσει το φως της, και τα άστρα θα πέσουν από τον ουρανό, και οι δυνάμεις των ουρανών θα κλονιστούν. Και τότε θα εμφανιστεί στον ουρανό το σημείο του Γιου του ανθρώπου, και τότε όλες οι φυλές της γης θα χτυπούν τον εαυτό τους θρηνώντας, και θα δουν τον Γιο του ανθρώπου να έρχεται πάνω στα σύννεφα του ουρανού με δύναμη και μεγάλη δόξα. Και θα αποστείλει τους αγγέλους του με μεγάλο σάλπισμα, και αυτοί θα συγκεντρώσουν τους εκλεγμένους του από τους τέσσερις ανέμους, από τη μία άκρη των ουρανών ως την άλλη άκρη τους».—Ματθαίος 24:29-31.
Η Θλίψη και τα Ουράνια Φαινόμενα
4. Ποιες ερωτήσεις εγείρονται σχετικά με τα ουράνια φαινόμενα τα οποία ανέφερε ο Ιησούς;
4 Πότε θα εκπληρωνόταν αυτό; Και οι τρεις αφηγήσεις των Ευαγγελίων αναφέρονται σε πράγματα που θα μπορούσαμε να τα αποκαλέσουμε ουράνια φαινόμενα—σκοτείνιασμα του ήλιου και της σελήνης και πτώση των άστρων. Ο Ιησούς λέει ότι αυτά θα διαδέχονταν «τη θλίψη». Είχε ο Ιησούς κατά νου τη θλίψη που αποκορυφώθηκε το 70 Κ.Χ. ή μήπως μιλούσε για τη μεγάλη θλίψη που είναι ακόμη μελλοντική σε σχέση με τους σύγχρονους καιρούς μας;—Ματθαίος 24:29· Μάρκος 13:24.
5. Ποια άποψη υπήρχε κάποτε σχετικά με τη θλίψη που θα συνέβαινε στους σύγχρονους καιρούς;
5 Από τότε που τελείωσαν οι προσδιορισμένοι καιροί των εθνών το 1914, ο λαός του Θεού δείχνει ζωηρό ενδιαφέρον για «τη μεγάλη θλίψη». (Αποκάλυψη 7:14) Επί χρόνια πίστευαν ότι η σύγχρονη μεγάλη θλίψη είχε ένα εναρκτήριο μέρος το οποίο αντιστοιχούσε στον καιρό του Α΄ Παγκόσμιου Πολέμου, κατόπιν θα διακοπτόταν για κάποιο διάστημα, και θα κατέληγε σε ένα τελικό μέρος, τον «πόλεμο της μεγάλης ημέρας του Θεού του Παντοδύναμου». Αν έτσι είχαν τα πράγματα, τι θα συνέβαινε στη διάρκεια των δεκαετιών της «τελικής περιόδου του συστήματος» οι οποίες θα μεσολαβούσαν;—Αποκάλυψη 16:14· Ματθαίος 13:39· 24:3· 28:20.
6. Τι πίστευαν ότι θα εκπλήρωνε την προφητεία του Ιησού σχετικά με τα ουράνια φαινόμενα;
6 Πίστευαν ότι, στη διάρκεια αυτού του διαστήματος, το σύνθετο σημείο θα γινόταν ορατό, περιλαμβανομένου και του έργου κηρύγματος από μέρους του συναγμένου λαού του Θεού. Φαινόταν επίσης ότι τα προειπωμένα ουράνια φαινόμενα θα μπορούσαν να αναμένονται στη διάρκεια του διαστήματος που θα μεσολαβούσε μετά την εναρκτήρια φάση των ετών 1914-1918. (Ματθαίος 24:29· Μάρκος 13:24, 25· Λουκάς 21:25) Η προσοχή εστιάστηκε σε κατά γράμμα πράγματα σε σχέση με τους ουρανούς—διαστημικά εξερευνητικά οχήματα, πυραύλους, κοσμικές ακτίνες ή ακτίνες γάμα, και προσεδαφίσεις ή βάσεις στη σελήνη.
