مزمور
ترانه‌ای از داوود.
۱۱۰ یَهُوَه به سَرور من گفت:
۲ یَهُوَه کاری خواهد کرد که اقتدار تو* از صَهیون به جاهای دیگر هم برسد.
او می‌گوید: «به میان دشمنانت برو و حکومتت را برقرار کن.»*+
۳ قوم تو در روزی که می‌خواهی لشکرت را جمع کنی،* با میل و رغبت داوطلب خواهند شد.
جوانان تو با ظاهری مقدّس و پرشکوه،
مثل شبنم صبحگاهی گروه گروه به سوی تو خواهند آمد.
۴ یَهُوَه این طور قسم خورده، و نظرش را تغییر نمی‌دهد:
و رهبر سرزمینی بسیار وسیع را* از بین خواهد برد.
۷ او* با آبی که از نهر سر راهش می‌نوشد، نیرویی تازه خواهد گرفت،
و به همین دلیل سربلند و پیروز خواهد بود.