Να Κλίνετε την Καρδιά σας στη Διάκριση — ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ της Σκοπιάς

Να Κλίνετε την Καρδιά σας στη Διάκριση

‘Ο Ιεχωβά δίνει σοφία· από το στόμα του εξέρχεται γνώση και διάκριση’.—ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ 2:6, ΜΝΚ.

1. Πώς μπορούμε να κλίνουμε την καρδιά μας στη διάκριση;

Ο ΙΕΧΩΒΑ είναι ο Μεγάλος Εκπαιδευτής μας. (Ησαΐας 30:20, 21, ΜΝΚ) Αλλά τι πρέπει να κάνουμε για να ωφεληθούμε από ‘αυτή καθαυτή τη γνώση του Θεού’, η οποία αποκαλύπτεται στο Λόγο του; Εν μέρει, πρέπει να ‘κλίνουμε την καρδιά μας στη διάκριση’—να επιθυμούμε ολόκαρδα να αποκτήσουμε και να εκδηλώνουμε αυτή την ιδιότητα. Για να γίνει αυτό, πρέπει να αποβλέπουμε στον Θεό, διότι ο σοφός άντρας είπε: ‘Ο Ιεχωβά δίνει σοφία· από το στόμα του εξέρχεται γνώση και διάκριση’. (Παροιμίαι 2:1-6, ΜΝΚ) Τι είναι γνώση, σοφία και διάκριση;

2. (α) Τι είναι γνώση; (β) Πώς θα ορίζατε τη σοφία; (γ) Τι είναι διάκριση;

² Γνώση είναι η εξοικείωση με τα γεγονότα, εξοικείωση η οποία αποκτάται μέσω πείρας, παρατήρησης ή μελέτης. Σοφία είναι η ικανότητα να θέτουμε σε εφαρμογή τη γνώση. (Ματθαίος 11:19) Ο Βασιλιάς Σολομών έδειξε σοφία όταν δυο γυναίκες διεκδικούσαν το ίδιο παιδί, και χρησιμοποίησε τη γνώση του σχετικά με την αφοσίωση μιας μητέρας στο παιδί της προκειμένου να τακτοποιήσει τη διένεξη. (1 Βασιλέων 3:16-28) Διάκριση είναι η «οξυδέρκεια σε σχέση με την κρίση». Είναι «η δύναμη ή η ικανότητα της διάνοιας με την οποία ξεχωρίζει ένα πράγμα από κάποιο άλλο». (Παγκόσμιο Λεξικό του Γουέμπστερ [Webster’s Universal Dictionary]) Αν κλίνουμε την καρδιά μας στη διάκριση, ο Ιεχωβά θα μας δώσει διάκριση μέσω του Γιου του. (2 Τιμόθεο 2:1, 7) Πώς, όμως, μπορεί η διάκριση να επηρεάσει διάφορες πτυχές της ζωής;

Η Διάκριση και η Ομιλία Μας

3. Πώς θα εξηγούσατε τα εδάφια Παροιμίαι 11:12, 13, ΜΝΚ, και τι σημαίνει το να ‘στερείται κάποιος καρδιάς’;

