სამუელი — წიგნი მეორე

12 იეჰოვამ ნათანი+ გაგზავნა დავითთან. მივიდა ის მასთან+ და უთხრა: „ერთ ქალაქში ორი კაცი ცხოვრობდა: ერთი მდიდარი, მეორე კი ღარიბი. 2 მდიდარს უამრავი ცხვარ-ძროხა ჰყავდა,+ 3 ღარიბს კი ერთი პატარა დედალი ბატკანი ჰყავდა ნაყიდი და მის მეტი არაფერი ებადა.+ ზრუნავდა მასზე და ისიც იზრდებოდა მის სახლში მისი ვაჟების გვერდით, თავის ლუკმას უყოფდა, თავისი სასმისიდან ასმევდა და თავის უბეში აძინებდა; საკუთარი ასულივით ჰყავდა. 4 ერთხელ მდიდარ კაცს სტუმარი ეწვია. მან ვერაფერი გაიმეტა თავისი ცხვარ-ძროხიდან, ადგა და იმ ღარიბი კაცის ბატკანი დაკლა სტუმრის გასამასპინძლებლად“.+

5 გაცეცხლდა დავითი იმ კაცზე და ნათანს უთხრა: „ცოცხალ ღმერთს, იეჰოვას, ვფიცავ,+ სიკვდილის ღირსია ამის ჩამდენი! 6 მან ოთხი ბატკანი უნდა მისცეს სანაცვლოდ ბატკნის პატრონს,+ რადგან უმოწყალოდ მოექცა!“

7 მაშინ ნათანმა უთხრა დავითს: «შენა ხარ ის კაცი! აი, რას გეუბნება იეჰოვა, ისრაელის ღმერთი: „მე გცხე ისრაელის მეფედ+ და მე გიხსენი საულის ხელიდან,+ 8 მე მოგეცი შენი ბატონის საბადებელი,+ შენი ბატონის ცოლები+ და გაგამეფე ისრაელსა და იუდაზე,+ და თუ ესეც არ გეყოფოდა, ამაზე მეტსაც მოგცემდი.+ 9 რატომ წაუყრუე იეჰოვას მითითებას და რატომ ჩაიდინე ბოროტება მის თვალში? მახვილით მოაკვლევინე+ ამონელებს ხეთელი ურია,+ მისი ცოლი რომ შეგერთო.+ 10 უბედურება უბედურებაზე დაატყდება შენს სახლეულობას*,+ რადგან არაფრად ჩამაგდე და ხეთელი ურიას ცოლი შეირთე!“ 11 აი, რას გეუბნება იეჰოვა: „შენივე ოჯახში დაგატეხ უბედურებას;+ შენი თვალით დაინახავ, როგორ წაგართმევ ცოლებს და მივცემ მათ სხვა კაცს;+ დღისით-მზისით დაწვება ის შენს ცოლებთან.+ 12 შენ ეს ფარულად გააკეთე,+ მე კი დღისით-მზისით, მთელი ისრაელის თვალწინ, გავაკეთებ ამას!“»

13 მაშინ დავითმა უთხრა ნათანს: „შევცოდე იეჰოვას!“+ ნათანმა კი მიუგო: „მოგიტევებს იეჰოვა ცოდვას,+ არ მოკვდები!+ 14 მაგრამ, რაკი არაფრად ჩააგდე იეჰოვა, მოგიკვდება ახალშობილი ვაჟი!“

15 ამის შემდეგ შინ დაბრუნდა ნათანი.

სნეულება შეჰყარა იეჰოვამ ბავშვს, რომელიც დავითს ურიას ცოლისგან შეეძინა. 16 ევედრებოდა დავითი ღმერთს ბავშვისთვის, მძიმედ მარხულობდა, შედიოდა თავის ოთახში და ძირს მწოლიარე ათევდა ღამეს.+ 17 სამეფო კარის უხუცესები თავზე ადგნენ და ცდილობდნენ, წამოეყენებინათ, ის კი უარობდა და არ ჭამდა მათთან ერთად. 18 მეშვიდე დღეს მოკვდა ბავშვი. ეშინოდათ დავითის მსახურებს მისთვის ბავშვის სიკვდილის გამხელა. ამბობდნენ: „სანამ ბავშვი ცოცხალი იყო, ველაპარაკებოდით და ყურს არ გვიგდებდა, და ახლა როგორღა ვუთხრათ, ბავშვი მოკვდაო?! ვაითუ, თავს რამე დამართოს!“

19 როცა დაინახა დავითმა, რომ მსახურები ერთმანეთს ეჩურჩულებოდნენ, მიხვდა, რომ მკვდარი იყო ბავშვი. ჰკითხა დავითმა მსახურებს: „მოკვდა ბავშვი?“ მათ მიუგეს: „მოკვდა“. 20 წამოდგა დავითი, დაიბანა, ზეთი იცხო,+ ტანსაცმელი გამოიცვალა, იეჰოვას კარავში+ შევიდა და თაყვანი სცა მას. შემდეგ დაბრუნდა სახლში, საჭმელი მოითხოვა და ჭამა. 21 მსახურებმა ჰკითხეს მას: „ასე რატომ მოიქეცი? სანამ ბავშვი ცოცხალი იყო, მარხულობდი და მოთქვამდი, მაგრამ, როგორც კი მოკვდა, წამოდექი და საჭმელი ჭამე“. 22 მან მიუგო: „სანამ ბავშვი ცოცხალი იყო, ვმარხულობდი+ და მოვთქვამდი, რადგან ვიფიქრე, ვინ იცის, იქნებ შემიწყალოს იეჰოვამ და გადაარჩინოს-მეთქი ბავშვი.+ 23 ახლა, როცა ბავშვი მკვდარია, რისთვისღა ვიმარხულო?! განა დავიბრუნებ?!+ მე წავალ მასთან,+ ის კი არ დამიბრუნდება!“+

24 ანუგეშა დავითმა ბათშება,+ თავისი ცოლი. შევიდა მასთან და დაწვა. გააჩინა ქალმა ვაჟი და მას სოლომონი*+ დაარქვეს. უყვარდა ის იეჰოვას,+ 25 ამიტომ წინასწარმეტყველი ნათანი+ გაგზავნა, რომ იედიდია* დაერქმიათ მისთვის იეჰოვას გულისთვის.

26 იოაბი კვლავ ამონელთა+ რაბას+ ებრძოდა და აიღო სატახტო ქალაქი.+ 27 მაცნეების პირით შეუთვალა იოაბმა დავითს: „შევებრძოლე რაბას+ და ავიღე წყლის ქალაქი*. 28 შეკრიბე დანარჩენი ხალხი, შემოადექი ქალაქს და აიღე, რომ მე არ ავიღო ქალაქი და მე არ მომაგონ პატივი ამ გამარჯვებისთვის“.

29 შეკრიბა დავითმა მთელი ჯარი, მიადგა რაბას, შეებრძოლა და აიღო. 30 მოხსნა მალქამს ძვირფასი ქვებით შემკული ოქროს გვირგვინი, რომლის ოქროც 1 ტალანტს* იწონიდა; დაადგეს ის დავითს თავზე. მან დიდძალი ნადავლი+ წამოიღო იმ ქალაქიდან.+ 31 წამოასხა მან იქ მცხოვრები ხალხი; აჭრევინებდა ქვებს, რკინის ბასრი იარაღებითა და ცულებით ამუშავებდა და აგურებს ამზადებინებდა. ასე მოექცა ამონელთა ყველა ქალაქს. ბოლოს დავითი მთელ თავის ჯართან ერთად იერუსალიმში დაბრუნდა.