نامهٔ پولُس به رومیان

۱۲ پس برادران عزیز،‏ به شما التماس می‌کنم به خاطر رحمتی که خدا به شما نشان داده،‏ بدنتان را مثل یک قربانی زنده و مقدّس و مورد قبول خدا به او تقدیم کنید و با استفاده از قدرت استدلالتان به او خدمت* کنید.‏ ۲ دیگر نگذارید که این دنیا* شما را شکل بدهد،‏ بلکه با تازه کردن طرز فکرتان دگرگون شوید و به خودتان ثابت کنید* که خواست خدا چیست و از دید او چه چیزهایی خوب و کامل و مورد قبول است.‏

۳ از آنجایی که خدا لطفش را نصیب من کرده،‏ به همهٔ شما می‌گویم که خودتان را بزرگ‌تر از چیزی که هستید ندانید،‏* بلکه متناسب با مقدار ایمانی که خدا به شما داده،‏ دید معقولی نسبت به خودتان داشته باشید.‏ ۴ برای مثال،‏ بدن انسان اعضای زیادی دارد،‏ ولی عملکرد آن اعضا با هم فرق می‌کند.‏ ۵ ما هم با این که تعدادمان زیاد است،‏ یک بدن را تشکیل می‌دهیم؛‏ بدنی که در اتحاد با مسیح است.‏ در واقع،‏ تک‌تک ما اعضای یکدیگریم.‏ ۶ خدا از روی لطفش به هر کدام از ما توانایی‌های* مختلف و خاصّی داده است.‏ پس اگر آن توانایی،‏ اعلام پیام خداست،‏* بیایید این کار را متناسب با ایمانمان انجام دهیم؛‏ ۷ اگر آن توانایی،‏ خدمت به دیگران است،‏ بیایید در این کار نهایت سعی‌مان را بکنیم؛‏ اگر تعلیم دادن است،‏ بیایید خوب تعلیم دهیم؛‏ ۸ اگر تشویق* کردن است،‏ بیایید دیگران را تشویق کنیم؛‏ و اگر کمک کردن به نیازمندان است،‏ بیایید سخاوتمندانه این کار را بکنیم.‏ همچنین کسی که هدایت را به عهده دارد،‏ باید با سخت‌کوشی* این مسئولیت را انجام دهد و کسی که رحمت و دلسوزی نشان می‌دهد،‏ باید با شادی این کار را انجام دهد.‏

۹ محبت شما بی‌ریا باشد.‏ از بدی نفرت داشته باشید و به چیزهای خوب محکم بچسبید.‏ ۱۰ یکدیگر را با محبت برادرانه* و از صمیم دل دوست داشته باشید.‏ در احترام گذاشتن به همدیگر پیشقدم شوید.‏ ۱۱ سخت‌کوش باشید،‏ نه تنبل.‏ روح‌القدس در وجودتان شعله‌ور باشد.‏* مثل یک غلام به یَهُوَه* خدمت کنید.‏ ۱۲ به خاطر امیدتان شاد باشید.‏ در سختی‌ها پایدار بمانید.‏ در دعا کردن پشتکار داشته باشید.‏ ۱۳ به نیازهای مقدّسان رسیدگی کنید.‏ همیشه مهمان‌نواز باشید.‏ ۱۴ کسانی را که به شما آزار می‌رسانند نفرین نکنید،‏ بلکه دعا کنید که خدا به آن‌ها برکت دهد.‏ ۱۵ با کسانی که شادمانند،‏ شادی کنید و با کسانی که گریانند،‏ گریه کنید.‏ ۱۶ همان دیدی را که نسبت به خودتان دارید،‏ نسبت به دیگران هم داشته باشید.‏ به چیزهایی فکر نکنید که باعث غرور می‌شود،‏ بلکه بگذارید فروتنی طرز فکرتان را شکل دهد.‏* خودتان را عاقل و دانا ندانید.‏

۱۷ بدی را با بدی تلافی نکنید.‏ چیزهایی را که از دید همه خوب و درست است در نظر بگیرید.‏ ۱۸ اگر ممکن است،‏ تا جایی که به شما بستگی دارد،‏ سعی کنید با همه در صلح و صفا باشید.‏ ۱۹ عزیزانم،‏ از کسی انتقام نگیرید،‏ بلکه فرصت دهید که خدا خشم عادلانه‌اش را نشان دهد،‏ چون یَهُوَه در نوشته‌های مقدّس می‌گوید:‏ «من هستم که انتقام می‌گیرم و جزا می‌دهم!‏» ۲۰ پس «اگر دشمنت گرسنه است به او غذا بده و اگر تشنه است به او آب بده،‏ چون با این کار زغال‌های افروخته روی سرش انبار می‌کنی.‏»‏*‏ ۲۱ اجازه نده بدی بر تو پیروز شود،‏ بلکه همیشه بدی را با خوبی شکست بده.‏