نامهٔ پولُس به رومیان
۱۱ پس می‌پرسم: آیا خدا قوم خود را رد کرده است؟ به هیچ وجه، چون من هم یک اسرائیلی هستم، از نسل ابراهیم و از طایفهٔ بنیامین. ۲ خدا قومش، یعنی قومی را که از اول توجه‌اش را به آن‌ها جلب کرده بود رد نکرده است. آیا نمی‌دانید که نوشته‌های مقدّس دربارهٔ ایلیا چه می‌گوید؟ وقتی ایلیا از دست اسرائیلیان به خدا شکایت می‌کرد گفت: ۳ «ای یَهُوَه،* آن‌ها پیامبران تو را کشته‌اند، مذبح‌هایت را خراب کرده‌اند و فقط من مانده‌ام و حالا می‌خواهند مرا هم بکشند.» ۴ اما خدا چه جوابی به او داد؟ او گفت: «من هنوز برای خودم ۷۰۰۰ نفر نگه داشته‌ام که جلوی بَعَل زانو نزده‌اند.» ۵ به همین ترتیب، در زمان حاضر هم باقی‌ماندگانی وجود دارند که خدا از روی لطفش آن‌ها را انتخاب کرده است. ۶ پس اگر انتخاب شخص از روی لطف خدا باشد، دیگر به خاطر کارهایش نیست، چون اگر این انتخاب به خاطر کارهای شخص باشد، لطف خدا واقعاً لطف به حساب نمی‌آید.
۷ پس چه بگوییم؟ قوم اسرائیل به چیزی که مشتاقانه به دنبالش بودند نرسیدند، اما برگزیدگان به آن رسیدند، و بقیه به سختدلی دچار شدند؛ ۸ درست همان طور که در نوشته‌های مقدّس آمده: «خدا اجازه داده که آن‌ها به خواب سنگینی فرو بروند، طوری که تا امروز نه چشمانشان می‌بیند و نه گوش‌هایشان می‌شنود.» ۹ داوود هم می‌گوید: «بگذار جشن‌هایشان* برایشان تله و دام و سنگ لغزش شود و آن‌ها را به سزای کارهایشان برساند. ۱۰ بگذار چشمانشان آنقدر تار شود که دیگر نبینند و بگذار کمرشان همیشه زیر بار سنگین خم شود.»
۱۱ پس می‌پرسم: آیا یهودیان لغزش خوردند و طوری افتادند که دیگر نتوانستند بلند شوند؟ به هیچ وجه! اما قدم اشتباهشان راه نجات را برای غیریهودیان باز کرد. این باعث شد که یهودیان به غیرت بیایند. ۱۲ اگر قدم اشتباه آن‌ها برای مردم دنیا برکت به همراه داشت و کم شدن تعدادشان برای غیریهودیان برکت آورد، پس وقتی تعدادشان کامل شود، چقدر این برکت‌ها بیشتر خواهد شد!
۱۳ حالا روی سخنم با شما غیریهودیان است. من رسول غیریهودیان هستم و به خدمتم افتخار می‌کنم.* ۱۴ امیدوارم هر طوری که شده بتوانم هم‌نژادانم را به غیرت بیاورم و از این راه باعث نجات بعضی از آن‌ها شوم؛ ۱۵ چون اگر رد شدن آن‌ها باعث آشتی مردم دنیا با خدا شود، پس قبول شدنشان چه نتیجه‌ای خواهد داشت؟ مثل این خواهد بود که مردگان به زندگی برگردند! ۱۶ به علاوه، اگر قسمتی از خمیر که به عنوان نوبر تقدیم می‌شود مقدّس باشد، پس تمام آن خمیر مقدّس است؛ و اگر ریشهٔ درخت مقدّس باشد، پس شاخه‌هایش هم مقدّس هستند.