³ Η διάκριση μας βοηθάει να αντιλαμβανόμαστε ότι υπάρχει «καιρός του σιγάν και καιρός του λαλείν». (Εκκλησιαστής 3:7) Επίσης, αυτή η ιδιότητα μας καθιστά προσεκτικούς σχετικά με το τι λέμε. Τα εδάφια Παροιμίαι 11:12, 13, ΜΝΚ, αναφέρουν: ‘Εκείνος που στερείται καρδιάς καταφρόνησε το συνάνθρωπό του, αλλά ο άνθρωπος που έχει ευρεία διάκριση μένει σιωπηλός. Εκείνος που περιφέρεται συκοφαντώντας αποκαλύπτει την εμπιστευτική συζήτηση, αλλά εκείνος που έχει πιστό πνεύμα καλύπτει το ζήτημα’. Ναι, ο άντρας ή η γυναίκα που καταφρονεί κάποιο άλλο άτομο ‘στερείται καρδιάς’. Σύμφωνα με τον λεξικογράφο Γουλιέλμο Γεζένιο, ένα τέτοιο άτομο «στερείται κατανόησης». Από εκείνον ή από εκείνη λείπει η καλή κρίση, και η χρησιμοποίηση του όρου ‘καρδιά’ δείχνει ότι υπάρχει κάτι το ελαττωματικό σε σχέση με τις θετικές ιδιότητες του εσωτερικού ανθρώπου. Αν κάποιο άτομο που ομολογεί ότι είναι Χριστιανός αφήνει την ανεξέλεγκτη ομιλία του να φτάνει μέχρι του σημείου της συκοφαντίας ή της εξύβρισης, οι διορισμένοι πρεσβύτεροι πρέπει να κάνουν ενέργειες για να θέσουν τέρμα σε αυτή τη νοσηρή κατάσταση μέσα στην εκκλησία.—Λευιτικόν 19:16· Ψαλμός 101:5· 1 Κορινθίους 5:11.

4. Τι κάνουν οι πιστοί Χριστιανοί που έχουν διάκριση όταν λαβαίνουν εμπιστευτικές πληροφορίες;

⁴ Ανόμοια με εκείνους οι οποίοι ‘στερούνται καρδιάς’, τα άτομα που έχουν ‘ευρεία διάκριση’ μένουν σιωπηλά όταν είναι κατάλληλο να το κάνουν αυτό. Δεν προδίδουν κάτι που τους εμπιστεύτηκε κάποιος. (Παροιμίαι 20:19, ΜΝΚ) Επειδή γνωρίζουν ότι η απρόσεκτη ομιλία μπορεί να προξενήσει βλάβη, τα άτομα που χαρακτηρίζονται από διάκριση έχουν ‘πιστό πνεύμα’. Είναι όσια στους ομοπίστους τους και δεν αποκαλύπτουν εμπιστευτικά ζητήματα τα οποία θα μπορούσαν να τους θέσουν σε κίνδυνο. Όταν οι Χριστιανοί που έχουν διάκριση λαβαίνουν οποιουδήποτε είδους εμπιστευτικές πληροφορίες οι οποίες αφορούν την εκκλησία, τις κρατούν για τον εαυτό τους μέχρις ότου η οργάνωση του Ιεχωβά κρίνει καλό να τις γνωστοποιήσει με τα δικά της μέσα δημοσιοποίησης.

Η Διάκριση και η Διαγωγή Μας

5. Πώς βλέπουν τα ‘ανόητα’ άτομα τη χαλαρή διαγωγή, και γιατί;

⁵ Οι Βιβλικές παροιμίες μάς βοηθούν να χρησιμοποιούμε τη διάκριση και να αποφεύγουμε την ακατάλληλη διαγωγή. Παραδείγματος χάρη, το εδάφιο Παροιμίαι 10:23, ΜΝΚ, λέει: ‘Για τον ανόητο η εμμονή σε χαλαρή διαγωγή μοιάζει με παιχνίδι, αλλά η σοφία είναι για τον άνθρωπο που έχει διάκριση’. Εκείνοι για τους οποίους η χαλαρή διαγωγή ‘μοιάζει με παιχνίδι’ είναι τυφλοί σε σχέση με το πόσο εσφαλμένη είναι η πορεία τους και δεν λαβαίνουν υπόψη τους τον Θεό ως εκείνον στον οποίο όλοι πρέπει να δώσουν λογαριασμό. (Ρωμαίους 14:12) Τέτοια ‘ανόητα’ άτομα γίνονται διεστραμμένα στον τρόπο σκέψης τους μέχρι του σημείου να θεωρούν ότι ο Θεός δεν βλέπει την αδικοπραγία τους. Με τις πράξεις τους στην ουσία λένε: «Δεν υπάρχει Θεός». (Ψαλμός 14:1-3· Ησαΐας 29:15, 16) Εφόσον δεν κατευθύνονται από θεοσεβείς αρχές, στερούνται διάκρισης και δεν μπορούν να κρίνουν τα ζητήματα ορθά.—Παροιμίαι 28:5, ΜΝΚ.

