Κάτι Χειρότερο από το AIDS
«Τα τεστ βγήκαν θετικά. Έχεις AIDS». Τα λόγια αυτά του γιατρού μου ηχούσαν στο μυαλό μου, καθώς κατέβαζα το ακουστικό του τηλεφώνου κάποια μέρα πέρσι. Αν είχα ακούσει και εφαρμόσει τις συμβουλές του Θεού, θα μπορούσα να το αποφύγω αυτό!
ΜΕΓΑΛΩΣΑ ως Μάρτυρας του Ιεχωβά στην πολιτεία Ουάσινγκτον και οι γονείς μου φρόντισαν να γνωρίσω ποιες είναι οι απαιτήσεις του Θεού. Έτσι πολλοί άνθρωποι ένιωσαν μεγάλη έκπληξη όταν άρχισα να ζω τόσο αντίθετα με την εκπαίδευση που είχα πάρει στην παιδική μου ηλικία.
Μου είχε γίνει έμμονη ιδέα η επιθυμία να αρέσω στα άλλα παιδιά του σχολείου. Έκανα τα πάντα για να με αποδεχτούν. Αλλά δεν κατάφερα τίποτα, και όταν έφτασα στα 15, έβγαλα το συμπέρασμα ότι όλα ήταν μάταια. Έφτασα μέχρι του σημείου να προσπαθήσω να αυτοκτονήσω, αλλά δεν τα κατάφερα.
Άρχισα να καπνίζω τσιγάρο και μαριχουάνα, νομίζοντας πως έτσι τα πράγματα θα καλυτέρευαν. Όμως δεν καλυτέρεψαν. Ύστερα από λίγο, αποφάσισα να εγκαταλείψω την οργάνωση του Ιεχωβά και να ψάξω αλλού να βρω την ευτυχία. Ανήγγειλα στους φίλους μου στο σχολείο ότι δεν ήμουν πια Μάρτυρας του Ιεχωβά, κι αυτό φάνηκε να τους αρέσει.
Ανήθικη και Άστατη Ζωή
Τελικά βρήκα δουλειά και διαμέρισμα σε μια κακόφημη περιοχή, όπου σύχναζαν όλοι οι μέθυσοι και οι πόρνες. Εκεί μου εξήγησαν πόσο εύκολα βγάζει κανείς λεφτά με διάφορα κόλπα. Με τη βοήθειά τους, δεν πέρασε πολύς καιρός και είχα μάθει τα κόλπα. Από εκεί που ήθελα να με συμπαθούν όλοι και να είμαι ευτυχισμένος, κατέληξα στο να με μεταχειρίζονται όλοι και να είμαι πολύ δυστυχισμένος.
Ήθελα να αλλάξω, να γυρίσω πίσω στο σπίτι και να ξαναρχίσω τη ζωή μου. Είχα επιθυμήσει τους γονείς μου και τη ζωή που ζούσα πριν. Έτσι, προσευχήθηκα στον Ιεχωβά για βοήθεια. Το δύσκολο ήταν να πλησιάσω τους γονείς μου και να τους ζητήσω συγχώρεση. Ευτυχώς, η καρδιά τους τούς υποκίνησε να με συγχωρέσουν.
Οι Χριστιανοί πρεσβύτεροι συναντήθηκαν μαζί μου και εξέφρασα την επιθυμία να επανενταχθώ στην εκκλησία. Δεν ήταν εύκολο ούτε για εμένα ούτε για εκείνους. Εκτός του ότι είχα προβλήματα με τις παρενέργειες από τη χρήση ναρκωτικών, είχα κολλήσει κι ένα σοβαρό αφροδίσιο νόσημα. Ο γιατρός μου μού είπε ότι, αν είχα καθυστερήσει μόνο ένα μήνα ακόμα, θα είχα πεθάνει. Σε τι μπελάδες είχα μπλέξει!
Με τον καιρό, επανεντάχθηκα και μάλιστα παντρεύτηκα μια κοπέλα από κάποια γειτονική εκκλησία. Τα πράγματα πήγαιναν καλύτερα. Παρ’ όλα αυτά, ακόμα δεν εκτιμούσα την αγάπη του Ιεχωβά. Προσπαθούσα να κάνω ό,τι έκανα με τις δικές μου δυνάμεις, αντί να στηρίζομαι σ’ εκείνον για δύναμη.
