Προσδιορισμός της Ταυτότητας του Μόνου Αληθινού Θεού
ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ, σχεδόν από την αρχή της ύπαρξής τους, είχαν πολλούς θεούς. Έχουν υπάρξει τόσο πολλοί, ώστε είναι δύσκολο να καθορίσουμε με ακρίβεια πόσοι θεοί και πόσες θεές έχουν γίνει αντικείμενο λατρείας σε όλη τη γη—αλλά ο αριθμός τους ανέρχεται σε εκατομμύρια.
Έχοντας καταδείξει ότι υπάρχει Θεός, τώρα ρωτάμε: Ποιος από όλους τους θεούς που έχουν γίνει αντικείμενο λατρείας στη γη, τώρα και στο παρελθόν, είναι ο αληθινός Θεός; Το ότι υπάρχει μόνο ένας Θεός ο οποίος μπορεί να προσδιοριστεί ως ο αληθινός δηλώνεται ξεκάθαρα στην Αγία Γραφή στο εδάφιο Ιωάννης 17:3: «Αυτό σημαίνει αιώνια ζωή, το να αποκτούν γνώση για εσένα, τον μόνο αληθινό Θεό, και για αυτόν που απέστειλες, τον Ιησού Χριστό».
Ένα Όνομα που τον Προσδιορίζει
Είναι λογικό ότι οποιοσδήποτε θεός που έχει προσωπικότητα χρειάζεται ένα προσωπικό όνομα για να τον ξεχωρίζει από τους άλλους θεούς οι οποίοι έχουν δικά τους ονόματα. Αυτό το όνομα είναι προτιμότερο να το έχει ορίσει ο ίδιος ο θεός, αντί να είναι ένα όνομα που θα το έχουν επινοήσει οι λάτρεις του.
Σε αυτόν τον τομέα, όμως, συμβαίνει κάτι αξιοπερίεργο. Ενώ οι περισσότερες καθιερωμένες θρησκείες δίνουν προσωπικά ονόματα στους θεούς τους, οι Εβραίοι και οι παραδοσιακές θρησκείες του Χριστιανικού κόσμου δεν έχουν προσδιορίσει το θεό που λατρεύουν με κάποιο χαρακτηριστικό προσωπικό όνομα. Αντίθετα, καταφεύγουν σε τίτλους όπως Κύριος, Θεός, Παντοδύναμος και Πατέρας.
Γράφοντας στο έντυπο Θεολογία (Theology), ο συγγραφέας Ντέιβιντ Κλάινς δήλωσε τα ακόλουθα: «Μεταξύ του πέμπτου και του δεύτερου αιώνα π.Χ., ο Θεός έπαθε ένα τρομερό ατύχημα: έχασε το όνομά του. Πιο συγκεκριμένα, οι Ιουδαίοι σταμάτησαν να χρησιμοποιούν το προσωπικό όνομα του Θεού, Γιαχβέ, και άρχισαν να αναφέρονται στον Γιαχβέ με διάφορες περιφράσεις: Θεός, ο Κύριος, το Όνομα, ο Άγιος, η Παρουσία, ακόμα και ο Τόπος. Ακόμα και εκεί που ήταν γραμμένο το όνομα Γιαχβέ στο Βιβλικό κείμενο, οι αναγνώστες πρόφεραν το όνομα ως Αδωνάι. Με την τελική πτώση του ναού, ακόμα και οι σπάνιες θρησκευτικές τελετές στις οποίες χρησιμοποιούνταν το όνομα έπαψαν· μάλιστα ξεχάστηκε ακόμα και η προφορά του ονόματος». Ωστόσο, κανένας δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα πότε ακριβώς οι ορθόδοξοι Ιουδαίοι σταμάτησαν να προφέρουν το όνομα του Θεού δυνατά, και το αντικατέστησαν με τις εβραϊκές λέξεις που αποδίδονται Θεός και Υπέρτατος Κύριος.
Φαίνεται λοιπόν ότι, όταν κάποιος προσπαθεί να προσδιορίσει την ταυτότητα “του μόνου αληθινού Θεού”, το πρώτο απαραίτητο στοιχείο είναι να τον γνωρίσει με το όνομά του. Αυτή η αναζήτηση δεν είναι καθόλου δύσκολη επειδή το όνομα του Παντοδύναμου Θεού, του Δημιουργού, δηλώνεται με σαφή και απλό τρόπο στο εδάφιο Ψαλμός 83:18: «Για να γνωρίσουν οι άνθρωποι ότι εσύ, του οποίου μόνου το όνομα είναι ΙΕΧΩΒΑ, είσαι ο ύψιστος όλης της γης».—Μετάφραση Βασιλέως Ιακώβου.
