Nagbulig Ako sang Tig-alani
PANUGIRON NI WINIFRED REMMIE
“ANG alanyon bugana, apang pila lamang ang mga mangangani.” Ginpamulong ni Jesus ining mga pulong bangod sang iya tudok nga balatyagon sa mga tawo nga maniwang kag nag-alaplaag subong sang mga karnero nga walay manugpahalab. Nabatyagan ko man ini, kag sang nagligad nga 40 ka tuig, pirme ko gintinguhaan nga maghulag sa panawagan sang Agalon nga mangabudlay sa alanyon.—Mateo 9:36, 37.
Natawo ako sa Katundan nga Aprika sa isa ka pamilya nga pito ang anak, ang tanan babayi. Ang amon mga ginikanan mapinalanggaon, apang estrikto; relihioso man sila katama. Ang pagkadto sa simbahan kag Sunday school kada semana indi gid mabalibaran. Indi ini problema para sa akon bangod nanamian ako sa espirituwal nga mga butang. Sa katunayan, sa edad nga 12, gintangduan ako nga magdumala sing mga klase sa Sunday school.
Pagminyo kag Pagpasimpalad
Sang 1941, sa edad nga 23, nagpakasal ako kay Lichfield Remmie, tinidor-de-libro sa isa ka opisina sang gobierno. Sa materyal, bugana kami, apang ang kaluyag sa pagpasimpalad kag ang handum sa pagtipon sing materyal nga manggad nagdala sa amon sa Liberia sang 1944. Ang importante nga tion sa kabuhi sang akon bana, kag sang akon man sang ulihi, natabo sang 1950 sang nakilala niya si Hoyle Ervin, isa ka misyonero sang mga Saksi ni Jehova. Pagligad sang tatlo ka semana lamang nga pagtuon, ang akon bana nagsugod sa pagpakigbahin sa pagbantala nga hilikuton.
Naakig ako sang nag-untat sa pagkadto sa simbahan ang akon bana. Ti, isa sia ka debotado nga Protestante nga nagapuasa pa gani kon panahon sang Kuwaresma. Sang una ko sia makita nga nagguwa sa pagbantala, nga bitbit ang bag, naakig gid ako. “Ano ang natabo sa imo?” pamangkot ko. “Ang isa ka importante nga tawo kasubong mo nagabantala kaupod sining buangbuang nga mga tawo!” Kalma lang sia kag mahipos sa sining pagmulay.
Sang masunod nga adlaw, si Brother Ervin nagduaw sa balay agod magtuon kaupod ni Lichfield. Subong sang kinaandan, nagatindog ako sa malayo sa tion sang pagtuon. Ayhan bangod sini nga ginpamangkot ako ni Brother Ervin kon bala indi ako makahibalo magbasa kag magsulat. Ano? Ako, indi makahibalo magbasa kag magsulat? Daku gid nga insulto! Ipakita ko sa iya kon daw ano kadaku ang akon tinun-an! Ibuyagyag ko ining butig nga relihion!
Pagbaton sang Kamatuoran
Wala magdugay pagkatapos sini, natalupangdan ko ang libro nga Pakamatuura ang Dios sa lamesa sa salas. ‘Makahalam-ot gid nga titulo,’ pamensar ko. ‘Pirme matuod ang Dios, indi bala?’ Samtang ginabuksan ko ang libro, gilayon ako nga nakakita sing isa pa ka kabangdanan sa pagyamo. Nagsiling ini nga ang tawo wala sing kalag, sia amo ang kalag! Bisan ang ido kag kuring mga kalag! Naligban gid ako sini. ‘Binuang gid nga panudlo!’ pamensar ko.
Sang nagpauli ang akon bana, gin-atubang ko sia sing akig. “Ining mga manugdaya nagasiling nga ang tawo wala sing kalag. Mga butig sila nga manalagna!” Wala makig-away ang akon bana; sa baylo, nagsabat sia sing kalma: “Winnie, ang tanan yara sa Biblia.” Sang ulihi, sang mapailubon nga ginpakita sa akon ni Brother Ervin gikan sa akon mismo Biblia nga kita mga kalag kag nga ang aton kalag mamalatyon, nakibot ako. (Ezequiel 18:4) Ang nagtudok gid sa akon amo ang kasulatan sa Genesis 2:7, nga nagasiling: “Ang tawo [si Adan] nangin buhi nga kalag.”
Sayop gid ako! Nagbatyag ako nga gindayaan sang klero kag wala na gid magkadto sa simbahan. Sa baylo, nagsugod ako sa pagtambong sa Cristianong mga miting sang mga Saksi ni Jehova. Makadalayaw gid makita ang gugma sa tunga nila! Amo ini ang matuod nga relihion.
