‏‹مردگان خواهند برخاست›‏

‏«زیرا کرّنا صدا خواهد داد و مردگان بیفساد خواهند برخاست و ما متبدّل خواهیم شد.‏»—‏۱قرنتیان ۱۵:‏۵۲‏.‏

۱،‏ ۲.‏ الف)‏ خدا چه وعدهٔ تسلی‌دهنده‌ای از طریق هوشع نبی به انسانها داده است؟‏ ب)‏ از کجا می‌دانیم که خدا راغب است مردگان را به زندگی بازگرداند؟‏

آیا تا بحال طعم تلخ مرگ عزیزی را چشیده‌ای؟‏ اگر چنین بوده است،‏ پس طعم دردناک آن بر تو پوشیده نیست.‏ با این همه،‏ وعده‌ای که خدا از طریق هوشع داده است مسیحیان را بسیار تسلی خاطر می‌دهد:‏ «من ایشانرا از دست هاویه فدیه خواهم داد و ایشانرا از موت نجات خواهم بخشید.‏ ای موت ضَرَبات تو کجا است؟‏ و ای هاویه هلاکت تو کجا است؟‏»—‏هوشع ۱۳:‏۱۴‏.‏

^۲ تصور بازگشت مردگان به زندگی در نظر شکاکان نامعقول می‌آید.‏ اما،‏ خدای قادر متعال بدون شک قدرت انجام چنین معجزه‌ای را دارد!‏ موضوع اصلی اینجاست که آیا یَهُوَه اصلاً راغب است مردگان را به زندگی بازگرداند یا نه؟‏ ایوب درستکار چنین پرسید:‏ «اگر مرد بمیرد بار دیگر زنده شود؟‏» سپس این جواب دلگرم‌کننده را داد:‏ «تو ندا خواهی کرد و من جواب خواهم داد،‏ و بصنعت دست خود مشتاق خواهی شد.‏» (‏ ایوب ۱۴:‏۱۴،‏ ۱۵‏)‏ واژهٔ «مشتاق» بر خواست و آرزویی از ته دل دلالت دارد.‏ (‏ با مزمور ۸۴:‏۲ مقایسه شود.‏)‏ آری،‏ یَهُوَه مشتاقانه در انتظار رستاخیز است—‏وی مشتاق است انسانهای وفاداری را که در ذهنش زنده می‌باشند دوباره ببیند.‏—‏متی ۲۲:‏۳۱،‏ ۳۲‏.‏

عیسی رستاخیز را واضح می‌نماید

۳،‏ ۴.‏ الف)‏ عیسی چگونه امید رستاخیز را واضح نمود؟‏ ب)‏ چرا عیسی بصورت روح رستاخیز یافت و نه در جسم؟‏

^۳ باایمانانی همچون ایوب که در دوران باستان می‌زیستند درکی محدود از رستاخیز داشتند.‏ عیسی مسیح بود که این امید فوق‌العاده را کاملاً واضح و روشن ساخت.‏ وی نقش اصلی خود را چنین ابراز داشت:‏ «آنکه به پسر ایمان آورده باشد حیات جاودانی دارد.‏» (‏ یوحنا ۳:‏۳۶‏)‏ این حیات لذت بخش کجا خواهد بود؟‏ برای اکثر آنهایی که ایمان می‌ورزند این حیات بر روی زمین خواهد بود.‏ (‏ مزمور ۳۷:‏۱۱‏)‏ ولی عیسی به شاگردانش گفت:‏ «ترسان مباشید ای گلهٔ کوچک زیرا که مرضئ پدر شما است که ملکوت را بشما عطا فرماید.‏» (‏ لوقا ۱۲:‏۳۲‏)‏ ملکوت خدا آسمانی است.‏ از این رو،‏ وعدهٔ او به این مفهوم است که اعضای «گلهٔ کوچک» باید بصورت مخلوقاتی روحی نزد عیسی باشند.‏ (‏ یوحنا ۱۴:‏۲،‏ ۳؛‏ ۱پطرس ۱:‏۳،‏ ۴‏)‏ چه آیندهٔ باشکوهی!‏ بعداً عیسی برای یوحنای رسول فاش کرد که «گلهٔ کوچک» فقط به ۰۰۰‏,‏۱۴۴ نفر محدود می‌شود.‏—‏مکاشفه ۱۴:‏۱‏.‏

