Ղուկաս

18 Հետո նա մի առակ պատմեց նրանց այն մասին, թե ինչու պետք է միշտ աղոթք անեն և չհանձնվեն+. 2 «Մի քաղաքում մի դատավոր կար, որ Աստծուց չէր վախենում և մարդկանց չէր հարգում։ 3 Այդ քաղաքում մի այրի կին էլ կար, որը շարունակ նրա մոտ էր գնում+ ու ասում. «Արդար դատ տես իմ և իմ հակառակորդի միջև»։ 4 Մի որոշ ժամանակ դատավորը չէր ուզում նրա խնդրանքը կատարել, բայց հետո ինքն իրեն ասաց. «Թեպետ չեմ վախենում Աստծուց և մարդկանց չեմ հարգում, 5 բայց քանի որ այս այրին շարունակ անհանգստացնում է ինձ+, արդար դատ տեսնեմ նրա համար, որպեսզի անընդհատ չգա ու հոգիս չհանի»»+։ 6 Եվ Տերն ասաց. «Լսեցի՞ք, թե անարդար դատավորն ինչ ասաց։ 7 Ուրեմն մի՞թե Աստված այնպես չի անի, որ արդարադատություն+ ի գործ դրվի իր ընտրյալների համար, որոնք օր ու գիշեր աղաղակում են նրան, չնայած որ նա համբերատար+ է նրանց նկատմամբ։ 8 Ասում եմ ձեզ. նա այնպես կանի, որ իսկույն արդարադատություն ի գործ դրվի նրանց համար+։ Այնուհանդերձ, երբ մարդու Որդին գա, արդյոք այսպիսի հավատ կգտնի՞ երկրի վրա»։

9 Իսկ նրանց, ովքեր վստահ էին, թե արդար են+, և ովքեր ուրիշներին ոչինչ էին համարում+, այս առակը պատմեց. 10 «Երկու մարդ գնացին տաճար՝ աղոթք անելու. մեկը փարիսեցի էր, մյուսը՝ հարկահավաք։ 11 Փարիսեցին կանգնեց+ ու սկսեց իր մտքում աղոթել+. «Ո՛վ Աստված, շնորհակալ եմ քեզ, որ մյուս մարդկանց պես չեմ՝ շորթող, անարդար, շնացող կամ նույնիսկ այս հարկահավաքի պես+։ 12 Շաբաթը երկու անգամ ծոմ եմ պահում և տասանորդ եմ տալիս այն ամենից, ինչ ձեռք եմ բերում»+։ 13 Բայց հարկահավաքը՝ հեռվում կանգնած, նույնիսկ չէր ուզում իր աչքերը դեպի երկինք բարձրացնել, այլ իր կուրծքն էր ծեծում+՝ ասելով. «Ո՛վ Աստված, ներողամիտ եղիր մեղավորիս հանդեպ»+։ 14 Ասում եմ ձեզ. այս մարդը իր տուն գնաց ավելի արդարացված+, քան մյուսը, որովհետև ամեն ոք, ով բարձրացնում է իր անձը, կնվաստացվի, բայց ով խոնարհեցնում է իր անձը, կբարձրացվի»+։

15 Մարդիկ Հիսուսի մոտ մանուկներ բերեցին, որպեսզի նա դիպչի նրանց, բայց դա տեսնելով՝ աշակերտները սաստեցին բերողներին+։ 16 Սակայն Հիսուսը պատվիրեց, որ մանուկներին բերեն իր մոտ ու ասաց. «Թողե՛ք, որ երեխաներն ինձ մոտ գան, մի՛ արգելեք նրանց, որովհետև այսպիսիներինն է Աստծու թագավորությունը+։ 17 Ճշմարիտ ասում եմ ձեզ. ով Աստծու թագավորությունը չընդունի երեխայի պես, բնավ չի մտնի այնտեղ»+։