7. Ποια προσαρμοσμένη κατανόηση έχει παρασχεθεί σχετικά με τη μεγάλη θλίψη;
7 Ωστόσο, Η Σκοπιά 15 Ιουλίου 1970 επανεξέτασε την προφητεία του Ιησού, ιδιαίτερα τον ερχομό της μεγάλης θλίψης. Έδειξε ότι, με βάση τα όσα συνέβησαν τον πρώτο αιώνα, η σύγχρονη θλίψη δεν θα μπορούσε να έχει ένα εναρκτήριο μέρος κατά τα έτη 1914-1918, να διακοπεί επί μερικές δεκαετίες και αργότερα να συνεχιστεί. Εκείνο το περιοδικό συμπέρανε: «Η ‘μεγάλη θλίψις,’ που δεν πρόκειται να συμβή πάλι, είναι ακόμη εμπρός μας, διότι σημαίνει την καταστροφή της παγκοσμίου αυτοκρατορίας της ψευδούς θρησκείας (περιλαμβανομένου και του ‘Χριστιανικού κόσμου’), που θ’ ακολουθηθή από τον ‘πόλεμον της ημέρας εκείνης της μεγάλης του Θεού του Παντοκράτορος’ στον Αρμαγεδδώνα».
8. Με την προσαρμοσμένη άποψη σχετικά με τη σύγχρονη θλίψη, ποια εξήγηση δόθηκε για το εδάφιο Ματθαίος 24:29;
8 Όμως, το εδάφιο Ματθαίος 24:29 λέει ότι τα ουράνια φαινόμενα έρχονται «αμέσως μετά τη θλίψη». Πώς θα μπορούσε να συμβαίνει αυτό; Η Σκοπιά 1 Αυγούστου 1975 άφησε να εννοηθεί ότι εδώ η «θλίψη» σημαίνει εκείνη που αποκορυφώθηκε το 70 Κ.Χ. Ωστόσο, με ποια έννοια θα μπορούσε να λεχτεί ότι τα ουράνια φαινόμενα στην εποχή μας λαβαίνουν χώρα «αμέσως» ύστερα από ένα γεγονός που συνέβη το 70 Κ.Χ.; Δόθηκε η εξήγηση ότι, από την άποψη του Θεού, οι αιώνες που μεσολάβησαν θα ήταν σύντομοι. (Ρωμαίους 16:20· 2 Πέτρου 3:8) Όμως μια βαθύτερη εξέταση αυτής της προφητείας, ιδιαίτερα των εδαφίων Ματθαίος 24:29-31, υποδεικνύει μια εντελώς διαφορετική εξήγηση. Αυτό τονίζει το πώς το φως φέγγει «επί μάλλον και μάλλον, εωσού γείνη τελεία ημέρα». (Παροιμίαι 4:18)b Ας εξετάσουμε το γιατί μια καινούρια, ή αλλαγμένη, εξήγηση είναι κατάλληλη.
9. Πώς παρέχουν οι Εβραϊκές Γραφές ένα υπόβαθρο για τα λόγια που είπε ο Ιησούς σχετικά με εξελίξεις που θα συνέβαιναν στους ουρανούς;
9 Ο Ιησούς έδωσε σε τέσσερις από τους μαθητές του την προφητεία για ‘τον ήλιο που σκοτεινιάζει, τη σελήνη που δεν δίνει φως και τα άστρα που πέφτουν’. Ως Ιουδαίοι, εκείνοι θα αναγνώριζαν αυτό το είδος γλώσσας από τις Εβραϊκές Γραφές, όπου, για παράδειγμα στο εδάφιο Σοφονίας 1:15, ο καιρός της κρίσης του Θεού αποκαλέστηκε «ημέρα ερημώσεως και αφανισμού, ημέρα σκότους και γνόφου, ημέρα νεφέλης και ομίχλης». Διάφοροι Εβραίοι προφήτες, επίσης, περιέγραψαν τον ήλιο να σκοτεινιάζει, τη σελήνη να μη λάμπει και τα άστρα να μη δίνουν φως. Τέτοιου είδους γλώσσα θα τη βρείτε σε θεϊκά αγγέλματα τα οποία απαγγέλθηκαν ενάντια στην Αίγυπτο, στη Βαβυλώνα, στον Εδώμ και στο βόρειο βασίλειο του Ισραήλ.—Ησαΐας 13:9, 10· 34:4, 5· Ιερεμίας 4:28· Ιεζεκιήλ 32:2, 6-8· Αμώς 5:20· 8:2, 9.
