Εκπληρώνετε Όλη την Υποχρέωσή σας προς τον Θεό;

«Ο αληθινός Θεός θα φέρει σε κρίση κάθε είδους έργο αναφορικά με κάθε κρυφό πράγμα, ως προς το αν είναι καλό ή κακό».—ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΗΣ 12:14.

 1. Ποιες προμήθειες έχει κάνει ο Ιεχωβά για το λαό του;

Ο ΙΕΧΩΒΑ υποστηρίζει όσους τον θυμούνται ως τον Μεγαλειώδη Δημιουργό τους. Ο εμπνευσμένος Λόγος του τους δίνει την απαιτούμενη γνώση για να τον ευαρεστούν πλήρως. Το άγιο πνεύμα του Θεού τούς κατευθύνει στο να κάνουν το θεϊκό θέλημα και να “καρποφορούν όσον αφορά κάθε καλό έργο”. (Κολοσσαείς 1:9, 10) Επιπλέον, ο Ιεχωβά παρέχει πνευματική τροφή και θεοκρατική κατεύθυνση μέσω “του πιστού και φρόνιμου δούλου”. (Ματθαίος 24:45-47) Από πολλές απόψεις, λοιπόν, ο λαός του Θεού έχει την ευλογία του ουρανού καθώς υπηρετεί τον Ιεχωβά και επιτελεί το ζωτικό έργο κηρύγματος των καλών νέων της Βασιλείας.—Μάρκος 13:10.

 2. Αναφορικά με την υπηρεσία του Ιεχωβά, ποια ερωτήματα μπορεί να δημιουργηθούν;

² Οι αληθινοί Χριστιανοί χαίρονται να είναι απασχολημένοι στην ιερή υπηρεσία του Ιεχωβά. Ωστόσο, μερικοί ίσως αποθαρρύνονται και σκέφτονται ότι οι προσπάθειές τους είναι άσκοπες. Λόγου χάρη, κατά καιρούς, κάποιοι αφιερωμένοι Χριστιανοί ίσως αναρωτιούνται αν οι ευσυνείδητες προσπάθειές τους αξίζουν πραγματικά τον κόπο. Καθώς ένας οικογενειάρχης συλλογίζεται την οικογενειακή μελέτη και άλλες δραστηριότητες, μπορεί κάλλιστα να του δημιουργηθούν ερωτήματα όπως: “Ευαρεστείται πραγματικά ο Ιεχωβά με αυτά που κάνουμε; Εκπληρώνουμε όλη την υποχρέωσή μας προς τον Θεό;” Τα σοφά λόγια του συναθροιστή μπορούν να βοηθήσουν να απαντηθούν τέτοια ερωτήματα.

Είναι τα Πάντα Ματαιότητα;

 3. Σε αρμονία με το εδάφιο Εκκλησιαστής 12:8, ποιο είναι το άκρον άωτον της ματαιότητας;

³ Μερικοί ίσως νομίζουν ότι τα λόγια του σοφού άντρα δεν είναι πολύ ενθαρρυντικά για κανέναν—νέο ή ηλικιωμένο. «“Η μεγαλύτερη ματαιότητα!” είπε ο συναθροιστής, “Τα πάντα είναι ματαιότητα”». (Εκκλησιαστής 12:8) Στην πραγματικότητα, το να αγνοεί κάποιος τον Μεγαλειώδη Δημιουργό στη νεότητά του, να μεγαλώνει χωρίς να τον υπηρετεί και να έχει μόνο την προχωρημένη του ηλικία να δείξει ως επίτευγμα μιας μακρόχρονης ζωής αποτελεί το άκρον άωτον της ματαιότητας. Τα πάντα είναι ματαιότητα, ή κενότητα, για ένα τέτοιο άτομο, ακόμη και αν πεθάνει με πλούτο και φήμη σε αυτόν τον κόσμο που βρίσκεται στην εξουσία του πονηρού, του Σατανά του Διαβόλου.—1 Ιωάννη 5:19.

