‏«اکنون قوم خدایید»‏

۱،‏ ۲.‏ در پِنتیکاست ۳۳ م.‏ چه تغییری صورت گرفت و چه کسانی اعضای قوم جدید یَهُوَه شدند؟‏ (‏تصویر اول مقاله ملاحظه شود.‏)‏

پِنتیکاست ۳۳ میلادی،‏ نقطهٔ عطفی در تاریخ قوم یَهُوَه بوده است.‏ در آن زمان،‏ تغییری اساسی صورت گرفت.‏ یَهُوَه،‏ قومی جدید را که «اسرائیلِ خدا» یعنی اسرائیل روحانی است،‏ با قدرت روح مقدّسش به وجود آورد.‏ (‏غلا ۶:‏۱۶‏)‏ برای نخستین بار در تاریخ قوم اسرائیل،‏ از روزگار ابراهیم تا آن زمان،‏ مشخصهٔ قوم خدا دیگر ختنه نبود.‏ پولُس رسول در رابطه با اعضای این قوم جدید چنین نوشت:‏ «ختنه .‏ .‏ .‏ امری است قلبی که به‌دست روح انجام می‌شود.‏»—‏روم ۲:‏۲۹‏.‏

^۲ اولین اعضای قوم جدید خدا،‏ رسولان و بیش از صد شاگرد مسیح بودند که در بالاخانه‌ای در اورشلیم به گرد هم آمده بودند.‏ (‏اعما ۱:‏۱۲-‏۱۵‏)‏ در آنجا روح‌القدس بر آنان ریخته شد و آنان ‹روح پسرخواندگی را یافتند› یعنی پسران مسح‌شدهٔ خدا شدند.‏ (‏روم ۸:‏۱۵،‏ ۱۶؛‏ ۲قر ۱:‏۲۱‏)‏ این موضوع اثباتی بود بر این که عهد جدید از طریق مسیح به اجرا گذاشته شده و به وسیلهٔ خونش اعتبار یافته است.‏ (‏لو ۲۲:‏۲۰؛‏ عبرانیان ۹:‏۱۵ خوانده شود.‏)‏ بدین شکل،‏ این شاگردان جزو اعضای قوم جدید یَهُوَه شدند.‏ روح‌القدس به آنان قدرت داد تا به زبان‌های مختلف با یهودیان و نوکیشانی که از سراسر امپراتوری روم برای عید هفته‌ها یا پِنتیکاست به اورشلیم آمده بودند،‏ صحبت کنند.‏ آن یهودیان و نوکیشان،‏ «اعمال عظیم خدا» را که مسیحیان مسح‌شده موعظه می‌کردند،‏ به زبان‌های خود شنیدند و درک کردند.‏—‏اعما ۲:‏۱-‏۱۱‏.‏

۳-‏۵.‏ الف)‏ پِطرُس چه موضوعی را در روز پِنتیکاست به یهودیان گفت؟‏ ب)‏ قوم جدید یَهُوَه چگونه در سال‌های اولیه رشد کرد؟‏

^۳ یَهُوَه از پِطرُس رسول استفاده کرد تا راه را برای یهودیان و نوکیشان باز سازد و آنان اعضای قوم جدید یعنی جماعت مسیحی شوند.‏ پِطرُس در روز پِنتیکاست با شهامت به یهودیان گفت که باید عیسی یعنی مردی را که به تیر میخکوب کردند،‏ بپذیرند،‏ زیرا خدا او را سَرور و مسیح ساخت.‏ وقتی جمعیت سؤال کردند که چه باید کنند،‏ پِطرُس گفت:‏ «توبه کنید و هر یک از شما به اسم عیسی مسیح به جهت آمرزش گناهان تعمید گیرید و عطای روح‌القدس را خواهید یافت.‏» (‏اعما ۲:‏۲۲،‏ ۲۳،‏ ۳۶-‏۳۸‏)‏ در همان روز،‏ حدود ۳۰۰۰ نفر به قوم جدید خدا یعنی اسرائیل روحانی افزوده شدند.‏ (‏اعما ۲:‏۴۱‏)‏ پس از آن،‏ رسولان به موعظهٔ غیورانهٔ خود ادامه دادند و بسیاری به حقیقت روی آوردند.‏ (‏اعما ۶:‏۷‏)‏ بدین شکل،‏ قوم جدید خدا هر روز رشد می‌کرد.‏

