ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ

Στη σημερινή εποχή, αυτή η λέξη χρησιμοποιείται ως τίτλος είτε για τη σύζυγο ενός βασιλιά είτε για μια γυναίκα που βασιλεύει. Στην Αγία Γραφή, τις περισσότερες φορές αυτός ο τίτλος αναφέρεται σε γυναίκες εκτός των βασιλείων του Ισραήλ και του Ιούδα. Η εβραϊκή λέξη που πλησιάζει περισσότερο στη σημερινή έννοια της βασίλισσας είναι η λέξη μαλκάχ. Σπάνια όμως είχε κάποια γυναίκα κυβερνητική εξουσία στην Ανατολή. Η βασίλισσα της Σεβά ίσως είχε τέτοια εξουσία. (1Βα 10:1· Ματ 12:42) Στο πρωτότυπο κείμενο των Χριστιανικών Ελληνικών Γραφών χρησιμοποιείται η λέξη βασίλισσα. Ο τίτλος αυτός αποδίδεται στην Κανδάκη, τη βασίλισσα της Αιθιοπίας.—Πρ 8:27.

Στις Εβραϊκές Γραφές, η λέξη μαλκάχ αναφέρεται τις περισσότερες φορές στη βασιλική σύζυγο ή στην κύρια σύζυγο του βασιλιά κάποιας ξένης δύναμης. Η Αστίν, ως η κύρια σύζυγος του Βασιλιά Ασσουήρη της Περσίας, ήταν βασιλική σύζυγος και όχι άρχουσα βασίλισσα. Την αντικατέστησε η Ιουδαία Εσθήρ, πράγμα που σημαίνει ότι η Εσθήρ έγινε η βασιλική σύζυγος, η οποία, όμως, μολονότι κατείχε βασιλικό αξίωμα, δεν συγκυβερνούσε. (Εσθ 1:9, 12, 19· 2:17, 22· 4:11) Οποιαδήποτε εξουσία μπορεί να είχε, της είχε παραχωρηθεί από το βασιλιά.—Παράβαλε Εσθ 8:1-8, 10· 9:29-32.

Ισραήλ. Η εβραϊκή λέξη γκεβιράχ, που σε ορισμένες μεταφράσεις αποδίδεται «βασίλισσα», σημαίνει ορθότερα «κυρία» ή «δέσποινα». Όταν χρησιμοποιείται αυτός ο τίτλος, φαίνεται πως αποδίδεται κυρίως στη μητέρα ή στη γιαγιά του βασιλιά—γυναίκες οι οποίες έχαιραν σεβασμού ως βασιλικά πρόσωπα—όπως για παράδειγμα στην Ιεζάβελ, τη μητέρα του Βασιλιά Ιωράμ του Ισραήλ. (2Βα 10:13) Όταν η μητέρα του Σολομώντα πήγε σε αυτόν για να υποβάλει ένα αίτημα, εκείνος την προσκύνησε και φρόντισε να βάλουν έναν θρόνο για αυτήν στα δεξιά του. (1Βα 2:19) Ο βασιλιάς μπορούσε να καθαιρέσει την «κυρία», όπως συνέβη με τη Μααχά, τη γιαγιά του Βασιλιά Ασά του Ιούδα, την οποία αυτός απομάκρυνε από τη θέση που κατείχε ως «κυρία» επειδή είχε φτιάξει ένα φρικτό είδωλο για τον ιερό στύλο.—1Βα 15:13.

Γυναίκα δεν μπορούσε να γίνει νόμιμα αρχηγός του κράτους στα βασίλεια του Ισραήλ και του Ιούδα. (Δευ 17:14, 15) Εντούτοις, μετά το θάνατο του γιου της του Οχοζία, βασιλιά του Ιούδα, η Γοθολία, η κόρη του πονηρού Βασιλιά Αχαάβ του Ισραήλ και της συζύγου του της Ιεζάβελ, θανάτωσε όλους τους κληρονόμους του θρόνου εκτός από τον Ιωάς, γιο του Οχοζία, τον οποίο είχε κρύψει η Ιωσαβεέ, αδελφή του Οχοζία. Κατόπιν η Γοθολία βασίλεψε παράνομα έξι χρόνια, μέχρις ότου εκτελέστηκε με διαταγή του Αρχιερέα Ιωδαέ.—2Βα 11:1-3, 13-16.