Ιεχωβά ή Γιαχβέ;
Μολονότι το όνομα Ιεχωβά εμφανίζεται στη Μετάφραση Βασιλέως Ιακώβου, στη Νεοελληνική Μετάφραση και σε άλλες μεταφράσεις της Αγίας Γραφής, μερικοί προτιμούν να χρησιμοποιούν το όνομα Γιαχβέ αντί του Ιεχωβά. Ποιο όνομα είναι σωστό;
Τα αρχαιότερα Βιβλικά χειρόγραφα γράφτηκαν στην εβραϊκή γλώσσα. Στις Εβραϊκές Γραφές, το θεϊκό όνομα εμφανίζεται περίπου 7.000 φορές και γράφεται με τέσσερα σύμφωνα—ΓΧΒΧ. Αυτή η λέξη με τα τέσσερα σύμφωνα αποκαλείται κοινώς Τετραγράμματο. Τώρα το ερώτημα σχετικά με την ακριβή προφορά δημιουργείται επειδή η αρχαία εβραϊκή γραφή αποτελούνταν από σύμφωνα και δεν υπήρχαν φωνήεντα για να βοηθούν τον αναγνώστη. Έτσι, το αν η προφορά του Τετραγράμματου καταλήγει να είναι Γιαχβέ ή Ιεχωβά εξαρτάται από το ποια φωνήεντα προσθέτει ο αναγνώστης στα τέσσερα σύμφωνα. Σήμερα πολλοί Εβραίοι λόγιοι προτιμούν την προφορά Γιαχβέ ως την πραγματική προφορά.
Ωστόσο, από πλευράς συνέπειας, ορθότερη είναι η προφορά Ιεχωβά. Γιατί το λέμε αυτό; Επειδή η προφορά Ιεχωβά είναι αποδεκτή εδώ και αιώνες. Εκείνοι που δεν εγκρίνουν τη χρήση αυτής της προφοράς θα έπρεπε επίσης να μην εγκρίνουν τη χρήση της αποδεκτής προφοράς ονομάτων όπως Ιερεμίας ακόμα και Ιησούς. Το όνομα Ιερεμίας θα έπρεπε να αλλαχτεί σε Γιρμεγιάχ ή Γιρμεγιάχου, που είναι η αρχική εβραϊκή προφορά, ενώ το όνομα Ιησούς θα έπρεπε να γίνει Γεσούα. Συνεπώς, πολλοί σπουδαστές της Αγίας Γραφής, περιλαμβανομένων των Μαρτύρων του Ιεχωβά, πιστεύουν ότι, από πλευράς συνέπειας, ορθότερη είναι η χρήση του ήδη πολύ γνωστού ονόματος «Ιεχωβά» και των αντιστοίχων του σε άλλες γλώσσες.
Έχει Πραγματικά Σημασία;
Μερικοί μπορεί να ισχυρίζονται ότι δεν έχει πραγματικά σημασία το αν απευθύνεται κάποιος στον Παντοδύναμο Θεό με ένα προσωπικό όνομα ή όχι, και τους αρκεί να μιλάνε για τον Θεό και να απευθύνονται σε αυτόν ως Πατέρα ή απλώς ως Θεό. Ωστόσο, και οι δύο αυτοί όροι είναι τίτλοι και όχι ονόματα—δεν είναι κάτι το προσωπικό ούτε κάτι το χαρακτηριστικό. Στους Βιβλικούς χρόνους, η λέξη που σήμαινε Θεός (στην εβραϊκή, Ελοχίμ) χρησιμοποιούνταν για να περιγράψει οποιονδήποτε θεό—ακόμα και τον ειδωλολατρικό θεό των Φιλισταίων που ονομαζόταν Δαγών. (Κριτές 16:23, 24) Έτσι, αν κάποιος Εβραίος έλεγε σε ένα Φιλισταίο ότι εκείνος, ο Εβραίος, λάτρευε τον «Θεό», δεν θα προσδιόριζε την ταυτότητα του αληθινού Θεού τον οποίο λάτρευε.