^۴ این ۰۰۰‏,‏۱۴۴ نفر به چه نحو به جلال آسمانی خود وارد خواهند شد؟‏ عیسی «حیات و بی‌فسادیرا روشن گردانید بوسیلهٔ انجیل.‏» او با خون خود راهی «تازه و زنده» به آسمانها گشود.‏ (‏ ۲تیموتاؤس ۱:‏۱۰؛‏ عبرانیان ۱۰:‏۱۹،‏ ۲۰‏)‏ نخست عیسی،‏ همانطوری که کتاب مقدس پیش‌گویی کرده بود،‏ درگذشت.‏ (‏ اشعیا ۵۳:‏۱۲‏)‏ سپس،‏ همانطور که پطرس رسول اندکی بعد اعلام نمود،‏ «همان عیسی را خدا برخیزانید.‏» (‏ اعمال ۲:‏۳۲‏)‏ ولی عیسی بصورت انسان رستاخیز نیافت.‏ وی قبلاً گفته بود:‏ «نانیکه من عطا میکنم جسم منست که آنرا بجهة حیات جهان میبخشم.‏» (‏ یوحنا ۶:‏ ۵۱‏)‏ پس‌گرفتن جسمش آن قربانی را خنثی می‌نمود.‏ از این جهت،‏ عیسی «بحسب جسم مُرد لکن بحسب روح زنده گشت.‏» (‏ ۱پطرس ۳:‏۱۸‏)‏ به این صورت است که عیسی محض خاطر «گلهٔ کوچک،‏» «فدیهٔ ابدیرا یافت.‏» (‏ عبرانیان ۹:‏۱۲‏)‏ او بهای قربانی زندگی انسانی کامل خود را بعنوان فدیه‌ای برای بشر گناهکار به خدا ارائه داد که در وهلهٔ اول آن ۰۰۰‏,‏۱۴۴ نفر از فایده‌اش بهره بردند.‏

۵.‏ به پیروان عیسی در قرن اول چه امیدی عرضه شد؟‏

^۵ عیسی تنها کسی نبود که به زندگی آسمانی رستاخیز می‌یافت.‏ پولس به مسیحیان هم‌کیش خود در روم گفت که آنها با روح مقدس مسح شده‌اند تا پسران خدا و هم‌ارثان مسیح شوند بشرطی که مسح‌شدگی خویش را با تحمل کردن تا به انتها مسجل کنند.‏ (‏ رومیان ۸:‏۱۶،‏ ۱۷‏)‏ در ضمن پولس توضیح داد:‏ «اگر بر مثال موت او متّحد گشتیم هر آینه در قیامت [رستاخیز] وی نیز چنین خواهیم شد.‏»—‏رومیان ۶:‏۵‏.‏

دفاع از امید رستاخیز

۶.‏ چرا عقیدهٔ رستاخیز در قُرِنتُس به باد انتقاد گرفته شد و پولس رسول چگونه عکس‌العمل نشان داد؟‏

^۶ رستاخیز بخشی از ‹کلام ابتدایی› مسیحیت است.‏ (‏ عبرانیان ۶:‏۱،‏ ۲‏)‏ با اینحال،‏ این عقیده در قُرِنتُس به باد انتقاد گرفته شده بود.‏ مشخص بود که بعضی در جماعت تحت تأثیر فلسفهٔ یونانی قرار گرفته می‌گفتند:‏ «قیامت مردگان نیست.‏» (‏ ۱قرنتیان ۱۵:‏۱۲‏)‏ وقتی که این سخنان به گوش پولس رسول رسید او به دفاع از امید رستاخیز و بخصوص امید مسیحیان مسح‌شده برخاست.‏ بجاست که در اینجا به سخنان پولس در ۱قرنتیان باب ۱۵ بپردازیم.‏ اگر به توصیهٔ مقالهٔ قبلی،‏ تمامی این باب را خوانده باشی،‏ از مابقی مطالب فایدهٔ بیشتری خواهی برد.‏