Βαβυλώνα. Στο θρόνο της Βαβυλώνας ανέβαιναν μόνο άντρες. Στο εδάφιο Δανιήλ 5:10, η «βασίλισσα» (στην αραμαϊκή, μαλκάχ) ήταν προφανώς, όχι η σύζυγος, αλλά η μητέρα του Βαλτάσαρ, όπως υποδηλώνεται από το ότι ήταν εξοικειωμένη με γεγονότα που αφορούσαν τον παππού του, τον Ναβουχοδονόσορα. Ως βασιλομήτωρ, κατείχε σε κάποιον βαθμό το βασιλικό αξίωμα και έχαιρε μεγάλου σεβασμού από όλους, περιλαμβανομένου και του Βαλτάσαρ.

Αίγυπτος. Αρχικά, οι αρχηγοί του κράτους στην Αίγυπτο ήταν άντρες. Οι «βασίλισσες» ήταν στην πραγματικότητα βασιλικές σύζυγοι. Η Ταχπενές, η σύζυγος του Φαραώ, αποκαλείται «κυρία» στο εδάφιο 1 Βασιλέων 11:19. Η Χατσεψούτ κυβέρνησε ως βασίλισσα μόνο και μόνο επειδή αρνήθηκε να παραδώσει την αντιβασιλεία όταν ενηλικιώθηκε ο κληρονόμος, ο Τούθμωσις Γ΄. Μετά το θάνατό της, ο Τούθμωσις Γ΄ εξαφάνισε ή κατέστρεψε κάθε μνημείο της. Μεταγενέστερα όμως, όταν βασίλευαν στην Αίγυπτο οι Πτολεμαίοι (Μακεδόνες), υπήρξαν βασίλισσες που κυβερνούσαν.

Στην Ψεύτικη Λατρεία. Οι αποστάτες Ισραηλίτες των ημερών του Ιερεμία εγκατέλειψαν τον Ιεχωβά, τον πραγματικό Βασιλιά τους, και ενεργώντας ως ειδωλολάτρες πρόσφεραν πίτες, σπονδές και καπνό θυσίας στη «βασίλισσα [εβρ., μελέχεθ] των ουρανών».—Ιερ 7:18· 44:17, 18· βλέπε ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ ΤΩΝ ΟΥΡΑΝΩΝ.

Στο εδάφιο Αποκάλυψη 18:7, η Βαβυλώνα η Μεγάλη παρουσιάζεται να λέει κομπαστικά: «Κάθομαι βασίλισσα», όντας καθισμένη πάνω σε «λαούς και πλήθη και έθνη και γλώσσες». (Απ 17:15) Τον έλεγχο που ασκεί τον διατηρεί χάρη στις ανήθικες σχέσεις που έχει με επίγειους άρχοντες, όπως ακριβώς έκαναν πολλές βασίλισσες του παρελθόντος.—Απ 17:1-5· 18:3, 9· βλέπε ΒΑΒΥΛΩΝΑ Η ΜΕΓΑΛΗ.

«Βασιλική Σύζυγος» στον Ουρανό. Εφόσον τα εδάφια Εβραίους 1:8, 9 εφαρμόζουν τα εδάφια Ψαλμός 45:6, 7 στον Χριστό Ιησού, φαίνεται πιθανό ότι «η κόρη του βασιλιά» που αναφέρεται στο εδάφιο Ψαλμός 45:13 εξεικονίζει προφητικά την τάξη της νύφης του. Άρα, η «βασιλική σύζυγος» (εβρ., σεγάλ) του εδαφίου Ψαλμός 45:9 πρέπει να είναι η σύζυγος του Μεγάλου Βασιλιά, του Ιεχωβά. Ο Ιεχωβά παραχωρεί βασιλική εξουσία, όχι σε αυτή τη “βασιλική σύζυγο”, αλλά στον Ιησού Χριστό και στους 144.000 συντρόφους του που απολυτρώνονται από τη γη.—Απ 20:4, 6· Δα 7:13, 14, 27.