Πριν καλά-καλά περάσουν δυο χρόνια, χώρισα και αποκόπηκα ξανά για λόγους ανηθικότητας. Είχα μπλεχτεί με κάποιους κοσμικούς. Στην αρχή ήταν όλα αρκετά αθώα, αλλά η Γραφική προειδοποίηση πάντοτε αποδεικνύεται σωστή: «Φθείρουσι τα καλά ήθη αι κακαί συναναστροφαί».—1 Κορινθίους 15:33.
Βουλιάζω και Πάλι Βαθιά Μέσα στην Ανομία
Πήγα κι έμεινα μακριά, με τη σκέψη ότι δεν θα πλήγωνα τόσο πολύ την οικογένειά μου. Δεν είχα πρόβλημα να βρω δουλειά και μέρος να μείνω στο Σαν Φρανσίσκο της Καλιφόρνιας. Ένας έμπορος ναρκωτικών μου πρόσφερε δουλειά—διανομέας ναρκωτικών. Ήμουν ανάμεσα στους εκλεκτούς που είχε, οι οποίοι δοκίμαζαν, δωρεάν, όλα τα καινούρια ναρκωτικά που έρχονταν. Τώρα ήμουν δημοφιλής μ’ έναν καινούριο τρόπο. Όλοι όσοι με γνώριζαν (και ήταν πολλοί) ήξεραν ότι είχα ναρκωτικά. Έρχονταν και μ’ έβρισκαν στο δρόμο, στα μπαρ, ακόμα και στη δουλειά, θέλοντας να αγοράσουν κάτι από εμένα.
Εκτός απ’ αυτό, δεν άργησα να μπλεχτώ και στην ανηθικότητα· ήταν ένας τρόπος για να νιώθω ότι με θέλουν. Και με ήθελαν πολύ. Έμαθα να χρησιμοποιώ τους άλλους μέσω του σεξ για να παίρνω αυτά που επιθυμούσα. Έζησα έτσι χρόνια ολόκληρα.
Θυμάμαι έντονα που σε μια περίπτωση είχα πάρα πολύ υψηλό πυρετό και είχα εξασθενήσει πολύ. Ο γιατρός μου δεν ήξερε τι είχα. Με τον καιρό έγινα καλά. Δεν θα μάθαινα σε τι είχα εκτεθεί, παρά μόνο τρία χρόνια αργότερα.
Εκείνο τον καιρό, άρχισα επίσης να έχω προβλήματα με τους δαίμονες, μια φορά μάλιστα δέχτηκα επίθεση. Ένιωσα ότι ένας δαίμονας προσπαθούσε να μπει μέσα στο σώμα μου. Έκανα ολόκληρο αγώνα για να βγάλω από το στόμα μου μερικές λέξεις. Προσπάθησα ξανά και ξανά μέχρις ότου τελικά κατόρθωσα να φωνάξω, «Βοήθησέ με Ιεχωβά!» Ο δαίμονας έφυγε αμέσως.
Φανταστείτε πώς ένιωσα! Ενώ ζούσα μια χονδροειδώς ανήθικη ζωή και σκεφτόμουν μονάχα τον εαυτό μου, είχα το θράσος να επικαλεστώ τον Ιεχωβά για βοήθεια! Αισθάνθηκα μεγάλη ντροπή. Πώς μπόρεσα να σκεφτώ ότι ο Ιεχωβά θα με βοηθούσε; Έπεσα σε βαριά κατάθλιψη. Άρχισα να θέτω σκόπιμα τη ζωή μου σε κίνδυνο, θέλοντας να βρεθεί κάποιος να με σκοτώσει.
Επιθυμία να Αλλάξω
Κάποια μέρα, ενώ βρισκόμουν σ’ ένα πάρτι με μερικούς φίλους, πιάσαμε συζήτηση σχετικά με τις παγκόσμιες συνθήκες. Όταν με ρώτησαν τι πίστευα αναφορικά με το μέλλον, έπιασα τον εαυτό μου να τους λέει για το σκοπό του Θεού για τη γη και για τους ανθρώπους που την κατοικούν. Έμειναν έκπληκτοι. Αλλά κάποιος εκνευρίστηκε πολύ μ’ εμένα και με αποκάλεσε υποκριτή! Είχε απόλυτο δίκιο. Ζούσα διπλή ζωή. Ωστόσο, βαθιά μέσα στην καρδιά μου, γνώριζα ότι ο Ιεχωβά είναι η μόνη μας σωτηρία και ότι η οργάνωσή του είναι το μοναδικό μέρος που πρέπει να βρίσκεται κανείς.