^۴ بعدها،‏ هنگامی که شاگردان موعظه را در میان سامریان نیز شروع کردند،‏ نتایج خوبی حاصل شد.‏ بسیاری از سامریان به دست فیلیپُس مبشّر،‏ تعمید گرفتند،‏ اما بلافاصله روح‌القدس را دریافت نکردند.‏ هیئت اداره‌کننده،‏ پِطرُس و یوحنای رسول را نزد نوایمانان سامری فرستاد و وقتی «پِطرُس و یوحنا دستهای خود را بر آنان نهادند .‏ .‏ .‏ ایشان روح‌القدس را یافتند.‏» (‏اعما ۸:‏۵،‏ ۶،‏ ۱۴-‏۱۷‏)‏ از این رو،‏ سامریان نیز به روح مسح شدند و به اعضای اسرائیل روحانی پیوستند.‏

^۵ در سال ۳۶ م.‏ دوباره از پِطرُس استفاده شد تا راه را برای پذیرفته‌شدن غیریهودیان به قوم جدید خدا یعنی اسرائیل روحانی باز کند.‏ این اتفاق زمانی رخ داد که او به کُرنِلیوس،‏ فرمانده‌ای رومی و خویشاوندان و دوستان او موعظه کرد.‏ (‏اعما ۱۰:‏۲۲،‏ ۲۴،‏ ۳۴،‏ ۳۵‏)‏ در کتاب مقدّس چنین آمده است:‏ «پِطرُس هنوز سخن می‌گفت که روح‌القدس بر همهٔ آنان [یعنی غیریهودیان] که پیام را می‌شنیدند،‏ نازل شد.‏ شماری از ایماندارانِ یهودی‌نژاد که همراه پِطرُس آمده بودند،‏ چون دیدند روح‌القدس حتی بر غیریهودیان نیز فروریخته است،‏ در حیرت افتادند.‏» (‏اعما ۱۰:‏۴۴،‏ ۴۵‏)‏ پس،‏ به مسیحیانی غیریهودی که ختنه نشده بودند،‏ نیز اجازه داده شد تا به قوم جدید خدا،‏ اسرائیل روحانی،‏ بپیوندند.‏

۶،‏ ۷.‏ اعضای قوم جدید که قومی برای نام یَهُوَه بودند،‏ چه کردند؟‏

^۶ در سال ۴۹ میلادی،‏ هیئت اداره‌کنندهٔ مسیحیان آن زمان جلسه‌ای را تشکیل دادند که یعقوب شاگرد در آن چنین گفت:‏ «شَمعون [پِطرُس] بیان کرد که چگونه خدا برای نخستین‌بار غیریهودیان را مورد لطف خود قرار داده،‏ از میان آنان قومی [«برای نام خود،‏» پاورقی] برگزیده است.‏» (‏اعما ۱۵:‏۱۴‏)‏ یهودیان و غیریهودیان به مرور زمان به این قوم جدید پیوستند که نام یَهُوَه را بر خود داشت.‏ (‏روم ۱۱:‏۲۵،‏ ۲۶الف‏)‏ بعدها،‏ پِطرُس به همهٔ آنان چنین نوشت:‏ «پیش از این قومی نبودید،‏ امّا اکنون قوم خدایید.‏» او مقصود از تشکیل این قوم جدید را چنین توضیح داد:‏ «شما ملتی برگزیده و کاهنانی هستید که پادشاهند؛‏ شما امّتی مقدّس و قومی متعلق به خدایید،‏ تا فضایل او را اعلام کنید که شما را از تاریکی به نور حیرت‌انگیز خود فراخوانده است.‏» (‏۱پطر ۲:‏۹،‏ ۱۰‏)‏ آنان باید نام خدا،‏ یَهُوَه،‏ سلطان عالم را شجاعانه اعلام می‌کردند و در میان مردم جلال می‌دادند.‏

^۷ یَهُوَه در مورد قوم اسرائیل باستان گفته بود:‏ «شما را برای خود بوجود آوردم تا در برابر قومهای دیگر مرا ستایش کنید.‏» (‏اشع ۴۳:‏۲۱‏،‏ ترجمهٔ تفسیری‏)‏ این سخنان در مورد اسرائیل روحانی نیز مصداق دارد.‏ مسیحیان قرن اول،‏ شجاعانه به مردم اعلام کردند که یَهُوَه تنها خدای حقیقی است و خدایان دیگر خدایان دروغینند.‏ (‏۱تسا ۱:‏۹‏)‏ آنان «در اورشلیم و تمامی یهودیه و سامره و تا دورترین نقاط جهان» در مورد یَهُوَه و عیسی شهادت می‌دادند.‏—‏اعما ۱:‏۸؛‏ کول ۱:‏۲۳‏.‏

