Η Ενότητα Είναι Βέβαιη Μέσω του Χριστού
Κύρια Σημεία από την προς Εφεσίους Επιστολή
ΣΤΙΣ αρχές του 52 Κ.Χ., ο απόστολος Παύλος κήρυξε στην Έφεσο. Αυτή η πλούσια εμπορική πόλη της Μικράς Ασίας ήταν επίσης ένα κέντρο της ψεύτικης θρησκείας. Αλλά η Χριστιανοσύνη άκμασε εκεί αφότου ο Παύλος γύρισε στην Έφεσο, πιθανόν το χειμώνα του 52/53 Κ.Χ. Στα τρία περίπου χρόνια που έμεινε εκεί εκφωνούσε κάθε μέρα ομιλίες στην αίθουσα ενός σχολείου και έδινε μαρτυρία από σπίτι σε σπίτι.—Πράξεις 19:8-10· 20:20, 21, 31, ΜΝΚ.
Όταν ο Παύλος ήταν φυλακισμένος στη Ρώμη, γύρω στο 60-61 Κ.Χ., έγραψε στους Χριστιανούς της Εφέσου. Το θέμα της επιστολής του είναι η ενότητα με τον Ιησού Χριστό και μέσω αυτού. Μάλιστα, η επιστολή περιέχει 13 φορές τη φράση ‘εν τω Χριστώ [σε ενότητα με τον Χριστό, ΜΝΚ]’, περισσότερες απ’ όσες τη βρίσκουμε σε κάθε άλλη επιστολή που έγραψε ο Παύλος. Όπως οι Εφέσιοι, μπορούμε κι εμείς να ωφεληθούμε από τα λόγια του Παύλου σχετικά με το ρόλο του Χριστού, να αποφεύγουμε την ανηθικότητα και να αντιστεκόμαστε στις πονηρές πνευματικές δυνάμεις.
Η Ενότητα Αποτελεί Σκοπό του Θεού
Κατ’ αρχήν, ο Παύλος εξήγησε πώς θα έφερνε ο Θεός ενότητα μέσω του Χριστού. (1:1-23) Σκοπός του Ιεχωβά ήταν να συνάξει και πάλι όλα τα πράγματα στον ουρανό και στη γη μέσω μιας ‘οικονομίας’ (ενός τρόπου διαχείρισης των πραγμάτων). Μέσω του Χριστού, ο Θεός θα ένωνε με τον εαυτό του αυτούς που θα εκλέγονταν για ουράνια ζωή, καθώς και άλλους που θα ζούσαν στη γη. Σήμερα, ο Θεός έχει ενώσει τους χρισμένους κι έναν ‘πολύ όχλο’, και η ‘σύναξη όλων των πραγμάτων στη γη’ θα συνεχιστεί ωσότου αυτοί που βρίσκονται στα μνημεία ακούσουν τη φωνή του Ιησού και βγουν έξω. (Αποκάλυψις 7:9· Ιωάννης 5:28, 29) Πρέπει να είμαστε ευγνώμονες γι’ αυτό, ακριβώς όπως ο Παύλος προσευχήθηκε να εκτιμήσουν οι Εφέσιοι την προμήθεια που έκανε ο Θεός γι’ αυτούς.
Κατόπιν η προσοχή στράφηκε στους Εθνικούς Χριστιανούς που ήταν κάποτε νεκροί στην αμαρτία. (2:1–3:21) Μέσω του Χριστού καταργήθηκε ο Νόμος και τέθηκε η βάση για να ενωθούν Ιουδαίοι και Εθνικοί, καθώς και για να γίνουν ναός στον οποίο ο Θεός κατοικεί μέσω του πνεύματος. Η οικονομία του Παύλου ήταν να γνωστοποιεί το ιερό μυστικό ώστε να έρθουν οι Εθνικοί σε ενότητα με τον Χριστό, μέσω του οποίου μπορούν να πλησιάζουν τον Θεό με παρρησία. Ο Παύλος προσευχήθηκε και πάλι για τους Εφεσίους, ζητώντας αυτή τη φορά από τον Ιεχωβά να τους κάνει να θεμελιωθούν γερά μέσω πίστης και αγάπης.