 4. Γιατί μπορεί να ειπωθεί ότι δεν είναι τα πάντα ματαιότητα;

⁴ Για εκείνους που συσσωρεύουν θησαυρούς στον ουρανό ως πιστοί υπηρέτες του Ιεχωβά δεν είναι τα πάντα ματαιότητα. (Ματθαίος 6:19, 20) Αυτοί έχουν πολλά να κάνουν στο ανταμειφτικό έργο του Κυρίου, και τέτοιοι κόποι αναμφίβολα δεν είναι μάταιοι. (1 Κορινθίους 15:58) Αλλά αν είμαστε αφιερωμένοι Χριστιανοί, παραμένουμε πολυάσχολοι στο έργο που μας έχει αναθέσει ο Θεός σε αυτές τις τελευταίες ημέρες; (2 Τιμόθεο 3:1) Ή έχουμε κατασταλάξει σε έναν τρόπο ζωής που δεν διαφέρει και πολύ από τη ζωή των συνανθρώπων μας γενικά; Αυτοί μπορεί να είναι συνταυτισμένοι με διάφορες θρησκείες και ίσως είναι πολύ αφοσιωμένοι, πηγαίνοντας στους οίκους της λατρείας τους τακτικά και προσπαθώντας να εκτελούν ό,τι απαιτεί από εκείνους η θρησκεία τους. Φυσικά, δεν είναι διαγγελείς του αγγέλματος της Βασιλείας. Δεν έχουν ακριβή γνώση για το ότι αυτός είναι “ο καιρός του τέλους” ούτε και το αίσθημα του επείγοντος για τις ημέρες στις οποίες ζούμε.—Δανιήλ 12:4.

 5. Αν οι φυσιολογικές επιδιώξεις της ζωής έχουν γίνει πρώτιστο μέλημά μας, τι πρέπει να κάνουμε;

⁵ Ο Ιησούς Χριστός είπε για τους κρίσιμους καιρούς μας: «Όπως ήταν οι ημέρες του Νώε, έτσι θα είναι η παρουσία του Γιου του ανθρώπου. Διότι όπως ήταν οι άνθρωποι εκείνες τις ημέρες πριν από τον κατακλυσμό, που έτρωγαν και έπιναν, και οι άντρες παντρεύονταν και οι γυναίκες δίνονταν σε γάμο, μέχρι την ημέρα που ο Νώε μπήκε στην κιβωτό, και δεν έδωσαν προσοχή μέχρι που ήρθε ο κατακλυσμός και τους σάρωσε όλους, έτσι θα είναι η παρουσία του Γιου του ανθρώπου». (Ματθαίος 24:37-39) Δεν υπάρχει τίποτε το εσφαλμένο στο να τρώμε και να πίνουμε με μετριοπάθεια, και ο γάμος είναι μια διευθέτηση θεσπισμένη από τον ίδιο τον Θεό. (Γένεση 2:20-24) Ωστόσο, αν αντιληφθούμε ότι οι φυσιολογικές επιδιώξεις της ζωής έχουν γίνει πρώτιστο μέλημά μας, γιατί να μην το κάνουμε αυτό θέμα προσευχής; Ο Ιεχωβά μπορεί να μας βοηθήσει να κρατάμε τα συμφέροντα της Βασιλείας στην πρώτη θέση, να κάνουμε το ορθό και να εκπληρώνουμε την υποχρέωσή μας προς αυτόν.—Ματθαίος 6:33· Ρωμαίους 12:12· 2 Κορινθίους 13:7.

Η Αφιέρωση και η Υποχρέωσή μας προς τον Θεό

 6. Από ποια σημαντική άποψη δεν εκπληρώνουν μερικά βαφτισμένα άτομα την υποχρέωσή τους προς τον Θεό;

⁶ Μερικοί βαφτισμένοι Χριστιανοί χρειάζεται να προσεύχονται ένθερμα επειδή δεν ζουν σύμφωνα με τις υποχρεώσεις του διακόνου τις οποίες ανέλαβαν όταν αφιερώθηκαν στον Θεό. Ετησίως, πολύ περισσότερα από 300.000 άτομα βαφτίζονται εδώ και μερικά χρόνια, αλλά ο συνολικός αριθμός των ενεργών Μαρτύρων του Ιεχωβά δεν αυξάνεται ανάλογα. Μερικοί που έγιναν ευαγγελιζόμενοι της Βασιλείας έχουν πάψει να διακηρύττουν τα καλά νέα. Εντούτοις, τα άτομα πρέπει να έχουν ουσιαστική συμμετοχή στη Χριστιανική διακονία προτού βαφτιστούν. Επομένως, γνωρίζουν την αποστολή που ανέθεσε ο Ιησούς σε όλους τους ακολούθους του: «Πηγαίνετε . . . και κάντε μαθητές από όλα τα έθνη, βαφτίζοντάς τους στο όνομα του Πατέρα και του Γιου και του αγίου πνεύματος, διδάσκοντάς τους να τηρούν όλα όσα σας έχω παραγγείλει». (Ματθαίος 28:19, 20) Τα βαφτισμένα άτομα που δεν υπηρετούν πλέον ως ενεργοί Μάρτυρες του Θεού και του Χριστού δεν ζουν σύμφωνα με όλη την υποχρέωσή τους ενώπιον του Μεγαλειώδους Δημιουργού μας, εκτός και αν έχουν τους πλέον ασυνήθιστους περιορισμούς λόγω υγείας ή άλλων ανεξέλεγκτων παραγόντων.—Ησαΐας 43:10-12.

