Prédikarinn

5 Hugsaðu þig um áður en þú gengur í hús hins sanna Guðs.+ Það er betra að fara þangað til að hlusta+ en til að færa fórn eins og heimskingjar gera.+ Þeir vita ekki að það sem þeir gera er rangt.

2 Vertu ekki hvatvís í tali og segðu ekkert í fljótfærni frammi fyrir hinum sanna Guði+ því að hinn sanni Guð er á himnum en þú ert á jörð. Þess vegna ættirðu að vera fáorður.+ 3 Draumar koma hjá þeim sem hafa í of mörgu að snúast*+ og heimskulegt blaður kemur af miklum orðaflaumi.+ 4 Þegar þú vinnur Guði heit skaltu ekki draga að efna það+ því að honum líkar ekki við heimskingja.+ Efndu það sem þú heitir.+ 5 Betra er að heita engu en að heita og efna það ekki.+ 6 Láttu ekki munninn koma þér til að syndga+ og segðu ekki frammi fyrir englinum* að þú hafir gert mistök.+ Viltu að hinn sanni Guð reiðist yfir orðum þínum svo að hann þurfi að eyða því sem þú hefur unnið með höndum þínum?+ 7 Draumar koma þegar menn hafa í of mörgu að snúast+ og orðaflaumur er innantómur. En þú skalt óttast hinn sanna Guð.+

8 Ef þú sérð valdamann kúga hinn fátæka og halla rétti og réttlæti í landi þínu skaltu ekki vera hissa.+ Hann lýtur valdi annars sér æðri og aðrir eru enn hærra settir.

9 Afurðir landsins skiptast milli þeirra allra og jafnvel konungurinn lifir á því sem jörðin gefur af sér.+

10 Sá sem elskar silfur fær aldrei nóg af silfri og sá sem elskar auðinn hefur aldrei nægar tekjur.+ Það er líka tilgangslaust.+

11 Þegar auðæfin vaxa fjölgar þeim sem eyða þeim.+ Hvaða gagn hefur eigandinn af þeim annað en að horfa á þau?+

12 Þjónninn fær góðan nætursvefn hvort sem hann borðar mikið eða lítið en ofgnótt hins ríka veitir honum ekki svefnfrið.

13 Eitt hef ég séð undir sólinni sem er mjög dapurlegt:* auðæfi sem maður safnar sjálfum sér til tjóns. 14 Auðæfin glatast vegna slæmrar fjárfestingar og þegar maðurinn eignast son á hann ekkert eftir.+

15 Nakinn kemur maður úr móðurkviði og eins fer hann nakinn burt.+ Hann tekur ekkert með sér sem hann hefur stritað fyrir.+

16 Þetta er líka mjög dapurlegt:* Eins og maðurinn kemur, þannig fer hann burt. Og hvaða gagn hefur hann af því að strita út í veður og vind?+ 17 Alla daga borðar hann í myrkri, vonsvikinn, sjúkur og reiður.+

18 Ég hef séð að það er gott og rétt að maðurinn borði og drekki og njóti erfiðis síns+ sem hann stritar við undir sólinni þá fáu ævidaga sem hinn sanni Guð hefur gefið honum því að það eru laun* hans.+ 19 Já, þegar hinn sanni Guð gefur manninum auðæfi og eignir+ og gerir hann færan um að njóta þeirra ætti hann að þiggja laun sín* og gleðjast yfir striti sínu. Það er gjöf Guðs.+ 20 Hann tekur* varla eftir hvernig ævidagarnir fljúga hjá því að hinn sanni Guð heldur honum uppteknum af því sem gleður hjarta hans.+