ΦΥΛΗ

Σύνολο ανθρώπων οι οποίοι ανήκουν σε αρκετές οικογένειες ή πατριές και είναι ενωμένοι μέσω καταγωγής ή εθίμων υπό τους ίδιους ηγέτες.

Οι εβραϊκές λέξεις που συχνά αποδίδονται «φυλή» (ματτέχ και σέβετ) σημαίνουν και οι δύο «ραβδί» ή «μπαστούνι». (Εξ 7:12· Παρ 13:24) Προφανώς αυτές οι λέξεις κατέληξαν να εννοούν τη «φυλή» με την έννοια ενός συνόλου ατόμων καθοδηγούμενων από κάποιον αρχηγό ή αρχηγούς που έφεραν σκήπτρο ή ράβδο. (Παράβαλε Αρ 17:2-6.) Στις περισσότερες περιπτώσεις στις οποίες τα συμφραζόμενα δείχνουν ότι είτε η μία είτε η άλλη λέξη έχει την έννοια της «φυλής», οι λέξεις αυτές χρησιμοποιούνται αναφορικά με κάποια από τις φυλές του Ισραήλ, όπως η «φυλή [ματτέχ] του Γαδ» ή η «φυλή [σέβετ] των Λευιτών». (Ιη 13:24, 33) Ωστόσο, η “φυλή την οποία απολύτρωσε ο Θεός για να είναι κληρονομιά του”, σύμφωνα με τα λόγια του εδαφίου Ψαλμός 74:2, αναφέρεται προφανώς σε ολόκληρο το έθνος του Ισραήλ, το οποίο χαρακτηρίζεται ως «φυλή» ή λαός ξεχωριστός από τα άλλα έθνη και τους λαούς. Και ο όρος «φυλή» στο εδάφιο Αριθμοί 4:18 φαίνεται ότι χρησιμοποιείται με πιο περιορισμένη έννοια, εφόσον εφαρμόζεται στους Κααθίτες, που αποτελούσαν υποδιαίρεση της φυλής του Λευί. Οι αιγυπτιακές “φυλές” του εδαφίου Ησαΐας 19:13 πρέπει να αναφέρονται σε συγκεκριμένες κατηγορίες ανθρώπων, ανάλογα με την περιοχή, την κοινωνική τάξη ή κάτι άλλο.

Η λέξη φυλή του πρωτότυπου ελληνικού κειμένου αναφέρεται σε ένα σύνολο ανθρώπων τους οποίους ενώνει η κοινή καταγωγή, καθώς επίσης σε μια υποδιαίρεση ενός τέτοιου συνόλου, δηλαδή σε μια πατριά ή φυλετική ομάδα. Η λέξη αυτή χρησιμοποιείται συχνά στις Χριστιανικές Ελληνικές Γραφές αναφορικά με τις φυλές του έθνους του Ισραήλ. (Πρ 13:21· Ρω 11:1· Φλπ 3:5· Εβρ 7:13, 14· Απ 5:5) Σε εκφράσεις όπως «από κάθε φυλή και γλώσσα και λαό και έθνος», η λέξη «φυλή» φαίνεται ότι εννοεί ένα σύνολο ανθρώπων τους οποίους συνδέει η κοινή καταγωγή. (Απ 5:9) Τέτοιες εκφράσεις, λοιπόν, έχουν γενικευμένη έννοια, αναφέρονται δηλαδή σε όλους τους ανθρώπους, είτε από την άποψη των φυλών που απαρτίζονται από άτομα με συγγενικούς δεσμούς είτε από την άποψη των γλωσσικών ομάδων των μεγάλων τμημάτων του ανθρωπίνου γένους ή των πολιτικών υποδιαιρέσεων. (Απ 7:9· 11:9· 13:7· 14:6) Επιπλέον, η λέξη φυλή εμφανίζεται στην έκφραση «όλες οι φυλές της γης» στο εδάφιο Αποκάλυψη 1:7, η οποία σημαίνει προφανώς όλοι οι άνθρωποι της γης, διότι το εδάφιο λέει επίσης «θα τον δει κάθε μάτι».—Παράβαλε Ματ 24:30.