 7. Γιατί πρέπει να συναθροιζόμαστε τακτικά για λατρεία;

⁷ Ο αρχαίος Ισραήλ ήταν έθνος αφιερωμένο στον Θεό και, υπό τη διαθήκη του Νόμου, τα μέλη του είχαν υποχρεώσεις ενώπιον του Ιεχωβά. Για παράδειγμα, όλα τα αρσενικά έπρεπε να συγκεντρώνονται για τρεις ετήσιες γιορτές, και ο άνθρωπος που εσκεμμένα δεν τηρούσε το Πάσχα έπρεπε να «εκκοπεί», δηλαδή να θανατωθεί. (Αριθμοί 9:13· Λευιτικό 23:1-43· Δευτερονόμιο 16:16) Για να εκπληρώνουν την υποχρέωσή τους προς τον Θεό ως αφιερωμένος λαός του, οι Ισραηλίτες έπρεπε να συγκεντρώνονται για λατρεία. (Δευτερονόμιο 31:10-13) Πουθενά δεν έλεγε ο Νόμος: “Κάντε το αυτό αν μπορείτε να το συμπεριλάβετε στη ζωή σας”. Για όσους είναι τώρα αφιερωμένοι στον Ιεχωβά, ασφαλώς αυτό προσδίδει βαρύτητα στα λόγια του Παύλου: «Ας σκεφτόμαστε ο ένας τον άλλον ώστε να παρακινούμε σε αγάπη και καλά έργα, μη παύοντας να συναθροιζόμαστε, όπως έχουν συνήθεια μερικοί, αλλά ενθαρρύνοντας ο ένας τον άλλον, και τόσο περισσότερο όσο βλέπετε την ημέρα να πλησιάζει». (Εβραίους 10:24, 25) Ναι, το να συναθροίζεται ένας αφιερωμένος Χριστιανός με τους ομοπίστους του τακτικά είναι μέρος της υποχρέωσής του προς τον Θεό.

Να Σταθμίζετε Προσεκτικά τις Αποφάσεις Σας!

 8. Γιατί πρέπει ένα νεαρό αφιερωμένο άτομο να εξετάσει με προσευχή την ιερή του υπηρεσία;

⁸ Ίσως είστε ένα νεαρό άτομο αφιερωμένο στον Ιεχωβά. Θα έχετε πλούσιες ευλογίες αν κρατάτε τα συμφέροντα της Βασιλείας πρώτα στη ζωή σας. (Παροιμίες 10:22) Με προσευχή και προσεκτικό προγραμματισμό, ίσως μπορέσετε να δαπανήσετε τουλάχιστον τα πρώτα νεανικά σας χρόνια σε κάποια μορφή ολοχρόνιας υπηρεσίας—ένας θαυμάσιος τρόπος για να δείξετε ότι θυμάστε τον Μεγαλειώδη Δημιουργό σας. Ειδάλλως, τα υλικά ενδιαφέροντα μπορεί να αρχίσουν να καταλαμβάνουν το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου και της προσοχής σας. Όπως κάνουν οι άνθρωποι γενικά, ίσως παντρευτείτε νωρίς και μπείτε σε χρέη για να αποκτήσετε υλικά πράγματα. Μια προσοδοφόρα σταδιοδρομία μπορεί να απορροφάει πολύ από το χρόνο και την ενεργητικότητά σας. Αν έχετε παιδιά, θα πρέπει να επωμιστείτε οικογενειακές ευθύνες επί δεκαετίες. (1 Τιμόθεο 5:8) Ίσως να μην έχετε ξεχάσει τον Μεγαλειώδη Δημιουργό σας, αλλά είναι σοφό να αντιληφθείτε ότι το να κάνετε έγκαιρο προγραμματισμό, ή να μην κάνετε, μπορεί να καθορίσει την πορεία της ζωής σας ως ενηλίκου. Στα μετέπειτα χρόνια, μπορεί να κοιτάζετε πίσω και να θέλετε να είχατε δαπανήσει τουλάχιστον τα πρώτα νεανικά χρόνια της ενήλικης ζωής σας πληρέστερα στην ιερή υπηρεσία προς τον Μεγαλειώδη Δημιουργό μας. Γιατί να μη σκεφτείτε με προσευχή τις προοπτικές σας τώρα, ώστε να βρείτε ικανοποίηση στην ιερή σας υπηρεσία προς τον Ιεχωβά στα πρώτα νεανικά σας χρόνια;