۷.‏ الف)‏ پولس بر چه موضوعی اساسی تأکید کرد؟‏ ب)‏ چه کسانی عیسای رستاخیزیافته را دیدند؟‏

^۷ پولس در دو آیهٔ نخست در ۱قرنتیان باب ۱۵‏،‏ موضوع گفته‌اش را روشن می‌سازد:‏ «ای برادران شما را از انجیلیکه بشما بشارت دادم اعلام مینمایم که آنرا هم پذیرفتید و در آن هم قایم میباشید و بوسیلهٔ آن نیز نجات مییابید .‏ .‏ .‏ والّا عبث ایمان آوردید.‏» اگر قرنتیان مسیحی بشارت را محکم نگاه نمی‌داشتند،‏ پذیرفتن حقیقت برایشان بیهوده می‌بود.‏ پولس سخنان خود را چنین ادامه داد:‏ «اوّل بشما سپردم آنچه نیز یافتم که مسیح بر حسب کتب در راه گناهان ما مرد؛‏ و اینکه مدفون شد و در روز سیّم بر حسب کتب برخاست؛‏ و اینکه بکیفا ظاهر شد و بعد از آن بآ‌ن دوازده.‏ و پس از آن بزیاده از پانصد برادر یکبار ظاهر شد که بیشتر از ایشان تا امروز باقی هستند امّا بعضی خوابیده‌اند.‏ از آن پس بیعقوب ظاهر شد و بعد بجمیع رسولان؛‏ و آخرِ همه بر من مثل طفل سقط شده ظاهر گردید.‏»—‏۱قرنتیان ۱۵:‏۳-‏۸‏.‏

۸،‏ ۹.‏ الف)‏ قبول کردن عقیدهٔ رستاخیز چقدر اهمیت دارد؟‏ ب)‏ احتمالاً در چه مناسبتی عیسی «بزیاده از پانصد برادر» ظاهر شد؟‏

^۸ برای آنهایی که بشارت را پذیرفته بودند،‏ اعتقاد به رستاخیز عیسی چیزی نبود که در قبول کردن یا نکردن آن حق انتخاب داشته باشند.‏ شاهدان عینی زیادی وجود داشت که ثابت می‌کرد «مسیح .‏ .‏ .‏ در راه گناهان ما مرد» و رستاخیز یافت.‏ یکی از آنها کیفا بود که بیشتر به نام پطرس معروف است.‏ بعد از اینکه پطرس عیسی را در شبی که به او خیانت شد و دستگیرش کردند،‏ انکار نمود،‏ چقدر ظاهر شدن عیسی به او بایستی باعث آسایش خاطر پطرس شده باشد.‏ عیسای رستاخیزیافته «بآ‌ن دوازده» یا بطور کل رسولان نیز ظاهر شد—‏این رویداد بی‌شک به آنها کمک کرد تا بر ترس خود چیره شده دلیرانه شهادت دهند که عیسی رستاخیز یافته است.‏—‏یوحنا ۲۰:‏۱۹-‏۲۳؛‏ اعمال ۲:‏۳۲‏.‏

^۹ مسیح به گروهی بزرگتر نیز ظاهر شد که «بزیاده از پانصد برادر» بودند.‏ این رویداد احتمالاً در جلیل رخ داد زیرا که عیسی فقط در این منطقه چنین تعداد زیادی از پیروان داشت و ممکن است در همان مناسبت نیز بوده باشد که بنا بر گزارش متی ۲۸:‏۱۶-‏۲۰ عیسی به پیروانش امر کرد شاگرد بسازند.‏ این افراد چه شهادت غیوری می‌توانستند بدهند!‏ وقتی پولس اولین نامهٔ خود را به قرنتیان در سال ۵۵ د.‏م.‏ بتحریر درآورد،‏ هنوز عده‌ای از این شاهدان عینی در قید حیات بودند.‏ توجه کن که پولس در اشاره به آنهایی که درگذشته بودند گفت که آنها «خوابیده‌اند.‏» این عده هنوز رستاخیز نیافته بودند تا به پاداش آسمانی خود دست یابند.‏

۱۰.‏ الف)‏ آخرین ملاقات عیسی با شاگردانش چه تأثیری بجای گذاشت؟‏ ب)‏ عیسی چگونه به پولس «مثل طفل سقط‌شده [یا زودرس] ظاهر گردید؟‏»‏

