សៀវភៅយ៉ូហាន
៦ បន្ទាប់ពីការទាំងនេះ លោកយេស៊ូបានចេញដំណើរឆ្លងសមុទ្រ*កាលីឡេ ឬទិបេរៀស។+ ២ ប៉ុន្តែ មនុស្សមួយក្រុមធំបានតាមលោកជាប់+ ពីព្រោះពួកគេឃើញអព្ភូតហេតុដែលលោកធ្វើឲ្យអ្នកឈឺជាសះស្បើយ។+ ៣ ដូច្នេះ លោកយេស៊ូបានឡើងភ្នំមួយ រួចបានអង្គុយនៅទីនោះជាមួយនឹងពួកអ្នកកាន់តាមលោក។ ៤ ពេលនោះ គឺជិតដល់បុណ្យរំលង+ ជាបុណ្យរបស់ជនជាតិយូដា។ ៥ កាលដែលលោកយេស៊ូងើបភ្នែកទៅឃើញមនុស្សមួយក្រុមធំកំពុងដើរតម្រង់មករកលោក នោះលោកមានប្រសាសន៍ទៅភីលីពថា៖ «តើយើងនឹងទិញនំប៉័ងពីកន្លែងណាឲ្យមនុស្សទាំងនេះបរិភោគ?»។+ ៦ លោកមានប្រសាសន៍ដូច្នេះ ដើម្បីសាកល្បងគាត់ ព្រោះលោកដឹងរួចហើយថាលោកហៀបនឹងធ្វើអ្វី។ ៧ ភីលីពតបឆ្លើយថា៖ «សូម្បីតែយើងទិញនំប៉័ងអស់២០០ឌីណារី* ហើយឲ្យពួកគេបរិភោគម្នាក់បន្តិចៗ ក៏មិនគ្រប់គ្រាន់ដែរ»។ ៨ អនទ្រេជាបងប្អូនរបស់ស៊ីម៉ូនពេត្រុស និងជាអ្នកកាន់តាមម្នាក់របស់លោក បានជម្រាបលោកថា៖ ៩ «ក្មេងប្រុសនេះមាននំប៉័ង*ប្រាំដុំនិងត្រីតូចពីរកន្ទុយ។ ប៉ុន្តែ តើរបស់ទាំងនេះមានប្រយោជន៍អ្វីសម្រាប់មនុស្សច្រើនយ៉ាងនេះ?»។+
១០ លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ថា៖ «ចូរប្រាប់មនុស្សទាំងនេះឲ្យអង្គុយចុះ»។ កន្លែងនោះមានស្មៅច្រើន ដូច្នេះពួកគេក៏អង្គុយចុះ។ ក្នុងចំណោមមនុស្សទាំងនោះ មានបុរសប្រហែល៥.០០០នាក់។+ ១១ បន្ទាប់មក លោកយេស៊ូយកនំប៉័ងទាំងនោះ ក៏អរគុណព្រះ រួចចែកដល់អស់អ្នកដែលកំពុងអង្គុយ ថែមទាំងចែកត្រីតូចៗទាំងនោះតាមដែលពួកគេចង់បាន។ ១២ ប៉ុន្តែ ពេលដែលពួកគេបានបរិភោគឆ្អែតហើយ នោះលោកមានប្រសាសន៍ទៅពួកអ្នកកាន់តាមថា៖ «ចូរប្រមូលអាហារដែលនៅសល់ កុំឲ្យខាតបង់អ្វីឡើយ»។ ១៣ ដូច្នេះ ពួកគាត់ក៏ប្រមូលអាហារដែលសល់ បានពេញ១២កញ្ជើ ជាអាហារដែលនៅសល់ពីនំប៉័ងប្រាំដុំដែលមនុស្សទាំងនោះបានបរិភោគ។
១៤ ពេលដែលមនុស្សទាំងនោះឃើញសញ្ញាសម្គាល់ដែលលោកបានធ្វើ នោះពួកគេចាប់ផ្ដើមនិយាយថា៖ «អ្នកនេះប្រាកដជាអ្នកប្រកាសទំនាយដែលត្រូវចូលមកក្នុងពិភពលោកហើយ»។+ ១៥ ពេលលោកយេស៊ូដឹងថាពួកគេហៀបនឹងមកចាប់លោក ហើយតែងតាំងលោកជាស្ដេច នោះលោកក៏ចេញទៅ+ភ្នំម្ដងទៀតតែម្នាក់ឯង។+