 9. Τι είναι ίσως δυνατόν να κάνει κάποιος που έχει μεγαλώσει και ο οποίος κάποτε επωμιζόταν βαριές ευθύνες στην εκκλησία;

⁹ Εξετάστε μια άλλη περίπτωση—εκείνη ενός ανθρώπου ο οποίος κάποτε υπηρετούσε ως ποιμένας του “ποιμνίου του Θεού”. (1 Πέτρου 5:2, 3) Για κάποιο λόγο, παραιτήθηκε από αυτά τα προνόμια. Είναι αλήθεια ότι τώρα έχει μεγαλώσει και ίσως του είναι πιο δύσκολο να συνεχίσει στην υπηρεσία του Θεού. Μήπως όμως θα ήταν δυνατόν να επιδιώξει και πάλι θεοκρατικά προνόμια; Τι ευλογίες θα μπορούσε να φέρει αυτός ο άνθρωπος στους άλλους, αν είναι σε θέση να επωμιστεί περισσότερες ευθύνες στην εκκλησία! Και εφόσον κανείς δεν ζει μόνο για τον εαυτό του, οι φίλοι και τα αγαπημένα του πρόσωπα θα χαρούν αν μπορέσει να αυξήσει την υπηρεσία του, προς δόξα του Θεού. (Ρωμαίους 14:7, 8) Πάνω από όλα, ο Ιεχωβά δεν θα ξεχάσει ό,τι κάνει οποιοσδήποτε στην υπηρεσία του. (Εβραίους 6:10-12) Τι μπορεί λοιπόν να μας βοηθήσει να θυμόμαστε τον Μεγαλειώδη Δημιουργό μας;

Βοηθήματα για να Θυμόμαστε τον Μεγαλειώδη Δημιουργό Μας

10. Γιατί ήταν ο συναθροιστής σε άριστη θέση να μας δώσει κατευθύνσεις όσον αφορά το να θυμόμαστε τον Μεγαλειώδη Δημιουργό μας;

¹⁰ Ο συναθροιστής ήταν σε άριστη θέση να μας δώσει κατευθύνσεις ώστε να θυμόμαστε τον Μεγαλειώδη Δημιουργό μας. Ο Ιεχωβά είχε απαντήσει στις εγκάρδιες προσευχές του δίνοντάς του ασυνήθιστη σοφία. (1 Βασιλέων 3:6-12) Ο Σολομών ερεύνησε επισταμένα ολόκληρο το φάσμα των ανθρώπινων υποθέσεων. Επιπλέον, κατέγραψε υπό θεϊκή έμπνευση τις διαπιστώσεις του ώστε να ωφεληθούν και άλλοι. Έγραψε: «Και εκτός από το ότι ο συναθροιστής είχε γίνει σοφός, δίδασκε συνεχώς το λαό γνώση και στοχαζόταν και έκανε επισταμένη έρευνα, προκειμένου να βάλει σε τάξη πολλές παροιμίες. Ο συναθροιστής ζήτησε να βρει ευχάριστα λόγια, καθώς και να γράψει ορθά λόγια αλήθειας».—Εκκλησιαστής 12:9, 10.

