Η Ζωή και η Διακονία του Ιησού

Ο Ιωάννης Ελαττώνεται, ο Ιησούς Αυξάνεται

ΜΕΤΑ το Πάσχα της άνοιξης του 30 μ.Χ., ο Ιησούς και οι μαθητές του φεύγουν από την Ιερουσαλήμ. Ωστόσο, δεν γυρίζουν στα σπίτια τους στη Γαλιλαία αλλά πηγαίνουν στη χώρα της Ιουδαίας όπου βαφτίζουν ανθρώπους. Ο Ιωάννης ο Βαφτιστής κάνει το ίδιο έργο για ένα χρόνο περίπου τώρα, και έχει και αυτός επίσης μαθητές που σχετίζονται μαζί του.

Στην πραγματικότητα, ο Ιησούς δεν βαφτίζει ο ίδιος, αλλά οι μαθητές του βαφτίζουν κάτω από την κατεύθυνσή του. Το βάφτισμά τους έχει την ίδια σημασία με του Ιωάννη, και συμβολίζει τη μετάνοια ενός Ιουδαίου για τις αμαρτίες ενάντια στη διαθήκη του Νόμου. Ωστόσο, μετά την ανάστασή του, ο Ιησούς δίνει οδηγίες στους μαθητές του να βαφτίζουν βάφτισμα διαφορετικής σημασίας. Το Χριστιανικό βάφτισμα συμβολίζει την αφιέρωση ενός ατόμου να υπηρετεί τον Ιεχωβά Θεό.

Ωστόσο, σ’ αυτό το αρχικό σημείο της διακονίας τού Ιησού, τόσο ο Ιωάννης όσο και ο Ιησούς, μολονότι εργάζονται χώρια, διδάσκουν και βαφτίζουν τους μετανοημένους. Αλλά οι μαθητές του Ιωάννη ζηλεύουν και παραπονιούνται σ’ αυτόν σχετικά με τον Ιησού: ‘Ραββί, . . . δες, αυτός βαφτίζει και όλοι πηγαίνουν σ’ αυτόν’.

Αντί να ζηλέψει ο Ιωάννης χαίρεται για την επιτυχία του Ιησού και θέλει και οι μαθητές του επίσης να χαίρονται. Τους υπενθυμίζει: ‘Εσείς οι ίδιοι δίνετε μαρτυρία για μένα ότι είπα, εγώ δεν είμαι ο Χριστός, αλλά έχω σταλεί μπροστά από εκείνον’. Μετά χρησιμοποιεί ένα θαυμάσιο παράδειγμα: ‘Εκείνος που έχει τη νύφη είναι ο γαμπρός. Ωστόσο, ο φίλος του γαμπρού, όταν στέκεται και τον ακούει, έχει μεγάλη χαρά εξαιτίας της φωνής του γαμπρού. Αυτή, λοιπόν, η χαρά η δική μου έχει γίνει πλήρης’.

Ο Ιωάννης, σαν φίλος του Γαμπρού, χάρηκε κάπου έξι μήνες νωρίτερα όταν παρουσίασε τους μαθητές του στον Ιησού. Ορισμένοι απ’ αυτούς έγιναν μελλοντικά μέλη της τάξης της ουράνιας νύφης του Χριστού που θα αποτελούνταν από Χριστιανούς χρισμένους από το πνεύμα. Ο Ιωάννης θέλει και οι παρόντες μαθητές του επίσης να ακολουθήσουν τον Ιησού, επειδή σκοπός του είναι να προετοιμάσει το δρόμο για την επιτυχή διακονία του Χριστού. Όπως εξηγεί ο Ιωάννης: ‘Αυτός πρέπει να αυξάνει, αλλά εγώ πρέπει να ελαττώνομαι’.

Δεν πέρασε πολύς καιρός μετά απ’ αυτό, και ο Βασιλιάς Ηρώδης συνέλαβε τον Ιωάννη. Ο Ηρώδης είχε πάρει σαν γυναίκα του την Ηρωδιάδα, που ήταν σύζυγος του Φίλιππου του αδελφού του, και όταν ο Ιωάννης εκθέτει δημόσια τις πράξεις του σαν ακατάλληλες, ο Ηρώδης τον βάζει στη φυλακή. Όταν ο Ιησούς ακούει για τη σύλληψη του Ιωάννη, αφήνει την Ιουδαία μαζί με τους μαθητές του και πηγαίνει στη Γαλιλαία. Ιωάννης 3:22–4:3· Πράξεις 19:4· Ματθαίος 28:19· 2 Κορινθίους 11:2· Μάρκος 1:14· 6:17-20.

◆ Ποια είναι η σημασία των βαφτισμάτων που γίνονται κάτω από την κατεύθυνση του Ιησού πριν την ανάστασή του; Και μετά την ανάστασή του;

◆ Πώς δείχνει ο Ιωάννης ότι είναι αδικαιολόγητο το παράπονο των μαθητών του;

◆ Γιατί ρίχνεται στη φυλακή ο Ιωάννης;