១៦ លុះដល់ល្ងាច ពួកអ្នកកាន់តាមលោកបានចុះទៅឯសមុទ្រ+ ១៧ រួចចុះទូកមួយ ហើយចេញដំណើរឆ្លងសមុទ្រទៅក្រុងកាពើណិម។ ពេលនោះមេឃងងឹតហើយ ចំណែកលោកយេស៊ូ លោកមិនទាន់មកឯពួកគាត់នៅឡើយ។+ ១៨ ម្យ៉ាងទៀត ខ្យល់បក់មកយ៉ាងខ្លាំង ធ្វើឲ្យទឹកសមុទ្រចាប់ផ្ដើមបោកកញ្ជ្រោល។+ ១៩ ប៉ុន្តែ ពេលដែលពួកគាត់អុំបានប្រហែល៥ទៅ៦គីឡូម៉ែត្រ* ពួកគាត់ឃើញលោកយេស៊ូកំពុងដើរលើសមុទ្រ មកកាន់តែជិតទូក នោះពួកគាត់ក៏តាំងភ័យខ្លាច។ ២០ ប៉ុន្តែ លោកមានប្រសាសន៍ទៅពួកគាត់ថា៖ «គឺខ្ញុំទេ កុំខ្លាចឡើយ!»។+ ២១ ដូច្នេះ ពួកគាត់សប្បាយចិត្តទទួលលោកចូលក្នុងទូក។ មួយស្របក់ក្រោយមក ទូកក៏ទៅដល់គោក គឺនៅចំកន្លែងដែលពួកគាត់ចង់ធ្វើដំណើរទៅ។+
២២ លុះស្អែកឡើង បណ្ដាជនដែលនៅត្រើយម្ខាងនៃសមុទ្រឃើញថាមិនមានទូកនៅទីនោះទេ។ តាមពិតពីមុនមានទូកតូចមួយចតនៅទីនោះ តែពួកអ្នកកាន់តាមលោកយេស៊ូបានចេញទូកនោះទៅបាត់ហើយ តែលោកមិនបានទៅជាមួយនឹងពួកគាត់ឡើយ។ ២៣ ពេលនោះ ទូកខ្លះពីក្រុងទិបេរៀសបានមកដល់ជិតកន្លែងដែលលោកម្ចាស់បានចែកនំប៉័ងឲ្យពួកគេ ក្រោយពីលោកបានអរគុណព្រះ។ ២៤ ដូច្នេះ កាលដែលបណ្ដាជនឃើញថាលោកយេស៊ូនិងពួកអ្នកកាន់តាមលោកមិននៅទីនោះទេ ពួកគេក៏ចុះទូកទៅក្រុងកាពើណិមដើម្បីរកលោកយេស៊ូ។
២៥ លុះរកឃើញលោកនៅត្រើយម្ខាងហើយ ពួកគេសួរលោកថា៖ «រ៉ាប៊ី*+ តើលោកមកទីនេះតាំងពីពេលណា?»។ ២៦ លោកយេស៊ូតបទៅពួកគេថា៖ «ខ្ញុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាការពិតថា អ្នករាល់គ្នាមិនមែនរកខ្ញុំដោយសារបានឃើញសញ្ញាសម្គាល់ទេ ប៉ុន្តែដោយសារអ្នករាល់គ្នាបានបរិភោគនំប៉័ងឆ្អែត។+ ២៧ កុំព្យាយាមឲ្យបានអាហារដែលខូចទៅឡើយ តែចូរព្យាយាមឲ្យបានអាហារដែលនៅស្ថិតស្ថេរ ជាអាហារដែលផ្ដល់ជីវិតដែលគ្មានទីបញ្ចប់+ និងជាអាហារដែលកូនមនុស្សនឹងឲ្យអ្នករាល់គ្នា ព្រោះបិតាដែលនៅស្ថានសួគ៌ ពោលគឺព្រះបានបិទត្រាបញ្ជាក់ថាលោកពេញចិត្តកូនមនុស្សហើយ»។+
២៨ ដូច្នេះ ពួកគេនិយាយទៅកាន់លោកថា៖ «តើយើងត្រូវធ្វើអ្វីដើម្បីឲ្យព្រះពេញចិត្ត?»