^۱۰ یک شاهد برجستهٔ دیگر بر رستاخیز عیسی،‏ یعقوب پسر یوسف و مریم،‏ والدین عیسی،‏ بود.‏ بنظر می‌آید که قبل از رستاخیز یافتن عیسی،‏ یعقوب هنوز ایمان نیاورده بود.‏ (‏ یوحنا ۷:‏۵‏)‏ ولی بعد از اینکه عیسی به او ظاهر شد،‏ یعقوب ایمان آورد و احتمالاً نقش مهمی را در گرویدن برادران دیگرش به مسیحیت ایفا کرد.‏ (‏ اعمال ۱:‏۱۳،‏ ۱۴‏)‏ عیسی در آخرین ملاقات خود با شاگردانش،‏ در همان مناسبتی که به آسمان صعود کرد،‏ به آنها مأموریت داد تا شهادت خود را «تا اقصای جهان» برسانند.‏ (‏اعمال ۱:‏۶-‏۱۱‏)‏ بعدها وی به سولس طرسوسی که مسیحیان را آزار می‌رساند ظاهر شد.‏ (‏ اعمال ۲۲:‏۶-‏۸‏)‏ عیسی به سولس «مثل طفل سقط‌شده [یا زودرس] ظاهر گردید.‏» مانند این بود که انگار سولس اکنون به زندگی روحی رستاخیز یافته،‏ قادر بود سَروَر جلال‌یافته را قرنها قبل از موعد رستاخیز مردگان ببیند.‏ این اتفاق نه تنها سبب شد سولس بی‌درنگ از مخالفت خونخوارانهٔ خود با جماعت مسیحی دست بردارد بلکه دگرگونی عجیبی نیز در وی بوجود آورد.‏ (‏ اعمال ۹:‏۳-‏۹،‏ ۱۷-‏۱۹‏)‏ سپس سولس تبدیل شد به پولس رسول،‏ یکی از سرشناس‌ترین مدافعان ایمان مسیحی.‏—‏۱قرنتیان ۱۵:‏۹،‏ ۱۰‏.‏

ایمان به رستاخیز حیاتی است

۱۱.‏ پولس چگونه نقصان استدلال آنهایی را که می‌گفتند ‹قیامت مردگان وجود ندارد› برملا کرد؟‏

^۱۱ پس می‌بینیم که رستاخیز عیسی واقعیتی بود مسجل.‏ در اینجا پولس برهان آورده می‌گوید:‏ «لیکن اگر بمسیح وعظ میشود که از مردگان برخاست،‏ چونست که بعضی از شما میگویند که قیامت مردگان نیست؟‏» (‏ ۱قرنتیان ۱۵:‏۱۲‏)‏ عقیدهٔ قیامت یا رستاخیز نه فقط برای این عده مسئله‌ای بود که در مورد آن شک و تردید داشتند بلکه از آن فراتر رفته ناباوری خود را علناً ابراز می‌کردند.‏ از این جهت پولس نقصان استدلال آنها را برملا کرد.‏ او گفت که اگر مسیح برنخاسته بود پیام مسیحی دروغی بیش نمی‌بود و آنهایی که گواه به رستاخیز مسیح داده‌اند «شهود کَذَبَه نیز برای خدا» می‌باشند.‏ اگر مسیح رستاخیز نیافته بود پس فدیه‌ای نیز به خدا پرداخته نشده بود؛‏ مسیحیان هنوز ‹در گناهان خود می‌بودند.‏› (‏ ۱قرنتیان ۱۵:‏۱۳-‏۱۹؛‏ رومیان ۳:‏۲۳،‏ ۲۴؛‏ عبرانیان ۹:‏۱۱-‏۱۴‏)‏ در ضمن،‏ آن دسته از مسیحیان که در مرگ «خوابیده‌اند» و تعدادی از آنها نیز به شهادت رسیده بودند،‏ بدون هیچ امیدی واقعی مردند.‏ اگر انتظار مسیحیان از زندگی فقط همین بود،‏ واقعاً که چه وضع مفلوکانه‌ای داشتند!‏ همهٔ سختی‌هایی را هم که متحمل شدند بطالتی بیش نبود.‏