Είναι ενδιαφέρον ένα σχόλιο που βρίσκεται στο Αυτοκρατορικό Λεξικό της Βίβλου (The Imperial Bible-Dictionary) του 1874: «Το [Ιεχωβά] είναι παντού ένα κύριο όνομα, και υποδηλώνει τον Θεό ως πρόσωπο και μόνο αυτόν· ενώ το Ελοχίμ έχει περισσότερο το χαρακτήρα ενός κοινού ουσιαστικού, το οποίο συνήθως, αλλά όχι κατ’ ανάγκη ούτε πάντα, υποδηλώνει τον Ύψιστο. . . . Ο Εβραίος μπορεί να λέει ο Ελοχίμ, ο αληθινός Θεός, σε αντίθεση με όλους τους ψεύτικους θεούς· αλλά ποτέ δεν λέει ο Ιεχωβά, επειδή Ιεχωβά είναι αποκλειστικά το όνομα του αληθινού Θεού. Λέει επανειλημμένα ο Θεός μου . . . · αλλά ποτέ ο Ιεχωβά μου, γιατί όταν λέει ο Θεός μου, εννοεί τον Ιεχωβά. Μιλάει για τον Θεό του Ισραήλ, αλλά ποτέ για τον Ιεχωβά του Ισραήλ, επειδή δεν υπάρχει άλλος Ιεχωβά. Μιλάει για τον ζωντανό Θεό, αλλά ποτέ για τον ζωντανό Ιεχωβά, επειδή δεν μπορεί να φανταστεί ότι υπάρχει περίπτωση να μην είναι ο Ιεχωβά ζωντανός».
Οι Ιδιότητες του Αληθινού Θεού
Ασφαλώς, απλώς και μόνο το να γνωρίζουμε το όνομα κάποιου δεν σημαίνει ότι γνωρίζουμε αυτό το άτομο σε βάθος. Οι περισσότεροι από εμάς γνωρίζουμε τα ονόματα διακεκριμένων πολιτικών. Ακόμα και εξέχοντες άντρες και γυναίκες σε άλλες χώρες μπορεί να έχουν ονόματα που μας είναι πολύ γνωστά. Αλλά απλώς και μόνο το ότι γνωρίζουμε τα ονόματά τους—ακόμα και τη σωστή προφορά τους—αυτό από μόνο του δεν σημαίνει ότι γνωρίζουμε αυτά τα άτομα προσωπικά ούτε ότι γνωρίζουμε τι είδους άτομα είναι. Παρόμοια, για να γνωρίζουμε τον μόνο αληθινό Θεό, χρειάζεται να γνωρίζουμε και να θαυμάζουμε τις ιδιότητές του.
Μολονότι είναι αλήθεια ότι οι άνθρωποι δεν θα μπορέσουν ποτέ να δουν τον αληθινό Θεό, αυτός με καλοσύνη έχει καταγράψει για εμάς στην Αγία Γραφή πολλές λεπτομέρειες σχετικά με την προσωπικότητά του. (Έξοδος 33:20· Ιωάννης 1:18) Σε ορισμένους Εβραίους προφήτες δόθηκαν θεόπνευστα οράματα των ουράνιων αυλών του Παντοδύναμου Θεού. Τα όσα περιγράφουν αυτοί αποκαλύπτουν, όχι μόνο φοβερή αξιοπρέπεια, καθώς επίσης μεγαλοπρέπεια και δύναμη που εμπνέουν δέος, αλλά επίσης γαλήνη, ευταξία, ομορφιά και τερπνότητα.—Έξοδος 24:9-11· Ησαΐας 6:1· Ιεζεκιήλ 1:26-28· Δανιήλ 7:9· Αποκάλυψη 4:1-3.
Ο Ιεχωβά Θεός περιέγραψε μερικές από τις ελκυστικές και θελκτικές ιδιότητές του στον Μωυσή, όπως καταγράφεται στα εδάφια Έξοδος 34:6, 7: «Ιεχωβά, Ιεχωβά, Θεός ελεήμων και φιλεύσπλαχνος, που είναι μακρόθυμος και αφθονεί σε στοργική καλοσύνη και αλήθεια, που διατηρεί στοργική καλοσύνη για χιλιάδες, που συγχωρεί σφάλμα και παράβαση και αμαρτία». Δεν συμφωνείτε ότι η απόκτηση γνώσης για αυτές τις ιδιότητες του Θεού μάς ελκύει κοντά του και μας κάνει να θέλουμε να μάθουμε περισσότερα για αυτόν ως πρόσωπο;
Αν και κανένας άνθρωπος δεν θα μπορέσει ποτέ να δει τον Ιεχωβά Θεό στην περίλαμπρη δόξα του, έχει καταγραφεί ότι, όταν ο Ιησούς Χριστός βρέθηκε ως άνθρωπος στη γη, στην πραγματικότητα αντανακλούσε αυτό που είναι ο Ιεχωβά Θεός, ο ουράνιος Πατέρας του, ως πρόσωπο. Σε κάποια περίπτωση, ο Ιησούς είπε: «Ο Γιος δεν μπορεί να κάνει απολύτως τίποτα με δική του πρωτοβουλία, αλλά μόνο ό,τι βλέπει να κάνει ο Πατέρας. Διότι όποια πράγματα κάνει Εκείνος, αυτά κάνει με όμοιο τρόπο και ο Γιος».—Ιωάννης 5:19.
