Ղուկաս

18 Հետո Հիսուսը աշակերտներին մի առակ պատմեց ցույց տալու համար, թե որքան կարևոր է միշտ աղոթել ու երբեք չհանձնվել.+ 2 «Մի քաղաքում դատավոր կար, որը ո՛չ Աստծուց էր վախենում, ո՛չ էլ մարդկանց կարծիքն էր հարգում: 3 Այդ քաղաքում մի այրի կին շարունակ նրա մոտ էր գնում և ասում. «Դատ վարիր իմ ու այն մարդու միջև, որի դեմ բողոք ունեմ, և արդար վճիռ կայացրու ինձ համար»: 4 Մի որոշ ժամանակ դատավորը մերժում էր նրա խնդրանքը, բայց հետո ինքն իրեն ասաց. «Թեև Աստծուց չեմ վախենում ու մարդկանց կարծիքը ինձ չի հետաքրքրում, 5 բայց քանի որ այս այրին անընդհատ անհանգստացնում է ինձ, արդար վճիռ կայացնեմ նրա համար, որ անընդհատ չգա ու իր խնդրանքներով հոգիս չհանի»»:+ 6 Տերն ասաց. «Նկատեցի՞ք, թե դատավորը, անարդար լինելով հանդերձ, ինչ ասաց: 7 Ուրեմն մի՞թե Աստված այնպես չի անի, որ արդարություն հաստատվի իր ընտրածների համար, որոնք օր ու գիշեր օգնության են կանչում իրեն,+ մինչ նա համբերատարություն է դրսևորում հանուն նրանց:+ 8 Ասում եմ ձեզ. նա այնպես կանի, որ շատ արագ արդարություն հաստատվի նրանց համար: Այդուհանդերձ, երբ մարդու Որդին գա, նման հավատ կգտնի՞* երկրի վրա»:

9 Հիսուսը մի առակ էլ պատմեց նրանց համար, ովքեր վստահ էին, թե արդար են, և ուրիշներին ոչնչություն էին համարում. 10 «Երկու մարդ գնացին տաճար՝ աղոթելու. մեկը փարիսեցի էր, մյուսը՝ հարկահավաք: 11 Փարիսեցին կանգնեց ու սկսեց իր մտքում աղոթել. «Ի՛մ Աստված, շնորհակալ եմ, որ շորթող, անարդար ու շնացող* չեմ մյուսների պես կամ թեկուզ այս հարկահավաքի պես: 12 Շաբաթը երկու անգամ ծոմ եմ պահում և իմ ձեռք բերած ամեն ինչից տասանորդ եմ տալիս»:+ 13 Իսկ հարկահավաքը, հեռվում կանգնած, չէր համարձակվում նույնիսկ դեպի երկինք նայել: Նա, կուրծք ծեծելով, ասում էր. «Ի՛մ Աստված, գթասիրտ եղիր ինձ նման մեղսագործի հանդեպ»:+ 14 Ասում եմ ձեզ. այս մարդը տաճարից հեռացավ Աստծու աչքին ավելի արդար, քան մյուսը,+ որովհետև ով բարձրացնում է իրեն, կնվաստացվի, իսկ ով խոնարհեցնում է իրեն, կբարձրացվի»:+

15 Մարդիկ Հիսուսի մոտ էին բերում իրենց մանուկներին, որ օրհնի նրանց:* Դա տեսնելով՝ աշակերտները նախատեցին բերողներին:+ 16 Բայց Հիսուսը պատվիրեց, որ մանուկներին իր մոտ բերեն: Նա ասաց. «Թողեք՝ երեխաները գան ինձ մոտ, մի՛ արգելեք նրանց. այդպիսիներինն է երկնքի թագավորությունը:+ 17 Հաստատ ասում եմ ձեզ. ով Աստծու թագավորությունը չընդունի երեխայի պես, ընդհանրապես չի մտնի այնտեղ»:+