۱۲.‏ الف)‏ وقتی پولس مسیح را «نوبر خوابیدگان» در مرگ می‌خواند،‏ به چه چیزی اشاره می‌کند؟‏ ب)‏ چگونه مسیح رستاخیز را برای انسانها امکان‌پذیر ساخت؟‏

^۱۲ البته وضعیت چنین نبود.‏ پولس برهان خویش را بسط داده می‌گوید که نه تنها «مسیح از مردگان برخاسته» بلکه او «نوبر خوابیدگان [نیز] شده است.‏» (‏ ۱قرنتیان ۱۵:‏۲۰‏)‏ وقتی که اسرائیلیان مطیعانه نوبر محصول خود را به یَهُوَه عرضه می‌کردند،‏ یَهُوَه نیز حصاد آنها را برکت می‌داد.‏ (‏ خروج ۲۲:‏۲۹،‏ ۳۰؛‏ ۲۳:‏۱۹؛‏ امثال ۳:‏۹،‏ ۱۰‏)‏ و وقتی که پولس مسیح را «نوبر» می‌خواند،‏ تلویحاً نشان می‌دهد که درو حصاد ادامه داشته افراد بیشتری را از مرگ به زندگی آسمانی رستاخیز می‌دهد.‏ پولس توضیح می‌دهد که «چنانکه بانسان موت آمد بانسان نیز قیامت مردگان شد.‏ و چنانکه در آدم همه میمیرند در مسیح نیز همه زنده خواهند گشت.‏» (‏ ۱قرنتیان ۱۵:‏۲۱،‏ ۲۲‏)‏ عیسی با فدیه دادن زندگی کامل انسانی خود رستاخیز را برای انسانها امکان‌پذیر ساخت و راه خلاصی از بردگی گناه و مرگ را برایشان گشود.‏—‏غلاطیان ۱:‏۴؛‏ ۱پطرس ۱:‏۱۸،‏ ۱۹‏.‏a

۱۳.‏ الف)‏ رستاخیز آسمانی کِی رخ می‌دهد؟‏ ب)‏ چرا برخی از مسح‌شدگان در مرگ ‹نخواهند خوابید؟‏›‏

^۱۳ پولس می‌افزاید:‏ «لیکن هر کس به رتبهٔ خود.‏ مسیح نوبر است و بعد آنانیکه در وقت آمدن او از آنِ مسیح میباشند.‏» (‏ ۱قرنتیان ۱۵:‏۲۳‏)‏ مسیح در سال ۳۳ د.‏م.‏ رستاخیز یافت.‏ با اینحال،‏ پیروان مسح‌شدهٔ او—‏«آنانیکه .‏ .‏ .‏ از آنِ مسیح میباشند»—‏می‌بایست تا اندکی بعد از حضور ملوکانهٔ عیسی که مطابق نبوت کتاب مقدس در سال ۱۹۱۴ رخ داد صبر می‌کردند.‏ (‏ ۱تسالونیکیان ۴:‏۱۴-‏۱۶؛‏ مکاشفه ۱۱:‏۱۸‏)‏ وضعیت آنهایی که طی آن حضور زنده باشند چگونه خواهد بود؟‏ پولس توضیح می‌دهد:‏ «همانا بشما سرّی میگویم که همه نخواهیم خوابید لیکن همه متبدّل خواهیم شد.‏ در لحظهٔ در طرفة‌العینی بمجرّد نواختن صور اخیر زیرا کرّنا صدا خواهد داد و مردگان بیفساد خواهند برخاست و ما متبدّل خواهیم شد.‏» (‏ ۱قرنتیان ۱۵:‏۵۱،‏ ۵۲‏)‏ واضح می‌باشد که لازم نیست همهٔ مسح‌شدگان در خواب مرگ در انتظار رستاخیز باشند.‏ آنهایی که طی حضور مسیح فوت کنند بلافاصله متبدل می‌شوند.‏—‏مکاشفه ۱۴:‏۱۳‏.‏