10, 11. (α) Τι προφήτεψε ο Ιωήλ όσον αφορά πράγματα που θα συνέβαιναν στους ουρανούς; (β) Ποιες πλευρές της προφητείας του Ιωήλ εκπληρώθηκαν το 33 Κ.Χ., και ποιες όχι;
10 Όταν άκουσαν αυτά που είπε ο Ιησούς, ο Πέτρος και οι άλλοι τρεις πιθανόν να θυμήθηκαν την προφητεία του Ιωήλ, η οποία βρίσκεται στα εδάφια Ιωήλ 2:28-31 και 3:15: ‘Θέλω εκχέει το πνεύμα μου επί πάσαν σάρκα· και θέλουσι προφητεύσει οι υιοί σας και αι θυγατέρες σας· . . . θέλω δείξει τέρατα εν τοις ουρανοίς και επί της γης, αίμα και πυρ και ατμίδα καπνού. Ο ήλιος θέλει μεταστραφή εις σκότος και η σελήνη εις αίμα, πριν έλθη η ημέρα του Ιεχωβά η μεγάλη και επιφανής’. «Ο ήλιος και η σελήνη θέλουσι συσκοτάσει και οι αστέρες θέλουσι σύρει οπίσω το φέγγος αυτών».
11 Όπως αναφέρεται στα εδάφια Πράξεις 2:1-4 και 14-21, την Πεντηκοστή του 33 Κ.Χ., ο Θεός εξέχυσε άγιο πνεύμα σε 120 μαθητές, άντρες και γυναίκες. Ο απόστολος Πέτρος έκανε γνωστό ότι αυτό ήταν εκείνο που είχε προείπει ο Ιωήλ. Τι θα πούμε όμως για τα λόγια τού Ιωήλ σχετικά με ‘τον ήλιο που μεταστρέφεται σε σκοτάδι και τη σελήνη σε αίμα, και σχετικά με τα άστρα που αποσύρουν το φέγγος τους’; Τίποτα δεν δείχνει ότι αυτό εκπληρώθηκε το 33 Κ.Χ. ή στη διάρκεια των 30 και πλέον ετών κατά τα οποία διήρκεσε η τελική περίοδος του Ιουδαϊκού συστήματος πραγμάτων.
12, 13. Πώς εκπληρώθηκαν τα ουράνια φαινόμενα που προείπε ο Ιωήλ;
12 Προφανώς αυτό το τελικό μέρος της προφητείας του Ιωήλ συνδεόταν πιο στενά με ‘τον ερχομό της ημέρας του Ιεχωβά της μεγάλης και επιφανούς’—με την καταστροφή της Ιερουσαλήμ. Η Σκοπιά 15 Μαρτίου 1967 είπε σχετικά με τη θλίψη που συνέβη στην Ιερουσαλήμ το 70 Κ.Χ.: «Αυτή ήταν ασφαλώς μια ‘ημέρα του Ιεχωβά’ ως προς την Ιερουσαλήμ και τα τέκνα της. Σχετικά με την ημέρα εκείνη, υπήρχε αφθονία ‘αίματος και πυρός και ατμίδος καπνού’, ο ήλιος δεν ελάμπρυνε το σκότος της πόλεως την ημέρα, η δε σελήνη έφερνε στο νου χυμένο αίμα, όχι το ειρηνικό, αργυρώδες σεληνόφως της νύχτας».c
13 Ναι, όπως και με άλλες προφητείες που έχουμε αναφέρει, τα ουράνια φαινόμενα που προείπε ο Ιωήλ επρόκειτο να εκπληρωθούν όταν ο Ιεχωβά απαίτησε κρίση. Αντί να εκτείνεται στη διάρκεια όλης της τελικής περιόδου του Ιουδαϊκού συστήματος, το σκοτείνιασμα του ήλιου, της σελήνης και των άστρων συνέβη όταν οι εκτελεστικές δυνάμεις ήρθαν εναντίον της Ιερουσαλήμ. Λογικά, μπορούμε να αναμένουμε μια μεγαλύτερη εκπλήρωση αυτού του μέρους της προφητείας του Ιωήλ όταν αρχίσει να λαβαίνει χώρα η εκτέλεση του παρόντος συστήματος από τον Θεό.
