Διδάσκει ο Λόγος του Θεού τη Μετενσάρκωση;

ΟΠΟΙΟΣ εξετάσει την Αγία Γραφή ελπίζοντας να βρει υποστήριξη για το δόγμα της μετενσάρκωσης είναι βέβαιο ότι θα απογοητευτεί. Πουθενά δεν θα βρείτε ότι οι άνθρωποι έχουν ζήσει προηγούμενες ζωές. Επιπλέον, δεν θα βρείτε εκφράσεις όπως «μετενσάρκωση» ή «μετεμψύχωση» ή «αθάνατη ψυχή» μέσα στην Αγία Γραφή.

Ωστόσο, μερικοί που πιστεύουν στη μετενσάρκωση προσπαθούν να εξηγήσουν αυτή την έλλειψη Γραφικής υποστήριξης λέγοντας ότι η αντίληψη της μετενσάρκωσης ήταν τόσο κοινή στην αρχαιότητα ώστε κάθε εξήγηση θα ήταν περιττή. Είναι αλήθεια ότι το δόγμα της μετενσάρκωσης είναι πολύ παλιό, αλλά ανεξάρτητα από το πόσο παλιό είναι ή το πόσο κοινό ήταν ή δεν ήταν, το ερώτημα παραμένει: Το διδάσκει η Αγία Γραφή;

Στα εδάφια 2 Τιμόθεο 3:16, 17, ο απόστολος Παύλος έγραψε: «Όλη η Γραφή είναι θεόπνευστη και ωφέλιμη για διδασκαλία, για έλεγχο, για τακτοποίηση ζητημάτων, για διαπαιδαγώγηση στη δικαιοσύνη, ώστε ο άνθρωπος του Θεού να είναι πλήρως ικανός, απόλυτα εξοπλισμένος για κάθε καλό έργο». Ναι, η Αγία Γραφή είναι ο εμπνευσμένος Λόγος του Θεού, ο τρόπος με τον οποίο Αυτός έχει επικοινωνήσει με την ανθρώπινη οικογένεια. Μάλιστα, όπως έγραψε ο Παύλος, αυτή δίνει τη δυνατότητα στον έντιμο ερευνητή να είναι «πλήρως ικανός, απόλυτα εξοπλισμένος» να απαντάει σε όλα τα σημαντικά ερωτήματα για τη ζωή, περιλαμβανομένων ερωτημάτων για το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον.

Ο Παύλος επίσης δήλωσε: «Όταν λάβατε το λόγο του Θεού, τον οποίο ακούσατε από εμάς, τον δεχτήκατε, όχι ως το λόγο ανθρώπων, αλλά, ακριβώς όπως είναι αληθινά, ως το λόγο του Θεού». (1 Θεσσαλονικείς 2:13) Εφόσον η Αγία Γραφή περιέχει τις σκέψεις του Θεού, όχι εκείνες του ατελούς ανθρώπου, δεν πρέπει να νιώσουμε έκπληξη αν διαπιστώσουμε ότι η Αγία Γραφή συχνά διαφέρει από τις σκέψεις του ανθρώπου ακόμη και αν αυτές ήταν δημοφιλείς στο πέρασμα των ετών. Αλλά ίσως πείτε: ‘Δεν υπονοεί τουλάχιστον, σε ορισμένα μέρη, η Αγία Γραφή τη μετενσάρκωση;’

Εδάφια που Κατανοούνται Εσφαλμένα

Εκείνοι που πιστεύουν στη μετενσάρκωση λένε ότι η Αγία Γραφή θίγει το θέμα στα εδάφια Ματθαίος 17:11-13, όπου ο Ιησούς συνδέει τον Ιωάννη τον Βαφτιστή με τον αρχαίο προφήτη Ηλία. Αυτά τα εδάφια λένε: «‘Πράγματι, ο Ηλίας έρχεται και θα αποκαταστήσει τα πάντα. Ωστόσο, σας λέω ότι ο Ηλίας έχει ήδη έρθει . . .’ Τότε οι μαθητές αντιλήφτηκαν ότι τους μίλησε για τον Ιωάννη τον Βαφτιστή».

Λέγοντας αυτά, μήπως ο Ιησούς εννοούσε ότι ο Ιωάννης ο Βαφτιστής ήταν μετενσάρκωση του προφήτη Ηλία; Ο ίδιος ο Ιωάννης ήξερε ότι δεν ήταν. Σε κάποια περίπτωση, όταν τον ρώτησαν: «Ο Ηλίας είσαι;», ο Ιωάννης απάντησε καθαρά: «Δεν είμαι». (Ιωάννης 1:21) Ωστόσο, είχε προειπωθεί ότι ο Ιωάννης θα πήγαινε μπροστά από τον Μεσσία «με το πνεύμα και τη δύναμη του Ηλία». (Λουκάς 1:17· Μαλαχίας 4:5, 6) Με άλλα λόγια, ο Ιωάννης ο Βαφτιστής ήταν ο «Ηλίας» με την έννοια ότι επιτέλεσε ένα έργο παρόμοιο με το έργο του Ηλία.