6. Γιατί είναι ανόητη η χαλαρή διαγωγή, και πώς θα τη βλέπουμε αν έχουμε διάκριση;

⁶ ‘Ο άνθρωπος που έχει διάκριση’ αντιλαμβάνεται ότι η χαλαρή διαγωγή δεν είναι ‘παιχνίδι’. Γνωρίζει ότι αυτή δυσαρεστεί τον Θεό και μπορεί να καταστρέψει τη σχέση μας μαζί του. Αυτή η διαγωγή είναι ανόητη επειδή στερεί από τους ανθρώπους τον αυτοσεβασμό, καταστρέφει γάμους, βλάπτει και τη διάνοια και το σώμα, και οδηγεί σε απώλεια της πνευματικότητας. Ας κλίνουμε λοιπόν την καρδιά μας στη διάκριση και ας αποφεύγουμε οποιουδήποτε είδους χαλαρή διαγωγή ή ανηθικότητα.—Παροιμίαι 5:1-23, ΜΝΚ.

Η Διάκριση και το Πνεύμα Μας

7. Ποιες είναι μερικές από τις συνέπειες που έχει ο θυμός από σωματική άποψη;

⁷ Το να κλίνουμε την καρδιά μας στη διάκριση μας βοηθάει επίσης να ελέγχουμε το πνεύμα μας. ‘Ο μακρόθυμος δείχνει μεγάλη διάκριση’, λέει το εδάφιο Παροιμίαι 14:29, ΜΝΚ, ‘αλλά ο ανυπόμονος εξυψώνει την ανοησία’. Ένας λόγος για τον οποίο το άτομο που έχει διάκριση προσπαθεί να αποφεύγει τον ανεξέλεγκτο θυμό είναι το ότι αυτός έχει δυσμενείς συνέπειες για εμάς από σωματική άποψη. Μπορεί να ανεβάσει την πίεση του αίματος και να προκαλέσει αναπνευστικά προβλήματα. Οι γιατροί αναφέρονται στο θυμό και στην οργή ως συναισθήματα από τα οποία επιδεινώνονται ή προκαλούνται νοσήματα όπως το άσθμα, οι δερματοπάθειες, τα προβλήματα πέψης και τα έλκη.

8. Σε τι μπορεί να οδηγήσει η ανυπομονησία, αλλά πώς μπορεί να μας βοηθήσει η διάκριση ως προς αυτό το ζήτημα;

⁸ Η αποφυγή βλάβης της υγείας μας δεν είναι ο μόνος λόγος για τον οποίο πρέπει να χρησιμοποιούμε διάκριση και να είμαστε ‘μακρόθυμοι’. Η ανυπομονησία μπορεί να οδηγήσει σε ανόητες ενέργειες για τις οποίες θα μετανιώσουμε. Η διάκριση μας κάνει να συλλογιζόμαστε ποιο θα μπορούσε να είναι το αποτέλεσμα της αχαλίνωτης ομιλίας ή της απερίσκεπτης διαγωγής, και έτσι μας εμποδίζει να ‘εξυψώσουμε την ανοησία’ κάνοντας κάτι άσοφο. Η διάκριση μας βοηθάει ιδιαίτερα να αντιλαμβανόμαστε ότι η οργή μπορεί να αναστατώσει τις λειτουργίες της σκέψης μας, με αποτέλεσμα να μη χρησιμοποιούμε ορθή κρίση. Αυτό θα μείωνε την ικανότητά μας να κάνουμε το θεϊκό θέλημα και να ζούμε σύμφωνα με τις δίκαιες αρχές του Θεού. Ναι, το να ενδίδουμε στον ανεξέλεγκτο θυμό είναι πνευματικά επιβλαβές. Μάλιστα, τα «ξεσπάσματα θυμού» συγκαταλέγονται στα απεχθή «έργα της σάρκας» τα οποία μπορούν να μας εμποδίσουν να κληρονομήσουμε τη Βασιλεία του Θεού. (Γαλάτες 5:19-21) Ως Χριστιανοί που έχουν διάκριση, λοιπόν, ας είμαστε ‘γρήγοροι στο να ακούμε, αργοί στο να μιλάμε, αργοί σε οργή’.—Ιακώβου 1:19.