Ποια Θλίψη θα Συμβεί Πριν από τα Ουράνια Φαινόμενα;
14, 15. Πώς μας βοηθάει η προφητεία του Ιωήλ να καταλάβουμε το εδάφιο Ματθαίος 24:29;
14 Η εκπλήρωση της προφητείας του Ιωήλ (σε αρμονία με άλλες προφητείες που χρησιμοποιούν παρόμοια γλώσσα) μας βοηθάει να καταλάβουμε τα λόγια που βρίσκονται στο εδάφιο Ματθαίος 24:29. Είναι σαφές ότι αυτά που είπε ο Ιησούς σχετικά με ‘τον ήλιο που σκοτεινιάζει, τη σελήνη που δεν δίνει φως και τα άστρα που πέφτουν’ δεν αναφέρονται σε πράγματα τα οποία συμβαίνουν στη διάρκεια των πολλών δεκαετιών της τελικής περιόδου του παρόντος συστήματος, όπως οι αποστολές πυραύλων στο διάστημα, οι προσεληνώσεις και τα παρόμοια. Όχι, αυτός έστρεφε την προσοχή σε πράγματα που συνδέονται με ‘τη μεγάλη και επιφανή ημέρα του Ιεχωβά’, την καταστροφή που είναι ακόμη μελλοντική.
15 Αυτό σχετίζεται με την από μέρους μας κατανόηση του πώς τα ουράνια φαινόμενα θα συνέβαιναν «αμέσως μετά τη θλίψη». Ο Ιησούς δεν αναφερόταν στη θλίψη που αποκορυφώθηκε το 70 Κ.Χ. Αντίθετα, έστρεφε την προσοχή στην έναρξη της μεγάλης θλίψης που θα ερχόταν πάνω στο παγκόσμιο σύστημα μελλοντικά, και η οποία θα έφερνε σε αποκορύφωμα την υποσχεμένη «παρουσία» του. (Ματθαίος 24:3) Αυτή η θλίψη βρίσκεται ακόμη μπροστά μας.
16. Σε ποια θλίψη στρέφει την προσοχή το εδάφιο Μάρκος 13:24, και γιατί συμβαίνει αυτό;
16 Τι θα πούμε για τα λόγια που βρίσκονται στο εδάφιο Μάρκος 13:24: «Εκείνες τις ημέρες, ύστερα από εκείνη τη θλίψη, ο ήλιος θα σκοτεινιάσει, και η σελήνη δεν θα δώσει το φως της»; Εδώ εμφανίζονται δύο τύποι της λέξης του Κειμένου εκείνος, η οποία είναι δεικτική αντωνυμία, που δείχνει κάτι μακρινό σε σχέση με το χρόνο. Η λέξη εκείνος μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να δείξει κάτι στο μακρινό παρελθόν (ή κάτι που αναφέρθηκε προηγουμένως) ή κάτι στο απώτερο μέλλον. (Ματθαίος 3:1· 7:22· 10:19· 24:38· Μάρκος 13:11, 17, 32· 14:25· Λουκάς 10:12· 2 Θεσσαλονικείς 1:10) Επομένως, το εδάφιο Μάρκος 13:24 στρέφει την προσοχή σε «εκείνη τη θλίψη», όχι τη θλίψη που προκάλεσαν οι Ρωμαίοι, αλλά την κραταιά πράξη του Ιεχωβά η οποία θα λάβει χώρα στο τέλος του παρόντος συστήματος.