Εκείνο τον καιρό περίπου, η ζωή μου και η ζωή των γύρω μου άρχισε να αλλάζει. Πολλοί φίλοι μου αρρώσταιναν από το AIDS. Ήταν δύσκολο να βλέπεις ανθρώπους, που πριν ήταν υγιείς, τώρα να αργοσβήνουν και να πεθαίνουν. Ένιωθα ανίκανος να τους προσφέρω κάποια παρηγοριά. Ήταν εξαιρετικά απογοητευτικό, εφόσον γνώριζα κάποιον καλύτερο τρόπο ζωής. Τότε κατάλαβα ότι αυτό που ήθελα ήταν να ξαναγυρίσω στην αγάπη του Ιεχωβά. Πώς όμως;
Άρχισα να προσεύχομαι στον Ιεχωβά για βοήθεια. Ήταν τόσο δύσκολο αυτό. Ντρεπόμουν πολύ κι ένιωθα πολύ βρώμικος. Κάποια μέρα έλαβα ένα τηλεφώνημα. Ήταν η θεία μου, που είχα να τη δω πάνω από εννιά χρόνια. Ήθελε να έρθει να με δει. Παρ’ ότι δεν ήταν της ίδιας πίστης με τους γονείς μου, της είπα ότι ήθελα να αλλάξω ζωή και να ξαναγίνω Μάρτυρας του Ιεχωβά. Εκείνη διέκρινε την ειλικρίνειά μου και θέλησε να βοηθήσει.
Ο Μακρύς Δρόμος του Γυρισμού
Η θεία μου μού πρότεινε να πάω να μείνω μαζί της ώσπου να μπορέσω να σταθώ πάλι στα πόδια μου. Όταν με ρώτησε αν αυτό θα βοηθούσε, ξέσπασα σε κλάματα. Ήξερα ότι αυτή ήταν η διέξοδος που χρειαζόμουν, κι έτσι εγκατέλειψα τους πρώην συντρόφους μου. Οι επόμενοι μήνες δεν ήταν εύκολοι, είχα όμως την πεποίθηση ότι ο Ιεχωβά θα με βοηθούσε να τους περάσω. Νομίζω ότι εδώ εφαρμόζεται το εδάφιο Μαλαχίας 3:7: ‘Επιστρέψατε προς εμέ και θέλω επιστρέψει προς εσάς, λέγει ο Ιεχωβά των δυνάμεων’.
Συναντήθηκα με τους πρεσβυτέρους αμέσως μόλις μετακόμισα. Τους είπα τα πάντα σχετικά μ’ εμένα και ότι πραγματικά ήθελα να υπηρετήσω τον Ιεχωβά. Ήξεραν, όπως το ήξερα κι εγώ, ότι σίγουρα η επανένταξή μου δεν θα γινόταν μέσα σε μια μέρα. Είχα ένα πολύ άσχημο παρελθόν. Όμως, αυτή τη φορά ήμουν αποφασισμένος. Κάθε μέρα και κάθε νύχτα, προσευχόμουν συνέχεια στον Ιεχωβά να με βοηθήσει. Σκεφτόμουν ότι ήμουν πολύ αδύναμος άνθρωπος. Πιστεύω ότι είμαι αδύναμος, όταν στηρίζομαι στον εαυτό μου. Αλλά όταν έχεις τη βοήθεια του Ιεχωβά, είναι εκπληκτικό το πόσο δυνατός γίνεσαι.
Τόσα χρόνια χρησιμοποιούσα ναρκωτικά για να αντιμετωπίσω την καθημερινή ζωή. Τώρα έπρεπε να τα καταφέρω χωρίς αυτά. Φοβόμουν. Με φόβιζαν τα πλήθη, και κυριολεκτικά αρρώσταινα αν βρισκόμουν ανάμεσά τους πολλή ώρα. Ταυτόχρονα, προσπαθούσα επίσης να κόψω το τσιγάρο, μολονότι ήμουν συνηθισμένος να καπνίζω σχεδόν τέσσερα πακέτα την ημέρα. Το μόνο πράγμα που με βοήθησε να τα ξεπεράσω όλα αυτά ήταν η προσευχή και η συνεχής υπενθύμιση στον εαυτό μου ότι οι ενέργειες που έκανα για να διορθωθώ ευαρεστούσαν τον Ιεχωβά. Επίσης έβρισκα παρηγοριά και ειρήνη παρακολουθώντας τακτικά τις συναθροίσεις. Παρ’ όλο που δεν μπορούσα να μιλήσω σε κανέναν επειδή ήμουν αποκομμένος, εκεί ένιωθα την αγάπη και τη ζεστασιά των μελλοντικών πνευματικών αδελφών μου.