9. Πώς μπορεί να μας βοηθήσει η διάκριση και η αδελφική αγάπη να λύνουμε διαφορές;

⁹ Αν θυμώσουμε, η διάκριση μπορεί να μας δείξει ότι θα πρέπει να μείνουμε σιωπηλοί προκειμένου να αποφύγουμε μια σύγκρουση. Το εδάφιο Παροιμίαι 17:27, ΜΝΚ, λέει: ‘Όποιος συγκρατεί τα λόγια του διακατέχεται από γνώση, και αυτός που έχει διάκριση έχει ήρεμο πνεύμα’. Η διάκριση και η αδελφική αγάπη θα μας βοηθήσουν να δούμε πόσο αναγκαίο είναι να ελέγξουμε μια παρόρμηση που μας ωθεί να ξεστομίσουμε κάτι επιβλαβές. Αν έχει ήδη συμβεί κάποιο ξέσπασμα θυμού, η αγάπη και η ταπεινοφροσύνη θα μας υποκινήσουν να ζητήσουμε συγνώμη και να επανορθώσουμε. Ας υποθέσουμε, όμως, ότι κάποιος μας πρόσβαλε. Τότε ας μιλήσουμε σε αυτόν μόνο, με πράο και ταπεινό τρόπο και με πρωταρχικό σκοπό να προωθήσουμε την ειρήνη.—Ματθαίος 5:23, 24· 18:15-17.

Η Διάκριση και η Οικογένειά Μας

10. Ποιο ρόλο παίζει η σοφία και η διάκριση στην οικογενειακή ζωή;

¹⁰ Τα μέλη της οικογένειας χρειάζεται να εκδηλώνουν σοφία και διάκριση, γιατί αυτές οι ιδιότητες οικοδομούν το σπιτικό. Τα εδάφια Παροιμίαι 24:3, 4, ΜΝΚ, λένε: ‘Με σοφία οικοδομείται το σπιτικό και με διάκριση στερεώνεται. Και με γνώση τα εσωτερικά δωμάτια γεμίζουν από κάθε είδους πολύτιμα και ευχάριστα πράγματα αξίας’. Η σοφία και η διάκριση μοιάζουν με θαυμάσια υλικά που οικοδομούν μια επιτυχημένη οικογενειακή ζωή. Η διάκριση βοηθάει τους Χριστιανούς γονείς να ‘ανασύρουν’ στην επιφάνεια τα αισθήματα και τις ανησυχίες των παιδιών τους. Το άτομο που έχει διάκριση είναι ικανό να επικοινωνεί, να ακούει και να αποκτάει ενόραση σε ό,τι αφορά τα αισθήματα και τις σκέψεις του γαμήλιου συντρόφου του.—Παροιμίαι 20:5, ΜΝΚ.