។ ២៩ លោកយេស៊ូតបទៅពួកគេថា៖ «អ្វីដែលព្រះពេញចិត្តឲ្យអ្នករាល់គ្នាធ្វើ គឺអ្នករាល់គ្នាត្រូវបង្ហាញជំនឿលើអ្នកដែលព្រះបានចាត់ឲ្យមក»។+ ៣០ រួចពួកគេសួរលោកយេស៊ូថា៖ «តើលោកនឹងធ្វើសញ្ញាសម្គាល់អ្វីឲ្យយើងឃើញ+ ដើម្បីឲ្យយើងមានជំនឿលើលោក? តើលោកនឹងធ្វើកិច្ចការអ្វី? ៣១ នៅតំបន់ស្ងាត់ជ្រងំ បុព្វបុរសរបស់យើងបានបរិភោគម៉ាណាដែលព្រះផ្ដល់ឲ្យ+ ដូចបទគម្ពីរចែងថា៖ ‹លោកបានផ្ដល់នំប៉័ងពីស្ថានសួគ៌*ឲ្យពួកគេបរិភោគ›»។+ ៣២ ដូច្នេះ លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ទៅពួកគេថា៖ «ខ្ញុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាការពិតថា ម៉ូសេមិនបានផ្ដល់នំប៉័ងពីស្ថានសួគ៌ឲ្យអ្នករាល់គ្នាឡើយ ប៉ុន្តែបិតារបស់ខ្ញុំផ្ដល់នំប៉័ងដ៏ពិតពីស្ថានសួគ៌ឲ្យអ្នករាល់គ្នា។ ៣៣ ព្រោះនំប៉័ងពីព្រះ គឺអ្នកដែលចុះមកពីស្ថានសួគ៌ ហើយផ្ដល់ជីវិតឲ្យពិភពលោក»។ ៣៤ ម្ល៉ោះហើយ ពួកគេនិយាយទៅកាន់លោកថា៖ «លោកម្ចាស់ សូមផ្ដល់នំប៉័ងនេះឲ្យយើងជានិច្ច»។
៣៥ លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ទៅពួកគេថា៖ «ខ្ញុំជានំប៉័ងនៃជីវិត។ អ្នកណាដែលមកឯខ្ញុំ អ្នកនោះនឹងមិនដែលឃ្លានឡើយ ហើយអ្នកណាដែលបង្ហាញជំនឿលើខ្ញុំ អ្នកនោះនឹងមិនដែលស្រេកទេ។+ ៣៦ ក៏ប៉ុន្តែ ខ្ញុំបានប្រាប់អ្នករាល់គ្នាថា អ្នករាល់គ្នាបានឃើញខ្ញុំ ប៉ុន្តែនៅតែមិនជឿ។+ ៣៧ អស់អ្នកណាដែលបិតាខ្ញុំឲ្យមកខ្ញុំ អ្នកទាំងនោះនឹងមកឯខ្ញុំ ហើយខ្ញុំនឹងមិនបណ្ដេញអ្នកដែលមកឯខ្ញុំចេញឡើយ+ ៣៨ ពីព្រោះខ្ញុំបានចុះមកពីស្ថានសួគ៌+ ដើម្បីធ្វើតាមបំណងប្រាថ្នារបស់លោកដែលបានចាត់ខ្ញុំឲ្យមក មិនមែនដើម្បីធ្វើតាមបំណងប្រាថ្នារបស់ខ្ញុំទេ។+ ៣៩ បំណងប្រាថ្នារបស់លោកដែលបានចាត់ខ្ញុំឲ្យមកគឺ កុំឲ្យខ្ញុំបាត់បង់អ្នកណាម្នាក់ពីចំណោមអស់អ្នកដែលលោកបានឲ្យមកខ្ញុំ តែលោកឲ្យខ្ញុំប្រោសអ្នកទាំងនោះឲ្យរស់ឡើងវិញ+នៅថ្ងៃចុងក្រោយបង្អស់។ ៤០ ពីព្រោះនេះជាបំណងប្រាថ្នារបស់បិតាខ្ញុំ ពោលគឺអស់អ្នកណាដែលទទួលស្គាល់បុត្រលោក ហើយបង្ហាញជំនឿលើបុត្រលោក អ្នកទាំងនោះមានជីវិតដែលគ្មានទីបញ្ចប់+ ហើយខ្ញុំនឹងប្រោសអ្នកនោះឲ្យរស់ឡើងវិញ+នៅថ្ងៃចុងក្រោយបង្អស់»។
៤១ បន្ទាប់មក ជនជាតិយូដាចាប់ផ្ដើមត្អូញត្អែរអំពីលោក ដោយសារលោកមានប្រសាសន៍ថា៖ «ខ្ញុំជានំប៉័ងដែលចុះមកពីស្ថានសួគ៌»។+ ៤២ ពួកគេក៏និយាយថា៖ «នេះជាយេស៊ូ ជាកូនប្រុសរបស់យ៉ូសែប ហើយយើងស្គាល់ទាំងឪពុកទាំងម្ដាយរបស់គាត់ មែនទេ?+ ចុះហេតុដូចម្ដេចបានជាឥឡូវនេះគាត់បែរជានិយាយថា៖ ‹ខ្ញុំបានចុះមកពីស្ថានសួគ៌›ទៅវិញ?»