Στα εδάφια Ιωάννης 9:1, 2 διαβάζουμε: «Καθώς [ο Ιησούς] προχωρούσε, λοιπόν, είδε έναν άνθρωπο τυφλό εκ γενετής. Και οι μαθητές του τον ρώτησαν: ‘Ραββί, ποιος αμάρτησε, αυτός ή οι γονείς του, και γεννήθηκε τυφλός;’» Μερικοί που πιστεύουν στη μετενσάρκωση λένε ότι, εφόσον αυτός ο άνθρωπος γεννήθηκε τυφλός, η αμαρτία του πρέπει να είχε συμβεί σε κάποια προηγούμενη ζωή.

Αλλά ό,τι και αν ήταν αυτό που ήγειρε το ερώτημα των μαθητών, η απάντηση που έδωσε ο Ιησούς πρέπει να είναι ο καθοριστικός παράγοντας. Αυτός διακήρυξε: «Ούτε αυτός αμάρτησε ούτε οι γονείς του». (Ιωάννης 9:3) Αυτό αντικρούει τη μετενσάρκωση, η οποία θεωρεί ότι οι αναπηρίες εξαρτώνται από αμαρτίες που έγιναν σε κάποια προηγούμενη ζωή. Το σημείο ότι κανείς δεν μπορεί να αμαρτήσει προτού γεννηθεί τονίστηκε επίσης από τον Παύλο όταν έγραψε σχετικά με τον Ησαύ και τον Ιακώβ ότι «δεν είχαν ακόμη γεννηθεί ούτε είχαν πράξει τίποτα καλό ή απαίσιο».—Ρωμαίους 9:11.

Ανάσταση, Όχι Μετενσάρκωση

Αν και η Αγία Γραφή δεν υποστηρίζει το δόγμα της μετενσάρκωσης, κανείς δεν πρέπει να απογοητεύεται. Το άγγελμα της Αγίας Γραφής προσφέρει κάτι πολύ πιο παρηγορητικό από την ιδέα τού να ξαναγεννηθεί κάποιος σε έναν κόσμο γεμάτο ασθένειες, λύπη, πόνο και θάνατο. Μάλιστα, αυτό που προσφέρει η Αγία Γραφή όχι μόνο είναι παρηγορητικό αλλά είναι και η αλήθεια, ο Λόγος του ίδιου του Θεού.

Ο Παύλος εξέφρασε αυτό το ενθαρρυντικό δόγμα ως εξής: «Έχω ελπίδα προς τον Θεό . . . ότι πρόκειται να γίνει ανάσταση και δικαίων και αδίκων». Η λέξη «ανάσταση», ή κάποια μορφή της, εμφανίζεται πάνω από 50 φορές στις Χριστιανικές Ελληνικές Γραφές, και ο Παύλος την αναφέρει ως αρχικό δόγμα της Χριστιανικής πίστης.—Πράξεις 24:15· Εβραίους 6:1, 2.

Η ανάσταση από τους νεκρούς σημαίνει, προφανώς, ότι υπάρχει ο θάνατος. Πουθενά στην Αγία Γραφή δεν θα βρείτε κάποια ένδειξη για το ότι ο άνθρωπος έχει αθάνατη ψυχή. Αν ο άνθρωπος είχε αθάνατη ψυχή που χωρίζεται από το σώμα κατά το θάνατο και πηγαίνει σε έναν αιώνιο προορισμό στον ουρανό ή στην κόλαση ή μετενσαρκώνεται, τότε δεν θα υπήρχε ανάγκη ανάστασης. Από την άλλη μεριά, περίπου εκατό Γραφικά εδάφια δείχνουν ότι η ανθρώπινη ψυχή είναι, όχι αθάνατη, αλλά θνητή και φθαρτή. Η Αγία Γραφή συνεχώς αναφέρει το θάνατο ως το αντίθετο της ζωής, δηλαδή ανυπαρξία σε αντίθεση με την ύπαρξη.

Ο θάνατος, ή η ανυπαρξία, ήταν η τιμωρία για την αμαρτία του Αδάμ και της Εύας εναντίον του Θεού. Ήταν τιμωρία, όχι είσοδος σε κάποια αθάνατη ζωή κάπου αλλού. Ο Θεός σαφώς διακήρυξε ότι αυτοί θα επέστρεφαν εκεί από όπου ήρθαν—στο χώμα της γης: «Εκ της οποίας ελήφθης· επειδή γη είσαι, και εις γην θέλεις επιστρέψει». (Γένεσις 3:19) Δεν είχαν αθάνατη ψυχή προτού δημιουργηθούν από τον Θεό και τεθούν στη γη, στον κήπο της Εδέμ, και δεν είχαν τίποτα τέτοιο αφότου πέθαναν.

Η ανάσταση από το θάνατο παρομοιάζεται με το ξύπνημα από τον ύπνο ή την ανάπαυση. Για παράδειγμα, ο Ιησούς είπε για τον Λάζαρο τον οποίο επρόκειτο να αναστήσει: «Ο Λάζαρος . . . έχει κοιμηθεί, αλλά ταξιδεύω προς τα εκεί για να τον ξυπνήσω από τον ύπνο». (Ιωάννης 11:11) Σχετικά με τον προφήτη Δανιήλ, διαβάζουμε: «Θέλεις αναπαυθή και θέλεις σταθή [θα εγερθείς, ΜΝΚ] εν τω κλήρω σου εις το τέλος των ημερών».—Δανιήλ 12:13.

