راه یافتن به دل افراد غیرمذهبی

۱.‏ برخی کشورها در دهه‌های اخیر شاهد چه تغییراتی بوده‌اند؟‏

اکثر مردم دنیا طی هزاران سال به دین و مذهب خاصّی اعتقاد داشتند.‏ اما در چند دههٔ اخیر تغییر قابل‌توجهی در این زمینه رخ داده است.‏ هر روز انسان‌های بیشتری را می‌بینیم که می‌گویند هیچ دین و مذهبی ندارند.‏ حتی در برخی کشورها،‏ اکثر مردم خود را غیرمذهبی می‌دانند.‏b‏—‏مت ۲۴:‏۱۲‏.‏

۲.‏ برخی از دلایلی که امروزه بسیاری از مردم غیرمذهبی شده‌اند چیست؟‏

^۲ چرا هر روز تعداد افراد غیرمذهبی بیشتر می‌شود؟‏c برخی ممکن است به دنبال رفع امیال نَفْسانی خود باشند یا بر مشکلاتشان تمرکز کنند.‏ (‏لو ۸:‏۱۴‏)‏ برخی دیگر که زمانی به دین خاصّی اعتقاد داشتند،‏ اکنون وجود خدا را انکار می‌کنند.‏ عده‌ای نیز به خدا ایمان دارند،‏ اما فکر می‌کنند که دین و مذهب شامل عقایدی قدیمی است که با علم و منطق دنیای امروز مغایرت دارد.‏ برخی مطابق آنچه از دوستان،‏ معلّمان و رسانه‌ها شنیده‌اند،‏ نظریهٔ تکامل را پذیرفته‌اند؛‏ در حالی که هرگز دلایل قانع‌کننده‌ای دربارهٔ وجود خدا نشنیده‌اند.‏ برخی از مردم نیز از طمع و قدرت‌طلبی رهبران مذهبی بیزار شده‌اند.‏ در برخی کشورها نیز مقامات دولتی فعالیت‌های مذهبی را محدود کرده‌اند.‏

۳.‏ ما در این مقاله چه می‌آموزیم؟‏

^۳ عیسی از ما انتظار دارد که ‹از مردمِ همهٔ قوم‌ها شاگرد بسازیم.‏› (‏مت ۲۸:‏۱۹‏)‏ ما چگونه می‌توانیم به افراد غیرمذهبی کمک کنیم که به خدا محبت ورزند و شاگرد مسیح شوند؟‏ ما باید در نظر داشته باشیم که واکنش افراد در خدمت موعظه،‏ تا حد زیادی به پیشینهٔ آنان بستگی دارد.‏ برای مثال،‏ واکنش آنانی که در اروپا بزرگ شده‌اند با آنانی که در آسیا بزرگ شده‌اند متفاوت است.‏ زیرا بسیاری از مردم اروپا با کتاب مقدّس آشنایی دارند و کمابیش شنیده‌اند که خالق همه چیز خداست.‏ اما اکثر مردم آسیا،‏ اگر هم دانشی دربارهٔ کتاب مقدّس داشته باشند بسیار اندک است و حتی شاید به وجود آفریدگار اعتقاد نداشته باشند.‏ ما در این مقاله می‌آموزیم که چگونه در خدمت موعظه به دل همهٔ مردم با هر پیشینه‌ای راه یابیم.‏

۴.‏ چرا باید دیدگاهی مثبت داشته باشیم؟‏

^۴ دیدگاهی مثبت داشته باشید.‏ هر ساله شماری از افراد غیرمذهبی،‏ شاهد یَهُوَه می‌شوند.‏ بسیاری از آنان پیش از تعمیدشان معیارهای اخلاقی صحیحی داشتند و از ریاکاری رهبران مذهبی بیزار بودند.‏ عده‌ای دیگر معیارهای اخلاقی درستی نداشتند.‏ برخی نیز عادات ناشایستی داشتند که باید کنار می‌گذاشتند.‏ ما اطمینان داریم که با کمک یَهُوَه می‌توانیم آنانی را که «دلی پذیرا برای راه یافتن به حیات جاودان» دارند بیابیم.‏—‏اعما ۱۳:‏۴۸؛‏ ۱تیمو ۲:‏۳،‏ ۴‏.‏

