Έκαναν το Θέλημα του Ιεχωβά
Ακολούθησαν τα Τελικά Λόγια του Ιησού
ΤΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ της 14ης Νισάν του 33 Κ.Χ., ο Ιησούς Χριστός και οι 11 πιστοί του απόστολοι πλάγιαζαν μπροστά στο τραπέζι σε ένα ανώγειο στην Ιερουσαλήμ. Γνωρίζοντας ότι ο θάνατός του πλησίαζε, τους είπε: «Είμαι μαζί σας λίγο ακόμη». (Ιωάννης 13:33) Πράγματι, ο Ιούδας ο Ισκαριώτης είχε ήδη φύγει για να συνωμοτήσει με τους πονηρούς ανθρώπους οι οποίοι ήθελαν να θανατώσουν τον Ιησού.
Κανένας από όσους βρίσκονταν σε εκείνο το ανώγειο δεν αντιλαμβανόταν περισσότερο από τον Ιησού πόσο επείγουσα ήταν η κατάσταση. Αυτός γνώριζε καλά ότι επρόκειτο να υποφέρει. Ο Ιησούς γνώριζε επίσης ότι οι απόστολοί του θα τον εγκατέλειπαν την ίδια εκείνη νύχτα. (Ματθαίος 26:31· Ζαχαρίας 13:7) Εφόσον αυτή ήταν η τελευταία ευκαιρία που είχε ο Ιησούς να μιλήσει με τους αποστόλους του πριν από το θάνατό του, μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι τα αποχαιρετιστήρια λόγια του αφορούσαν ζητήματα ύψιστης σπουδαιότητας.
«Εξακολουθήστε να το Κάνετε Αυτό σε Ανάμνησή Μου»
Με τους πιστούς του αποστόλους, ο Ιησούς θέσπισε μια καινούρια γιορτή η οποία θα αντικαθιστούσε το Ιουδαϊκό Πάσχα. Ο απόστολος Παύλος την αποκάλεσε «το δείπνο του Κυρίου». (1 Κορινθίους 11:20) Παίρνοντας άζυμο ψωμί, ο Ιησούς είπε μια προσευχή. Κατόπιν έσπασε το ψωμί και το έδωσε στους αποστόλους του. «Πάρτε, φάτε. Αυτό σημαίνει το σώμα μου», είπε. Κατόπιν, πήρε ένα ποτήρι κρασί, ανέπεμψε μια ευχαριστήρια προσευχή και το έδωσε στους αποστόλους του, λέγοντας: «Πιείτε από αυτό, όλοι σας· διότι αυτό σημαίνει το ‘αίμα μου της διαθήκης’, το οποίο θα χυθεί χάρη πολλών για συγχώρηση αμαρτιών».—Ματθαίος 26:26-28.
Ποια ήταν η σημασία αυτού του γεγονότος; Όπως έδειξε ο Ιησούς, το ψωμί αντιπροσώπευε το αναμάρτητο σώμα του. (Εβραίους 7:26· 1 Πέτρου 2:22, 24) Το κρασί συμβόλιζε το χυμένο αίμα του Ιησού, το οποίο θα καθιστούσε δυνατή τη συγχώρηση αμαρτιών. Το αίμα της θυσίας του θα επικύρωνε επίσης τη νέα διαθήκη που έγινε ανάμεσα στον Ιεχωβά Θεό και στους 144.000 ανθρώπους, οι οποίοι θα συγκυβερνούσαν τελικά με τον Ιησού στον ουρανό. (Εβραίους 9:14· 12:22-24· Αποκάλυψη 14:1) Προσκαλώντας τους αποστόλους του να συμμετάσχουν σε αυτό το δείπνο, ο Ιησούς έδειξε ότι αυτοί θα συγκυβερνούσαν με αυτόν στην ουράνια Βασιλεία.
Αναφορικά με αυτό το αναμνηστικό δείπνο, ο Ιησούς έδωσε την εξής εντολή: «Εξακολουθήστε να το κάνετε αυτό σε ανάμνησή μου». (Λουκάς 22:19) Ναι, το Δείπνο του Κυρίου θα ήταν ένα ετήσιο γεγονός, όπως συνέβαινε και με το Πάσχα. Ενώ το Πάσχα υπενθύμιζε την απελευθέρωση των Ισραηλιτών από τη δουλεία στην Αίγυπτο, το Δείπνο του Κυρίου θα εστίαζε την προσοχή σε μια πολύ μεγαλύτερη απελευθέρωση—την απελευθέρωση της ανθρωπότητας, η οποία θα μπορούσε να απολυτρωθεί, από την υποδούλωση στην αμαρτία και στο θάνατο. (1 Κορινθίους 5:7· Εφεσίους 1:7) Επιπλέον, εκείνοι που θα έπαιρναν από τα εμβλήματα, το ψωμί και το κρασί, θα λάβαιναν υπενθύμιση των μελλοντικών τους προνομίων ως βασιλέων και ιερέων στην ουράνια Βασιλεία του Θεού.—Αποκάλυψη 20:6.
