اِشَعْیا
۶۶ یَهُوَه می‌گوید:
«آسمان‌ها تخت پادشاهی من، و زمین زیرپایی من است.
پس کجا می‌توانید برای من خانه‌ای بسازید؟
کجا می‌توانید خانه‌ای بسازید که در آن ساکن شوم؟»*
۲ یَهُوَه می‌گوید: «خودم همهٔ این چیزها را به وجود آوردم،
بله، همهٔ این‌ها به دست خودم ساخته شده‌اند.
اما چیزی که در چشم من ارزش دارد،
دیدن افراد فروتن و توبه‌کاری است که برای کلام من احترامی عمیق قائلند.*
۳ وقتی کسی گاوی را قربانی می‌کند، مثل این است که انسانی را کشته است.
وقتی کسی گوسفندی را قربانی می‌کند مثل این است که گردن سگی را می‌شکند.
وقتی کسی هدیه‌ای تقدیم می‌کند، انگار خون خوک تقدیم کرده است.
وقتی کسی کُندُر را به عنوان یادگاری می‌سوزاند، انگار با وِردهای جادوگری برکت می‌خواهد.*
چنین افرادی خودشان راه‌های بد را انتخاب کرده‌اند،
و از چیزهای نفرت‌انگیز لذّت می‌برند.
۴ برای همین من هم آن‌ها را به شیوه‌های مختلف تنبیه خواهم کرد،
و گرفتار همان بلاهایی خواهم کرد که از آن می‌ترسند.
چون وقتی صدایشان کردم، هیچ کدامشان جواب ندادند.
وقتی با آن‌ها صحبت کردم، هیچ کدامشان گوش نکردند.
آن‌ها به کارهایی که در نظر من بد است ادامه دادند،
و عمداً دست به کارهایی زدند که مرا ناراحت می‌کند.»
۵ ای کسانی که برای کلام یَهُوَه احترام عمیق قائلید،* به پیام او گوش کنید:
«برادرانتان که به خاطر نام من از شما متنفرند و شما را رد می‌کنند، گفتند: ‹جلال بر یَهُوَه!›
اما من به شما ظاهر خواهم شد و دلتان را شاد خواهم کرد.
آن‌ها هستند که شرمسار و سرافکنده خواهند شد.»
۶ گوش کنید! از شهر و از معبد صدای بلندی می‌آید!
این صدای یَهُوَه است که دشمنانش را به سزای کارهایشان می‌رساند.
۷ آن زن* قبل از شروع درد زایمان، فرزندی به دنیا آورد.
او قبل از شروع درد زایمان پسری زایید.
۸ آیا تا حالا کسی چنین چیزی را شنیده،
یا چنین اتفاق عجیبی را دیده است؟
مگر ممکن است که سرزمینی در یک روز به وجود بیاید؟
مگر ممکن است قومی در یک لحظه به دنیا بیاید؟
اما صَهیون به محض این که درد زایمانش شروع شد، پسرانش را به دنیا آورد.
۹ یَهُوَه می‌گوید: «مگر می‌شود که من بچه را تا مرحلهٔ تولّد برسانم، ولی بعد نگذارم به دنیا بیاید!»
خدای تو می‌گوید: «مگر می‌شود که بگذارم زایمانت شروع شود و بعد مانع آن شوم!»
۱۰ ای همهٔ کسانی که اورشلیم را دوست دارید، با اورشلیم شادی کنید و برایش خوشحال باشید.
ای کسانی که برای اورشلیم ماتم گرفته‌اید، با تمام وجود با او شادی کنید؛
۱۱ چون روزی می‌رسد که شما مثل نوزادی از سینهٔ او شیر خواهید خورد و تسلّی پیدا خواهید کرد.
شما به فراوانی از شیر او خواهید خورد و سیر خواهید شد و از شکوه و جلال فراوانش لذّت خواهید برد.