۵.‏ بیشتر اوقات دلیل واکنش مثبت مردم در خدمت موعظه چیست؟‏

^۵ با مهربانی و سنجیدگی عمل کنید.‏ بیشتر اوقات دلیل واکنش مثبت مردم،‏ نحوهٔ صحبت کردن ما با آنان است،‏ نه پیامی که اعلام می‌کنیم.‏ هنگامی که ما با مهربانی و سنجیدگی صحبت می‌کنیم و علاقه‌ای خالصانه به مردم نشان می‌دهیم،‏ به دل آنان راه می‌یابیم.‏ ما آنان را مجبور نمی‌کنیم که عقایدمان را بشنوند.‏ بلکه سعی می‌کنیم که به دلیل دیدگاهشان نسبت به دین و مذهب پی ببریم.‏ برای مثال،‏ برخی راحت نمی‌توانند با شخصی ناآشنا دربارهٔ دین صحبت کنند.‏ عده‌ای دیگر فکر می‌کنند که پرسیدن نظر دیگران دربارهٔ خدا،‏ عملی ناشایست است.‏ برخی نیز خجالت می‌کشند و نمی‌خواهند دیگران متوجه شوند که آنان کتاب مقدّس را می‌خوانند؛‏ به‌خصوص با یکی از شاهدان یَهُوَه.‏ در هر شرایطی ما تلاش می‌کنیم که احساسات دیگران را کاملاً درک کنیم.‏—‏۲تیمو ۲:‏۲۴‏،‏ پاورقی.‏

۶.‏ پولُس رسول چه نمونه‌ای از انعطاف‌پذیری بجا گذاشت و ما چگونه می‌توانیم از او سرمشق گیریم؟‏

^۶ برخی مردم دوست ندارند عباراتی همچون «کتاب مقدّس،‏» «آفرینش،‏» «خدا» یا «دین» را بشنوند.‏ ما در چنین شرایطی چه باید بکنیم؟‏ ما می‌توانیم از نمونهٔ پولُس سرمشق گیریم و روشمان را تغییر دهیم.‏ پولُس هنگام صحبت با یهودیان،‏ بر اساس آیات کتاب مقدّس با آنان استدلال کرد.‏ اما هنگام صحبت با فیلسوفان یونانی در آریوپاگوس،‏ مستقیماً به کتاب مقدّس اشاره‌ای نکرد.‏ (‏اعما ۱۷:‏۲،‏ ۳،‏ ۲۲-‏۳۱‏)‏ ما چگونه می‌توانیم همچون پولُس عمل کنیم؟‏ وقتی در موعظه با شخصی روبرو می‌شویم که کتاب مقدّس را قبول ندارد،‏ شاید بهتر باشد که در صحبت‌هایمان مستقیماً به کتاب مقدّس اشاره‌ای نکنیم.‏ همچنین هنگام صحبت با شخصی که نمی‌خواهد دیگران متوجه شوند آیات کتاب مقدّس را می‌خواند،‏ باید سعی کنیم طوری آیات را نشان دهیم که جلب‌توجه نکند.‏ برای مثال،‏ می‌توانیم از روی تلفن یا تبلت آیات را به او نشان دهیم.‏

۷.‏ ما چگونه می‌توانیم از پولُس سرمشق گیریم و مطابق اول قُرِنتیان ۹:‏۲۰-‏۲۳ عمل کنیم؟‏

^۷ به دیگران گوش دهید و شرایطشان را درک کنید.‏ ما باید سعی کنیم که دلیل «افکار» و احساسات مردم محدوده‌مان را درک کنیم.‏ (‏امث ۲۰:‏۵‏،‏ مژده برای عصر جدید‏)‏ بار دیگر نمونهٔ پولُس را در نظر بگیرید.‏ او در یک جامعهٔ یهودی بزرگ شده بود.‏ از این رو،‏ باید می‌آموخت که چگونه به غیریهودیان موعظه کند.‏ زیرا آنان اگر هم دانشی دربارهٔ یَهُوَه و نوشته‌های مقدّس داشتند بسیار اندک بود.‏ ما نیز اگر بخواهیم افکار و احساسات مردم محدوده‌مان را درک کنیم،‏ باید دربارهٔ آنان تحقیق کنیم یا با اعضای باتجربهٔ جماعت مشورت نماییم.‏—‏۱قُرِنتیان ۹:‏۲۰-‏۲۳ خوانده شود.‏

۸.‏ یکی از راه‌های آغاز گفتگو با دیگران چیست؟‏

^۸ هدف ما یافتن افراد «لایق» است.‏ (‏مت ۱۰:‏۱۱‏)‏ بدین منظور،‏ باید نظر مردم را دربارهٔ موضوعات مختلف بپرسیم و به‌خوبی به آنان گوش دهیم.‏ برای مثال،‏ برادری در انگلیس نظر مردم را دربارهٔ داشتن ازدواجی موفق،‏ تربیت فرزندان و روبرویی با بی‌عدالتی‌ها می‌پرسد.‏ پس از این که بادقت به نظراتشان گوش می‌دهد،‏ به آنان می‌گوید:‏ «می‌خواهم نظر شما را دربارهٔ پندی که حدود ۲۰۰۰ سال پیش نوشته شده است بدانم.‏» سپس بدون این که مستقیماً به «کتاب مقدّس» اشاره کند،‏ آیه‌ای مناسب را از روی تلفنش به آنان نشان می‌دهد.‏

