რუთი
1 მსაჯულთა+ მმართველობის დროს ქვეყანაში შიმშილობა ჩამოვარდა. წავიდა ერთი კაცი იუდას ბეთლემიდან+ ცოლთან და ორ ვაჟთან ერთად, რათა შეხიზვნოდა მოაბის+ მიწას. 2 ამ კაცს ელიმელექი* ერქვა, მის ცოლს — ნაომი*, მის ვაჟებს კი — მახლონი* და ქილიონი*. ისინი ეფრათელები იყვნენ, იუდას ბეთლემიდან. ჩავიდნენ მოაბის მიწაზე და იქ დასახლდნენ.
3 გავიდა დრო და მოკვდა ელიმელექი, ნაომის ქმარი. დარჩა ნაომი თავის ორ ვაჟთან ერთად. 4 მისმა ვაჟებმა მოაბელი ქალები შეირთეს ცოლად: ერთს ორფა ერქვა, მეორეს კი — რუთი.+ ათიოდე წელი იცხოვრეს იქ. 5 მოკვდა ორივე, მახლონიცა და ქილიონიც. დარჩა ქალი ქმარ-შვილის გარეშე; 6 ადგა და წამოვიდა მოაბიდან რძლებთან ერთად, რადგან გაიგო, რომ მოხედა იეჰოვამ თავის ხალხს და შეწყდა შიმშილობა.
7 თავის რძლებთან ერთად წამოვიდა იგი იმ ადგილიდან, სადაც ცხოვრობდა, და დაადგა იუდასკენ მიმავალ გზას. 8 ნაომიმ რძლებს უთხრა: „წადით, დაბრუნდით თქვენ-თქვენს სახლებში დედებთან. იეჰოვამ გადაგიხადოთ იმ ურყევი სიყვარულისთვის*,+ გარდაცვლილებისა და ჩემ მიმართ რომ გამოავლინეთ. 9 გაკურთხოთ იეჰოვამ და თავშესაფარი გაპოვნინოთ მათ ჭერქვეშ, ვისაც ცოლად გაჰყვებით!“+ შემდეგ აკოცა მათ და სამივე ხმამაღლა ატირდა. 10 რძლები უარზე იდგნენ, არა, შენ წამოგყვებით შენს ხალხთანო. 11 ნაომიმ მათ უთხრა: „დაბრუნდით, შვილებო! რატომ უნდა გამომყვეთ?! განა კიდევ გავაჩენ ვაჟებს, რომ მისთხოვდეთ?!+ 12 წადით, შვილებო, დაბრუნდით! მე უკვე დავბერდი და ვეღარ გავთხოვდები. დღესვე რომც გავთხოვდე და ვაჟებიც გავაჩინო, 13 ნუთუ მათ გაზრდას დაელოდებით და არ გათხოვდებით?! არა, შვილებო, თქვენ შემხედვარეს გული მიკვდება; ხომ ხედავთ, იეჰოვა მსჯის!“+
14 ისინი კვლავ ხმამაღლა ატირდნენ. აკოცა ორფამ დედამთილს და გაბრუნდა, რუთი კი მასთან დარჩა. 15 მაშინ ნაომიმ უთხრა მას: „ხომ ხედავ, დაუბრუნდა შენი ქვრივი რძალი თავის ხალხსა და ღმერთებს?! შენც დაბრუნდი მასთან ერთად!“
16 რუთმა მიუგო: „ნუ მეხვეწები, რომ მიგატოვო და წავიდე. სადაც შენ წახვალ, მეც იქ წამოვალ. სადაც შენ გაათევ ღამეს, მეც იქ გავათევ. შენი ხალხი ჩემი ხალხი იქნება და შენი ღმერთი — ჩემი ღმერთი!+ 17 სადაც შენ მოკვდები, მეც იქ მოვკვდები და დავიმარხები! იეჰოვამ დამსაჯოს, თუ სიკვდილის გარდა სხვა რამემ დამაშოროს შენგან!“
18 როცა ნაომიმ დაინახა, რომ რუთი თავისას არ იშლიდა, აღარაფერი უთქვამს. 19 განაგრძეს გზა და ჩავიდნენ ბეთლემში.+ მათი ჩასვლისთანავე მთელი ქალაქი ალაპარაკდა; ქალები ამბობდნენ, ნუთუ ეს ნაომიაო. 20 ნაომი კი მათ ეუბნებოდა: „ნაომის* ნუღარ დამიძახებთ. მარა* დამიძახეთ, რადგან ყოვლისშემძლემ სიცოცხლე გამიმწარა!+ 21 როცა წავედი, არაფერი მაკლდა, იეჰოვამ კი ხელცარიელი დამაბრუნა. რატომღა უნდა დამიძახოთ ნაომი?! მე ხომ იეჰოვა დამიპირისპირდა და ყოვლისშემძლემ დამატეხა უბედურება!“+
22 ასე დაბრუნდა ნაომი მოაბიდან+ თავის მოაბელ რძალთან, რუთთან ერთად ბეთლემში. მაშინ იქ ქერის მკა იწყებოდა.+