انجیل لوقا
۱۱ یک روز عیسی در جایی دعا می‌کرد و وقتی دعایش تمام شد یکی از شاگردانش به او گفت: «سَرور، همان طور که یحیی دعا کردن را به شاگردانش یاد داد، تو هم به ما یاد بده که چطور دعا کنیم.»
۲ عیسی به آن‌ها گفت: «هر وقت دعا می‌کنید بگویید، ‹ای پدر، نام تو مقدّس باشد.*+ پادشاهی تو بیاید.+ ۳ هر روز نان ما را طبق نیاز روزانه‌مان به ما بده.+ ۴ ما را به خاطر گناهانمان ببخش،+ چون ما هم کسانی را که در حقمان خطا می‌کنند* می‌بخشیم.+ همین طور به ما کمک کن که تسلیم وسوسه نشویم.›»+
۵ بعد به آن‌ها گفت: «فرض کنید یکی از شما نصف‌شب به خانهٔ دوستش برود و به او بگوید، ‹رفیق! سه تا نان به من قرض بده، ۶ چون یکی از دوست‌هایم سرزده از سفر پیشم آمده و هیچ چیز در خانه ندارم که جلویش بگذارم.› ۷ اما دوستش از داخل خانه بگوید: ‹مزاحم من نشو! در قفل است و بچه‌هایم کنارم خوابیده‌اند. نمی‌توانم بلند شوم و چیزی به تو بدهم.› ۸ مطمئن باشید که حتی اگر او به خاطر رفاقت بلند نشود تا چیزی به دوستش بدهد، به خاطر پافشاری* او بلند می‌شود + و هر چیزی که نیاز دارد به او می‌دهد. ۹ پس مدام درخواست کنید تا به شما داده شود.+ مدام جستجو کنید تا پیدا کنید. مدام در بزنید تا در به رویتان باز شود،+ ۱۰ چون هر کسی که درخواست کند به دست می‌آورد،+ هر کسی که جستجو کند پیدا می‌کند و هر کسی که در بزند در به رویش باز می‌شود. ۱۱ بین شما کدام پدر است که اگر پسرش از او ماهی بخواهد، به جای ماهی به او یک مار بدهد؟+ ۱۲ یا اگر تخم‌مرغ بخواهد، به او عقرب بدهد؟ ۱۳ پس اگر شما که گناهکار هستید می‌دانید چطور باید به فرزندانتان چیزهای خوب بدهید، چقدر بیشتر پدر آسمانی شما روح‌القدس را به کسانی که آن را از او درخواست کنند خواهد داد!»+
۱۴ مدتی بعد عیسی دیوی را که قدرت صحبت کردن را می‌گرفت از کسی بیرون کرد.+ بعد از این که دیو بیرون آمد، آن مرد لال شروع به حرف زدن کرد و مردم شگفت‌زده شدند.+ ۱۵ ولی بعضی از مردم می‌گفتند: «او با کمک بِعِلزِبول* که حاکم دیوهاست، می‌تواند دیوها را از مردم بیرون کند.»+ ۱۶ بعضی‌ها هم برای امتحان کردن او، از او می‌خواستند معجزه‌ای از طرف خدا انجام دهد.*+ ۱۷ عیسی که از افکارشان باخبر بود،+ به آن‌ها گفت: «هر حکومتی که در آن چنددستگی باشد، حتماً نابود می‌شود. هر خانواده‌ای* هم که در آن تفرقه باشد از هم می‌پاشد. ۱۸ به همین شکل، اگر در حکومت شیطان تفرقه ایجاد شود، چطور ممکن است حکومتش دوام بیاورد؟ چون شما می‌گویید که من با کمک بِعِلزِبول* دیوها را از وجود مردم بیرون می‌کنم. ۱۹ اگر من واقعاً با قدرت بِعِلزِبول* دیوها را از وجود مردم بیرون می‌کنم، پس پیروان شما با قدرت چه کسی آن‌ها را بیرون می‌کنند؟ به این ترتیب پیروانتان نشان می‌دهند که شما در اشتباهید! ۲۰ ولی اگر من با قدرت انگشت خدا + دیوها را از وجود مردم بیرون می‌کنم، پس بدانید که پادشاهی خدا آمده و شما متوجه نشده‌اید!*+ ۲۱ اگر مردی قوی و مسلّح از کاخش نگهبانی کند،اموالش در امان می‌ماند. ۲۲ اما اگر شخصی قوی‌تر به او حمله کند و پیروز شود، همهٔ سلاح‌هایی را که آن مرد به آن‌ها امید بسته بود می‌گیرد و همهٔ اموالش را بین دیگران تقسیم می‌کند. ۲۳ هر کسی که طرفدار من نباشد، به ضدّ من است و هر کسی که همراه من مردم را جمع نکند، آن‌ها را پراکنده می‌کند.+
۲۴ «وقتی یک روح ناپاک از وجود شخص بیرون می‌آید، برای مدتی به بیابان‌های بی‌آب و علف می‌رود تا جایی برای استراحت پیدا کند. اما چون جای مناسبی پیدا نمی‌کند با خودش می‌گوید: ‹سراغ همان کسی برمی‌گردم که از وجودش بیرون آمدم.›+ ۲۵ ولی وقتی برمی‌گردد، می‌بیند که آن شخص مثل خانه‌ای جاروشده و مرتب است. ۲۶ بعد می‌رود و هفت روح دیگر را که شریرتر از خودش هستند می‌آورد و با هم به وجود آن شخص وارد می‌شوند و آنجا ساکن می‌شوند. در نتیجه وضعیت آن شخص از اولش هم بدتر می‌شود.»
۲۷ وقتی عیسی این چیزها را می‌گفت، زنی از بین جمعیت با صدای بلند به او گفت: «خوش به حال زنی که تو را به دنیا آورد و به تو شیر داد!»+ ۲۸ ولی عیسی گفت: «نه! خوش به حال کسانی که کلام خدا را می‌شنوند و به آن عمل می‌کنند!»+
۲۹ وقتی تعداد جمعیت بیشتر می‌شد، عیسی به آن‌ها گفت: «این نسل، نسل شریری هستند. آن‌ها مدام می‌خواهند معجزه‌ای ببینند، ولی هیچ معجزه و نشانه‌ای به آن‌ها نشان داده نمی‌شود، جز معجزهٔ یونِس.+ ۳۰ درست همان طور که یونِس + برای مردم نِینَوا نشانه‌ای شد، پسر انسان هم برای این نسل نشانه‌ای خواهد شد. ۳۱ موقع داوری، ملکهٔ سَبا*+ با مردم این نسل زنده خواهد شد و آن‌ها را محکوم خواهد کرد، چون او از دورترین نقطهٔ جهان آمد تا حرف‌های حکیمانهٔ سلیمان را بشنود. اما بدانید که شخصی بزرگ‌تر از سلیمان اینجاست!+ ۳۲ مردم نِینَوا هم در روز داوری با مردم این نسل رستاخیز پیدا می‌کنند و این نسل را محکوم خواهند کرد، چون مردم نِینَوا به خاطر موعظهٔ یونِس از گناهانشان توبه کردند.+ اما بدانید که شخصی بزرگ‌تر از یونِس اینجاست! ۳۳ کسی چراغ را روشن نمی‌کند تا آن را مخفی کند یا زیر سبد* بگذارد، بلکه آن را روی پایه می‌گذارد + تا همهٔ کسانی که وارد می‌شوند نورش را ببینند. ۳۴ چشم تو چراغ بدنت است. پس اگر چشمت روی یک چیز متمرکز باشد،* تمام وجودت روشن* خواهد بود؛ اما اگر چشمت با حسرت* به چیزهای زیادی نگاه کند، تمام وجودت در تاریکی خواهد بود.+ ۳۵ پس مراقب باش چیزی که فکر می‌کنی در وجودت نور است، تاریکی نباشد. ۳۶ اگر تمام وجودت روشن باشد و هیچ نقطهٔ تاریکی در آن نباشد، روشنایی وجودت آنقدر زیاد خواهد بود که انگار چراغی با نورش به تو روشنایی می‌دهد.»