۸.‏ در قرن اول مسیحی،‏ پولُس رسول چه هشداری به قوم خدا داد؟‏

^۸ در قرن اول میلادی،‏ یکی از اعضای دلیر قوم خدا که نام یَهُوَه را بر خود داشت،‏ پولُس رسول بود.‏ روزی،‏ او شجاعانه در مقابل فیلسوفان بت‌پرست ایستاد و از یَهُوَه،‏ سلطان عالم چنین دفاع کرد:‏ «خدایی که جهان و هر آنچه را در آن است آفرید،‏ مالکِ آسمان و زمین است.‏» (‏اعما ۱۷:‏۱۸،‏ ۲۳-‏۲۵‏)‏ پولُس در اواخر سومین سفر میسیونریش به اعضای قوم خدا چنین هشدار داد:‏ «می‌دانم بعد از رفتنم،‏ گرگهای درّنده به میان شما خواهند آمد که به گله رحم نخواهند کرد.‏ حتی از میان خود شما کسانی برخواهند خاست و حقیقت را دیگرگون خواهند کرد تا شاگردان را به پیروی خود از راه به‌در کنند.‏» (‏اعما ۲۰:‏۲۹،‏ ۳۰‏)‏ این ارتداد که پیشگویی شده بود،‏ در اواخر قرن اول میلادی کاملاً نمایان شد.‏—‏۱یو ۲:‏۱۸،‏ ۱۹‏.‏

۹.‏ پس از مرگ رسولان چه اتفاقی برای قوم خدا رخ داد؟‏

^۹ پس از مرگ رسولان،‏ ارتداد رفته‌رفته در جماعت‌ها رسوخ کرد و کلیساهای جهان مسیحیت را به وجود آورد.‏ این مسیحیان کاذب به جای آن که «قومی برای نام [یَهُوَه]» باشند،‏ نام الٰهی را از بسیاری از ترجمه‌های کتاب مقدّس حذف کردند.‏ آنان به طرق مختلف باعث بی‌حرمتی خدا شدند.‏ برای مثال،‏ آیین و رسوم بت‌پرستی را پذیرفتند،‏ عقایدی را تعلیم دادند که از کتاب مقدّس نبود،‏ جنگ‌هایی را به نام خدا برپا کردند و آن‌ها را جنگ‌های مقدّس نامیدند و دست به اعمال غیراخلاقی زدند.‏ از آن پس،‏ طی قرن‌ها معدود کسانی یَهُوَه را با وفاداری پرستش می‌کردند.‏ البته آنان سازمان‌دهی نشده بودند که ‹قومی برای نامش› باشند.‏

۱۰،‏ ۱۱.‏ الف)‏ عیسی چه چیزی را در مَثَل گندم و علف هرز پیشگویی کرد؟‏ ب)‏ مَثَل عیسی چگونه در سال ۱۹۱۴ تحقق یافت و نتیجهٔ آن چه بود؟‏

^۱۰ عیسی در مَثَل گندم و علف هرز پیشگویی کرد که ارتداد چنان افزایش خواهد یافت که تشخیص دین حقیقی دشوار می‌شود.‏ او گفت که «هنگامی که همه در خواب بودند،‏» ابلیس بذر علف هرز را در مزرعه‌ای که پسر انسان در آن بذر گندم کاشته بود،‏ می‌کارد.‏ هم بذر گندم و هم بذر علف هرز تا دوران پایانی «این عصر» رشد خواهند کرد.‏ عیسی توضیح داد که «بذر خوب» مظهر «فرزندان پادشاهی آسمانند» و «علفهای سمّی،‏ فرزندان آن شَرورند.‏» در ایّام آخر،‏ پسر انسان «دروگران،‏» یعنی فرشتگان خود را می‌فرستد تا مجازاً گندم را از علف‌های هرز جدا سازند و فرزندان پادشاهی آسمان را جمع‌آوری کنند.‏ (‏مت ۱۳:‏۲۴-‏۳۰،‏ ۳۶-‏۴۳‏)‏ چگونه چنین اتفاقی رخ داد و این امر چه ارتباطی با قوم خدا روی زمین دارد؟‏