17, 18. Τι φως ρίχνει η Αποκάλυψη όσον αφορά το πώς θα εξελιχτεί η μεγάλη θλίψη;
17 Τα κεφάλαια 17 έως 19 του βιβλίου της Αποκάλυψης ταιριάζουν με αυτή την πιο προσαρμοσμένη κατανόηση των εδαφίων Ματθαίος 24:29-31, Μάρκος 13:24-27 και Λουκάς 21:25-28, και την επιβεβαιώνουν επίσης. Με ποιον τρόπο; Τα Ευαγγέλια δείχνουν ότι αυτή η θλίψη δεν θα αρχίσει και θα τελειώσει σε μια στιγμή. Μετά την έναρξή της, μερικά άτομα από το ανυπάκουο ανθρώπινο γένος θα ζουν ακόμη ώστε να δουν «το σημείο του Γιου του ανθρώπου» και να αντιδράσουν—να θρηνήσουν και, όπως αναφέρεται στο εδάφιο Λουκάς 21:26, να «λιποθυμούν από το φόβο και την προσδοκία αυτών που πρόκειται να έρθουν πάνω στην κατοικημένη γη». Αυτός ο τρομακτικός φόβος θα οφείλεται στο ότι θα βλέπουν «το σημείο» που προμηνύει την επικείμενη καταστροφή τους.
18 Η αφήγηση της Αποκάλυψης δείχνει ότι η μελλοντική μεγάλη θλίψη θα αρχίσει όταν τα μιλιταριστικά «κέρατα» του διεθνούς ‘θηρίου’ θα στραφούν ενάντια στη ‘μεγάλη πόρνη’, τη Βαβυλώνα τη Μεγάλη.d (Αποκάλυψη 17:1, 10-16) Ωστόσο, πολλά άτομα θα απομείνουν, επειδή βασιλιάδες, έμποροι, πλοίαρχοι και άλλοι θρηνούν για το τέλος της ψεύτικης θρησκείας. Χωρίς αμφιβολία, πολλοί θα αντιλαμβάνονται ότι η κρίση τους θα είναι εκείνο που ακολουθεί.—Αποκάλυψη 18:9-19.
Τι Πρόκειται να Συμβεί;
19. Τι μπορούμε να αναμένουμε όταν αρχίσει η μεγάλη θλίψη;
19 Οι περικοπές των Ευαγγελίων του Ματθαίου, του Μάρκου και του Λουκά συνδυάζονται με την Αποκάλυψη, κεφάλαια 17-19, για να ρίξουν αρκετό φως σε ό,τι θα συμβεί σύντομα. Στον καθορισμένο καιρό του Θεού, η μεγάλη θλίψη θα αρχίσει με μια επίθεση ενάντια στην παγκόσμια αυτοκρατορία της ψεύτικης θρησκείας (τη Βαβυλώνα τη Μεγάλη). Αυτή η επίθεση θα είναι ιδιαίτερα σφοδρή εναντίον του Χριστιανικού κόσμου, ο οποίος αντιστοιχεί στην άπιστη Ιερουσαλήμ. «Αμέσως μετά» από αυτή τη φάση της θλίψης «θα υπάρξουν σημεία στον ήλιο και στη σελήνη και στα άστρα, και πάνω στη γη [άνευ προηγουμένου] οδύνη εθνών».—Ματθαίος 24:29· Λουκάς 21:25.