۱۴.‏ وقتی پولس می‌گوید که مسح‌شدگان «برای مردگان تعمید مییابند» منظور او چیست؟‏

^۱۴ پولس می‌پرسد:‏ «والّا آنانیکه برای مردگان تعمید مییابند چه کنند؟‏ هرگاه مردگان مطلقاً برنمیخیزند پس چرا برای ایشان تعمید میگیرند؟‏ و ما نیز چرا هر ساعت خود را در خطر میاندازیم؟‏» (‏ ۱قرنتیان ۱۵:‏۲۹،‏ ۳۰‏)‏ برخلاف آنچه بعضی از ترجمه‌های کتاب مقدس وانمود می‌کنند،‏ منظور پولس این نبود که زندگان بجای مردگان تعمید می‌گرفتند.‏ واضح است که تعمید برای آنهایی است که شاگرد مسیحی می‌شوند نه برای درگذشتگان،‏ چونکه نفوس مرده نمی‌توانند شاگرد شوند.‏ (‏ یوحنا ۴:‏۱‏)‏ خیر،‏ پولس دربارهٔ مسیحیان در قید حیات صحبت می‌کرد که بسیاری از آنها مانند پولس «هر ساعت .‏ .‏ .‏ در خطر» بودند.‏ مسیحیان مسح‌شده ‹در موت مسیح تعمید یافته بودند.‏› (‏ رومیان ۶:‏۳‏)‏ آنها بعد از مسح شدن،‏ به اصطلاح «تعمیدیرا» یافتند که آنها را در طریقی قرار داد که در آخر به مرگی مسیح‌گونه می‌انجامد.‏ (‏ مرقس ۱۰:‏۳۵-‏۴۰‏)‏ آنها با امید رستاخیزی آسمانی و پرجلال می‌میرند.‏—‏۱قرنتیان ۶:‏۱۴؛‏ فیلپیان ۳:‏۱۰،‏ ۱۱‏.‏

۱۵.‏ احتمالاً پولس با چه خطراتی روبرو بوده و ایمان وی به رستاخیز چه نقشی در تحمل این اوضاع ایفا کرد؟‏

^۱۵ پولس در اینجا توضیح می‌دهد که خود وی هر روز با خطر مرگ روبرو بود.‏ ولی برای اینکه کسی نگوید پولس گزاف‌گویی می‌کند،‏ حرف خود را اینطور بیان کرد:‏ «بآ‌ن فخری دربارهٔ شما که مرا در خداوند ما مسیح عیسی هست قسم هر روزه مرا مردنی است.‏» ترجمهٔ تفسیری این آیه را چنین آورده است:‏ «به افتخاری که به رشد روحانی شما در خداوند ما عیسی مسیح دارم،‏ سوگند که من هر روز با مرگ روبرو می‌شوم.‏» بعنوان مثال،‏ آیهٔ ۳۲ از خطراتی همچون ‹جنگ کردن با حیوانات وحشی در اَفَسُس› صحبت می‌کند که پولس با آنها مواجه می‌شد.‏ رومیان اغلب جنایتکاران را با انداختن آنها مقابل حیوانات وحشی در میدانها اعدام می‌کردند.‏ اگر پولس مجبور شده بود با حیوانات وحشی واقعی رزم کند تنها راهی که می‌توانست از این مهلکه نجات یابد می‌بایست با کمک یَهُوَه بوده باشد.‏ بدون امید به رستاخیز،‏ پیشه کردن طریقی در زندگی که او را با چنین خطراتی مواجه می‌کرد واقعاً حماقت می‌بود.‏ بدون امید به زندگی آتی،‏ تحمل سختی‌ها و فداکاری‌هایی که خدمت به خدا در بر دارد،‏ معنی و مفهوم چندانی نمی‌داشت.‏ پولس گفت:‏ «اگر مردگان برنمیخیزند،‏ بخوریم و بیاشامیم چون فردا میمیریم.‏»—‏۱قرنتیان ۱۵:‏۳۱،‏ ۳۲؛‏ ۲قرنتیان ۱:‏۸،‏ ۹؛‏ ۱۱:‏۲۳-‏۲۷‏.‏

۱۶.‏ الف)‏ اصطلاح «بخوریم و بیاشامیم چون فردا میمیریم» احتمالاً از کجا منشأ گرفته است؟‏ ب)‏ اتخاذ چنین نگرشی چه خطراتی در بر داشت؟‏

