იობი

 2 „ვფიცავ ცოცხალ ღმერთს,

რომელმაც დამიკავა სამართალი,+

და ყოვლისშემძლეს, რომელმაც სული გამიმწარა:+

 3 სანამ ჯერ კიდევ ვსუნთქავ

და ჩემს ნესტოებში ღვთის სულია*,+

 4 უმართლობა არ დასცდება ჩემს ბაგეს

და ჩემი ენა არ იცრუებს.

 6 არ გადავუხვევ სიმართლის გზას

და ჩემს სიმართლეს არ დავთმობ;+

 7 დაე ჩემი მტრების ბოლო ისეთი იყოს, როგორიც ბოროტებს აქვთ,

ჩემი მჩაგვრელების ბოლოც ისეთი იყოს,

როგორიც უმართლოებს აქვთ.

 8 რისი იმედიღა ექნება უღვთოს, როცა განადგურდება,+

როცა ღმერთი სიცოცხლეს წაართმევს?!

 9 განა მოისმენს ღმერთი მის ღაღადს,

როცა თავს გასაჭირი დაატყდება?!+

11 მე აგიხსნით, რამხელა ძალა აქვს ღმერთს;

ყოვლისშემძლეზე არაფერს დაგიმალავთ.

12 თუ ყველამ ნახეთ ხილვები,

უაზროდ რატომღა ლაპარაკობთ?!

13 აი, როგორია ბოროტის ხვედრი ღვთისგან,+

მემკვიდრეობა, რომელსაც ულმობელი მიიღებს ყოვლისშემძლისგან:

14 ვაჟები რომ გაუმრავლდება, მახვილით დაეცემიან,+

მის შთამომავლებს საზრდო არ ეყოფათ.

15 ვინც მისიანებიდან გადარჩება, ჭირი მოუღებს ბოლოს,

და მათი ქვრივები არ დაიტირებენ მათ.

16 ვერცხლი მიწაყრილივითაც რომ დაახვავოს,

და სამოსელი თიხასავით დააგროვოს,

17 ეს ყოველივე რომც შეაგროვოს,

18 მისი აშენებული სახლი ჩრჩილის სახლივით

და ყარაულის ქოხივით მყიფე იქნება.+

19 მდიდარი დასაძინებლად წავა, მაგრამ სიმდიდრე არ შერჩება;

გაახელს თვალს და აღარაფერი ექნება.

20 ნიაღვარივით წალეკავს მას შიში

და ღამით ქარიშხალი გაიტაცებს.+

21 წაიღებს აღმოსავლეთის ქარი და აღარ იქნება იგი,

თავისი ადგილიდან აღგვის მას.+

22 ულმობლად დაეძგერება,+

ის კი ვერ დაუსხლტება.+

23 ტაშს შემოჰკრავს დაცინვის ნიშნად

და თავისივე ადგილიდან დაუწყებს სტვენას*“.+