۹.‏ چگونه می‌توانیم با افرادی که نمی‌خواهند دربارهٔ خدا صحبت کنند استدلال کنیم؟‏

^۹ برای راه یافتن به دل افرادی که نمی‌خواهند دربارهٔ خدا صحبت کنند،‏ می‌توانیم گفتگو را با موضوعاتی که به آن علاقه دارند آغاز کنیم.‏ برای مثال،‏ می‌توانیم به افرادی که به شگفتی‌های طبیعت علاقه دارند بگوییم:‏ «همان طور که می‌دانید بسیاری از اختراعات،‏ حاصل تحقیقاتی بر روی شگفتی‌های طبیعت و الگوبرداری از آن‌هاست.‏ برای مثال،‏ اختراع میکروفون حاصل تحقیق بر روی گوش انسان و اختراع دوربین حاصل تحقیقاتی است که بر روی چشم انجام شده است.‏ نظر شما دربارهٔ شگفتی‌های طبیعت چیست؟‏ فکر می‌کنید نیرویی خارق‌العاده،‏ شخصی قدرتمند یا عامل دیگری در پس آن است؟‏» پس از این که بادقت به نظرات مخاطبمان گوش دادیم،‏ می‌توانیم بگوییم:‏ «وقتی به حاصل تحقیقات دانشمندان دربارهٔ مکانیزم گوش یا چشم فکر می‌کنید شاید از خود بپرسید،‏ آنان چنین دانشی را از چه کسی آموخته‌اند؟‏ یکی از شعرای دوران باستان در این باره شعر جالبی سروده است که می‌گوید:‏ ‹آیا آن که گوش را غرس کرد،‏ نمی‌شنود؟‏ و آن که چشم را سرشت،‏ نمی‌بیند؟‏ آیا .‏ .‏ .‏ آن که آدمی را تعلیم می‌دهد،‏ علم ندارد؟‏›» (‏مز ۹۴:‏۹،‏ ۱۰‏)‏ سپس می‌توانیم ویدیویی را از وب‌سایت ^®jw.org،‏ قسمت «مصاحبه‌ها و تجربه‌ها» و سپس «‏نظرخواهی در مورد منشأ حیات‏» نشان دهیم.‏ (‏برای یافتن این ویدیوها به قسمت «نشریات» و سپس «‏فیلم‌ها‏» مراجعه کنید.‏) همچنین می‌توانیم بروشور آیا حیات آفریده شده است؟‏ را به او عرضه کنیم.‏

۱۰.‏ چگونه می‌توانیم با افرادی که نمی‌خواهند دربارهٔ خدا صحبت کنند،‏ گفتگو را آغاز کنیم؟‏

^۱۰ اکثر انسان‌ها آرزوی آیندهٔ بهتری را دارند.‏ اما از این می‌ترسند که زمین و همهٔ ساکنانش روزی از بین بروند.‏ سرپرست سیّاری در نروژ می‌گوید،‏ با افرادی که نمی‌خواهند دربارهٔ خدا صحبت کنند،‏ اغلب می‌توان دربارهٔ وضعیت دنیا صحبت کرد.‏ او پس از سلام و احوال‌پرسی به مخاطبش چنین می‌گوید:‏ «فکر می‌کنید می‌توان به آینده‌ای روشن امید داشت؟‏ چه کسی می‌تواند چنین آینده‌ای را برایمان به ارمغان آورد؛‏ سیاستمداران،‏ دانشمندان یا افراد دیگر؟‏» برادرمان پس از این که بادقت به نظرات مخاطبش گوش می‌دهد،‏ آیه‌ای را دربارهٔ آینده‌ای روشن به او نشان می‌دهد یا آن را برایش نقل‌قول می‌کند.‏ برخی وقتی درمی‌یابند که کتاب مقدّس وعده می‌دهد که زمین همچنان باقی می‌ماند و نیکوکاران تا به ابد در آن زندگی خواهند کرد،‏ تحت تأثیر قرار می‌گیرند.‏—‏مز ۳۷:‏۲۹؛‏ جا ۱:‏۴‏.‏