20. Τι είδους ουράνια φαινόμενα μπορούμε ακόμη να αναμένουμε;
20 Με ποια έννοια ‘θα σκοτεινιάσει ο ήλιος, η σελήνη δεν θα δίνει το φως της, τα άστρα θα πέσουν από τον ουρανό και οι δυνάμεις των ουρανών θα κλονιστούν’; Αναμφίβολα, στο αρχικό μέρος της μεγάλης θλίψης, πολλοί «φωτοδότες»—εξέχοντες κληρικοί του θρησκευτικού κόσμου—θα εκτεθούν και θα εξαλειφτούν από «τα δέκα κέρατα» που αναφέρονται στο εδάφιο Αποκάλυψη 17:16. Χωρίς αμφιβολία και πολιτικές δυνάμεις θα κλονιστούν. Υπάρχει περίπτωση να γίνουν τρομακτικά γεγονότα και στους φυσικούς ουρανούς; Πολύ πιθανόν ναι, και μάλιστα πολύ πιο φοβερά από εκείνα που περιέγραψε ο Ιώσηπος ότι συνέβησαν προς το τέλος του Ιουδαϊκού συστήματος. Γνωρίζουμε ότι στα αρχαία χρόνια, ο Θεός εκδήλωσε τη δύναμή του για να προκαλέσει τέτοια καταστροφικά αποτελέσματα, και είναι σε θέση να το επαναλάβει αυτό.—Έξοδος 10:21-23· Ιησούς του Ναυή 10:12-14· Κριταί 5:20· Λουκάς 23:44, 45.
21. Πώς θα λάβει χώρα ένα μελλοντικό «σημείο»;
21 Σε αυτό το σημείο και οι τρεις συγγραφείς των Ευαγγελίων χρησιμοποιούν τη λέξη τότε για να εισαγάγουν την επόμενη εξέλιξη. «Τότε θα εμφανιστεί στον ουρανό το σημείο του Γιου του ανθρώπου». (Ματθαίος 24:30· Μάρκος 13:26· Λουκάς 21:27) Από τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, οι αληθινοί μαθητές του Ιησού έχουν διακρίνει το σύνθετο σημείο της αόρατης παρουσίας του, ενώ οι περισσότεροι άνθρωποι δεν το έχουν αναγνωρίσει. Όμως το εδάφιο Ματθαίος 24:30 στρέφει την προσοχή προς ένα περαιτέρω «σημείο» το οποίο εμφανίζεται στο μέλλον, «το σημείο του Γιου του ανθρώπου», και όλα τα έθνη θα αναγκαστούν να δώσουν προσοχή. Όταν ο Ιησούς έρθει με σύννεφα αορασίας, οι εναντιούμενοι άνθρωποι παγκόσμια θα αναγκαστούν να αναγνωρίσουν αυτόν τον ‘ερχομό’ λόγω κάποιας υπερφυσικής φανέρωσης της βασιλικής του δύναμης.—Αποκάλυψη 1:7.
22. Πώς θα επηρεαστούν εκείνοι που θα δουν «το σημείο» που αναφέρεται στο εδάφιο Ματθαίος 24:30;
22 Το εδάφιο Ματθαίος 24:30 χρησιμοποιεί τη λέξη τότε και πάλι για να εισαγάγει αυτό που έρχεται κατόπιν. Τότε τα έθνη, συναισθανόμενα τις συνέπειες της κατάστασής τους, θα χτυπούν τον εαυτό τους και θα θρηνούν, ίσως αντιλαμβανόμενα ότι η καταστροφή τους επίκειται. Τι διαφορά με τους υπηρέτες του Θεού, επειδή εμείς θα είμαστε σε θέση να σηκώσουμε τα κεφάλια μας, γνωρίζοντας ότι η απελευθέρωση είναι κοντά! (Λουκάς 21:28) Τα εδάφια Αποκάλυψη 19:1-6 δείχνουν επίσης αληθινούς λάτρεις στον ουρανό και στη γη να χαίρονται για το τέλος της μεγάλης πόρνης.
