მარკოზის სახარება

4 იესო კვლავ ზღვის პირას ასწავლიდა. მის მახლობლად იმდენმა ხალხმა მოიყარა თავი, რომ ნავში ჩაჯდა და ნაპირს მოშორდა, ხალხი კი ნაპირზე დარჩა.+ 2 ბევრ რამეს იგავებით ასწავლიდა.+ იესომ მათ მიმართა:+ 3 „ყური დამიგდეთ. გამოვიდა მთესველი დასათესად.+ 4 თესვისას ზოგი თესლი გზის პირას დავარდა, მოფრინდნენ ფრინველები და აკენკეს. 5 ზოგი კლდოვან ადგილზე დავარდა, სადაც მიწა ბევრი არ იყო, და რადგან მიწას სიღრმე არ ჰქონდა, მალევე აღმოცენდა.+ 6 მაგრამ მზე რომ ამოვიდა, დაჭკნა და რადგან ფესვი არ ჰქონდა, გახმა. 7 ზოგი ეკლებში ჩავარდა, გაიზარდა ეკლები, მოაშთო ისინი და ნაყოფი ვეღარ გამოიღო.+ 8 ზოგი კი კარგ მიწაზე დავარდა, აღმოცენდა, გაიზარდა და ნაყოფი გამოიღო: ზოგმა — 30, ზოგმა — 60 და ზოგმაც — 100“.+ 9 შემდეგ დასძინა: „ვისაც ყური აქვს, ისმინოს!“+

10 ხალხი რომ დაიშალა, ვინც იესოსთან დარჩა, მათ შორის თორმეტმა მოციქულმა, მოყოლილ იგავებზე შეკითხვები დაუსვეს.+ 11 მან უთხრა მათ: „თქვენ გაგიმჟღავნდათ ღვთის სამეფოს წმინდა საიდუმლო,+ სხვებს კი იგავებით ველაპარაკები,+ 12 რათა შეხედონ, მაგრამ ვერ დაინახონ, მოისმინონ, მაგრამ აზრს ვერ ჩასწვდნენ; ისინი არასოდეს მობრუნდებიან და არც ეპატიებათ“.+ 13 შემდეგ მათ უთხრა: „თუ ამ იგავის არსს ვერ სწვდებით, სხვა იგავების არსს როგორღა ჩასწვდებით?!

14 მთესველი თესავს სიტყვას.+ 15 გზის პირას მყოფნი, სადაც სიტყვა ითესება, ისინი არიან, ვისთანაც სატანა მაშინვე მიდის,+ როგორც კი სიტყვას მოისმენენ, და სტაცებს ჩათესილ სიტყვას.+ 16 კლდოვან ადგილზე დათესილები ისინი არიან, ვინც სიტყვას მოსმენისთანავე სიხარულით იღებენ,+ 17 მაგრამ, ვინაიდან ფესვი არა აქვთ, ცოტა ხანს ძლებენ და, როგორც კი სიტყვის გამო გასაჭირი ან დევნა იწყება, ბრკოლდებიან. 18 ეკლებში დათესილები ისინი არიან, ვინც ისმენენ სიტყვას,+ 19 მაგრამ ნაყოფი ვერ გამოაქვთ, რადგან ქვეყნიერების* საზრუნავი,+ სიმდიდრის მაცდუნებელი ძალა+ და სხვა სურვილები+ იპყრობს მათ და აშთობს სიტყვას. 20 კარგ მიწაზე დათესილები კი ისინი არიან, ვინც სიტყვას ისმენენ, კეთილგანწყობით იღებენ და ნაყოფი გამოაქვთ: ზოგს — 30, ზოგს — 60 და ზოგს — 100“.+

21 აი, კიდევ რა უთხრა მათ: „ლამპარი იმიტომ კი არ გამოაქვთ, რომ ჭურჭელი დააფარონ ან საწოლის ქვეშ დადგან; ის იმიტომ გამოაქვთ, რომ სალამპრეზე დადგან.+ 22 არაფერია დაფარული, რომ არ გაცხადდეს და საგულდაგულოდ დამალული, რომ არ გამოაშკარავდეს.+ 23 ვისაც ყური აქვს, ისმინოს!“+

24 მერე კი უთხრა: „დაუკვირდით იმას, რასაც ისმენთ.+ რა საწყაოთიც მიუწყავთ, იმავეთი მოგეწყვებათ, და უფრო მეტიც მოგეცემათ. 25 ვისაც აქვს, უფრო მეტი მიეცემა,+ ხოლო ვისაც არა აქვს, ისიც წაერთმევა, რაც აქვს“.+

26 შემდეგ განაგრძო: „ღვთის სამეფო შეიძლება შევადაროთ კაცს, რომელიც თესლს თესავს. 27 ღამით წვება, დღისით დგება. თესლი აღმოცენდება და იზრდება, მან კი არ იცის, როგორ. 28 მიწას თავისით გამოაქვს ნაყოფი: ჯერ ჯეჯილი, მერე თავთავი, ბოლოს კი საღი მარცვალი. 29 როგორც კი ნაყოფი მწიფდება, კაცი ნამგალს იმარჯვებს, რადგან მკის დროა დამდგარი“.

30 შემდეგ განაგრძო: „რას შევადაროთ ღვთის სამეფო ან რა იგავი მივუსადაგოთ? 31 ის მდოგვის მარცვალს ჰგავს, რომელიც ყველაზე პატარა თესლია დედამიწაზე;+ 32 დათესვის მერე კი, როცა ამოდის, ბოსტნის ყველა სხვა მცენარეზე დიდი იზრდება და იმხელა ტოტები ეზრდება, რომ ფრინველები მის ჩრდილში იბუდებენ“.

33 იესო სათქმელს მათთვის გასაგები ბევრი ასეთი იგავით ეუბნებოდა.+ 34 იგავების გარეშე არაფერს ეუბნებოდა ხალხს, თავის მოწაფეებს კი ცალკე უხსნიდა ყველაფერს.+

35 იმავე დღეს, საღამო ხანს, მათ უთხრა, გაღმა გავიდეთო.+ 36 ხალხის წასვლის შემდეგ ის იმავე ნავით წაიყვანეს, რომელშიც იჯდა. მას სხვა ნავებითაც გაჰყვნენ.+ 37 უცებ ისეთი საშინელი ქარიშხალი ამოვარდა, რომ ტალღები ნავს ეხეთქებოდა; ცოტაც და ნავი წყლით აივსებოდა.+ 38 ის კიჩოზე იყო, თავი სასთუმალზე ედო და ეძინა. გააღვიძეს და უთხრეს: „მოძღვარო, ნუთუ შენთვის სულერთია, რომ ვიღუპებით?!“ 39 ისიც წამოდგა, შერისხა ქარი და ზღვას მიმართა: „დაწყნარდი! ჩაცხრი!“+ ქარი ჩადგა და სრული სიჩუმე ჩამოვარდა. 40 შემდეგ მათ უთხრა: „რამ შეგაშინათ?! სად არის თქვენი რწმენა?!“ 41 ძალიან შეშინებულები იყვნენ, ერთმანეთს ეუბნებოდნენ, ეს ვინ არის, ქარიცა და ზღვაც რომ მას ემორჩილებაო.+