11. Γιατί πρέπει να δεχτούμε τις σοφές συμβουλές του Σολομώντα;

¹¹ Η Μετάφραση των Εβδομήκοντα αποδίδει αυτά τα λόγια ως εξής: «Και επιπλέον, επειδή ο κήρυκας ήταν σοφός, επειδή δίδαξε στους ανθρώπους σοφία· προκειμένου να βρει το αφτί εκείνο που είναι ωραίο από τις παραβολές, ο κήρυκας έκανε επιμελή έρευνα για να βρει ευάρεστα λόγια και να γράψει πράγματα ευθύτητας—λόγια αλήθειας». (Από την αγγλική μετάφραση του Τσαρλς Τόμσον, Η Βίβλος των Εβδομήκοντα [The Septuagint Bible]) Ο Σολομών προσπάθησε να φτάσει στην καρδιά των αναγνωστών του με ευχάριστα λόγια και όντως ενδιαφέροντα και αξιόλογα θέματα. Εφόσον τα λόγια του που βρίσκονται στις Γραφές είναι εμπνευσμένα από το άγιο πνεύμα, μπορούμε να δεχτούμε ανεπιφύλακτα τις διαπιστώσεις του και τις σοφές συμβουλές του.—2 Τιμόθεο 3:16, 17.

12. Με δικά σας λόγια, πώς θα εκφράζατε αυτό που είπε ο Σολομών στα εδάφια Εκκλησιαστής 12:11, 12;

¹² Παρά την απουσία των σύγχρονων εκτυπωτικών μεθόδων, υπήρχε αφθονία βιβλίων στις ημέρες του Σολομώντα. Πώς έπρεπε να θεωρούνται αυτά τα συγγράμματα; Ο ίδιος είπε: «Τα λόγια των σοφών είναι σαν βούκεντρα, και σαν μπηγμένα καρφιά είναι αυτοί που εντρυφούν σε συλλογές προτάσεων· δόθηκαν από έναν ποιμένα. Για οτιδήποτε εκτός από αυτά, γιε μου, άκου την προειδοποίηση: Το να κάνει κάποιος πολλά βιβλία δεν έχει τέλος και η πολλή αφοσίωση σε αυτά είναι κουραστική για τη σάρκα».—Εκκλησιαστής 12:11, 12.

13. Πώς μπορούν να αποδειχτούν βούκεντρα τα λόγια όσων κατέχουν θεϊκή σοφία, και ποιοι είναι σαν «μπηγμένα καρφιά»;

¹³ Τα λόγια όσων κατέχουν θεϊκή σοφία αποδεικνύονται βούκεντρα. Πώς; Κεντρίζουν τους αναγνώστες ή τους ακροατές για να κάνουν πρόοδο σε αρμονία με τα σοφά λόγια που διαβάζουν ή ακούν. Επιπλέον, όσοι ασχολούνται με «συλλογές προτάσεων», λόγια που είναι πράγματι σοφά και αξιόλογα, είναι σαν «μπηγμένα [δηλαδή στερεωμένα] καρφιά». Αυτό μπορεί να συμβαίνει επειδή τα εξαίρετα λόγια τέτοιων ατόμων αντανακλούν τη σοφία του Ιεχωβά και συνεπώς μπορούν να χρησιμεύσουν για τη σταθεροποίηση και την υποστήριξη των αναγνωστών ή των ακροατών. Αν είστε θεοφοβούμενος γονέας, δεν πρέπει να καταβάλετε κάθε προσπάθεια για να ενσταλάξετε αυτή τη σοφία στο νου και στην καρδιά του παιδιού σας;—Δευτερονόμιο 6:4-9.

14. (α) Σε τι είδους βιβλία δεν είναι ωφέλιμο να δείχνουμε «πολλή αφοσίωση»; (β) Σε ποια συγγράμματα πρέπει να στρέφουμε πρωτίστως το ενδιαφέρον μας, και γιατί;