11. Πώς μπορεί η παντρεμένη γυναίκα που έχει διάκριση να ‘οικοδομεί το σπίτι της’;

¹¹ Η σοφία και η διάκριση είναι αναντίρρητα ζωτικές για μια ευτυχισμένη οικογενειακή ζωή. Λόγου χάρη, το εδάφιο Παροιμίαι 14:1, ΜΝΚ, λέει: ‘Η γυναίκα που είναι αληθινά σοφή έχει οικοδομήσει το σπίτι της, αλλά η ανόητη το κατεδαφίζει με τα ίδια της τα χέρια’. Η σοφή παντρεμένη γυναίκα που έχει διάκριση και η οποία δείχνει κατάλληλη υποταγή στο σύζυγό της εργάζεται σκληρά για το καλό του σπιτικού της και βοηθάει έτσι στην εποικοδόμηση της οικογένειάς της. Κάτι που ‘οικοδομεί το σπίτι της’ είναι το γεγονός ότι αυτή μιλάει πάντοτε καλά για το σύζυγό της και έτσι αυξάνει το σεβασμό που τρέφουν οι άλλοι για αυτόν. Επίσης, η άξια, γεμάτη διάκριση σύζυγος που έχει ευλαβικό σεβασμό για τον Ιεχωβά αποκομίζει έπαινο.—Παροιμίαι 12:4· 31:28, 30· ΜΝΚ.

Η Διάκριση και η Πορεία μας στη Ζωή

12. Πώς βλέπουν την ανοησία εκείνοι που ‘στερούνται καρδιάς’, και γιατί;

¹² Η διάκριση μας βοηθάει να διατηρούμε την κατάλληλη πορεία σε όλες μας τις υποθέσεις. Αυτό καταδεικνύεται από το εδάφιο Παροιμίαι 15:21, ΜΝΚ, το οποίο λέει: ‘Η ανοησία είναι χαρά για εκείνον που στερείται καρδιάς, αλλά ο άνθρωπος που έχει διάκριση προχωρεί ευθεία μπροστά’. Πώς πρέπει να κατανοήσουμε αυτή την παροιμία; Μια πορεία ανοησίας ή αφροσύνης είναι αιτία χαράς για τους ασύνετους άντρες, γυναίκες και παιδιά. Αυτοί ‘στερούνται καρδιάς’, καθώς τους λείπει το καλό κίνητρο, και είναι τόσο άσοφοι ώστε χαίρονται με την ανοησία.

13. Τι διέκρινε ο Σολομών σχετικά με το γέλιο και την επιπολαιότητα;

¹³ Ο βασιλιάς του Ισραήλ Σολομών, ο οποίος είχε διάκριση, έμαθε ότι η επιπολαιότητα δεν έχει νόημα. Ο ίδιος παραδέχτηκε: «Εγώ είπα εν τη καρδία μου, Ελθέ τώρα, να σε δοκιμάσω δι’ ευφροσύνης, και εντρύφα εις αγαθά· και ιδού, και τούτο ματαιότης. Είπα περί του γέλωτος, Είναι μωρία· και περί της χαράς, Τι ωφελεί αύτη;» (Εκκλησιαστής 2:1, 2) Ως άνθρωπος που είχε διάκριση, ο Σολομών διαπίστωσε ότι η ευθυμία και το γέλιο δεν είναι από μόνα τους ικανοποιητικά, γιατί δεν παράγουν πραγματική και διαρκή ευτυχία. Το γέλιο μπορεί να μας βοηθάει να ξεχνάμε προσωρινά τα προβλήματά μας, αλλά αυτά μπορεί κατόπιν να κάνουν την εμφάνισή τους με ακόμη πιο έντονο τρόπο. Ο Σολομών μπορούσε ορθά να αναφερθεί στο γέλιο ως «μωρία». Γιατί; Επειδή το επιπόλαιο γέλιο συσκοτίζει την ορθή κρίση. Μπορεί να μας κάνει να πάρουμε πολύ σοβαρά ζητήματα στα ελαφρά. Το είδος της χαράς που συνδέεται με τα λόγια και τις πράξεις ενός γελωτοποιού δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι παράγει κάτι αξιόλογο. Το να διακρίνουμε τη σημασία του πειράματος το οποίο έκανε ο Σολομών με το γέλιο και την ευθυμία μάς βοηθάει να μη γινόμαστε «άτομα που αγαπούν τις απολαύσεις μάλλον παρά τον Θεό».—2 Τιμόθεο 3:1, 4.