^۱۱ در سال ۱۹۱۴ دوران پایانی «این عصر» شروع شد.‏ در آن زمان،‏ فقط چند هزار مسح‌شده روی زمین وجود داشت.‏ طی جنگی که در آن سال درگرفت،‏ ‹فرزندان پادشاهی آسمان› هنوز در اسارت بابل عظیم بودند.‏ در سال ۱۹۱۹،‏ یَهُوَه آنان را آزاد ساخت.‏ بدین شکل،‏ فرق میان مسیحیان حقیقی و مسیحیان کاذب کاملاً آشکار شد.‏ یَهُوَه ‹فرزندان پادشاهی آسمان› را به قومی سازمان‌یافته تبدیل کرد که تحقق پیشگویی اِشَعْیا است.‏ در آنجا آمده است:‏ «آیا ولایتی در یک روز مولود گردد و قومی یک‌دفعه زاییده شود؟‏ زیرا صهیون به مجرّد درد زه کشیدن پسران خود را زایید.‏» (‏اشع ۶۶:‏۸‏)‏ در واقع،‏ صهیون که مظهر سازمان آسمانی یَهُوَه متشکل از فرشتگان پاک اوست،‏ فرزندان مسح‌شدهٔ خود را بیرون آورد و آن را به صورت قومی سازماندهی کرد.‏

۱۲.‏ مسح‌شدگان چگونه ثابت کردند که امروزه «قومی برای نام [یَهُوَه]» هستند؟‏

^۱۲ ‹فرزندان پادشاهی آسمان› یعنی مسح‌شدگان مانند مسیحیان قرن اول شاهدان یَهُوَه هستند.‏ ‏(‏اِشَعْیا ۴۳:‏۱،‏ ۱۰،‏ ۱۱ خوانده شود.‏)‏ آنچه آنان را از دیگران متمایز ساخته است،‏ رفتار خوب مسیحی و موعظهٔ بشارت پادشاهی خداست که «شهادتی برای همهٔ قوم‌ها» بوده است.‏ (‏مت ۲۴:‏۱۴؛‏ فیلیپ ۲:‏۱۵‏)‏ آنان بدین طریق به میلیون‌ها نفر در راه نزدیک شدن به یَهُوَه خدا یاری رساندند.‏—‏دانیال ۱۲:‏۳ خوانده شود.‏

۱۳،‏ ۱۴.‏ کسانی که مسح‌شده نیستند برای آن که پرستش و خدمتشان مورد قبول یَهُوَه واقع شود،‏ چه باید بکنند و این موضوع چگونه پیشگویی شده بود؟‏

^۱۳ در مقالهٔ قبل دیدیم که بیگانگان می‌توانستند یَهُوَه را در میان قوم اسرائیل باستان پرستش کنند،‏ اما به شرطی که این پرستش را دوشادوش قوم خاص یَهُوَه انجام می‌دادند.‏ (‏۱پاد ۸:‏۴۱-‏۴۳‏)‏ امروزه نیز کسانی که جزو اسرائیل روحانی نیستند باید با مسح‌شدگان یعنی ‹فرزندان پادشاهی آسمان› که قوم یَهُوَه می‌باشند،‏ او را پرستش کنند.‏

^۱۴ در روزگار باستان دو نبی یَهُوَه پیشگویی کردند که بسیاری در این روزهای آخر برای پرستش یَهُوَه به قومش می‌پیوندند.‏ اِشَعْیا پیشگویی کرد:‏ ‹قوم‌های بسیار عزیمت کرده،‏ خواهند گفت:‏ «بیایید تا به کوه یَهُوَه و به خانهٔ خدای یعقوب برآییم تا طریق‌های خویش را به ما تعلیم دهد و به راه‌های وی سلوک نماییم.‏» زیرا که شریعت از صهیون و کلام یَهُوَه از اورشلیم صادر خواهد شد.‏› (‏اشع ۲:‏۲،‏ ۳‏)‏ زَکَرِیّای نبی نیز چنین پیشگویی کرد:‏ ‹قوم‌های بسیار و امّت‌های عظیم خواهند آمد تا یَهُوَه صبایوت را در اورشلیم بطلبند و از یَهُوَه مسئلت نمایند.‏› او آنان را به «ده نفر از همهٔ زبان‌های امّت‌ها» توصیف کرد که مجازاً به دامن اسرائیل روحانی چنگ‌زده به او می‌گویند:‏ «همراه شما می‌آییم زیرا شنیده‌ایم که خدا با شما است.‏»—‏زکر ۸:‏۲۰-‏۲۳‏.‏