^۱۶ پولس احتمالاً از اشعیا ۲۲:‏۱۳ نقل قول می‌کرد که طرز فکر سکنهٔ نافرمان اورشلیم را توصیف می‌کند که چقدر با قضا و قدر آمیخته بود.‏ و یا شاید افکار و عقاید ابیقورسیان را در نظر داشت که از هر گونه زندگی بعد از مرگ اکراه داشتند و معتقد بودند که لذات نفسانی تنها حسن زندگی است.‏ در هر صورت،‏ فلسفهٔ «بخوریم و بیاشامیم» خداپسندانه نبود.‏ به این سبب پولس هشدار داد که «فریفته مشوید.‏ معاشرات بد اخلاق حسنه را فاسد میسازد.‏» (‏ ۱قرنتیان ۱۵:‏۳۳‏)‏ نشست و برخاست با آنهایی که عقیدهٔ رستاخیز را رد می‌کردند برای مسیحیان زهرآگین بود.‏ شاید همین معاشرات بودند که در بوجود آوردن مشکلات جماعت قرنتیان نقش داشتند که پولس مجبور شد به منظور برطرف کردن این مشکلات از قبیل فساد اخلاقی،‏ نزاعها،‏ دعوی‌های قانونی و بی‌حرمتی به شام سَروَر،‏ دست به اقدام زند.‏—‏۱قرنتیان ۱:‏۱۱؛‏ ۵:‏۱؛‏ ۶:‏۱؛‏ ۱۱:‏۲۰-‏۲۲‏.‏

۱۷.‏ الف)‏ پولس چه نصیحت مشوقانه‌ای به قرنتیان داد؟‏ ب)‏ چه سؤالاتی بی‌جواب مانده‌اند؟‏

^۱۷ از این جهت،‏ پولس با این نصیحت قرنتیان را ترغیب می‌کند:‏ «درست فکر کنید و دیگر گناه نکنید،‏ زیرا بعضی از شما خدا را نمی‌شناسید و این را برای شرمساری شما میگویم.‏» (‏ ۱قرنتیان ۱۵:‏۳۴‏،‏ انجیل شریف‏)‏ دیدگاهی منفی نسبت به رستاخیز باعث شد که بعضی‌ها از لحاظ روحانی طوری منگ شوند که انگار مست شده‌اند.‏ احتیاج بود که بیدار شده هوشیار بمانند.‏ در این روزگار،‏ مسیحیان مسح‌شده می‌باید به همین نحو از لحاظ روحانی بیدار بمانند و اجازه ندهند که تحت تأثیر افکار و نظرات شکاکانهٔ دنیا قرار گیرند.‏ باید محکم به امید رستاخیز آسمانی خود پای‌بند باشند.‏ اما هنوز سؤالاتی باقی مانده‌اند که هم برای قرنتیان آن زمان مطرح بود و هم برای ما.‏ برای مثال،‏ وقتی ۰۰۰‏,‏۱۴۴ نفر به آسمان رستاخیز یابند به چه صورت خواهند بود؟‏ و چه عاقبتی در انتظار میلیونها نفر دیگر می‌باشد که هنوز در قبر خفته‌اند و امید آسمانی نیز ندارند؟‏ رستاخیز برای این دسته از انسانها چه مفهومی خواهد داشت؟‏ در مقالهٔ بعدی مابقی مبحث پولس را در زمینهٔ رستاخیز بررسی خواهیم کرد.‏

‏[پاورقی]‏

آیا بیاد می‌آوری؟‏

◻ عیسی چگونه رستاخیز را واضح نمود؟‏

◻ بعضی از شاهدان عینی رستاخیز مسیح چه کسانی بودند؟‏

◻ چرا عقیدهٔ رستاخیز به باد انتقاد گرفته شده بود و عکس‌العمل پولس چه بود؟‏

◻ چرا ایمان به رستاخیز برای مسیحیان مسح‌شده حیاتی بود؟‏

‏[تصویر در صفحهٔ ۲۴،‏ ۲۵]‏

بدون امید به رستاخیز،‏ بشهادت رسیدن مسیحیان وفادار فاقد اهمیت خواهد بود