14. Πώς προχωρεί ‘ευθεία μπροστά’ ο άνθρωπος που έχει διάκριση;

¹⁴ Πώς συμβαίνει ώστε ο άνθρωπος που έχει διάκριση να προχωρεί ‘ευθεία μπροστά’; Η πνευματική διάκριση και η εφαρμογή θεοσεβών αρχών οδηγούν τους ανθρώπους σε μια ορθή, ευθεία πορεία. Η μετάφραση του Μπάινγκτον λέει χωρίς περιστροφές: «Η ανοησία αποτελεί ευδαιμονία για τον άφρονα, αλλά ο ευφυής άνθρωπος πηγαίνει ίσια». ‘Ο άνθρωπος που έχει διάκριση’ κάνει ευθέα μονοπάτια για τα πόδια του και είναι σε θέση να διακρίνει το ορθό από το εσφαλμένο επειδή εφαρμόζει το Λόγο του Θεού στη ζωή του.—Εβραίους 5:14· 12:12, 13.

Να Αποβλέπετε Πάντοτε στον Ιεχωβά για Διάκριση

15. Τι μαθαίνουμε από τα εδάφια Παροιμίαι 2:6-9, ΜΝΚ;

¹⁵ Για να ακολουθούμε ευθεία πορεία στη ζωή, όλοι μας χρειάζεται να αναγνωρίζουμε την ατέλειά μας και να αποβλέπουμε στον Ιεχωβά για πνευματική διάκριση. Τα εδάφια Παροιμίαι 2:6-9, ΜΝΚ, λένε: ‘Ο Ιεχωβά δίνει σοφία· από το στόμα του εξέρχεται γνώση και διάκριση. Και για τους ευθείς θα αποταμιεύσει πρακτική σοφία· για εκείνους που περπατούν με ακεραιότητα αυτός είναι ασπίδα, προσέχοντας τους δρόμους της κρίσης, και θα φυλάξει την οδό των οσίων του. Τότε θα κατανοήσεις τη δικαιοσύνη και την κρίση και την ευθύτητα, ολόκληρη την πορεία αυτού που είναι καλό’.—Παράβαλε Ιακώβου 4:6.

16. Γιατί δεν υπάρχει σοφία, διάκριση ή συμβουλή εναντίον του Ιεχωβά;

¹⁶ Αναγνωρίζοντας ότι εξαρτιόμαστε από τον Ιεχωβά, ας επιζητούμε ταπεινά να διακρίνουμε το θέλημά του ερευνώντας σε βάθος το Λόγο του. Ο Ιεχωβά κατέχει σοφία με την απόλυτη έννοια, και οι συμβουλές του είναι πάντοτε ωφέλιμες. (Ησαΐας 40:13· Ρωμαίους 11:34) Στην πραγματικότητα κάθε συμβουλή η οποία έρχεται σε αντίθεση με αυτόν είναι άχρηστη. Το εδάφιο Παροιμίαι 21:30, ΜΝΚ, δηλώνει: ‘Δεν υπάρχει σοφία ούτε διάκριση ούτε συμβουλή εναντίον του Ιεχωβά’. (Παράβαλε Παροιμίαι 19:21, ΜΝΚ.) Μόνο η πνευματική διάκριση, η οποία αναπτύσσεται μέσω μελέτης του Λόγου του Θεού με τη βοήθεια των εντύπων που παρέχονται μέσω ‘του πιστού και φρόνιμου δούλου’, θα μας βοηθήσει να επιδιώκουμε μια κατάλληλη πορεία στη ζωή. (Ματθαίος 24:45-47) Ας κατευθύνουμε λοιπόν τον τρόπο ζωής μας σε αρμονία με τις συμβουλές του Ιεχωβά, γνωρίζοντας ότι, ανεξάρτητα από το πόσο βάσιμη μπορεί να φαίνεται κάποια αντίθετη συμβουλή, δεν μπορεί να σταθεί απέναντι στο Λόγο του.