18 Մի իշխան հարցրեց նրան. «Բարի՛ Ուսուցիչ, ի՞նչ անեմ, որ հավիտենական կյանքը ժառանգեմ»+։ 19 Հիսուսն էլ ասաց նրան. «Ինչո՞ւ ես ինձ բարի անվանում։ Ոչ ոք բարի չէ, այլ միայն մեկը՝ Աստված+։ 20 Դու գիտես պատվիրանները+՝ «շնություն մի՛ գործիր+, մի՛ սպանիր+, մի՛ գողացիր+, սուտ վկայություն մի՛ տուր+, պատվի՛ր քո հորը և մորը»»+։ 21 Նա էլ ասաց. «Այդ ամենը ես մանկությունից պահել եմ»+։ 22 Լսելով դա՝ Հիսուսն ասաց նրան. «Դեռ մի բան կա, որ պիտի անես. վաճառիր ողջ ունեցվածքդ ու աղքատներին բաժանիր և գանձ կունենաս երկնքում, ապա եկ ու իմ հետևորդը դարձիր»+։ 23 Սա լսելով՝ նա խորապես տրտմեց, որովհետև շատ հարուստ էր+։

24 Հիսուսը նայեց նրան ու ասաց. «Որքա՜ն դժվար կլինի փող ունեցողների համար Աստծու թագավորություն մտնել+։ 25 Իրականում ավելի հեշտ է, որ ուղտը ասեղի անցքով անցնի, քան հարուստ մարդը Աստծու թագավորություն մտնի»+։ 26 Ովքեր լսեցին սա, ասացին. «Ուրեմն ո՞վ կարող է փրկվել»։ 27 Նա էլ ասաց. «Ինչ որ մարդկանց համար անհնար է, Աստծու համար հնարավոր է»+։ 28 Իսկ Պետրոսն ասաց. «Ահա մենք ամեն բան թողել և քեզ ենք հետևել»+։ 29 Նա էլ ասաց նրանց. «Ճշմարիտ ասում եմ ձեզ. չկա մեկը, որ թողած լինի տուն, կին, եղբայրներ, ծնողներ կամ զավակներ Աստծու թագավորության համար+, 30 որ այս ժամանակում ինչ-​որ ձևով չստանա բազմապատիկը և գալիք աշխարհում*՝ հավիտենական կյանքը»+։

31 Հետո նա մի կողմ տարավ տասներկու առաքյալներին ու ասաց. «Հիմա գնում ենք Երուսաղեմ, և մարդու Որդու մասին մարգարեների գրած բոլոր բաները+ պիտի կատարվեն+։ 32 Նա պիտի մատնվի ուրիշ ազգերի մարդկանց ձեռքը, և նրան կծաղրեն+, կանարգեն+ ու կթքեն+ նրա վրա. 33 և խարազանելուց+ հետո կսպանեն+, բայց երրորդ օրը նա հարություն կառնի»+։ 34 Սակայն նրանք այս ամենից և ոչ մի բան չէին հասկանում, որովհետև այս խոսքերի իմաստը ծածկված էր նրանցից, և նրանք չգիտեին, թե ինչի մասին է նա խոսում+։

35 Հիսուսը մոտենում էր Երիքովին։ Ճանապարհի եզրին մի կույր մուրացկան էր նստած+։ 36 Լսելով, որ մարդկանց բազմություն է անցնում՝ նա հարցրեց, թե ինչ է կատարվում։ 37 Նրան ասացին. «Հիսուս նազովրեցին է անցնում»+։ 38 Նա էլ աղաղակեց. «Հիսո՛ւս, Դավթի՛ Որդի, ողորմի՛ր ինձ»+։ 39 Առջևից գնացողները խստորեն պատվիրեցին նրան, որ լուռ մնա, բայց նա ավելի ու ավելի բարձր էր բղավում. «Դավթի՛ Որդի, ողորմի՛ր ինձ»+։ 40 Հիսուսն էլ կանգնեց ու պատվիրեց, որ այդ մարդուն իր մոտ բերեն+։ Երբ նա մոտեցավ, Հիսուսը հարցրեց նրան. 41 «Ի՞նչ ես ուզում, որ անեմ քեզ համար»+։ Նա ասաց. «Տե՛ր, այնպես արա, որ աչքերս նորից տեսնեն»+։ 42 Եվ Հիսուսն ասաց նրան. «Թող տեսնեն։ Քո հավատը բուժեց քեզ»+։ 43 Նրա տեսողությունն իսկույն վերականգնվեց+, և նա գնաց Հիսուսի հետևից՝ փառաբանելով Աստծուն+։ Ամբողջ ժողովուրդը, դա տեսնելով, գովաբանում էր Աստծուն։