Παράγοντες που Προωθούν την Ενότητα
Ο Παύλος έδειξε ότι ο Θεός έχει προμηθεύσει ενοποιητικούς παράγοντες. (4:1-16) Μεταξύ αυτών είναι το ένα πνευματικό σώμα, η εκκλησία. Αυτό το σώμα λειτουργεί με ενότητα υπό την ηγεσία του Χριστού ως κεφαλής. Και αυτός δίνει χαρίσματα σε ανθρώπους προκειμένου να βοηθήσει όλους να είναι ενωμένοι στην πίστη.
Ο Ιεχωβά κάνει επίσης εφικτή την εκδήλωση Χριστιανικών ιδιοτήτων που προωθούν την ενότητα. (4:17–6:9) Αφού έχουν φορέσει ‘τη νέα προσωπικότητα’, οι Χριστιανοί αποφεύγουν ασεβείς ιδιότητες όπως η ανήθικη ομιλία. Αυτοί περπατούν σοφά, δείχνουν σεβασμό για τον Χριστό και εκδηλώνουν κατάλληλη υποταγή.
Εκτός απ’ αυτό, ο Θεός δίνει στους Χριστιανούς την ικανότητα να αντιστέκονται στις πονηρές πνευματικές δυνάμεις που επιδιώκουν να διασπάσουν την ενότητά μας. (6:10-24) Η πνευματική πανοπλία από τον Θεό παρέχει αυτή την προστασία. Ας τη χρησιμοποιούμε λοιπόν και ας προσευχόμαστε ένθερμα, περιλαμβάνοντας στις δεήσεις μας και τους ομοπίστους μας.
Τι θαυμάσιες συμβουλές έδωσε ο Παύλος στους Εφεσίους! Είθε να τις ακολουθούμε με το να αποφεύγουμε την ανηθικότητα και να αντιστεκόμαστε στις πονηρές πνευματικές δυνάμεις. Και ας εκτιμούμε βαθιά την ενότητα που απολαμβάνουμε μέσω του Ιησού Χριστού.
[Πλαίσιο/Εικόνα στη σελίδα 24]
Πυρωμένα Βέλη: Η πνευματική πανοπλία περιλαμβάνει «την [μεγάλη, ΜΝΚ] ασπίδα της πίστεως» με την οποία σβήνονται, δηλαδή αποδεικνύονται ανίσχυρα, τα ‘πυρωμένα βέλη’ του Σατανά. (Εφεσίους 6:16) Μερικά βέλη που χρησιμοποιούσαν οι Ρωμαίοι ήταν κούφια καλάμια μ’ ένα σιδερένιο δοχείο κάτω από την αιχμή, το οποίο γέμιζαν με φλεγόμενη νάφθα. Για να μη σβήσει η φωτιά, τα εκτόξευαν από χαλαρά τόξα, και, αν κανείς τα κατάβρεχε με νερό, το μόνο που κατάφερνε ήταν να δυναμώσει τη φλόγα. Αλλά οι μεγάλες ασπίδες προστάτευαν τους στρατιώτες από τέτοια βέλη, ακριβώς όπως η πίστη στον Ιεχωβά δίνει στους δούλους του την ικανότητα ‘να σβήνουν όλα τα πυρωμένα βέλη του πονηρού’. Ναι, η πίστη μάς βοηθάει να αντιστεκόμαστε σε πράγματα όπως οι επιθέσεις των πονηρών πνευμάτων, καθώς και οι πειρασμοί να κάνουμε το εσφαλμένο, να επιδιώξουμε υλιστικό τρόπο ζωής και να ενδώσουμε στο φόβο και στην αμφιβολία.