Φυλές του Ισραήλ. Η διευθέτηση των φυλών στον Ισραήλ βασιζόταν στην καταγωγή από τους 12 γιους του Ιακώβ. (Γε 29:32–30:24· 35:16-18) Από αυτούς τους “δώδεκα πατριάρχες” προήλθαν «οι δώδεκα φυλές του Ισραήλ». (Γε 49:1-28· Πρ 7:8) Ωστόσο, ο Ιακώβ ευλόγησε τους δύο γιους του Ιωσήφ, τον Μανασσή τον μεγαλύτερο και τον Εφραΐμ τον νεότερο, και είπε: «Ο Εφραΐμ και ο Μανασσής θα γίνουν δικοί μου σαν [τους πραγματικούς γιους του] τον Ρουβήν και τον Συμεών». (Γε 48:5, 13-20) Όταν οι διάφορες φυλές έλαβαν την εδαφική κληρονομιά τους στην Υποσχεμένη Γη (Ιη 13-19), δεν υπήρχε «φυλή» του Ιωσήφ. Αντίθετα, «οι γιοι του Ιωσήφ», ο Μανασσής και ο Εφραΐμ, θεωρήθηκαν ξεχωριστές φυλές στον Ισραήλ. (Βλέπε ΟΡΙΟ· ΧΑΡΤΗΣ, Τόμ. 1, σ. 744.) Σύμφωνα, όμως, με τη διευθέτηση του Ιεχωβά, δεν αυξήθηκαν σε 13 οι φυλές του Ισραήλ που έλαβαν κληρονομιά, επειδή οι Λευίτες δεν απέκτησαν κληρονομιά γης. Ο Ιεχωβά είχε επιλέξει «τη φυλή του Λευί» (Αρ 1:49) στη θέση των πρωτοτόκων των άλλων φυλών για να διακονεί στο αγιαστήριο. (Εξ 13:1, 2· Αρ 3:6-13, 41· Δευ 10:8, 9· 18:1· βλέπε ΛΕΥΙΤΕΣ.) Συνεπώς, υπήρχαν 12 μη Λευιτικές φυλές στον Ισραήλ.—Ιη 3:12, 13· Κρ 19:29· 1Βα 11:30-32· Πρ 26:7.

Όταν ο Μωυσής ευλόγησε τις φυλές (Δευ 33:6-24), ο Συμεών δεν αναφέρθηκε ονομαστικά, ίσως επειδή το μέγεθος της φυλής είχε μειωθεί σημαντικά και το μερίδιο γης που της αντιστοιχούσε επρόκειτο να βρίσκεται εξ ολοκλήρου μέσα στην περιοχή του Ιούδα. Στο όραμα του Ιεζεκιήλ για την άγια συνεισφορά και τις 12 φυλές, οι αναφερόμενες φυλές είναι οι ίδιες με εκείνες που έλαβαν κληρονομιά γης όπως περιγράφεται στο βιβλίο του Ιησού του Ναυή. (Ιεζ 48:1-8, 23-28) Σε αυτό το όραμα η φυλή του Λευί βρισκόταν μέσα στην «άγια συνεισφορά».—Ιεζ 48:9-14, 22.

Φυλετική δομή. Μεγάλο μέρος των οργανωτικών διευθετήσεων των Ισραηλιτών περιστρεφόταν γύρω από τη φυλετική δομή. Στην έρημο οδοιπορούσαν και στρατοπέδευαν κατά φυλές. (Αρ 2:1-31· 10:5, 6, 13-28) Η διαμοίραση της κληρονομιάς της γης έγινε με βάση τις φυλές, ενώ δόθηκαν ειδικοί νόμοι για να μη μεταβιβάζεται η γη από τη μία φυλή στην άλλη.—Αρ 36:7-9· Ιη 19:51.

Ο διαχωρισμός του έθνους κατά κεφαλές οικογενειών επεκτάθηκε και εντός της κάθε φυλής. Μολονότι η φυλή ήταν η βασική και σπουδαιότερη υποδιαίρεση του έθνους, καθεμιά από τις φυλές υποδιαιρούνταν σε μεγάλες «οικογένειες» (ο όρος «οικογένεια» χρησιμοποιείται με ευρεία έννοια), με βάση την καταγωγή από τις κεφαλές των πατρικών οίκων. (Αρ 3:20, 24· 34:14) Μέσα σε κάθε «οικογένεια» υπήρχαν πολλά μεμονωμένα σπιτικά. Αυτή η διευθέτηση, που ακολουθούσε το πρότυπο της φυλετικής δομής, παρουσιάζεται καθαρά στα εδάφια Ιησούς του Ναυή 7:16-18 και 1 Σαμουήλ 9:21· 10:20, 21.