Pagpangani sa Cape Palmas
Pagligad sang mga tatlo ka bulan, ang akon bana may kahigayunan nga makapangawat kuntani sing daku nga kantidad gikan sa iya kompanya—apang wala niya ini paghimua. Ginyaguta sia sang iya mga kaupdanan: “Remmie, mapatay ka nga imol.”
Walay sapayan, bangod sang iya pagkabunayag, ginsakaan sia sing ranggo kag ginpadala sa Cape Palmas sa pagbukas sing bag-ong opisina didto. Nagbantala kami sing makugi kag pagligad sang duha ka bulan lamang, may isa kami ka diutay nga grupo nga interesado sing hanuot sa mensahe sang Biblia. Sang ulihi, sang si Lichfield naglakbay pakadto sa kapital, sa Monrovia, sa pagkuha sing pila ka suplay para sa bag-ong opisina, ginbawtismuhan sia. Nangayo man sia sing bulig gikan sa Sosiedad sa pag-atipan sa mga taga-Cape Palmas nga nagapakita sing interes sa kamatuoran.
Nagsabat ang Sosiedad paagi sa pagpadala kanday Brother kag Sister Faust sa Cape Palmas. Daku gid nga bulig sa akon si Sister Faust, kag sang Disiembre 1951, ginsimbuluhan ko ang akon dedikasyon kay Jehova paagi sa pagpabawtismo. Karon labi pa sang una, determinado ako sa ‘pagtipon sang bunga para sa kabuhi nga walay katapusan.’ (Juan 4:35, 36) Sang Abril 1952, nagsulod ako sa bug-os tion nga ministeryo subong isa ka payunir.
Ang akon mga panikasog gilayon nga ginpakamaayo ni Jehova; sa sulod sang isa ka tuig, lima ka tawo ang nabuligan ko padulong sa dedikasyon kag bawtismo. Ang isa sa ila, si Louissa Macintosh, pakaisa sang presidente anay sang Liberia, si W. V. S. Tubman. Ginbawtismuhan sia kag nagsulod sa bug-os tion nga ministeryo kag nagpadayon nga matutom sa Dios tubtob sang mapatay sia sang 1984. Sa pila ka okasyon nagpanaksi sia sa presidente.
Pakadto sa Lower Buchanan
Sang 1957, sa pagduaw sang manugtatap sa distrito, kami sang akon bana gin-agda nga mangin mga espesyal payunir. Pagkatapos sang mapangamuyuon nga paghinun-anon, ginbaton namon ang asaynment. Si Lichfield nagkinahanglan sing pila ka bulan sa pagtapos sang iya sekular nga palamugnan sa Cape Palmas, gani nag-una ako sa Lower Buchanan, isa ka ulay nga teritoryo, sa pagbukas sang hilikuton didto.
Pag-abot ko, gintatap ako sang pamilya Maclean. Sang masunod nga adlaw, subong kinabatasan, gindala ako sa sub-hepe sang tribo Pele. Gin-abiabi ako sing mainit sang hepe kag sang iya pamilya, kag nagpanaksi ako sa isa ka diutay nga grupo sang mga tawo sa iya puluy-an. Mga anum sang nasugilanon ko sadto nga adlaw, lakip ang sub-hepe kag iya asawa, ang nangin mga Saksi sang ulihi.
Sang ulihi nasapwan ko ang akon kaugalingon nga nagadumala sing pagtinuon sa Lalantawan upod sa kapin sa 20 ka tawo nga nagatambong. Dapat ako magsalig sing daku kay Jehova, kag ginhatagan niya ako sing kinahanglanon nga kusog kag ikasarang sa pag-atipan sang iya mga karnero. Kon nagbatyag ako sing kakapoy ukon pagkadisangkol, ginadumdom ko ang mga matutom sadto anay, labi na ang mga babayi kaangay nanday Debora kag Hulda, nga walay kahadlok nga nagtuman sang mga sugo ni Jehova.—Hukom 4:4-7, 14-16; 2 Hari 22:14-20.
Sang Marso 1958, pagligad sang tatlo ka bulan lamang sa Lower Buchanan, nakabaton ako sing sulat nga nagapahibalo sa akon nahanungod sang pagduaw sang manugtatap sa sirkito, si John Charuk. Nag-arkila ako sang idalom-balay sang isa ka balay nga makapaigo sang daku nga kadam-an. Nian naglakbay ako sa Upper Buchanan agod sug-alawon si Brother Charuk, apang wala sia mag-abot. Pagkatapos naghulat tubtob sa kasisidmon, maluya ako nga nagpauli sa Lower Buchanan.