۳۷ بعد از این که عیسی این‌ها را گفت، یکی از فَریسیان او را برای غذا دعوت کرد. عیسی به خانهٔ او رفت و سر سفره‌اش نشست. ۳۸ آن فَریسی وقتی دید عیسی قبل از غذا دست‌هایش را نشست،* تعجب کرد.+ ۳۹ ولی عیسای سَرور به او گفت: «شما فَریسیان مثل پیاله یا ظرفی هستید که بیرونش پاک و تمیز شده، ولی درونتان پر از طمع و شرارت است.+ ۴۰ ای نادانان!* مگر کسی که ظاهر را آفرید، باطن را هم نیافرید؟ ۴۱ پس بگذارید باطن و دلتان شما را برانگیزد که به نیازمندان کمک کنید.* آن وقت از هر نظر پاک خواهید بود. ۴۲ اما وای به حال شما فَریسیان، چون یک‌دهم نعنا و سُداب* و سبزی‌های دیگر را می‌دهید،+ ولی محبت و عدالت خدا را نادیده می‌گیرید. درست است که باید یک‌دهمِ محصولتان را می‌دادید، ولی نباید محبت و عدالت را نادیده می‌گرفتید!+ ۴۳ وای به حال شما فَریسیان! چون دوست دارید در کنیسه‌ها در ردیف جلو* بنشینید و مردم در کوچه و بازار به شما سلام کنند!+ ۴۴ وای به حال شما، چون مثل قبرهایی هستید که به‌روشنی دیده نمی‌شوند*+ و مردم ندانسته رویشان راه می‌روند!»
۴۵ یکی از معلّمان شریعت با شنیدن این‌ها به عیسی گفت: «استاد، تو با این حرف‌ها به ما هم اهانت می‌کنی.» ۴۶ ولی عیسی گفت: «همین طور، وای به حال شما معلّمان شریعت، چون بارهای سنگینی روی دوش مردم می‌گذارید، ولی خودتان حتی با انگشتتان هم کمکی برای حمل آن بارها نمی‌کنید!+
۴۷ «وای به حال شما، چون برای پیامبران مقبره می‌سازید، ولی اجداد خودتان آن‌ها را کشتند!+ ۴۸ شما با این که از کارهای اجدادتان باخبرید، آن کارها را تأیید می‌کنید؛ چون اجدادتان پیامبران را کشتند + و شما برایشان مقبره می‌سازید. ۴۹ برای همین خدا با حکمتی که دارد می‌گوید: ‹من پیامبران و رسولانی برایشان می‌فرستم. ولی آن‌ها عده‌ای را خواهند کشت و به عده‌ای آزار خواهند رساند. ۵۰ بنابراین خون همهٔ پیامبران از شروع نسل بشر* به گردن این نسل خواهد بود؛*+ ۵۱ از خون هابیل گرفته + تا خون زَکَریا که بین مذبح و معبد* کشته شد.›+ بله، خون همهٔ آن‌ها به گردن این نسل خواهد بود.*
۵۲ «وای به حال شما معلّمان شریعت، چون کلید دری را که به شناخت خدا باز می‌شود از مردم گرفته‌اید. شما نه خودتان از آن در داخل شدید و نه می‌گذارید مردم داخل شوند!»+
۵۳ وقتی عیسی از آنجا بیرون رفت، عالمان دین و فَریسیان او را سخت تحت فشار گذاشتند و سعی کردند با سؤال‌های زیاد دیگری او را در تنگنا بگذارند. ۵۴ آن‌ها دنبال فرصتی بودند که عیسی را با جواب‌های خودش به دام بیندازند.+