Αιώνια Ζωή στη Γη

Ποιο θα είναι το αποτέλεσμα για εκείνους που ανασταίνονται από το θάνατο; Η Αγία Γραφή αναφέρει δυο είδη ανάστασης—μια ουράνια και μια επίγεια. Η επίγεια ανάσταση πρόκειται να είναι το αποτέλεσμα για τη συντριπτική πλειονότητα εκείνων που έζησαν και πέθαναν κάποτε. Πολύ λίγοι έχουν ουράνια ανάσταση, για να βασιλέψουν με τον Χριστό στην ουράνια Βασιλεία του Θεού. (Αποκάλυψη 14:1-3· 20:4) Πότε θα αρχίσει η επίγεια ανάσταση; Θα αρχίσει όταν αυτό το παρόν πονηρό σύστημα θα έχει καταστραφεί από τον Θεό και μια «νέα γη», μια δίκαιη νέα ανθρώπινη κοινωνία, θα έχει γίνει πραγματικότητα.—2 Πέτρου 3:13· Παροιμίαι 2:21, 22· Δανιήλ 2:44.

Στη «νέα γη» δεν θα υπάρχουν πια αρρώστιες ούτε παθήματα. Ακόμη και ο θάνατος δεν θα υπάρχει πια αλλά θα αντικατασταθεί από την προοπτική της αιώνιας ζωής. «[Ο Θεός] θα εξαλείψει κάθε δάκρυ από τα μάτια τους, και ο θάνατος δεν θα υπάρχει πια, ούτε πένθος ούτε κραυγή ούτε πόνος δεν θα υπάρχουν πια. Τα παλιά έχουν παρέλθει». (Αποκάλυψη 21:4) Επίσης, ο ψαλμωδός προείπε: «Οι δίκαιοι θέλουσι κληρονομήσει την γην, και επ’ αυτής θέλουσι κατοικεί εις τον αιώνα». (Ψαλμός 37:29) Παρόμοια, ο Ιησούς δήλωσε: «Ευτυχισμένοι είναι οι πράοι, επειδή αυτοί θα κληρονομήσουν τη γη».—Ματθαίος 5:5.

Παραβάλετε αυτές τις μεγαλειώδεις υποσχέσεις του Θεού με το δόγμα της μετενσάρκωσης. Σύμφωνα με αυτή την αντίληψη, υποτίθεται ότι θα επιστρέφετε επανειλημμένα για να ζείτε σε αυτό το ίδιο διεφθαρμένο παλιό σύστημα πραγμάτων. Αυτό θα σήμαινε ότι θα συνεχίζατε να περιβάλλεστε από πονηρία, παθήματα, αρρώστιες και θάνατο σε ένα σχεδόν ακατάπαυστο κύκλο. Τι απελπιστική προοπτική είναι αυτή!

Έτσι, η Αγία Γραφή απαντάει ως εξής στα ερωτήματα «Έχετε ζήσει στο παρελθόν;» και «Θα ξαναζήσετε;»: Όχι, δεν έχετε ζήσει καμία άλλη ζωή εκτός από την παρούσα. Αλλά είναι πιθανό να κάνετε τη ζωή σας διαρκή, ναι, αιώνια. Σήμερα, σε αυτές τις «τελευταίες ημέρες» του παρόντος συστήματος, μπορείτε να έχετε την ελπίδα να επιζήσετε από το τέλος αυτού του κόσμου και να κερδίσετε την είσοδο στο νέο κόσμο του Θεού χωρίς να πεθάνετε. (2 Τιμόθεο 3:1-5· Αποκάλυψη 7:9-15) Ή, αν πεθάνετε προτού φτάσει ο νέος κόσμος του Θεού, μπορείτε να έχετε την ελπίδα να αναστηθείτε σε αιώνια ζωή σε μια παραδεισένια γη.—Λουκάς 23:43.

Αν ασκείτε πίστη στον Ιησού, ό,τι και αν συμβεί, τα λόγια του Ιησού προς τη Μάρθα όταν πέθανε ο αδελφός της ο Λάζαρος εφαρμόζονται επίσης σε εσάς: «Εγώ είμαι η ανάσταση και η ζωή. Αυτός που ασκεί πίστη σε εμένα, ακόμη και αν πεθάνει, θα έρθει στη ζωή· και ο καθένας που ζει και ασκεί πίστη σε εμένα δεν πρόκειται να πεθάνει ποτέ».—Ιωάννης 11:25, 26.

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 8]

Ο Αδάμ δεν είχε αθάνατη ψυχή αλλά επέστρεψε στο χώμα όταν πέθανε

[Εικόνα στη σελίδα 9]

Ο Λόγος του Θεού διδάσκει την ανάσταση, όχι τη μετενσάρκωση