Sang mga tungang-gab-i, nakabati ako sing panuktok sa ganhaan. Sang ginbuksan ko ini, indi lamang ang manugtatap sa sirkito ang akon nakita kundi ang akon man bana, nga ang kibot nga pag-abot nagtuon sing matahom sa pagduaw ni Brother Charuk. Paano nila ako natultulan? Nasugilanon nila ang isa ka mangangayam kag ginpamangkot sia kon may nakilala sia nga babayi nga nagabantala sa mga tawo nahanungod kay Jehova. “Huo,” sabat niya, kag nian gintudlo niya sila sa akon lugar. Daku gid ang akon kalipay nga sa tatlo ka bulan lamang sa Lower Buchanan, ang akon kapawa nagaiwag sing tuman kasanag!—Mateo 5:14-16.
May kataason nga tumalambong nga 40 sa tion sang pagduaw ni Brother Charuk. Sang ulihi isa ka mauswagon nga kongregasyon ang natukod, kag nakapatindog kami sing isa ka matahom nga Kingdom Hall. Apang, ang pangabuhi indi pirme nga wala sing problema. Halimbawa, sang 1963 nagsilabo ang relihioso nga paghingabot sa Kolahun, kag ang akon bana gindakop kag ginbilanggo. Ginsakit sia sing todo sa bagay nga naospital sia.
Wala madugay nga nakaguwa sia sa ospital, sadto man nga tuig, may kombension kami sa Gbarnga. Sa katapusan nga adlaw, ginlibutan sang mga soldado ang tanan nga nagtambong kag ginmanduan kami nga magsaludo sa bandera. Sang magdumili kami, ginpilit kami sang mga soldado nga bayawon ang amon mga kamot kag magtulok sing diretso sa adlaw. Ginkulata pa ang iban sa amon sang ila mga riple. Bilang bulig agod mahuptan ko ang akon integridad sa Dios, gin-amba ko sing kinaugalingon ang ambahanon sa Ginharian nga “Fear Them Not!” Pagkatapos sina ginlupot kami sang mga soldado sa isa ka mahigko nga bilangguan. Pagligad sang tatlo ka adlaw ang mga dumuluong ginbuy-an, kag kami ni Lichfield gintapok sa Sierra Leone. Ang lokal nga mga Saksi ginbuy-an pagkadason nga adlaw.
Dugang Pa nga mga Pribilehiyo kag mga Padya
Gintangdo kami nga mangabudlay upod sa Bo Congregation, sa bagatnan sang Sierra Leone. Nag-alagad kami didto sa walo ka tuig antes ginsaylo sa Njala. Samtang sa Njala ang akon bana gintangdo sa pag-alagad subong tal-us nga manugtatap sa sirkito, kag pribilehiyo ko ang pag-upod sa iya samtang ginahimo niya ini nga serbisyo. Nian, sa tungatunga sang dekada 1970, gintangdo kami liwat sa East Freetown Congregation.
Naeksperiensiahan ko ang padya nga makita ang madamo sadtong gintun-an ko sa Biblia nga nagbaton sang matuod nga pagsimba. May yara ako kapin sa 60 ka espirituwal nga mga anak kag mga apo subong “mga sulat sang rekomendasyon.” (2 Corinto 3:1) Ang iban naghimo sing hinali nga mga pagbalhin, subong sang ginhimo ni Victoria Dyke, isa ka manalagna nga babayi sang Aladura nga sekta. Pagkatapos mabinagbinag ang 1 Juan 5:21, ginhaboy niya ang iya madamong anting-anting kag mga butang nga ginasimba. Ginsimbuluhan niya ang iya dedikasyon paagi sa bawtismo kag sang ulihi nangin espesyal payunir, nagbulig sa madamo niya nga himata nga magbaton sang kamatuoran.
Sang Abril 1985, napatay ang akon bana, mga pila ka bulan lamang antes sang amon ika-44 nga anibersaryo sang kasal. Apang wala ako mabilin nga nagaisahanon. Nagpadayon ako sa pag-alagad sa akon Mananabang, nga si Jehova, subong bug-os tion nga ministro. Kag nagabatyag ako sing pinasahi nga pagkasuod sa mga nabuligan ko nga makilala sia. Sa pinasahi nga kahulugan isa sila ka pamilya. Ginahigugma ko sila kag ginahigugma nila ako. Kon magmasakit ako, nagakari sila sing dalidali sa pag-atipan sa akon kag, sa pagkamatuod, ginabuligan ko man sila.
Sing walay pagduhaduha nahanungod sini, kon himuon ko ini liwat, malipayon nga kuhaon ko ang akon gapas kag magbuylog sa alanyon subong masigkamanugpangabudlay ni Jehova.
[Laragway sa pahina 23]
Si Winifred Remmie karon