Επομένως, μπορούμε να συμπεράνουμε από αυτό ότι η καλοσύνη, η συμπόνια, η πραότητα και η θέρμη του Ιησού, καθώς επίσης η μεγάλη του αγάπη για τη δικαιοσύνη και το μίσος του για την πονηρία, είναι όλες ιδιότητες τις οποίες ο Ιησούς είδε στον Πατέρα του, τον Ιεχωβά Θεό, ενώ βρισκόταν μαζί του στις ουράνιες αυλές προτού γίνει άνθρωπος στη γη. Έτσι, όταν φτάσουμε πράγματι στο σημείο να γνωρίσουμε και να κατανοήσουμε την πλήρη έννοια του ονόματος Ιεχωβά, ασφαλώς έχουμε κάθε λόγο να αγαπούμε και να ευλογούμε αυτό το ιερό όνομα, να το αινούμε και να το εξυψώνουμε, και να εμπιστευόμαστε σε αυτό.
Το να αποκτούμε γνώση για τον μόνο αληθινό Θεό με αυτόν τον τρόπο είναι στ’ αλήθεια μια διαδικασία χωρίς τέλος, όπως φαίνεται καθαρά από τον τρόπο με τον οποίο αποδίδει το εδάφιο Ιωάννης 17:3 η Μετάφραση Νέου Κόσμου. Εδώ ο σωστός χρόνος του ρήματος «γνωρίζω» βοηθάει σημαντικά, επειδή χρησιμοποιείται ενεστώτας, ο οποίος φανερώνει ότι κάτι γίνεται εξακολουθητικά. Συνεπώς, διαβάζουμε: «Αυτό σημαίνει αιώνια ζωή, το να αποκτούν γνώση για εσένα, τον μόνο αληθινό Θεό, και για αυτόν που απέστειλες, τον Ιησού Χριστό». Ναι, το να συνεχίζουμε να αποκτούμε γνώση για τον μόνο αληθινό Θεό, τον Ιεχωβά, και για τον Γιο του, τον Ιησού Χριστό, είναι μια διαδικασία που δεν πρέπει να τελειώσει ποτέ.
Ο Αληθινός Θεός Αποκαλύπτεται
Έτσι, ο αληθινός Θεός ξεχωρίζει εύκολα από τους πολλούς ψεύτικους θεούς. Αυτός είναι ο παντοδύναμος Δημιουργός του σύμπαντος, περιλαμβανομένου του πλανήτη Γη και της ανθρωπότητας που ζει σε αυτόν. Έχει ένα μοναδικό προσωπικό όνομα—Ιεχωβά ή Γιαχβέ. Δεν είναι μέρος ενός μυστηριώδους τριαδικού θεού, μιας Τριάδας. Είναι Θεός αγάπης, και θέλει το καλό της ανθρώπινης δημιουργίας του. Αλλά είναι επίσης Θεός δικαιοσύνης, και δεν θα ανέχεται για πάντα εκείνους που επιμένουν να καταστρέφουν τη γη και να υποδαυλίζουν τους πολέμους και τη βία.
Ο Ιεχωβά έχει αποκαλύψει ότι είναι αποφασισμένος, όχι μόνο να απαλλάξει τη γη από την πονηρία και τα παθήματα, αλλά επίσης να την κάνει έναν παράδεισο στον οποίο οι άνθρωποι που έχουν ειλικρινή καρδιά θα μπορούν να ζουν για πάντα ευτυχισμένοι. (Ψαλμός 37:10, 11, 29, 34) Ο Παντοδύναμος Θεός έχει ενθρονίσει τώρα τον Γιο του, τον Ιησού, ως τον ουράνιο Βασιλιά της Βασιλείας του Θεού, και σύντομα ο Ιησούς θα φέρει αυτόν το νέο κόσμο δικαιοσύνης και θα αποκαταστήσει τις παραδεισιακές συνθήκες στη γη μας.—Δανιήλ 2:44· Ματθαίος 6:9, 10.
Ελπίζουμε ότι τώρα θα μπορείτε να απαντήσετε πιο εύκολα στο ερώτημα: «Υπάρχει πράγματι Θεός;» καθώς και να προσδιορίσετε την ταυτότητα του αληθινού Θεού.
[Εικόνα στη σελίδα 9]
Ο Ιησούς Χριστός προσδιόρισε τον Ιεχωβά ως τον μόνο αληθινό Θεό