۱۵.‏ «گوسفندان دیگر،‏» اسرائیل روحانی را در چه خدمتی ‹همراهی› می‌کنند؟‏

^۱۵ ‹گوسفندان دیگر،‏› اسرائیل روحانی را در موعظهٔ خبر خوش پادشاهی خدا ‹همراهی› می‌کنند.‏ (‏مرق ۱۳:‏۱۰‏)‏ آنان به قوم خدا تعلّق یافته‌اند و به همراه مسح‌شدگان «یک گله» را تحت نظارت «شبان نیکو،‏» یعنی عیسی مسیح تشکیل داده‌اند.‏—‏یوحنا ۱۰:‏۱۴-‏۱۶ خوانده شود.‏

۱۶.‏ یَهُوَه امور را چگونه هدایت می‌کند تا به مرحلهٔ نهایی «مصیبت عظیم» یعنی حارمَگِدّون می‌انجامد؟‏

^۱۶ پس از نابودی بابل عظیم به قوم یَهُوَه حمله خواهد شد و در آن زمان به حفاظت و حمایت یَهُوَه نیاز خواهیم داشت.‏ او در زمانی که تعیین کرده است امور را به گونه‌ای هدایت می‌کند که موجب حمله به قومش شود.‏ این حمله به آخرین مرحلهٔ «مصیبت عظیم» یعنی حارمَگِدّون خواهد انجامید.‏ (‏مت ۲۴:‏۲۱؛‏ حز ۳۸:‏۲-‏۴‏)‏ یَهُوَه در فکر جوج می‌گذارد که «به قومی که از میان امّت‌ها جمع شده‌اند» یعنی قوم یَهُوَه حمله کند.‏ (‏حز ۳۸:‏۱۰-‏۱۲‏)‏ به محض حملهٔ جوج،‏ یَهُوَه فوراً وارد عمل خواهد شد و برای نجات قومش با جوج و لشکرش جنگ خواهد کرد.‏ یَهُوَه سلطنتش را جلال خواهد داد و نامش را پاک خواهد ساخت زیرا می‌گوید:‏ «خویشتن را در نظر امّت‌های بسیاری .‏ .‏ .‏ معروف خواهم نمود و خواهند دانست که من یَهُوَه هستم.‏»—‏حز ۳۸:‏۱۸-‏۲۳‏.‏

۱۷،‏ ۱۸.‏ الف)‏ وقتی جوج به قوم یَهُوَه حمله کند،‏ چه چیزی دریافت خواهد کرد؟‏ ب)‏ اگر می‌خواهیم از حفاظت و حمایت یَهُوَه برخوردار شویم،‏ چه باید کنیم؟‏

^۱۷ با شروع حملهٔ جوج،‏ یَهُوَه به خادمانش چنین خواهد گفت:‏ «ای قوم من بیایید به حجره‌های خویش داخل شوید و درهای خود را در عقب خویش ببندید.‏ خویشتن را اندک لحظه‌ای پنهان کنید تا غضب بگذرد.‏» (‏اشع ۲۶:‏۲۰‏)‏ در آن موقعیت بحرانی،‏ یَهُوَه به ما دستورالعمل‌های حیاتی خواهد داد و احتمالاً منظور از ‹حجره‌ها،‏› جماعات محلّی است.‏

^۱۸ اگر می‌خواهیم که طی مصیبت عظیم از حفاظت و حمایت یَهُوَه برخوردار شویم،‏ باید بپذیریم که او بر زمین قومی دارد که در جماعات سازماندهی شده‌اند.‏ ما باید از قوم یَهُوَه حمایت کنیم و با جماعت خود معاشرت نزدیک داشته باشیم.‏ بیایید با تمامی دل همچون مزمورنویس بسراییم که چنین سرود:‏ ‹نجات از آن یَهُوَه است و برکت تو بر قوم تو می‌باشد.‏›—‏مز ۳:‏۸‏.‏