។ ៤៣ លោកយេស៊ូតបទៅពួកគេថា៖ «ឈប់ត្អូញត្អែរដាក់គ្នាទៅ។ ៤៤ គ្មានមនុស្សណាម្នាក់អាចមកឯខ្ញុំបានឡើយ លុះត្រាតែអ្នកនោះបានត្រូវទាញនាំមកដោយបិតានៅស្ថានសួគ៌ ដែលបានចាត់ខ្ញុំឲ្យមក+ ហើយខ្ញុំនឹងប្រោសអ្នកនោះឲ្យរស់ឡើងវិញនៅថ្ងៃចុងក្រោយបង្អស់។+ ៤៥ ពួកអ្នកប្រកាសទំនាយបានសរសេរថា៖ ‹ពួកគេទាំងអស់គ្នានឹងទទួលការបង្ហាត់បង្រៀនពីព្រះយេហូវ៉ា›។*+ អស់អ្នកណាដែលស្ដាប់បិតានៅស្ថានសួគ៌ ហើយបានរៀនពីលោក អ្នកនោះមកឯខ្ញុំ។ ៤៦ មិនធ្លាប់មានមនុស្សណាម្នាក់ឃើញបិតានៅស្ថានសួគ៌ឡើយ+ លើកលែងតែអ្នកដែលមកពីព្រះ គឺអ្នកនោះឯងដែលបានឃើញបិតានៅស្ថានសួគ៌។+ ៤៧ ខ្ញុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាការពិតថា អ្នកណាដែលជឿ អ្នកនោះមានជីវិតដែលគ្មានទីបញ្ចប់។+
៤៨ «ខ្ញុំជានំប៉័ងនៃជីវិត។+ ៤៩ បុព្វបុរសរបស់អ្នករាល់គ្នាបានបរិភោគម៉ាណានៅតំបន់ស្ងាត់ជ្រងំ ប៉ុន្តែពួកគេនៅតែស្លាប់។+ ៥០ ផ្ទុយទៅវិញ អ្នកណាដែលបរិភោគនំប៉័ងដែលចុះមកពីស្ថានសួគ៌ អ្នកនោះនឹងមិនស្លាប់ឡើយ។ ៥១ ខ្ញុំជានំប៉័ងរស់ដែលបានចុះមកពីស្ថានសួគ៌។ បើអ្នកណាបរិភោគនំប៉័ងនេះ អ្នកនោះនឹងរស់ជារៀងរហូត ហើយជាការពិតថា នំប៉័ងដែលខ្ញុំនឹងឲ្យ គឺជាសាច់របស់ខ្ញុំ ដើម្បីឲ្យមនុស្សជាតិអាចរស់»។+
៥២ ដូច្នេះ ជនជាតិយូដាចាប់ផ្ដើមឈ្លោះប្រកែកគ្នាថា៖ «តើបុរសនេះអាចឲ្យសាច់របស់គាត់មកយើងបរិភោគដូចម្ដេចបាន?»។ ៥៣ រួចមក លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ទៅពួកគេថា៖ «ខ្ញុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាការពិតថា ប្រសិនបើអ្នករាល់គ្នាមិនបរិភោគសាច់របស់កូនមនុស្ស ហើយមិនផឹកឈាមរបស់លោកទេ នោះអ្នករាល់គ្នានឹងមិនបានជីវិតឡើយ។*+ ៥៤ អ្នកណាដែលបរិភោគសាច់របស់ខ្ញុំ ហើយផឹកឈាមរបស់ខ្ញុំ អ្នកនោះមានជីវិតដែលគ្មានទីបញ្ចប់ ហើយខ្ញុំនឹងប្រោសអ្នកនោះឲ្យរស់ឡើងវិញ+នៅថ្ងៃចុងក្រោយបង្អស់ ៥៥ ព្រោះសាច់របស់ខ្ញុំជាអាហារដ៏ពិត ហើយឈាមរបស់ខ្ញុំជាភេសជ្ជៈដ៏ពិត។ ៥៦ អ្នកណាដែលបរិភោគសាច់របស់ខ្ញុំ ហើយផឹកឈាមរបស់ខ្ញុំ អ្នកនោះនៅរួបរួមជាមួយនឹងខ្ញុំ ហើយខ្ញុំក៏នៅរួបរួមជាមួយនឹងអ្នកនោះដែរ។+ ៥៧ ដូចបិតានៅស្ថានសួគ៌ដែលមានជីវិតបានចាត់ខ្ញុំឲ្យមក