23. (α) Ποια δράση θα αναλάβει ο Ιησούς σε σχέση με τους εκλεγμένους; (β) Τι μπορεί να λεχτεί για το ότι το υπόλοιπο θα παρθεί στον ουρανό;
23 Η προφητεία του Ιησού συνεχίζει και λέει, όπως αναφέρεται στο εδάφιο Μάρκος 13:27: «Τότε θα αποστείλει τους αγγέλους και θα συγκεντρώσει τους εκλεγμένους του από τους τέσσερις ανέμους, από την άκρη της γης ως την άκρη του ουρανού». Εδώ ο Ιησούς συγκεντρώνει την προσοχή στο υπόλοιπο των 144.000 ‘εκλεγμένων’ που είναι ακόμη ζωντανοί στη γη. Στην αρχή της τελικής περιόδου του συστήματος πραγμάτων, εκείνοι οι χρισμένοι μαθητές του Ιησού φέρθηκαν σε θεοκρατική ενότητα. Ωστόσο, σύμφωνα με τη σειρά των γεγονότων η οποία χρησιμοποιείται, τα εδάφια Μάρκος 13:27 και Ματθαίος 24:31 περιγράφουν κάτι άλλο. «Με μεγάλο σάλπισμα», οι εναπομείναντες ‘εκλεγμένοι’ θα συγκεντρωθούν από τα πέρατα της γης. Πώς θα συγκεντρωθούν; Αναμφίβολα, θα ‘σφραγιστούν’ και θα προσδιοριστούν ξεκάθαρα από τον Ιεχωβά ως μέρος αυτών που είναι «καλεσμένοι και εκλεγμένοι και πιστοί». Και στον καθορισμένο καιρό του Θεού, θα συγκεντρωθούν στον ουρανό για να είναι βασιλιάδες-ιερείς.e Αυτό θα φέρει χαρά σε εκείνους καθώς και στους πιστούς συντρόφους τους, το «μεγάλο πλήθος», οι οποίοι θα σημειωθούν και οι ίδιοι για να ‘έρθουν από τη μεγάλη θλίψη’ προκειμένου να απολαύσουν ευλογίες σε μια παραδεισένια γη.—Ματθαίος 24:22· Αποκάλυψη 7:3, 4, 9-17· 17:14· 20:6· Ιεζεκιήλ 9:4, 6.
24. Ποια σειρά γεγονότων αποκαλύπτουν τα εδάφια Ματθαίος 24:29-31 όσον αφορά επερχόμενες εξελίξεις;
24 Όταν οι απόστολοι είπαν «Πες μας . . . », η απάντηση του Ιησού κάλυψε περισσότερα από όσα μπορούσαν να συλλάβουν. Εντούτοις, μέσα στη διάρκεια της ζωής τους, είχαν τη χαρά να δουν την τυπική εκπλήρωση της προφητείας του. Η μελέτη που κάναμε σχετικά με την απάντηση του Ιησού επικεντρώθηκε στο μέρος της προφητείας του το οποίο θα πραγματοποιηθεί στο κοντινό μέλλον. (Ματθαίος 24:29-31· Μάρκος 13:24-27· Λουκάς 21:25-28) Ήδη μπορούμε να δούμε ότι η απελευθέρωσή μας ολοένα και πλησιάζει. Μπορούμε να προσμένουμε την έναρξη της μεγάλης θλίψης, κατόπιν το σημείο του Γιου του ανθρώπου και κατόπιν τη σύναξη των εκλεγμένων από τον Θεό. Τελικά, ως ο Εκτελεστής του Ιεχωβά στον Αρμαγεδδώνα, ο Πολεμιστής-Βασιλιάς μας, ο ενθρονισμένος Ιησούς, θα «ολοκληρώσει τη νίκη του». (Αποκάλυψη 6:2) Εκείνη η ημέρα του Ιεχωβά, όταν αυτός θα εκτελέσει εκδίκηση, θα έρθει ως το μεγαλειώδες αποκορύφωμα της τελικής περιόδου του συστήματος πραγμάτων που χαρακτηρίζει την ημέρα του Κυρίου Ιησού από το 1914 και έπειτα.