۱۷ اما اگر بعضی از شاخه‌ها بریده شدند و تو که شاخهٔ زیتون وحشی بودی، در میان شاخه‌های دیگر به درخت زیتون پیوند زده شدی و حالا از شیرهٔ مقوّی ریشهٔ آن درخت تغذیه می‌کنی، ۱۸ به شاخه‌های بریده‌شده با دید حقارت نگاه نکن. اگر این کار را می‌کنی، فراموش نکن که تو ریشه را استوار نگه نمی‌داری، بلکه ریشه است که تو را استوار نگه می‌دارد. ۱۹ شاید بگویی: «آن شاخه‌ها بریده شدند تا من پیوند زده شوم.» ۲۰ درست است! آن شاخه‌ها بریده شدند، چون ایمان نداشتند، ولی تو به خاطر ایمانت، جزئی از آن درخت می‌مانی. مغرور نشو، بلکه بترس، ۲۱ چون اگر خدا به شاخه‌های طبیعی درخت رحم نکرد، به تو هم رحم نخواهد کرد. ۲۲ پس می‌بینی که خدا چقدر مهربان و در عین حال سختگیر است. خدا نسبت به کسانی که از او دور شدند* سختگیر است، ولی نسبت به تو مهربان است، البته به شرطی که لایق مهربانی او بمانی. در غیر این صورت، تو هم از درخت بریده می‌شوی. ۲۳ از طرف دیگر، اگر یهودیان از بی‌ایمانی دست بکشند، دوباره به آن درخت پیوند زده می‌شوند، چون خدا قادر است این کار را انجام دهد. ۲۴ اگر تو از درخت زیتون وحشی بریده شدی و برخلاف طبیعت، به درخت زیتون باغ* پیوند زده شدی، پس چقدر آسان‌تر است که شاخه‌های طبیعی دوباره به درخت زیتونی که از آن بریده شدند پیوند زده شوند!
۲۵ برادران من، می‌خواهم یک راز مقدّس را با شما در میان بگذارم تا خودتان را عاقل و دانا ندانید. آن راز این است: عده‌ای از اسرائیلیان دلشان را سخت کرده‌اند و این تا وقتی ادامه خواهد داشت که تعداد غیریهودیانی که باید جمع‌آوری شوند* تکمیل شود. ۲۶ به این شکل، تمام اسرائیل نجات پیدا خواهد کرد، درست همان طور که نوشته‌های مقدّس می‌گوید: «آن نجات‌دهنده از صَهیون خواهد آمد و کارهای شریرانه را از یعقوب دور خواهد کرد. ۲۷ این عهدی است که من با آن‌ها می‌بندم، هنگامی که گناهانشان را ببخشم.» ۲۸ در واقع، بعضی از یهودیان با رد کردن خبر خوش دشمن خدا شده‌اند؛ البته این به نفع شما بوده است. اما خدا به خاطر قولی که به اجدادشان داد، بعضی از آن‌ها را انتخاب کرد تا دوست او باشند؛ ۲۹ چون خدا از هدیه‌هایی که می‌دهد و از دعوتی که می‌کند پشیمان نخواهد شد. ۳۰ شما قبلاً از خدا اطاعت نمی‌کردید، ولی حالا به خاطر نافرمانی یهودیان، او به شما رحمت نشان داده است. ۳۱ بله، یهودیان نافرمان شده‌اند و این باعث شده که خدا رحمتش را شامل حال شما بکند. اما آن‌ها هم مثل شما می‌توانند مورد رحمت خدا قرار بگیرند، ۳۲ چون خدا اجازه داده که همگی اسیر نافرمانی باشند تا بتواند رحمتش را به همه نشان دهد.
۳۳ واقعاً که برکت‌های خدا بسیار فراوان است و حکمت و دانش او عمیق و بی‌انتها! داوری‌ها* و کارهایش فراتر از درک ماست! ۳۴ چون در نوشته‌های مقدّس آمده: «چه کسی می‌تواند عمق افکار یَهُوَه را درک کند و چه کسی می‌تواند مشاورش باشد؟» ۳۵ یا «چه کسی به خدا چیزی داده که خدا باید به او پس بدهد؟» ۳۶ همه چیز از او، از طریق او و برای اوست. او تا ابد شایستهٔ شکوه و جلال است! آمین.