Φυλές του Πνευματικού Ισραήλ. Τα εδάφια Αποκάλυψη 7:4-8 χωρίζουν τα 144.000 μέλη του πνευματικού Ισραήλ σε 12 “φυλές” των 12.000 ατόμων η καθεμιά. (Βλέπε ΙΣΡΑΗΛ ΤΟΥ ΘΕΟΥ.) Αυτός ο κατάλογος διαφέρει κάπως από τους καταλόγους των γιων του Ιακώβ (περιλαμβανομένου και του Λευί) που ήταν οι κεφαλές των φυλών του φυσικού Ισραήλ. (Γε 49:28) Ο λόγος αυτής της διαφοράς μπορεί να είναι ο εξής:

Ο πρωτότοκος γιος του Ιακώβ, ο Ρουβήν, έχασε τα πρωτοτόκια λόγω της κακής διαγωγής του. (Γε 49:3, 4· 1Χρ 5:1, 2) Ο Ιωσήφ (ο πρωτότοκος γιος του Ιακώβ από τη δεύτερη, αλλά ευνοούμενη, σύζυγό του τη Ραχήλ) κέρδισε τα προνόμια του πρωτότοκου γιου, μεταξύ των οποίων και το δικαίωμα να έχει δύο μερίδια στον Ισραήλ. (Γε 48:21, 22) Στον κατάλογο της Αποκάλυψης, το όνομα «Ιωσήφ» αντιπροσωπεύει προφανώς τον Εφραΐμ. Και ο Μανασσής αντιπροσωπεύει το δεύτερο μερίδιο του Ιωσήφ στον πνευματικό Ισραήλ. Αναφέρεται επίσης η φυλή του Λευί. Για να περιληφθεί ο Λευί χωρίς να αυξηθεί ο αριθμός των φυλών, δεν αναφέρεται στα εδάφια Αποκάλυψη 7:4-8 η φυλή του Δαν, αλλά προφανώς όχι επειδή ο Δαν έκανε κάτι ανάρμοστο. Το ότι περιλαμβάνεται ο Λευί δείχνει επίσης ότι δεν υπάρχει ειδική ιερατική φυλή στον πνευματικό Ισραήλ, εφόσον ολόκληρο το πνευματικό αυτό έθνος είναι «βασιλικό ιερατείο».—1Πε 2:9.

«Κρίνοντας τις Δώδεκα Φυλές του Ισραήλ». Ο Ιησούς είπε στους αποστόλους ότι «στην αναδημιουργία» θα κάθονταν «σε δώδεκα θρόνους, κρίνοντας τις δώδεκα φυλές του Ισραήλ». (Ματ 19:28· βλέπε ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ [Αναδημιουργία].) Εξέφρασε επίσης μια παρόμοια σκέψη όταν έκανε διαθήκη με τους πιστούς αποστόλους του για μια Βασιλεία. (Λου 22:28-30) Δεν θα ήταν λογικό να εννοεί ο Ιησούς ότι οι απόστολοι θα έκριναν τις 12 φυλές του πνευματικού Ισραήλ που αναφέρθηκαν μεταγενέστερα στην Αποκάλυψη, διότι οι ίδιοι επρόκειτο να είναι μέρος αυτής της ομάδας. (Εφ 2:19-22· Απ 3:21) Όσοι “καλούνται για να είναι άγιοι” λέγεται ότι κρίνουν, όχι τον εαυτό τους, αλλά «τον κόσμο». (1Κο 1:1, 2· 6:2) Όσοι συμβασιλεύουν με τον Χριστό αποτελούν βασιλεία ιερέων. (1Πε 2:9· Απ 5:10) Γι’ αυτό, οι «δώδεκα φυλές του Ισραήλ» που αναφέρονται στα εδάφια Ματθαίος 19:28 και Λουκάς 22:30 αντιπροσωπεύουν προφανώς «τον κόσμο» της ανθρωπότητας ο οποίος βρίσκεται εκτός αυτής της βασιλικής, ιερατικής τάξης και τον οποίο θα κρίνουν όσοι κάθονται στους ουράνιους θρόνους.—Απ 20:4.

Για τις φυλές του ανθρωπίνου γένους, βλέπε ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ (Φυλές και γλώσσες)· ΑΝΘΡΩΠΟΣ.