¹⁴ Γιατί, όμως, είπε τα παραπάνω ο Σολομών για τα βιβλία; Σε σύγκριση με το Λόγο του Ιεχωβά, οι ατέλειωτοι τόμοι αυτού του κόσμου περιέχουν απλώς ανθρώπινη λογίκευση. Μεγάλο μέρος αυτής της σκέψης αντιπροσωπεύει τη διάνοια του Σατανά του Διαβόλου. (2 Κορινθίους 4:4) Επομένως, «η πολλή αφοσίωση» σε τέτοια κοσμική ύλη προσφέρει λίγα διαρκή οφέλη. Στην πραγματικότητα, μεγάλο μέρος της μπορεί να είναι πνευματικά επιζήμιο. Σαν τον Σολομώντα, ας στοχαζόμαστε τα όσα λέει ο Λόγος του Θεού για τη ζωή. Αυτό θα ενισχύσει την πίστη μας και θα μας φέρει πιο κοντά στον Ιεχωβά. Το να δίνουμε υπερβολική προσοχή σε άλλα βιβλία ή πηγές διδασκαλίας μπορεί να μας εξαντλήσει. Ιδιαίτερα όταν τέτοια συγγράμματα είναι προϊόν κοσμικής λογίκευσης που συγκρούεται με τη θεϊκή σοφία, τότε είναι επιβλαβή και καταστροφικά για την πίστη στον Θεό και στους σκοπούς του. Γι’ αυτό, λοιπόν, ας θυμόμαστε ότι τα πιο ωφέλιμα συγγράμματα των ημερών του Σολομώντα και των δικών μας είναι εκείνα που αντανακλούν τη σοφία του “ενός ποιμένα”, του Ιεχωβά Θεού. Εκείνος έχει προμηθεύσει τα 66 βιβλία των Αγίων Γραφών, και σε αυτά πρέπει να δίνουμε τη μέγιστη προσοχή. Η Αγία Γραφή και τα υποβοηθητικά έντυπα του “πιστού δούλου” μάς παρέχουν τη δυνατότητα να αποκτούμε «τη γνώση του Θεού».—Παροιμίες 2:1-6.

Όλη η Υποχρέωσή μας προς τον Θεό

15. (α) Πώς θα εκφράζατε τα λόγια του Σολομώντα σχετικά με “όλη την υποχρέωση του ανθρώπου”; (β) Τι πρέπει να κάνουμε για να εκπληρώνουμε την υποχρέωσή μας προς τον Θεό;

¹⁵ Συνοψίζοντας ολόκληρη την έρευνά του, ο συναθροιστής, ο Σολομών, λέει: «Η κατάληξη της υπόθεσης, αφού ακούστηκαν όλα, είναι: Να φοβάσαι τον αληθινό Θεό και να τηρείς τις εντολές του. Διότι αυτή είναι όλη η υποχρέωση του ανθρώπου. Διότι ο αληθινός Θεός θα φέρει σε κρίση κάθε είδους έργο αναφορικά με κάθε κρυφό πράγμα, ως προς το αν είναι καλό ή κακό». (Εκκλησιαστής 12:13, 14) Ο υγιής φόβος, δηλαδή ο ευλαβικός σεβασμός, για τον Μεγαλειώδη Δημιουργό μας θα προφυλάσσει εμάς, και ελπίζουμε και τις οικογένειές μας, από το να επιδιώκουμε μια άσοφη πορεία ζωής που θα μπορούσε να φέρει ανείπωτα προβλήματα και θλίψη σε εμάς και στους προσφιλείς μας. Ο υγιής φόβος του Θεού είναι αγνός και αποτελεί την αρχή της σοφίας και της γνώσης. (Ψαλμός 19:9· Παροιμίες 1:7) Αν διαθέτουμε ενόραση βασισμένη στον εμπνευσμένο Λόγο του Θεού και εφαρμόζουμε τις συμβουλές του σε καθετί, θα εκπληρώνουμε “όλη την υποχρέωσή” μας προς τον Θεό. Όχι, δεν χρειάζεται να φτιάξουμε κάποιον κατάλογο υποχρεώσεων. Απεναντίας, αυτό που απαιτείται είναι να στρεφόμαστε στις Γραφές για την επίλυση των προβλημάτων της ζωής και να ενεργούμε πάντοτε με τον τρόπο του Θεού.

16. Ως προς την κρίση, τι θα κάνει ο Ιεχωβά;

