Η Ζωή και η Διακονία του Ιησού

Το Ζήτημα της Κληρονομιάς

ΑΠ’ ό,τι φαίνεται οι άνθρωποι ξέρουν ότι ο Ιησούς τρώει στο σπίτι του Φαρισαίου. Μαζεύονται λοιπόν χιλιάδες απ’ έξω και περιμένουν πότε θα βγει ο Ιησούς. Αντίθετα με τους Φαρισαίους, που εναντιώνονται στον Ιησού και προσπαθούν να τον πιάσουν να λέει κάτι λάθος, ο κόσμος τον ακούει πρόθυμα και με εκτίμηση.

Ο Ιησούς γυρίζει πρώτα στους μαθητές του και λέει: ‘Φυλαχτείτε από το προζύμι των Φαρισαίων, που είναι η υποκρισία’. Όπως φάνηκε καθαρά στη διάρκεια του γεύματος, ολόκληρο το θρησκευτικό σύστημα των Φαρισαίων είναι γεμάτο υποκρισία. Αλλά παρ’ όλο που την πονηρία των Φαρισαίων την καλύπτει η εξωτερική εκδήλωση ευλάβειας, τελικά θα ξεσκεπαστεί. ‘Δεν υπάρχει τίποτα κρυμμένο με προσοχή’, λέει ο Ιησούς, ‘που δεν θα αποκαλυφτεί, και μυστικό που δεν θα μαθευτεί’.

Στη συνέχεια ο Ιησούς επαναλαμβάνει την ενθάρρυνση που είχε δώσει στους 12, όταν τους έστειλε σε μια εκστρατεία κηρύγματος στη Γαλιλαία. Λέει: ‘Μη φοβάστε αυτούς που σκοτώνουν το σώμα κι έπειτα απ’ αυτό δεν μπορούν να κάνουν τίποτα περισσότερο’. Ο Ιησούς διαβεβαιώνει τους ακολούθους του ότι εφόσον ο Θεός δεν ξεχνάει ούτε ένα σπουργίτι, δεν θα ξεχάσει ούτε κι εκείνους. Δηλώνει: ‘Όταν σας φέρουν μπροστά σε δημόσιες συνελεύσεις και σε κυβερνητικούς αξιωματούχους και αρχές, . . . το άγιο πνεύμα θα σας διδάξει εκείνη ακριβώς την ώρα τα πράγματα που θα πρέπει να πείτε’.

Ακούγεται η δυνατή φωνή ενός άντρα από το πλήθος. ‘Διδάσκαλε’, του ζητάει, ‘πες στον αδελφό μου να μοιραστεί την κληρονομιά μαζί μου’. Ο Νόμος του Μωυσή ορίζει ρητά ότι ο πρωτότοκος γιος θα πρέπει να παίρνει διπλό μερτικό από την κληρονομιά, έτσι δεν θα έπρεπε να υπάρχει αιτία για διαφορά. Αλλά προφανώς ο άντρας αυτός θέλει περισσότερα από το νόμιμο μερίδιο της κληρονομιάς.

Κατάλληλα ο Ιησούς αρνείται να αναμειχτεί. ‘Άνθρωπέ μου, ποιος με διόρισε δικαστή ή διαμοιραστή σας;’ ρωτάει. Έπειτα δίνει την εξής ζωτική νουθεσία στο πλήθος: ‘Να ’χετε τα μάτια σας ανοιχτά και να φυλάγεστε από κάθε είδος πλεονεξίας, επειδή ακόμα κι όταν κάποιος έχει αφθονία, η ζωή του δεν είναι αποτέλεσμα των πραγμάτων που κατέχει’. Πράγματι, ανεξάρτητα από το πόσα πράγματα έχει ο άνθρωπος, φυσιολογικά θα πεθάνει και θα τα αφήσει όλα πίσω. Ο Ιησούς, για να δώσει έμφαση σ’ αυτό το γεγονός, όπως και για να δείξει πόσο ανόητο είναι να μη δημιουργεί κάποιος καλή υπόσταση με τον Θεό, χρησιμοποιεί ένα παράδειγμα. Λέει λοιπόν:

‘Κάποιου πλούσιου ανθρώπου η γη έδωσε καλή σοδειά. Έτσι λοιπόν άρχισε να συλλογίζεται μέσα του, λέγοντας, «Τι θα κάνω τώρα που δεν έχω πού να μαζέψω τις σοδειές μου;» Και είπε, «Να τι θα κάνω: Θα γκρεμίσω τις αποθήκες μου και θα χτίσω μεγαλύτερες κι εκεί θα μαζέψω όλα μου τα σιτηρά και όλα μου τα αγαθά· και θα πω στην ψυχή μου: ‘Ψυχή, έχεις πολλά αγαθά στην άκρη για πολλά χρόνια· αναπαύσου, φάε, πιες και γλέντησε’». Ο Θεός όμως του είπε, «Ανόητε, αυτή τη νύχτα σού ζητάνε την ψυχή σου. Ποιος λοιπόν θα πάρει τα πράγματα που αποθήκευσες;»’

Σαν συμπέρασμα, ο Ιησούς παρατηρεί: ‘Έτσι συμβαίνει με τον άνθρωπο που βάζει στην άκρη θησαυρούς για τον εαυτό του, αλλά δεν είναι πλούσιος ως προς τον Θεό’. Αν και οι μαθητές μπορεί να μην παγιδεύονταν από την ανοησία να συσσωρεύσουν πλούτη, οι καθημερινές φροντίδες της ζωής θα μπορούσαν εύκολα να τους αποσπάσουν από την ολόψυχη υπηρεσία τους προς τον Ιεχωβά. Έτσι ο Ιησούς χρησιμοποιεί αυτή την περίσταση για να επαναλάβει τη θαυμάσια συμβουλή που είχε δώσει πριν από ενάμιση περίπου χρόνο στην επί του Όρους Ομιλία. Γυρίζει προς τους μαθητές του, και λέει:

‘Γι’ αυτό σας λέω, Πάψτε να ανησυχείτε για τις ψυχές σας, τι θα φάτε ή για τα σώματά σας, τι θα φορέσετε. . . . Παρατηρήστε καλά τα κοράκια που δεν σπέρνουν ούτε θερίζουν, και δεν έχουν ούτε σιτοβολώνα ούτε αποθήκη, κι όμως ο Θεός τα ταΐζει. . . . Παρατηρήστε καλά πώς μεγαλώνουν οι κρίνοι· δεν μοχθούν ούτε κλώθουν, κι όμως σας λέω, ότι ούτε ο Σολομών σ’ όλη του τη δόξα δεν ήταν στολισμένος όπως ένα απ’ αυτά. . . .

’Πάψτε λοιπόν να ζητάτε τι θα φάτε και τι θα πιείτε, και πάψτε να βρίσκεστε σε αγωνιώδη αβεβαιότητα· γιατί όλα αυτά είναι πράγματα που επιδιώκει έντονα ο κόσμος, αλλά ο Πατέρας σας ξέρει ότι χρειάζεστε αυτά τα πράγματα. Εσείς παρ’ όλα αυτά, να ζητάτε συνεχώς τη βασιλεία του, κι αυτά τα πράγματα θα σας προστεθούν’.

Ειδικότερα σε καιρούς οικονομικών δυσχερειών, τα λόγια αυτά του Ιησού πρέπει να λαβαίνονται σοβαρά υπόψη. Ο άνθρωπος που ανησυχεί υπερβολικά για τις υλικές του ανάγκες και αρχίζει να χαλαρώνει, όσον αφορά τις πνευματικές επιδιώξεις, στην πραγματικότητα εκδηλώνει έλλειψη πίστης στην ικανότητα του Θεού να φροντίζει για τους δούλους Του. Λουκάς 12:1-31· Δευτερονόμιον 21:17.

◆ Ποιος μπορεί να είναι ο λόγος για τον οποίο ο άντρας εκείνος ζητάει κληρονομιά, και ποια νουθεσία δίνει ο Ιησούς;

◆ Τι παράδειγμα χρησιμοποιεί ο Ιησούς και ποιο είναι το κύριο νόημα σ’ αυτό το παράδειγμα;

◆ Ποια συμβουλή επαναλαμβάνει ο Ιησούς και γιατί είναι κατάλληλη για την περίπτωση εκείνη;