17. Τι μπορεί να προκύψει αν δοθούν εσφαλμένες συμβουλές;

¹⁷ Οι Χριστιανοί που έχουν διάκριση και οι οποίοι δίνουν συμβουλές αντιλαμβάνονται ότι αυτές θα πρέπει να βασίζονται σταθερά στο Λόγο του Θεού και ότι απαιτείται μελέτη της Γραφής και στοχασμός προτού απαντήσουν σε κάποια ερώτηση. (Παροιμίαι 15:28, ΜΝΚ) Αν δοθούν εσφαλμένες απαντήσεις σε ερωτήσεις σχετικά με σοβαρά ζητήματα, μπορεί να προκύψει μεγάλη βλάβη. Γι’ αυτό, οι Χριστιανοί πρεσβύτεροι χρειάζονται πνευματική διάκριση και θα πρέπει να προσεύχονται για την καθοδηγία του Ιεχωβά όταν προσπαθούν να βοηθήσουν πνευματικά τους ομοπίστους τους.

Να Αφθονείτε σε Πνευματική Διάκριση

18. Αν εγερθεί κάποιο πρόβλημα στην εκκλησία, πώς μπορεί η διάκριση να μας βοηθήσει να διατηρήσουμε την πνευματική μας ισορροπία;

¹⁸ Για να ευαρεστούμε τον Ιεχωβά, χρειαζόμαστε «διάκριση στα πάντα». (2 Τιμόθεο 2:7) Η ενθουσιώδης μελέτη της Αγίας Γραφής και η συμμόρφωση με την κατεύθυνση του πνεύματος του Θεού και της οργάνωσής Του θα μας βοηθούν να διακρίνουμε τι να κάνουμε όταν αντιμετωπίζουμε καταστάσεις που θα μπορούσαν να μας οδηγήσουν σε εσφαλμένη πορεία. Για παράδειγμα, ας υποθέσουμε ότι κάτι στην εκκλησία δεν αντιμετωπίζεται έτσι όπως εμείς νομίζουμε. Η πνευματική διάκριση θα μας βοηθήσει να διαπιστώσουμε ότι αυτός δεν είναι λόγος να σταματήσουμε να συναναστρεφόμαστε με το λαό του Ιεχωβά ούτε και να πάψουμε να υπηρετούμε τον Θεό. Ας σκεφτούμε το προνόμιο που έχουμε να υπηρετούμε τον Ιεχωβά, την πνευματική ελευθερία που απολαμβάνουμε, τη χαρά που μπορούμε να αντλούμε από την υπηρεσία μας ως διαγγελείς της Βασιλείας. Η πνευματική διάκριση μας καθιστά ικανούς να έχουμε τη σωστή άποψη και να αντιλαμβανόμαστε ότι είμαστε αφιερωμένοι στον Θεό και ότι θα πρέπει να θεωρούμε πολύτιμη τη σχέση μας μαζί του, άσχετα με το τι κάνουν οι άλλοι. Αν δεν υπάρχει κάτι που μπορούμε να κάνουμε από θεοκρατική άποψη για να χειριστούμε το πρόβλημα, χρειάζεται να περιμένουμε υπομονετικά τον Ιεχωβά να διορθώσει την κατάσταση. Αντί να τα παρατήσουμε ή να παραδοθούμε στην απόγνωση, ας ‘περιμένουμε τον Θεό’.—Ψαλμός 42:5, 11, ΜΝΚ.

