ΣΚΙΑ

Σκιερός χώρος που δημιουργείται από έναν βράχο (Ησ 32:2), ένα σύννεφο (Ησ 25:5), ένα στέγαστρο (Ησ 4:6), ένα δέντρο (Ασμ 2:3· Ιεζ 17:23· Ωσ 4:13) ή κάποιου άλλου είδους φυτό (Ιων 4:5, 6). Η σκιά μπορεί να παράσχει καλοδεχούμενη προστασία από τον καυτό ήλιο. Γι’ αυτό, λέγεται μεταφορικά ότι κάποιος έρχεται κάτω από τη «σκιά» αυτού που αποτελεί ή θεωρείται ότι μπορεί να παράσχει προστασία, κάλυμμα, ασφάλεια ή καταφύγιο. Συνεπώς, αναφερόμενος στους ξένους που είχε πάρει στο σπίτι του, ο Λωτ είπε στους άντρες των Σοδόμων: «Μόνο σε αυτούς τους άντρες μην κάνετε τίποτα, επειδή γι’ αυτό έχουν έρθει κάτω από τη σκιά της στέγης μου». (Γε 19:8) Επίσης ο Ιεχωβά, μέσω του Ησαΐα του προφήτη του, εξήγγειλε «αλίμονο» για εκείνους που έβρισκαν καταφύγιο «στη σκιά της Αιγύπτου», δηλαδή απέβλεπαν στην Αίγυπτο για προστασία. (Ησ 30:1-3· βλέπε επίσης Θρ 4:20· Ιεζ 31:6, 12, 17.) Ειδικά ο Ιεχωβά περιγράφεται να παρέχει προστατευτικό ίσκιο ή σκιά στο λαό του (Ψλ 91:1· 121:5· Ησ 25:4) ή να τους προσφέρει προστασία όμοια με σκιά κάτω από το “χέρι” του ή τις “φτερούγες” του. (Ψλ 17:8· 36:7· 57:1· 63:7· Ησ 49:2· 51:16) Από την άλλη πλευρά, η «βαθιά σκιά» συσχετίζεται με το ζόφο, τον κίνδυνο, ακόμη και τον τάφο—«τη γη του σκοταδιού».—Ιωβ 10:21, 22· 24:17· 38:17· Ψλ 23:4.

Ο τρόπος με τον οποίο μια σκιά αλλάζει μέγεθος και τελικά χάνεται λόγω της πορείας του ήλιου χρησιμοποιείται ως παρομοίωση του γεγονότος ότι ο άνθρωπος είναι λιγόχρονος ή εφήμερος. (1Χρ 29:15· Ιωβ 8:9· 14:1, 2· Ψλ 102:11· 144:4· Εκ 6:12· 8:13) Το ότι οι ημέρες ενός ατόμου είναι «σαν σκιά που έχει μικρύνει» σημαίνει ότι ο θάνατός του πλησιάζει. (Ψλ 102:11· 109:23) Ενώ οι σκιές που δημιουργεί ο ήλιος αλλάζουν πάντα μέγεθος και κατεύθυνση ανάλογα με την περιστροφή της γης, ο Ιεχωβά είναι αναλλοίωτος. Όπως έγραψε ο μαθητής Ιάκωβος: «Σε αυτόν δεν υπάρχει μεταβολή στην κλίση της σκιάς».—Ιακ 1:17.

Η σκιά, ή αλλιώς η σκοτεινή εικόνα, που δημιουργεί ένα αντικείμενο πάνω σε μια επιφάνεια δεν είναι κάτι το απτό, δεν είναι αυτό καθαυτό το αντικείμενο. Μπορεί όμως να δώσει μια ιδέα για το γενικό σχήμα ή το περίγραμμα του πραγματικού αντικειμένου που τη δημιουργεί. Υπό αυτή την έννοια ο Παύλος εξήγησε ότι ο Νόμος, με τις γιορτές, τη σκηνή της μαρτυρίας και τις θυσίες του, είχε μια σκιά που συμβόλιζε μεγαλύτερα μελλοντικά πράγματα. Ο ίδιος έγραψε: «Η πραγματικότητα ανήκει στον Χριστό».—Κολ 2:16, 17· Εβρ 8:5· 9:23-28· 10:1.

Σχετικά με τη θαυματουργική αντιστροφή της πορείας της σκιάς που αναφέρεται στα εδάφια 2 Βασιλέων 20:9-11 και Ησαΐας 38:8, βλέπε ΗΛΙΟΣ.