Երեմիա
17 «Հուդայի մեղքը երկաթե հատիչով է գրված,
Ադամանդե ծայր ունեցող գործիքով փորագրված է նրանց սրտերում*
Եվ նրանց զոհասեղանների եղջյուրների վրա:
2 Նույնիսկ նրանց որդիներն են հիշում նրանց զոհասեղաններն ու սուրբ ձողերը,*+
Որոնք սաղարթախիտ ծառերի կողքին էին, բարձր բլուրների+
3 Եվ գյուղական վայրերում գտնվող լեռների վրա:
Քո հարստությունը, քո բոլոր գանձերը որպես ավար տալու եմ թշնամիներիդ,+
Քո բոլոր տարածքներում գործածդ մեղքերի պատճառով քո սրբավայրերը տալու եմ նրանց:+
4 Քո մեղքով զրկվեցիր այն ժառանգությունից, որը քեզ էի տվել:+
Ես այնպես կանեմ, որ ծառայես քո թշնամիներին քեզ անծանոթ երկրում,+
Այն երբեք չի հանգչելու»:
5 Եհովան ասում է.
«Անիծված է այն մարդը,* ով իր հույսը մարդու վրա է դնում,+
Ով մարդկային զորությանն է ապավինում,+
Եվ ում սիրտը հեռանում է Եհովայից:
6 Նա կդառնա ինչպես մենակյաց ծառ անապատում,
Եվ երբ լավ բան լինի, նա չի տեսնի:
Նա կբնակվի խանձված ու անմարդաբնակ տեղերում,
Աղուտային երկրում, որտեղ ոչ ոք չի կարող ապրել:
8 Նա նման կլինի ջրերի մոտ տնկված ծառի,
Որի արմատները ձգվում են առվակի մոտ:
Տոթ նա չի տեսնի,
Եվ նրա տերևները միշտ փարթամ կլինեն:+
Երաշտի տարում նա չի անհանգստանա
Եվ չի դադարի պտուղ տալուց:
9 Սրտից ավելի նենգ* բան չկա. այն ամեն ինչի ընդունակ* է:+
Ո՞վ կարող է հասկանալ այն:
10 Ես՝ Եհովաս, քննում եմ սրտերը+
Եվ զննում եմ խորունկ մտքերը,*
Որպեսզի ամեն մեկին հատուցեմ՝ ըստ իր արածի
Եվ ըստ իր գործերի պտղի:+
Իր կյանքի ծաղկունքին նա կզրկվի այդ հարստությունից,
Եվ ի վերջո կերևա նրա անմտությունը»:
13 Ո՜վ Եհովա, Իսրայելի՛ հույս,
Բոլոր նրանք, ովքեր թողնում են քեզ, ամաչելու են:
Քեզ* ուրացողների անունները հողի վրա են գրվելու,+
Որովհետև նրանք թողեցին Եհովային՝ կենդանի ջրի աղբյուրին:+
14 Բուժի՛ր ինձ, ո՛վ Եհովա, և ես կբուժվեմ:
Փրկի՛ր ինձ, և ես կփրկվեմ,+
Որովհետև ես քեզ եմ գովաբանում:
15 Նրանք ինձ ասում են.
«Ո՞ւր է Եհովայի խոսքը,+
Թող այն կատարվի»:
16 Բայց ես չհրաժարվեցի հովիվ լինելուց ու քեզ հետևելուց
Եվ աղետալի օրվան չփափագեցի:
Դու լավ գիտես այն ամենը, ինչ խոսել եմ.
Այդ բոլորը քո աչքի առաջ է եղել:
17 Ինձ մի՛ սարսափեցրու:
Դու իմ ապավենն ես աղետի օրը:
Թող նրա՛նք սարսափով համակվեն,
Բայց թույլ մի՛ տուր, որ ե՛ս սարսափեմ:
19 Եհովան ինձ ասաց. «Գնա և կանգնիր ժողովրդի դարպասի մոտ, որով Հուդայի թագավորները ելումուտ են անում, ապա գնա կանգնիր Երուսաղեմի մյուս բոլոր դարպասների մոտ+ 20 ու ասա նրանց. «Լսե՛ք Եհովայի խոսքը, ո՛վ Հուդայի թագավորներ, Հուդայի՛ ժողովուրդ և Երուսաղեմի բոլո՛ր բնակիչներ, որ մտնում եք այս դարպասներով: 21 Սա է ասում Եհովան. «Զգույշ եղեք ու Շաբաթ օրը ոչ մի բեռ մի՛ կրեք և մի՛ անցկացրեք Երուսաղեմի դարպասներով:+ 22 Ձեր տներից Շաբաթ օրը բեռ մի՛ հանեք ու ոչ մի գործ մի՛ արեք:+ Շաբաթը սուրբ համարեք, ինչպես որ ձեր նախահայրերին եմ պատվիրել:+ 23 Բայց նրանք չլսեցին և ուշադրություն չդարձրին իմ խոսքերին, այլ համառորեն չհնազանդվեցին* և չընդունեցին խրատը:+
24 Սակայն եթե դուք ամեն ինչում հնազանդվեք ինձ,– ասում է Եհովան,– Շաբաթ օրը այս քաղաքի դարպասներով բեռ չանցկացնեք և սուրբ համարեք այդ օրը՝ ոչ մի գործ չանելով,+ 25 այդ ժամանակ կառքեր նստած ու ձիեր հեծած՝ այս քաղաքի դարպասներով ներս կմտնեն Դավթի գահին+ նստող թագավորներն ու իշխանները, ինչպես նաև Հուդայի ժողովուրդն ու Երուսաղեմի բնակիչները:+ Եվ այս քաղաքը միշտ բնակեցված կլինի: 26 Հուդայի քաղաքներից, Երուսաղեմի շրջակայքից, Բենիամինի երկրից,+ հովտից,+ լեռնային շրջանից և Նեգևից մարդիկ կգան ու ողջակեզներ,+ զոհեր,+ հացի ընծաներ,+ կնդրուկ* և երախտագիտության զոհեր կբերեն Եհովայի տուն:+
27 Բայց եթե չհնազանդվեք ինձ ու Շաբաթը սուրբ չհամարեք, այդ օրը բեռներ կրեք և դրանք Երուսաղեմի դարպասներով ներս բերեք, ես այդ դարպասները կայրեմ, և այդ կրակը կլափի Երուսաղեմի ամուր աշտարակներն+ ու չի հանգչի»»»:+