¹⁶ Πρέπει να αντιλαμβανόμαστε ότι τίποτε δεν περνάει απαρατήρητο από τον Μεγαλειώδη Δημιουργό μας. (Παροιμίες 15:3) Εκείνος «θα φέρει σε κρίση κάθε είδους έργο». Ναι, ο Ύψιστος θα κρίνει τα πάντα, περιλαμβανομένων και εκείνων που είναι κρυμμένα από τα ανθρώπινα μάτια. Το να έχουμε επίγνωση αυτών των παραγόντων μπορεί να χρησιμεύσει ως κίνητρο για να τηρούμε τις εντολές του Θεού. Αλλά το μεγαλύτερο κίνητρο πρέπει να είναι η αγάπη για τον ουράνιο Πατέρα μας, διότι ο απόστολος Ιωάννης έγραψε: «Αυτό σημαίνει η αγάπη του Θεού: να τηρούμε τις εντολές του· και οι εντολές του δεν είναι βαριές». (1 Ιωάννη 5:3) Εφόσον δε οι εντολές του Θεού είναι σχεδιασμένες για να προάγουν τη διαρκή ευημερία μας, σίγουρα δεν είναι μόνο κατάλληλο αλλά και αληθινά σοφό να τις τηρούμε. Αυτό δεν αποτελεί βάρος για όσους αγαπούν τον Μεγαλειώδη Δημιουργό. Εκείνοι θέλουν να εκπληρώνουν την υποχρέωσή τους προς αυτόν.

Εκπληρώστε Όλη την Υποχρέωσή Σας

17. Τι θα κάνουμε αν θέλουμε πραγματικά να εκπληρώνουμε όλη την υποχρέωσή μας προς τον Θεό;

¹⁷ Αν είμαστε σοφοί και επιθυμούμε αληθινά να εκπληρώνουμε όλη την υποχρέωσή μας προς τον Θεό, εκτός από το να τηρούμε τις εντολές του, θα έχουμε ευλαβικό φόβο να μην τον δυσαρεστήσουμε. Πράγματι, «ο φόβος του Ιεχωβά είναι η αρχή της σοφίας», και όσοι τηρούν τις εντολές του διαθέτουν «καλή ενόραση». (Ψαλμός 111:10· Παροιμίες 1:7) Ας ενεργούμε λοιπόν σοφά και ας υπακούμε στον Ιεχωβά στο καθετί. Αυτό είναι ζωτικό ιδιαίτερα τώρα, διότι ο Βασιλιάς Ιησούς Χριστός είναι παρών, και η ημέρα της κρίσης που θα κάνει ως ο διορισμένος Κριτής του Θεού πλησιάζει.—Ματθαίος 24:3· 25:31, 32.

18. Ποιο θα είναι το αποτέλεσμα για εμάς αν εκπληρώνουμε όλη την υποχρέωσή μας προς τον Ιεχωβά Θεό;

¹⁸ Ο καθένας μας βρίσκεται τώρα κάτω από μια θεϊκή προσεκτική εξέταση. Κλίνουμε προς τα πνευματικά πράγματα ή έχουμε επιτρέψει στις κοσμικές επιρροές να εξασθενίσουν τη σχέση μας με τον Θεό; (1 Κορινθίους 2:10-16· 1 Ιωάννη 2:15-17) Είτε είμαστε νέοι είτε ηλικιωμένοι, ας κάνουμε ό,τι μπορούμε για να ευαρεστούμε τον Μεγαλειώδη Δημιουργό μας. Αν υπακούμε στον Ιεχωβά και τηρούμε τις εντολές του, θα απορρίπτουμε τα μάταια πράγματα του παλιού κόσμου ο οποίος παρέρχεται. Έτσι θα μπορούμε να τρέφουμε την ελπίδα της αιώνιας ζωής στο υποσχεμένο νέο σύστημα πραγμάτων του Θεού. (2 Πέτρου 3:13) Τι μεγαλειώδης προοπτική είναι αυτή για εκείνους που εκπληρώνουν όλη την υποχρέωσή τους προς τον Θεό!

Πώς θα Απαντούσατε;

◻ Γιατί θα λέγατε ότι δεν είναι τα πάντα ματαιότητα;

◻ Γιατί πρέπει ο νεαρός Χριστιανός να εξετάσει με προσευχή την ιερή του υπηρεσία;

◻ Σε τι είδους βιβλία δεν θα ήταν ωφέλιμο να δείχνουμε «πολλή αφοσίωση»;

◻ Ποια είναι «όλη η υποχρέωση του ανθρώπου»;

[Εικόνα στη σελίδα 20]

Για όσους υπηρετούν τον Ιεχωβά δεν είναι τα πάντα ματαιότητα

[Εικόνα στη σελίδα 23]

Ανόμοια με πολλά βιβλία αυτού του κόσμου, ο Λόγος του Θεού είναι αναζωογονητικός και ωφέλιμος