۱۱.‏ چرا باید با استفاده از روش‌های مختلف،‏ گفتگو را با دیگران آغاز کنیم و چگونه می‌توانیم از نمونهٔ پولُس در رومیان ۱:‏۱۴-‏۱۶ سرمشق گیریم؟‏

^۱۱ از آنجا که انسان‌ها با یکدیگر تفاوت دارند،‏ ما باید با روش‌های متفاوتی گفتگویمان را با آنان آغاز کنیم.‏ شاید صحبت دربارهٔ موضوعی خاص برای یک نفر جذاب باشد،‏ اما شخصی دیگر نخواهد دربارهٔ آن صحبت کند.‏ یا شاید به‌راحتی بتوان با برخی دربارهٔ خدا و کتاب مقدّس صحبت کرد،‏ اما با برخی دیگر،‏ شاید لازم باشد گفتگو را با موضوعات دیگری آغاز کرد.‏ در هر صورت،‏ باید از هر فرصتی استفاده کنیم تا با همه‌گونه افراد صحبت کنیم.‏ ‏(‏رومیان ۱:‏۱۴-‏۱۶ خوانده شود.‏)‏ البته باید به یاد داشته باشیم که این یَهُوَه است که بذر حقیقت را در دل دوستداران عدالت رشد و نموّ می‌بخشد.‏—‏۱قر ۳:‏۶،‏ ۷‏.‏

۱۲.‏ ما چگونه می‌توانیم به دل کسانی راه یابیم که در آسیا بزرگ شده‌اند و هرگز به وجود آفریدگار فکر نکرده‌اند؟‏

^۱۲ بسیاری از شاهدان یَهُوَه در سراسر دنیا،‏ با افرادی با ملیت‌های مختلف آسیایی روبرو می‌شوند.‏ برخی از آنان از کشورهایی هستند که فعالیت‌های مذهبی در آنجا محدود است.‏ در برخی کشورهای آسیایی نیز بسیاری از مردم هرگز به وجود آفریدگار فکر نکرده‌اند.‏ شاید برخی از آنان از روی کنجکاوی مطالعهٔ کتاب مقدّس را بپذیرند،‏ اما برخی دیگر شاید علاقه‌ای به آموختن موضوعات جدید نداشته باشند.‏ ما چگونه می‌توانیم به چنین افرادی کمک کنیم؟‏ برخی مبشّران باتجربه با شروع گفتگویی غیررسمی به چنین افرادی علاقه نشان می‌دهند،‏ سپس در موقعیتی مناسب به آنان می‌گویند که برخی اصول کتاب مقدّس چگونه کمکشان کرده است.‏

۱۳.‏ چگونه می‌توانیم علاقهٔ مردم را به کتاب مقدّس برانگیزیم؟‏ (‏تصویر روی جلد ملاحظه شود.‏)‏

^۱۳ بسیاری از مردم در ابتدا جذب اصول حکیمانهٔ کتاب مقدّس می‌شوند.‏ (‏جا ۷:‏۱۲‏)‏ خواهری در نیویورک که در محدودهٔ ماندارین‌زبان خدمت می‌کند می‌گوید:‏ «سعی می‌کنم با میل و رغبت به دیگران گوش دهم.‏ اگر متوجه شوم که مخاطبم به‌تازگی مهاجرت کرده است،‏ از او می‌پرسم:‏ ‹آیا به شرایط اینجا عادت کرده‌اید؟‏ آیا شغلی یافته‌اید؟‏ رفتار مردم اینجا با شما چطور است؟‏›» گاه چنین سؤالاتی راهی باز می‌کند تا دربارهٔ تعالیم کتاب مقدّس گفتگو کنیم.‏ خواهرمان در صورت امکان چنین ادامه می‌دهد:‏ «به نظر شما کلید داشتن رابطه‌ای خوب با دیگران چیست؟‏ در کتاب مقدّس مَثَلی در این باره آمده است که می‌گوید:‏ ‹آغازِ مشاجره همچون رخنهٔ آب است؛‏ پس،‏ از آن دست بدار،‏ پیش از آنکه به منازعه بینجامد.‏› فکر می‌کنید این پند به ما کمک می‌کند تا روابط خوبی با دیگران داشته باشیم؟‏» (‏امث ۱۷:‏۱۴‏)‏ با چنین گفتگوهایی می‌توانیم تشخیص دهیم که آیا مخاطبمان تمایل دارد تعالیم بیشتری از کلام خدا بیاموزد یا خیر.‏