ហើយខ្ញុំរស់ដោយសារបិតា នោះអ្នកណាដែលបរិភោគសាច់ខ្ញុំ អ្នកនោះក៏នឹងរស់ដោយសារខ្ញុំដែរ។+ ៥៨ នេះជានំប៉័ងដែលចុះមកពីស្ថានសួគ៌។ មិនមែនដូចនំប៉័ងដែលបុព្វបុរសរបស់អ្នករាល់គ្នាបានបរិភោគហើយ ក៏នៅតែស្លាប់នោះទេ។ អ្នកណាដែលបរិភោគនំប៉័ងនេះ អ្នកនោះនឹងរស់ជារៀងរហូត»។+ ៥៩ លោកបានមានប្រសាសន៍អ្វីៗទាំងនេះ កាលដែលលោកកំពុងបង្រៀនក្នុងសាលាប្រជុំ*មួយនៅក្រុងកាពើណិម។
៦០ ពេលឮដូច្នោះ ពួកអ្នកកាន់តាមជាច្រើនរបស់លោកបាននិយាយថា៖ «សម្ដីនេះគួរឲ្យទាស់ចិត្តណាស់ តើអ្នកណាទ្រាំស្ដាប់បាន?»។ ៦១ ប៉ុន្តែ លោកយេស៊ូជ្រាបថា ពួកអ្នកកាន់តាមកំពុងត្អូញត្អែរដោយសារសម្ដីនេះ ដូច្នេះលោកមានប្រសាសន៍ទៅពួកគេថា៖ «តើសម្ដីនេះធ្វើឲ្យអ្នករាល់គ្នាជំពប់ដួល*ឬ? ៦២ ចុះយ៉ាងណាវិញ បើអ្នករាល់គ្នាឃើញកូនមនុស្សឡើងទៅកន្លែងដែលលោកនៅពីមុន?+ ៦៣ គឺឫទ្ធានុភាពរបស់ព្រះទេដែលផ្ដល់ជីវិត+ សាច់ឈាមគ្មានប្រយោជន៍អ្វីឡើយ។ ពាក្យដែលខ្ញុំបានប្រាប់អ្នករាល់គ្នាមកពីឫទ្ធានុភាពរបស់ព្រះ ហើយក៏ផ្ដល់ជីវិត។+ ៦៤ ប៉ុន្តែ មានអ្នករាល់គ្នាខ្លះមិនជឿទេ»។ ព្រោះលោកយេស៊ូជ្រាបជាមុន*អំពីអ្នកខ្លះដែលមិនជឿលោក និងអំពីអ្នកដែលនឹងក្បត់លោក។+ ៦៥ លោកមានប្រសាសន៍តទៅទៀតថា៖ «ហេតុនេះហើយបានជាខ្ញុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាថា គ្មានអ្នកណាអាចមកឯខ្ញុំបានទេ លុះត្រាតែបិតានៅស្ថានសួគ៌អនុញ្ញាត»។+
៦៦ ប្រសាសន៍របស់លោកបានធ្វើឲ្យពួកអ្នកកាន់តាមជាច្រើន ត្រឡប់ទៅប្រកបកិច្ចការពីមុនវិញ+ ហើយលែងទៅតាមលោកទៀត។ ៦៧ ដូច្នេះ លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ទៅសាវ័កទាំង១២នាក់ថា៖ «តើអ្នករាល់គ្នាចង់ទៅដែរឬ?»។ ៦៨ ស៊ីម៉ូនពេត្រុសឆ្លើយថា៖ «លោកម្ចាស់ តើយើងនឹងទៅឯអ្នកណាវិញ?+ ប្រសាសន៍របស់លោកនាំឲ្យបានជីវិតដែលគ្មានទីបញ្ចប់។+ ៦៩ យើងបានជឿ ក៏បានដឹងថា លោកជាអ្នកបរិសុទ្ធរបស់ព្រះ»។+ ៧០ លោកយេស៊ូតបទៅពួកគាត់ថា៖ «ខ្ញុំបានជ្រើសរើសអ្នកទាំង១២ មែនទេ?+ ប៉ុន្តែ មានម្នាក់ក្នុងចំណោមអ្នករាល់គ្នាជាអ្នកបង្កាច់បង្ខូច»។*+ ៧១ ការពិត លោកកំពុងមានប្រសាសន៍អំពីយូដាសដែលជាកូនស៊ីម៉ូនអ៊ីស្ការីយ៉ុត ព្រោះអ្នកនោះនឹងក្បត់លោក ទោះជាគាត់នៅក្នុងចំណោមសាវ័កទាំង១២នាក់ក៏ដោយ។+