Πράγματι, ο θάνατος του Ιησού Χριστού ήταν το σπουδαιότερο γεγονός στην ανθρώπινη ιστορία. Όσοι εκτιμούν αυτό που έκανε ο Ιησούς τηρούν την εντολή του αναφορικά με το Δείπνο του Κυρίου: «Εξακολουθήστε να το κάνετε αυτό σε ανάμνησή μου». Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά τηρούν την ανάμνηση του θανάτου του Ιησού κάθε χρόνο την ημερομηνία που αντιστοιχεί στις 14 Νισάν. Το 1996, αυτή η ημερομηνία πέφτει στις 2 Απριλίου, μετά τη δύση του ήλιου. Σας προσκαλούμε θερμά να την παρακολουθήσετε σε κάποια Αίθουσα Βασιλείας στην περιοχή σας.
«Σας Δίνω μια Καινούρια Εντολή»
Εκτός από το ότι θέσπισε το Δείπνο του Κυρίου, ο Ιησούς έδωσε μερικές αποχαιρετιστήριες συμβουλές στους αποστόλους του. Παρά την εξαίρετη εκπαίδευση που είχαν λάβει, εκείνοι οι άντρες είχαν να μάθουν πολλά. Αυτοί τότε δεν διέκριναν πλήρως το σκοπό που είχε ο Θεός για τον Ιησού, για αυτούς και για το μέλλον. Αλλά ο Ιησούς δεν προσπάθησε να διευκρινίσει όλα αυτά τα ζητήματα τότε. (Ιωάννης 14:26· 16:12, 13) Αντίθετα, μίλησε για κάτι πολύ σπουδαίο. «Σας δίνω μια καινούρια εντολή», είπε, «να αγαπάτε ο ένας τον άλλον· ακριβώς όπως εγώ σας αγάπησα, να αγαπάτε και εσείς ο ένας τον άλλον». Κατόπιν ο Ιησούς πρόσθεσε: «Από αυτό θα γνωρίσουν όλοι ότι είστε μαθητές μου, αν έχετε αγάπη μεταξύ σας».—Ιωάννης 13:34, 35.
Με ποια έννοια επρόκειτο για «μια καινούρια εντολή»; Ο Μωσαϊκός Νόμος διέταζε: «Θέλεις αγαπά τον πλησίον σου ως σεαυτόν». (Λευιτικόν 19:18) Εντούτοις, ο Ιησούς ζήτησε από τους ακολούθους του να δείχνουν αυτοθυσιαστική αγάπη, η οποία θα έφτανε μέχρι του σημείου να δώσουν τη ζωή τους για χάρη των συγχριστιανών τους. Ασφαλώς, ο ‘νόμος της αγάπης’ θα εφαρμοζόταν και σε λιγότερο κρίσιμες περιστάσεις. Σε όλες τις καταστάσεις, ο ακόλουθος του Ιησού Χριστού θα έπαιρνε την πρωτοβουλία να εκδηλώνει αγάπη βοηθώντας άλλους πνευματικά, καθώς και με άλλους τρόπους.—Γαλάτες 6:10.
Την τελευταία εκείνη νύχτα της επίγειας ζωής του Ιησού, η αγάπη υποκίνησε τον Ιησού να προσευχηθεί στον Ιεχωβά Θεό για χάρη των μαθητών του. Εν μέρει, είπε σε εκείνη την προσευχή: «Αυτοί είναι στον κόσμο και εγώ έρχομαι σε εσένα. Άγιε Πατέρα, φύλαξέ τους για χάρη του δικού σου ονόματος το οποίο μου έχεις δώσει, ώστε αυτοί να είναι ένα όπως ακριβώς είμαστε εμείς». (Ιωάννης 17:11) Είναι αξιοσημείωτο ότι, σε αυτή την ικεσία που απηύθυνε στον Πατέρα του, ο Ιησούς προσευχήθηκε να είναι οι ακόλουθοί του ενωμένοι με αγάπη. (Ιωάννης 17:20-23) Έπρεπε να ‘αγαπούν ο ένας τον άλλον ακριβώς όπως ο Ιησούς τούς αγάπησε’.—Ιωάννης 15:12.
Οι πιστοί απόστολοι έδωσαν προσοχή στα αποχαιρετιστήρια λόγια του Ιησού. Και εμείς επίσης θα πρέπει να συμμορφωνόμαστε με τις εντολές του. Σε αυτές τις κρίσιμες «τελευταίες ημέρες», η αγάπη και η ενότητα μεταξύ των αληθινών λάτρεων είναι σπουδαιότερες παρά ποτέ άλλοτε. (2 Τιμόθεο 3:1) Πράγματι, οι αληθινοί Χριστιανοί υπακούν στις εντολές του Ιησού και εκδηλώνουν αδελφική αγάπη. Αυτό περιλαμβάνει την υπακοή στην εντολή που έδωσε να τηρούν το Δείπνο του Κυρίου.