Τελικά, έναν περίπου χρόνο αφότου είχα αλλάξει τη ζωή μου, ο Ιεχωβά είδε ότι ήταν κατάλληλο να υποκινήσει τους δούλους του να με επανεντάξουν στην οργάνωσή του. Ήξερε ποια ήταν ακριβώς η κατάλληλη ώρα για να με δεχτεί πίσω. Δεν σε αφήνει να δοκιμαστείς περισσότερο απ’ όσο αντέχεις. Ύστερα από λίγο καιρό, έλαβα εκείνο το τηλεφώνημα από το γιατρό, που μου είπε ότι είχα AIDS. Πράγματι, αυτό που λέει το εδάφιο Γαλάτας 6:7 είναι σωστό: «Μη πλανάσθε, ο Θεός δεν εμπαίζεται· επειδή ό,τι αν σπείρη ο άνθρωπος, τούτο και θέλει θερίσει».
Στην αρχή έκλαψα. Ένα σωρό σκέψεις πέρασαν από το μυαλό μου. Παρέλασαν μπροστά μου εικόνες του παρελθόντος μου. Είχα δει με τα μάτια μου τι κάνει αυτή η αρρώστια στον άνθρωπο, καθώς επίσης και το πώς οι άλλοι αντιμετωπίζουν τα θύματά της. Πόσο ανόητος ήμουν που νόμιζα ότι ο κόσμος είχε κάτι να μου προσφέρει! Και πόσο πολύτιμο καιρό είχα χάσει!
Ικανοποίηση Παρά το Ότι Έχω AIDS
Ξέρω ότι υπάρχουν νεαροί που βρίσκονται στην ίδια θέση που ήμουν εγώ· επιθυμούν να είναι αποδεκτοί από κοσμικούς συντρόφους. Σας παρακαλώ, μην ξεγελαστείτε και πιστέψετε ότι, αν αγνοήσετε τις συμβουλές του Θεού, δεν θα σας συμβούν ακριβώς τα ίδια που συνέβηκαν σ’ εμένα όταν βρέθηκα στον κόσμο. Οι δελεασμοί που χρησιμοποιεί ο Σατανάς μπορεί να διαφέρουν, αλλά τα αποτελέσματα είναι πάντα τα ίδια.
Ωστόσο, έχω επίσης μάθει ότι, άσχετα με το πόσο κακός έχεις γίνει ή τι είδους λάθη έχεις κάνει, ο Ιεχωβά Θεός θα σε βοηθήσει και θα σε συγχωρέσει, αν θέλεις ειλικρινά να τον ευαρεστήσεις και αν τον πλησιάζεις με θερμή προσευχή.
Δεν με πειράζει πια ό,τι κι αν μου συμβεί. Βέβαια, με πιάνει μελαγχολία μερικές φορές, αλλά το ξεπερνάω αρκετά σύντομα. Το μόνο που με απασχολεί τώρα είναι να ευαρεστώ τον Ιεχωβά. Αυτός είναι η αληθινή πηγή χαράς και παρηγοριάς για μένα. Ξέρω ότι αν κάνω ό,τι μπορώ για να τον ευαρεστώ, θα απολαμβάνω τη φροντίδα και την αγάπη του.
Είμαι πολύ ευγνώμων που βρίσκομαι και πάλι στο λαό του Ιεχωβά, γιατί ακόμα κι αν πεθάνω πριν εκείνος δικαιωθεί στον Αρμαγεδδώνα, έχω την ελπίδα της ανάστασης. Πιστέψτε με, το να ζεις χωρίς να έχεις την αγάπη και την εύνοια του Ιεχωβά είναι πολύ χειρότερο από το να έχεις AIDS.—Από συνεργάτη.
[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 13]
Μου είχε γίνει έμμονη ιδέα η επιθυμία να αρέσω στα άλλα παιδιά