18 Հրեա առաջնորդներից մեկը հարցրեց նրան. «Բարի՛ Ուսուցիչ,* ի՞նչ պետք է անեմ, որ հավիտենական կյանք ստանամ»:+ 19 Հիսուսն էլ ասաց. «Ինչո՞ւ ես ինձ բարի անվանում: Ոչ ոք բարի չէ՝ բացի մեկից՝ Աստծուց:+ 20 Դու գիտես պատվիրանները՝ «Մի՛ շնացիր,+ մի՛ սպանիր,+ մի՛ գողացիր,+ սուտ վկայություն մի՛ տուր,+ պատվիր քո հորն ու մորը»»:+ 21 Այդ մարդն ասաց. «Ես այդ ամենը փոքրուց պահում եմ»: 22 Ի պատասխան՝ Հիսուսն ասաց. «Քեզ դեռ մի բան է պակասում. վաճառիր քո ողջ ունեցվածքը և ստացված գումարը տուր աղքատներին: Այդ դեպքում գանձ կունենաս երկնքում: Այնուհետև եկ ու իմ հետևորդը դարձիր»:+ 23 Դա լսելով՝ նա խիստ վշտացավ, որովհետև շատ հարուստ էր:+

24 Հիսուսը նայեց նրան ու ասաց. «Փող ունեցողների համար որքա՜ն դժվար կլինի մտնել Աստծու թագավորություն:+ 25 Ավելի հեշտ է՝ ուղտը ասեղի անցքով անցնի, քան հարուստ մարդը Աստծու թագավորություն մտնի»:+ 26 Լսողներն ասացին. «Ուրեմն ո՞վ կարող է փրկվել»:+ 27 Հիսուսը պատասխանեց. «Ինչը որ մարդկանց համար անհնար է, Աստծու համար հնարավոր է»:+ 28 Պետրոսն ասաց. «Մենք թողել ենք մեր ունեցածը ու քեզ ենք հետևում»:+ 29 Հիսուսն էլ պատասխանեց. «Հավաստիացնում եմ ձեզ. չկա մեկը, որ Աստծու թագավորության համար թողած լինի տուն, կին, եղբայրներ, ծնողներ կամ զավակներ,+ 30 որ այժմ չստանա բազմապատիկը, իսկ ապագայում՝* հավիտենական կյանք»:+

31 Հետո նա 12 առաքյալներին մի կողմ տարավ ու ասաց. «Ահա և գնում ենք Երուսաղեմ: Այնտեղ կկատարվի մարդու Որդու մասին մարգարեների գրած ամեն բան:+ 32 Նրան կհանձնեն այլազգիներին,+ ծաղրուծանակի կենթարկեն,+ կանարգեն, կթքեն նրա վրա,+ 33 կխարազանեն, իսկ հետո կսպանեն,+ բայց երրորդ օրը նա հարություն կառնի»:+ 34 Սակայն նրանք չէին կարողանում ըմբռնել, թե ինչ է նշանակում այդ ամենը. ասվածի իմաստը ծածկված էր նրանցից, դրա համար էլ չէին հասկանում:

35 Հիսուսն արդեն հասնում էր Երիքովի մոտերքը: Մի կույր մարդ, ճանապարհի եզրին նստած, ողորմություն էր խնդրում:+ 36 Անցնող բազմության ձայները լսելով՝ նա հարցրեց, թե ինչ է կատարվում: 37 Նրան ասացին. «Նազարեթցի Հիսուսն է անցնում»: 38 Եվ նա բղավեց. «Հիսո՛ւս, Դավթի՛ Որդի, խղճա՛ ինձ»: 39 Առջևից գնացողները սաստեցին նրան՝ ասելով, որ լռի, բայց նա ավելի ու ավելի բարձր էր բղավում. «Դավթի՛ Որդի, խղճա՛ ինձ»: 40 Հիսուսը կանգ առավ ու պատվիրեց, որ այդ մարդուն իր մոտ բերեն: Երբ նա մոտեցավ, Հիսուսը հարցրեց նրան. 41 «Ի՞նչ ես ուզում՝ անեմ քեզ համար»: Նա պատասխանեց. «Տե՛ր, թող տեսողությունս վերականգնվի»: 42 Հիսուսն էլ ասաց. «Թող վերականգնվի: Քո հավատը բուժեց քեզ»:+ 43 Հենց նույն պահին նրա տեսողությունը վերականգնվեց, և նա գնաց Հիսուսի հետևից՝+ փառք տալով Աստծուն: Եվ բոլոր մարդիկ, որ տեսան կատարվածը, նույնպես սկսեցին գովաբանել Աստծուն:+