ლუკას სახარება

17 შემდეგ იესომ თავის მოწაფეებს უთხრა: „დამაბრკოლებელი მიზეზები აუცილებლად იქნება, მაგრამ ვაი მას, ვინც სხვას დააბრკოლებს! 2 მისთვის უმჯობესი იქნება, კისერზე დოლაბი* დაჰკიდონ და ზღვაში ჩააგდონ, ვიდრე ერთი ამ მცირეთაგანი დააბრკოლოს.+ 3 დაუკვირდით საკუთარ თავს. თუ შენი ძმა შესცოდავს, გაკიცხე,+ და, თუ მოინანიებს, აპატიე.+ 4 დღეში შვიდჯერაც რომ შეგცოდოს და შვიდჯერვე გითხრას, ვინანიებო, აპატიე“.+

5 მოციქულებმა უფალს უთხრეს: „რწმენა გაგვიძლიერე“.+ 6 უფალმა მიუგო: „მდოგვის მარცვლისოდენა რწმენაც რომ გქონდეთ და ამ შავი თუთის ხეს უთხრათ, ზღვაში გადაირგეო, დაგემორჩილებათ.+

7 რომელიმე თქვენგანს მონა რომ ჰყავდეს, მხვნელი ან მწყემსი, მინდვრიდან დაბრუნებულს რომელი ეტყვით, მოდი სუფრას მოუჯექიო?! 8 განა არ ეტყვით, ვახშამი მომიმზადე, წინსაფარი გაიკეთე და მომემსახურე, სანამ ჭამა-სმას არ დავამთავრებ, შენ კი მერე ჭამე და სვიო?! 9 განა მადლობას ეტყვით მონას დავალების შესრულებისთვის?! 10 თქვენც, როცა შეასრულებთ ყველაფერს, რაც გევალებათ, თქვით, უსარგებლო მონები ვართ, ის გავაკეთეთ, რაც უნდა გაგვეკეთებინაო“.+

11 იერუსალიმში რომ მიდიოდა, მან სამარიასა და გალილეას შორის გაიარა. 12 როცა ერთ სოფელში შევიდა, მას თვალი მოჰკრა ათმა კეთროვანმა, რომლებიც მოშორებით იდგნენ.+ 13 მათ ხმამაღლა უთხრეს იესოს: „იესო, მოძღვარო, შეგვიწყალე!“ 14 იესომ შეხედა მათ და უთხრა: „წადით და მღვდლებს ეჩვენეთ“.+ ისინიც წავიდნენ და გზაში განიწმინდნენ.+ 15 ერთ-ერთი განკურნებული დაბრუნდა და ხმამაღლა ადიდებდა ღმერთს. 16 იგი იესოს ფეხებთან დაემხო და მადლობას უხდიდა; ის კაცი სამარიელი+ იყო. 17 იესომ იკითხა: „ათივენი არ განიწმინდნენ? დანარჩენი ცხრა სადღაა? 18 ნუთუ ამ უცხოტომელის გარდა არცერთი არ დაბრუნდა ღვთის სადიდებლად?“ 19 შემდეგ მას უთხრა: „ადექი და წადი, შენმა რწმენამ განგკურნა!“+

20 როცა ფარისევლებმა ჰკითხეს, ღვთის სამეფო როდის მოვაო,+ მან უპასუხა: „ღვთის სამეფო შეუმჩნევლად მოვა; 21 არ იტყვის ხალხი, აი აქ არისო ან იქ არისო, რადგან ღვთის სამეფო თქვენ შორისაა“.+

22 შემდეგ მოწაფეებს უთხრა: „მოვა დრო, როცა კაცის ძის ერთი დღის ხილვას მოისურვებთ, მაგრამ ვერ იხილავთ. 23 ხალხი გეტყვით: აი იქ არისო ან აი აქ არისო; ნუ წახვალთ და ნუ გაჰყვებით,+ 24 ვინაიდან როგორც ელვა ანათებს ცის ერთი კიდიდან მეორე კიდემდე, ასევე იქნება კაცის ძის+ მოსვლაც.+ 25 ოღონდ ჯერ მრავალ სატანჯველს გადაიტანს და შემდეგ ეს თაობა უარყოფს მას.+ 26 როგორც ნოეს დროს იყო,+ ისევე იქნება კაცის ძის დროსაც:+ 27 ჭამდნენ, სვამდნენ, ცოლს ირთავდნენ და თხოვდებოდნენ იმ დღემდე, ვიდრე ნოე კიდობანში შევიდოდა.+ მერე მოვიდა წარღვნა და ყველანი დაიხოცნენ.+ 28 ლოტის+ დროსაც ასე იყო: ჭამდნენ, სვამდნენ, ყიდულობდნენ, ყიდდნენ, რგავდნენ და აშენებდნენ. 29 მაგრამ იმ დღეს, როცა ლოტი სოდომიდან გამოვიდა, ცეცხლისა და გოგირდის წვიმა წამოვიდა ციდან და ყველანი განადგურდნენ.+ 30 ასევე იქნება მაშინაც, როცა კაცის ძე გამოცხადდება.+

31 იმ დღეს ბანზე მყოფი ნუ ჩამოვა სახლიდან თავისი ნივთების ასაღებად, ნურც ყანაში მყოფი დაბრუნდება სახლში რაიმეს წასაღებად. 32 გახსოვდეთ ლოტის ცოლი!+ 33 ვისაც სიცოცხლის* შენარჩუნება სურს, დაკარგავს მას, ხოლო ვინც დაკარგავს, დაიბრუნებს მას.+ 34 გეუბნებით: იმ ღამეს ერთ საწოლში ორნი იწვებიან; ერთს წაიყვანენ და მეორეს დატოვებენ.+ 35 ორი ქალი დაფქვავს ერთი ხელსაფქვავით; ერთს წაიყვანენ და მეორეს დატოვებენ“. 36 *—— 37 მათ ჰკითხეს: „სად, უფალო?“ მან მიუგო: „სადაც ლეშია, არწივებიც იქ მოგროვდებიან“.+