۱۲ یَهُوَه می‌گوید:
«من به او صلح و آرامشی خواهم داد که مثل نهر جاری باشد،
و چیزهای باارزش قوم‌ها را برایش مثل سیلابی سرازیر خواهم کرد.
در آن زمان او به شما شیر خواهد داد و شما را در آغوشش حمل خواهد کرد،
و روی زانوهایش تکان خواهد داد.
۱۳ همان طور که مادری فرزندش را دلداری می‌دهد،
من هم مرتباً به شما دلداری و تسلّی خواهم داد،
و شما به خاطر اورشلیم تسلّی پیدا خواهید کرد.
۱۴ با چشمان خودتان این را خواهید دید و از ته دل شاد خواهید شد.
مثل سبزهٔ تازه وجودتان از نشاط و شادی پر خواهد شد.
در آن زمان، یَهُوَه دست پرقدرتش را به خادمانش نشان خواهد داد،
اما به دشمنانش محکومیتشان را اعلام خواهد کرد.»
۱۵ «یَهُوَه مثل آتش خواهد آمد،
و ارابه‌هایش مثل تندباد.
او برای مجازات با خشم زیاد خواهد آمد،
و با شعله‌های آتش تنبیه خواهد کرد.
۱۶ یَهُوَه برای اجرای حکمش از آتش استفاده خواهد کرد،
بله، یَهُوَه با شمشیرش انسان‌ها را مجازات خواهد کرد،
و تعداد زیادی کشته خواهند شد.»
۱۷ یَهُوَه می‌گوید: «کسانی که خودشان را برای وارد شدن به باغ‌ها* پاک و مقدّس می‌کنند و دنبال یک نفر که در وسط است به آنجا می‌روند و کسانی که گوشت خوک و موش و چیزهای نفرت‌انگیز دیگر می‌خورند، همه با هم نابود خواهند شد. ۱۸ من از کارها و افکارشان آگاهم. برای همین خواهم آمد تا مردمی را از بین همهٔ ملت‌ها و زبان‌ها جمع کنم؛ آن‌ها می‌آیند و شکوه و جلال مرا خواهند دید.»
۱۹ «من نشانه‌ای در میان آن‌ها خواهم گذاشت و بعضی از بازماندگان را به سرزمین‌های ملت‌های دیگر که چیزی در مورد من نشنیده‌اند و شکوه مرا ندیده‌اند خواهم فرستاد، یعنی به تَرشیش، فول و لود که ساکنانشان تیراندازانی ماهرند و بعضی از آن‌ها را به توبال، یاوان و جزیره‌های دوردست. آن بازماندگان، شکوه و جلال مرا در میان ملت‌ها اعلام خواهند کرد.» ۲۰ یَهُوَه می‌گوید: «آن‌ها برادرانتان را از همهٔ ملت‌ها سوار بر اسب‌ها، ارابه‌ها، درشکه‌ها، قاطرها و شترهای تیزرو به عنوان هدیه‌ای برای من، به کوه مقدّس من یعنی اورشلیم خواهند آورد، درست همان طور که اسرائیلیان هدیه‌های خودشان را در ظرفی پاک به معبد من که یَهُوَه هستم می‌آورند.» این گفتهٔ یَهُوَه است.
۲۱ یَهُوَه می‌گوید: «همچنین بعضی از آن‌ها را به عنوان کاهن و لاوی تعیین خواهم کرد.»
۲۲ یَهُوَه می‌گوید: «همان طور که آسمان‌ها و زمین جدیدی که من می‌سازم، همیشه در حضور من پابرجا خواهد ماند، نسل شما و اسمتان هم باقی خواهد ماند.»
۲۴ آن‌ها بیرون خواهند رفت و جسدهای کسانی را که علیه من سرکشی کردند خواهند دید،
چون کرم‌های روی جسدها نخواهند مرد،
و آتشی که آن‌ها را می‌سوزانَد، خاموش نخواهد شد.
همهٔ مردم با نفرت و انزجار به آن جسدها نگاه خواهند کرد.»