۱۴.‏ برادری در خاور دور چگونه به افرادی که به خدا اعتقادی ندارند کمک می‌کند؟‏

^۱۴ اگر مخاطبمان به خدا اعتقادی نداشته باشد چطور؟‏ برادری که تجربهٔ زیادی در موعظه به افراد غیرمذهبی در خاور دور دارد می‌گوید:‏ «وقتی شخصی می‌گوید،‏ ‹به خدا اعتقادی ندارد،‏› معمولاً منظورش این است که خدایانی را که مردم محدوده‌اش می‌پرستند قبول ندارد.‏ من اغلب نظر چنین افرادی را تأیید می‌کنم و به آنان می‌گویم که اکثر خدایان واقعی نیستند و ساختهٔ دست بشرند.‏ معمولاً اِرْمیا ۱۶:‏۲۰ را برایشان می‌خوانم که می‌گوید:‏ ‹آیا انسان برای خویشتن خدایان بسازد؟‏ حال آنکه خدا نیستند!‏› سپس می‌پرسم:‏ ‹چگونه می‌توان خدای واقعی را از خدایان ساختهٔ دست بشر تشخیص داد؟‏› بعد از گوش دادن به نظرات مخاطبم،‏ اِشَعْیا ۴۱:‏۲۳ را به او نشان می‌دهم که می‌گوید:‏ ‹آنچه را که پس از این می‌آید بیان کنید،‏ تا بدانیم که شما خدایانید.‏› سپس دربارهٔ پیشگویی‌های یَهُوَه در مورد آینده با او صحبت می‌کنم.‏»‏

۱۵.‏ ما از نمونهٔ برادری در شرق آسیا چه می‌آموزیم؟‏

^۱۵ حال روشی را در نظر بگیرید که برادری در شرق آسیا هنگام بازدید از علاقه‌مندان به کار می‌گیرد.‏ او می‌گوید:‏ «ابتدا دربارهٔ نمونه‌هایی از حکمت کلام خدا،‏ تحقق نبوّت‌های کتاب مقدّس و قوانین فیزیک با آنان صحبت می‌کنم.‏ سپس به این امر اشاره می‌کنم که باید آفریدگاری حکیم در پس همهٔ آن‌ها باشد.‏ وقتی آنان تا حدّی وجود خدا را می‌پذیرند،‏ آنچه را که کتاب مقدّس دربارهٔ یَهُوَه می‌گوید به آنان نشان می‌دهم.‏»‏

۱۶.‏ مطابق عبرانیان ۱۱:‏۶ چرا افرادی که مطالعه می‌کنند باید به خدا ایمان داشته باشند و ما چگونه می‌توانیم در پرورش ایمان به آنان کمک کنیم؟‏

^۱۶ هنگام مطالعه با شخصی که پیشینه‌ای غیرمذهبی دارد،‏ باید کمکش کنیم که همواره ایمانش را به وجود خدا تقویت کند.‏ ‏(‏عبرانیان ۱۱:‏۶ خوانده شود.‏)‏ همچنین باید کمکش کنیم که به کتاب مقدّس ایمان ورزد.‏ بدین منظور شاید لازم باشد برخی تعالیم را به دفعات بررسی کنیم.‏ طی جلسات مطالعه می‌توانیم به بررسی موضوعاتی بپردازیم که نشان می‌دهد کتاب مقدّس کلام خداست.‏ برای مثال،‏ می‌توانیم نبوّت‌های کتاب مقدّس،‏ دقت علمی و تاریخی آن و اصول کاربردی موجود در آن را بررسی کنیم.‏

۱۷.‏ محبت ما چه تأثیری می‌تواند بر دیگران بگذارد؟‏

^۱۷ ما با ابراز محبت به افراد مذهبی و غیرمذهبی،‏ به آنان کمک می‌کنیم که شاگرد مسیح شوند.‏ (‏۱قر ۱۳:‏۱‏)‏ هدف ما از تعلیم به آنان این است که پی ببرند یَهُوَه دوستشان دارد و می‌خواهد که آنان نیز او را دوست بدارند.‏ هر ساله هزاران نفر منجمله افرادی که هیچ علاقه‌ای به دین و مذهب نداشته‌اند با یَهُوَه آشنا می‌شوند،‏ به او محبت می‌ورزند و تعمید می‌گیرند.‏ بنابراین،‏ دیدگاه مثبت خود را حفظ کنید و به همه‌گونه افراد محبت و علاقه‌ای خالصانه نشان دهید.‏ بادقت به سخنان آنان گوش دهید.‏ سعی کنید که افکار و احساساتشان را درک کنید و با نمونهٔ خود آنان را بر آن دارید که شاگرد مسیح شوند.‏