19. (α) Ποια ήταν η ουσία της προσευχής που έκανε ο Παύλος για τους Φιλιππησίους; (β) Πώς μπορεί η διάκριση να μας βοηθήσει αν δεν καταλαβαίνουμε κάτι πλήρως;

¹⁹ Η πνευματική διάκριση μας βοηθάει να παραμένουμε όσιοι στον Θεό και στο λαό του. Ο Παύλος είπε στους Χριστιανούς στους Φιλίππους: «Για αυτό το πράγμα συνεχίζω να προσεύχομαι, να αφθονεί η αγάπη σας όλο και περισσότερο μαζί με ακριβή γνώση και πλήρη διάκριση· για να βεβαιώνεστε για τα πιο σπουδαία πράγματα, ώστε να είστε αψεγάδιαστοι και να μην κάνετε άλλους να προσκόπτουν μέχρι την ημέρα του Χριστού». (Φιλιππησίους 1:9, 10) Για να σκεφτόμαστε κατάλληλα, χρειαζόμαστε «ακριβή γνώση και πλήρη διάκριση». Η λέξη του Κειμένου που εδώ αποδίδεται «διάκριση» σημαίνει «οξεία αίσθηση περί ηθικής». Όταν μαθαίνουμε κάτι, θέλουμε να αντιλαμβανόμαστε τη σχέση που έχει αυτό με τον Θεό και τον Χριστό, και να κάνουμε στοχασμούς γύρω από το πώς μεγαλύνει την προσωπικότητα και τις προμήθειες του Ιεχωβά. Αυτό αυξάνει τη διάκρισή μας και την εκτίμησή μας για τα όσα έχει κάνει για εμάς ο Ιεχωβά Θεός και ο Ιησούς Χριστός. Αν δεν καταλαβαίνουμε κάτι πλήρως, η διάκριση θα μας βοηθάει να αντιληφθούμε ότι δεν πρέπει να εγκαταλείψουμε την πίστη μας σε όλα τα σημαντικά πράγματα που έχουμε μάθει για τον Θεό, τον Χριστό και το θεϊκό σκοπό.

20. Πώς μπορούμε να αφθονούμε σε πνευματική διάκριση;

²⁰ Θα αφθονούμε σε πνευματική διάκριση αν εναρμονίζουμε πάντοτε τις σκέψεις και τις πράξεις μας με το Λόγο του Θεού. (2 Κορινθίους 13:5) Κάνοντάς το αυτό με εποικοδομητικό τρόπο θα βοηθηθούμε να είμαστε ταπεινοί, όχι ισχυρογνώμονες και επικριτικοί για τους άλλους. Η διάκριση θα μας βοηθάει να ωφελούμαστε από τη διόρθωση και να βεβαιωνόμαστε για τα πιο σπουδαία πράγματα. (Παροιμίαι 3:7, ΜΝΚ) Έχοντας, λοιπόν, επιθυμία να ευαρεστούμε τον Ιεχωβά, ας επιζητούμε να γεμίζουμε με ακριβή γνώση του Λόγου του. Αυτό θα μας καταστήσει ικανούς να διακρίνουμε το ορθό από το εσφαλμένο, να καθορίζουμε τι είναι αληθινά σημαντικό και να προσκολλούμαστε όσια στην πολύτιμη σχέση μας με τον Ιεχωβά. Όλα αυτά είναι εφικτά αν κλίνουμε την καρδιά μας στη διάκριση. Ωστόσο, χρειάζεται και κάτι άλλο. Πρέπει να αφήνουμε τη διάκριση να μας προφυλάσσει.

Πώς θα Απαντούσατε;

◻ Γιατί θα πρέπει να κλίνουμε την καρδιά μας στη διάκριση;

◻ Πώς μπορεί να επηρεάσει η διάκριση την ομιλία και τη διαγωγή μας;

◻ Ποια επίδραση μπορεί να έχει η διάκριση στο πνεύμα μας;

◻ Γιατί θα πρέπει πάντοτε να αποβλέπουμε στον Ιεχωβά για διάκριση;

[Εικόνα στη σελίδα 13]

Η διάκριση μας βοηθάει να ελέγχουμε το πνεύμα μας

[Εικόνα στη σελίδα 15]

Ο Βασιλιάς Σολομών, ο οποίος είχε διάκριση, αντιλήφθηκε ότι η επιπολαιότητα δεν φέρνει πραγματική ικανοποίηση