25. Πώς μπορούμε να συμμετάσχουμε στην εκπλήρωση του εδαφίου Λουκάς 21:28 η οποία είναι ακόμη μελλοντική;
25 Είθε να συνεχίσετε να ωφελείστε από τη θεία διδασκαλία, προκειμένου να ανταποκριθείτε στην εκπλήρωση των λόγων του Ιησού η οποία είναι ακόμη μελλοντική: «Καθώς αυτά θα αρχίσουν να γίνονται, ανορθωθείτε και σηκώστε τα κεφάλια σας, επειδή πλησιάζει η απελευθέρωσή σας». (Λουκάς 21:28) Τι μεγαλειώδες μέλλον βρίσκεται μπροστά στους εκλεγμένους και στο μεγάλο πλήθος καθώς ο Ιεχωβά προχωρεί για να αγιάσει το άγιο όνομά του!
[Υποσημειώσεις]
a Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά θα χαρούν να δώσουν αποδείξεις σχετικά με αυτό, δείχνοντας το πώς τα φυσικά γεγονότα των ημερών μας εκπληρώνουν τη Γραφική προφητεία.
b Επιπρόσθετη ύλη εμφανίστηκε στις σελίδες 296-322 του βιβλίου Η Χιλιετής Βασιλεία του Θεού Έχει Πλησιάσει, το οποίο εκδόθηκε το 1985 (1973, στην αγγλική) από τη Βιβλική και Φυλλαδική Εταιρία Σκοπιά, καθώς και στη Σκοπιά 15 Ιανουαρίου 1983, σελίδες 17-22.
c Ο Ιώσηπος γράφει τα εξής σχετικά με εξελίξεις που έλαβαν χώρα στο διάστημα που μεσολάβησε από την αρχική επίθεση των Ρωμαίων στην Ιερουσαλήμ (66 Κ.Χ.) μέχρι την καταστροφή της: «Στη διάρκεια της νύχτας ξέσπασε μια ερημωτική καταιγίδα· μια λαίλαπα μαινόταν, βροχή έπεφτε σαν χείμαρρος, άστραφτε συνεχώς, βροντές προκαλούσαν τρόμο, η γη σειόταν με τη συνοδεία εκκωφαντικών βουητών. Συμφορά για την ανθρώπινη φυλή προσκιαζόταν ξεκάθαρα από αυτή την κατάρρευση ολόκληρου του συστήματος πραγμάτων, και κανένας δεν μπορούσε να αμφιβάλει ότι οι οιωνοί προμήνυαν μια καταστροφή άνευ προηγουμένου».
d Εκείνο στο οποίο αναφέρθηκε ο Ιησούς ως «μεγάλη θλίψη» και ως «θλίψη» στην πρώτη του εφαρμογή ήταν η καταστροφή του Ιουδαϊκού συστήματος. Όμως, στα εδάφια που εφαρμόζονται μόνο στις ημέρες μας, χρησιμοποίησε το οριστικό άρθρο «τη», λέγοντας «τη θλίψη». (Ματθαίος 24:21, 29· Μάρκος 13:19, 24) Το εδάφιο Αποκάλυψη 7:14 αποκάλεσε αυτό το μελλοντικό γεγονός ως «τη μεγάλη θλίψη», κατά λέξη «της θλίψεως της μεγάλης».
Θυμάστε;
◻ Πώς εκπληρώθηκαν τον πρώτο αιώνα μερικές πλευρές των εδαφίων Ιωήλ 2:28-31 και 3:15;
◻ Σε ποια θλίψη αναφέρεται το εδάφιο Ματθαίος 24:29, και γιατί το συμπεραίνουμε αυτό;
◻ Σε ποια ουράνια φαινόμενα στρέφει την προσοχή το εδάφιο Ματθαίος 24:29, και πώς μπορεί να συμβαίνει αυτό αμέσως μετά τη θλίψη;
◻ Πώς θα εκπληρωθούν στο μέλλον τα εδάφια Λουκάς 21:26, 28;
[Εικόνα στη σελίδα 16,17]
Η περιοχή του ναού
[Ευχαριστία για την προσφορά της εικόνας]
Pictorial Archive (Near Eastern History) Est.