حَبَقوق

۴ قانون زیر پا گذاشته می‌شود،‏

و عدالت هیچ وقت اجرا نمی‌شود.‏

شریران دورتادور درستکاران را گرفته‌اند؛‏

به همین دلیل است که عدالت برقرار نمی‌شود.‏»‏

با تعجب خیره شوید و مات و مبهوت بمانید؛‏

چون در روزگار شما اتفاقی می‌افتد

که حتی وقتی خبرش را به شما بدهند،‏ باور نخواهید کرد.‏

۶ من کَلدانیان را برمی‌انگیزم؛‏

قومی که بی‌رحم و عجولند.‏

آن‌ها در سرتاسر زمین می‌تازند،‏

و خانه‌هایی را که مال خودشان نیست،‏ به زور تصاحب می‌کنند.‏

۸ اسب‌هایشان از پلنگ‌ها سریع‌ترند،‏

و از گرگ‌های شب درنده‌تر.‏

اسب‌های جنگی آن‌ها به پیش می‌تازند؛‏

اسب‌های آن‌ها از دوردست می‌آیند.‏

وقتی با هم پیش می‌روند،‏ مثل باد شرقی هجوم می‌آورند،‏

و اسیران را مثل شن جمع می‌کنند.‏

۱۰ پادشاهان را مسخره می‌کنند،‏

و به صاحب‌منصبان می‌خندند.‏

به همهٔ قلعه‌ها می‌خندند؛‏

جلوی قلعه‌ها تپه‌ای از خاک درست می‌کنند و آن‌ها را تسخیر می‌کنند.‏

۱۱ بعد مثل باد پیش می‌روند و از آنجا می‌گذرند،‏

اما مقصر شناخته خواهند شد،‏

چون قدرتشان را به خدایشان نسبت می‌دهند.‏»‏*

ای یَهُوَه،‏ تو کَلدانیان را تعیین کردی تا حکم تو را اجرا کنند؛‏

ای صخرهٔ من،‏ تو آن‌ها را انتخاب کردی تا ما را مجازات* کنند.‏

۱۳ چشمان تو پاک‌تر از آن است که به شرارت نگاه کند،‏

و تو نمی‌توانی شرارت را تحمّل کنی.‏

پس چرا فریبکاران را تحمّل می‌کنی؟‏

چرا وقتی شریران کسانی را که از خودشان بی‌گناه‌ترند می‌بلعند،‏ سکوت می‌کنی؟‏

۱۴ چرا می‌گذاری که با انسان‌ها مثل ماهی‌های دریا رفتار شود،‏

مثل خزندگانی که هیچ حاکمی ندارند؟‏

آن‌ها را با تور خود صید می‌کند،‏

و در تور ماهیگیری‌اش جمع می‌کند.‏

۱۶ پس برای تور خود قربانی تقدیم می‌کند،‏

و برای تور ماهیگیری‌اش قربانی می‌سوزاند،‏*

چون به خاطر تورهایش غذای مقوّی* دارد،‏

و خوراکش لذیذ است.‏